Brian J. Foley: Why are we so passive?
CounterPunch, 22-3-2003
Out of curiosity, when President Bush and his war council spoke from the Azores last Sunday, I flipped channels.
Every network but CNN doled out motor racing, basketball, info-mercials, movies. Apparently, these things are more important to us.
We need better "job training" as citizens. We need education. History books will flog us for doing so little to understand the world. We have had unprecedented, enormous opportunities to learn and inquire.
I will teach my class as the bombs kill and maim innocent people in Baghdad. I will teach my class in the hope that the skills my students learn will make them better citizens, who will ask questions and demand answers before they let their country be led into war.
Brian J. Foley is a professor at Widener University School of Law in Wilmington, Delaware.
George W. Bush & de dood van Jezus
Commentaar Wim Duzijn 2003
Citaat - Edward Said, 22-3-2003: "America is the world's most avowedly religious country. References to God permeate the national life, from coins to buildings to common forms of speech: in God we trust, God's country, God bless America, and on and on. George Bush's power base is made up of the 60-70 million fundamentalist Christians who, like him, believe they have seen Jesus and are here to do God's work in God's country."
Opinieonderzoeken in Amerika tonen aan dat na de start van de oorlog de Amerikanen zich blindelings opstellen achter hun president - ook al stellen alle rechtsgeleerden in het land dat de oorlog die hun president voert een illegale oorlog is, die, juist omdat ze voortvloeit uit de wil het internationale recht te vernietigen, een oorlogsmisdaad is.
Tot nu toe hebben we ons nooit druk gemaakt over de oorlogsmisdaden die wijzelf begaan. Wij maakten deel uit van 'het goede' en dan sprak het vanzelf dat je 'het kwaad' vernietigde.
Rechtsgeleerden hebben het – ondanks het feit dat zij krachtens hun functie het vermogen bezitten onrecht aan te wijzen - nooit als hun taak gezien het ‘kwaad’ (d.w.z. de tot duivel uitgeroepen ander) te verdedigen, hetgeen bewijst dat zelfs de meest intelligente mens geneigd is het recht af te schaffen wanneer dat recht hem in conflict brengt met de wereld van de macht – die niet het genuanceerde principe maar het ruwe eigenbelang verdedigt.
Het communisme als imperialistisch machtssysteem bestaat niet meer. China heeft weliswaar een communistische overheid, maar het is een regering die niet meer in staat is isolationistisch op te treden. Vrij ondernemerschap is mogelijk en Chinese politici citeren niet meer blindelings uit Rode Boekjes, waarin de macht wordt verheerlijkt, maar ze grijpen terug op oude Chinese wijsgeren, zoals Confucius en Lao Tse - hetgeen bewijst dat het platvloerse materialisme waar het communisme voor stond aan betekenis heeft ingeboet.
Maar hoewel 'het oude kwaad' (de gevaarlijk communistische Russen en Chinezen) niet neer bestaat, behalve dan in de hoofden van godsdienstwaanzinnigen en extreemrechtse politieke fanatici, voert Amerika desondanks een oorlog tegen een man die is uitgeroepen tot 'het nieuwe kwaad', 'een nieuwe Hitler' zelfs.., een waanidee, waarin momenteel 75 procent van de Amerikanen geloven.
De propagandamachine (een apparaat dat de ontkenning is van geestelijke bewustwording) projecteert alles wat slecht is in Saddam Hussein.
Alles wat wij in dienst van het goede gewoon achten wordt slecht verklaard wanneer het in praktijk wordt gebracht door Saddam Hussein.
Wij verdedigen het goede en gooien een heel land plat, dat vinden we gewoon. Wij bestoken terroristen met de zwaarste bommen die we hebben (‘we zullen ze uitroken, opjagen en vernietigen’) en we vinden het goed, omdat wij nu eenmaal 'de goede partij' zijn.
Wat we niet willen inzien dat is dat Saddam ook aan de kant van 'het goede' staat: Hij verdedigt Irak tegen terreur die wij - in strijd met het internationale recht - aanmoedigen. maar toch noemen we hem een nieuwe Hitler die zijn eigen volk vermoordt: een onzinnige stelling omdat het begrip ‘eigen volk’ veronderstelt dat diegenen die aangevallen worden ook inderdaad tot dat eigen volk willen behoren.
Niet wij – stellen we - zijn verantwoordelijk voor de honderdduizenden doden die de sancties hebben veroorzaakt, nee, het was de schuld van Saddam. Niet wij zijn verantwoordelijk voor de oorlog die nu is uitgebroken, nee, het is de schuld van Saddam en zijn duivelse vriend Chirac. Niet de zionisten zijn verantwoordelijk voor het lijden van de Palestijnen, nee, het was Saddam die de terroristen van Hamas steunde en zo de goeden dwong kwaad te doen...
Het is een leuk spel - maar ook niet meer dan dat.
Een van de mooiste uitspraken in de Koran is de stelling van de Engel Gabriel dat de wereld niet geschapen is om een zinloos spel te spelen.
Het is die uitspraak die de regeringsleiders in Engeland, Amerika en Israël eens serieus zouden moeten gaan nemen, vooral ook omdat zij naar hun zeggen gedreven worden door het verlangen de morele bovenmeester van de wereld te zijn: lichtende bakens in een wereld waarin wij allen – in tegenstelling tot de goeden – geneigd zijn kwaad te doen.
Amerika, Engeland en Israël laten zich echter niet leiden door onafhankelijke rechters, wijzen en filosofen.
Zij spelen op een infantiele wijze met het leven, met mensen, met de natuur, met de moraal, met de wijsheid, met de mensenrechten, met de wereld als collectief geheel en met de wetten van het universum (dat laatste gezien vanuit het oogpunt van de astroloog).
Ze weigeren een universele moraal te accepteren, een moraal die hun fouten blootlegt en daarom kiezen ze voor een vorm van machtsdenken die een op recht gebaseerde moraal (een universele moraal dus, die in staat is hen aan te klagen) vernietigt.
Hoewel er een regen van bommen neerdaalt op Irak om aan te tonen dat geen enkele filosoof, rechter of wijze ooit iets zal kunnen veranderen aan een werkelijkheid waarin primitieve machtdenkers de baas zijn, blijf ik als intellectuele buitenstaander en toekijker rustig mijn morele standpunt verdedigen dat inhoudt dat de vernietiging van een universele, op recht gebaseerde moraal de wereld onherroepelijk naar de morele ondergang zal voeren.
Je kunt de wereld niet meer opdelen in goed en kwaad, armen en rijken, bazige heersers en onderdrukte intellectuelen.
De mensheid heeft een door intellectuelen gesteunde moraal hard nodig.
De wereld – gezien als gemeenschap - kan niet leven zonder verstandige rechters. De wereld heeft wijze mensen nodig die de aan de moraal gekoppelde geschiedenis verdedigen opdat de mensheid daar lessen uit kan trekken.
Amerika, Engeland en Israël willen intelligente mensen beletten de waanzin van het primitieve machtsdenken aan te klagen.
De intelligente mens moet zwijgen (wordt gemarginaliseerd) en daarom bekogelen ze iedereen met bommen, die alle primitieve zwart-wit-denkers in de wereld het gevoel moeten geven dat ze ofwel goed zijn (wij in het westen) ofwel slecht (zij in de rest van de wereld).
In de burelen van de VN – een orgaan dat gebouwd is op een intelligente, niet dualistische rechtsfilosofie - heerst een sfeer van depressie. Wat zoeken we hier, waar zijn we mee bezig? Heeft het allemaal wel zin?
George Bush – een middelmatige anti-intellectueel uit Texas die het als zijn grootste verdienste beschouwt dat hij rijk geworden is en dat hij Jezus heeft ontdekt - maakt intussen een vreugdedansje in het Witte Huis, de weerzinwekkende hypocriet Tony Blair (die de grootste leugenaar van de 21 eeuw mag worden genoemd) gaat steeds sneller en giftiger praten (laat zelfs het snelheidswonder Balkenende achter zich) en de zionistische club in Israël – die het hardst om oorlog schreeuwde - zwijgt en speelt weer eens de rol van ‘het arme zielige slachtoffer’, terwijl hun vertegenwoordigers in de Amerikaanse regering - die in de linkse pers de ‘Likoedniks’ worden genoemd - op een uiterst agressieve wijze de zionistische oorlogsideologie uitdragen.
Die dubbelzinnigheid: enerzijds net doen alsof je zwak bent en anderzijds de meest radicale, fascistoďde oorlogstaal uitslaan en pleiten voor het afschaffen van het internationale recht en de internationale samenwerkingsverbanden tekent de schijnheiligheid van een staat die niet democratisch wil zijn, maar die desondanks zichzelf de verdediger van de democratie noemt.
Het is die schijnheiligheid waar de door George W. Bush bewonderde rebel Jezus van Nazareth tweeduizend jaar geleden tegen tekeer ging. Want Jezus was een antizionist - een Mozaďsch denker die als idolenvernietiger - de eerste en meest belangrijke taak van elke profeet - een tegenstander was van het koppelen van spiritualiteit aan politiek machtsdenken.
George Bush en John Ashcroft, die Jezus de grootste denker uit de geschiedenis van de mensheid noemen, en die derhalve hun leven volledig willen wijden aan zijn boodschap, schijnen dat niet in te zien. Zij verdedigen een fascistoďde zionistische machtsmoraal, terwijl Jezus de ontkenning is van die machtsmoraal.
Jezus verdedigt geen aardse koninkrijken en roept als profeet de mensen op in de eerste plaats de Mozaďsche wet te gehoorzamen en niet de primitieve regels van machtdenkers.
Waar onschuldige joden in een concentratiekamp worden geplaatst, daar zal Jezus de eerste zijn om die joden te bevrijden, maar waar joden andere mensen in kampen willen plaatsen en hen willen dwingen het vrije denken op te geven, daar zal Jezus ook de eerste zijn om de joden te veroordelen.
Dat laatste hebben de christenen Ashcroft en Bush nooit gedaan. Christelijke politiek is voor hen pro-joodse machtspolitiek, hetgeen de ontkenning is van het evangelie.
Het evangelie is geen politiek pamflet, het evangelie is een humanistisch pamflet, een oproep de mensheid en universele menselijke waarden te verdedigen en niet een beperkt politiek systeem of een religieuze groepering.
Waar Jezus in het christelijke evangelie stelt dat hij ‘de Zoon des Mensen’ is, daar wil hij de wereld meedelen dat hij er voor alle mensen is, hetgeen impliceert dat hij alleen die politieke instanties en bewegingen zal steunen die ‘het er willen zijn voor alle mensen’ als centrale gedachte kiezen.
Wie macht in dienst wil stellen van primitieve vormen van nationalisme is een vijand van Christus. Wie macht in dienst wil stellen van de vernietiging van het internationale recht is een vijand van Christus. Wie macht in dienst wil stellen van de vernietiging van de vrije, kritische geest is een vijand van Christus. Wie macht wil gebruiken om het collectivisme boven het individualisme te plaatsten is een vijand van Christus. Wie macht wil gebruiken om een vijand te vernietigen, in plaats van vrede met hem te sluiten is een vijand van Christus.
En toch noemen Ashcroft en Bush de ordinaire, op vernietiging van de ander gerichte machtspolitiek waar ze voor gekozen hebben 'christelijk'.
Nooit zullen zij aan tafel gaan zitten met een door hen gedemoniseerde ander. Het eigen kwaad erkennen en daaraan consequenties verbinden in dienst van de mensheid, het recht of God zal niet in hun hoofden opkomen.
In Nederland steunt het zich christelijk noemende CDA die verstandsloze, op ontkenning van eigen fouten gebaseerde, machtspolitiek. Saddam is 'een dictator', zo stelt men, en daarom is het jezelf uitleveren aan de moraaldodende macht geoorloofd.
Wat dat betekent zien ze niet in. In de Volkskrant van 22 maart betoogt een belangrijk vertegenwoordiger van het neoconservatieve machtsdenken, de ‘Likoednik’ Richard Perle, dat hij blij is dat de VN dood is. Dat is de filosofie van het zionisme.
Het zionisme is een van oorsprong fascistisch-nationalistische beweging die er vanuit gaat dat het de taak van de joden is een joodse staat in het Midden-Osten te vestigen die via een ijzeren-vuist beleid de Arabieren ervan moet overtuigen dat assimilatie van joden binnen een Arabisch moederland (een handelwijze die logisch voortvloeit uit werkelijk evangelisch denken) volstrekt uitgesloten is.
Wanneer Arabieren de zionistische staat afwijzen – zo luidt de ijzeren-vuist-theorie - zal de zionistische staat de Arabieren net zo lang murw slaan totdat het zionisme onvoorwaardelijk en kritiekloos als morele heilsleer door hen wordt erkend.
Met Egypte werd vrede gesloten omdat Anwar Sadat bereid was zich kritiekloos te onderwerpen aan de vertegenwoordiger van het rechtse zionisme, Menahim Begin, een ex-terrorist die verantwoordelijk was voor de vernietiging van het Palestijnse dorp Deir Yassin, een daad die het begin inluidde van de etnische zuivering van de staat Palestina, die volgens de zionisten alleen maar een joodse staat kan zijn wanneer de Palestijnen er niet de meerderheid kunnen vormen.
Het feit dat Sadat uitgerekend deze man de hand schudde en daarmee de misdaden van het zionisme rechtvaardigde, zonder dat er een wezenlijke verbetering van het lot van de Palestijnen uit voortvloeide, leidde tot een stom van kritiek binnen de moslimwereld en heeft op een directe wijze geleid tot het ontstaan van Islamitische verzetsbewegingen als de Jihad en Al-Qaeda, die de overgave van Sadat beschouwden als een tegen de Arabische zaak gericht complot van ‘rijke Amerikaanse zionisten’.
Sadat werd vermoord omdat hij volgens dat verzet de Palestijnse zaak had verkwanseld. Sadat, zo stelden zij, koos niet voor de vrede (die alleen maar vrede kan zijn wanneer zij rechtvaardig is, dus gebaseerd op erkenning van onvervreemdbare door de VN gegarandeerde rechten), maar hij koos voor de elke juridische discussie overbodig makende onderwerping.
Het is die onrechtvaardigheid bevestigende onderwerping die heeft geleid tot zijn dood.
Wat het zionisme van de Arabische wereld eist is dat hun leiders, in navolging van Anwar Sadat, de misdaden van joodse extremisten 'goed' en 'juist' noemen, zodat de Palestijnen kunnen worden gedwongen afstand te doen van hun rechten.
Verwerp je recht en erken de juistheid van het zionisme en zijn nobele motieven en dan zal er vrede zijn…
Iran, Syrie en Irak weigeren echter zich vrijwillig te onderwerpen, zoals ook HAMAS weigert het onrecht dat het Palestijnse volk is aangedaan 'goed’ te noemen, en daarom moeten die landen en organisaties worden vernietigd – want onderhandelen met de vijand doe je niet.
Dat is de filosofie van de rechtse zionisten en het is daarom ook de filosofie die wordt verdedigd door Richard Perle, een Sharon-aanhanger (‘Likoednik’) die een belangrijk adviseur is van de Amerikaanse regering.
In de Volkskrant, die via ellenlange artikelen de Midden-Oosten problematiek bespreekt, komt - als vanouds - het woordje zionisme niet voor.
De Volkskrant noemt zich links, maar de hoofdredactie weigert linkse waarheden te erkennen, kiezen voor een zienswijze dus die de ontkenning is van de rechts-zionistische leugen.
Op de een of andere manier is de hoofdredactie van de Volkskrant niet in staat het zionisme te veroordelen - of zelfs maar als een van de belangrijkste oorzaken van het conflict aan te wijzen.
Dat is – vanuit een objectief juridisch oogpunt gezien - een ridicule zaak. Saddam Hussein is vooral daarom gedemoniseerd omdat hij een uitgesproken vijand was van het zionisme, een vijandschap die hij vertaalde in militaristisch machtsdenken, dat enerzijds de socialistische zaak van de Arabische eenheid moest dienen en anderzijds moest leiden tot de opbouw van een militair apparaat dat zich kon meten met het leger van Israël.
De vernietiging van dat machtsenken via een door de VN gestuurd ontwapeningsbeleid kan (gezien vanuit de doelstellingen van de VN) gezien worden als een positieve zaak (hoewel het principe van ‘fair play’ vereist dat ook Israël wordt verplicht afstand te doen van zijn wapens) en het is daarom wrang om toe te moeten zien hoe de bereidheid van Irak mee te werken aan een ontwapeningsproces de machtdenkers in Israël, Engeland en Amerika in paniek bracht.
Een ontwapend Irak zou wellicht economisch sterk kunnen worden en samenwerkingsverbanden kunnen sluiten met andere antizionistische landen, hetgeen de veiligheid van de staat Israël in gevaar zou kunnen brengen.
De veiligheid van de staat Israël - een ministaat die gebouwd is op de onwil vrede te sluiten met een meerderheid die 'meerderheid wil zijn - is een onlosmakelijk onderdeel geworden van de Amerikaanse politiek.
Wie Amerikaan is behoort een vriend van Israël te zijn.
Ik zie de noodzaak daarvan niet in. Als burger van een democratisch land pleit ik voor democratische hervormingen: in Irak, maar ook in Israël. Als democraat vecht ik voor een staat waarin elke burger elk ambt dat hij wil en kan bekleden ook mag bekleden. Wanneer in Nederland een jood, een moslim of een christen Minister-President wil worden dan zal ik daartegen geen bezwaar maken, mits hij het als zijn taak ziet een Minister-president voor alle Nederlanders te zijn.
Wie echter in Israël pleit voor een democratisch systeem waarin een niet-jood Minister-President kan worden, zal onmiddellijk een vijand van de joodse staat worden genoemd. Want ook al verdedigen we in naam de democratie en gooien we uit naam van de democratie heel Irak plat, de waarheid vernietig je er niet mee, de waarheid dat Israël een staat is waarin nooit een (niet-joodse) Arabier op democratische wijze gekozen zal kunnen worden tot Minister-president.
Daarom zal een echte democraat altijd de staat Israël veroordelen, zoals hij elke staat die mensen op grond van onredelijke argumenten het recht ontzegt op volwaardige wijze deel te nemen aan het politieke besluitvormingsproces dient te veroordelen.
De kwestie van de redelijkheid of de onredelijkheid van bepaalde handelingen wordt door botte machtsdenkers nooit aan de orde gesteld.
Zij zien een politiek systeem dat zij afwijzen en daarom is het de plicht van die ander dat politieke systeem te vernietigen.
Binnen een democratische volkerengemeenschap is een dergelijke vorm van gedrag onmogelijk. Binnen een volkerengemeenschap onderwerpen naties zich aan het Handvest van de Verenigde Naties en is het taak van de rechtsorganen van de VN te beoordelen of een politiek systeem de rechten van de burgers wel of niet respecteert.
Een dergelijk beoordelingsproces mag natuurlijk nooit in handen worden gegeven van machthebbers die hun eigenbelang verdedigen en die op grond van keihard onredelijk egoďsme hun eigen waarden vergoddelijken.
Het is die vergoddelijking van de eigen opvattingen die nu leidt tot de vernietiging van Irak. Primitief, onredelijk eigenbelang dat de ontkenning is van alle rechtsregels waarvoor de mensheid eeuwenlang gevochten heeft worden terzijde geschoven.
“Ik ben blij”, stelt Richard Perle, “dat de VN dood is” (VK 22-3-2003).
Daarmee verdedigt hij de dood van de humanist Jezus Christus, de man die Bush en Ashcroft tot de grootste geestelijke leider van de mensheid hebben uitgeroepen.
Zowel Ashcroft en Bush bestuderen de bijbel. Welke bijbel zij bestuderen is mij een raadsel. Het nieuwe testament zal het beslist niet zijn.
Een fundamentele discussie over evangelische waarden wordt ook helemaal niet in gang gezet. De leider van het CDA in Nederland stelt rustig dat in ogenblikken van gevaar het evangelie flauwekul is, omdat de harde realiteit evangelisch handelen onmogelijk maakt.
Ik vind dat prima. Je mag het evangelie irrelevante nonsens vinden, maar noem jezelf dan niet christelijk. >NBR>
Wanneer je ziet dat je handelen in strijd is met het evangelie dan moet je het evangelie verwerpen. Noem jezelf dan conservatief en vriend van de militairen en ga niet leuren met een boek waarin de zachtmoedige, intelligente mens zalig wordt verklaard.
Wat is dat voor een vorm van zachtmoedigheid die de zwaarste bommen die er bestaan laat neerdalen op een ander land? Waarom ben je als zachtmoedig mens niet in staat de brutale machtsmens die jezelf bent een halt toe te roepen?
Saddam Hussein vertegenwoordigt niet de macht – dat weten we allemaal. Wij zijn de vertegenwoordigers van de macht, niet Saddam Hussein. Als Saddam machtig was dan was hij 'de goede mens' en dan zaten wij met z'n allen in het schuitje van de duivel..
We zijn goed dankzij ons ongelijkheidsdenken. De macht die we hebben wordt niet in dienst gesteld van de mensheid als geheel. We vernietigen internationale rechtsinstanties en daarmee het geloof van de mensheid in het bestaan van eerlijke mensen waarop men kan vertrouwen.
We voeren een wreed schouwspel op, dat wordt uitgezonden door de tv, zodat het recht wordt uitgeleverd aan de meest primitieve instincten die er zijn – de instincten van een luie, verwende, elke vorm van geestelijke arbeid hatende bevolking, die alleen maar brood en spelen wil.
Die luie (lui gemaakte) mensen zien het gebeuren als een voetbalwedstrijd. De slechte moet verliezen en de goeie moet winnen. Einde van het verhaal.
De figuur Jezus van Nazareth speelt binnen zo’n zinloos slachtritueel natuurlijk geen enkele rol. Hoe kun je het beeld van Jezus naast een foto van een bombardement plaatsen...?
Onmogelijk. Het enige beeld dat je naast Jezus kunt plaatsen is het beeld van de volkerengemeenschap, waarin een leider er is voor alle mensen.>BR>
Jezus, zo stellen christenen, is de goede herder, die alle mensen aan zich wil binden.
Richard Perle – de veiligheidsadviseur van een zich christelijk noemende president – is het tegendeel van de goede herder. Hij gaat niet boven alle partijen staan, zoals een goede herder dat verplicht is te doen, nee, hij kiest partij en demoniseert de andere partij die geen deel mag uitmaken van de familie waartoe wij volgens een goede herder allemaal behoren.
Een goede herder die een ander uitsluit omdat hij homo is, of varkensvlees eet of een glaasje wijn drinkt of niet-jood is moet een hele slechte herder genoemd worden – een anti-herder – een anti-christ.
George Bush begrijpt dat niet. Als een klein kind maakt hij een vreugdedansje. Hij kan een slechte man vernietigen. En hij ziet niet in dat die slechte man in veel opzichten een veel betere man is dan de mensen die hij als veiligheidsadviseurs heeft uitgekozen.
Saddam Hussein verdedigde de Verenigde Naties. Tijdens een interview met Tony Benn stelde hij de vraag waarom Amerika ooit meegewerkt heeft aan de totstandkoming van dat internationale rechtsorgaan, omdat alle gedragingen van Amerika aantonen dat het er lak aan heeft.
Zijn vraag wordt beantwoord door de zionist Richard Perle. Wij - de zionisten - hebben er alleen aan meegewerkt om de totstandkoming van Israël te bewerkstelligen en omdat de vorming van die staat de enige functie was van de VN moet die VN nu verdwijnen, omdat zij het voortbestaan van die staat bedreigt..
Het is het antwoord dat je kunt verwachten van een zionist die het idool boven God heeft geplaatst, maar je kunt een dergelijke vorm van wanbeleid natuurlijk niet uitroepen tot de officiele beleidslijn van de Amerikaanse politiek.
Dat gebeurt wel. Zionistische machtspolitiek en Amerikaans buitenlands beleid zijn samen gaan vallen en dat betekent dat met de dood van de VN ook Jezus Christus is gedood.
George W. Bush, de christelijke president van de Verenigde Staten, heeft met zijn keuze voor een anti-humanistische machtspolitiek Jezus Christus dood verklaard. Het is aan Jezus Christus om te oordelen of hij met die doodverklaring akkoord gaat.
Ik heb zo’n vaag vermoeden dat Jezus in de hoge hemel waarin hij door chistenen is geplaatst niet bijster tevreden zal zijn met de vernietiging van het enige instituut op aarde dat zijn naam eer aan doet. (Zwolle, 22-3-2003)
Uitspraak groep verontruste (joodse) intellectuelen, 1948
The public avowals of Begin's party (Likud) are no guide whatever to its actual character. Today they speak of freedom, democracy and anti-imperialism, whereas until recently they openly preached the doctrine of the Fascist state.
It is in its actions that the terrorist party betrays its real character; from its past actions we can judge what it may be expected to do in the future. (Lees de volledige brief aan de New York Times)
I believe I speak for the overwhelming majority of Israelis in supporting a preemptive strike against Sadaam’s regime. 
Citaat - Jim Lobe: For the neo-conservatives Iraq must not only be de-Ba'athized, but Washington must also be accorded the opportunity to show the world, (especially other Muslim states) just how powerful and determined the United States is to both wage war and enforce political reform. 
Dat zionisme niets met religie (het dienen van God) te maken heeft - ook al bladert de atheďst Ariel Sharon voor het oog van de camera ijverig in dikke bijbels, een gebaar dat de aan bijbelstudie verslaafde Amerikaanse president moet overtuigen van zijn 'goedheid' - bewijst het bovenstaande citaat.
Het pentagon wordt momenteel geleid door twee rechtse zionisten: Richard Perle en Paul Wolfowitz. Omdat ze niet de indruk willen wekken dat ze de baas zijn hebben ze een stroman tot minister (van defensie) benoemt: Donald Rumsfeld. 
U.S. Gen. Tommy Franks, in his first comments on the U.S.-led war with Iraq, said Saturday that allied forces were encountering resistance from Saddam Hussein's troops but had not seen evidence of weapons of mass destruction. 
Iraq has asked the United Nations to condemn and halt the U.S. and British invasion and ask them to withdraw their forces outside its borders. 
Thousands of Arabs seething with anger about a heavy U.S.-led bombing of Baghdad protested for a third day on Saturday, amid concern the demonstrations could threaten stability in the volatile region. 
French President Jacques Chirac said Friday that France would oppose a new United Nations resolution that would allow the United States and Britain to administer postwar Iraq, as the United States met resistance to its call for countries to sever ties with Saddam Hussein’s regime.
De wereldgemeenschap ziet zich momenteel geplaatst tegenover een man die volgens het internationale recht een oorlogsmisdadiger is (omdat hij een ander land dat geen bedreiging vormde heeft bezet), maar die desondanks de rol van 'bevrijder' opeist. 
Dat eerlijke mensen naar aanleiding van de brutale machtsdaad die Engeland en Amerika gesteld hebben verontwaardigd - en soms zelfs woedend - zijn is begrijpelijk. 
De internationale rechtsorde is tot wanorde vervallen; de Amerikaanse oorlogslogica die ten grondslag lag aan de eerdere interventies leidt onherroepelijk tot steeds weer nieuwe oorlogen, waarbij het er minder en minder toe lijkt te doen wat de rest van de wereld daarvan vindt. Het morele gezag van de Verenigde Staten en in het kielzog daarvan het hele Westen bevindt zich in een vrije val; haat, woede, vergeldingsdrang en wraakgevoelens onder steeds grotere groepen van de wereldbevolking vormen een vruchtbare voedingsbodem voor extremisme en terrorisme; en ondertussen dreigt de oorlogsindustrie de enige economische sector te worden die nog op 'gezonde' groeicijfers kan wijzen…