Stalin & Pluto: planeet van de destructie
astrologisch commentaar, wim duzijn 2003
Joseph Stalin (Stalin betekent 'man van staal') kwam ter wereld in Gori, op 18 december 1878 (echte naam: Ioseb - Besarionis Dze = zoon van Besarionis - Jugashvili).
Louis de Wohl, geeft 3 uur in de morgen als mogelijke geboortetijd in zijn boek 'Sterren stralen in oorlog en vrede' (niet bijzonder betrouwbaar, omdat hij 21 december 1879 als geboortedatum hanteert, een als officieel erkende datum die na archiefonderzoek onjuist blijkt te zijn).
De 3-uur tijd geeft als ascendant het altijd wat wantrouwend en wraakzuchtig makende teken Schorpioen, een teken waarvan Puto de planetaire heerser is. In dit blogje hanteren we deze tijd als meest waarschijnlijke hypothese.

Louis de Wohl was een astroloog die tijdens de tweede wereldoorlog deel uitmaakte van een eenheid van de Engelse geheime dienst. Zijn taak was het te achterhalen wat de astrologen die door Himmler werden geraadpleegd hem zoal in het oor konden fluisteren.
Heinrich Himmler was een enigszins 'softe' liefhebber van alles wat occult was (ascendant in het watjesteken Vis). Hij wilde van de SS een mystiek riddergenootschap maken dat zich ten doel stelde de wereld te verlossen van alles wat ziek, pervers en verdorven was. SS-ers moesten (waarschijnlijk omdat hij zelf een 'mietje' was) het toonbeeld van fysieke kracht en morele zuiverheid worden. Zij zouden de stralend-zuivere graalridders zijn in een wereld vol lelijke, ongelovige mensen die de grootse idealen van het Germaanse volk hadden bezoedeld en verraden.
Tegenover de 'goede' germaanse SS-er werd 'de oosters ogende jood' geplaatst, een keuze die juist daarom psychologisch correct was (correct in de zin van 'slim'), omdat binnen een christelijke wereld de joden gezien werden als degenen die Jezus aan het kruis hadden genageld.
In feite moet je de SS daarom een 'religieus genootschap' noemen, bestaande uit fanatieke gelovigen die het bloed van Jezus wilden ontdekken - niet om daarmee gelijk aan Jezus te worden, maar om daarmee de eigen idealen van mannelijke zuiverheid en moreel meerderwaardigheidsgevoel tegenover iedereen te kunnen rechtvaardigen.
Het spreekt vanzelf dat elke 'gezonde Duitse jongen' het een eer vond deel uit te mogen maken van zo'n hoogstaand genootschap. Wie wil niet een mooie mannelijke held zijn, die mooie mannelijke kinderen mag kweken, tesamen met mooie blonde vrouwen, in een wereld die in moreel opzicht ver verheven is boven alle andere werelden?
Moralisten in de hele wereld willen niets anders dan SS-ers zijn: sterk, moreel en mannelijk, en afkerig van alles wat verwijfd, pervers en immoreel is...
Wie wil er een zwak mietje zijn? Wie wil een verwijfde zielepoot zijn? Wie wil een anarchistisch buitenbeentje zijn dat de burgermansmoraal ter discussie stelt...? Niemand toch? Dus waarom neerkijken op Duitse jongens die SS-er wilden zijn?
Duitse jongens valt niks te verwijten. Zij waren idealisten, die hoogstaande, zuivere wezens wilden zijn, heiligen die hun leven in dienst zouden kunnen stellen van de hoogste opdracht die een mens gegeven kan worden: oneindig goed en oneindig heilig zijn.
Wie goed is vraagt zich niet af of het wel juist is slechte mensen af te maken. Dat eisen is een daad van uiterste hypocrisie. Vragen wij onszelf af of het wel juist is miljoenen slechte Arabieren te kwellen en af te maken? Welnee: het interesseert ons geen zier! Wie slecht is moet braden in de hel en daarmee uit.
Jaren lang heb ik het gebeuren in het Midden-Oosten gevolgd en alles wat je ziet is een troep babbelende en kwakende intellectuelen - bleek ogende watjes, zoals ik er zelf een ben - die onder de voet worden gelopen door sterke, moreel zuivere mannen, die hun leven in dienst stellen van de sterke man met een valse grote bek en een groot kanon.
Dat kanon gaat af en weg zijn de ellenlange betogen van de bleke mietjes. De SS triomfeert en de moraal trekt rustig het zwarte jasje van de macho aan, terwijl de bleke mietjes daar worden neergezet waar ze thuishoren: in de goot - de plek waar alles wordt gedumpt wat niet ingepast kan worden in de wereld van de kleinburgerlijke moraal.
Niks bijzonders natuurlijk - het is nooit anders geweest - maar wel de moeite waard om even te vermelden, omdat er na de tweede wereldoorlog een merkwaardig soort meerderwaardigheidsbesef is ontstaan in het westen, het gevoel dat wij, als overwinnaars van 'de duivel Adolf Hitler' God zelf geworden zijn.
Maar we zijn God zelf niet, en dat de mensen duidelijk maken is de enige zinvolle taak die intellectuelen zich momenteel kunnen stellen.
We moeten de arrogantie en de waanwijsheid bestrijden, duidelijk maken dat achter het masker van de goede mens een vernielzuchtig monster schuil kan gaan dat alles wat eerlijk en intelligent wil zijn probeert te vernietigen.
Heinrich Himmler is niet dood. Zijn lichaam is dood en begraven maar zijn geest leeft voort in andere Himmlers, die zichzelf Amerikaan, Moslim, Jood en Christen noemen - keurige mensen met keurige idealen, die echter zo hoog en verheven zijn, dat ze alleen maar datgene bereiken wat Hitler net zijn nationaal-socialistische utopie bereikte: Vernietiging en destructie.
Joseph Stalin was een massamoordenaar, net als Adolf Hitler en de mensen die hem met gelijke munt betaalden (denk aan Dresden, denk aan Hiroshima..), maar hij was ook een utopist, net als Hitler. Mensen werden niet vermoord omdat hij graag mensen wilde afmaken, nee, mensen werden vermoord omdat hij geloofde in een ideaalbeeld - een utopie of ‘heilige zaak’ - waaraan alles en iedereen ondergeschikt gemaakt diende te worden.
Zonder utopie kon Stalin niet leven. Hij maakte zichzelf tot verpersoonlijking van die utopie en zag daarom iedere aanval op zijn denkbeelden als een aanval op zichzelf.
Die mentaliteit tref je aan bij elke vorm van dictatoriaal leiderschap. Zodra je iemands denkbeelden aan gaat vallen word je geconfronteerd met het verwijt dat je een slecht mens bent die 'de moraal' (de moraal van ons allemaal) ondermijnt. En zodra je voorzien bent van dat morele Kainsteken kan en mag alles met je gedaan worden en rest je eigenlijk weinig anders dan de zelfmoord, omdat alles wat je zegt en doet met hoon en spot overladen zal worden.
Elke daad die een slecht verklaard mens verricht is een wandaad en wat hij ook doet, hoe hij zich ook verdedigt, het is allemaal even zinloos, omdat hij voordat het proces begon al ter dood veroordeeld is.
Het is de wereld die Franz Kafka beschrijft in de roman 'Het Proces'. Weinig mensen hebben dat boek gelezen en als ze het al lezen zullen ze er nooit enige consequentie aan verbinden, omdat het werk van Kakfa alleen maar begrepen kan worden door mensen die tot zondebok zijn uitgeroepen.
Een zondebok moet lijden. Hij wil geen zondebok zijn, maar omdat de maatschappij om hem heen anderen moet berechten - goed zijn is immers het kwaad bestrijden - daarom kan hij niet ontsnappen aan de mateloze ellende van zijn bestaan.
De zondebok mag geen positieve daad stellen, want de moralist is positief. Hij mag geen liefde opeisen voor zichzelf, want de liefde is het eigendom van de moralist. Hij mag geen idealen hebben, want de moralist is de idealist. Kortom: alles wat een morele wereld de zondebok te bieden heeft is een kruisweg, met aan het einde van die weg de vernederende kruisiging. Dan heeft hij zijn taak verricht en mag hij dodelijk alleen de wereld van de goede mens verlaten…
George Bush en Tony Blair zijn momenteel de rechters in een Kafkaiaans proces, waarvan Saddam Hussein de spil is.
Saddam Hussein is geen heilige en de waanzinnige, groteske cultuur van persoonsverheerlijking die hij rondom zichzelf opbouwt is de volstrekte ontkenning van de morele waarden van het socialisme en de Islam die hij zegt te verdedigen, maar vergeleken met andere leiders in de wereld is hij ook geen monster.
Wij hebben als keurige Westerse democraten meer mensen vermoord en aan de bedelstaf gebracht dan Saddam Hussein, maar we zullen er niet over peinzen onszelf slecht te noemen.
Daarom begrijpen wij Kafka niet. Omdat Kafka onze slechtheid wel wilde zien en daar in zijn werk getuigenis van aflegde.
Kafka klaagt de schijnheiligheid van de wereld aan. Hij was een serieuze, intelligente, gevoelige eenling, die alleen maar haat, verbittering, oneerlijkheid en sadisme om zich heen zag.
"Mijn God, Ik Leef In Een Hel!", dat is de leidende gedachte binnen het literaire werk van Kafka.
Maar wij leven helemaal niet in een hel. Wij zijn geen gevoelige, serieuze, intelligente buitenbeentjes. En dat willen we nooit worden ook! We zijn moralisten: rechters in een proces dat zondebokken nodig heeft…

geboortetijd stalin niet zeker - himmler's ascendant is juist
De horoscoop van Joseph Stalin - een buitenbeentjeshater bij uitstek - wordt (als we de hypothese van Louis de Waal serieus mogen nemen) gekenmerkt door drie hoofdtekens: Zon in Boogschutter, Maan in Weegschaal en ascendant in het teken Schorpioen.
Het teken Schorpioen wordt beheerst door de planeet Pluto, en die planeet vormt in de horoscoop van Stalin een negatief aspect met de Maan, die staat voor vrouwelijkheid, moederlijkheid, empathie, etc, zaken die door de negatieve invloed van Pluto worden onderdrukt.
De astroloog vertelt het volgende over dat aspect:
Pluto in negatief aspect met Maan doet streven naar macht over anderen. Twijfel aan zichzelf en vrees om zich belachelijk te maken doet te snel naar straf- en dwangmiddelen grijpen. Dit aspect kan ook wijzen op ernstige conflicten met de moeder, die of te overheersend of te emotioneel is. Obsessies, hysterie, bezetenheid, de wil ook anderen gevoelsmatig te domineren zijn sleutelwoorden die het samengaan van Maan en Pluto karakteriseren. Net als bij het positieve aspect voelt men zich gedwongen op zoek te gaan naar alles wat verborgen is. Daarbij gaat men echter op een tamelijk ruwe en destructieve wijze te werk, omdat men tegenwerking niet accepteert. De wil iets bloot te leggen overheerst alles. Een fotograaf bijvoorbeeld zal geen enkel middel schuwen om het plaatje dat hem voor ogen staat te maken, ook al gaat dat ten koste van de mensen die ongevraagd het slachtoffer worden van zijn ontdekkingsdrang. Pluto staat nu eenmaal voor dwingelandij en machtsuitoefening en men begrijpt niet dat anderen zich onvrij voelen, omdat men de mening is toegedaan dat in bepaalde situtaties dwang boven vrijheid staat.
De biografieën over Stalin bevestigen het negatieve beeld dat de astroloog hier schetst (op grond daarvan zou je kunnen stellen dat de geboortetijd die De Wohl aangeeft - met het daarbij behorende ascendant-teken Schorpioen - juist zou kunnen zijn).
Stalin was een tiran (een eigenschap die bij uitstek hoort bij een nagtief geaspecteerde planeet Pluto). Zelfs Lenin, die van dwingelandij ook het een en ander afwist, ergerde zich aan het dwingerige karakter van Stalin, hetgeen hem er toe bracht in zijn testament de uitspraak op te nemen dat Stalin niet tot zijn opvolger moest worden benoemd, een oproep die zinloos was, omdat Stalin na de dood van Lenin onmiddellijk al diegenen die het negatieve advies van Lenin serieus durfden te nemen een iets te strak zittend stalen koordje om de hals legde.
Mannen van staal gedragen zich nu eenmaal niet zachtzinnig! Dat is de les die Stalin ons leert.
Kiezen voor staal zadelt je altijd op met terreur en geweld, zodat je maar beter wat zachtere en lievere mensen naar voren kunt schuiven, omdat een zacht en lief mens je nooit aan een koordje van staal in je eigen tuintje voor paal zal zetten ten overstaan van een moreel goede, maar slaafs gehoorzamende, door en door laffe geloofsgemeenschap
[Heinrich Himmler was alleen een man van staal binnen de SS-organisatie, een beweging die je Saturnaal zou kunnen noemen. In de geboortehoroscoop van Himmler maakt de planeet Pluto een negatief aspect met Saturnus, hetgeen volgens astrologen kan leiden tot uitschakeling van alle gevoelens van medelijden in een mens.]
Franz Kafka leefde in een 'goede' wereld. Zijn vader was een vooraanstaand burger, maar tegelijkertijd een uiterst kille, keiharde zakenman, die walgde van de zwakheid en de overgevoeligheid van zijn intelligente zoon.
Wat zwak is moet vernietigd worden, dat is altijd de moraal van de goede, geslaagde burgerman en het maakt daarbij niet uit of hij christelijk, joods of islamitisch is.
Moslims, joden en rechtse christenen haten watjes, maar wanneer ze vervolgens door sterke mannelijke moralisten in elkaar geslagen worden dan wijzen ze huilend naar de bulten en blaren die ze hebben opgelopen en dan roepen ze huilend: "Waarom zijn jullie niet wat zachter en liever?"
”Eigen schuld dikke bult”, ben je dan geneigd te zeggen. "Als je zacht behandeld wilt worden, dan moet je voor zachte mensen kiezen en niet voor kille mannen van staal…”
Maar redelijkheid is ver te zoeken in een wereld waarin domme vrouwen- en homohaters als slaafse honden achter stalen robotten aan sjokken.
De zachtmoedige mens is nooit in tel geweest. Franz Kafka is daarvan het levende bewijst. In zijn boek ‘Het Proces’ gaat de onschuldige enkeling ten onder. Hij wordt afgemaakt. Dat was zijn lot en niemand kan - of beter gezegd 'mag' - daar iets aan veranderen.
De hoofdpersoon van Der Prozess is de ambtenaar Josef K.. Op een ochtend wordt hij gearresteerd, zonder dat hij iets heeft misdaan. De mannen die bij hem binnenvallen zijn geen gewone politieagenten, maar behoren blijkbaar tot één of andere geheime organisatie. Vreemd genoeg weet niemand waarvan Josef K. wordt beschuldigd, de arresteerders niet, de advocaten niet, de rechters niet. Het enige wat men hem kan vertellen is dat er tegen hem een proces loopt. K. gaat op zoek naar de zogenaamde hogere rechters (die niemand kent) en ontmoet op zijn hallucinante tocht allerlei vreemde figuren: advocaten, hoeren, priesters, folteraars en lotgenoten. Geleidelijk aan blijkt dat allen ofwel voor de vreemde rechtbank werken of er zelf het slachtoffer van zijn. Sommige processen blijken jaren te duren en nooit te eindigen. K. gaat zich steeds heviger verzetten tegen de gebeurtenissen en maakt zich zo schuldig aan een aantal overtredingen van "de wet". Zijn proces eindigt wel: op het eind wordt hij afgeslacht "als een hond".