Immanuel Wallenstein & De Haviken
They taught Israel that it is above the law
Roofkapitalisme: Vijand Van De Orde?
Rechtse Zionisten bewaken de universiteit
Leugen & Waarheid - Arie Elshout & de Asociale Democratie
De rechtbank die geen rechtbank mag zijn - Stop the war
Sharon: De Jood Als Eeuwige Krijgsheer
Anne Morelli & Oorlogspropaganda
Seven Pillars of Jewish Denial
Over Het Leven En De Dood

Wallenstein over kapitalisme
Uit 'Het falen der nieuwlichters' van Bart Tromp, DBNL

Kapitalisme wordt gedefinieerd in termen van vrije markten en vrije loonarbeid. Zelfs Marx gebruikte die termen, en dat heeft een zekere ironie: het woord ‘vrij’ heeft per slot van rekening een positieve bijklank. Die termen veroorzaakten grote verwarring, want in werkelijkheid is arbeid helemaal niet vrij, ook niet binnen de moderne ultra-kapitalistische ondernemingen. Het gaat nog altijd, in de bekende woorden van Victor Hugo, om de vrijheid van armen en rijken onder de bruggen van Parijs te mogen slapen.
In feite betekende, en betekent, de vrijheid van de markt dat de beperkingen die een individu ondervindt, hem door de markt worden opgelegd, en niet meer door de staat of een andere politieke instantie.
Vrije arbeid bestond wel in enige omvang in andere produktiewijzen. Maar het kapitalisme kan niet worden omschreven als een economisch systeem dat is gebaseerd op vrije loonarbeid. Het is een systeem gebaseerd op een combinatie van vrije en onvrije arbeid. Sterker nog: op een combinatie van vrije en onvrije produktiefactoren....

Wallerstein: 'Je verandert de wereld niet door verkiezingen te winnen'
John Vandaele & Gie Goris, MO, 15 december 2003

Citaat: "With only one exception, every American president since 1948 has spoken forcefully about the benefits to the United States from strong and deep relations with Israel.
In contrast, American scholars often propagate a view of Middle Eastern affairs that sees Zionism as a racist offshoot of imperialism and blames Israel alone for the origin and persistence of the Palestinian problem.
While Americans overwhelmingly supported the war to liberate Kuwait in 1991, the Middle East specialists just as overwhelmingly rejected that use of force; and the same divide has recurred in 2002 with the prospect of a military campaign against Iraq. (Bron: Campus Watch)

Paul de Rooy: A disturbing development is campus-watch.org, a website compiling "black lists" of faculty at US campuses whom it considers biased, and compiling "dossiers" on them.
Not surprisingly, this website is yet another creation of Daniel Pipes, an ardent Zionist pundit. The website employs McCarthy-ite tactics that do not promote academic freedom or open debate. In an open and democratic society, academic debate is advanced by the force of argument, and not by sinister slander or veiled threats. "We are watching you," isn't the behavior expected in US academia. Or as Prof. Alam, one of those targeted, put it, "I see it as a serious challenge, indeed, an affront, to academic freedom and freedom of speech in United States. By creating a dossier on professors who have written critically about Israel, they are inviting their colleagues and students to spy on them and perhaps harass them. What would happen to academic freedom if every group in this country did the same?" (Paul de Rooy, PalestineChronicle, 27-9-2002)

Campus Watch Info

Campus Watch consists of American academics concerned about US interests and their frequent denigration on campus. Those interests include strong ties with Israel, Turkey, and other democracies as they emerge; human rights throughout the region; a stable supply and a low price of oil; and the peaceful settlement of regional and international disputes. (Website Campus Watch)

Wikipedia: Campus Watch was launched in 2002 by Middle East Forum director Daniel Pipes. Critics of Campus Watch say that it is a pro-Israel lobbyist organization involved in harassing, blacklisting, or intimidating scholars critical of Israel.

Forgotten facts tell us how George Bush Sr's war plans gained the "legitimacy" of a United Nations resolution, as well as a "coalition" of Arab governments.
Like his son's undisguised threats to the General Assembly, Bush challenged the United Nations to "live up to its responsibilities" and condone an all-out assault on Iraq. Just as Colin Powell, the present secretary of state, is busily doing today, Baker met the foreign minister of each of the 14 member countries of the UN Security Council and persuaded the majority to vote for an "attack resolution" - 678 - which had no basis in the UN Charter. It was one of the most shameful chapters in the history of the United Nations, and is about to be repeated.

For the first time, the full UN Security Council capitulated to an American-led war party and abandoned its legal responsibility to advance peaceful and diplomatic solutions.
On 29 November, the United States got its war resolution. This was made possible by a campaign of bribery, blackmail and threats, of which a repetition is currently under way.... (John Pilger Website)

Ari Fleischer - Wikipedia 2023 Info

Lawrence Ari Fleischer (born October 13, 1960) is an American media consultant and political aide who served as the 23rd White House Press Secretary, for President George W. Bush, from January 2001 to July 2003. As press secretary in the Bush administration, Fleischer was a prominent advocate for the invasion of Iraq.
Fleischer was born in 1960 in New York City. His parents were Jewish. Both parents were Democrats who were "horrified" when Fleischer became a Republican.
As press secretary in the Bush administration, Fleischer was a prominent advocate for the Invasion of Iraq.
He made numerous exaggerated and misleading claims about Iraq in the lead-up to the Iraq War, in particular about Iraq's purported WMD program (it did not have one) and the Saddam Hussein regime's purported relationship with al-Qaeda (they did not have an operational relationship).
In his press conferences, he repeatedly insisted that the burden of proof for the non-existence of the Hussein regime's WMD program fell on Saddam Hussein, not on the Bush administration to prove that he did have an active WMD program.
On one occasion Fleischer said that Hussein "has to indicate whether or not he has weapons... If he declares he has none, then we will know that Saddam Hussein is once again misleading the world..."

UNRWA Chief Says 'Miracle' Palestinian Society Still Standing
PalestineChronicle, 27-9-2002

The UNRWA commissioner general for Palestinian refugees Peter Hansen said Wednesday it was a "major miracle" that Palestinian society had not collapsed as the Intifadah (uprising for independence) enters its third year.
"Over the past two years there has been a steady decline in the conditions of the Palestinians," Hansen said on the heels of a two-day meeting of donor countries in the Jordanian capital.
"For two years many observers have said that the Palestinian society was at the breaking point. Where else could people live with 60 percent unemployment, 60 percent poverty rate without seeing society literally break down," he said.
"I think it is a major miracle that the Palestinians have had the coping mechanisms, that they have been able to get through this crisis so far without an explosion or without an implosion," Hansen added.
He appealed to the international community and donor countries to keep the flow of funds to UNRWA to enable the agency to care for 3.9 million Palestinian refugees in the occupied territory as well as Jordan, Syria and Lebanon.

Arie Elshout & de Asociale Democratie
Commentaar Wim Duzijn 2002

In het Midden-Oosten staan vijf miljoen mensen die 'Palestijnen' worden genoemd en vijf miljoen mensen die zichzelf 'jood' noemen tegenover elkaar, met daartussen in een aantal buitenbeentjes die een brug tussen die twee groeperingen proberen te slaan.
Wanneer Israël een echte democratische staat zou zijn geweest, dan zou die democratische staat nu 10 miljoen ingezetenen hebben die allemaal gelijke rechten bezitten. Maar Israël is geen democratische staat en alle ellende in het Midden-Oosten is daar het gevolg van.

In de Volkskrant van 28 september laat verslaggever Arie Elshout de Grote Zionistische Profeet van de Democratie, te weten: Paul Wolfowitz, aan het woord.
Het is een likkerig interview waarin de algemeen als grootste havik van de regering Bush aangemerkte ondervraagde niet een enkele kritische vraag wordt voorgelegd. Wolfowitz wordt door alle critici aangemerkt als stroman van Ariel Sharon, een superzionistische neoconservatief die de staat Israël boven Amerika plaatst, maar het woord 'zionisme' komt in het interview niet voor, zoals het in geen enkel artikel dat de Volkskrant aan het Midden-Oosten conflict wijdt voorkomt.
De lezers van de Volkskrant weten helemaal niet dat Israël een Zionistische staat is.
Ze schijnen dat ook niet te mogen weten. En dat komt waarschijnlijk omdat de Volkskrant net als Paul Wolfowitz een vurig verdediger is van 'de democratie'.
Ik ben als anarchist een felle antizionist. Dat kan ook niet anders, omdat anarchisme de vijand is van heiligverklaring van de staat. Als anarchist verafschuw ik elke vorm van politiek sektarisme, omdat een anarchist alleen maar een man van het politieke midden kan zijn (een begrip dat vaak ten onrechte wordt opgeëist door christelijke politici).
Als ik mijn opvattingen politiek zou moeten vertalen, dan zou ik zggen dat ik voor de sociaal-democratie ben, een politieke stroming die in Nederland niet bestaat!
In Nederland is de sociaal-democratie in de jaren zeventig opgeheven door Nieuw-Links. We hebben een tijd lang een sociaal-democratische Minister-president gehad, Wim Kok, maar dat was een man zonder partij, zodat we na zijn vertrek uit de politiek opgescheept zitten met een groep partijleden die jarenlang achter een leider hebben aangesjokt waarmee ze zich nooit hebben willen identificeren.
Waar Wim Kok zijn partij in feite was ontstegen, daar wilde Ad Melkert weer partijman worden, compleet met Rode Vanen en Banieren, en daarom ging hij failliet, omdat een moderne tijd een moderne Sociaal-democratische partij verlangt waarin niet de Vanen en Banieren, maar de Sociaal-democratische waarden centraal staan. Kiezen voor anarchisme dus en niet voor een heilige, aan idolen verslaafde staat...

Sociaal-democratische waarden zou je ook graag tegenkomen in het gesprek dat een zich 'links' noemende medewerker van de Volkskrant voert met een rechtse Amerikaanse superhavik, maar hoeveel moeite je ook doet om iets van sociale bevlogenheid te ontdekken, het lukt je niet een eigen mening te ontdekken in het kleurloze verhaal, waarin de ondervraagde havik in staat wordt gesteld een schijnheilig propagandaverhaaltje af te steken, waaruit moet blijken dat hij de grootste mensenvriend van de wereld is, die niet kan leven met een politieke leider (Saddam Hoessein) die volgens hem de grootste misdadiger van de hele wereld is...
Ik lig er niet wakker van. Ik doe niet aan duiveluitdrijving. De essentie van de democratie is controle, en controle is niks anders dan machthebbers (wie of wat ze ook zijn) uiterst kritisch volgen en ze confronteren met de idealen die ze zeggen te verdedigen.
Vanuit die instelling behoor je als democraat ook Saddam Hoessein te beoordelen.
Saddam Hoessein is een vertegenwoordiger van het Baath-socialisme en je zult zijn beleid dus moeten beoordelen aan de hand van de idealen (vrijheid, gelijkheid, socialisme) die de centrale kern van de Baath-ideologie vormen.
In het gesprek dat Arie Elshout voert met Paul Wolfowitz wordt de eigen identiteit van Irak helemaal niet ter sprake gebracht. Op een uiterst imbeciele wijze wordt gestrooid met het toverwoord 'democratie', een woord dat volmaakt zinloos is, omdat democratie in handen van principeloze nietszeggers, die het meest vulgaire kapitalisme dat denkbaar is aan het verdedigen zijn, in feite niks anders is dan een luchtbel, hetgeen blijkt uit het optreden van de zich 'democratisch' noemende staat Israël, die op indirecte wijze het hele Midden-Oosten probeert te ontwrichten en die op directe wijze miljoenen onschuldige mensen aan de bedelstaf heeft gebracht.
Dat je in zo'n situatie de democratie als het ultieme reddingsmiddel propageert mag een 'gotspe' worden genoemd. Alles wat de staat Israël aantoont is dat de (onze) democratie heeft gefaald.
Die democratie - die in feite geen democratie is - garandeert de rechten van mensen niet, maar levert ze uit aan de blinde krachten van verpaupering en verdierlijking.
Die democratie voert oorlog wanneer en waar ze dat wil. Die democratie weigert de rechten van burgers te erkennen. Die democratie probeert via slinkse ondemocratische machtsmiddelen (geld, propaganda, militaire chantage) haar wil op te leggen aan het volk dat ze zou moeten dienen...
Kortom: alles wat Israël de Arabieren leert is dat je maar beter niet voor de democratie kunt kiezen.
Miljoen Palestijnen mogen - alleen maar omdat ze niet 'joods' zijn - als bedelaars rondsjokken in het democratische wereldje van vijf miljoen Israëlische joden en terwijl ze daar rondsjokken moeten de Arabische landen die toekijken onderdanig op hun knieën liggen en de democratische God van Israël en Amerika aanbidden.
Islamisten (voorstanders van politisering van de Islam) lachen om de zogenaamd-democratische waarden van Israël. Zij stellen: als Israël een joodse staat mag zijn (gepolitiseerd jodendom dus) waarin alleen joden belangrijk zijn, dan mogen wij kiezen voor een Islamitische staat waarin alleen moslims belangrijk zijn.
Die stelling moet je goed op je laten inwerken, want wanneer je dat doet ontdek je dat Elshout en Wolfowitz op een zinloze, huichelachtige wijze elkaar wat stroop om de mond zitten te smeren.
Israël is geen voorbeeld, maar een antivoorbeeld.
Israël laat de Arabieren zien hoe het niet moet, en daarom mag je blij zijn dat de Arabieren dat antivoorbeeld afwijzen. Wanneer je tenminste een echte democraat wilt zijn!
Echte democraten zijn niet geliefd in ons democratische landje. Je bent alleen een echte democraat wanneer je lid bent van het CDA, de VVD en de Partij van de Arbeid.
Wie geen christen wil zijn maar een Christus (een verlichte, waarheidlievende geest dus) wordt weggejaagd. Wie vrijheid en democratie een sociale, vrijmakende inhoud wil geven wordt de VVD uitgejaagd en wie sociaal-democraat wil zijn, een man dus die socialisme in dienst stelt van de tegen het collectivisme gerichte vrijheid van het individu, die komt de Partij van de Arbeid niet in.
Een vrijheidslievende, sociaalvoelende, anarchistische Christusfiguur zal nooit serieus genomen worden, omdat we het begrip 'Christus' gekoppeld hebben aan figuren als Jan-Peter Balkenende en Jaap de Hoop-Scheffer, die zo sociaalvoelend zijn dat ze als kille standbeelden toekijken wanneer in het Midden-Oosten onschuldige mensen over de democratische kling worden gejaagd.
Wat de dames en heren democraten mij als anarchistisch buitenbeentje hebben laten zien is dat er geen enkel verschil bestaat tussen onze mooie Westerse democratie en de dictatoriale Sovjet-Cultuur, die niet in de eerste plaats gericht was tegen het gewone volk, maar tegen dissidenten.
Wij haten dissidenten, vooral wanneer ze antizionistisch zijn. Daarom kan ik weinig waardering opbrengen voor rechtse figuren die de door kapitalisten geleide buitenbeentjeshatende democratie als een soort alles en iedereen gezondmakend geneesmiddel propageren.
Een democratie is alleen maar een democratie wanneer zij een sociale democratie is, een wereld waarin iedereen het recht om te bestaan wordt gegund, ook degenen die anders dan anderen zijn.
Zo'n democratie is de staat Israël niet. Buitenbeentjes als Uri Avnery (vredesactivist) en Israel Sjamir (christelijke antizionist), die tot de echte democraten gerekend moeten worden, mensen dus die sociaal gedrag op de eerste plaats stellen, worden niet serieus genomen.
Ook de Volkskrant laat ze nooit aan het woord. Buitenbeentjes die tot het Palestijnse kamp behoren zijn nog minder dan pies en poep. En dat komt niet omdat ze zo van buitenbeentjes houden. Integendeel: dat komt omdat de linkse elite in dit land uit aangepaste huichelaars bestaat, die een wereld op willen bouwen waarin alleen de aangepaste eigen vriendjes plaats mogen nemen op het kussen van de macht. Hun democratie is in feit 'asociale democratie'. En daarom is er voor echte sociale democraten in hun wereld geen plaats en kiezen ze voor Arie Elshout en Paul Wofolwitz...

"Tony Blair, shame, shame,
no more killing in my name," went one chant.

Streams of people poured out of Underground stations near the march's starting point and demonstrators at the back of the march were still setting off from Embankment after those at the front had reached Hyde Park, more than a mile (1.6 kms) away. Scotland Yard said more than 150,000 demonstrators took part in the march.
There were many families in the crowd. Parents pushed babies in strollers; the young, old and middle aged from all social backgrounds walked the route, some waving placards, some blowing whistles or banging drums.

Naji Sabri & The Axis of Evil

Foreign Minister Dr. Naji Sabri arrived in Iran on Saturday for talks between the two neighboring countries. “The real axis of evil is Washington and Tel Aviv,” Sabri told reporters on his arrival at Tehran’s international airport.
Responding to reporters’ question about Iraq’s view over proposed new UN resolution Sabri said, “permanent members of the UN Security Council oppose a new resolution. The aim behind this new resolution has nothing to do with weapons inspections.” (Iraq Daily, 28-9-2002)

Citaat: The Palestinians are considered as aliens who happened to be living on the land and these aliens have no rights. The maximum generosity these aliens might get would be no more than autonomous rule within concentration camps serving as a reservoir for cheap labor. Those who don't like to live al slaves would be free to "voluntarily" leave the land, with no Right to Return. (PalestineChronicle, 30-9-2002)

Hoewel rechtse zionisten in Israel en Amerika zich er op blijven beroepen dat zij in een wereld vol kwaad het morele geweten van de wereld zijn, blijft het zinvol dikke, vette vraagtekens achter die (in mijn ogen) onzinnige claim te plaatsen, vooral ook omdat die rechtse zionisten via het voortdurend provoceren van mensen die ze slecht vinden proberen hun onzinnige pretenties waar te maken, een simpel proces dat met rechtvaardigheid weinig te maken heeft.
Geweten (moraal draait om weten) ontstaat daar waar je de rechten van andere mensen erkent en waar je de wil van mensen de waarheid bloot te leggen op een positieve wijze benadert.
Daarom is een staat ook alleen dan een rechtstaat wanneer een waarheidslievende overheid de rechten van iedereen, ook van diegenen die 'slecht' zijn, erkent. Zelfs de grootste misdadiger heeft in een rechtstaat rechten.
Het toekennen van rechten aan mensen die tot 'boef' zijn uitgeroepen blijft altijd het grote struikelblok bij het streven naar hevormingen van autoritaire maatschappijen die, gezien vanuit het standpunt van de rechtvaardige mens, primitief zijn.

Primitief is diegene die niet in staat is het recht en de waarheid te verdedigen. Zodra mensen het verlangen naar recht boven dierlijke instincten plaatsen ontwikkelen zij geweten en kunnen zij beschaafd genoemd worden.
Wat dat betreft is het rechtse zionisme (dat autoritair, aan militarisme gekoppeld geloofsdenken is) vanaf haar prille begin een primitieve (inconsequente) beweging geweest en het feit dat moderne, intelligente mensen die deel uitmaken van moderne Westerse landen weigeren dat primitieve karakter bloot te leggen, met daaraan verbonden de conclusie dat voor een dergelijke primitieve beweging in een naar rechtvaardigheid strevende wereld geen plaats is, moet dan ook gezien worden als een teken van onbeschaafdheid.
Beschaafde mensen haten de leugen (die altijd de werkelijkheid wil vervalsen en verdraaien) en ze streven naar recht, omdat beschaafde mensen geweten willen ontwikkelen (willen weten hoe de wereld er echt uitziet).

Wie een discussie aangaat over het al dan niet primitieve gehalte van een religieus of politiek systeem zal altijd het verlangen naar recht en eerlijkheid als graadmeter dienen te hanteren. Wie dat doet zal al snel ontdekken dat in het conflict dat momenteel bestaat tussen Irak en Israël de staat Irak aan de kant staat van het recht (voortdurend hamert Saddam Hoessein in zijn toespraken op het benadrukken van het belang van eerlijkheid en rechtvaardigheid), terwijl Israël daarentegen alleen maar hamert op het benadrukken van macht.

"Wie niet eerlijk en rechtvaardig is, moet sterk (machtig) zijn", dat is het geestelijke levensmotto dat het rechtse zionisme de bevolking van Israël meegeeft.
Daarom wordt alles in het werk gesteld om het gebrek aan eerlijkheid en echtvaardigheid te verbergen achter een ijzeren muur van kracht ('The Iron Wall' - term van de rechtse zionist Jabotinski), die gerechtvaardigd dient te worden via het demoniseren van de ander.
Met andere woorden: het gebrek aan eerlijkheid en rechtvaardigheid van het zionisme leidt ertoe dat de rechtvaardige, waarheidslievende mens gedemoniseerd wordt. De rechtvaardigen moeten - strikt logisch doorredenerend - uitgeleverd worden aan verpaupering en criminalisering, zodat men zelf, als oneerlijk en onrechtvaardig mens, de rol van 'goede uitverkorene' kan spelen.
De vraag is of we willen leven in een wereld waarin een rechtvaardige overheid wordt vervangen door een overheid die uit is op verpaupering en criminalisering van onschuldige mensen.
Kleinburgerlijke moralisten - mensen die altijd wraak en vergelding boven doodgewone menselijkheid plaatsen - hebben er niets op tegen. Zij zijn vampiers die leven van de ellende van een ander. Hoe zieker iemand is hoe gezonder en tevredener zij zijn. Geen blijer mens dan een kleinburgerlijke moralist in een immens groot ziekenhuis.
Daarom kan er maar beter gekozen worden voor mensen die zich niet gelukkig voelen in een ziekenhuis, mensen die niet dik en vet worden van de armoede van anderen, maar mensen die zich ongelukkig voelen wanneer zij geconfronteerd worden met ellende en onrecht.
Vanuit het oogpunt van de rechtvaardige mens kan de zionistische staat Israël alleen maar gezien worden als een ziekmakend object in een wereld die gezond wil worden, maar die om gezond te kunnen worden de leugen dient te verwijderen.

Het recht op geluk en gezondheid is een basisrecht (vastgelegd in de Universele Verklaring van de rechten van de Mens) en dat betekent dat we eerlijke mensen moeten steunen in hun strijd tegen die zionisten die de leugen tot God willen verheffen.
Het feit dat we dat momenteel weigeren toont aan dat we niet weten wat recht is. We beginnen te jammeren als het recht ons zegt dat de Palestijnen terug moeten keren naar Israël - "dat", zeggen we, "kunnen we de arme, zielige joden niet aandoen".
Maar waarom zouden we daar moeilijk over doen? Welk mens die bestolen is door een ander begint te klagen wanneer een eerlijk mens hem zijn geld terug wil geven?
In de tweede wereldoorlog vervolgde joden zetten alles op alles om hun gestolen goederen terug te krijgen. Niemand doet daar moeilijk over... Wie klaagt krijgt te horen dat de moraal ons voorschrijft dat onrecht ongedaan moet worden gemaakt. Dus waarom mensen met drek bekogelen wanneer ze opkomen voor bestolen niet-joden die ook hun rechten opeisen?

In een wereld die door oneerlijke mensen wordt geregeerd is de eerlijke mens altijd een boef. Dat is een simpele, harde waarheid die we ons steeds voor ogen dienen te houden.
Het feit dat in Israel naar recht verlangende mensen geweld gebruiken doet niets af aan de rechtmatigheid van hun claim. HAMAS gooit met bommen omdat het geen afstand wil doen van het recht op terugkeer.
Wie wel de bommen ziet, maar niet het onvervreemdbare recht dat achter de bommengooier schuil gaat toont aan dat zijn moraal niet deugt. Inplaats van de tegenstander te ontwapenen door erkenning van zijn rechten (terreur inruilen voor recht dus) radicaliseert men de ander via vormen van gedrag die op anderen een 'goede indruk' moeten maken (strijd tegen terreur), hoewel ze bij nadere beschouwing inherent slecht blijken te zijn: niet in staat herstel van geschonden rechtsgevoel mogelijk te maken.

Uri Avnery & Opkomend Anti-Semitisme

"If I were asked for advice, I would counsel the Jewish communities throughout the world as follows: break out of the vicious circle. Disarm the anti-Semites.
Break the habit of automatic identification with everything our governments do. Let your conscience speak out. Return to the traditional Jewish values of "That which is altogether just shalt thou follow!" (Deuteronomy 16,20) and "Seek peace and pursue it!" (Psalms 34, 14). Identify yourselves with the Other Israel, which is struggling to uphold these values at home.
All over the world, new Jewish groups that follow this way are multiplying. They break yet another myth: the duty of Jews everywhere to subordinate themselves to the edicts of our government..." (Uri Avnery: Manufacturing Anti-Semites, 29-9-2002)

Vredesactivist Uri Avnery wijst op de gevaren die het slaafs accepteren van de politiek van Israel - hoe crimineel en hoe fascistisch van aard die ook mag zijn - kan opleveren voor Joodse gemeenschappen in de wereld.
Joden hebben veel invloed, zo stelt hij, en juist omdat ze vaak machtig zijn en die macht ook zeer duidelijk laten blijken (soms te duidelijk - zoals in Amerika), mag het niet zo zijn dat een criminele politiek van de staat Israel mensen ertoe aanzet zich aan te sluiten bij extreem-rechtse groeperingen die de staat Israel gelijkstellen aan het Judaisme, dat toch in de eerste plaats een religieus-spirituele beweging wil zijn, die zich ten doel stelt de eigen geestelijke rijkdom in dienst te stellen van de mensheid.
Of hij succes zal hebben met zijn oproep is de vraag. Joods-religieuze leiders die hun (kritische) mond open durven te doen worden vanuit Israel onmiddellijk tot de orde geroepen.
Rechts Israel is niet het 'licht der wereld' zoals Uri Avnery dat graag zou zien, maar een dictatuur, die de Joden in de diaspora ertoe aanzet blindelings de door 'de partij' uitgestippelde lijn te volgen. Waar Joden in de jaren 30 en 40 het slachtoffer werden van de "Führer befehl, wir folgen"-mentaliteit in Duitsland, daar dreigen ze nu zowel zichzelf als de Arabieren en moslims in het Midden-Oosten op de slachtbank van de geschiedenis neer te leggen als gevolg van een primitieve kuddementaliteit die uitgesproken slaafs-fascistische trekjes vertoont.
Het enig juiste antwoord daarop is volgens Uri Avnery anarchistische 'ik-wording'. Een jood is niet de slaaf van de staat, maar een onafhankelijk individu dat in staat is een kritische houding aan te nemen tegenover de staat. Hij gehoorzaamt niet blindelings - dat is: je verstand op nul zetten - hij wil een wetend (gewetensvol) mens worden...

Irak in gesprek met VN-wapeninspecteurs

Mohamed El-Baradei, director-general of the International Atomic Energy Agency, said the first day of talks took place in a "businesslike atmosphere" in which the Iraqis "have been positive and coming with a desire to reach an agreement."
"The mood is good," he said. "We're making progress, but we still have a good deal of work to do." (AP 30-9-2002)

Rechtse Oorlogshetzers Wijzen Wapeninspectie Af

US Defence Secretary Donald Rumsfeld has meanwhile defended the continuing use of air strikes in exclusion zones in northern and southern Iraq against criticism from Russia that they were harming diplomatic efforts to secure peace. (BBB, 1-10-2002)