Iraq accepts UN resolution
if it respects the UN Charter
Iraqi News Agency, 4-11-2002

President Saddam Hussein defied US claims concerning possessing weapons of mass destruction and called for immediate return for the inspectors according to Iraq’s agreement with the UN chief and Hans Blix away off US maneuvers and pressure.
“They have to clarify that the US had claimed that Iraq posses weapons of mass destruction, while the fact is that Iraq declares ‘inspectors can come and act according to agreement signed with the Security Council and Hans Blix’. Besides, the President added, “The US must not make obstacles against inspectors’ return”.
His Excellency supposed “If they ask ‘how would Iraq act?’, We say that Iraq would respect any act or resolution that comes according to the UN Charter and international law..."

This has come during receiving South African Deputy Foreign Minister, member of National Conference Party Aziz Ghulam Hussein Bahad who is visiting Iraq as presidential envoy from President Tabu Mbeiki.
The President clarified to his guest that Iraqi people was poor because Iraq’s oil was under control of foreign oil companies... He addressed his guest that those companies were planning to limit Iraq’s economic activities for the aim of maintaining situation of the country on behind.
The President unleashed that the US had started imposing sanctions on Iraq since 1989, before 1990 events, in replay of US Congress call to US President to impose an economic embargo and sought to press on Europe for the same aim, while no problems between Iraq and the US were reported until that time.

Bron: washington-report.org, 6-12-1997:
Netanyahu's Dangerous Vision

A November Walk
Poem of Eric Sribnick, Iraq Daily, 7-11-2002

Autumn Leaves - Frank Sinatra

While on a walk today,
I saw the trees release their leaves,
Skinny little ones, that looked like fingers
Would fly past me in a crowd
And settle on the grass and road

It had rained last night
And a film of water covered each leaf
I saw two leaves crash in mid flight;
They held and fell to the ground together,
And I thought of you.

Irak Geeft De Dichter Een Geschenk
Commentaar Wim Duzijn 2002

Wie als gevoelig, dichterlijk mens het barre, botte, lompe extreemrechtse geweld rondom het thema 'nationalisme' bekijkt, die vraagt zich verwonderd af waar de mensen zijn die een hart in hun lijf hebben, mensen die niet op zoek zijn naar een land, een leider, of een politieke partij, maar naar een ander mens, waar ze zielsveel van kunnen houden.
In vroegere tijden noemden we een dergelijk verlangen 'romantiek'. In die tijden konden mensen nog verliefd worden op andere mensen en vonden ze het belangrijk de wonderlijke gevoelens die daaraan verbonden waren onder woorden te brengen.

Extreem-rechtse nationalisten in Israel, een groep fanatici die de wereldagenda proberen te domineren, zijn bezig alles wat romantisch is in onze cultuur te vernietigen. Dat mogen we rustig stellen. In de door vrouwenhaters gedomineerde staat Israel worden geen liefdesgedichten geschreven. Het volk is alles en iedereen is 'het volk'.
In die merkwaardige machosamenleving, waarin 'het volk' tot idool wordt verheven, worden agressieve, rechtse zionisten gekweekt. Die schrijven geen gedichten maar kopen wapens waarmee 'de natie' kan worden verdedigd.
Alles wat het rechtse zionisme ons geeft is 'bekrompen nationalisme'. Mensen hebben geen eigen identiteit, nee, ze hebben een land dat ze moeten dienen. Gedachteloos, genadeloos, gevoelloos.

Met liefde (laat staan romantische liefde) heeft dat alles niets te maken. Liefde is een zaak tussen twee mensen. Die twee mensen moeten in staat worden gesteld elkaar lief te hebben. Dat is de bron van alle werkelijke cultuur.
Alleen daar kan menselijkheid ontstaan waar mensen in staat worden gesteld zichzelf te bevrijden van de terreur van de natie, de groep, de massa..
Daarom waren oude beschavingen spirituele samenlevingen waarin niet 'de natie', maar 'de goden' centraal stonden. Niet 'een god', want de ene god is de dood van de liefde, maar tientallen, ja soms zelfs honderden goden, die allemaal hun eigen altaar en hun eigen tempel of kapel mogen hebben, zonder dat 'de natie' (met de daaraan gekoppelde hogepriesterlijke elite) zich daarmee bemoeit...

Daar waar een staat honderden goden bezit en waar niet de ene god ver boven de andere god wordt geplaatst kan een mens op zoek gaan naar een ander. Daar ontstaat een werkelijke multiculturele samenleving, een samenleving die niet is gebaseerd op het bouwen van kleine eilandjes waar belrompen mensen op een fanatieke wijze de eigen groepsidentiteit aan het verdedigen zijn, maar op het scheppen van openheid en transparantie, het samengaan van culturen, het openstellen van religieuze centra voor anderen.
Wat dat betreft zou de Islam een voorbeeld moeten zijn voor andere religies.
De Islam is in feite een bastaardreligie. De Koran is geen zelfstandig boek, maar een commentaar op andere boeken - een samengaan van joodse, christelijke en oud-Arabische inzichten. Dat betekent dus dat de Islam alleen dan een echte religie is wanneer al die andere joods-christelijke geschriften toegevoegd worden aan de Koran. De Koran wordt dan een 'bijbels' geschrift, een boek dat toegevoegd kan worden aan joodse, christelijke en gnostische geschriften.
Het primitieve groepsegoïsme dat verdedigd wordt door fundamentalisten is de ontkenning van het verlangen van de profeet Mohammed een samenleving op te bouwen waarin alle mensen zichzelf verbonden voelen met elkaar.
Mohammed zag zich geplaatst in een samenleving die werd gekenmerkt door verdeeldheid, een samenleving waarin tientallen stammen en strijdgroepen elkaar het leven onmogelijk maakten. Daarom was zijn beleid gericht op het smeden van eenheid, en het is dat eenheidsverlangen dat binnen de Islam centraal dient te staan.

Het is hetzelfde verlangen dat tot de vorming van de Verenigde Staten heeft geleid, het principe 'E Pluribus Unum', hetgeen betekent: uit veelheid eenheid scheppen.
Mensen die op zoek zijn naar liefde zullen altijd de primitieve verdeelwoede van bekrompen nationalisten en andere groepstheologen verwerpen.
Zij zien in de andere groep een mens waar ze van kunnen houden en alles wat ze willen is die ander ontmoeten.
Want wie verliefd is ziet geen grenzen meer, die denkt niet aan religie of nationaliteit of ras of sekse. Hij of zij weet: daar is een mens waar ik van kan houden, en wanneer die ander zich in een gebied bevindt dat ontoegankelijk is, dan moet ik vechten voor een wereld waarin de grenzen worden opengegooid en muren worden afgebroken.
Daarom is het, gezien vanuit het oogpunt van een dichterlijk mens die liefde op de eerste plaats zet, een genot om op de website van een Iraaks dagblad, dat de spreekbuis wordt genoemd van een 'gestoord regime' een liefdesgedicht aan te treffen, een simpel, door en door menselijk gedicht dat nu eens niet de lof van de natie of de leider bezingt, maar de lof van de verliefde, dichterlijke mens. De romantische mens die we eigenlijk allemaal zouden moeten zijn…

Nu in Israël de Arbeiderspartij zich begint te distantiëren van de extremistische nationalisten, die het zionisme alleen maar gebruiken als een dekmantel waaronder zij hun fascistische ('eigen volk eerst') idealen kunnen verschuilen, zouden Westerse politici Amerika behoren te confronteren met de vraag waarom een land dat het nationaal-socialisme ('Ein Volk, ein Reich, ein Fueher') heeft verslagen niet in staat is een kleine groep rechtse Israëlische zionisten te verslaan.
Want hoe je het ook wendt of keert, de afgelopen 35 jaar hebben rechtse zionisten (dankzij de miljardensteun van Amerika) de wereld geterroriseerd.
Waar George W. Bush zijn eigen politieke visie omschrijft als conservatief (gericht op respect voor waardigheid en autoriteit) en compassievol (gericht op veiligheid, zorg en bescherming van de zwakken), daar zou je mogen verwachten dat hij politici die alleen belangstelling hebben voor de veiligheid van hun eigen uiterst agressieve extreemrechtse aanhang duidelijk laat blijken dat zij binnen een wereldorde waarin veiligheid, orde en zorgzaamheid centraal staan hun bestaansrecht verloren hebben.
Wanneer de Israëlische Arbeiderspartij stelt dat rechtse zionisten en religieuze nationalisten de belangen van de armen ondergeschikt maakt aan extreemrechts nationalisme, dan mag je daaraan de conclusie verbinden dat rechtszionistische nationalisten binnen de Amerikaanse regering zich schuldig maken aan hetzelfde wangedrag. Ook zij maken de belangen van de armen in de wereld ondergeschikt aan de nationalistische belangen van een kleine groep fanatici.
Het spreekt dan ook vanzelf dat George W. Bush met zijn pleidooi voor compassie, waardigheid en oneindige rechtvaardigheid, alleen dan geloofwaardig is wanneer hij degenen die de onverantwoordelijk chaos boven de sociale orde plaatsen laat weten dat zij de steun van het Amerikaanse volk niet verdienen.

Astrologisch nawoord

Psam 12: Pleidooi voor eerlijkheid

12:1 Voor den orkestmeester. Op de wijze van "De achtste". Een psalm van David. (12-2) Breng redding, Heer, want er zijn geen vromen meer, de getrouwen zijn onder de mensenkinderen verdwenen;
12:2 (12-3) men liegt elkander voor, spreekt dubbelhartig, met vleiende lippen.
12:3 (12-4) Roeie de Heer alle vleiende lippen uit, elke grootsprekende tong,
12:4 (12-5) hen die zeggen: Met onze tong zijn wij sterk; onze lippen staan ons ten dienste; wie is heer over ons?
12:5 (12-6) Om den ondergang der ellendigen, om het gekerm der armen wil ik nu opstaan, zegt de Heer, hen in heilstaat zetten, hun in lichtglans verschijnen.
12:6 (12-7) De woorden van den Heer zijn reine woorden, zilver, gezuiverd in den smeltkroes, goud, zevenmaal gelouterd.
12:7 (12-8) Gij, Heer, zult ons bewaren, tegen dit geslacht beschermen tot in eeuwigheid.
12:8 (12-9) De bozen wandelen rond, terwijl de dwaasheid onder de mensenkinderen het hoofd opsteekt.

---

12:1 For the Leader; on the Sheminith. A Psalm of David.
12:2 Help, the Lord; for the godly man ceaseth; for the faithful fail from among the children of men.
12:3 They speak falsehood every one with his neighbour; with flattering lip, and with a double heart, do they speak.
12:4 May the Lord cut off all flattering lips, the tongue that speaketh proud things!
12:5 Who have said: 'Our tongue will we make mighty; our lips are with us: who is lord over us?'
12:6 'For the oppression of the poor, for the sighing of the needy, now will I arise', saith the Lord; 'I will set him in safety at whom they puff.'
12:7 The words of the Lord are pure words, as silver tried in a crucible on the earth, refined seven times.
12:8 Thou wilt keep them, O the Lord; Thou wilt preserve us from this generation for ever.
12:9 The wicked walk on every side, when vileness is exalted among the sons of men.

Hebrew Songs

Stargazer
Commentaar Wim Duzijn 2002

Opmerkelijk: De onafhankelijke, eigenzinnige kat werd in de prilste Arabische oudheid (met name in Egypte) als Gods lieveling gezien. Ook de profeet Mohammed was een grote kattenvriend.

Hoewel veel mensen Iran beschouwen als een oord waar de duivels aan de macht zijn, heb ik de neiging die demonisering met een korrel zout te nemen. Iran is een land waar links en rechts zijn samengebracht in een Islamitische eenheidspartij, waarvan de leiders niet willen toegeven dat er zoiets bestaat als diversiteit: verschillende visies op een en hetzelfde probleem.
Het is het aloude kinderliedje van 'Ikke ben de baas en jij niet', een infantiel liedje waarmee je de grootheid van je eigen God (in dit geval 'Allah') ontkent.
God eren is jezelf distantiëren van infantiele dwingelandij ('in de religie is er geen dwang', stelt de Koran).
Wie tegenover God gaat staan met een 'Ikke-ben-baassie'-liedje wordt door God de Hemel uitgemept. Daar kun je donder opzeggen. God haat 'Ikke-ben-baassie'-dwazen. Daar heeft God geen boodschap aan.
Gelukkig zijn de 'Ikke-ben-baassie'-zotten in Iran momenteel niet in de meerderheid. De meerderheid van het volk heeft voor de gematigd-intellectuele koers van Khatami gekozen en als we ons daar maar van bewust blijven kunnen we maling hebben aan de 'Ikke-ben-baassie'-zotten.
Dwingelanden moet je niet serieus nemen. Je moet ze belachelijk maken. Gewoon zeggen dat een mens niet altijd een 'baassie' kan zijn, omdat er in een land meer mensen wonen dan de paar grote ‘baassies’ die altijd andere mensen hun eigen opvattingen op willen leggen.

Gelukkig zijn er in ieder land mensen die zich onafhankelijk,opstellen. In de Arabische en de Islamitische cultuur (twee verschillende gegevenheden die vaak door elkaar worden gehaald) behoorden de astrologen altijd tot de vrijzinnige, onafhankelijke denkers, die vanwege hun onafhankelijkheid door iedereen werden gerespecteerd, zelfs door de meest wrede, autoritaire Arabische koningen, die aan astrologen de zwakke, kwetsbare kanten van hun karakter durfden te laten zien.
Dat is de reden waarom ik mij als astrologiebeoefenaar verwant voel met Arabieren en Moslims. Niet vanwege het benadrukken van het belang van de Koran, een aan de tijd gebonden daad die volstrekt niet bepalend is voor de Islamitische cultuur, die in wezen veel vrijzinniger en verfijnder is dan wordt aangenomen, maar door de sterke verbondenheid die ze alle eeuwen door hebben gehad met de kosmos.
Wie de Islamitische bladen die op internet verschijnen doorbladert ontdekt dat astrologie door vrijwel geen enkel blad wordt afgewezen. Zoals in het Westen 'gewone mensen' (mensen die niet gebonden zijn aan haatreligies) dol zijn op astrologie, zo zijn in het Midden-Oosten gewone mensen ook dol op astrologie - waarmee ze aangeven dat ze blinde haat afwijzen.
Astrologie spreekt de taal van het volk - het gewone volk dat liefde en mysterie altijd belangrijk vindt - en daarom wordt astrologie door de westerse elite afgewezen. Die liefdeloze, alle geheimen en levensraadsels afwijzende elite deugt niet. Die elite praat met twee monden. Die elite heeft zichzelf opgesloten in een paradijs dat is gebouwd op de hel van mensen die in hun wereld alleen maar 'pispaal' (gebruiksvoorwerp) mogen zijn.

De taal van de sterren is een 'mensentaal' - het is een universele taal die alle mensen over de gehele wereld kunnen begrijpen en daarom zou je het 'de taal van God' kunnen noemen, omdat God staat (of zou moeten staan) voor 'eenheid' en' universaliteit is.
Die eenheidstaal tref je ook aan in het internetblad 'Teheran Times'. Onder de fraaie kop 'STARGAZER' kun je er een weekhoroscoop aantreffen, waarin voor alle tekens van de dierenriem een voorspellinkje wordt gegeven.
Dit heeft het Iraanse dagblad mij, als Steenbok, te bieden:

CAPRICORN: Dec. 22-Jan. 19 (Dey): You can put your new project in action this week. You are one of the best workers at your workplace, since you are working hard and have the best reputation. Work as usual to maintain your reputation. You should look after your health; take a good rest and relax. Students are making good progress in their studies and if they continue in this way they can get B.A. or M.A. degrees. (Tehran Times 2002)

Leuk om te horen natuurlijk. In de Islamitische republiek word ik gezien als een van de beste werkers van schrijvend Nederland.
Als astroloog zou ik dus eigenlijk moeten verhuizen. Waar de dagbladen je hier volstrekt negeren wanneer je jezelf 'astroloog' noemt, daar wordt ik in de Islamitische republiek serieus genomen.
’Ik moet op mijn gezondheid letten', lees ik, 'rust nemen en me ontspannen…’
Best wel een goede boodschap. Hopelijk nodigt binnenkort een aardige Iraanse jongen mij uit om te komen relaxen, want in Iran mag je gewoon lief zijn voor elkaar, zonder dat je meteen op een dierlijke wijze 'homo' moet zijn, zoals het in een vrouwenhaterscultuur vaak van homo's wordt verlangd.
Dat extreemrechtse moslims in Iran homo's haten is geen bijzonder gegeven. Alle samenlevingen herbergen extreemrechtse fanatici en altijd zingen die fanatici hetzelfde op homo- en vrouwenhaat gerichte liedje, een liedje dat je alleen dan onschadelijk kunt maken wanneer je diegenen die alles wat extreemrechts is principieel afwijzen (of het nu joods, christelijk of islamitisch is..) op de troon zet.
In het westen hebben we jarenlang extreemrechts op de troon gezet. En dat komt, ik zal erop blijven hameren, omdat we Israël heilig hebben verklaard, zodat elke vorm van kritiek als ketterij (lees: godlastering) wordt gezien.
Daar deugt natuurlijk niets van. Wie tegen extreemrechts is wijst ook de zionistische staat Israel met zijn steeds rechtser wordende politieke leiders af. En dat doe ik dus. Een zionistische staat is in mijn ogen een ontkenning van wat we de moderne, seculiere democratie noemen, een staatsvorm dus waarin geen mens heilig mag worden verklaard.

Iran en Irak noemen zichzelf momenteel ook vijanden van een extreem-rechtse staat en daarom kan ik (wat dat betreft) in Iran en Irak geen vijanden zien.
Ik kijk omhoog naar de sterren en ik denk aan de astrologen die volgens het evangelieverhaal tweeduizend jaar geleden - in het Midden-Oosten - aan de wieg stonden van Jezus van Nazareth.
Wijzen uit het Oosten ontdekten het koningschap van Jezus. Ze keken niet naar geld. Ze keken naar de hemel. Naar de sterren…
Omdat ze wisten dat God in de Hemel woont

Iraq & the UN Security Council
PalestineChronicle, 8-11-2002

Hailing the unanimous adoption of a new Security Council resolution aimed at returning United Nations weapons inspectors to Iraq, Secretary-General Kofi Annan today called on Baghdad to comply with the text’s demands.
“I urge the Iraqi leadership – for the sake of its own people, and for the sake of world security and world order – to seize this opportunity, and thereby begin to end the isolation and suffering of the Iraqi people,” Annan said following the adoption of the text.

Noting that the text clearly sets out Iraq’s obligation to cooperate with the UN in ensuring full and final disarmament, the Secretary-General said, “Iraq now has a new opportunity to comply with all the relevant resolutions of the Security Council.”
This resolution, which is “based on law, collective effort, and the unique legitimacy of the United Nations,” represents an example of multilateral diplomacy serving the cause of peace and security, Annan said.

Negatieve Schorpioenen munten uit door wreedheid, een eigenschap die ze aanbidden, omdat wreedheid de eigen kwetsbaarheid maskeert, maar die ze tegelijkertijd ook diep verafschuwen, omdat ze weten dat kille wreedheid in strijd is met het diep aanwezige verlangen vrouwelijk-gevoelig te zijn.
Binnen de Amerikaanse cultuur is het Pluto-element altijd sterk aanwezig geweest. Pluto is de man van de grote, harde penis: de penis van staal. Daarom is hij een wapenfetisjist, een dierlijk neukdier dat geobsedeerd wordt door het woordje 'ejaculatie'.
Iemand die een schietcursus volgt wil ejaculeren. Dat is de aard van de dierlijke Schorpioen. Hij wil altijd een penis in de hand hebben. Doet hij niet aan sexuele zelfbevrediging, dan bevredigt hij zichzelf via een surrogaatpenis: zijn geweer.
Die obsessieve penisaanbidding die (met name) de Amerikaanse cultuur beheerst heeft in de afgelopen vijftig jaar geleid tot de opbouw van een monsterlijk groot leger, waarbinnen de stalen penis tot God is uitgeroepen.
Die penis heeft geen nuttige, vruchtbaar makende functie, zoals dat het geval was in de oude, beschaafde culturen van het Midden-Oosten, en dat kan ook niet, omdat de oude beschavingen in Egypte en Irak sexueel bevrijde samenlevingen waren.
Zowel in Irak als Egypte vormde collectieve zelfbevrediging een centraal, algemeen geaccepteerd onderdeel van de tempeldienst. En als gevolg daarvan heerste er een liberaal vrij klimaat dat niet gericht was op verkrachting van onschuldige mensen.
Het moderne Amerika wordt gekenmerkt door een vorm van preutsheid die van de mannelijke penis een monsterlijk verkrachtingsinstrument maakt.
Wanneer in Amerika militairen worden opgeleid dan leren ze maar een ding: de penis is er om te verkrachten: "Rape, Pillage and burn<" (zie artikel van Chris White).
Het zal duidelijk zijn dat een dergelijke verkrachtingscultuur de mensheid geen vrijheid zal kunnen brengen - laat staan vrede. Een verkrachter heeft slachtoffers nodig en hij gaat net zo lang door met verkrachten tot een boven hem geplaatste autoriteit hem het verkrachten onmogelijk maakt.

Binnen de geschiedenis van het Amerikaanse leger kan een man naar vormen worden gehaald die bij uitstek gezien kan worden als het voorbeeld van de penisaanbiddende, wrede verkrachter: de driesterrengeneraal en oorlogsheld George Patton.
In astrologisch opzicht voldoet hij aan alle voorwaarden die een penisaanbiddende verkrachter kenschetsen:
Geboren op 11 november 1885 in San Gabriel (Californie). Bronnen op internet geven als geboortetijd 18u 38m. Gegevens die de Zon in het dierenteken Schorpioen plaatsen, de planeet Pluto (die het teken Schorpioen beheerst) op een dominante plaats in het eerste huis neerzet, terwijl de Zon volgens het New Age astrologieprograamma een negatief aspect vormt met de planeet Pluto - hetgeen de negatieve, wrede eigenschappen van de planeet Pluto naar voren haalt.
George Patton is de havikfiguur die nu door de regering Bush als een soort voorbeeldfiguur naar voren wordt geschoven: de superhavik, die genadeloos alles wat vernietigd moet worden vernietigd en die daarbij alle laffe, slappe mietjes kapot wil maken. ("feminisation" en "dehumanisation" - Chris White)
Uit een biografisch rapport dat op internet verscheen zijn de volgende typerende fragmenten afkomstig:

On 10th August 1943, Patton visited the 93rd Evacuation Hospital to see if there were any soldiers claiming to be suffering from combat fatigue.
He found Private Paul G. Bennett, an artilleryman with the 13th Field Artillery Brigade. When asked what the problem was, Bennett replied, "It's my nerves, I can't stand the shelling anymore."
Patton exploded: "Your nerves. Hell, you are just a goddamned coward, you yellow son of a bitch. Shut up that goddamned crying. I won't have these brave men here who have been shot seeing a yellow bastard sitting here crying. You're a disgrace to the Army and you're going back to the front to fight, although that's too good for you. You ought to be lined up against a wall and shot. In fact, I ought to shoot you myself right now, God damn you!"
With this Patton pulled his pistol from its holster and waved it in front of Bennett's face. After putting his pistol way he hit the man twice in the head with his fist. The hospital commander, Colonel Donald E. Currier, then intervened and got in between the two men.

On 25th April Patton created more controversy when he made a speech using obscene language to an audience that included a large number of women. At the meeting he also said it was the destiny of the United States and Britain to rule the world. This remark upset Allied leaders and Karl Mundt in the House of Representatives complained that Patton had "managed to slap the face of every one of the United Nations except Great Britain."

het negatieve zon-pluto-aspect is als progressief aspect werkzaam

General Dwight D. Eisenhower was furious and cabled General George Marshall that he was "seriously contemplating the most drastic action" in dealing with Patton. Eisenhower initially decided to send Patton home but then changed his mind. He wrote to Patton: "You owe us some victories; pay off and the world will deem me a wise man." (bron: spartacus.schoolnet.co.uk)

Wat opvalt is de tegenstelling Eisenhower-Patton. Eisenhower is de gewetensvolle staatsman, de criticus, die bij zijn afscheid waarschuwde voor mogelijk machtsmisbruik van het militair-industriële complex.
George Bush is de door Patton gehate slappeling, die om zijn slapheid te verbergen een masker van zogenaamde flinkheid opzet, een amoreel (gewetenloos) masker dat de ontkenning is van alle vrijheidsprincipes die Amerika ooit als hoogste waarden koesterde.
Gruwelijk is het in een land te moeten wonen waarin je niet meer jezelf kunt zijn, een land dat je meest wezenlijke eigenschappen belachelijk maakt en je uitlevert aan primitieve haviken die wreed en genadeloos hun slachtbedrijf willen runnen.
Eisenhower beheerste Patton en riep hem tot de orde. Maar de haviken waar George Bush mee te maken heeft willen niet worden beheerst of gecontroleerd. Zij zullen er niet over peinzen in Amerika een strenge, gewetensvolle staatsman naar voren te schuiven.
Alleen wie de destructieve Plutonische krachten van dood en verderf wil dienen kan in hun wereld president van Amerika worden. Niet prettig om te weten wanneer je als eerlijke vman of vrouw een Amerikaanse politicus wil worden…

United Nations Security Council Resolution 1441

United Nations Security Council Resolution 1441 was adopted unanimously by the United Nations Security Council on 8 November 2002, offering Iraq under Saddam Hussein "a final opportunity to comply with its disarmament obligations" that had been set out in several previous resolutions.
Resolution 1441 stated that Iraq was in material breach of the ceasefire terms presented under the terms of Resolution 687. Iraq's breaches related not only to weapons of mass destruction (WMD), but also the known construction of prohibited types of missiles, the purchase and import of prohibited armaments, and the continuing refusal of Iraq to compensate Kuwait for the widespread looting conducted by its troops during the 1990–1991 invasion and occupation.
It also stated that "...false statements or omissions in the declarations submitted by Iraq pursuant to this resolution and failure by Iraq at any time to comply with, and cooperate fully in the implementation of, this resolution shall constitute a further material breach of Iraq's obligations."

Commentaar Syrie
New York Times Info

Fayssal Mekdad, Deputy Representative of Syria: "Syria voted for the Security Council resolution proceeding from its concern to achieve international unanimity in commitment to the principles of the United Nations Charter and the resolutions of international legitimacy, be they regarding Iraq, the Palestinian cause or the Arab-Israeli conflict
Syria's vote for the resolution, having received from the co-sponsors of the resolution — the U.S. and the U.K. — as well as France and Russia, through high-level contacts, reassurance that this resolution would not be used as a pretext to strike Iraq, and does not constitute a basis for any automatic strikes against Iraq.
The resolution should not be interpreted that some of its paragraphs authorize any entity to use force, and it reaffirms the central role of the Security Council in dealing with all phases of the Iraqi file.."

Iraq: UN weapons inspectors are welcome
Ha'aretz, 9-11-2002

Babel newspaper, owned by President Saddam Hussein's son Uday, said Saddam would not give the U.S. an excuse to attack. "Iraq has nothing to conceal and UN weapons inspectors are welcome," Babel said.

Hans Blix: "We remain independent"
The Guardian, 9-11-2002

UN's chief weapons inspector Hans Blix said last night that the security council would not tolerate any repetition of the harassment which foiled previous attempts to control Iraq's weapons of mass destruction. "This time there is no readiness to accept any cat and mouse play," Hans Blix told BBC's Newsnight.

An advance team will travel immediately to Baghdad, followed within a week by the first group of inspectors. The full team of 80-100 inspectors will be in Iraq within 45 days. They have a list of 700 sites previously visited by Unscom, as well as new sites, including Saddam Hussein's presidential palaces, which have been pinpointed in intelligence reports. Iraq will not be told beforehand which sites the teams will visit, he said. "Only when we get to the target will they be told 'this is the target'."
He said he would not tolerate any leaks from members of his team. "We have been independent for two and a half years and we remain independent. "I think the US recognises that. I have said if I find anyone with two hats I will toss them out.."

Zie ook: Wikipedia 2023 Info

Geen Palestijnse staat
Netanyahu's power play clouds US relations
Chris McGreal, The Guardian 9-11-2002