In politics, especially with the relations with the U.S., Arabs loved the word honesty, even if it were inherited from Soviet foreign policy. They are all asking for an honest American role and intervention. Should Bush, or whoever succeeds him, not play this role and intervene, the U.S. would always be hated in our region. (Dar Al-Hayat 23-11-2003)
Wanneer we de samenstellers van de Sistani-website mogen geloven dan vormen liberale waarden als verdraagzaamheid, gematigdheid, evenwichtigheid, intellectuele afkeer van lompe, irrationele proletenwoede de belangrijkste bestanddelen van 'het sjiitische denken'.
Als buitenstaander is het waarheidsgehalte van die mooie woorden moeilijk te bepalen. Een feit is wel dat Sistani nooit de zijde heeft gekozen van extremisten, die martelaarschap (irrationele godsdienstwaanzin) verkiezen boven rationaliteit. Hij heeft Saddam nooit openlijk aangevallen en toonde zich na de val van Saddam bereid samen te werken met de Baathisten en het Iraakse leger, om samen te bouwen aan een democratisch Irak, een vredespoging die mislukte, omdat het Westen de extremisten (kapitalisten, khomeinisten, zionisten, marxcisten, etc..) steunde..
Vrijheid, compassie en tolerantie zijn geen vanzelfsprekende waarden. Er zijn mensen die dergelijke waarden belangrijk vinden, omdat ze vrijheidslievend, compassievol en tolerant zijn (niet iedereen heeft een lief karakter, simpel gezegd...).
Dat betekent dat zulke mensen beschermd dienen te worden, wanneer we een wereld willen opbouwen die gedragen wordt door beginselen die we 'hoog' noemen, een kwalificatie die aangeeft dat er ook lagere waarden zijn, waarden die als gevolg hebben dat in een wereld zonder vrijheid, compassie en tolerantie die mensen naar voren worden geschoven die karakters bezitten die de vrijheid van anderen willen onderdrukken op een intolerante, meedogenloze wijze.
In de strijd tussen de Arabische landen en de zionistische staat Israel moet het door rechtse extremisten gedomineerde Israel gerekend worden tot dat deel van de mensheid dat staat voor onvrijheid, meedogenloosheid en onverdraagzaamheid, daar waar het de belangen betreft van een groep mensen die op zoek zijn naar een eigen nationale identiteit.
De Palestijnen worden als vuil behandeld. Miljoenen mensen leven in kampen, blijven daar soms ook doelbewust wonen, om aan te tonen dat zij slachtoffers zijn van joods-zionistische onverdraagzaamheid, en eisen van de wereldgemeenschap dat het onrecht dat hen is aangedaan wordt erkend.
Met andere woorden: in een wereld die vrijheid, compassie en tolerantie hoogacht kan niet worden voorbijgegaan aan de positie van de Palestijnen, vooral niet in Nederland, een land dat een bijzondere band zegt te onderhouden met de staat Israel.
Ik heb nooit begrepen waarom wij een bijzondere band zouden moeten hebben met mensen die blind zijn voor de problemen van anderen en die domweg weigeren toe te geven dat zij verantwoordelijk zijn voor de problemen waar hun slachtoffers mee kampen.
Op een keiharde meedogenloze wijze werden en worden de rechten en vrijheden van andere mensen ontkend en alleen maar vanwege het feit dat het hier gaat om mensen die zichzelf een aureool van heiligheid op het hoofd hebben geplaatst moeten we onze ogen sluiten voor die harde werkelijkheid, waarin geen plaats is voor vrijheid, compassie en tolerantie, omdat vrije, compassievolle en tolerante mensen in hun wereld worden vernietigd. Het beleid van de staat Israel is tientallen jaren lang gericht geweest op het ontmoedigen van die mensen die zich positief in het leven willen opstellen.
Elke poging het keiharde (vals)moralistische pantser dat Israeli's zich aangemeten hebben ('wij zijn absoluut goed', 'wij volmaakt schuldloos', 'wij zijn altijd slachtoffers, de ander is altijd dader') te doorbreken wordt bestraft met terreur: keihard, manipulatief gedrag dat ten doel heeft de ander op een zodanige wijze te beïnvloeden dat hij degene wordt die hij moet zijn: 'een duivelse gek' in een wereld vol goede, onschuldige 'morele mensen'.
Bill Clinton en Wim Kok, de mensen waar Wouter Bos in zijn artikel 'Niemand is onkwetsbaar' naar verwijst hebben hun ogen jarenlang voor die wrede werkelijkheid gesloten. Gewoon niet toegeven dat extreem rechts de Amerikaans-Israelische politiek domineert, en elk zinnig mens wist wat dat betekende, omdat het een algemeen bekend feit is dat extreem rechts een beweging is die vrijheid, compassie en tolerantie volmaakt onbelangrijke zaken vindt, omdat extreem recht altijd een gewelddadige zondebokwereld verdedigt, een wereld waarin het recht van de sterkste geldt, een opvatting die zich momenteel weerspiegelt in het 'macht is recht' beginsel waarop de door ons land (actief) gesteunde Amerikaans-Israelische buitenlandpolitiek is gebaseerd.
Vrijheid, compassie en tolerantie horen niet bij 'sterke mannen, die (zoals Mao Zedong het stelt in zijn befaamde Rode Boekje) de macht uit de loop van het geweer laten stromen..
Vrijheid, compassie en tolerantie zijn zachte waarden, waarden die in de ogen van sterke mannen horen bij watjes, mietjes, bleke softe nullen die nooit eens een flink stuk lood in het lijf van de tegenstander uit elkaar laten ploffen.
Het watje en de sterke man zijn tegenpolen. De sterke man is (juist omdat hij de zwakte ontkent) een sadist en eist van ons dat we een sadistische wereld opbouwen waarin alles wat zacht en zwak is mag worden mishandeld, omdat de sadist de Meester is en de zachte mens de Slaaf.
"Treiter de mensen dood, mishandel ze en maak ze duidelijk dat ze gebruiksvoorwerpen zijn", dat is het motto van de sterke man, en dat is precies het gedrag dat Israel tentoon spreidt in de bezette gebieden, hetgeen ertoe heeft geleid dat principiële Arabieren in Israeli's doodgewone fascisten zijn gaan zien.
Vrijheid, compassie en tolerantie zijn onbelangrijke zaken in een ideologenwereld waarin sterke mannen niet de hogere waarden verdedigen, waarden die altijd abstract zijn (geestelijk of spiritueel) en daarom ongrijpbaar voor het onredelijke instinct dat de ideoloog beheerst.
Hoge waarden staan in dienst van de mens (spiritualiteit verenigt). Lage waarden gebruiken de mens (zijn gericht op verdeling).
Daarom kiezen sterke mannen voor sterke-mannen-waarden: militarisme (de ander is er om kapot geschoten te worden), kapitalisme (de ander is er om gekocht te worden), macht is recht denken, dierlijke seksualiteit zonder tederheid, afbraak van de verzorgingsstaat (wie niet sterk is moet lijden), afzeiken van intellectuelen (abstract gelul is flauwekul), vernietiging kortom van alles wat niet hard, dierlijk, concreet en sterk is.<
Het waarom van die keuze wordt duidelijk wanneer we de uitspraak van Wouter Bos: 'Niemand is onkwetsbaar' onder de loep nemen. Die uitspraak is namelijk een zachte uitspraak, een uitspraak van mensen die weigeren te erkennen dat in een extreem rechtse wereld de sterke man iemand is die een onkwetsbare machtige koning wil zijn.
Sterke mannen zijn gepantserde mensen. Ze zijn vrij omdat ze de vrijheid van anderen ontkennen, ze kunnen zichzelf compassievol noemen omdat ze de slachtoffers van hun overweldigende sadistische haatgevoelens negeren, en de tolerantie de ze uitdragen betreft alleen de eigen groep.
Dat is de reden waarom Israel een staat is die door zachte mensen alleen maar kan worden afgewezen, een door generaals bestuurde sterke-mannen-staat die een antivoorbeeld is en alleen maar de meest dierlijke gevoelens en instincten in anderen aanmoedigt en bevestigt.
Vrede in het Midden Oosten eist dat we de zachte waarden die Bill Clinton in 'ons land' projecteerde in ere herstellen.
Ons land is helemaal niet bijzonder tolerant, vrij en compassievol. Wim Kok was dat wel en als astroloog kun je heel duidelijk aantonen waarom Kok het was en Pim Fortuyn, de man die Wim Kok verafschuwde, in veel mindere mate.
Alles wat je hoeft te doen is horoscoopbeelden naast elkaar plaatsen. Dan zie je aan de ene kant (Wim Kok) het beeld van een Weegschaal, Boogschutter, Kreeft-mens (vrijheid, compassie en tolerantie) en aan de ander kant het beeld van een mens (Fortuyn) die sterk onder invloed staat van het autoritaire teken Steenbok en de agressief dierlijke tekens Ram en Schorpioen, tekens die zonder controle van anderen altijd een agressieve wereld opbouwen waarin zachte waarden als onbelangrijk worden ervaren.
De waarheid of de juistheid van de door mij getoonde horoscoopplaatjes kun je ontkennen - en dat is precies wat mensen altijd doen in een wereld die niet vrij, compassievol en tolerant is, omdat mensen die niet zijn wat ze voorwenden te zijn al diegenen haten die in staat zijn de waarheid bloot te leggen - maar wanneer je echt meer wilt zijn dan een blind handelend mens, iemand die de wereld van de ander (met name de zachte ander) ontkent, dan kies je voor een open geest en dan erken je dat astrologie in zijn zuivere, objectieve vorm een tegen de kleinburgerlijke moraal gerichte wetenschap iis, die al vanaf de prilste oertijd zichzelf als taak heeft gesteld de mens te confronteren met de complexe waarheid van zijn bestaan.
De essentie van kleinburgerlijke kunst is het verlangen alles wat als lelijk wordt ervaren door te schuiven naar 'het mindere volk'.
Kleinburgerlijke kunst is altijd elitaire kunst, eigent zichzelf 'het mooie' toe en laat de dissident, de vijand van het kleinburgerlijke vormdenken verkommeren in de marge van de maatschappij, waar hij voortdurend geconfronteerd wordt met een wereld die wordt beheerst door mensen die net als de elitaire regenten 'het mooie' koppelen aan elitair machtsdenken.
Elitair zijn betekent in die wereld dus van mensen die zich 'goed' mogen noemen afwentelaars te maken. Alles wat niet deugt in henzelf wordt geprojecteerd in een ander..: de zondebok.
Dat is namelijk de functie van elke vorm van kleinburgerlijk religieus en ideologisch denken, zondebokken scheppen. En dat is de reden waarom spirituele bewegingen die gebaseerd zijn op het gnosticisme (zoals de Rozenkruisers) altijd de dissident boven de aangepaste kleinburger plaatsen, zodat spirituele kunst realistische kunst genoemd moet worden, waarin het begrip 'mooi' weliswaar als realiteit bestaat, maar dan gerelateerd aan andere begrippen, die niet minder waardevol zijn dan het begrip 'mooi', dat in handen van kleinburgers altijd een uitermate lelijk begrip is, omdat het (zoals linkse maatschappijvernieuwers dat in de jaren zestig zo prachtig konden uitdrukken) altijd een ongecontroleerd tegendeel schept.
Freek de Jonge was in zijn linkse levensperiode zo een bevlogen man dat hij het publiek voortdurend toeriep dat rijkdom armoede schept We moesten allemaal arm zijn, want wanneer we allemaal arm zijn zouden we automatisch allemaal rijk zijn
Nu is Freek de Jonge oud en rijk en zou hij beter zijn mond dicht kunnen houden, om te voorkomen dat hij steeds meer armoede gaat scheppen, maar omdat schreeuwen nu eenmaal geld opbrengt (de man is met schreeuwen groot geworden) schreeuwt hij verder en kan het hem geen zier meer schelen wat het praktische nut van zijn geschreeuw is..., hoewel de idealiste Medy van der Laan ongetwijfeld zal stellen dat Freek in elk geval werkt aan 'de mooie kant van de samenleving', waar een kritische anarchist, die zich in de marge van de samenleving bevindt, natuurlijk geen voor oog heeft, omdat hij door de mooie mensen in een arme en cynische lelijkerd wordt omgetoverd.
Dat is het verschil tussen mensen die kleinburgers dienen (kiezen voor een aangepast bestaan) en mensen die de vrije geest dienen.
De vrije geest weet heel goed dat wonen op de Veluwe veel 'mooier' is dan wonen in een gehorig flatje tussen asociale buren, maar juist omdat hij niet bereid is een asociale buurman met zijn rot herrie 'mooi' te noemen zal hij nooit wat bereiken in het kleinburgerlijke wereldje van de veel geld verdienende mooipraters, waar je alleen beloond wordt wanneer je - zoals Freek de Jonge & Joep van t Hek dat doen - schoonheid en geld als mooie synoniemen beschouwt.
Dom zijn ze niet en als nuchter, praktisch ingesteld mens geef ik ze gelijk. Waarom eerlijk zijn wanneer eerlijkheid je armoede, ziekte en de lelijke wereld van het gesticht brengt?
Lieg er dus op los jongens en trek je niks aan van zuurpruimen die eerlijk willen zijn.
Je kunt als gevoelig mens geen schoonheid produceren in een wereld waarin elke kleinburgerlijke gek je kapot mag maken met een lading herrie, een stapel onzin en een grote schijnheilige bek.
Dat is de reden waarom die kunstenaars die niet via ellebogenwerk zichzelf omhoog hebben weten te werken in het kleinburgerlijke elitewereld veelal geen wereld scheppen die 'mooi' is.
Kunst is een realistische weergave van de geestelijke werkelijkheid die zij ervaren en beleven en als die wereld lelijk en smerig is, dan scheppen ze een smerige, lelijke wereld, die natuurlijk wordt afgewezen door al die schoonheidszoekers die wonen op de Veluwe, daar heerlijk op hun rijpaarden zichzelf de welgevulde billen rood rijden en in de spaarzame vrije uurtjes die resteren een paar geschriftjes doorbladeren die handelen over 'het gnosticisme' - dat in hun ogen weinig meer is dan een leuk tijdverdrijf voor schatrijke mensen die de status van arm en cynisch zijn niet vinden passen in de blije entourage van het rijk en geslaagd zijn.
In zo'n wereld iets scheppen dat eerlijk en intelligent wil zijn is bijzonder moeilijk. Want hoe kun jezelf als niet aan de macht gebonden eenling 'gnosticus' noemen wanneer een rijke paardrijdende juffrouw die alleen maar op zoek is naar mooie kansen Staatssecretaris van Cultuur is? Zal zo iemand ook maar een cent subsidie geven aan een denker die haar leuke hobby, 'het lid zijn van de rozenkruis' belachelijk maakt door zichzelf 'Christus' te noemen?
Iemand die zichzelf 'Christus' noemt (een spirituele opgave die de gnosis de mensen in het leven meegeeft, omdat het begrip ' Christus' verwijst naar het meest wezenlijke zelf van de mens) wordt in kleinburgerland, waar de hoogste politieke bazen religieuze leugenliedjes zingen in de kerk, gezien als de vijand van de liedjeszingende macht en die kun je natuurlijk onmogelijk steunen.., zelfs niet wanneer je lid bent van een partij die ooit bommen in 'het oude verideologiseerde bestel' wilde gooien.
Want zeg nu zelf..., als je dat doet, dan is toch 't hek van de dam?
Newt Gingrich, a quiet Rumsfeld confidant, thinks the U.S. went off a cliff in Iraq. A NEWSWEEK exclusive by John Barry and Evan Thomas.
I'm not a natural leader. I'm too intellectual; I'm too abstract; I think too much. (Newt Gingrich)
Gingrich argues that the administration has been putting far too much emphasis on a military solution and slighting the political element.
The real key here is not how many enemy do I kill. The real key is how many allies do I grow, he says. And that is a very important metric that they just don t get. He contends that the civilian-run Coalition Provisional Authority (CPA) is fairly isolated and powerless, hunkered down inside its bunker in Baghdad.
The military has the money and the daily contact with the locals. But it s using the same tactics in a guerrilla struggle that led to defeat in Vietnam. The Army's reaction to Vietnam was not to think about it, he says. Rather than absorb the lessons of counterinsurgency, Gingrich says, the Army adopted a deliberate strategy of amnesia because people didn t want to ever do it again.
The Army rebuilt a superb fighting force for waging a conventional war. I am very proud of what [Operation Iraqi Freedom commander Gen.] Tommy Franks did up to the moment of deciding how to transfer power to the Iraqis. Then, said Gingrich, we go off a cliff.
In essence, the Americans never did transfer power. They disbanded the Iraqi Army and the government, realized that was a mistake, and quickly tried to cobble together an Iraqi police force and military.
But the Iraqis in uniform today are seen by too many Iraqi citizens as American collaborators. Gingrich faults the Americans for not quickly establishing some sort of Iraqi government, however imperfect. The idea that we are going to have a corruption-free, pristine, League of Women Voters government in Iraq on Tuesday is beyond naivete, he scoffs. It is a self-destructive fantasy.
What is a good society? A society in which everyone makes as much money as possible, or a society in which as many people as possible are happy and content?
It's not a theoretical question. Which side of the proposition you accept will determine how you view politics, government policies and media coverage. Right now, the view among political, business and media elites is that the goal in life is to make as much money as possible and to accumulate as many "toys" as possible.
The media are fascinated by the rich and often fawn over them. Politicians are always talking about economic prosperity as if that was the main goal of government. Business people watch every little blip of the stock market like a casino operator watches the daily take. Statistics are pored over like a fortuneteller looking at tea leaves.
Most city governments are indistinguishable from chambers of commerce. They seem to think that their primary function is not to deliver services to the people, but to promote economic development.
I agree, as that wonderful writer Hendrik Willem van Loon put it, that "The story of mankind is the story of a hungry creature in search of food."
But after food, shelter and clothing have been acquired, what then?"
"The arts are an even better barometer of what is happening in our world than the stock market or the debates in congress." Hendrik Willem Van Loon
Irak - Semitische Bakermat
van de joods-christelijk-islamitische beschaving
In the fortieth century before our era, the Sumerians had entered Mesopotamia. They were soon afterwards overpowered by the Akkadians, one of the many tribes from the desert of Arabia who speak a common dialect and who are known as the Semites, because in the olden days people believed them to be the direct descendants of Shem, one of the three sons of Noah. A thousand years later, the Akkadians were forced to submit to the rule of the Amorites, another Semitic desert tribe whose great King Hammurabi built himself a magnificent palace in the holy city of Babylon and who gave his people a set of laws which made the Babylonian state the best administered empire of the ancient world.
Next the Hittites, whom you will also meet in the Old Testament, overran the Fertile Valley and destroyed whatever they could not carry away. They in turn were vanquished by the followers of the great desert God, Ashur, who called themselves Assyrians and who made the city of Nineveh the center of a vast and terrible empire which conquered all of western Asia and Egypt and gathered taxes from countless subject races until the end of the seventh century before the birth of Christ when the Chaldeans, also a Semitic tribe, re-established Babylon and made that city the most important capital of that day. Nebuchadnezzar, the best known of their Kings, encouraged the study of science, and our modern knowledge of astronomy and mathematics is all based upon certain first principles which were discovered by the Chaldeans. (Willem H. van Loon, in: The Story of Mankind)
Israel Finkelstein: "Jerusalem was a joke in comparison
to the cities of Assyria, Babylon or Egypt
The Scriptures treat Israel as a secondary kingdom of no importance, a place of incorrigible sinners, whereas Judah is considered the great and just kingdom whose capital is Jerusalem, where King Solomon established a splendid temple during the glorious era of the united monarchy. Finkelstein is dubious about the existence of this great united monarchy.
"There is no archaeological evidence for it".
"This is something unexampled in history. I don't think there is any other place in the world where there was a city with such a wretched material infrastructure, but which succeeded in creating such a sweeping movement in its favor as Jerusalem, which even in its time of greatness was a joke in comparison to the cities of Assyria, Babylon or Egypt. It was a typical mountain village. There is no magnificent finding, no gates of Nebuchadnezzar, no Assyrian reliefs, no Egyptian temples - nothing.
This year's Nobel Peace Prize winner Shirin Ebadi, targeting the United States, said that the September 11 attacks had served to justify violating international law and human rights.
"In the past two years, some states have violated the universal principles and laws of human rights by using the events of September 11 and the war on international terrorism as a pretext," she said...
Chosen for her democracy-building efforts and her work to improve human rights and women's rights in Iran, one of three countries in what the United States considers the "axis of evil", Mrs Ebadi also pointed to the selective application of United Nations decisions.
Arabieren & Het Internationale Recht
A. Halawa, Syria times 10-12-2003
"The right course is of respect to the security and rights of others, through dealing with others in peace and establishing the obligations required by way of equitable dialogue and on the basis of international law and international covenants." Saddam Hoessein
The Arab countries are bound (as are Israel and the United States) by the obligations of international law and have, as members of the United Nations, a duty to uphold the charter, while the members of that organization (and particularly the permanent members of the Security Council) must support efforts to maintain international legality.
The record of the Arab states in this area has on the whole been considerably better than that of Israel and the United States. From the Arab League proposal in 1947 to refer the Palestine question to the International Court of Justice up to the Beirut Summit Plan itself, international law has figured prominently in Arab arguments and proposals- and rightly so.
For one of the striking features of the Palestinian conflict from the beginning has been that Israel-founded on the basis of international illegality and therefore compelled to continue illegal activities in order to maintain its position-has been a leading factor in undermining international law over a wide range of issues.
The overall pattern of persistent illegality places Israel in the forefront of efforts to vitiate the effectiveness of international law and thereby weaken the protection that law affords in general...
The Israeli settlement program in the occupied territories thus takes its place in a much larger picture and for that reason Arab efforts to maintain international laws in the Arab- Israeli problem are potentially of interest and benefit to the international community as whole.
Yet this aspect of the situation seems to have been almost completely lost sight of in the West, and that this should be so highlights another aspect of the problem that must be borne in mind when assessing the Arab response to the challenge of Israeli expansionism: namely, that the success or failure of that response is often strongly influenced by misperception in the West for which the Arab world is only partly to blame.
The point has been well-made by Prof. Edward Said that in some sense, Western observers have been pre-programmed not to understand the reality of the Arab predicament. And many in the West, even in the legal profession, seem to be pre-programmed also to disregard or minimize the importance of international laws as a standard to which states must be held.
Baghdad Burning: 12-12-2003
Impressies van een linkse vrouw in Irak
We heard the latest statement from Washington about Germany, France, Russia and Canada not being allowed to have anything to do with the reconstruction. Iraq no longer feels like a country- it feels like war spoils: the winning team gets the pickings. So how is the world supposed to be involved in the reconstruction of Iraq when they are being deliberately excluded?
It's a decision like this one that brings to light the complete uselessness of the Governing Council. Why is Washington calling the shots on the reconstruction issues? This means that even after a military occupation, we'll be under an economic occupation for years to come. Why aren't any of the new ministers or GC members saying anything about this? Somehow, I have a feeling that if they have anything to say, it'll be in accordance with this latest decision.
There was a demonstration in Baghdad yesterday of about 4,000 people. The parties who are a part of the GC took part in an 'anti-terror' protest. The roads were closed for security reasons and helicopters were hovering over head. There were a couple of women's groups I recognized some women from Al-Da'awa Al-Islamiya- Al-Jaffari's party. The Iraqi communist party and SCIRI were also involved. The irony is seeing SCIRI members hold up the "NO TERROR" banners (they could start by not terrorizing the Al-Iraqiya station because the anchorwomen don't wear hijabs ).
Yesterday there was another large demonstration in Baghdad which was a peaceful anti-occupation demonstration. The demonstrators were mainly university students and teachers who were opposing the raids occurring in some colleges and universities. They were demanding the release of three women who were detained when the Technology University in Baghdad was raided. Their spokesperson, a professor, I think, said that this was going to be the first demonstration in a long series of anti-occupation activism being organized by teachers and students. (Bron)
Invasion Of The Entryists
ofwel: zijn de extremisten de baas?
by George Monbiot, ZNet, 12-2-2003
One of strangest aspects of modern politics is the dominance of former left-wingers who have swung to the right. The "neo-cons" pretty well run the White House and the Pentagon, the Labour party and key departments of the British government. But there is a group which has travelled even further, from the most distant fringes of the left to the extremities of the pro-corporate libertarian right. While its politics have swung around 180 degrees, its tactics - entering organisations and taking them over - appear unchanged. Research published for the first time today suggests that the members of this group have colonised a crucial section of the British establishment.
The organisation began in the late 1970s as a Trotskyist splinter called the Revolutionary Communist party. It immediately set out to destroy competing oppositionist movements...
In 1988, it set up a magazine called Living Marxism, later LM. By this time, the organisation, led by the academic Frank Furedi, the journalist Mick Hume and the teacher Claire Fox, had moved overtly to the far right.
In the late 1990s, the group began infiltrating the media, with remarkable success.
Saddam Hussein & Het Goede Geweten
"He who stands up against injustice, should himself refrain from causing injustice others, and should remember that speaking of justice will be meaningless if capital is allowed rule beyond its limits or influence the process of decision-making.
Political and legal justice remains meaningless without social and economic justice. The fight against the wolves and the corruptors will not succeed, if they have contacts and partners inside the corridors of government and the palaces of the Sultan.
All of this, in order to be achieved, requires the establishment and protection of justice. Authority must have its sward while power must have its own mind, eyes and good conscience."
Saddam Hoessein,
on the occasion of the 34th anniversay of the 17-30 july revolution
Dit kleine zinnetje, dat melding maakt van een poging onnodig bloedvergieten te voorkomen, laat zien waar de Islamitische Revolutie van Khomeini voor stond. Niet voor verdraagzaamheid en het sluiten van compromissen. Integendeel: een kil verlangen autoritaire vormen van religieus denken op te dringen aan anderen. Zolang de sjiieten zich niet distantieren van de theocratische revolutie van Khomeini zijn zij (gezien vanuit anarchistisch oogpunt) 'de monsters' - en niet Saddam Hussein.