De Oneerlijke Westerse Moraal
waarom moeten wij heksenjagers zijn?

Western policy is radicalizing Arab and Muslim students. I’ve been warning them from this for many years in Parliament. You can go back and see what I said in the 1980s in Parliament; that by your double standards, by your support for Israeli crimes, by your embrace of the corrupt kings and the puppet presidents, you rule against the interest of your own people. You are radicalizing the Arab and Muslim students in a way which in the end will not be in your interest.

George Galloway
founder member of the campaign for democratic rights in Iraq

Uitgelichte artikelen en eigen reacties daarop

Donovan & The spiritual change - Slachtoffers van vals-moreel leiderschap
The Iran-Iraq War & Blind fanatisme - De Macht Zoekt Geen Recht
Amerika & De Eindtijd - Zwijgende Schrijvers
The Motives for a Flawed War - Israel's Proxy War?
De Tempel: een protserige gruwel in de ogen van God
The Ephod: Plate Of Judgment - Iraqi Offers 'Dialogue' With U.S.
New Age & Geestelijke bevrijding - Saddam Hoessein & Vrede
Shi'isme: Zoeken Naar Waarheid En Realiteit
Met Perle & Netanyahu naar een nieuwe toekomst
A touch of immortality - God is een God voor Allen
Israël & De Oneerlijke Wereldgemeenschap

Handvest van de Verenigde Naties (1945)


Aanhef (Preambule)

Wij, de volken van de verenigde naties vastbesloten komende geslachten te beveiligen tegen de oorlogsgesel, die tweemaal gedurende ons leven onuitsprekelijk leed over de mensheid heeft gebracht, en opnieuw het vertrouwen in de grondrechten van de mens, in de waardigheid en waarde van de menselijke persoon, in gelijke rechten van mannen en vrouwen, alsmede van grote en kleine volken te bevestigen, en voorwaarden te scheppen, waaronder gerechtigheid en eerbied voor de verplichtingen, die uit verdragen en andere bronnen van internationaal recht voortvloeien, gehandhaafd kunnen worden, en sociale vooruitgang en betere levensstandaarden in grotere vrijheid te bevorderen
en te dien einde
verdraagzaamheid te betrachten en te zamen in vrede met elkaar als goede naburen te leven, en onze krachten te verenigen om internationale vrede en veiligheid te handhaven, en door de aanvaarding van beginselen en de instelling van methodes te verzekeren, dat wapengeweld niet zal worden gebruikt behalve in het algemene belang, en ter bevordering van de economische en sociale vooruitgang van alle volken een internationaal apparaat te gebruiken
hebben besloten onze pogingen te verenigen om onze doeleinden te bereiken. (Klik voor bron)

Bloemen & Lieve Mensen

The flower establishes a relation between two souls, it removes distress from the two hearts and soothes two tired spirits. The flower is neither blown over by the wind nor caught in the spider's web!
It is the flower that brings with it truth, good manner and sweet basil. It has a tongue of pure honey, it bears among its petals the story of resurrection, the day when we were brought back to hastens them to the place where it likes to be together with those people who are sweet and seek the right way!
May peace be upon the flowers; upon its day of sprouting new leaves, upon the day of picking flowers and upon the day of emanating fragrance….

Meditative Texts: The Voice Of Things
By Ibrahim Jabber, Iraq Daily 15-2-2003

Donovan & The spiritual change
"We are all one shining Being"

Info: In 1965, Donovan, then a nineteen year old folksinger, entered the British pop charts with his folk ballad “Catch the Wind”. He was quickly dubbed “Britain's Bob Dylan”. In the next five years he produced many hit singles (Sunshine Superman, Mellow Yellow, Atlantis etc.) and albums. Pictured in flowing robes and beads on his 1968 album, A Gift from a Flower to a Garden, he became an icon of the times, a symbol of Flower Power.

When I was 14 or 15 I wanted to be a protest singer like Pete Seeger and Woody Guthrie. My father was a socialist and worked with the unions. I thought change was to change the government and to change from one system, capitalism, to socialism and to make the poor of the world happy. but when I opened the book The Way of Zen by Alan Watts and I opened up the Diamond Sutra, and Lao Tsu’s Tao te Ching, I realized that the problem of suffering was much deeper than governments and social problems.
The problems were very deep. They were nothing short of changing the way we look at reality. Therefore I became a teacher, or a reflection of the teachings. Phil Ochs, the great protest singer, said I had given up protest, and Joan Baez said to Bob Dylan, “He’s given up protest.” But what I had given up was looking for the answer in social change. The change was to be a spiritual change.

As young people, John Lennon, George Harrison, myself, Carlos Santana and other spiritual seekers in pop music, we wanted to know the answer but we found a question: How do you convince the rest of the western world that they are ill, they are mentally ill, that they have a sickness and that they have lost the way?
How do you teach that? You cannot teach that in the normal sense. You have to encourage a spiritual call, so we devoted ourselves to making songs which would have a spiritual call inside of them, hoping to awaken an awareness with this music. And other people in the arts felt the same, also in books, New Age writers and many many others felt this. (Interview met Donovan Leitsch)

Slachtoffers van vals-moreel leiderschap

"People don’t want war. Why would some simple person on a farm or in a city want to risk his life in a war when the best that he can get out of it is to come back to his home in one piece?
But, after all, it is the leaders of the country who determine the policy and it is always a simple matter to drag the people along, whether it is a democracy or a fascist dictatorship or a Parliament or a Communist dictatorship.”
These comments, from Gustave Gilbert’s Nurenberg Diary, are based on a conversation Gilbert had with Goering while the latter was on trial at Nuremberg. Hermann Goering adds:
“The people can always be brought to the bidding of the leaders. That is easy. All you have to do is tell them they are being attacked and denounce the pacifists for lack of patriotism and exposing the country to danger. It works the same way in any country."

War for him was an abstraction, and more than that, a foreign abstraction, not blood, not viscera strewn across a kitchen floor, not kids screaming in terror, not the charred remains of children littering a street, not brains blown out.
All of these horrors he knew happened in war, but he preferred not to think about them, and he didn’t really have to think about them, because the wars his government was so ready to inflict upon others and that he was so ready to support as his patriotic duty were not wars that would leave his 10- year-old son a paraplegic, would not leave his aged mother crushed under the beam of a bombed-out building, and would not leave him whimpering in terror, huddled in some dank corner of his basement, in the dark, as bombs exploded outside, the noise deafening.
Those fates would be visited upon other people, not him, not his neighbors, not his friends, not his family. He could afford to be cavalier about civilian casualties...

By Stephen Gowans, Poets for Peace,
Palestine Chronicle, 19-2-2003

The Unseen Gulf War

The Iran-Iraq War: 1980-1988

Protracted military conflict between Iran and Iraq. It officially began on Sept. 22, 1980, with an Iraqi land and air invasion of western Iran, although Iraqi spokespersons maintained that Iran had been engaging in artillery attacks on Iraqi towns since Sept. 4. Iraqi president Saddam Hussein claimed as the reason for his attack on Iran a territorial dispute over the Shatt al Arab, a waterway that empties into the Persian Gulf and forms the boundary between Iran and Iraq. In 1975, a militarily weaker Iraq had by treaty signed over to Iran partial control of the waterway, but after the fall (1979) of Muhammad Reza Shah Pahlevi and the resultant weakening of Iran's military, Iraq seized the opportunity to reclaim the Shatt al Arab. Iraq also hoped to seize the western Iranian region of Khuzestan, an area known for its extensive oil fields. The Iraqi offensive was initially successful, capturing the port city of Khorramshahr by the end of 1980. Iranian resistance proved strong, however, and Iraqi troops had withdrawn from the occupied portions of Iran by early 1982.
Nevertheless, Iranian leader Ruhollah Khomeini declared that Iran would not cease fighting until Saddam's regime was toppled. (www.encyclopedia.com)

Fanatici Zijn Blind En Doof
Commentaar Wim Duzijn 2003

Hoewel Iran momenteel de heksenjacht tegen Saddam Hussein probeert aan te wenden om het fanatieke wangedrag van de geestelijke leider Khomeini goed te praten - een theocraat die net als George Bush een streng dualistische scheiding aanbracht tussen goed en kwaad (Amerika was de grote Satan en Saddam de kleine Satan) - leert de geschiedenis ons dat de oorlog tussen Iran en Irak gereduceerd werd tot een hopeloze uitzichtloze slachtpartij vanwege de fanatieke onwil van de fundamentalist Khomeini vrede te sluiten met een man die in zijn ogen 'de Satan' was.
Het is dezelfde mentaliteit die wordt uitgedragen door het oorlogszuchtige trio Sharon, Blair & Bush, drie regeringsleiders die zichzelf 'democraat' (vertegenwoordigers van 'het volk') noemen, terwijl ze dat in het geheel niet zijn.
Net als de fanatieke moralist Khomeini hebben ze zichzelf wijs gemaakt dat vrede niet gesloten mag worden met 'slechte mensen' (zelf zijn ze altijd 'absoluut goed'), zodat er eeuwig oorlog gevoerd moet worden.
De vrede die ze nastreven is een opgelegde vrede, met andere woorden: een kille, liefdeloze vrede, die gebaseerd is op het onderdrukken van al diegenen die op een democratische wijze willen vechten tegen het onrecht dat zij (de 'goeden') niet onder ogen willen zien.
Democratie is hun ogen jezelf neerleggen bij de macht van 'de goeden'.
De goeden wijzen duivels aan waarop het volk mag jagen en verder mag je werken, eten, slapen en bidden - net zo lang tot je dood bent en een ander jouw plaats inneemt.

Zie ook: De horoscoop van George W. Bush

Rechteloze Machtspolitiek:
de vijand van mijn vijand is mijn vriend

Though Israel, along with the United States, suffered a grievous loss with the fall of the Shah, its leaders concluded that lasting geo-political interests would eventually triumph over religious ideology and produce an accommodation between Tel Aviv and Tehran. The onset of the Iran-Iraq war in 1980 gave Israeli leaders a special incentive to keep their door open to the Islamic rulers in Iran: the two non-Arab countries now shared . As Israeli Defense Minister Ariel Sharon told the Washington Post in May 1982, justifying Israeli arms sales to Tehran, "Iraq is Israel's enemy and we hope that diplomatic relations between us and Iran will be renewed as in the past." Four months later he told a Paris press conference, "Israel has a vital interest in the continuing of the war in the Persian Gulf, and in Iran's victory." Such views were not Sharon's alone; Prime Ministers Itzhak Shamir (Likud) and Shimon Peres (Labor) shared them too.
To this day, prominent Israelis still argue that strategic calculus unashamedly. Retired Gen. Aharon Yariv, former head of military intelligence, told a conference at Tel Aviv University in late 1986 that "it would be good if the Iran-Iraq war ended in a tie, but it would be even better if it continued." Otherwise, Iraq might open an "eastern front" against Israel. Uri Lubrani, Israel's chief representative in Iran under the Shah and Nimrodi's superior in Mossad, recently justified continued arms sales because "Khomeinism will disappear and Israel and the United States will again have influence in Iran." (Irangate: The Israel Connection)

De Macht Zoekt Geen Recht
Commentaar Wim Duzijn 2003

Hoewel naïeve mensen blijven zeuren over de noodzaak van het opbouwen van een 'internationale rechtsorde' bewijst de werkelijkheid van alledag dat de machthebbers van deze wereld (met name die machthebbers die een speciale band onderhouden met de staat Israël) helemaal geen belangstelling hebben voor 'het internationale recht'.
Wij, als Nederlanders, maken (of we het nu willen of niet) deel uit van de zionistische as van het goede. Wij zijn economisch afhankelijk van het goede en daarom kunnen wij het ons niet permitteren eens een keertje ‘kwaad’ te worden.
Daar hoeven we niet trots op te zijn. Ik, bijvoorbeeld, zou veel liever in een land willen wonen waar je wel eens kwaad mag worden - maar we wonen nu eenmaal hier en we moeten akkoord gaan met het feit dat we verplicht zijn de boodschap van onze politici dat wij een speciale band met Israël en Amerika onderhouden serieus te nemen.
Als anarchistisch schrijver onderhoud ik geen band met landen (helemaal al niet met het uit onrecht geboren land Israël). Een anarchist kiest voor principes, en omdat hij een vijand is van elke vorm van machtsmisbruik, daarom benadrukt hij het belang van het recht.
Een anarchist vecht dus in feite tegen windmolens, wanneer hij het recht wil verdedigen in een wereld waarin ‘speciale banden’ met naties belangrijker zijn dan rechtsprincipes.
Bijzonder is dat niet. Anarchisten zijn altijd buitenbeentjes en in primitieve kleinburgerlijke samenlevingen worden buitenbeentjes altijd uitgesloten van het recht.
Kleinburgers bouwen een wereld op waarin het recht er alleen maar is voor de sterken, de rijken en de gezonden.
Wie zwak is, ziek, en/of arm kent geen recht. Wat heeft het voor zin tegen iemand te zeggen die ziek is dat hij recht heeft op gezondheid en geluk? Omdat het Handvest van de Verenigde Naties dat zegt? Kun jij de zieke beter maken...?
Wanneer je in een groot huis zit, op een stapel goudstukken en je hart tikt zoals het tikken moet, vind je recht heel erg belangrijk en je zult automatisch op een nette politieke partij stemmen die jouw ‘recht’ verdedigt. Recht is in dat geval: ‘het instandhouden van jouw goede positie’ (handhaving van de status quo zeggen ze in politici-land).
Maar op wie moet iemand stemmen die buiten de boot gevallen is? Iemand die arm, ziek en zwak is? Welke politieke partij verdedigt de rechten van armen, zieken en zwakken? Een politicus is toch geen wonderdoener?
Wie arm, ziek en zwak is weet dat recht niet bestaat in een kleinburgerlijke wereld waarin het blinde toeval regeert.
Recht kan eerst daar ontstaan waar intelligente, wijze mensen naar voren worden geschoven die weten dat recht alleen daar kan ontstaan waar een poging wordt ondernomen de wrede (amorele) wetten van het kleinburgerlijke dualisme te overwinnen.
In de wereld waar het blinde toeval regeert, zal het sociale recht altijd vervangen worden door het wrede egoïsme van de macht ('het recht van de sterkste').
Niet het recht bepaalt wat goed en wat slecht, maar de macht. En dat is nu precies de reden waarom ik als anarchistisch buitenbeentje de zijde kies van de zondebokken in het Midden-Oosten. Ook zij leven in een wereld waarin het recht niet bestaat. Ook zij zijn weinig meer dan pionnen in een wreed spel, dat gespeeld wordt door huichelaars, waanzinnigen en domme sadisten.
De wetteloze huichelaars zorgen goed voor het eigen volk, maar wie niet tot dat eigen volk behoort mag creperen. En dat is dan ook de reden waarom niemand in het kleinburgerlijke rijk der goeden een buitenbeentje wil zijn, omdat een buitenbeentje, iemand die buiten de schijnheilige ‘rechtsorde’ is gevallen, lijden moet - deel moet uitmaken van een wereld waarin mensen eeuwig ziek, arm en zwak moeten zijn.
Wijsheid is daarom altijd verzet, rebellie en opstand: een poging de wrede (amorele) wetten van het asociale toeval te vervangen door sociale rechtsprincipes die verdedigd worden door eerlijke rechtsinstanties.
Israël, dat zichzelf (gesteund door Amerika) zo graag wil zien als een baken van moreel licht in de duistere zee der Arabieren, is nooit iets anders geweest dan de staat-geworden ontkenning van het recht.
Israël bedrijft doodgewone, ordinaire machtspolitiek, waarbij het op een slimme wijze gebruik maakt van de naïviteit en de goedgelovigheid van gemakzuchtige, rijke mensen.
De rijken zijn zo rijk dat ze er niet over zullen peinzen te kiezen voor arme, zieke, machteloze buitenbeentje die het recht verdedigen.
Daarom is het lot van de Palestijnen ook zo droef. Zij vertegenwoordigen de Rechtvaardige Wijsheid (Jezus) die in het Westen aan het kruis hangt.
Zij zijn het kleine onbeduidende volkje, dat zich geplaatst ziet tegenover het belangrijke volk, dat alle aandacht krijgt, al het vele geld, alle macht en alle medelijden die het op grond van het gepleegde onrecht niet verdient, maar die het via morele pressie afdwingt.
Terwijl de Palestijnen worden murw geslagen wordt er van hen verwacht dat ze medelijden hebben met mensen die in feite onderdrukkers zijn.
Dat is het lot dat elk buitenbeentje treft, waar ter wereld hij zich ook bevindt.
Wie in Palestina onderdrukt wordt en tegen zijn lotgenoten zegt dat hij homo is, zal worden uitgestoten. In de Duitse concentratiekampen gebeurde precies hetzelfde. Orthodoxe joden leefden in de hel, maar ze weigerden zich solidair te verklaren met homoseksuele kampbewoners.

Wie een buitenbeentje is blijft altijd slecht, ook al wordt hij als onschuldig mens doodgeslagen door een beul die werkelijk slecht (dus schuldig) is.
Wie dat inziet (en het is de plicht van christenen dat in te zien), zal zich als taak stellen het onrecht van de machthebbers die de blinde wetten van het toeval dienen aan de kaak te stellen.
Hij laat zien op welk een valse, cynische, principeloze wijze Israël en Amerika politiek bedrijven in het Midden-Oosten, een wreed spel waarbij gespeeld wordt met de levens van miljoenen onschuldige mensen.
De levens van de Arabieren en de inwoners van Iran zijn volmaakt onbelangrijk. De dood van een enkele Amerikaan of een enkele Jood is oneindig belangrijker dan de dood van miljoenen Iraniërs, Irakezen en Palestijnen.
Wij kijken toe en we zien de doden en we wenden het hoofd af. Wij zijn 'goed' want hebben de tweede wereldoorlog...
Elk jaar herdenken wij 'onze doden'. Die zijn heilig, die zijn belangrijk. De dood van onbeduidende anderen - hoe immens groot het aantal ook is - interesseert ons niet.

President Saddam Hussein: Iraq wants peace but not at any cost
Iraq Daily, 20-2-2003

"The Iraqi people don't want war, but not at any cost. We don't compromise on our independence, dignity and right to live as free men acting freely," President Hussein was quoted as saying during a meeting with visiting leader of the Russian Communist Party Gennady Zyuganov.
"At the same time as our people need their freedom, dignity and sovereignty, they respect the freedom, sovereignty and dignity of others, including America if it respected the freedom and sovereignty of Iraq and Arabs," he said.
Present at the audience was Speaker of the National Assembly Dr. Sa’doun Hammadi.

"You Westerners do not realize that an Arab can do without everything except his dignity. If you touch his dignity he will be as ferocious as a lion."

PATRIARCH RAPHAEL I BIDAWID
OF BABYLON OVER THE CHALDEANS,
IRAQI CATHOLIC LEADER

Patriarch Raphael Bidawid is the head of the Chaldean Church in Iraq. Out of a population of 20 million, one million Iraqis are Christians: of these 80% are Chaldean Catholics.

Amerika & De Eindtijd
Commentaar Wim Duzijn 2003

"Op die dag zal Israel de derde worden met Egypte en met Assyrie, namelijk een zegen in het midden der aarde. Want Jehovah der legerscharen zal het gezegend hebben, doordat hij zal zeggen: "Gezegend zij mijn volk, Egypte, en het werk mijner handen, Assyrie, en mijn erfdeel, Israel". JESAJA 19, 24:25

Wie de op de eindtijd betrekking hebbende tekst uit het bijbelboek JESAJA eens rustig bekijkt - gewoon, lekker achterover liggend in een bedje vol zachte watten - die doet de verrassende ontdekking dat God Egypte 'Zijn volk' noemt. Dat uitverkoren volk, Egypte dus (niet Israël), wordt op de eerste plaats gezet. Op de tweede plaats komt Assyrië (het huidige Irak en Syrië), en de derde plaats tenslotte wordt ingenomen door Israël.
De joodse schriftgeleerden hebben alle eeuwen door deze passage ofwel uit hun heilige geschriften geschrapt, ofwel op zo'n wijze geïnterpreteerd dat het woord ‘drie’ betekenisloos is geworden.
Wanneer de bijbel toch uitdrukkelijk stelt dat in de eindtijd Egypte op de eerste plaats wordt gezet, want Egypte is het uitverkoren volk, waarom wil Israël dan nummer een zijn?
Amerika zou - wanner het werkelijk bewogen wordt door religieus Messianisme - alles op alles moeten zetten om Egypte omhoog te stoten in de vaart der Midden-Oosterse volkeren... Daarna komen Irak en Syrië aan de beurt, zij worden door God op de tweede plaats gezet, en helemaal aan het eind van de rij komt tenslotte Israël - dat met een derde plaats – gezien zijn geringe grootte – heel erg blij moet zijn.
Het lijkt me wel een eerlijke verdeling. Egypte, Irak en Syrië horen - gezien hun historische verleden en hun huidige machtsposities de leidende naties te zijn in het Midden-Oosten. Egypte met zijn meer dan geniale verleden (geen enkel volk ter wereld heeft een grootser verleden dan het Egyptische volk) mag zich terecht Gods volk noemen en wanneer Syrië, Irak en Israël zich bereid tonen de schatten van het rijke Goddelijk-geestelijke Egyptische verleden (niet de Islam is goddelijk, maar het vrijzinnige Egyptische denken uit de tijd waarin de profeet Jesaja zijn tekst op papier heeft gezet) in dienst te stellen van de gehele regio – dan zal er eindelijk gebroken kunnen worden met de terreur van het goddeloze Israëlische en Islamitische fundamentalisme dat het Midden-Oosten nu al zo lang in zijn wurgende greep houdt.

Het Egyptische Ankh symbool verwijst naar de Maan. De Maan staat voor ontvangen. Zij is niet mannelijk en niet vrouwelijk, omdat ontvangen een neutrale, amorele eigenschap is, die niet gebonden is aan het geslacht van de mens. Daarom wordt het symbool Ankh ook het symbool van de ongeslachtelijke mens genoemd. De mens die onder invloed staat van de krachten van Ankh is amoreel. Hij is niet goed en hij is niet slecht, hij is niet mannelijk en hij is niet vrouwelijk. Hij neemt alles in zich op en schenkt datgene wat hij gekregen heeft aan anderen - niet op een kille, harteloze wijze, maar gedreven door medelijden en compassie en de wil iedereen - zonder aanziens des persoons - te helpen.

Kolli ahiboka kay taseera asaba-ee dahaban
Tell me, "I Love You", so my fingers can turn to gold

Zie ook: De Zon en de Maan: Goden van het Licht

A Song of Death and Life

I sing a sad song -
sadder than the sunset's walk
in the city streets;
I feel grief in my blood
flowering from some hidden spring;
my friends, we die -
we sail into the end
without pausing to say goodbye;
our dreams, our hopes, our loves
come to an end
like footprints in the sand
chewed by the desert.

I sing a happy song -
happier than the sunrise
on another shore;
happier than the smile
a birthday-child smiles;
happier than a new kiss;
I feel a stubborn joy
conquering my blood;
my friends, we live -
we live each instant
to its deepest cores, collect
its treasures, trifle with its secrets, lave ourselves within its ecstacy.

Of death and life I shall sing
a happy/sad sad/happy song...

by Ghazi A. Algosaibi,
Saudi Arabian Information Resource - Culture

J.C. High Eagle:
Earth Awareness!

It is in spring that our Mother Earth celebrates. Having come full circle, She glories in abundance once again. By native custom and belief, it is through the Mother Earth and all Her things that we are made both whole and holy. Since the beginning of time, Mother Earth has tilted back and forth into summer and winter seasons, and on the way, given Herself to spring in the transition.

And what a beautiful time is the spring season! We all must recognize that the Earth has given birth, a re-birth to spring. What a wonderful, glorious message that the Earth brings to us once a year in the rebirth of spring. That's very important to American Indians because it symbolizes life, born again, renewed. It gives to each of us the lesson that we, also, have the opportunity to renew ourselves. (Message by J.C. High Eagle)

Chief YellowHawk's Prayer

O Great Spirit, Whose voice I hear in the winds,
and whose breath gives life to all the world,
hear me, I come before you, one of your children.
I am small and weak. I need your strength and wisdom.
Let me walk in beauty and make my eyes
ever behold the red and purple sunset.
Make my hands respect the things you have made,
my ears sharp to hear your voice.
Make me wise so that I may know the things you
have taught my people,
the lesson you have hidden in every leaf and rock.
I seek strength not to be superior to my brothers,
but to be able to fight my greatest enemy, myself.
Make me ever ready to come to you with clean hands and straight eyes,
so when life fades as a fading sunset,
my spirit may come to you without shame.

Indian Wisdom

Sharon rejects compromise over Jerusalem,
return of Palestinian refugees

Prime Minister Ariel Sharon ruled out giving up any part of Jerusalem in peace negotiations and said Israel would not accept the return of Palestinian refugees, rejecting key Palestinian demands.
This came as international negotiators work with Israelis and Palestinians on a "road map" plan for Mideast peace, including creation of a provisional Palestinian state.
"I don't think there is any right to anyone to make any compromise when it comes to Jerusalem," he said. "We are guardians of Jerusalem for future generations."
Sharon categorically rejected the Palestinian claim of a "right of return" of refugees, referring to hundreds of thousands of Arabs who fled or were driven out of their homes during the two-year war that followed Israel's creation in 1948, along with their descendants.
"Israel will never accept that danger to occur. Never," he said. "We understand the tragedy" of the refugees, he said, but Israel has no responsibility for them because it was attacked. Accepting their return "means the destruction of Israel as (an) independent, democratic Jewish state," he said. (Jerusalem Post, 20-2-2003)

Sharon & De Tempel van de Anti-Christ
Commentaar Wim Duzijn 2003

Omdat we in Messiaanse tijden leven - Ariel Sharon ziet zichzelf als 'de hoeder van de tempel' - is het zinvol dat Messiaanse tijdperk te bekijken door een christelijke bril - de bril die George W. Bush zichzelf heeft opgezet.
Volgens de christelijke theologie zal er, voordat het Messiaanse tijdperk aanbreekt, eerst een goddeloze tempel in Israel worden gebouwd: de tempel van de Anti-Christ
Pas wanneer die goddeloze tempel is afgebroken kan er een tijdperk van vrede en verzoening aanbreken in het Midden-Oosten...

Welnu: die goddeloze tempel van de Anti-Christ is gebouwd, wanneer je uitgaat van de stelling dat God 'het recht' symboliseert..
Het is de zionistische tempel van de rechtse politicus Ariel Sharon, gebouwd in een gebied dat op een wetteloze wijze geannexeerd is.
Pas wanneer die wetteloze tempel (het werk dus van de anti-christ) is afgebroken zal er vrede kunnen aanbreken.
Je kunt van God niet verwachten dat Hij criminele praktijken goedkeurt. Toch?

Zwijgende Schrijvers
Commentaar Wim Duzijn 2003

Wim Wi(r)tz vraagt zich in de Volkskrant af waarom de Nederlandse schrijvers zwijgen.
Wim Wi(r)tz. Een goede grap. Witzig dus...
Alsof er zoiets bestaat als 'een Nederlandse schrijver'...
Nederlandse schrijvers bestaan helemaal niet. Wat zich Nederlands schrijver noemt is vandaag de dag middelmatig en onzinnig, laf en verraderlijk en geestelijk rijp voor de sloop. Nederlandse schrijvers zijn geen mensen van de geest, maar mensen van de centjes. Centjes zijn de Grote Koning en centjes zijn het Leven.
Ooit was er iemand tegen centjes, de grote anti-imperialistische socialist Harry Mulisch. Maar die is nu miljonair, een man die veel centjes bezit - en die hoor je dus niet meer. Anti-imperialisme is goed voor armen en gekken - maar niet voor miljonairs!
En juist omdat hier alles centjes is - we zijn er slot van rekening kapitalisten (en dat willen we blijven ook) - zul je als schrijver zonder centjes niet veel bereiken in dit land.
Wat zich 'schrijver' noemt is niet bezig met de wereld van de geest, maar met de wereld van het babbelende onbenul.
Men babbelt, men keuvelt, men ziet een lijk en men slaat de handen vol verbazing ineen - roept 'kijk, daar ligt een lijk' - en men wandelt verder: op weg naar een nieuwe reisbestemming, want men wil wat van de wereld zien en daar krijgt men subsidie voor - van een Fortuynlijke staatssecretaris die tegen 'de elite is' (heel Wi(r)tzig!) - en als er ergens veel lijken liggen, dan schrijft men in een klein, beduimeld notitieblokje: "ik heb veel lijken gezien - en verder heb ik een goed gesprek gevoerd in een duur restaurant met een collega, die ook een lijk gezien heeft, en verder is alles oke".

Nederlandse schrijvers zijn de clowns in het Stalinistische circus van het kapitalisme. Zoals de sovjet-schrijvers sovjetkunst vervaardigden, zo vervaardigen de Nederlandse schrijvers kapitalistische kunst.
Zaken die de geest betreffen worden doorverwezen naar het conservatief-rechtse dagblad TROUW, die elke opstandige schrijver die het onfatsoenlijke woordje "KUT" in de mond neemt naar de hel verbant (kapitalisten zijn namelijk - voor het oog van de wereld - heel erg fatsoenlijk) en verder heb je er het zwijgen toe te doen.
Staatskunst produceren we. Kunst die in dienst staat van rechtse kardinalen, meneer de dominee (die tegenwoordig Mient Jan Faber heet) en het dagblad TROUW.
Wanneer je als schrijver zwijgt, merkt de uit Iran gevluchte schrijver Kader Abdollah op, dan blijf je "het amusement van de samenleving, een soort cabaretier..." En ook al is hijzelf een opportunistische draaitol die meningen verkondigt die qua inhoud en vormgeving mager afsteken bij de diepzinnige beschouwingen op deze best wel amusante website, toch wordt hij als deskundige door de Volkskrant naar voren geschoven en kan de serieuze, onafhankelijke anarchist die tegen alles en iedereen durft in te gaan dood vallen. (Zwolle, 21-2-2003)

The Motives for a Flawed War - Israel's Proxy War?
by M. SHAHID ALAM, 21-2-2003

This may not be America's war at all, much less a war of the West against Islam or Islamists.
Instead, could this be Israel's war against the Arabs fought through a proxy, the only proxy that can take on the Arabs? This will most likely provoke derisive skepticism.
Could the world's only superpower be persuaded to fight Israel's war? Is it even possible? Could the tail wag this great dog?
Consider first Israel's motives. Iraq, Iran, Saudi Arabia, Egypt, Syria and Pakistan do not threaten the United States; but they are a threat to Israel's hegemonic ambitions over the region.
This conflict between Israel and her neighbors was written into the Zionist script. A Jewish state could only be inserted into Palestine by resort to a massive ethnic cleansing of Palestinians. After such inauspicious beginnings, Israel could only sustain itself by keeping its neighbors weak, divided, and disoriented. It has since waged wars against Egypt in 1956; against Egypt, Syria and Jordan in 1967; against Iraq in 1981; against Lebanon, since 1982; and against Palestinians continuously since 1948.

Israel's contradictions have deepened since the mounting of the second Intifada.
When the Palestinians rejected the Bantustans offered at Oslo, Israel chose Ariel Sharon, a war criminal, to ratchet its war against Palestinian civilians. Faced with Apaches, F-16s, tanks and artillery, in desperation, the Palestinians turned increasingly to suicide bombings. Sharon's brutal war was not working, and Israel's losses began to catch up with Palestinian casualties.
In April 2002, Israeli tanks reoccupied the Palestinian towns, destroyed Palestinian civilian infrastructure, increasingly placing Palestinians under curfews, sieges, destroying their workshops, stores, hospitals, orchards and farms. This was the new strategy of slow ethnic cleansing through starvation.
But Israel cannot do this alone. This ethnic cleansing can only be implemented in the shadow of a major war against the Arabs, a war to Balkanize the region, a war to bring about regime-change in Iraq, Syria and Iran, a war that only United States can wage. Israel needs United States to wage a proxy war on behalf of Israel...

This is not to argue that the pro-Israeli lobby is the only reason for the projected US war against Iraq.
At present, there are several forces in United States that are pushing for this war.
Prominent among these indigenous forces are the oil corporations, the arms manufacturers, the aerospace industry, and the right-wing Christian evangelists
However, it is doubtful if these indigenous groups, on their own, could have pushed United States so decisively towards the present catastrophic confrontation with the Islamic world. (Counter Punch, 21-2-2003)

M. Shahid Alam is Professor of Economics at Northeastern University. His last book, 'Poverty from the Wealth of Nations', was published by Palgrave in 2000.

Iraq could cost US its leadership
former security adviser

To avoid risking its global leadership the United States should avoid "demeaning and destructive" polemics with its important allies," wrote former National Security Adviser Zbigniew Brzezinski, who served in the Carter administration in the 1970s.
Washington's definition of its war on terrorism, he added, is seen by many abroad as "excessively theological ('evildoers who hate freedom') and unrelated to any political context."
Brzezinski cited the Bush administration's "reluctance to see a connection between Middle Eastern terrorists and the political problems of the Middle East;" its "unsubstantiated efforts to connect Iraq with Al Qaeda;" and its "evident, if unstated, endorsement... of Israeli Prime Minister Ariel Sharon's notions of how to deal with both the Palestinians and the region as a whole."
He also said that the US "preoccupation with Iraq — which does not pose an imminent threat to global security — obscures the need to deal with the more serious and genuinely imminent threat posed by North Korea." (Jordan Times, 20-2-2003)

Russia condemns Washington
for piling pressure on inspectors

Tensions between veto-holding members of the UN Security Council grew yesterday after Russia said pressure was being exerted on weapons inspectors to give a negative assessment of Iraqi compliance or to accept they will have to leave the country soon.
Russia's outburst, which appeared to be directed at the United States, came as Washington and London continued to agonise over the timing and content of a new resolution to authorise disarming Iraq by military means. It is expected to surface early next week.

"Inspectors are being subjected to very strong pressure in order to provoke their departure from Iraq, or to present to the Security Council assessments which could be used as a pretext for the use of force against Iraq," said Igor Ivanov, the Russian Foreign Minister. (By David Usborne in New York, 21-2-2003)

De Tempel: een protserige gruwel
in de ogen van God
Commentaar van Wim Duzijn 2003

20:21 En het volk stond van verre; maar Mozes naderde tot de donkerheid, alwaar God was.
20:22 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Aldus zult gij tot de kinderen Israëls zeggen: Gij hebt gezien, dat Ik met ulieden van den hemel gesproken heb.
20:23 Gij zult nevens Mij niet maken zilveren goden, en gouden goden zult gij u niet maken.
20:24 Maakt Mij een altaar van aarde, en offert daarop uw brandofferen, en uw dankofferen, uw schapen, en uw runderen; aan alle plaats, waar Ik Mijns Naams gedachtenis stichten zal, zal Ik tot u komen, en zal u zegenen.
20:25 Maar indien gij Mij een stenen altaar zult maken, zo zult gij dit niet bouwen van gehouwen steen ; zo gij uw houwijzer daarover verheft, zo zult gij het ontheiligen.
20:26 Gij zult ook niet met trappen tot Mijn altaar opklimmen, opdat uw schaamdelen niet zichtbaar zullen worden. EXODUS 20

Wie de bijbeltekst leest, op grond waarvan streng-orthodoxe joden hun tempelberg-claim baseren, die zal vol verbazing ontdekken dat het bouwen van een protserige, uit steen gehouwen tempel een gruwel is in Gods ogen.
De God van Mozes is een uiterst sobere, preutse God, een Saturnale God, die een hekel heeft aan overdadig menselijk vertoon.
Hij woont in in de donkerheid, een oord waar ernst en rust heersen en waar geen plaats is voor overdadige glitter en schril vertoon. Goud en zilver (edelmetalen die verwijzen naar de lichtende planeten Zon en Maan) wijst hij af, dat zijn produkten die appeleren aan het menselijke verlangen naar een lichtvoetig bestaan (denk aan het gouden kalf van Aaron), en daarvoor in de plaats wijst hij aarde aan en onbewerkte stenen: produkten die horen bij het Aardeteken Steenbok, dat wordt beheerst door de zwarte planeet Saturnus.
Bovendien wijst hij er op dat de simpele altaren van aarde en steen overal gebouwd kunnen worden, omdat Hij overal waar Zijn naam geheiligd wordt aanwezig zal zijn om de gelovigen te zegenen.
Waarom orthodoxe en zionistische joden met alle geweld dit belangrijke gebod van God willen vernietigen, waar andere belangrijke geboden wel opgevolgd moeten worden behoort tot de raadselen van het geloof.
Een feit is dat de dwingerige wil een grote protserige tempel te bouwen op de resten van het Romeinse fort Antonia in Jeruzalem op grond van de geboden van Mozes gezien moet worden als een vorm van godslastering.
Joodse gelovigen dienen (volgens die geboden) sobere mensen te zijn, die de plaatsen van de donkerheid behoren op te zoeken: grotten, overschaduwde plaatsen in bossen, kelders en kleine sobere achtertuintjes, etc...
Ze moeten - nuchter door redenerend - een kruiwagen met aarde naar hun achtertuintje rijden en daar een simpel altaar bouwen ter ere van hun God. Die zal er vol tevredenheid naar kijken en de gelovigen die op een simpele wijze hun Heer eren Zijn Goddelijke zegen geven.

20 An altar of earth thou shalt make unto Me, and shalt sacrifice thereon thy burnt-offerings, and thy peace-offerings, thy sheep, and thine oxen; in every place where I cause My name to be mentioned I will come unto thee and bless thee.
21 And if thou make Me an altar of stone, thou shalt not build it of hewn stones; for if thou lift up thy tool upon it, thou hast profaned it.

Mozes, de Steenbok:

Planeet: Saturnus
Metaal: lood
Kleuren: zwart, donker groen, bruin
Stenen: rookkwarts, onyx
Element: aarde

De onyx is een steen die goed is voor mensen die zich niet kunnen contreren, die chaotisch zijn en zich snel laten afleiden. Mensen die niet met beide benen stevig op de grond staan, wordt veelal een zwarte compacte onyx aangeraden. Deze steen maakt ze goed geworteld, ernstig en doelbewust.

>The Ephod: Plate Of Judgment

The Jewish high priest wore a beautiful ephod or vest with a breastplate composed of twelve precious stones arranged in four rows. Each of the stones had the name of one of the tribes of Israel engraved upon it. This was known as "the breastplate of judgment."
The ephod was fastened at the shoulders with two onyx stones upon which had been engraved the names of the tribes of Israel - six on each onyx. According to Adam Clarke, the stones were to remind God of the needs and desires of the Israelites whenever the high priest stood before Him.. Josephus writes that one of the onyx buttons of the ephod would shine brilliantly whenever God attended their sacrifices. (Source: Weapons of Christ)

The Mystic Ephod Meanings

In Josephus, chapter VII, verse 7 we learn the inner most understanding as to why the Ephod was designed in the manner that YHWH commanded. It reads and explains, as such:
And for the ephod (apron), it shewed that YHWH had made the Universe of four (elements); and as for the gold interwoven, I suppose it related to the splendour by which all things are enlightened. He also appointed the Breastplate to be placed in the middle of the Ephod, to resemble the Earth, for that has the very middle of the world.
And the girdle, which compassed the High Priest round, signified the ocean, for that goes round about and includes the Universe. Each of the Sardonyxes (stones) declares to us the Sun and the Moon; those I mean that were in the nature of buttons on the High Priests shoulders. And for the twelve stones (in the Breastplate), whether we understand by them the months, or whether we understand by them the like number of the Signs of that circle which the Greeks call the Zodiac, we shall not be mistaken in their meaning. And for the mitre, which was of a blue colour, it seems to me to mean…Heaven; for how otherwise could the Name of YHWH (El) be inscribed upon it. (Source: childrenofyahweh website)

De Ephod is het embleem van de stam Levi, de groep geleerden die geen deel mogen uitmaken van de Israelische staatsmacht, omdat het hun taak is op een eerlijke onafhankelijke wijze de Wet (dus niet de tempel) te verdedigen. Zoals uit de beschrijving van Josephus blijkt verwijst de Ehpod naar het astrologische wereldbeeld, dat het fundament van de beschaving in het Midden-Oosten is. De aarde is het centrum van de kosmos. De mens is zowel God als slaaf. Om de goddelijkheid in zichzelf te kunnen vinden moet de mens de kosmische slavernij overwinnen.

Iraqi VP Offers 'Dialogue' With U.S.

Iraqi Vice President Taha Yassin Ramadan offered a "dialogue" with the United States, saying in an interview broadcast Friday night that his country was ready to talk if Washington abandons "aggression" and ceases "interference in internal affairs."
"We are ready for a dialogue with the American administration and ready to build economic relations," he said. "We are for a dialogue and normal relations with all the countries of the world, except for Israel."
"If they abandon aggression, and there is a dialogue that leads to normal relations, achieves mutual interests far away from interference in internal affairs, then we have no objection," he said.

In a nod to countries opposing U.S. threats of war, he said Iraq would help them argue their anti-war case by cooperating with U.N. weapons inspectors.
"We will do our best to solidify the position of the fair countries and to enhance their position in defending Iraq's rights," he said. "We have agreed to intensify our efforts to solve those remaining problems (with the inspectors), and in coming days we will achieve more progress." (AP, 21-2-2003)

Sharon Poses Bigger Regional Threat Than Saddam: Mussa

Right-wing Israeli Prime Minister Ariel Sharon poses a far greater regional threat than Iraqi leader Saddam Hussein, Arab League Secretary General Amr Mussa warned in an interview published on Friday, AFP reported.
"The serious and chronic danger for this region comes from the Israeli occupation of Palestine and the irresponsible, aggressive policies of the Sharon government," he said, in comments translated into Spanish.
"Israel is allowed to carry out violent acts with complete impuntiy that no other country in the world could get away with.
Israel can ignore Security Council resolutions," the Arab leader said. "All Arabs are outraged by what's happening in the occupied Palestinian territories. War against Iraq would add insult to injury, or injury to insult," he added. (Teheran Times, 21-2-2003)

Aardig bericht in de Volkskrant van 22-2-2003:
"Colin Powell wil oorlog voeren met Irak om van Irak een 'beter land en een goede buur' te maken."

New Age & Geestelijke bevrijding
Commentaar Wim Duzijn 2003

Binnen het New Age-denken staat het idee van een nieuw anti-ideologisch tijdperk centraal (het Watermantijdperk).
Daarbij moet ingezien worden dat de essentie van ideologisch denken (ideologie niet gezien als een los, flexibel geheel van idealen, maar als een verstard geheel van aan de vorm gebonden gedachten) de kritiekloze onderwerping is van het individu aan een beperkende, afhankelijk makende collectivistische machtsmoraal.

Het anti-kapitalistische teken Waterman wordt beheerst door de planeet Uranus. Uranus staat volgens astrologen voor vrijheid, individualiteit, onafhankelijkheid, gelijkheid en socialisme (socialisme = solidariteit en broederschap).
Het zal duidelijk zijn dat het idee van het Watermantijdperk niet een wereldvreemde, aan de fantasie ontsproten gedachte is. De hierboven genoemde begrippen verwijzen naar de twee grote politieke bewegingen die gezien kunnen worden als 'moderne verlichtingsbewegingen': het liberalisme en het democratische socialisme.
In het Midden-Oosten worden deze moderne bevrijdingsbewegingen (liberalisme en sociaal-democratie) ondergeschikt gemaakt aan het primitieve ideologische denken van mensen die de vrijheid van het individu volstrekt onbelangrijk vinden.
In Israël wordt een primitieve machtsideologie (het op verkleining van het bestaan gerichte zionisme) boven de vrijheid geplaatst (zodat het intellectuele denken in dat land weinig meer dan een inhoudsloze marionettenvertoning is), terwijl in de Arabische landen allerlei mengvormen bestaan van antiek religieus denken en socialisme, zonder dat iemand zich ooit schijnt te realiseren dat er ook nog zoiets bestaat als een beweging die zichzelf 'liberalisme' noemt.

De enige liberale president in het Midden-Oosten is de zonderling Ghadaffi, een merkwaardige onafhankelijke figuur die op een zeer eigenzinnige, individualistische wijze een (sympathieke, hoewel enigszins chaotische) boodschap uitdraagt van vrede, samenwerking en broederschap.
Toch durft Ghadaffi, ondanks zijn eigenzinnige karakter, niet openlijk het liberalisme te verdedigen, niet de geperverteerde, kapitalistische variant ervan, die wij heilig hebben verklaard, maar de sociale, anti-collectivistische vorm, die de geestelijke bevrijding van de mens mogelijk wil maken.
Je zou dat de tragiek van het Westers-imperialistische machtsdenken kunnen noemen (Imperialisme is een term die afkomstig is van de idealistische jaren-zestig-generatie, die het altijd als haar taak heeft gezien het sociale, op geestelijke bevrijding gerichte liberalisme te vernietigen).
Wij streven naar macht en juist omdat we naar macht streven maken we eigenzinnige, onafhankelijke mensen die in staat zijn het liberalisme te verdedigen het leven en werken onmogelijk.

Uiterst hypocriet daarbij is dat we ons vernielzuchtige machtsdenken op een zeer onterechte wijze 'liberaal' noemen.
Wij zijn niet liberaal - want we hebben het collectivisme nodig om mensen te kunnen onderdrukken (hersenspoelen) - en we zullen er daarom ook niet over peinzen het liberalisme als geestelijke bevrijdingsbeweging in andere landen aan te moedigen en te stimuleren.
De vrijheid van ons liberalisme is de vrijheid van de machtigen onbelemmerd andere mensen te mogen onderdrukken. Daarom wordt ons liberalisme door mensen die worden onderdrukt afgewezen en daarmee ook het spirituele verlangen van de echte (d.i. sociale) liberalen in ons midden (geen ideologen dus, maar idealisten), die streven naar de geestelijke bevrijding van de mens.

Zie ook: Let My People Go

Saddam Hoessein & Vrede
Commentaar Wim Duzijn 2003

Is het zinvol de naam van Saddam Hoessein in verband te brengen met vrede?
Het is een vraag die hier gesteld wordt, omdat het een vraag is die niet gesteld mag worden.
Het feit dat die vraag niet gesteld mag worden bewijst dat er iets mis is met de beeldvorming rondom Irak in het algemeen en met Saddam Hoessein in het bijzonder.
Vrijheid veronderstelt 'vrijheid van meningsuiting', en vrijheid van meningsuiting kan alleen daar bestaan waar iedereen aan het woord gelaten wordt: zowel voorstanders als tegenstanders. Met andere woorden: je kunt alleen een eigen mening geven, wanneer je duidelijk wordt gemaakt dat er meer meningen mogelijk zijn.
De informatie die in Westerse media wordt gegeven is gekleurde informatie.
Voortdurend wordt gewezen op het als 'ziekelijk' beschouwde verlangen naar militaire macht van Saddam Hoessein, terwijl er geen aandacht wordt besteed aan de positieve doelstellingen van het Irakese bewind en de negatieve tegenkrachten die door uitgesproken rechtse Westerse en Israëlische kapitaalbezitters worden gesteund.
Het is een onbegrijpelijke zaak dat in Westerse media de macht van het grootkapitaal niet meer besproken wordt.
In de jaren zestig en zeventig, toen er gevochten moest worden voor de overwinning van het communisme was je een fascist wanneer je een tegenstander was van linkse dictatuur, maar nu het communisme geen reëel alternatief meer is, nu blijft alleen de dictatuur van het grootkapitaal over en nu ben je opnieuw een fascist wanneer je tegen rechtse dictatuur bent (de dictatuur waar de linkse idealisten ooit tegen waren..).
Intellectuelen in het westen zien niet in dat een wereld waarin de mens maar twee keuzemogelijkheden gegeven worden: ofwel de dictatuur van rijke communisten, of wel de dictatuur van rijke kapitalisten, geen vrije wereld is.
Het gaat er niet om de vrijheid in handen te leggen van een rijke groep linkse of rechtse dictators.
Daarom mag het opmerkelijk genoemd worden dat in het Midden-Oosten mensen als Gamal Abdel Nasser, Michel Aflaq en Muammar Khadafi het principe van de 'derde weg' ontwikkelden - een middenweg, die een ontkenning moest zijn van het duistere, tegen de belangen van het volk gerichte woord 'dictatuur'.
Dat het hun niet gelukt is dat principe concrete inhoud te geven, omdat ze het principe van de derde weg ondergeschikt maakten aan het principe van het autoritaire leiderschap, doet niets af aan de positieve doelstelling van de beweging die zij steunden.
Waar het om gaat is dat zij zich distantieerden van bewegingen, die een zichzelf verrijkende groep partijbonzen aan de top willen plaatsen, mensen die een imaginaire, elitaire wereld opbouwen, die weinig heeft te maken met de concrete werkelijkheid van mensen die moeten vechten voor een simpel bestaan.

Zie ook: De Derde Weg - deel 2

Khamenei Underlines Administration of Justice in Society

: The Leader of the Islamic Revolution, Ayatollah Seyed Ali Khamenei here on Thursday underlined the need for administration of justice in the society, IRNA reported. The Leader made the remark while addressing a group of the country's officials and a large number of ordinary people on the occasion of Eid-ul-Ghadir, which marks Prophet Mohammad's (Peace Be Upon Him) appointment of first imam of Shiite Muslims, Imam Ali (AS),as his spiritual heir.

Men in today's world, in spite of significant scientific progress, are in need of justice more than any other time, Ayatollah Khamenei reiterated. (Teheran Times, 22-2-2003)

Shi'isme: Zoeken Naar Waarheid En Realiteit
Commentaar Wim Duzijn 2003

Info: Shi'ism believes that, before all else, members of society should be able to gain a true vision of the world and of men based on the real nature of things. Only then could they know and perform their duties as human beings - in which lay their real welfare - even if the performance of these were to be against their desires. After carrying out this first step a religious government should preserve and execute real Islamic order in society in such a way that man would worship none other than God, would possess personal and social freedom to the extent possible, and would benefit from true personal and social justice. (Source: Growth of Shi'ism)

Wie de mensen een juiste, eerlijke en realistische visie op het bestaan wil geven zal er niet aan kunnen ontkomen de wereld in zijn geheel te bestuderen.
Zodra de Islam, dat een naar volledigheid strevende religie wil zijn (ruimer dus dan het christendom en het jodendom), probeert de wereld te verkleinen en zelfs te ontkennen kan niet meer gesproken worden van 'een visie op de wereld', laat staan van een 'ware' visie op de wereld of een visie die is gebaseerd op de 'ware natuur' van al het bestaande.
Het idee dat een werkelijk rechtvaardige samenleving er zorg voor moet dragen dat de bevolking niet wordt uitgeleverd aan geestelijk ontontwikkelde materialisten, die alleen maar geld en macht zoeken is - gezien vanuit het algemeen menselijke, in het Handvest van de Verenigde Naties vastgelegde, verlangen naar sociale rechtvaardigheid - een juist idee.

Iedereen weet dat de wereld naar de bliksem gaat wanneer onverschillige, onontwikkelde egoïsten gewoon hun gang mogen gaan - alleen maar omdat zij veel geld bezitten.
Een rechtvaardige samenleving zal altijd elitair moeten zijn, in die zin, dat die mensen naar voren worden geschoven die beschikken over geestelijke bagage.
Daarom is een democratie niet per definitie een zegen voor de mensheid. Zodra namelijk binnen een democratie onontwikkelde mensen de macht in handen mogen nemen, mensen die niet 'de kennis' (het weten, gnosis) maar 'het geloof' (het onredelijke niet-weten) als hoogste waarde aanbidden is de democratie dood.
En dat is nu precies wat er in Amerika gebeurt. In Amerika bezitten die mensen de macht die een materialistische koop- en omkoopfilosofie uitdragen. Je zoekt geen waarheid of recht, hetgeen zou betekenen dat je primitieve gelovigen en op macht beluste geldmagnaten weert uit staatsposities die objectieve, onbevoordeelde mensenliefde vereisen, nee, je zoekt macht en dat betekent dat je vanuit een primitieve geloofshouding de wereld gaat opdelen in goed en kwaad, hetgeen niets anders is dan machthebbers het recht geven mensenhaters te zijn.
Binnen zo'n primitieve, sadistische geldcultuur worden mensen die kennis belangrijker vinden dan geld niet meer serieus genomen. Kennis verwordt tot wat onbeduidende feitenkennis die in dienst staat van de macht, die weinig anders doet dan het volk werk en vermaak schenken, vanuit de weinig verheffende filosofie dat "geld wat stom is, recht maakt wat krom is..."

Met Richard Perle & Benjamin Netanyahu.
op weg naar een nieuwe toekomst...

"Israel’s new strategic agenda can shape the regional environment in ways that grant Israel the room to refocus its energies back to where they are most needed: to rejuvenate its national idea, which can only come through replacing Israel’s socialist foundations with a more sound footing; and to overcome its "exhaustion," which threatens the survival of the nation.
Ultimately, Israel can do more than simply manage the Arab-Israeli conflict though war. No amount of weapons or victories will grant Israel the peace its seeks. When Israel is on a sound economic footing, and is free, powerful, and healthy internally, it will no longer simply manage the Arab-Israeli conflict; it will transcend it. As a senior Iraqi opposition leader said recently: "Israel must rejuvenate and revitalize its moral and intellectual leadership. It is an important — if not the most important element in the history of the Middle East."
Israel — proud, wealthy, solid, and strong — would be the basis of a truly new and peaceful Middle East.

"A New Israeli Strategy Toward 2000"
Richard Perle, American Enterprise Institute, Study Group Leader

Richard Perle, de opsteller van een rapport dat de Israelische Likoedpartij de weg moe(s)t wijzen naar een nieuwe toekomst waarin volledig wordt gebroken met de socialistische beginselen die de stichters van de staat Israel het idealisme verschaften om het land tot ontwikkeling te brengen, is een vriend van Benjamin Netanyahu en momenteel voorzitter van een Amerikaans adviesorgaan (The Defense Policy Board) dat het Pentagon adviseert.
Zijn rechts-utopistische opvattingen heeft hij nooit onder stoelen en banken gestoken. Israel heeft recht op het land (al het land), daar valt niet aan te tornen, en daarom zal Israel de Arabieren duidelijk moeten maken dat elk protest zinloos is. De als misdadig beschouwde socialistische regimes in Syrie en Irak moeten verdwijnen. Ook het socialisme in Israel dient weggevaagd te worden, waarna de gehele regio zich kan ontwikkelen tot een vredelievend (kapitalistisch) paradijs, waarvan Israel de morele en intellectuele leider zal zijn...

Zie ook: De Derde Weg - deel 4

"In the post-Cold War era, the question remains: is the US and its sordid military-economic policy, which knows only profit and opportunism, to rule the world, or can there develop a sufficiently powerful intellectual and moral resistance to its policies?"

Edward Said

Lyndon LaRouche: A sense of immortality
The Issue of Leadership

Now, the issue here, of leadership, is this: If you are a person, who locates your identity, in the past and future of humanity, then you are a reflection of what humanity has given to you, in terms of this kind of knowledge; and, you are an embodiment of what the rest of humanity will receive from you, in the future...

People who are concerned only with their neighborhood, their immediate pleasures and pains, are not capable of leadership! Because, they can all be bought. They can be bought by the sense of pleasure, within the confines of mortal life. Pleasure and pain can buy them all.
Whereas, if you see yourself as an instrument of past humanity, and an instrument of future humanity, and see your mortal life as a link between the past of humanity and the future of all humanity--they can't touch you!
They can't touch you. Which is what Martin Luther King was saying, in that last speech. They can't touch you! They can take your life away from you! They can kill you! They can starve you! They can imprison you! But they can't touch you! Because, what you are, can not be touched, in that way.
So therefore, you have to have a sense of immortality, as Jeanne d'Arc did. Jeanne d'Arc had a sense of immortality. They couldn't touch her! They said, “We're going to burn you alive!” They couldn't touch her! She was burned alive, and she changed history--the way she intended to! She performed her mission, for humanity. And, that is the sense of immortality. This is called, in Classical artistry, the “sublime.”

The tragic, is the person, who is confined to mortal life, as such. The person who thinks, “Only what I enjoy and feel in mortal life is important.” Such people can be bought, by pleasure and pain.
Those who find their reality, not in the pleasure and pain of mortal life, but in the ideas, which they express, as bearers of what was given to us by previous generations; and what they are giving to future generations: They can not be touched. They can be trusted. Anybody who does not think that way, can not be trusted, because they can be bought. Like many of our people are bought, these days.
And therefore, the most important thing--and this gets to the issue of the youth movement: The most important thing, is to produce, among young people, when they are entering maturity, a sense - a true, deep sense - of immortality.

The intimation of immortality comes from the sense of love for all humanity. The kind of thing that is attributed to Christ: love for all humanity. And, by doing things, which are necessary for all humanity. (Source: LaRouche Website)

God is een God voor Allen
Commentaar Wim Duzijn 2003

30. En de Joden zeggen: "Ezra is de zoon van Allah" en de Christenen zeggen: "De Messias is de zoon van Allah." Dit is, hetgeen zij met hun mond zeggen. Zij spreken de woorden na van degenen die vóór hen ongelovig waren; Allah's vloek zij over hen, hoe zijn zij afgekeerd!
31. Zij hebben naast Allah hun geleerde mannen en hun monniken tot Heren genomen. En ook de Messias, de zoon van Maria, hoewel hun was bevolen slechts de ene God te aanbidden. Er is geen God naast Hem. Hij is verheven boven hetgeen zij met Hem vereenzelvigen. Koran 9, Berouw (At-Taubah)

Hoewel het taalgebruik van de Koran het tegendeel is van wat een nuchtere Steenbok 'zakelijk en pragmatisch' noemt, typisch Arabisch dus, bij tijden grootsprakerig en blufferig (Leeuw), maar toch telkens weer bereid genade en vergeving (Kreeft) te schenken wanneer de boze bui voorbij is, kan uit het onzakelijke betoog toch de christelijke stelling gedestilleerd worden dat het de plicht van een religieus mens is een God te aanbidden die er voor alle mensen is.
De profeet Mohammed geeft duidelijk aan dat joden en christenen met het tot God uitroepen van de profeten Ezra en Jezus de zaak van de ware, universele, op broederschap gerichte religie schade hebben berokkend.
Het tot God uitroepen van priesters, rabbijnen en imams is in strijd met de ware religie die stelt dat er maar een God is die door alle mensen aanbeden dient te worden.
Het is dat broederschapsidee dat de zionistische staat Israel wil vernietigen in het Midden-Oosten en het is daarom een volstrekt terechte daad dat naar rechtvaardigheid verlangende moslims zich daartegen verzetten, omdat het broederschapsidee ook het fundament is waarop het Handvest van de Verenigde Naties is opgebouwd.

Zie ook: Wet en Chaos

Ezra vernietigt de tien bastaardstammen

In 458 BC, Artaxerxes allowed Ezra the scribe and the Children of Israel to return to Zion with the priests and Levites (Ezra 7:7, 13; 8:35).
After return from captivity, "Jew" and "Israelite" became synonymous terms, referring to the physical descendants of Abraham through Jacob. Forgetting earlier national differences, purity of the bloodline was the critical issue. Ezra required that all Gentile wives be put away (10:2-11), and the mongrelized Samaritans were spurned (2 Kings 17:24; Neh. 4-6). (Souce: hopeofisrael website)

Uit het Oude Testament blijkt duidelijk dat in de geschiedenis van de Israelieten een machtsdaad heeft plaatsgevonden die ertoe leidde dat er een scheiding werd aangebracht tussen Israelieten en Joden. De Joden beschouwden zichzelf vanaf dat moment als de echte Israelieten (Gods uitverkorenen), ze kozen voor de zuivere bloedlijn, joegen alle buitenlandse vrouwen en hun kinderen Judea uit en distantieerden zich van de 'afvallige' Israelieten die de keuze voor de zuivere bloedlijn afwezen.

"..en zij zonden vervolgens vrouwen met zonen heen..." (Ezra 10:44)

Middle East Quartet Voices 'Serious Concern'
at Continuing Cycle of Violence

Envoys for the diplomatic Quartet on the Middle East peace process – comprising the United States, Russian Federation, European Union, and United Nations – today voiced their “very serious concern” at the continuing cycle of violence in the region and repeated their call for an immediate ceasefire.
A statement issued by the Quartet in London said the Envoys “expressed very serious concern at the continuing acts of violence and terror planned and directed against Israelis, and at Israeli military operations over the past several days in the West Bank and Gaza which led to Palestinian civilian fatalities.”
The group reaffirmed their call in December for an immediate, comprehensive ceasefire. “All Palestinian individuals and groups must end all acts of terror against Israelis, in any location,” they said. (Palestine Chronicle, 22-2-2003)

Israël & De Oneerlijke Wereldgemeenschap
Commentaar Wim Duzijn 2003

Hoewel simplistische geesten het gooien van een bom veel erger vinden dan 'het afwijzen van een vredesplan' (een daad die in feite een oorlogsverklaring is), is het zinvol een poging te wagen mensen duidelijk te maken dat de permanente onwil van Israël de rechten van de Palestijnen te erkennen de motor is van het tegen Israël gerichte verzet.
Natuurlijk zijn er onredelijke, fanatieke extremisten werkzaam aan de kant van de Palestijnen, stokers die elke deal met Israël afwijzen, hetgeen in strijd is met de morele erecode die zij als moslims behoren te verdedigen, een erecode die daaruit bestaat dat je de plicht hebt je agressie te staken wanneer de tegenstander zich bereid verklaart vrede te sluiten, maar ondanks het feit dat de Palestijnen in moreel opzicht soms te kort schieten, kan gesteld worden dat het vooral Israël is geweest dat het moslims onmogelijk heeft gemaakt om op grond van de door de profeet Mohammed voorgeschreven morele erecode het verzet te staken.
Wanneer de wereldgemeenschap een vredesplan op tafel legt, dan zal de eis aan Israël moeten worden gesteld zich bij dat plan neer te leggen, zodat op grond van die instemming de tegenpartij zich ook verzoenend kan opstellen.
Maar die eis wordt in het geheel niet gesteld. Ariel Sharon laat weten dat hij het plan onzinnig vindt. Hij weigert het recht op terugkeer te accepteren - zelfs een theoretische, principiële aanvaarding wijst hij af, hetgeen volgens het Internationale Recht een criminele daad is - en hij stelt dat hij nooit Jeruzalem en die nederzettingen die in het belang van 'de Israëlische veiligheid' zijn opgericht zal prijsgeven – hetgeen wederom een daad is die volgens het Internationale Recht crimineel is.
Dat principieel denkende mensen binnen het verzet denken: "Als hij geen concessies wil doen, dan zal hij daartoe gedwongen moeten worden" is een begrijpelijke (maar niet logische) daad, die voorkomen kan worden wanneer het afdwingen van concessies zou worden overgenomen door de in dit opzicht volledig falende wereldgemeenschap.
De wereldgemeenschap dwingt met haar inconsequente gedrag mensen in verzet te komen en wanneer ze hun verzet in daden omzetten produceert ze een inhoudsloze 'morele' verklaring die in feite hypocriet is, omdat degenen die op een provocerende wijze de vrede onmogelijk maken vrijuit gaan.

Vrede is alleen maar mogelijk wanneer mensen recht wordt gedaan. De Palestijnen willen dat Israël erkent dat het verdrijven van honderdduizenden Palestijnen een onrechtmatige daad is geweest. Israël weigert dat toe te geven en wijst iedere vorm van verantwoordelijkheid af.
De Palestijnen (stelt Ariel Sharon) zijn uit eigen vrije beweging weggegaan omdat ze bang waren voor de oorlog en wie weg is gegaan heeft het recht op terugkeer of het recht op schadevergoeding verspeeld.
Dat standpunt deugt niet (joden van huis en haard verdreven zijn in de tweede wereldoorlog zullen dat erkennen) en het zal daarom veroordeeld moeten worden, omdat het de taak van de wereldgemeenschap is het Internationale Recht te verdedigen.
De wereldgemeenschap kent nog altijd haar taak niet. De wereldgemeenchap zwijgt. De Palestijnse agressie (begrijpelijk, maar niet logisch) wordt veroordeeld - terwijl de Israëlische ‘hardliners’ die weigeren de door de wereldgemeenschap aan de Palestijnen geschonken rechten te erkennen vrijuit gaan.

Chirac is een worm
Britse Sensatiepers Valt Chirac Aan

A British tabloid newspaper (The Sun) opened a new front in a war of words with France over Iraq on Thursday by attacking Jacques Chirac on his own turf in an edition handed out free in Paris that depicted the president as a giant worm.
"Chirac Est Un Ver" (Chirac Is A Worm) blared the Sun's special front-page headline in French above a photomontage of an earthworm bearing his head and crawling out of a map of France.
"We think your president, Jacques Chirac, is a disgrace to Europe by constantly threatening to veto military action to enforce the will of the United Nations in Iraq," the Sun said on the front page of the Paris version, written in French.
Chirac is resisting US and British pressure for a war on Baghdad, irritating US President George W. Bush and British Prime Minister Tony Blair but winning strong support from the overwhelming majority of his own electorate in France. (Hindustan Times, 2-2-2003)