Shahar en Shalim
over de liefde en de dood
Truth is a boundless ocean
and the wisest of us is like a child, playing
with the shells on the shores of it.
The best that each of us can do is
be as utterly faithful as in us lies to the highest light
that we see on each given step of our journey."
Satyananda ("The Joy of Truth") Stokes
Ayeleth Haschachar en Psalm 22
|
|
Het zou een kennismakingsbezoek worden, waarbij ik, tesamen met een aantal Utrechtse studenten, ondergebracht zou worden in een kibboets in Galilea: "Ayeleth Haschachar". De naam van deze kibboets is ontleend aan een psalm van David.
Het bleek echter geen kennismakingsbezoek te zijn. Gewoon acht uren per dag werken en slapen in een schuur, die op een vals-romantische wijze 'pioniersonderkomen' werd genoemd (een verwijzing naar de Oost-Eropese - socialistische - mensen die de kibboets in de jaren dertig hebben opgebouwd).
Webinfo: Psalm 22 was written by David.
Some scholars think it was written during some time of great distress by David. But the psalm contains so many allusions to what Jesus actually experienced while on the cross, many other commentators consider this whole psalm an entire prophetic composition.
For example, Augustine about 400 A.D. wrote (Expositions on the Book of Psalms, Nicene and Post-Nicene Fathers, First Series, volume 8, pg. 58), "...the Lord Jesus Christ himself speaketh. For in the morning on the first day of the week was His resurrection, whereby He was taken up, into eternal life, ‘Over whom death shall have no more dominion.’ Now what follows is spoken in the person of The Crucified." And Charles Haddon Spurgeon went so far as to suggest in 1876 (Treasury of David, vol. 3, pg. 324), "It may have been actually repeated word by word by our Lord when hanging on the tree...."
Others consider that although David wrote these words out of his own time of trial, the Holy Spirit caused him to use words that would be ultimately fulfilled in the coming Messiah. This is John Calvin’s position when in 1551 he wrote (John Calvin’s Commentary on the Psalms pg. 281), "...there is no doubt that Christ, in uttering this exclamation upon the cross, manifestly showed, that although David here bewails his own distresses, this psalm was composed under the influence of the Spirit of prophecy concerning David’s King and Lord."Some scholars even argue that David wrote this psalm entirely from his own experience with no future application, but this is hard to accept since we know much of the suffering described in Psalm 22 never actually happened to David. I have to admit that as I began my study of the 22nd psalm, I was skeptical that all the verses applied to Jesus. However, after studying the Hebrew and discovering many verses in other areas of the Bible about the Savior and seeing how they apply to Psalm 22, I am now thoroughly convinced that what we have here is what Christ was actually thinking while on the cross.... |
In the Hebrew, the first verse of the psalm is the title or superscription in our Bibles.
The Hebrew for the Title is "ayeleth hashachar" and means literally "the hind of the morning".
The Jewish interpretations of scripture written about the Second Century A.D. points out that the targum on Psalm 22 refers to the hind of the morning as "the lamb of the morning sacrifice".
This seems to reveal an ancient Hebrew interpretation since the Jews would have no reason to validate a Christian concept. This is amazing when we realize that Jesus was nailed to the cross in the morning, and he was the lamb sacrificed for the sins of you and me and all the world: The lamb of the morning sacrifice."
"The Psalm particularly associated with Purim is number 22, which has the superscription, "al ayelet hashahar".
The section devoted to that psalm in Midrash Tehillim explains that, just before dawn is the darkest of the 24 hours, but, even at that time, there is the prospect of coming light, and, the Midrash says, Esther was called "Ayelet" because she brought light out of darkness." (Source: Congregation B'nai Avraham)
Why don't you answer when I cry?
Ana Adonai!
You do not hold Your anger
You will not scorn us longer
All the world's peoples
You will treat as equals.
You do answer when we cry
Barukh Adonai!
From psalm 22
This psalm has been called by some, "The Gospel according to David." There is some controversy about its title, "Upon Aijeleth Shahar". The name could mean a number of things: 1. The name of the choir. 2. The name of a piece of music. 3. The name of a musical instrument, or the subject matter of the psalm. Since 'Aijeleth' can be translated 'Hind' and 'Shahar' translated 'morning', I like the translation which refers to the psalm as the Song of the morning Hind."
Interpreatie van Reijer A. Grisnigt (gereformeerd predikant)
"Wanneer wij psalm 22 opslaan vallen ons in het eerste twee onvertaalde Hebreeuwse woorden op. Ze staan daar niet in de Hebreeuwse lettertekens, want dan zouden ze voor de meesten zelfs onleesbaar zijn, maar in onze letterweergave: aijeleth hasscháchar.
En onwillekeurig vraag je dan wat die onvertaalde woorden te betekenen zouden hebben. Wisten de Statenvertalers destijds met de vertaling van dit opschrift van de psalm geen raad?
Nee, dat is het niet zozeer. Wèl bleef er voor hen onduidelijkheid in de keuze van de vertaling. Bedoeld zou een muziekinstrument kunnen zijn, dat als begeleiding van de psalm gespeeld moest worden en dat wij niet meer kennen. Of een bepaalde melodie, de wijs van een destijds bekend lied.
In het laatste geval zou vertaald kunnen worden - zo blijkt uit de kanttekening - "Op de hinde van de dageraad".
Ook wordt genoemd de opvatting, dat het slaat op onze zaligmaker, de Heere Jezus Christus, die immers vroeg in de morgen is opgestaan uit het graf. Dan zou het kunnen slaan op de "kracht van de dageraad", die dood en duister verdrijft.
Een morgenlied dus, mogelijk gezongen in de morgen door de levieten in de tempel. Hoe het zij, destijds heeft men de keuze van vertaling en dus de uitleg in het midden gelaten en doormiddel van een aantekening in de marge duidelijkheid verschaft over de verschillende mogelijkheden..."
For the Leader; upon Aijeleth ha-Shahar. A Psalm of David.
My G-d, my G-d, why hast Thou forsaken me, and art far from my help at the words of my cry?O my G-d, I call by day, but Thou answerest not; and at night, and there is no surcease for me.
Yet Thou art holy, O Thou that art enthroned upon the praises of Israel.
In Thee did our fathers trust; they trusted, and Thou didst deliver them.
Unto Thee they cried, and escaped; in Thee did they trust, and were not ashamed.
But I am a worm, and no man; a reproach of men, and despised of the people.
All they that see me laugh me to scorn; they shoot out the lip, they shake the head:
'Let him commit himself unto HaShem! let Him rescue him; let Him deliver him, seeing He delighteth in him.'
For Thou art He that took me out of the womb; Thou madest me trust when I was upon my mother's breasts.
Upon Thee I have been cast from my birth; Thou art my G-d from my mother's womb.
Be not far from me; for trouble is near; for there is none to help.
Many bulls have encompassed me; strong bulls of Bashan have beset me round.
They open wide their mouth against me, as a ravening and a roaring lion.
I am poured out like water, and all my bones are out of joint; my heart is become like wax; it is melted in mine inmost parts.
My strength is dried up like a potsherd; and my tongue cleaveth to my throat; and Thou layest me in the dust of death.
For dogs have encompassed me; a company of evil-doers have inclosed me; like a lion, they are at my hands and my feet.
I may count all my bones; they look and gloat over me.
They part my garments among them, and for my vesture do they cast lots.
But Thou, O HaShem, be not far off; O Thou my strength, hasten to help me....
God & Canaan
Shachar was een Canaanitische God die de tweelingbroer was van Shalim, de God waar Jeruzalem haar naam aan heeft ontleend.
Van oorlog en ellende moesten ze niet veel hebben. Ze waren de elegante, gracieuze kinderen van de Vadergod El en de Moedergod Athirat, een goddelijke tweeeenheid, twee delen van een ziel, in diepste wezen een, die de taak kregen toebedeeld licht te brengen in de wereld. Ze worden ook wel de 'kinderen van de zee' en de 'splijters van de zee' genoemd (denk aan het verhaal van de Exodus: "Mozes spleet de zee").
De Messias - de lichtbrenger - is dus in zekere zin homofiel (twee broers die een geestelijke eenheid vormen), een waarheid die fundamentalistische joden, christenen en moslims aan het denken zou moeten doen zetten. Zij haten homosexuelen. Met andere woorden: zij haten de brengers van het licht, de homofiele goden Shachar (god van de zonsopgang) en Shalim (god van de zonsondergang), die door hun Vader en hun Moeder onlosmakelijk aan elkaar gekoppeld zijn - zoals dag en nacht. Daarom is de naam Shachar geschrapt uit het hebreeuwse woordenboek en is alleen de naam Shalim gehandhaafd in het woord "Jeruzalem": een naam die verwijst naar een plaats waar eeuwig het licht moet ondergaan...
The name "Urushalim is first found on Egyptian statues, circa 2500 B.C. "Urushalim", in fact is a word of Canaanite derivation; the prefix "uru", meaning "founded by", and the suffix "salem" or "Shalem," Phoenician Canaanite god of dusk."
De Kibboets Ayeleth Hashahar
"Ayelet Hashahar in the Upper Galilee is one of the oldest kibbutzim in the country, founded in 1915 by young people from Russia. With hard work and great dedication they changed a dry, barren area into the fertile green lands which we now saw.
A kibbutz experience is a must for any visitor to Israel. Many of these establishments accept volunteers for six weeks to a years work, and have excellent, clean guest-houses of superior motel standard. Here visitors can stay and observe the communal Kibbutz lifestyle which works so successfully in Israel." (Bron: Galilee: The Green North of Israel)
Canaan & Hazor
In Ayeleth Hashahar bevindt zich het Hazor-museum. Hazor was een Canaanitische stad die in het Arabisch 'Tell el-Qedah' wordt genoemd. In de prilste geschiedenis van Palestina heeft Hazor een belangrijke rol gespeeld.
"Hazor was the largest site of the Biblical period of Israel. It was approximately 10 times the size of Jerusalem in the days of David and Solomon"
"Hazor is the only Palestinian settlement mentioned among the 25,000 cuneiform tablets that compose the royal documents of Mari or Tell Hariri located in modern Syria.
Most of these documents connect with the reign of Zimri-Lim, a contemporary of the powerful King Hammurapi of Babylon in the 18th century BCE.
So far, there are seven tablets related to Hazor. One of them reveals that Canaanite Hazor was so important that King Hammurapi saw convenient to place two ambassadors there."
"In the archive discovered at El-Amarna, Egypt, (14th century BCE) there are several references to Hazor, as well as in records of the military campaigns conducted by the Egyptian Pharaohs, during the 15th - 14th centuries BCE."
"Hazor is the largest tell-site in Israel. Some of the most controversial problems in biblical history directly relate to Hazor."
Archaeology of Hazor. Hazor is a massive site that has been extensively unearthed. It was occupied during the Late Bronze Age (1550-1200 B.C.E.). The site contains unmistakable evidence of destruction by fire in the second half of the thirteenth century B.C.E. This destruction is credited to Joshua by most authorities. Hazor was resettled after this devastation and the material remains suggest it was by a less sophisticated people, usually identified as the Israelites. These people lived in tents and huts. The site was refortified and developed in the time of Solomon.
(De venietiging wordt hier in de 13e eeuw geplaatst, omdat men zich conformeert aan de tradionele bijbeluitleg. Waarschijnlijker echter is dat Hazor aan het eind van de 14e eeuw werd vernietigd.)
Over de messias
"He will arise in the land of Galilee..., he shall reveal himself in the land of Galilee; for in this part of the Holy Land the desolation first began, and therefore he will manifest himself there first..." (Zohar 3:7b-8a).Many rabbinics mock at the ministry of Yeshua beginning in Galilee. After all, they believe that true spirituality is connected with Jerusalem and the Temple. They believe that Messiah would start in the heart of Israel, Jerusalem, not in the backward part. (Introduction to the Talmud
Hazor & Maanaanbidding
De tempelstenen die gevonden zijn laten zien dat in het 'heidense' Canaan de Maan een zeer belangrijk symbool was. Objectieve bestudering van het archeologische materiaal is moeilijk omdat er sprake zou zijn van twee perioden: Een tempeldienst van het koninkrijk Hazor en een tempeldienst van het koninkrijk Israel.
Je kunt jezelf afvragen welke zaken nu specifiek bij de bijbelse koning Salomon behoren. Er zijn een aantal afbeeldingen van Leeuwen gevonden. Maar de Leeuw - als hoeder van de tempel - was geen Israelisch symbool, maar een Assyrisch symbool dat vooral werd toegepast in de bouwkunst van het Mesopotamische Koninkrijk.
Objectieve onderzoekers ontkennen de herbouw van Hazor door een koning met de naam Salomon. Er was maar een Hazor, dat bijzonder liberaal en vredelievend schijnt te zijn geweest en dat goede kontakten onderhield met zowel Egypte als de Grote Assyrische koningen, die op voet van gelijkheid met elkaar omgingen.
Jeruzalem was de hoofdstad van een Egyptisch protectoraat, dat werd bestuurd door een gouverneur die door de farao werd benoemd. Hazor vertegenwoordigde - samen met Jericho - de Canaanitisch-Palestijnse beschaving.
Het feit dat de verering van de Maan centraal stond in de eredienst wijst op beschaving (afkeer van het offer). Die beschaving ontbrak in de tempel in Jeruzalem. Die tempel - die veel later is gebouwd door een koning waarvan de naam onbekend is - was in feite een slachthuis. De gunst van de goden moest met behulp van het bloed van offerdieren worden afgekocht. .
Bij de Maan horen de vruchtbaarheid, de wereld van de instincten en emoties, de perioden der vrouw, de ontvangenis, de zwangerschap, het moederschap, het collectieve in de mens, het massa-instinct, het moedercomplex, de hysterie. De Maan beïnvloedt: massabijeenkomsten, jongeren en scholieren, bedienden, het gewone volk, het romantische element, het gewone, het passieve. Bij hem horen: leegheid, waanzin, "het wegsmelten in tranen", compassie, medelijden, huiselijkheid, de kudde, de wereld der schaduwen, dromen, neuroses, hormonen, endocriene klieren, het percentage water in ons lichaam, de lymfklieren, de slijmvliezen, de maag. De volgende dieren horen bij hem: het varken, het konijntje, de meeste nachtdieren, de waterfauna. En de volgende groene planten: meloen, augurk, kool, sla, aardappel. Zijn metaal is het zilver, zijn edelstenen: opaal en aquamarijn. Zowel de parel als eenvoudig glas behoren tot het rijk van de Maan. Zijn kleuren zijn: wit, zilvergrijs en alle onbestemde vage tinten. Typische Maan-uitdrukkingen zijn: "Ik heb daar een goed gevoel voor.", "zo voel ik me niet.", "daar kan ik wel om janken..."