AMOR FATI
liefde voor het noodlot



Koran 15 - Hedjr (Het Rotsachtige Pad)

We have set the signs of the zodiac in the Heavens, and adorned and decked them forth for the beholders, And We guard them from every stoned Satan... (Bron)


FATALISM in the Islamic Period

The concept of fatalism as commonly used in Islamic philosophy and Persian literature denotes the belief in the pre-ordained Decree of God, according to which whatever happens to human beings or in the whole universe has been pre-determined by the will and knowledge of the Almighty, and that no changes or transformations in it can be made through the agency of the human will. The advocates of these tenets claim support for their views in the Koranic references to "The Tablet" and "The Pen" (Koran 68:1, 85:22) and maintain that whatever happens in the world has been written down by God with the Pen of the Divine Will (qalam-e maæ^yat) on the Tablet of the Eternal Decree. (Klik voor bron)

AMOR FATI

Amor Fati translated from Latin means love of your fate. It is saying yes to life with all its pain and its joy. It is embracing life with the passion of the spiritual warrior. It is not about being passive toward life consequences but rather taking on the challenges that this life present. (The Spiritual Warrior)

In one of his sharpest tactical moves against classical thought, Friedrich Nietzsche claimed that morality is nihilistic. Its faith in abstractions - the concepts of good and evil, a heaven that awaits us after death, principles of proper behavior - causes believers to look away from life itself, from the flux of events, from the joy of living. "Amor fati," Nietzsche declared, is the principle of true existence: "love of fate." He urged his readers to embrace all experience without regret and without resentment. According to Nietzche, weak and decadent people are those who resist what they are; they make the wrong decisions, choices which result in sickness and indigestion.. (Art and Culture Network)

Astrology in Iran

Avicenna's "Shafa" to be Published

The Persian translation of the book "Shafa", masterpiece of the great Persian philosopher Avicenna along with its Arabic text will be published by the Hekmat Publishers. The book's translator is Ebrahim Dadjoo, a PH.D student of philosophy at Tehran University.
The necessity of classical Islamic philosophy despite its importance has been long forgotten. Dadjoo has recently translated the work of the great German philosopher Gottfried Wilhelm Leibniz's "Discourse on Metaphysics".
Prior to this, some parts of "Shafa" had been included in the book entitled "Borhan Shafa", translated by Dr. Mahdi Qavam Safari into Persian and published by Fekr-e Rooz Publishers.
Avicenna (980-1037), known to the Muslim world as Ibn Sina, Iranian Islamic philosopher and physician, born near Bukhara (now in Uzbekistan). The son of a government official, Avicenna studied medicine and philosophy in Bukhara. (MehrNews.com 24-7-2003)

ACIVENNA

The salik (Spiritual Traveller) must learn 'ilm al-khawass, the science of the élite, the right interpretations of things. He will have to pass through the realms of pure matter, the material body, the four mental kingdoms, which include the imagination, the world of the intelligibles, and finally the angelic world. He may get caught and deluded at any point along the way. He will pass through the four elements and the nine heavenly spheres. He must become like a bird through dispassion, so that he can fly above each region and see it for what it is. He will fly beyond the cosmos only when he has integrated it within his own being. When he has done so, he soars from the "roof of the cosmos" out of the crypt into the Divine Presence.
The traveller's journey is the ultimate sojourn of Everyman. The salik's journey ends in a spiritual death which is the return of the soul to its Divine Source and the indrawing of the cosmos to its Origin. Ibn Sina's thought showed the majesty and luminosity of this supreme pilgrimage. In the West he influenced a host of thinkers, from Albertus Magnus and Thomas Aquinas to Robert Grosseteste and Roger Bacon, all of whom were concerned with light. (Klik voor bron)

Ibn Sina (Avicenna) (980-1037) is one of the foremost philosophers of the golden age of Islamic tradition that also includes al-Farabi and Ibn Rushd. He is also known as al-Sheikh al-Rais (Leader among the wise men) a title that was given to him by his students. His philosophical works were one of the main targets of al-Ghazali’s attack on philosophical influences in Islam. In the west he is also known as the "Prince of Physicians" for his famous medical text al-Qanun "Canon". In Latin translations, his works influenced many Christian philosophers, most notably Thomas Aquinas. (Bron)

MACHT & EIGEN LOT

As long as Washington, as its Israeli ally, is determined to deal with the Middle East from a military-security angle, it is unlikely that any results different from those obtained by Israel will ever be achieved.
Security solutions, if separated from the political track, and considering the roots of violence that led to the 9/11 attacks, will only create further violence in Iraq, just like in Palestine. The U.S.' political solutions, both for Iraq and Palestine, are not actual solutions, because they don't present a clear vision for a political future. Indeed, according to the Roadmap, the Americans' solution for the Palestinian issue has maintained the final situation blurry and open to many possibilities. The Roadmap doesn't define clear borders for the planned Palestinian state, nor does it ensure consistency with the international resolutions, which are the only reference that can draw Arab and international approval.
In light of the strategic alliance between the U.S. and Israel, it becomes difficult for the Palestinians to trust the U.S. as a mediator with good intentions. Regarding Iraq, Washington openly disregarded international law and the Geneva Convention concerning its occupation of Iraq before and after the war. This has left Iraq at the mercy of a group of people, which intentions to disregard the international community's will in dealing with nations is very clear, and doesn't even present an acceptable or convincing alternative.

Perhaps it would be better for Elizabeth Cheney to use the money destined to foster democracy in the Middle East towards reeducating the officials in the administration about the principles of democracy, before starting to impose them on others. (Salameh Nematt, Al-Hayat 24-7-2003)


US Did 'Stupid Things' In Iraq - Wolfowitz

US officials underestimated the strength of resistance in Iraq by Saddam Hussein supporters and have done other "stupid things" there, Deputy Defence Secretary Paul Wolfowitz said today.
"Some conditions were worse than we anticipated, particularly in the security area," said Wolfowitz, the second-ranking official at the Pentagon, who returned yesterday from a five-day tour of Iraq. He named three: First, no Iraqi military units "of significant size" defected to the American side during the war. "Second, the police turned out to require a massive overhaul," Wolfowitz said at a Pentagon news conference. "Third, and worst of all," he said, was the underestimation of resistance.
The admission of mistakes by Wolfowitz was a departure from efforts by President George W Bush's administration to put events in Iraq in a positive light. Many Iraqis also expect the impossible from the Americans, Wolfowitz said. "Sometimes it's nice to have the reputation for being almost godlike, but, frankly, I think it produces this phenomenon that if something isn't happening, it must be because the Americans don't want it to happen, and they begin to invent the most elaborate reasons to explain it," Wolfowitz said. "And the fact is - you know it - we often just make mistakes. We do stupid things." (news.com.au 24-7-2003)

Who Qualifies as a Muslim - Adil Salahi

A short Hadith mentions that a man came to see Abdullah ibn Amr, a companion of the Prophet. As he sat close to him, he said: "Tell me something that you heard directly from God’s messenger (peace be upon him)." Abdullah ibn Amr said: "I heard the Prophet saying: ‘A Muslim is the one with whom people feel safe from abuse by mouth or hand..'"
This highly authentic Hadith does not touch on the essential qualities necessary for a person to be a Muslim, such as the declaration of believing in God’s oneness and in Muhammad as God’s messenger. It speaks of an attitude that respects other Muslims, causing them no harm. (Arab News, 25-7-2003)

Groepsegoïsme & Naastenliefde

Wat bovenstaande uitspraak ons leert is dat Saoedische gelovigen (in tegenstelling tot wat de profeet zegt) onderscheid maken tussen leden van de eigen groep, die beschermd moeten worden: de moslims, en mensen die niet tot de eigen groep behoren, de ongelovigen, vuilnis waarmee alles mag worden gedaan.
Essentie van elke vorm van fundamentalistisch (synoniem voor collectivistisch) denken is altijd de wil de ander buiten te sluiten en te demoniseren.
Fundamentalisme is groepsegoïsme, die eenheid schept binnen de eigen gelederen via de demonisering van de ander.
Dat is de reden waarom de op naastenliefde gerichte boodschap van Jezus de ontkenning is van primitief groepsdenken, en dat is derhalve ook de reden waarom het Zionisme gezien moet worden als een mensvijandige ideologie, omdat de stichter van het Zionisme, Theodor Herzl, heel duidelijk heeft aangegeven dat Zionisme alleen daar kan bestaan waar mensen een groep vormen rondom een gemeenschappelijke vijand. Met andere woorden: zodra de gemeenschappelijke vijand verdwijnt is de noodzaak een groep te vormen verdwenen en is het einde van de Zionistische ideologie in zicht gekomen.
Het spreekt dan ook vanzelf dat Ariel Sharon, een neo-Zionist (iemand die een verouderde ideologie nieuw leven in wil blazen), geen vrede wil. En dat negatieve verlangen heeft op zijn beurt tot gevolg dat de Amerikanen zichzelf in de meest krankzinnige avonturen storten, avonturen die niet gericht zijn op vrede (want onderwerping is in Arabische ogen niet eervol) maar op oorlog.
Wat Amerika momenteel in Irak doet is weinig meer dan gestalte geven aan het Zionistische verlangen de geschiedenis te herschrijven, via een op macht gebaseerde knip en plakcultuur, die er simpelweg op neer komt dat je alles wat je niet kunt gebruiken weg knipt uit de waarheid die je bij elkaar wilt liegen.
Niet voor niets gebruikt George Bush het gedemoniseerde woordje 'revisionisme' om diegenen te veroordelen die het Amerikaans-Israëlische beleid in het Midden-Oosten afwijzen.
Revisionisme is weinig meer dan de wil van een aantal geschiedkundigen op een niet moralistische wijze de geschiedenis te bestuderen, waarbij het zoeken naar de waarheid centraal staat, ook wanneer die waarheid heilige huisjes omver werpt.
Het feit dat de president van de Verenigde Staten (een land dat de geestelijke vrijheid van het individu behoort te verdedigen) waarheidszoekers 'revisionisten' noemt, bewijst dat hij in geestelijk opzicht een zombie is, een wandelende bandrecorder, die al die woorden uitspreekt die andere mensen via een kabeltje zijn hersenen binnenvoeren.
In een vrije samenleving veroordeel je het zoeken naar waarheid niet. Een revisionist is geen duivel, alleen maar omdat hij probeert de geschiedenis te ontdoen van leugens, overdrijvingen en vals moralisme.
Het revisionisme (zoeken naar historische waarheid) heeft een slechte naam gekregen omdat het een aantal Holocaustmythen probeert te ontmaskeren. De Holocaust wordt niet ontkend, maar wel in het relativerende licht van ontnuchterend wetenschappelijk denken geplaatst, een vorm van handelen die elk weldenkend mens zou moeten bewonderen.
De president van de Verenigde Staten is geen intellectuele hoogvlieger. Niet voor niets heeft hij zijn intellectuele onafhankelijkheid prijsgegeven door te kiezen voor een vorm van religieus denken die de leugen (de ontmenselijking van Jezus) tot waarheid heeft uitgeroepen. Wanneer hij het woord revisionisme in de mond neemt, dan neemt hij waarschijnlijk aan dat het hier ‘kwaadaardige fascisten’ betreft die de goede mensen (de joden) willen vernietigen.
Met dat fabeltje wordt iedereen achtervolgt die het streven van valse moralisten zichzelf tot geestelijke leiders van de wereld uit te roepen veroordeelt.
De oorlog tegen Irak werd in Nederland op een vals-moralistische wijze goedgepraat door de socialist Max van der Stoel. Duitsland en Frankrijk werden door hem veroordeeld omdat zij de 'machten van het goede' probeerden tegen te werken.
Nederland behoort tot de machten van het goede, hetgeen betekent dat iedereen die stelt dat we helemaal niet goed zijn, omdat we geweigerd hebben ons kritische verstand te gebruiken, een 'revisionist' wordt genoemd, een zoeker naar de waarheid die - juist omdat hij weigert de waarheid het exclusieve bezit van de 'goeden ' te noemen - slecht is.
Waarmee wij onszelf geestelijk dood verklaren. Wij dienen niet de zaak van de waarheid, maar de leugenzaak van het goede. Zodat we het recht verloren hebben onszelf een christelijke natie te noemen. Omdat elk eerlijk mens toe zal geven dat Jezus - hoe ‘revisionistisch’ die uitspraak ook klinkt - vanwege het zoeken naar de waarheid gekruisigd is. (25-7-2003)


De Zionistische Grote Stad & De Zionistische Natuur

Nathan Birnbaum was de uitvinder van de term zionisme. Maar dat zionisme was hem op den duur steeds minder gaan bevallen (Herzl was, vertelde hij wel, in joodse zin een ongeletterd man) en hij werd orthodox. Vervolgens was hem ook dat niet genoeg, en hij stichtte zijn eigen groep, sekte, de Oliem, de opstijgenden. Hij predikte de Verländlichung van ons volk; hij wilde dat de joden zich uit de handel, de amusementssector en al dat soort zaken moesten terugtrekken, hun centrale posities in de steden dienden op te geven. Israël was niet speciaal zijn doel; hij is nog bezig geweest met Mantsjoerije - het ging hem er alleen maar om, de joden weer terug te brengen naar het platteland, zodat ze een harmonisch geheel zouden vormen en zich volledig tot God konden wenden. Heidenjuden waren hem een doorn in het oog. (Friedrich Weinreb website)

To him (Birnbaum), the Jewish nation was not merely a group of people held together by a common enemy (Herzl's definition)

Lees verder: De Derde Weg - deel 8

De Twaalfde Imam & De Lichtende Iraanse Zon

"This is the flag of Iran as it was proudly displayed by our noble forefathers. The Islamic sword that crippled the majestic walk of our lion and impeded his advancement for 1400 years has no place in our flag. Shirokhorsheed (lion and Sun) are the symbols of strength, majesty, splendor and glory. Shamshir (sword) is the symbol of war and violence. Our noble nation does no more subscribe to violence. Our flag should represent who we are. And we are a free people, self assured, glorious and majestic. We walk proudly like a lion and shine like the Sun illuminating the entire world with our rich culture, our humanistic values and our genius." (Faith Freedom Internatiional)

Khomeini ordered all Sun & Lion emblems removed from monuments, historic building and governmental stationeries in Iran. Iranian patriots are waiting for the Sun and Lion to come out from behind this darkness era in the near future.

Volgens Sjiietische bronnen is de Twaalfde Imam, de rechtvaardige Mahdi, die een einde zal maken aan de duistere terreur van de onrechtvaardigen, geboren op 29 juli 869, in de vroege ochtenduren, vlak na de opkomst van de zon (tussen 6u en 6.30u). Dat geboortetijdstip geeft hem een geboortehoroscoop waarin de volgende elementen het karakterbeeld bepalen: de lichtende, feestelijke kracht van de Zon (geplaatst in het teken Leeuw), de emotionele kracht van een supergevoelige Maan (geplaatst in het dierenriemteken Vis) en de bevrijdende, anticollectivistische kracht van de planeet Uranus (samen met de Zon geplaatst in het eerste huis dat wordt beheerst door het teken Leeuw).
Wie de eeuwenoude symbolen bekijkt, die verwijderd zijn door Khomeini, de vijand van alles wat vrolijk en vrij wil zijn, die ontdekt dat ze het karakter synboliseren van de Twaalfde Imam, op wiens terugkeer heel theocratisch Iran zit te wachten.
Astrologen kunnen de theologen in hun sombere ivoren torens duidelijk maken dat de rechtvaardigheid die Iran nodig heeft gelegen is in het terugbrengen van de levensvreugde en de individuele vrijheid in Iran: het vernietigen dus van de collectivistische kilheid van Khomeini en het op de eerste plaats zetten van die rechtvaardige hervormers, die in doodgewone mensenzaken als levensvreugde (Zon=Ego) en individuele vrijheid (Uranus=onafhankelijkheid) Goddelijke kwaliteiten kunnen zien.

Zie ook: De aanbidding van het Vuur

Maan in het teken Vis - Moon in Pisces

Pisces Moon Your emotions are expressed sympathetically and compassionately. You are sensitive, kind and gentle, imaginative, shy, tender-hearted, and have an innate understanding of how other people feel and react to situations. It hurts you if another is hurt. Because of your kindness and non-judgmental attitude, people in trouble, pain or confusion come to you hoping to find answers. It is difficult for them to think that you may be in pain yourself, but even if you are, you will do your best to help them or teach them. You seem to sense that all the pain you have suffered is for a higher purpose, if only to teach others or help show them the way. You have a very romantic nature and can fall in love with love.

"Pisces and the Moon have a natural affinity; Pisces is the sign of depths of emotion and the Moon represents your instinctive emotional reaction and sometimes your hidden dreams. Pisces is also the astrological sign of sorrow and self-undoing. If you have the Moon in Pisces you have deep feelings and an innate understanding of the human condition." (Bron)

Zie ook: de Leeuw & de Waterman

Bush meets Abbas,
calls separation fence 'a problem'

U.S. President George W. Bush said Friday after meeting with Palestinian Prime Minister Mahmoud Abbas in the White House that the West Bank separation fence "is a problem" and that he would discuss the matter with Prime Minister Ariel Sharon when the two meet next week. "I think the wall is a problem and I've discussed that with (Prime Minister) Ariel Sharon," Bush said in response to a reporter's question during a joint press conference with Abbas after their meeting. "It is very difficult to develop confidence between the Palestinians and Israel with a wall snaking through the West Bank."
Israel says the fence is to protect Israelis from attack. But it cuts through the Palestinian territories, separating Palestinians from their farmland and their work. A senior U.S. official said the fence could become a serious dispute between Israel and the United States if the Israelis extend it southwards in the way many expect. (Haaretz 25-7-2003)


Willem Oltmans: "Schertsvertoning"

Ik keek naar de schertsvertoning van gisteren als een drama. Daar had Arafat moeten staan. Een dieptepunt was het gulle gebaar van Bush om de Palestijnen 20 miljoen dollars te schenken om aan de wederopbouw te kunnen beginnen. Israël krijgt een halve eeuw lang jaarlijks miljarden toegeschoven om de Palestijnen klein te krijgen, maar Arafat kreeg “twee tientjes.” Genant. Abbas had het geld teveel nodig om de fooi te weigeren. Bush zei ook, dat de PLO een eerlijke en democratische regering nodig had. Dan doet mijn informatie (achter de retina) van zich spreken en denk ik, hoe durft hij? Bush heeft zijn presidentschap gejat, hij heeft niet anders gedaan dan (met Blair) te liegen over Iraq – en gaat er gewoon mee door – maar de Palestijnen wenst hij eerlijkheid toe. Bush is gestoord. Toen de heren de Rose Garden verlieten meldde het nieuws, dat Israëlische militairen een Palestijnse jongen van vijf jaar hadden doodgeschoten. Ik voel me als Nederlander geen bondgenoot van Bush of Sharon, en ik had te doen met Abbas, die zelf wist, dat Arafat op zijn plaats had moeten staan. (Willem Oltman's Website, 27-7-2003)

Willem Pist Azijn

Willem Oltmans behoort tot de groep mensen die Marcel van Dam in zijn jongste column in de Volkskrant in de categorie 'azijnpissers' plaatst. Democratie, stelt Marcel (een beetje schijnheilig, want hij is op en top partijman en kan alleen maar dankzij zijn pvda-lidmaatschap de status van 'wijze linkse man' in stand houden), heeft mensen nodig die machthebbers niet naar de mond praten. Willem Oltmans, een azijnpisser, die als een Arabische nomade door het Hollandse politieke woestijnlandschap dwaalt (eeuwig op zoek naart een oase - een luchtspiegeling wellicht...?) wil eigenlijk ook graag een 'wijze linkse man' zijn, maar om de een of andere duistere reden is hem dat niet gelukt. Te weinig partijman waarschijnlijk, te zeer gehecht aan het verlangen aristocraat tussen de aristocraten te zijn...
En ja, dan wordt het leven in Holland moeilijk, want 'aristocratische linkse mannen' kennen we in ons kleine domineeslandje nu eenmaal niet.

Herman Franke over de Pulpdemocratie

WAT IS ER ZO ERG aan de pulpdemocratie? Misschien is het aardig om voor een antwoord eerst de deels reactionaire, deels futuristische angstvisioenen van twee wereldberoemde cultuurcritici van stal te halen: Oswald Spengler en José Ortega y Gasset.

Info Spengler publiceerde in 1917 zijn bekende studie over het naderende einde van de Europese cultuur (Der Untergang des Abendlandes: Umrisse einer Morphologie der Weltgeschichte). Daarin analyseert hij de op- en neergang van culturen in termen van organismen die ontkiemen, groeien, bloeien en afsterven. Onze westerse, 'faustische' cultuur zou alles willen beheersen, doordringen en onderwerpen vanuit een innerlijke honger naar macht. Aan die uitbreidingsdrang zou zij uiteindelijk sterven en lang kon dat volgens Spengler niet meer duren.

Oswald Spengler is geboren op 29 mei 1880 in Blankenberg (18u 30m: bron AstroData). Zon in Tweelingen en Maan in Waterman. Opvallend is dat de drang naar geestelijke groei (Boogschutter) en individuele vrijheid (Waterman) op een zeer duidelijke wijze wordt aangegeven in de horoscoop. Ascendant in Boogschutter en Uranus, heerser van Waterman, in huis 10.
Hij gaat fel tekeer in passages over de amorfe massa, die in zijn tijd voor het eerst merkbaar aan invloed won. Het grote geld zou via de democratie een perfide macht uitoefenen over die kneedbare massa. Algemene verkiezingen, persvrijheid, de publieke opinie zag hij als evenzoveel instrumenten in dienst van de graaiers.
De pers zou als 'geestelijke artillerie' de massa iedere overtuiging weten aan te praten. 'Was sie will, ist wahr.' Enorme verkiezingscampagnes lieten die massa achter elke gewenste partij aanlopen. Spengler zag het parlement als een ordinair slagveld van belangengroepen, die met geld, economische druk en stakingen de beslissingen proberen af te dwingen. De volksvertegenwoordiging zou verworden tot een democratische façade waarachter in kapitaalkrachtige privékringen de echte beslissingen worden genomen.
Ortega y Gasset ging nog een stapje verder in zijn beroemde Opstand der horden, wat een wel erg rauwe vertaling van La rebelión de las masas (1930) is. Hij schetste in narrige, standsgebonden taal de geboorte van de 'hyperdemocratie', de overgedemocratiseerde samenleving waarin 'de grote hoop' het recht meende te hebben 'zijn koffiehuispraatjes bindend te maken en er kracht van wet aan te geven'. Wie niet is als iedereen, schreef hij, 'loopt gevaar terzijde geworpen te worden'. 'De horde' liep volgens hem 'al het afwijkende, al het verhevene, het persoonlijke, het verdienstelijke en uitgelezene onder de voet'. (De Groene Amsterdammer, 17-9-1997)

Zie ook: In gesprek met
de teruggekeerde Christus

Without the light of Uranus within us, we would have no originality. He is the inventor, the magician, the spark of light that belies the Sun, and the catalyst to bring about change, new ideas and viewpoints. A personality of illumination and vital power, who searches for originality of purpose and freedom for all those he touches.
"Unconventionality" is his keyword, and to this end he is totally unusual in his approach

Order Of The White Lion


Jose Ortega Y Gasset is geboren op 9 mei 1883 (20u 35m: bron AstroData).
Zon in Stier. Maan in Tweelingen.
Huizen 1 en 10 identiek aan die van Spengler!


Het Recht Op Een Zinvol Bestaan

"This is our purpose: to make as meaningful as possible this life that has been bestowed upon us; to live in such a way that we may be proud of ourselves; to act in such a way that some part of us lives on." Oswald Spengler

De essentie van geestelijke platvloersheid is niet de onwil de collectivistische partijman tot God uit te roepen (de eeuwige bedrieger die met zijn op nivellering gerichte collectivisme alles wat partijloos is de wereld uit werkt), maar het onvermogen van individuele mensen het leven te zien als een Noodlot dat als zodanig beleefd dient te worden: AMOR FATI, het bestaan gezien als een zee van krachten en emoties, waarin iedereen mag en moet zwemmen en waarin geen mens op het droge mag worden geworpen, omdat alles wat op het droge ligt onvermijdelijk vanwege chronisch zuurstoftekort de pijp uitgaat.
Het begrip AMOR FATI zal nooit worden uitgesproken in kringen waar het collectivisme de boventoon voert en dat is de reden waarom iedere collectivistische beweging op een felle, blind-hatende wijze tekeer gaat tegen al diegenen die worden gezien als 'vertegenwoordigers van het occulte': heksen, tovenaars, astrologen, magiërs, opstandige ketters die de macht weigeren neer te leggen bij de priesters van deze wereld: de dragers van de collectivistische wereldmacht.
Magie en kerk zijn tegenpolen. Magie is verwondering, open staan voor alles wat kleur en fleur geeft aan het bestaan. Kerk (collectivisme, macht) is de dood van het nieuwsgierige kind, de onderwerping van het volledige kind aan de onverschillige harde beperkte wereld van de liefdeloze volwassene, die de wereld niet wil betoveren, maar wil beheersen, zodat alles in die wereld - natuur, dier en ook de mens - weinig meer mag zijn dan 'verdingde materie' die er alleen maar is om gebruikt en misbruikt te worden.
Sumerische astrologie 3100 v.Chr Het collectivisme predikt (omdat zij beperkend machtsdenken is) altijd de gebruikscultuur. Zij kan niet anders. Zij moet het mysterie doden via onderwerping van de enkeling aan de priesterlijke macht en met de dood van het mysterie verdwijnt de kinderlijke mens en wordt de wereld een grote kerkgemeenschap, waarin de prelaten zichzelf tooien met Heilige Mutsen en Hoeden, terwijl het gelovige volk genadeloos de nivellering preekt.
Magie en kinderlijkheid horen bij elkaar. Een kind kan magisch zijn, omdat het niet tot de machtswereld van de volwassene behoort. Zodra je van een kind een volwassene maakt - hem dwingt deel uit te gaan maken van de wereld van de macht: geld verdienen, soldaat worden, pedofielenjager worden, etc... - is de magie verdwenen en bestaat er alleen nog maar blinde macht, die blindelings alles wat negatief is in de wereld richt op diegenen die buiten de wereld van de macht kunnen (en moeten) worden geplaatst.
Dat is de reden waarom werkelijk progressief denken altijd magisch denken is, omdat alleen de terugkeer naar de magische vrijheid van het kind krachten vrij kan maken die de mens in staat stellen de wereld niet te zien als dode stof die gebruikt moet worden, maar als een woonomgeving, die de mens rust en bescherming biedt.
Wie de geschiedenis van de mensheid bestudeert zal ontdekken dat de grote, geniale beschavingen die ons onze cultuur geschonken hebben 'magische culturen' waren, waarin het leven niet gezien werd als een reeks dode, onderdrukkende wetten, maar als een ingewikkeld spel van krachten die via de projectie in goden en helden de mens in contact dienen te brengen met de geheimen die achter de oppervlakkige werkelijkheid schuilgaan: liefde dus voor het grillige spel van noodlotskrachten - AMOR FATI - de liefde voor het lot…
Westers materialisme is de ontkenning van het Noodlot. Wie zijn lot wil kennen behoort niet meer tot een verdingde gebruikscultuur, hij wil geen voorwerp meer zijn, en daarom kan hij niet meer ingepast worden in een schijnheilige kerkgemeenschap, waarin alleen diegene heer en koning mag zijn die het Noodlot heeft afgezworen.
De paus van Rome, de linkse progressief, de kapitalistische miljardair, de rechtse Imam, ze lijken verschillend, maar ze hebben altijd een eigenschap gemeenschappelijk: Ze haten het Noodlot - ze weigeren als collectivisten het individualiserende Noodlot serieus te nemen.
Arab Fashion Liefde voor het Noodlot leidt altijd tot een liberale levenshouding. Je moet datgene leven wat zich in jezelf bevindt en dat betekent dat niemand op een blind-autoritaire wijze de zelfontplooiing van de ander mag tegenhouden. De mens moet de gelegenheid krijgen te groeien, en als hij valt moet hem de gegevenheid geboden worden op zijn geheel eigen wijze weer overeind te krabbelen, zonder dat een krengerige bazige materialist hem wil dwingen die activiteiten te ontplooien die het overeind klimmen onmogelijk maken.
Kapitalisme, links of rechts (Oswald Spengler noemt het socialisme het kapitalisme van de lagere klassen...), is altijd de ontkenning van het magische denken. Kapitalisme probeert via de vervlakking van de wereld de wereld te beheersen, hetgeen betekent dat van mensen blind gehoorzamende marionetten moet worden gemaakt - dode objecten die geloven dat de wereld plat is, zodat geen mens het ooit nog zal wagen met een bootje de oceaan van het leven op te varen - omdat iedereen hem toeroept dat hij die verre reizen maakt onherroepelijk van de aarde af zal vallen…


Rumi - Start a huge, foolish project

These spiritual window-shoppers,
who idly ask, 'How much is that?' Oh, I'm just looking.
They handle a hundred items and put them down,
shadows with no capital.

What is spent is love and two eyes wet with weeping.
But these walk into a shop,
and their whole lives pass suddenly in that moment,
in that shop.

Where did you go? "Nowhere."
What did you have to eat? "Nothing much."
Even if you don't know what you want,
buy _something,_ to be part of the exchanging flow.

Info

Start a huge, foolish project,
like Noah.
It makes absolutely no difference
what people think of you.

Poems by Rumi


Zie ook: Religie en Wijsheid

Abbas: Arafat is leader

Palestinian prime minister Mahmud Abbas said in an interview released on Saturday that he cannot govern independently of Yasser Arafat.
"He is the leader of the Palestinian people," Abbas told Newsweek. "I cannot be independent." President George W Bush gave Abbas a warm welcome on Friday, but pointedly did not invite Arafat, whom Washington sees as tainted by links to terrorism.
Bush did call Israel's security fence along its West Bank border "a problem", an assessment Abbas shared. "It is an uncivilised wall," Abbas told the news weekly.
Abbas also repeated his response to the Bush administration's request to dismantle Hamas and Islamic Jihad, despite the unilateral cease-fire they and others radical groups declared on June 29.
"Why should we go to civil war against our own people?" Even if these groups hold to the belief that Israel has no right to exist, Abbas said that, as long as they do not engage in violence, the radicals can "keep their slogans".
"I believe that if Israel can be confined within the 1967 borders, Hamas will live with it and will accept it. It's only 22% of the historical Palestinian territory," he said in the issue of Newsweek that appears on newsstands Monday.
"We are not going to miss this opportunity," Abbas said of the roadmap. "We are going to grasp this opportunity." (news24.com 27-7-2003)


Abbas To Al-Hayat:
Bush Sympathizes With Our Demands

In an interview with Al-Hayat following his talks in Washington with President Bush and senior members of his administration and of Congress, the Palestinian Prime Minister, Mahmoud Abbas, said that he felt the American president sympathized with the humanitarian, political and economic demands of the Palestinians, and hoped this sympathy would be translated into facts.

It is an established fact that it was the Israelis who caused the Oslo Accords to fail. What makes you believe the Israelis won't do the same thing with the Roadmap?

It is possible that the Israelis will undermine the Roadmap. But we cannot build on this assumption and say that we do not need the negotiations and work for peace and hope for it. We have to maintain the effort, and if it fails, the Israelis would have undermined it. (By Saeda Hamad, Al-Hayat 28-7-2003)


Sharon’s Policies Are Causing Israel to Become Irrelevant

“There is definitely a possibility that I could say I’ve finished my task at the crossroads of decision making, and it is time for others of the next generation to do it,” thus said Chairman of the Knesset Reuben Rivlin in response to the question whether he would resign in consequence of the disagreements between himself and Prime Minister Sharon.
Rivlin, one of the closer figures to Prime Minister Sharon, said to Galei Zahal Radio: “This is the first time that with all the faith I have in the Prime Minister I am very concerned that things are not developing as they should.”
Rivlin sharply attacked the Prime Minister and accused him of bowing to the dictates of the United States. According to Rivlin, Sharon’s policies are causing Israel to become irrelevant in the view of the Americans and are causing Palestinian Prime Minister Abu Mazen to become a valued figure in Washington.
“This isn’t simply a matter of tactics needed to strengthen Abu Mazen, but a course of action that will cause unpreventable catastrophe,” he said. (Maariv 28-7-2003)

American Pressure Successful: Fence Project Frozen

Prime Minister Sharon landed in Washington this morning in advance of tomorrow’s meeting with President George Bush. Sharon intends to inform Bush of Israel’s intention to freeze the building of the security fence next to Ariel for an unlimited time. With this, Israel will continue to build the southern portion of the fence, which is not in dispute. (Maariv 28-7-2003)


Rivlin Ha'aretz interview revealing Sharon's plans

Here is a long interview with Ruby Rivlin, a close friend of Ariel Sharon, where he tries to account for Sharon's recent apparent change of policy. The interview comes from Ha-aretz.

Reuven ("Ruby") Rivlin is unwilling to reveal the names of the settlements that Ariel Sharon intends to evacuate. But he is willing to say how many: 17. And he is willing to say what they have in common: They are located on the connection points between one Sharonist canton and the next. And he is willing to reveal when Sharon decided on the evacuation: at the time he assumed the post of prime minister. When he understood that Israel's future for generations would be decided during his term of office. When he understood that there was no choice but to separate. When he understood that even though he promised repeatedly that he would not remove even one settlement, there would be no choice. Sharon understood that there will be no choice because it is essential to reach an agreement that will bring about a situation in which the Palestinians do not live in our midst and we do not live in their midst.
Are Beit El and Shiloh two of the 17 settlements that are earmarked for evacuation? Rivlin declines to reply. He is afraid that their mention attests to an expansion of the evacuation program and to Sharon's readiness to go beyond what he planned a year or two ago. However, a short clarification immediately after the conversation with him finds that Ganim and Kadim are definitely earmarked for evacuation. So are Tekoa and Nokdim. And Homesh. So are other settlements in the Nablus area, in the Bethlehem area and in the Binyamin District.
In contrast, Sharon is adamant that he will not evacuate Netzarim, an isolated settlement in the Gaza Strip, let alone the Katif Bloc of settlements in the northern Gaza Strip. He and the Americans are holding intensive talks on this subject. Sharon is insisting that only what stands in the way of Palestinian territorial contiguity will be evacuated. What does not block that contiguity will remain intact.
Is Sharon tormented by his personal responsibility for the establishment of the settlements and the need to deal with his mistakes? Rivlin says that whereas in the personal realm Sharon is a very sensitive person whose eyes often grow moist, in the national realm he is entirely without emotions. He has no inhibitions, Rivlin says. He is a Mapainik without inhibitions, referring to the Mapai party, the precursor of Labor, which was known for its rampant pragmatism. When he forms an opinion, nothing will stop him. No sentiment and no human commitment will hold him back.
Rivlin himself is agitated and of two minds about the Sharonist shift. In the room of the Jerusalem hotel in which we meet, his voice cracks and his eyes shine as he talks about the shattered dream of the "national camp" and the loss of the Land of Israel. Even though he understands the logic that is guiding his political patron, the prime minister, he is not willing to accept it. He, Reuven Rivlin, will never lift a finger to hand over the Land of Israel. Even if he remains utterly alone, he will prefer to show allegiance to the lost ideal of Ze'ev Jabotinsky and Menachem Begin and to the integrity of the homeland.

"I refer mainly to areas in the Jordan Rift Valley and to the strip running from Arad to Jerusalem, in the Dead Sea region. Arik is therefore aiming for a temporary settlement. But the temporary settlement he has in mind is far-reaching. He truly intends the establishment of a Palestinian state with territorial contiguity and a true separation between us and 3.5 million Palestinians." Are you saying that the moderate Sharon we have seen since the eve of Pesach is the real Sharon? "Undoubtedly. Undoubtedly. Whether I like it or not, the moderate Arik is authentic. Look, sometimes he zigzags. Sometimes he says things ambivalently, which can be interpreted either way. But to my chagrin, he has passed the point of no return. I can tell you and your readers with certainty that Arik Sharon is resolute in his position that a settlement has to be reached immediately. When he talks about the end of the occupation and about painful concessions, he is not pulling a fast one and he is not lying - unfortunately."
"Look, Arik Sharon has a doctrine of life that is far more coherent than what journalists give him credit for. It's true that in the past he moved from one place to another. I myself was critical of him for changing certain positions for political purposes. But people here didn't understand that from the day he assumed the post of prime minister, his security and political outlook was very crystallized.
"He didn't know, and he still doesn't know, how to reach a permanent settlement, but he is determined to recognize a Palestinian state and reach a settlement. Think about the fact that when he says the occupation is hard for the people of Israel he is really saying that the occupation corrupts. That we have the right to the land but that we can't realize it. In this, he is actually accepting the ideology of the left." So the person who heads the Likud today is really a Ben-Gurionist? "Arik is definitely a Ben-Gurionist. In our conversations, he laughs and calls me the ideologue, and I laugh and call him his [Ben-Gurion's] disciple. (Israel Action Committee10-6-2003


Zie ook: Ariel Sharon & De Vrede


David Ben-Gurion: het Revolutionaire Licht

Jodendom en anarchisme hebben eeuwenlang op voet van oorlog met elkaar gestaan. Jodendom was collectivisme, onbegrensde beperking van het individu, opsluiting in een getto, afsluiting van anderen, ontkenning van het idee dat de mensheid een grote familie is en het najagen van de illusie dat God bijzondere waarde heeft toegekend aan zomaar een willekeurig woord dat de dragers ervan bijzondere kwaliteiten en voorrechten zou geven.
Wie zijn verstand gebruikt (en waarom zou een mens die God aanbidt niet zijn verstand gebruiken, wanneer het zo is dat God de wereld heeft geschapen, een daad die alleen maar bewerkstelligd kan worden door iemand die oneindig geniaal en verstandig is) wie zijn verstand dus gebruikt, die ziet in dat het flauwekul is om de oneindigheid van God te koppelen aan een zinloos flutwoordje: het woordje 'Rabbi', het woordje 'Khomeini' of het armzalige woordje 'Paus'.
Naar de hel met alle pausen en priesters, roept Jezus ons toe in het evangelie, er is maar een voorganger die jullie mogen vereren en dat is de Bevrijdende Verlosser, maar als gehoorzame honden zitten we kwijlend voor de poorten van het door de priesters gebouwde kerkenrijk en we peinzen er niet over de sadistische macht van de priester te breken.
En toch is dat de essentie van de bevrijding die bij de Goddelijke Verlosser hoort. Jezus was een verlosser omdat hij de macht van de priesters wilde breken.
Daar gaat het dus om: de strijd tegen de priester! Je valt niet de sociale geesten, de vijanden van de priesters aan, nee, je valt de priesters aan, de vijanden van de humanistische broederschapgedachte.
Een priester is altijd een valse moralist. Hij kan alleen goed zijn wanneer hij een ander kan knakken, geestelijk breken, doodmaken, kwellen en vernietigen. Stiekem natuurlijk, maar altijd venijnig en giftig als een slang.
Daarom is het evangelie een gigantische, felle en woedende aanval op het priesterdom, op de zwartgalligheid van venijnige kwezels die zelf niet leven, en die aan het feit dat ze zelf voor de geestelijke dood gekozen hebben het recht ontlenen mensen die wel willen leven kapot te maken.
Jezus is vermoord door het priesterdom, niet de een of andere joodse priester, nee, de priester in het algemeen, de Paus van Rome, Khomeini, de priester geworden feestvierder George Bush, Rabbi zus en zo, en noem ze maar op, want het stikt ervan en ze vormen een grote gemeenschap van buitenbeentjes hatende machtswellustelingen, die elke enkeling die hun macht wil breken de hel injagen.
Nooit zal een priester een ketter zijn vriend noemen. en Jezus was een ketter, een uitzonderlijke figuur die tegen de priesters zei: "Ik ben de verlosser, ik wil de mensen duidelijk maken dat ze jullie moeten mijden als de pest…"
Daarom moet Jezus vanuit astrologisch gezichtspunt sterk zijn beïnvloedt door het revolutionaire teken Waterman en de daarbij behorende planeet Uranus.
Uranus is de tegenpool en de aanvulling van het machtsteken Leeuw. Waar de Leeuw aan het Ego een verlangen naar eer en aanzien koppelt, daar relativeert de Waterman het machtsverlangen en wijst hij op de gelijkheid van mensen en het recht van elk mens uniek te zijn.
Leeuw en Waterman zijn Ego-mensen. Ze streven altijd naar een wereld waarin de een niet het recht heeft de ander te onderdrukken of te vernederen. Egomensen zijn de absolute vijanden van het collectivisme, een mensvijandige beweging die bij het priesterdom hoort.
Der priester is een collectivist, hij ontneemt de mens zijn Ego en vervangt dat eigen ik door een collectief 'ik’.
Daarom zal in tijden van collectieve duisternis altijd de Leeuw-Waterman-combinatie de mens worden voorgehouden als verlichtingssymbool. Denk aan de Rechtvaardige Mahdi die de Sjiieten vereren: Leeuw-Waterman. Denk aan de Sfinx van Gizah, die in Egypte de machthebbers oproept te breken met de primitieve moslimterreur: Leeuw-Waterman, en kijk naar de horoscoop van David Ben-Gurion, de stichter van de staat Israël, een staat die de bevrijding van 'de joden' dient te symboliseren.
Leeuw en Waterman willen breken met het priesterdom, een staat in het leven roepen zonder rabbi's en schijnheilige kwezels die nooit de moeite nemen het domme, verstandsloze voorschrift te vervangen door wat simpele, menslievende wijsheid.
Wijze mensen (de tegenpolen van de priesters) worden gehaat in een wereld waarin de religieuze kwezel koning is. Nooit zal een wijs mens gerespecteerd worden door een priester. Bij de geboorte van Jezus waren daarom ook geen priesters aanwezig, maar Perzische wijze mannen. Want alles waar de priester voor staat is mensenhaat, oneindige haat jegens alles wat vrij en onafhankelijk wil zijn.
De jaren zestig generatie wilde ons een nieuw priesterloos tijdperk inloodsen, maar dankzij de keuze voor het dierlijke collectivisme (de macht komt uit de loop van het geweer) heeft men het tegendeel bereikt.
Kiezen voor het collectivisme is kiezen voor het priesterdom. Alleen de anarchist, de eenling, de vijand van het collectivisme kan een priesterloze wereld in het leven roepen. Dat was, volgens de horoscoop die hoort bij het tijdstip dat het toeval gekoppeld heeft aan de geboorte van David Ben-Gurion, ook de opdracht van de stichters van de staat Israël: breken met de schijnheilige kwezelarij en een moderne samenleving opbouwen waarin vernieuwend individualisme (de liberale moderne stad) en behoudend sociaal gevoel (de socialistische kibboets) samen kunnen gaan.
Die vernieuwende samenleving zou een succes zijn geweest wanneer Ben-Gurion inderdaad diegene zou zijn geweest die hij volgens zijn horoscoop had moeten zijn: de anarchistische revolutionair die breekt met het priesterlijke jodendom.
De jood als revolutionaire anarchist verliest zijn primitieve 'goddelijke' kwaliteit, hij wordt mens en als mens tussen de mensen kan hij het licht van zijn vernieuwende bewustzijn laten schijnen.
Priesters dalen nooit af van het voetstuk waarop ze hun vergoddelijkte onzin geplaatst hebben. Ze willen duistere afgesloten, in zichzelf opgesloten entiteiten zijn, die alleen maar duisternis om zich heen willen verspreiden. De priester is de duisternis der wereld, waar de grenzen openbrekende Watermanmens het licht der wereld is, omdat zijn baanbrekende werk altijd de weg vrijmaakt voor alles wat astrologisch gezien bij de wereld van de Zon (de Leeuw) behoort.
De Leeuw brengt vreugde. Waar hij komt gaat de Zon schijnen. En daarom is het teken Leeuw de ontkenning van het woordje priester. Een zonnige priester bestaat niet. Priesters zijn geen zonnetjes in huis. Priesters hebben ook helemaal geen eigen huis. Ze heben hun Ego opgesloten in een kerk en als ze een oordeel moeten geven over anderen, dan openen ze een klein luikje in het dak van die kerk en dan turen ze net zo lang naar buiten tot ze helemaal niets meer zien - en op dat grote ogenblik, waarop de omfloerste blik alleen nog maar schaduwen de hersenen binnensluist gaan ze je vertellen wat ze hebben gezien: Niets dus - blind getuurde lariekoek, waar de wereld kapot aan gaat.
David Ben-Gurion heeft niet de moed gehad de staat Israël te ontdoen van de dwaze koppeling aan een priesterlijk verleden. Hij wilde het hele Midden-Oosten vernieuwen, wilde met behulp van joods kapitaal de Arabieren de wereld van de moderniteit binnen loodsen, maar tegelijkertijd onderwierp hij zijn revolutionaire kwaliteiten aan een zinloos flutwoordje, het collectivistische priesterwoordje 'jood' dat de ontkenning is van het Ego-bewustzijn dat bij de tekens Leeuw en Waterman behoort.


David Ben-Gurion wordt - uitgaande van de gegevens die door AstroData zijn verstrekt (16-10-1886, 12u 30m) - sterk beinvloed door de planeet Uranus. Ascendant Waterman en de heerser van Waterman, de planeet Uranus, in het negende huis dat de geestelijk-filosofische instelling tegenover de wereld sterk bepaalt. Negatieve Uranusaspecten wijzen erop dat revolutionaire geestelijke vernieuwing gezien moet worden als een levenstaak.

Zie ook: Israel & Het Noodlot


Aspectenduiding

Uranus in negatief aspect met de Zon geeft nieuwe, inventieve ideeën, maar het lukt niet om ze uit te voeren. Of men mist de nodige bekwaamheden, of men brengt ze op het verkeerde tijdstip. Voortdurend zijn er onverwachte tegenvallers. De geborene zelf is zenuwachtig, onconventioneel, blijft zelden ergens lang, is ongedisciplineerd en zeer onafhankelijk. Men is extreem vrijheidslievend en kan veelal geen autoriteit boven zich dulden. Vals autoritair gedrag en ouderwetse denkbeelden worden op felle wijze aangevallen. Men heeft een sterke behoefte denkbeelden of vormen te introduceren die door conservatieve anderen worden afgewezen. De zucht om te provoceren is groot en vaak ontleent men aan de angst van anderen voor afwijkende gedachten de energie om creatieve daden te stellen. Het besef van een tegenreactie geeft een gevoel van opwinding, en juist die spanning heeft men nodig om productief werkzaam te kunnen zijn. Zaken als exhibitionisme, voyeurisme, travestie en naaktrecreatie horen bij uitstek bij dit aspect thuis.

Uranus in negatief aspect met Pluto is het aspect van de revolutionair die zo snel mogelijk resultaat wil behalen. Ongeduld, over-impulsiviteit, en plotselinge, vaak volkomen onverwachte uitbarstingen van woede zijn kenmerkend voor dit aspect. Dit is bij uitstek het aspect van de taboedoorbreker. Mensen shockeren, ze losrukken uit vastgeroeste kaders, is een geliefde (Uranische) bezigheid, die als negatief nevenresultaat immense conflicten, plotseling verbreken van relaties en kwaadaardige, veelal volstrekt onredelijke (Plutonische) wraakacties met zich mee kan brengen. Men is zeer eigenzinnig, inmenging van buitenaf wordt niet geduld. Vaak bestaat een extreem sterk verlangen naar het opbouwen van een geheel eigen leefsfeer.

Negatieve Uranusaspecten kunnen zich binnen een op gelijkschakeling gerichte collectivistische wereld zelden vrijelijk uiten, zodat er gezocht zal moeten worden naar rare afwijkende zondebokken die de fatsoenlijke mens in staat moeten stellen zich op een 'goede' wijze bezig te houden met de wereld van de gek. Daarbij speelt het volstrekt geen rol of de ander werkelijk gek is, omdat de morele meerderheid nu eenmaal de norm (en daarmee de zonderling) schept.

Vergiffenis en wraakzucht
door Willem Oltmans

Gisteravond zag ik een Canvas documentaire over Nelson Mandela (thema vergiffenis) en een BBC documentaire over een Palestijns dorp, Qaffin, met daarin het optreden van Israël jegens een weerloze bevolking (thema wraakzucht). Bij Mandela eindigde ik met een warm gevoel van bewondering voor diens 'tour de force' om een land zo groot als West Europa vrijwel zonder bloedvergieten om te turnen van apartheid naar vrijheid. Het is puur aan het vergevingsgezinde brein van Mandela te danken geweest, dat zich in Zuid-Afrika een wonder voltrok. Zoals Bill Clinton in de film zei, 'dit is nooit eerder in de geschiedenis vertoond'. Hij doelde op de benadering van de Zuid-Afrikaanse verzoeningscommissie... (Willem Oltmans Website)

ZUID-AFRIKA'S POGING TOT VERZOENING

Mensen zijn tot de grootste wreedheden in staat. Wie daar nog aan twijfelt, bladert maar eens door de catalogus van onmenselijkheid die samengesteld werd door het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime. Uit datzelfde land komt echter ook een volkomen tegenovergesteld geluid: de mens is tot verzoening in staat.
De hele wereld hield op 27 april 1994 de adem in. Die dag maakten de eerste democratische verkiezingen in Zuid-Afrika een einde aan de Apartheid. Dat was het goede nieuws. De vraag was echter wat er nadien zou gebeuren. De ongelijkheid was immers zo onoverbrugbaar groot, de wonden van het verleden zo ongeneeslijk diep. Terwijl in het buitenland de doemscenario's circuleerden, lanceerde de anglicaanse aartsbisschop Desmond Tutu de idee van een 'Waarheids- en Verzoeningscommissie'. Die commissie kwam er in april 1996 en rondde haar werkzaamheden af eind 1998. Opnieuw werd met bewondering naar Zuid-Afrika gekeken. Terwijl heel Latijns-Amerika verdeeld bleef door de straffeloosheid waarmee de vroegere dictaturen zichzelf bedachten, ging Zuid-Afrika door een bad van zuiverende onthullingen en ontroerende rituelen van vergiffenis. (Gie Goris, febr. 1999)

Zie ook: De Zuid-Afrikaanse Waarheids- en
Verzoeningscommissie als model voor conflictverzoening

Desmond Tutu is een priester die zichzelf, via de keuze voor een waarheids- en verzoeningscommissie ont-priesterd heeft.
Waarheid en verzoening zijn begrippen die de ontkenning vormen van de priesterlijke, op verdeling en realiteitsontkenning gerichte kleinburgerlijke moraal, een moraal die momenteel in Irak hoogtij viert.


Heroes Of Humanity

It is somewhat amazing to find out that, in the midst of the life-or-death conflict imposed on their nation, their disillusionment with the civilization and morality of their world, Palestinian writers were so profoundly and ardently interested in the human race. When your life is at stake, it is not easy for you to see much beyond the danger falling upon you. The mind of a man seeing the rope with which he is to be hanged is not likely to dwell on such questions: what is this rope made of ? Who made it? And what for? ?
In an essay entitled 'The Heroes of Humanity', Khalil Al Sakakini demonstrates such an understanding of the cause of Palestine, putting it in its right historical perspective, and thereby relating the Palestinian national struggle to a universal liberation movement that has been going on all the time, in countless parts of the habitable globe. Accordingly, he defines history as 'the story of man's struggle for justice and freedom'. Therefore, the true heroes of humanity and history are the heroes of that story, regardless of who they were, where and when they lived. Of these heroes he makes special reference to reformers: ?

Info "I hold in all esteem those who devoted their lives to reforming the human race. What noble hearts they had! What great sacrifices they made! What unspeakable pain and suffering they endured! Great as it might have been, the passion of Christ was nothing compared to what Karl Marx, Korpatkin or Bakunin, among others, must have endured. Throughout their lives they wrestled with bigotry, superstition and injustice. They suffered continuous misery and deprivation, leaving prison today only to go back to it tomorrow, returning from one exile just to head for another, escaping death here only to meet it there. To these reformers I bow my head in reverence."? (A. Halawa, Syria Times 28-7-2003)

Sharon insists on completing
construction of West Bank fence

Is Ariel Sharon echt rood? Ariel Sharon, the Israeli prime minister, said yesterday that Israel would continue constructing a security fence across the West Bank in spite of US concerns that the project could damage peace negotiations with the Palestinian Authority.
Mr Sharon said following a White House meeting with President George W. Bush that the wall would be built, but that he would make "every effort to minimise the infringement on the daily life of the Palestinian population". Mr Bush last week criticised the Israeli project, stating: "It is very difficult to develop confidence between the Palestinians and Israel with a wall snaking through the West Bank." (By Edward Alden, News.FT.com 30-7-2003)

Palestijnen Protesteren

Palestinian Information Minister Nabil Amr dismissed as "entirely negative" Sharon's comments. "He gave no single positive sign at all," Amr told AFP.
"He is not stopping the (Jewish) settlements and he is going on with the wall," the minister added. "This means there are big obstacles in the way of the peace process and the implementation of the roadmap," said Amr.
"There is a difference between Bush's position and Sharon's position about the wall. I think that President Bush made an effort about the wall but Israel did not pay respect to him," said the Palestinian minister.

The separation wall dips deep into occupied Palestinian territory at several points allegedly to protect Jewish settlements and leaves several Palestinian villages cut off from the rest of the West Bank.
The wall is also expected to cut annexed east Jerusalem off from the rest of the West Bank. It will eventually snake some 900 kilometers (540 miles) along the West Bank and leave even larger swathes of its territory on the Israeli side. (Palestine Chronicle, 31-7-2003)

Landje-Pik. Het Grote Ideaal

In de Volkskrant van vandaag (28 juli) probeert een medewerker van de Israëlische Ambassade in ons land ons allen weer zand in de ogen te strooien met behulp van een betoog dat je met behulp van drie woorden kunt typeren: vals, hypocriet en oneerlijk.
Principes, moraal en historische waarheid spelen geen rol wanneer de 'joodse staat' ter sprake wordt gebracht, hetgeen er toe leidt dat de bewuste medewerker op een werkelijk schaamteloze wijze het hele Midden-Oostenconflict (inclusief het kolonialistische nederzettingenbeleid) terugbrengt tot de ene stelling: "Het gaat om erkenning" - waarmee dan niet wordt verwezen naar de erkenning van de rechten van de Palestijnen, maar naar de erkenning van het recht van een bevolkingsgroep ('de joden') de rechten van een andere bevolkingsgroep ('de Palestijnen') te vernietigen.
Eldad Hayet, de ambassademedewerker die de rechtse staat Israël verdedigt, is geen democraat maar een Zionist, iemand die op grond van niet-religieuze overwegingen (Zionisme is een politieke beweging) religieuze mensen (het begrip ‘jood’ verwijst naar het judaïsme) wil binden aan een tot idool uitgeroepen stuk grond - een plat-materialistisch streven dat alle werkelijke, op doodgewone menselijkheid gerichte idealen zonder meer onbelangrijk verklaart.
Het totale gebrek aan idealisme blijkt duidelijk uit de keiharde leugenpolitiek die Israel nu al tientallen jaren lang voert. Rustig stellen dat erkenning het enige probleem is, maar wanneer Arabieren en/of Palestijnen daadwerkelijk tonen dat die bereidheid aanwezig is - Yasser Arafat heeft Israel jaren geleden al als staat erkend en nog maar kort geleden toonden alle Arabische landen (inclusief Irak) zich bereid de staat Israel te erkennen wanneer afstand zou worden gedaan van de claim op Arabisch land - gaat men doodrustig door met een politiek die de ontkenning is van de rechten van de Palestijnen. Muren bouwen dus. Niet op Israelisch gebied, maar op Palestijns gebied. Kinderachtige landje-pik-politiek, verpakt in een zielige boodschap. Amerikaanse militairen en de bevolking van Irak mogen voor dat onmenselijke nep-ideaal lijden. Israel heeft de eigen problemen verschoven naar Irak. En George W. Bush - de sullige dummy die als de meest onnozele president van Amerika de geschiedenis in zal gaan - deelt braaf de lijkenzakken uit.

UN Official Urges 'Massive International Pressure'
to End Israeli Occupation

A senior United Nations official called Tuesday for 'massive international pressure' to force Israel to end its occupation of Palestinian-run territories.
"It's a total absurd situation and that's why there should finally be international pressure on Israeli occupation authorities for their withdrawal and end to the occupation ...," UN Special Rapporteur on the Right to Food Jean Ziegler said in an interview with the German radio station Deutschlandfunk.
He criticized Israel for refusing to comply with the Fourth Geneva Convention which obliges the occupying power to ensure the general well-being of civilians in the occupied territories. (Palestine Chronicle 31-7-2003)


Zie ook: The Separation Wall


U.S. House majority leader & The Divine Right

U.S. House Majority Leader Tom DeLay, on a tour of the Middle East, said that liberating Israel from Palestinian violence is part of the worldwide campaign against terror. Dismissing the truce called by main Palestinian groups a month ago, he said, "And it's a liberation we are determined to secure, not merely a paper-thin cease-fire." "Murderers who take 90-day vacations are still murderers," DeLay said.
DeLay, an evangelical Christian, is one of a group of increasingly powerful "Christian Zionists" who are staunch supporters of Israel and oppose uprooting Jewish settlers from the West Bank, where they believe Jews have a divine right.
DeLay said victory in a global war against terrorism hinges partly on the disarming and dismantling of Palestinian militant groups.
"Israel's fight is our fight. And so shall it be until the last terrorist on Earth is in a cell or a cemetery," DeLay said, drawing loud applause from the crowd of lawmakers and Cabinet ministers. (Haaretz 30-7-2003)


Ebru Umar: Godsdienst is folklore

Mevrouw Ebru Umar heeft een vrij simpel standpunt: godsdienst is folklore, een relikwie uit vervlogen tijden. Mevrouw E. Umar gunt kerels () die idiotie prediken snel een voorspoedige enkele reis naar het hiernamaals, het 'Paradijs' zo zij believen. En mevrouw E. Umar vraagt zich af, hoe lang wij, burgers van Nederland, beleidsmakers van Nederland en journalisten van Nederland, nog van plan zijn om 'Godsdienst' als excuus te accepteren?

Mijn standpunt is duidelijk: Godsdienst an sich staat voor achterlijk. Niet van deze tijd. Fabels. Sprookjes. Folklore. Aanhangers van iedere godsdienst zijn achterlijk. En die achterlijken, waaronder horden pubers, zouden de gezagsregels en rechtsorde van Nederland aan de kaak mogen stellen en zich vrij kunnen pleiten met verwijzing naar de eeuwenoude 'heilige geschriften van haar leiders'? Houd toch op. In feite bevestigen we dat aanhangers van de folklore () wel heel erg dom zijn zich in onze hedendaagse werkelijkheid door prehistorische fabels te laten leiden.

Al eeuwenlang gunnen wij ieder zijn rariteiten. Maar sinds wanneer keuren wij goed dat godsdienst gedrag mag bepalen in een andere dan de thuisomgeving? Wat eenieder binnen zijn eigen vier muren doet, boeit niemand. Seks met dieren, jongeren, geen seks, of 24 uur per dag bidden: ga je gang. Maar zodra je de straat opgaat, heerst de algemene norm. De norm die de Nederlandse maatschappij aan iedereen stelt, gelovigen en ongelovigen. En dat is respect voor elkaar, of 'ie nou zwart, wit groen of geel is. Dik of dun. Man of vrouw. Homo of hetero.
Godsdienst is GEEN excuus om je achter te verschuilen. De middeleeuwen zijn voorbij. Eenieder die deze toch lijfelijk wil meemaken, nodig ik uit het vliegtuig enkele reis Midden Oosten te nemen.
Zo. Mevrouw E. Umar (Ebru) heeft gesproken. Mijn mailbox staat open voor verrassende frustraties. (Theo van Gogh Website)


Powell: U.S. to keep pressing Israel on separation fence

The United States will keep pressing Israel on the controversial separation fence around the West Bank, U.S. Secretary of State Colin Powell said Wednesday.
Powell told Reuters in an interview: "We are going to press on this issue. There are other phases of construction coming along and... this is an area that will have to be discussed as we move forward."
"If the fence is constructed in a way which continues to intrude on Palestinian land, even if it's compensated for, in a way that makes it harder to go forward with the additional elements of the road map... that is a problem," he added. (Haaretz 30-7-2003)

Zie ook: Steve Perry:
The Bush Administration's Top 40 Lies


The fence trick has crossed the line

Israel's dispute with the United States has a positive side. When Prime Minister Ariel Sharon agrees to change the route of the fence it will serve as a clear sign from him to the Israeli public, and especially to the settlers, that Israel cannot agree to indirectly annex large sections of Palestinian territory. When the Americans refuse to back down on their demands concerning the fence's route, this will send a clear message to Israel that there can be no return to the tricks carried out after the Oslo agreements were signed: the creation of facts on the ground that affect the outcome of the negotiations. (By Ze'ev Schiff, Haaretz 30-7-2003)


De geschiedenis herhaalt zich
Arriel Sharon - man van vrede - op oorlogspad
Israel Tells US That Iran Is Growing Threat

Israeli officials told the Bush administration there was growing evidence that Iran was stepping up support for Palestinian militants following the war in Iraq, people close to the discussions said on Tuesday. Israeli officials also told Washington that Tehran was accelerating efforts to develop nuclear weapons that could strike the Jewish state and other U.S. allies in the region. Israeli Prime Minister Ariel Sharon raised the issues during his White House meeting with President Bush.
Israeli officials say new intelligence suggests that Iran was offering $50,000 to the families of suicide bombers -- double the amount paid by the Iraqi president when he was in power. "We also know specifically of Iranian involvement, through Hizbollah and other groups, to undermine (Palestinian Prime Minister Mahmoud Abbas) and to encourage terrorism... and undermine the cease-fire," said one Israeli official involved in the talks. (www.rense.com 31-7-2003)

Peace in Our Time?
It Ain’t Gonna Happen, Folks
Fawaz Turki, Arab News 31-7-2003

STOP SHARON!

If one believes that the long-term security and well-being of Israel depend on Israeli-Palestinian peace and reconciliation between the two peoples of this country, one has to do everything to prevent acts that will deepen the abyss of hatred between us. Things may happen that will destroy for generations any possibility of building a bridge over the abyss, and turn the whole Arab and Muslim worlds against us forever. Therefore, we should not rely on the Americans to stop Sharon. We, the Israelis, must do everything – but everything! – to prevent such acts from taking place. I believe that this is a patriotic duty of the highest order. Uri Avnery 8-3-2003