Een Ander Joods Geluid &
Een heilig koninkrijk van priesters
Commentaar Wim Duzijn 2003
Citaat: "Het Joodse volk, als erfgenaam van de Tora, heeft een speciale verantwoordelijkheid: het vervullen van een leidende rol in de voltooiing van Gods bedoeling met de schepping en de mensheid. Het moet een ‘koninkrijk van priesters en een heilig volk’ (Sjemot [Exodus] 19:6) zijn. "
Hoewel we in een ogenschijnlijk moderne wereld leven waarin bijgeloof tot een van de ergste zonden die een mens kan begaan wordt gerekend, is het nog altijd zo dat de wereld wordt geregeerd door bijgelovigen, mensen die hun verstand uitschakelen op die momenten waarop er beslissingen moeten worden genomen die de belangen van honderden miljoenen mensen betreffen.
We weigeren dat harde feit onder ogen te zien. We haten de eerlijke, rechtvaardige mens die ons de harde waarheid vertelt en we verschuilen ons achter een reeks goede bedoelingen, die volstrekt hol, voos en leeg zijn, hetgeen blijkt uit het feit dat eerlijke, naar recht verlangende mensen worden weg gewerkt, terwijl de machtige, door en door oneerlijke gelovigen, die hardnekkig hun bijgeloof blijven koesteren, stevig in het zadel zitten.
Het woordje vooruitgang hanteren in zo'n wereld is onzinnig. Vooruitgang is alleen daar mogelijk waar mensen die de eeuwige stilstand prediken aan de kant worden gezet. En hoe bereik je dat in een wereld waarin superconservatieve bijgelovigen steeds machtiger, rijker en arroganter worden gemaakt?
De regering Bush bestaat uit bijgelovigen, helpt bijgelovigen en mist daarom de moed het bijgeloof te bestrijden.
In plaats daarvan worden de bestrijders van het bijgeloof 'zondaars' genoemd, duivelse revisionisten die 'de moraal' zouden ondermijnen - want de bijgelovige is altijd een supermoralist, welke vorm van geloof hij ook aanhangt.
Het bijgeloof dat de regering Bush zou moeten bestrijden is de absurde opvatting die ten grondslag ligt aan de vorming van de staat Israël: een staat die geen veilige haven is voor vervolgden zoals de mythe luidt, maar een staat die gebouwd is op een religieuze utopie: de verwachting dat een staat die is opgebouwd uit een chaotisch geheel van de meest uiteenlopende groeperingen zich zal ontwikkelen tot ‘een heilige natie, geleid door heilige priesters' (Exodus 19:6).
Die opvatting - hoe absurd ze ook mag klinken - wordt ook uitgedragen door het Nederlandse verbond van liberaal-religieuze joden, een gemeenschap die vanaf het eerste begin het Zionisme heeft verdedigd en uitgedragen - ook al waren intelligente collega's in andere Westerse landen felle tegenstanders van een politieke, etnocentrische ideologie die de assimilatiegedachte afwees.
Een rationele discussie over die absurde claim, die schade toebrengt aan de belangen van honderden miljoenen mensen in het Midden-Oosten, wordt in ons moderne land niet in gang gezet. Men probeert kritische mensen duidelijk te maken dat alle kritiek op jodendom (hoe ouderwets en conservatief de aangevallen groepering ook is) 'antisemitisme' is, een aanval op een zielige groep mensen die een bedreigde minderheid zou zijn.
De harde realiteit laat ons een geheel ander beeld zien. De realiteit toont ons een tot de tanden bewapende, verideologiseerde staat in het Midden-Oosten die dood en verderf zaait en die door niemand in toom kan worden gehouden, zelfs niet door wat men noemt 'de machtigste natie van de wereld': de Verenigde Staten van Amerika.
Het zich liberaal noemende wereldrabbinaat doet zijn mond niet open, zwijgt in alle toonaarden, laat bakken vol ellende uit de hemel regenen en heft vermanend de vinger omhoog wanneer je ze kwaad toeroept: "Laat eindelijk jullie hart en geweten eens spreken. Kies eindelijk voor de mensheid en niet voor de onmenselijke utopie…"
Alleen een klein groepje linkse zonderlingen durft momenteel te protesteren. Ze noemen zich 'Een ander joods geluid' en ze stellen op een harde, nuchtere wijze dat Israël een ramp voor zijn buren is geworden (VK 4-8-03), een inzicht dat de vloer aanveegt met alle op bijbelse leuzen gebaseerde illusies.
Want het is natuurlijk een illusie: geloven dat een uit doodgewone mensen bestaande staat zich ontpopt als 'een heilige natie en een koninkrijk van priesters'.
Welk simpel alledaags mens wil (of kan) er nu een 'heilige' zijn? Stuur eens een ploeg enquêteurs naar Israël en vraag de mensen recht op de man af: "Willen jullie heilige mensen zijn?"
Ik heb maandenlang in een Israëlische kibboets gewerkt, tussen ‘heilige mensen’, maar als nuchtere buitenstaander moet ik helaas de harde mening uitspreken dat het gedrag dat tentoon werd gespreid het tegendeel was van heilig en priesterlijk.
Als nuchter mens zit ik daar niet mee. Ik vind het absurd om van gewone mensen te verlangen hun gewone menselijkheid af te zweren in dienst van een illusie die hun wordt opgedrongen door mensen die heel erg wereldvreemd zijn. Want dat ben je als je van een staat ‘een heilige priesternatie’ wil maken - dan weet je niet meer wat realiteit is en dan ben je een gevaar voor nuchtere, realistische anderen, die wel met beide voeten op de grond willen staan.
De realiteit van de gemilitariseerde Zionistische staat Israël toont aan dat het ideaal van 'de priestergemeenschap en het heilige volk' een volstrekt wetteloze en moraalloze leugensituatie in het leven heeft geroepen, een realiteit die - juist omdat men vast wil blijven houden aan de utopie - alleen maar ontkend kan worden, omdat erkenning van de waarheid aantoont dat het geloof dat men aanhangt vals bijgeloof is.
De waarheid - zoals de actiegroep 'Een Ander Joods Geluid' die uitdraagt - is al duizenden malen verteld.
Jarenlang vertellen intelligente mensen hun intelligente verhalen, en alle jaren door halen bijgelovige utopisten op een nonchalante wijze hun schouders op, omdat zij weten dat alleen diegene gelijk ktijgt die de macht in handen heeft.
Je kunt gek zijn, kwaadaardig, duivels, bezeten, idioot, een onzin uitkramende mongool, een seniele bochelaar, het maakt allemaal niks uit: Als je de macht bezit ben je mooi, goed, rechtschapen en God zelf, deel van een volk dat heilig is...
En zo sukkelen we verder in een wereld die wordt geregeerd door bijgelovige mensen die moreel willen zijn. We wuiven vriendelijk en we vertellen elkaar hoe mooi de wereld van de moraal is - en als er weer eens een eigenzinnig, zonderling kind langskomt dat (voor de honderdmiljoenste maal) roept dat de Keizer geen kleren aan heeft, dan halen we de lange bestraffingslat uit de kast en dan slaan we net zo lang op dat onschuldige kind in tot het bloedend de geest geeft.
Want we protesteren niet, nooit zullen wij protesteren! Nee, we steken moralistische leugenverhalen af, die moeten aantonen dat we goed zijn, terwijl de kwaadaardige troep bijgelovigen, die dankzij onze valse moraal steeds machtiger wordt, doodleuk zijn gang gaat.
The Starry Gnosis
de nuchtere wereld van de Hebreeuwse magie
Adam, Seth, Enoch, Abel & Cain, Abraham; these were all important historical figures whom would be claimed as their own by a Rabbinical usurpation of the Hebrew tradition.
They would ultimately create a nation called Judea and mythologized as Israel. The Rabbinal uprising was set in motion by Hebrew clerics with more politically oriented goals.
They would build a tradition that fosters an idea of Israel as the chosen state and the Jews as the chosen people of Jehovah. But Israel, Isis-Ra-El was actually known to the original Hebrew priests as the sky itself with its moon and sun and the ‘Universal Mind’ that was God (El). (Bron: The Starry Gnosis)
Commentaar Wim Duzijn 2003
Zoals uit het bovenstaande citaat blijkt moet er bij de bestudering van de geschiedenis van wat men tegenwoordig op een onjuiste wijze 'het jodendom' noemt een duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen de liberale, op spirituele groei gerichte traditie van de kosmisch georienteerde Israelieten (een uiterst pluriform geheel van geestelijke groeperingen die een afkeer hadden van het als heidens ervaren begrip 'kerk') en de seculiere, op macht en autoriteit gerichte rabbinale traditie, die niet de geestelijke groei van de mens, maar zijn onderwerping aan het rabbinaat (de vergoddelijkte priesters die het volk heilig willen maken) centraal stelde.
Het zijn de priesters geweest die de tempel (een narcistisch, naar zichzelf verwijzend anti-symbool) tot hoogste waarde binnen de religie hebben uitgeroepen, een vorm van afgoderij die niets te maken heeft met de liberale traditie van diegenen die het astrologische wereldbeeld - 'The Starry Gnosis' - als uitgangspunt van hun denken namen.
Gnosis is een Hellenistisch begrip (Griekenland, Athene, Socrates, etc) dat verwijst naar 'kennis', 'willen weten' en daarmee de ontkenning van het autoritaire machtsprincipe dat de mens tot slaaf wil maken van anti-intellectuele vormaanbidders, die zichzelf wijs maken dat onderwerping van de opstandige, eigenzinnige geest in dienst van 'het heilig worden' de hoogste staat van spiritueel bewustzijn is die een mens bereiken kan.
Zie ook: De Zon en de Maan
De Tempel