Bin Laden noemt Ba'ath-socialisten 'ongelovigen'

A taped message believed to be from fugitive militant Osama bin Laden warned Arab nations against supporting a war against Iraq as threatened by the United States -- but branded Saddam Hussein an infidel...

State Department spokesman Richard Boucher said the tape corroborated the allegations that Secretary of State Colin Powell made to the U.N. Security Council last week to justify U.S. threats to go to war against Iraq -- that al Qaeda and the Iraqis were in contact and cooperating. (By Samia Nakhoul, Reuters 11-2-2003 Reuters)

Osama bin Laden: een 'duivel' en
een 'dienaar van de goede zaak'.

Hoewel Osama bin Laden duidelijk aangeeft dat hij alleen die moslimstaten 'goed' vindt die het moslimfundamentalisme onvoorwaardelijk steunen - socialisten zijn binnen zijn simplistische wereldbeeld heidenen die vernietigd moeten worden - verkondigt het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse zaken doodleuk dat de oproep van Osama bin Laden om de Amerikaanse agressie te weerstaan bewijst dat er banden bestaan tussen Al Qaeda en het bewind in Bagdad.
Het is een belachelijke conclusie, die aantoont dat de Amerikaanse leiding momenteel aan verstandsverbijstering leidt.
Het is de bizarre logica van Ariel Sharon en Benjamin Netanyahu die momenteel de wereld in zijn greep houdt, een sadistische, onredelijke schijnlogica die alleen maar tot ondermijning van alle menselijke, humanistische waarden in de wereld zal leiden.

Het feit dat Osama bin Laden het verzet in (het socialistische) Irak steunt toont aan dat Irak via uiterst geraffineerd provocatief gedrag van Israël, Amerika en Engeland in de armen wordt gedreven van het terrorisme.
Sociologen noemen dat een zichzelf waarmakende profetie.
Wie een dergelijke vorm van schijnlogica accepteert ondergraaft alle rechtsprincipes die in de wereld een eerlijke rechtsgang dienen te garanderen.
We moeten niet vergeten dat er zoiets bestaat als het Internationale recht. Dat internationale recht behoort uit te gaan van elementaire rechtsprincipes, waarvan de meest essentiële is dat je verplicht bent de waarheid te spreken. Dat noemen we ook wel het principe van 'fair play'.
Wie vals speelt, wie tijdens een proces betrapt wordt op leugens wordt in een eerlijke rechtstaat bestraft.
Israel, Engeland en Amerika verwerpen het internationale recht. Zij hanteren het Stalinistische Jabotinksi principe dat stelt dat God en rechtvaardigheid niet bestaan in een wereld waarin de Macht (waar zij als zelfverklaarde 'grote morele leiders' de vertegenwoordigers van zijn) de wereld wil beheersen.
Osama bin Laden verdedigt net als Israëlische fundamentalisten de wreedheid van niet aan internationale wetten gebonden macht. Daaruit zou je de conclusie kunnen afleiden dat hij niets te maken heeft met de 11 september aanval, die werd uitgevoerd door Saoedische antikapitalistische intellectuelen.
Osama's eerste reactie was: "Ik heb er niets mee te maken", een opmerking die door zijn veroordeling van het in zijn ogen goddeloze Ba’ath-socialisme een schijn van waarheid begint te krijgen.
De plegers van de 11-septenber-aanval stelden op een wrede wijze een intellectuele daad: Zij vielen de symbolen van het geld en de macht aan - een socialistische daad, zou je kunnen stellen.
Osama bin Laden laat met zijn aanval op het Ba’ath-socialisme zien dat hij eem vijand is van de verlichtingsidealen waaruit het Ba'ath-socialisme is voortgekomen. Tegenover de wrede macht van rechts Israël (dat zichzelf boven de wet verheft) plaatst hij de wrede macht van het rechtse moslimfundamentalisme (dat ook weinig op heeft met zoiets heidens als internationaal recht).

Wat je nu ziet gebeuren is dat via een reeks provocaties Israël en Amerika het seculiere Irak willen voorzien van het simplistische fundamentalistengezicht van Osama bin Laden. Een vals-moreel carnaval, waarin je geen mensen ontmoet, maar luitjes met rare petjes, maskers, grote snorren en ander feestelijk ogend nepmateriaal.
Opnieuw worden fundamentalisten - tegen wil en dank - uitgroepen tot vrienden van Israel en Amerika.
Waar Hamas via domme wraakacties Ariel Sharon oppermachtig heeft gemaakt, daar moet Osama bin Laden rechts Amerika oppermachtig maken. Terroristen steunen in feite alleen maar elkaar en zorgen er samen voor dat onze wereld een simplistische wereld wordt.

Het begint er op te lijken dat Saddam Hussein zich laat manipuleren. Dat blijkt uit het feit dat hij net als George Bush theologische wartaal aan het uitslaan is. Waar Bush Irak 'het kwaad' noemt, daar noemt Saddam Hussein Amerika momenteel 'het kwaad', een term die in een vals-morele wereld zonder objectieve wetgeving tamelijk betekenisloos is.
Het is een proces dat geniepige scherts-intellectuelen in gang hebben gezet. Zij gebruiken de naïviteit van een president die het tegendeel is van een intellectueel om de wereld een leugenachtige moraal op te dringen.
Rechtse oorlogshitsers dwingen Irak zich te gedragen zoals zij willen dat het zich gedraagt. Zij zijn simplisten en zij maken van de ander ook een simplist.
Wanneer ze vervolgens de ander zijn complexe persoonlijkheid hebben afgepakt, gaan ze hun eigen haat, hun eigen onredelijkheid en hun eigen sadisme - dat ze geprojecteerd hebben in de ander - aanvallen. Ze tonen azonder enige terughoudendheid alle wreedheid die ze met zich meedragen en die laten ze los op miljoenen onschuldige mensen, die gedwongen worden 'dank u wel' te zeggen, omdat de wreedheid zichzelf 'goed' heeft genoemd.

Onze beschaving is met een dergelijke uitbarsting van blind sadisme niet gediend. Het wordt dan ook tijd dat we ons bezinnen op de noodzaak een nieuwe wereldorde te vestigen, een redelijke orde, die is gebaseerd op het Handvest van de Verenigde Naties dat in het jaar 1945 aan de wereld werd voorgelegd.
Dat betekent de vernietiging van de Stalinistische Jabotinski-doctrine van Ariel Sharon en zijn rechtse vrienden in Amerika, mensen die in zichzelf 'morele leiders' zien.
Wat is belangrijker?, moeten we onszelf afvragen. Een redelijke wereldorde, waarin alle naties van de wereld op een redelijke wijze als gelijken samenwerken? Of de dictatuur van een stel blinde ideologen die beweren dat zij de 'morele' (lees: goddelijke) leiders van de wereld zijn?
Saddam Hussein zou er verstandig aan doen de theologische wartaal die hem wordt opgedrongen terzijde te schuiven. Hij zou de Verenigde Naties moeten vragen vredestroepen in zijn land te stationeren. Niet om te laten zien dat hij laf is, maar om te laten zien dat Israël, Engeland en Amerika de agressors zijn tegen wie het Irakese volk beschermd moet worden.
In dat geval zullen de sancties moeten worden opgeheven en zullen Amerika en Engeland gedwongen worden de werkelijke agressor in het Midden-Oosten, de zionistische staat Israël – een staat die nog altijd de ontkenning is van het Handvest van de Verenigde Naties - tot de orde te roepen: een werkelijke orde, die niet is gebouwd op macht en ongelijkheid, maar op naar gelijkheid strevend recht.

Saddam Hussein on television

In Iraq, Saddam was shown on television receiving officials to mark the Eid al-Adha holiday.
"I could not wish for a greater, higher or better state that we are in...of Iraqi men and women and their growing readiness and ability to confront evil" in attacking Iraq, he said.
A personal peace envoy from Pope John Paul arrived in Baghdad with a message to Saddam "crucial for peace in Iraq" and was due to meet Iraqi officials.
The U.S. military said aircraft taking part in U.S.-British patrols over north and south Iraq attacked and destroyed a mobile Ababil-100 surface-to-surface missile and support vehicles. There was no immediate report from Baghdad. (By Samia Nakhoul, Reuters 11-2-2003 Reuters)

Sander van Walsum & de Leugen
WIm Duzijn, Zwolle, 12-2-2003

Sander van Walsum is redacteur van de Volkskrant. Hij vertegenwoordigt de onredelijke helft van de redactie. In een kort artikel plaatst hij Saddam Hussein naast Adolf Hitler.
Zoals Amerika Hitler heeft verslagen werd en het Duitse volk heeft geleerd dat agressie zinloos is, zo moeten we ook Irak leren dat agressie zinloos is. Dat is zijn stelling.
Het is een simplistische, anti-intellectuele stelling, die voorbijgaat aan de complexiteit van een historisch verhaal dat ons heel wat anders leert dan het verdommende simplisme dat Sander van Walsum ons op wil dringen.
Hitler was een rechts-nationalistische politicus, die net als de zionisten (met name het rechtse deel ervan) de heilige natie tot God wilde uitroepen. Het volk is er voor de natie en wie daarom een goede nationalist is behoort tot de elite van de wereld.
Omdat hij een boek geschreven heeft, 'Mein Kampf', waarin racistische, pseudo-wetenschappelijke theorieën werden verdedigd die met name een bedreiging vormden voor de joodse elite in Duitsland, namen vooraanstaande joods-zionistische organisaties in Engeland en Amerika in het jaar 1933 - na de benoeming van Hitler tot 'Rijkskanselier' - het besluit Duitsland op alle mogelijke manieren te boycotten. "Judea", zo werd in grote advertenties verkondigd, "verklaart Duitsland de oorlog"..
Duitsland moest in een isolement worden gedwongen en het Duitse volk moest duidelijk worden gemaakt dat het de racist Hitler aan de kant moest schuiven.
Hoewel de boycotactie begrijpelijk was, leidde zij er in feite alleen maar toe dat de nationaal-socialisten werden geradicaliseerd: "Zij, de joden, krijgen ons niet op de knieën, we zullen laten zien dat wij de sterksten zijn..."
De vraag of er op een andere wijze gereageerd had moeten worden is hier niet relevant - wat gebeurd is, is gebeurd - waar het om gaat is de machtsstrijd die er in het jaar 1933 ontstond tussen Duitsland en 'het internationale jodendom', op grond van het feit dat een man kanselier werd die een racistisch boek had geschreven.
Wie vergelijkingen wil trekken met het heden zal dat gegeven als uitgangspunt dienen te nemen. Elke andere vergelijking is vals.
Welnu: Saddam Hussein heeft geen racistisch, rechts boek geschreven. Hij is juist de tegenstander van extreemrechtse zionisten, die wel racistische geschriften hebben geproduceerd.
Die rechtse zionisten verdedigden een ordinaire kolonisatiepolitiek, die er op gericht was de oorspronkelijke bevolking van de te bezette gebieden te verwijderen en hun cultuur - een Oosterse cultuur die als barbaars werd gezien - te vernietigen.
Honderdduizenden mensen werden verdreven. Honderden dorpen werden vernietigd en platgewalst om te voorkomen dat de verdreven mensen ooit nog terug zouden kunnen keren, joodse gemeenschappen in de Arabische landen werden op directe of indirecte wijze opgeheven, het Arabische nationalisme werd in de jaren vijftig en zestig (via een projectie in de gehate Egyptische president Nasser) tot duivel uitgeroepen en alles werd op alles gezet om de Arabische wereld via een agressief verdeel en heers proces te onderwerpen.
En dat alleen maar omdat men een staat wilde opbouwen die het exclusieve eigendom moest zijn van een kleine groep mensen die de norm hanteert dat "de joden geen zwakke minderheid mogen zijn" – zodat hun geringe getalssterkte via extreme bewapening en samenwerking met het machtige Amerika dient te worden gecompenseerd.

Adolf Hitler was een racist die door de boycotactie van joodse organisaties de jodenhater werd die hij in feite altijd al was geweest, omdat hij vanaf de jaren 20 in joden vijanden van het Duitse nationalisme zag.
Saddam Hussein echter is nooit een jodenhater geweest (tenzij je vijanden van het zionisme 'jodenhaters' noemt).
Hij kan ook geen antisemiet zijn omdat hij zelf een semiet is. Alle uitspraken in ‘Mein Kampf’ die gericht zijn tegen zwartharige mensen met rare grote of zelfs kromme neuzen zijn ook beledigend voor de Arabieren, die wat uiterlijk betreft in feite meer overeenkomen met het nazi-stereotype van de 'duivelse oosterling' dan de zeer Westers ogende politieke leiders in Israël die zichzelf 'joden' noemen.
Wie de geschriften van rechtse zionisten leest zal ontdekken dat zij net als Hitler het beeld van 'de duivelse oosterling' gebruiken, om hun politiek van onderdrukking te rechtvaardigen.
Dat was de reden waarom vooraanstaande joodse intellectuelen na de vestiging van de joodse staat waarschuwden voor de dreiging die er volgens hen uitging van rechtse joodse groeperingen in Israël – die in hun ogen in feite joodse kopieën waren van Duitse en Italiaanse fascistenorganisaties. ‘Wanneer die groeperingen de macht in handen krijgen’, stelden ze in het jaar 1948, ‘dan breekt de hel los’.
De linkse beweging in Israël heeft het gevaar van het rechtse zionisme en het daaraan gekoppelde joodse Messianisme nooit onder ogen willen zien.
De wil een vals eenheidsideaal in stand te houden, een ideaal dat er van uitgaat dat elke jood de zielsbroeder is van de andere jood, zodat het onmogelijk is dat de ene jood in opstand komt tegen de andere jood, leidde ertoe dat alle wandaden van de joodse terreurgroeperingen met de mantel van wat valse schijnliefde werden bedekt.
En toch mogen die wandaden niet ontkend worden.
Juist de voortdurende vlucht voor de waarheid dwingt de joden ertoe een sadistische burgermansmoraal te verdedigen, die de ontkenning is van de op vrijheid, gelijkheid en broederschap gerichte moraal die uit het Handvest van de Verenigde Naties spreekt.

Rechtse zionisten ontkennen dat handvest, extremisten noemen het zelfs 'antisemitisch', omdat het hen aanklaagt. Zij willen morele leiders zijn, maar zij zien zich geplaatst tegenover een echte moraal, die hen in de beklaagdenbank plaatst. Daarom willen zij de VN vernietigen, door te kiezen voor 'de taal van de macht'. En daarom hebben zij 'de duivelse oosterling' nodig om hun leugens goed te kunnen praten.
Het enige juiste antwoord daarop is zeggen dat je voor het Handvest van de Verenigde Naties kiest. (Zwolle, 12-2-2003)

Info-bulletin van het Jabotinsky-instituut: september 2000
The Knesset Pays Homage to Jabotinsky's Memory

Upon the initiative of the Jabotinsky Institute, the Knesset convened a special session on July 18 to mark the 120th commemoration of Ze'ev Jabotinsky's birth and 60 years since his passing. The session was chaired by MK Reuven (Ruby) Rivlin, Deputy Knesset Speaker, who worked hard on behalf of this event.
Hundreds of invited guests gathered, prior to the session, in the Chagall Hall to be received by Peleg Tamir, the Institute's Chairman, who noted that "this is one of the highlights of the Jabotinsky Year celebrations".

Minister of Regional Development, Shimon Peres, recalled that he passed on in 1964 to then-Prime Minister Levi Eshkol the request to bring Jabotinsky's remains to Israel. This was readily agreed to. "We can pay homage, almost all of us, to the memory and the honor of one of the thinkers and fighters who fashioned for us a base that permits us to fix our future according to a vision and not only according to distress."

De Blind Makende Leugen
destalinisering van Israël nog altijd niet in zicht

In de jaren vijftig begonnen linkse intellectuelen, mede dankzij onthullingen van sovjet-leider Nikita Chroestsjow, in te zien dat het Sovjet-Rusland van Jozef Stalin een wrede, krankzinnige leugen was.
Ondanks het harde feitenmateriaal dat op tafel werd gelegd weigerden hardnekkige communistische fundamentalisten die waarheid te accepteren. Hier waren ongetwijfeld lasterlijke bourgeoiskrachten aan het werk. Stalin kon geen slechte man zijn.
Een soortgelijke situatie zie je momenteel optreden waar het de pogingen betreft van eerlijke intellectuelen de waarheid over de staat Israël boven tafel te brengen. Die waarheid wordt gezien als een aantasting van de meest diepe geloofsovertuigingen die men bezit, en ze kan daarom niet juist zijn. Met zo'n wrede waarheid valt niet te leven. Kies daarom maar voor een wrede leugen...

Opheffing van tegenstellingen
Nee zeggen tegen primitief fatsoen

Ik ben de eerste en de laatste,
Ik ben de geëerde en de verachte,
Ik ben de hoer en de heilige,
Ik ben de vrouw en de maagd,
Ik ben de moeder en de dochter,
Ik ben kennis en onwetendheid,
Ik ben schaamteloos en ik schaam mij,
Ik ben zonder God en ik ben degene wier God groot is...

Uit: Donder, Volmaakte Geest (een gnostisch geschrift)

George W. Bush is het tegendeel van een gnosticus, iemand die vals moralisme afwijst.
Hij is een herboren christen die het fatsoen tot God heeft uitgeroepen, hetgeen betekent dat het onfatsoen de duivel is.
Zou het onfatsoen niet de duivel zijn, dan zou hij geen herboren christen zijn en dan zou hij - net als voor zijn bekering - een aan de drank verslaafde feestneus zijn.
De vraag is waarom een man die een hoog ambt bekleed geen drinkende hoerenloper zou mogen zijn. Immers, in een land dat pal staat voor de vrijheid van het individu mag niemand een ander dwingen 'fatsoenlijk' te zijn.
Het is een verzwegen, maar wel zeer bekend feit, dat John F. Kennedy achter alles aanliep wat een rok droeg. Hij scheen er allerlei affaires op na te houden, waarvan de verhouding met de actrice Marylin Monroe de meest in het oog springende was. Op het net tref je zelfs allerlei opwindende verhalen aan over seksfeesten in het Witte Huis, waarbij John F. - spiernaakt op een driewieler van zijn dochtertje - een dame van plezier achtervolgde.
Hoewel het waarheidsgehalte van al die verhalen niet bijzonder hoog is blijft toch het feit bestaan dat onfatsoen voor Kennedy niet de duivel was, zoals het dat ook niet was voor Bill Clinton, die desondanks niet de moed kon opbrengen de middelvinger op te steken tegen de Republikeinse fatsoensaanbidders die hem tot 'zondaar' uitriepen.

Wie niet sterk is moet slim zijn
vechten voor een klein beetje eerlijkheid
Commentaar Wim Duzijn 2003

In de strijd tussen Irak en Amerika beschuldigen beide partijen elkaar van oneerlijkheid. Irak zegt dat Amerika niets anders heeft gedaan dan Irak bedonderen - en Amerika zegt hetzelfde van Irak.
De meest logische daad die je in zo'n geval zou kunnen stellen is het voorleggen van het geschil aan een onafhankelijke rechtsinstantie, die op een eerlijke, onbevooroordeelde wijze het probleem te lijf gaat - waarbij niet het nastreven van morele doeleinden centraal staat - aantonen dat Israël en Amerika 'de goeden' zijn - maar het vinden van de waarheid.
Het feit dat Amerika en Israël alles doen om internationale rechtsinstanties belachelijk te maken, bewijst dat zij geen vrienden zijn van de waarheid.
Zij willen zich niet onderwerpen aan instanties die op zoek gaan naar de waarheid. Zij willen de absolute waarheid zijn...
In een wereld waarin Israël en Amerika de absolute waarheid zijn is iedereen die tegen Israël is de duivel - en hij zal daarom vernietigd moeten worden of geknecht.
Saddam Hussein wordt een duivel genoemd. Dat is hij natuurlijk niet. Hij is een dictator die in feite gedwongen wordt altijd een dictator te blijven. In het jaar 1991 al heeft de Iraakse regering - bij monde van de minister van buitenlandse zaken Tariq Aziz - het boetekleed aangetrokken, erkend dat er grote fouten zijn gemaakt en dat democratische hervormingen in Irak noodzakelijk zijn. Het verlangen veranderingen door te voeren werd echter onmogelijk gemaakt door een permanent proces van psychologische oorlogvoering van de zijde van Amerika en Engeland.
Die psychologische oorlogvoering waaraan Irak, zonder enige mandaat van de zijde van de VN, wordt onderworpen heeft maar een doel: Irak het gezicht geven dat het behoort te hebben - een demonisch gezicht.
Bush & Blair hebben jarenlang gelogen. En hoewel iedereen weet dat ze hebben gelogen wijst niemand ze terecht.
Dat bewijst dat diegene die de beschuldigende vinger zou moeten uitsteken - de secretaris-generaal van de VN Kofi Annan - een man is zonder enig werkelijk gezag.
Wie als opperste baas van een instituut dat het idee van de wereldgemeenschap behoort te verdedigen ziet dat een aantal staten bezig is dat idee te vernietigen, die kan alleen maar op een hartstochtelijke wijze protesteren en de wereld oproepen hem te helpen in de strijd tegen het stalinistische moralisme.
George Bush verdedigt momenteel niet de VN maar de stalinistische Jabotinksy-doctrine van de zionisten in zijn regering. Kreten als 'the victorious army' doen denken aan de onzinnige verheerlijking van dom wapengeweld door irrationeel handelende leiders in Irak.
Irak zou moeten weten dat iemand die in militair opzicht zwak is nooit een sterke ander zal kunnen overwinnen.
Dat betekent dat je de eigen zwakheid moet erkennen en de strijd moet verleggen naar een gebied waarop je wel sterker kunt zijn: het intellectueel-diplomatieke gebied.
Bush is een anti-intellectueel, een man die nog nooit in zijn leven een werkelijk serieus boek gelezen heeft.
De man leest alleen maar populair-wetenschappelijke boekwerkjes waarin de menselijke problematiek wordt teruggebracht tot een onzinnige fatsoensproblematiek, die stelt dat je mensen moet leren hun stoepje schoon te boenen, waarna alles verder goed zal gaan.
Met dat onzinnige schertsoptimisme schiet geen mens wat op. Amerika moet in geestelijk opzicht volwassen worden. De kloof tussen de intellectuele bovenlaag, die bijzonder intelligent is, en de doorsnee Amerikaan, waarvan Bush de ultieme vertegenwoordiger mag worden genoemd, is veel te groot.
Amerika is altijd een land geweest dat serieuze problemen terzijde schoof. Een rozig vooruitgangsgeloof vormde de bindende kracht, en nu blijkt dat de tijd van de rozige dromen voorbij is, nu proberen de politieke leiders met alle geweld de grote moeilijke wereld te verstoppen achter het simpele smoelwerk van de brutale militaire kracht: 'the victorious army...’
De VN mag geen praatclubje zijn, beweert Bush, een bewering die volstrekt onzinnig is, omdat de VN juist is opgericht met de bedoeling een intelligente praatclub te zijn..: net zolang praten tot je de problemen op een intelligente wijze hebt opgelost en er een eerlijke deal tussen conflicterende partijen mogelijk is.
Een eerlijke deal is in feite alles wat de Arabieren verlangen. Dat dienen we ons goed te realiseren. Het conflict in het Midden-Oosten heeft niets te maken met massavernietigingswapens. Waar het om gaat is 'de eerlijke deal' en de vraag of de VN in staat is Amerika, Israël en Engeland ertoe te bewegen akkoord te gaan met zo’n eerlijke deal.
Zolang de eerlijkheid wordt afgewezen zullen mensen in verzet komen. Dat verzet proberen we een terroristisch jasje aan te trekken. Wie als verzetstrijder daarmee akkoord gaat is dom.

"Every Segment of Our Population and Every Individual Has a Right to Expect from our Government a Fair Deal..."
President Harry Truman, Annual Message to the Congress on the State of the Union, January 5, 1949

Is een intellectueel een zinloos
bolletje vet dat op het water drijft?
Redevoering van Joseph Goebbels, 1938

The ability to believe is rather weak in some circles, above all in those with money and education. They may trust more in pure cold reason than a glowing idealistic heart.
Our so-called intellectuals do not like to hear this, but it is true anyway. They know so much that in the end they do not know what to do with their wisdom. They can see the past, but not much of the present, and nothing at all of the future. Their imagination is insufficient to deal with a distant goal in a way such that one already thinks it achieved.
They were also unable to believe in the victory of National Socialism while the National Socialist movement was still fighting for power. They are as little able today to believe in the greatness of our national German future. They perceive only what they can see, but not on what is happening, and what will happen.
That is why their carping criticisms generally focus on laughable trivialities.

Whenever some unavoidable difficulty pops up, the kind of thing that always happens, they are immediately inclined to doubt everything and to throw the baby out with the bath water. To them difficulties are not there to be mastered, rather to be surrendered to.
One cannot make history with such quivering people. They are only the chaff in God's breath. Thankfully, they are only a thin intellectual or social upper class, particularly in the case of Germany. They are not an upper class in the sense that they govern the nation, rather more a fact of nature like the bubbles of fat that always float on the surface of things...

Nazi-Duitsland: Opstand tegen de koele rede
Commentaar Wim Duzijn 2003

Hoewel duizenden geleerden en semi-geleerden over de hele wereld zich jarenlang hebben beziggehouden met de vraag wat nu toch wel precies dat duivelse nationaal-socialisme was, heeft nooit iemand gewezen op het simpele feit dat het nationaal-socialisme in de eerste plaats een opstand was tegen de koele rede.

Wanneer Joseph Goebbels het begrip 'koele rede' tegenover 'gloeiend idealisme' plaatst, dan laat hij daarmee zien dat er twee principes in de wereld werkzaam zijn die aan elkaar zijn tegengesteld.
Die twee principes kun je moderne namen geven, maar omdat we ons bezig houden met het Midden-Oosten ligt het voor de hand dat je de Orientaalse namen gebruikt die intelligente mensen in het Midden-Oosten er duizenden jaren lang aan gegeven hebben.
De koele rede hoort (astrologisch gezien) bij de strenge, illusieloze planeet Saturnus, de pragmatische pessimist, die niet in futuristische onzinpraat gelooft, terwijl het 'gloeiende idealisme' moet toegewezen worden aan de hete, driftige, idealistische planeet Pluto, de 'Schwärmer', die altijd het saaie heden wil ontvluchten, in de hoop dat de toekomst hem de opwindende extase biedt waar hij altijd naar zal blijven zoeken.

Irak & Palestijnse Vrijheid
Commentaar WIm Duzijn, 2003

"Iraqi support for the Palestinian Intifadha is not shameful thing, on the contrary, we feel proud by this support because we believe that they are fighting to liberate their lands from the Zionist occupation and defending one’s land is admitted by the Conviction of the Human Rights. We do not believe that they are terrorists...”
Dr. Abdul Razaq Al-Hashimi, president of Friendship, Peace and Solidarity Organization

Hoewel Westerse pro-Israelische media alles op alles zetten om de oorlog tegen Irak een 'strijd tegen de dictatuur' te noemen, een holle frase, omdat alle Westerse media de anti-dictatoriale kracht bij uitstek - het anarchisme, waarvan de samensteller van deze website een vertegenwoordiger is - mijden als de gloeiende pest, laat de uitspraak van Abdul Razaq Al-Hashimi zien waar het werkelijk om gaat:
Irak steunt de Palestijnse vrijheisstrijd - is daarmee een vijand van Israel en derhalve een terroristische natie.
Israel (gesteund door Amerika) deelt de wereld op in pro-Israelische krachten (de goeden) en anti-Israelische krachten (de terroristen).
Benjamin Netanyahu heeft momenteel het keurig nette België toegevoegd aan de lijst van terroristische naties, omdat het Belgische wetssysteem de juridische vervolging van Ariel Sharon in theorie mogelijk maakt, waaruit je kunt afleiden dat je jezelf steeds af moet vragen wat waarheid is en wat propaganda is.

De Volkskrant laat momenteel Iraakse 'vluchtelingen' aan het woord, mensen die hun mening niet mochten uiten in Irak. Als anarchist moet je wel even lichtjes glimlachen wanneer je die mensen hoort vertellen dat ze in Bagdad het staatshoofd, Saddam Hussein, geen 'klootzak' mogen noemen.
"Ga eens op de Dam staan voor het Koninklijke Paleis met een groot bord waarop je de tekst 'Beatrix is een Ordinaire Kuthoer' gekalkt hebt en kom dan eens terug", denk ik bij mezelf...
Al die zogenaamde heldhaftige vluchtelingen, waar je als anarchistische dissident nooit enige steunbetuiging van zult krijgen, omdat ze je te vies, te pervers, te vrij en te onafhankelijk - kortom: een blasfemisch stuk onfatsoen - vinden, worden door mij niet op het lijstje van 'goede mensen' geplaatst.
Wie vrijheid belangrijk vindt vecht voor mensen die de vrijheid verdedigen en wanneer je die vrijheid verafschuwt, omdat die vrijheid jouw vrijheid niet is, dan moet je vraagtekens plaatsen bij jouw vrijheidsbesef en niet zo maar klakkeloos een ander veroordelen.
Wanneer ik in jouw wereld niet vrij mag zijn, waarom veroordeel je dan een ander die niet toestaat dat jij in zijn wereld niet 'vrij' mag zijn?