Jeruzalem: de geel-witte stad
Astrologisch commentaar Wim Duzijn 2003
Binnen het astrologisch-mythologische wereldbeeld worden concrete zaken vaak weergegeven via symbolen en daarvan afgeleide, niet aan taal gebonden, uitingen (zoals muziek en kleurschakeringen) , die ten doel hebben de wereld van het gevoel en de wereld van het verstand bij elkaar te brengen.
De noodzaak gevoel en verstand op een positieve wijze te verenigen wordt tot uiting gebracht door die symbolen die, juist omdat ze zijn opgebouwd uit secundaire gegevens die verwijzen naar primaire symbolen, alleen maar op een rationele wijze begrepen kunnen worden wanneer ze worden geplaatst binnen de wereld van de primaire symboliek, die je ook de naam astrologie kunt geven, omdat astrologie in feite weinig meer is dan de wetenschappelijke leer van de toegepaste en verklarende symboliek.
De weigering in een reëel bestaande symbolenwereld een instrument te gebruiken dat het symbool waardevol (want begrijpelijk) maakt moet gezien worden als een van de negatieve bijverschijnselen van het verlichtingsdenken, dat domweg niet begrepen heeft dat verstand nooit de ontkenning mag zijn van gevoel, ook al bestaat er een deelwereld waarin je de werkelijkheid puur verstandelijk kunt begrijpen en verklaren.
Astrologen weten al duizenden jaren dat verstand een gegevenheid is en ze hebben een rationele benadering van de werkelijkheid daarom ook nooit afgewezen. Astrologiehaters daarentegen proberen het verstand te koppelen aan dierlijk-morele afwijsmechanismen die met een rationele houding tegenover de wereld helemaal niets te maken hebben, zodat je het vreemde verschijnsel kunt waarnemen dat zich 'rationeel' noemende mensen een primitieve ketterjacht in het leven gaan roepen die ten doel heeft alle werelden die niet rationeel begrepen kunnen worden te omschrijven als 'niet werkelijk', dus niet bestaand (een houding die in feite geestelijke luiheid moet worden genoemd, omdat het terugbrengen van de werkelijkheid tot een deel ervan altijd tot doffe versuffing en geestelijke achterlijkheid leidt).<
><>
Weten, stelt de anarchistisch-religieuze denker Leo Sjestow, eist van mensen dat ze voortdurend de wereld vanuit andere gezichtspunt durven te bekijken, zodat ze een flexibele, beweeglijke geest verkrijgen, die je kunt vergelijken met het lichaam van de slangenmens, die in staat is via de meest vreemde buigingen van zijn ledematen zichzelf in te passen in een ruimte waarvan normale mensen zeggen dat hij voor mensen niet toegankelijk is.
Geestelijk luie mensen zou je 'stijve harken' kunnen noemen, houten klazen die elke ruimte die als te klein wordt ervaren overboord gooien, zodat alleen het kolossale en het reusachtige overblijft, de groteske wereld van het monumentale, die vanwege haar grootheid alleen maar symbool kan zijn en dus nooit mensen iets zal kunnen leren die niet weten hoe je als klein mens het grote begrijpen kunt.
Klein zijn is noodzakelijk om het grote te kunnen vatten en dat is de reden waarom werkelijke (naar volledigheid strevende) kennis altijd begint met een terugkeer van de te groot geworden mens naar de kleinheid van de eenvoud: een wereld die daarom kinderlijk wordt genoemd, omdat kinderen precies die eigenschappen bezitten die volwassenen veelal missen: flexibiliteit, geen angst voor het kleine en het vermogen eenvoudig te zijn.
Binnen een kinderlijke wereld wordt het verstand aangegeven door de kleur geel en het gevoel door de kleur wit, kleuren die vanwege hun felheid 'lichtende' of 'verlichtende' kleuren kunnen worden genoemd, kleuren die dus verwijzen naar het doel dat de religieus-mythologische mens in het leven wordt meegegeven: geestelijke verlichting.
Wie op een kinderlijke wijze een tekening maakt waarin de kleuren geel en wit een eenheid vormen heeft in feite een symbool ontworpen, dat kinderlijke mensen vertelt dat het belangrijk is om zowel gevoelig als verstandig te zijn.
Eenzijdig rationalisme wordt intellectuelen afgeraden, terwijl de gevoelsmens wordt verteld dat hij verstand niet mag zien als een vijand van een wereld waarin kennis primair via beelden verworven wordt, een uiterst simpel proces dus dat onderzoekers in staat stelt, uitgaande relatief geringe basiskennis de verbeeldingsrijke wereld van de religieuze mythologie te leren begrijpen, zodat wat duister leek in het licht van het begrijpende bewustzijn kan worden geplaatst.
Gevoel en verstand horen astrologisch gezien bij de planeten Mercurius (verstand) en Maan (gevoel als tegenpool van de zakelijkheid die bij Saturnus behoort).
Mercurius beheerst het teken Tweeling, dat in de zodiak tegenover Jupiter staat, terwijl de Maan bij het teken Kreeft hoort dat de tegenpool is van Saturnus.
In de Oudtestamentische mythologie spelen de planeten Jupiter en Saturnus met hun tegenpolen Mercurius en Maan een belangrijke rol, met name in een verhaal dat gekoppeld kan worden aan twee steden die twee aan elkaar tegengestelde werkelijkheden vertegenwoordigen: Hazor = Shahar en Jeruzalem = Shalem.
Hazor (Egyptische enclave in Kanaän, die volgens de bijbel verwoest werd door Joshua) vertegenwoordigt de morgenster, Shahar (Issachar = zowel 5e als 9e zoon van Jacob = Zon en Jupiter), terwijl Solomon verwijst naar de avondster: Shalem (SLM = islam = verstand-Mercurius & gevoel-Maan).
Hazor (Canaan/Galilea), vertelt ons dat de werkelijkheid die wordt uitgedrukt door de vurige hemellichamen Zon en Jupiter niet kan bestaan zonder een band met zijn astrologische tweelingbroer Jeruzalem (Shalim, Solomon), die gevoel en verstand symboliseert.
Hetgeen heel concreet wil zeggen dat het Shachar en Shalim verhaal ons vertelt dat Jeruzalem in een chaotische wereld het verstand en het gevoel zou moeten benadrukken, als tegenwicht tegen de impulsieve strijdbaarheid van Jupiter en de onnadenkendheid van de Zon.
Zodat je als modern mens kunt stellen dat wanneer er al een nieuwe tempel gebouwd moet worden in Jeruzalem, dat een geel-witte tempel zal moeten zijn - een tempel waarin de Maan-profeet Mohammed met zijn compassie en genade naast de Mercurius-profeet Zoroaster met zijn naar verlichting strevende verstand zal moeten worden geplaatst.
Johannes 3:5: "Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Zo iemand niet geboren wordt uit Water en Geest, hij kan in het Koninkrijk Gods niet ingaan."
:
Shahar & Issachar
In Canaanite the Morning Star was S'achar and the Evening Star Sholom: they were twin brothers, of opposite temperaments, Sholom tranquil and submissive (evidently named for the root for "peace"), S'achar proud and boastful; in Hebrew these names occur in the tribe Ish-S'achar ("Issachar") and the king Sholomo (Solomon). (webinfo)