De God van de Oorlog

Het Getal van het Beest

De vorm van het Pentagon, symbool van de Amerikaanse Macht, is in feite een afgeleide vorm van het pentagram.
Het pentagram werd voor het eerst toegepast door de Chaldeeën - ongeveer 3500 v.Christus. In Ur, het land van de Chaldeeën, dat zich uitstrekte op het grondgebied van het huidige Irak, was het een symbool voor de macht van het rijk, van de heersers.
Het Pentagram - een vijfpuntige ster - staat voor kracht en perfectie. Het symbool verwijst naar de vijfde planeet Mars en de wrekende God Horus.

Democratie & het Militair-Industrieel-Complex

Oslo is dead. Generals Barak and Sharon deliberately killed off Oslo on 28 September 2000 when they knowingly instigated the Al Aqsa Intifada by desecrating the Haram-Al-Sharif.
When Barak could not compel President Arafat into permanently accepting the Oslo Agreement as the "final solution" for the Palestinian People at the Camp David II negotiations in July, he and Sharon decided to revert to inflicting raw, naked, brutal force that would culminate in the planned reimposition of Israel's outright military occupation upon the West Bank. All of the subsequent violence between Israelis and Palestinians is directly attributable to this malicious decision undertaken jointly by Barak ("Labor") and Sharon ("Likhud") with the full acquiescence of the United States government (under both Clinton and Bush Jr.) every step of the way...

Having served as Legal Advisor to the Palestinian Delegation to the Middle East Peace Negotiations from 1991 to 1993, and in a similar capacity to the Syrian Delegation to the Middle East Negotiations during their First Round held in Washington, D.C. during 1991, I can state unequivocally that if there had been good faith on the part of the governments of Israel and the United States back in 1991, there could have been negotiated a comprehensive Middle East peace settlement between Israel, on the one hand, and Palestine, Syria, Lebanon, and Jordan, respectively, on the other, no later than by the end of 1993.
The conclusion is inexorable that the governments of Israel and the United States were never seriously interested in obtaining a comprehensive and just Middle East peace settlement in the first place.
Rather, Israel's perpetration and prolongation of its "low intensity conflict" against Palestine and the Palestinians as well as against Lebanon, the Lebanese, and Palestinian refugees involuntarily living in Lebanon suit the interests of the interpenetrated security-military-industrial-complexes that really control the governments of the United States and Israel. (CounterPunch, 3-7-2002)

Francis A. Boyle,
Professor of Law, University of Illinois, author of Foundations of World Order, Duke University Press, and The Criminality of Nuclear Deterrence, Clarity Press.

Klik hier

George Bush: The Divine Judge

In Bush’s crooked mirror, terrorism antedates the occupation. Indeed, he did not mention the occupation at all in this context. There is nothing but terrorism. In his limited world-view, terrorism is the sum of everything: In the beginning God created the War on Terrorism, and the whole world revolves around it. Terrorism, like Satan, exists since the creation, it is not the result of anything, it has its own independent existence. And, much as a devout Christian is commanded to fight Satan every moment in his life on earth, so must every human being fight terrorism and will be judged accordingly by the divine judge, Bush.

And what is terrorism? Terrorism is what the enemies of the USA are doing. Friends of the USA cannot, of course, do such a thing. Uri Avnery

Mars & de ontnaamde God

In de oudheid kenden alle volkeren, inclusief het volk van Israël, meerdere Goden. In het Oude Testament, het heilige boek van de Israëlieten beter gezegd (joden is een verkeerd woord, omdat het woord 'jood' verwijst naar twee van de twaalf Israëlische stammen: die van Judah en Benjamin) heeft men al die verschillende goden domweg hun persoonlijke namen afgenomen en ze samengebracht onder de ene noemer 'Jahweh' - die een jaloerse, oorlogszuchtige God is, die maar een enkel verlangen kent: Rijk en machtig zijn.
Miljarden mensen buigen zich in het stof en aanbidden die 'ene god', die weinig anders is dan een verwijzing naar de veelheid aan goden die op een domme wijze werden 'ont-naamd' door ijdele, ingebeelde, aan macht verslaafde dromers.
Wie zich bewust is van dat infantiele ontnamingsproces kan het woordje 'God' dat hij gebruikt niet meer serieus nemen.
Stel je eens voor dat je een roman uit de kast pakt en dat je alle namen van de er in voorkomende personen gaat vervangen door het woord 'JAN'. Is die roman dan nog leesbaar? Is er nog sprake van een verhaal dat een zinvolle boodschap door kan geven?
JAN is getrouwd met JAN. Hij heeft drie kinderen: JAN, JAN en JAN. In het buitenland woont een duivelse man: JAN. JAN voert oorlog met JAN, en na veel ellende en gedoe wint JAN... En daarmee is JAN GOD geworden.
Begrijpt u nu wie GOD is?

Zeus/Jupiter - Oppergod Zou het niet eens tijd worden dat we God zijn namen teruggeven? Dat we gewoon terugkeren naar de oudheid waarin meerdere Goden bestonden, die niet zomaar verzinsels waren maar verwijzingen naar de tekens van de dierenriem, die op hun beurt verwijzen naar fundamentele morele principes en menselijke gedragingen?
Het lijkt natuurlijk erg leuk om jezelf verlicht en wijs te noemen en net te doen alsof die ene krankzinnige God die de wereld terroriseert niets te vertellen heeft, maar dat is zelfbedrog. Die God heeft wel wat te vertellen. En het is niet zo maar een onbeduidende God. Het is een wrede, egoïstische oorlogszuchtige God die jaloers is en niemand naast zich duldt, zodat ieder mens die intelligent is in zijn wereld moet vrezen voor zijn leven.
In de oudheid was niemand zo dom om de God van de oorlog op de troon te zetten. De Grieken en de Romeinen plaatsten niet de oorlogsgod MARS, maar JUPITER, de god van het recht en de waarheid, op de troon. JUPITER werd door de Grieken aangeduid met de naam ZEUS, en hij was de allerhoogste God. Van de naam ZEUS is de naam JEZUS afgeleid, omdat de christenen niet de joodse naam JESHUA wilden gebruiken.
De joden aanbidden in feite een pluriforme God (uit het Oude Testament kun je diverse Godbeschrijvingen destilleren) maar ze hebben, onder invloed van het Judaische Messiasdenken, uiteindelijk maar voor een enkele definitie gekozen: God als mannelijk persoon van oorlog, die geen andere goden naast zich duldt - zelfs niet zijn eigen broeders: de tien Israëlische stammen die niet deel uitmaakten van de Romeinse provincie Judea...
Waarom joodse rabbijnen op zo'n slaafse wijze die versimpeling aanvaarden is een raadsel. We leven niet meer in het jaar nul. Adolf Hitler is al bijna 60 jaar dood en in het Midden-Oosten is een staat opgericht die zich Israël noemt: die een staat behoort te zijn van de Israëlieten.
MARS: God van de oorlog Waarom, zo zou een eerlijke rabijn zich moeten afvragen, noemt die staat zich 'joods' in plaats van Israëlitisch? Israël moet het land van de twaalf stammen zijn en niet van de ene stam Juda, die zichzelf tot 'het volk van god' heeft uitgeroepen. We moeten, zo zou de intelligente rabbijn verder moeten gaan, het feit onder ogen zien dat er in de loop van de geschiedenis van het volk van Israël een vervalsing van de waarheid is opgetreden, die ertoe heeft geleid dat onze geschriften onzingeschriften zijn geworden. God heeft niet een naam, God heeft meerdere namen en dat is ook heel begrijpelijk omdat God alleen dan een God voor alle mensen is, wanneer hij veelvormig is. Monotheïsme en polytheïsme kortom zijn geen tegenstellingen. De begrippen een en veel vallen samen wanneer je gaat inzien dat het volk van Israël niet uit een stam bestaat, maar uit twaalf stammen.
Joden gebruiken een woord dat ze niet mogen gebruiken omdat het de veelvormigheid van God ontkent. God is een omdat hij er voor velen is. Zodra je hem zijn veelvormigheid afpakt is hij er niet meer voor allen en verwordt hij tot een dom, egoïstisch groepsgodje, dat je groot maakt door hem een groot kanon in handen te geven.
We God echter een kanon in handen geeft aanbidt niet god, maar het kanon. Dat realiseren de joden, de moslims en de christenen zich niet. Zij aanbidden een groot kanon, en dat noemen zij 'God'. En dat doen zij omdat zij weigeren in te zien dat misleidde priesters de God van het Oude Testament zijn namen hebben afgenomen.


4 juli - Onafhankelijkheidsdag

The fourth of July in America. Fireworks, picnics, backyard cookouts and parades: a national holiday of prominence and singular importance for every American, or immigrant hoping to become an American citizen. A day of festivities, family, tradition, appreciation, thankfulness and patriotism for most. Except for me.
I want no part of this governments version of Americana, patriotism and its slander of what patriotism stands for, its version of what the world should look like and its demand that the world will acquiesce and subordinate to the will and demand of U.S. politicians and bureaucrats.
I cannot let my voice, my humanity, my brotherhood, my children, nor my family name and heritage be overlord to the rest of the world by clinched fist, threat and domination. The United States must return to a policy of dignity, integrity, engagement, fairness, truthfulness, diplomacy and multi-lateral cooperation in how we present ourselves within all worldly affairs.

I am an American and I am a patriot and I will not taint my version of how the United States should portray and carry itself in international affairs and I will not cave to the ill-conceived demands of this Presidency and its staff, especially its definition of patriotism and what it is to be a patriot.
There must be resolve based on justice, integrity, dignity and fairness. No more corruption, no more leveraged special interests and no more deception.
The first place to start is the Middle East. This administration has made a terrible mess of attempting to bring peace to the region. The occupation must end! The singular obstruction to peace is the occupation, end it now. Get Israel out of Palestine and forcefully if necessary.

By Patrick Johnston for Palestine Chronicle, 4-7-2002


Patriottisme & de vernietiging van Yasser Arafat

Independence Day: foto Steve Helber Wie de president van de Verenigde Staten tijdens een plechtigheid ter gelegenheid van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsdag op een pathetische wijze hoort verklaren dat niemand in staat is het Amerikaanse patriottisme te vernietigen, die vraagt zich verbaasd af hoe het mogelijk is dat zo iemand een ander volk de opdracht kan geven het symbool van het patriottisme en de onafhankelijkheidsgedachte te vernietigen. Want hoe je ook denkt over Yasser Arafat en wat er ook aan de man (die het tegendeel is van een heilige) mag mankeren, hij is een vrijheidsstrijder die jarenlang gevochten heeft tegen een gruwelijke tiran die met behulp van botte machtsmiddelen het recht wilde verkrachten.
En ook al verklaar je duizendmaal dat Israël en Amerika boven de Wet staan en dat mensen die daartegen protesteren heidenen en antisemieten zijn, dan zul je van een rechtvaardig mens duizendmaal het antwoord terug krijgen dat in een rechtvaardige, eerlijke wereld niemand boven de Wet mag gaan staan.
De Wet is er voor iedereen. Dat is het fundament van onze beschaving, ook van de Israëlische beschaving, waarin het overhandigen van de Wet aan Mozes centraal staat - beter gezegd centraal behoort te staan.

Mozes/Saturnus: De Wet Het feit dat Amerika Yasser Arafat wil vernietigen en tegelijkertijd pogingen in het werk stelt een oorlogsmisdadiger in bescherming te nemen, een oorlogsmisdadiger die gebied annexeert en bezet houdt en meer dan vijfhonderd duizend mensen van de eigen bevolking in de bezette gebieden plaatst, om te voorkomen dat het recht het wint van de macht, toont aan dat er iets fundamenteel is met de moraal van de Amerikaanse overheid. Die deugt niet. Amerika verkracht het recht en moet daarom gezien worden als een bandietenstaat. Want dat is de essentie van bandietendom, dat men een door gewapende bendes beschermd territorium opbouwt dat zichzelf buiten de Wet plaatst. De Amerikaanse term daarvoor is 'OUTLAWS'. Dat is wat de Amerikanen zijn momenteel: 'OUTLAWS!
Wie eerlijk is en, en bereid zijn hersenen te gebruiken, ziet dat in. Zo iemand realiseert zich dat elke morele oproep aan anderen het geweld te staken vals, hypocriet en derhalve volmaakt zinloos is, wanneer je niet in staat bent zelf een leven te leiden dat niet in het teken staat van het verlangen naar rijkdom en macht, maar dat gekenmerkt wordt door het oprechte verlangen een leven te leiden dat in het teken staat van overgave aan de Wet.

A New Guide for American Policy:
The Declaration of Independence

The following quote from the Declaration of Independence should help bring Americans back to their roots: "We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness.--That to secure these rights, Governments are instituted among Men, deriving their just powers from the consent of the governed, --That whenever any Form of Government becomes destructive of these ends, it is the Right of the People to alter or to abolish it, and to institute new Government, laying its foundation on such principles and organizing its powers in such form, as to them shall seem most likely to effect their Safety and Happiness. (By Chris Meyer for Palestine Chronicle, 4-7-2002)

The Constitution of the State of Israel

Although Israel does not have a single complete constitutional document, in its forty-five years of statehood the Jewish state has developed an operative constitution of its own, embodied in a set of written texts that reflect the political system on which the state is based, its social content, and an expanding constitutional tradition.

The constitutional character of a civil society is not based on the existence of a written constitution alone. Both as a new society in the modern sense and as the heir to Jewish political principles, Israel was founded on the basis of a political compact that is both a social contract through which its citizens have established the terms of civil peace upon which their polity rests and a covenant that morally connects Israelis to a set of shared political principles and aspirations.

Israel has been unable to adopt a constitution full blown, not because it does not share the new society understanding of constitution as fundamental law, but because of a conflict over what constitutes fundamental law within Israeli society. Many religious Jews hold that the only real constitution for a Jewish state is the Torah and the Jewish law (halakhah) that flows from it.

Daniel J. Elazar


The critical issue facing the Palestinian citizens of Israel in their efforts to enjoy all the rights shared by other Israeli citizens is that the state of Israel has no written constitution. Therefore, no clearly defined legal processes and procedures for challenging the failure of the government to treat all of its citizens fairly and equally are available to its Palestinian citizens. (Klik voor bron)


A Meeting with Arafat

"They want us to enact a constitution? No problem! I shall ask Israel to send me a copy of theirs and copy it word for word!" Arafat sent me an amused look. Israel, of course, has no constitution. (Uri Avnery, 11-5-2002)


The abstention from formulating a constitution was no accident. The massive expropriation of lands and other properties from those Arabs who fled the country as a result of the War of Independence and of those who remained but were declared absent, as well as the confiscation of large tracts of land from Arab villages who did not flee, and the laws passed to legalize those acts - all this would have necessarily been declared unconstitutional, null and void, by the Supreme Court, being expressly discriminatory against one part of the citizenry, whereas a democratic constitution obliges the state to treat all of its citizens equally." Israeli author, Boas Evron "Jewish State or Israeli Nation?"


Israel has no constitution and / or steady juridical codes. It has only some common - general regulations and the law of a precedent. Such a system was designed to create a total lawlessness and injustice, and enable (instead of justice) so-called "telephone right", or a "law" of family - friendship - army brotherhood connections. This system made tortures (Landau law) and persecutions of Christians (see in particular bill 174Ñ) absolutely legal in Israel. (Natalya HAZINSKY, 29-7-2001)

Zijn de Palestijnen Israëlieten?

De vraag die joden zichzelf nooit stellen is de vraag of de Palestijnen Israëlieten zijn, deel dus uitmaken van het volk van Israël.
Het judaïsme heeft de inwoners van Judea heilig verklaard. Maar Judea vormde slechts een klein onderdeel van het land van Israël (Eretz Israël). Samaria en Galilea behoorden ook tot het land van Israël en het is een bekend feit dat die gebieden niet joods waren. Zowel in Galilea als in Samaria werd gekozen voor een mengcultuur. Vreemdelingen werden opgenomen binnen de eigen gemeenschap en men vond het heel gewoon vreemde invloeden te integreren in de eigen cultuur. Dat was de belangrijkste reden waarom er tussen de vrijzinnige Israëlieten en de fundamentalisten (de joden) onenigheid bestond.
De Palestijnen zou je kunnen zien als afstammelingen van de vrijzinnige Israëlieten, vertegenwoordigers dus van de tien andere stammen die door de fundamentalisten (de joden of de stammen Juda en Benjamin) in het vergeetboek van de geschiedenis zijn geplaatst. Ze hebben daarom dezelfde rechten op het land van Israël als de joden. In feite kunnen zij, als niet-joodse Israëlieten het grootste deel van Israël claimen, terwijl de joden alleen maar Judea kunnen opeisen. Tesamen (joden en Palestijnen) vormen zij het volk van Israël. Wie weigert de historische juistheid van die stelling te erkennen laat zien dat hij een starre, fundamentalistische en door en door wetteloze leugenaar is.

Israel & het Oude Testament

Definitie van Israëlieten: Afstammelingen van de twaalf zonen van Jacob. Volgens het Oude Testament is het land van Israël het bezit van alle zonen van Jabob, waartoe dus ook de zonen behoren die volgens de stam Judah (volgens Jezus van Nazareth het 'gevallen volk') heidenen en antisemieten zijn.

Definitie van Israel: staatsverband waarin alle afstammelingen van Jacob (ook de heidenen, de bastaards en de anti-zionisten) een samenwerkingsverband aangaan.
De Levieten nemen een bijzondere positie in, omdat zij de taak hebben de Wet van Mozes en het geschreven woord (Gods wijsheid) te dienen. Deze hoeders van het woord (filosofen, intellectuelen, wijsheidsdienaars, wetgeleerden) behoren volgens het Oude Testament randfiguren te zijn, ze mogen zich niet 'de zonen van Israël' noemen, hetgeen betekent dat ze niet deel mogen nemen aan het politieke leven en dat ze boven de partijen behoren te staan, hetgeen heel concreet betekent dat Israel geen religieuze staat mag zijn. Scheiding van kerk en staat wordt heel nadrukkelijk aanbevolen in het Oude Testament. Het is dan ook een absurde zaak dat in Israël en Moslimlanden 'priesters' in de politiek de dienst uit willen maken. Zij handelen in strijd met de voorschriften die God in het Oude Testament de Levieten (schriftgeleerden) gegeven heeft.

"De Levieten moogt gij niet opnemen onder de ingeschrevenen en het totale aantal van hen moogt gij niet opnemen onder de zonen van Israël. Stel de Levieten aan over de tabernakel der Getuigenis en over al zijn gerei en over alles wat er toe behoort.." (Numeri 1:48-50)

Zegt: "Wij geloven in Allah en in hetgeen ons is geopenbaard en in hetgeen tot Abraham, Ismaël, Izaäk, Jacob en de stammen werd nedergezonden en in hetgeen aan Mozes en Jezus werd gegeven en in hetgeen aan alle andere profeten werd gegeven door hun Heer. Wij maken geen onderscheid tussen hen en aan Hem onderwerpen wij ons. (Koran 2, De Koe, 136)


Israel has been unable to adopt a constitution full blown, not because it does not share the new society understanding of constitution as fundamental law, but because of a conflict over what constitutes fundamental law within Israeli society. Many religious Jews hold that the only real constitution for a Jewish state is the Torah and the Jewish law (halakhah) that flows from it... (Daniel J. Elazar)

Religieuze joden in Israël willen zich niet richten op de geestelijke ontwikkeling van mensen, maar ze willen - in strijd met de opdracht die in de schrift gegeven wordt aan de Levieten - zichzelf identificeren met de Staat Israel. Met andere woorden: zij willen 'Zonen van Israël' genoemd worden, waar zij intellectuele randfiguren behoren te zijn - luizen in de pels van de macht.

Joden zijn Arabieren

Recent DNA research carried out at Hebrew University of Jerusalem and University College in London has shown that many Jews and Arabs are closely related. More than seven out of 10 Jewish men and half of Arab men whose DNA was studied inherited their Y chromosomes from the same paternal ancestors who lived in the Middle East in the Neolithic period in prehistoric times.
A previous study of 1,371 men from around the world by the University of Arizona found that the Y chromosome in Middle Eastern Arabs was almost indistinguishable from that of the Jews. "Our findings are in good agreement with historical evidence and suggest genetic continuity in both populations despite their long separation and the wide geographic dispersal of Jews," wrote Hebrew University geneticists. (Christian Journal, 13-11-2000 )

"The potential for the disastrous rise
of misplaced power exists and will persist"
Dwight D. Eisenhower

portret van Bernard Safran Until the latest of our world conflicts, the United States had no armaments industry. American makers of plowshares could, with time and as required, make swords as well. But now we can no longer risk emergency improvisation of national defense; we have been compelled to create a permanent armaments industry of vast proportions. Added to this, three and a half million men and women are directly engaged in the defense establishment. We annually spend on military security more than the net income of all United States corporations.
This conjunction of an immense military establishment and a large arms industry is new in the American experience. The total influence -- economic, political, even spiritual -- is felt in every city, every State house, every office of the Federal government. We recognize the imperative need for this development. Yet we must not fail to comprehend its grave implications. Our toil, resources and livelihood are all involved; so is the very structure of our society.
In the councils of government, we must guard against the acquisition of unwarranted influence, whether sought or unsought, by the militaryindustrial complex. The potential for the disastrous rise of misplaced power exists and will persist.
We must never let the weight of this combination endanger our liberties or democratic processes. We should take nothing for granted. Only an alert and knowledgeable citizenry can compel the proper meshing of the huge industrial and military machinery of defense with our peaceful methods and goals, so that security and liberty may prosper together.

Public Papers of the Presidents, Dwight D. Eisenhower, 1960, p. 1035-1040


Dwight D. Eisenhower, a famous general in World War II and later President of the United States, was personally opposed to the use of the atomic bomb. As he confessed in a post-war interview: "I was against (use of the atomic bomb) on two counts. First, the Japanese were ready to surrender and it wasn't necessary to hit them with that awful thing. Second, I hated to see our country be the first to use such a weapon." (Was the bomb needed?)

Eisenhower & de Zachte Krachten

Ike excelled in sports, and his favorite library books were stories of ancient wars and battles; his boyhood heros, Hannibal and Abraham Lincoln. His parents were River Brethren, a pacifist sect that preached that military conflict was a great evil; if Ike's war books were discovered in the house, they were hidden under lock and key; Ike promptly searched out the hiding place and read them anyway.

Volgens zijn moeder is Dwight ('Ike') Eisenhower, de 34e president van de Verenigde Staten (George Bush jr is de 43e), 's morgens rond 3 uur geboren (zie bron).
Zijn geboorteplaats was Denison (Texas) en zijn ouders waren pacifisten, die oorlog beschouwden als een 'groot kwaad'.
Wanneer je de geboortehoroscoop van Eisenhower bekijkt, dan zie je dat de partner- en vriendenhuizen (die aangeven welke invloeden je leven dominant beinvloeden of willen beïnvloeden) beheerst worden door vredelievende dierenriemtekens: de tekens Weegschaal, Vis en Kreeft. Met andere woorden: Eisenhower was een militair (machtsverlangen wordt aangegeven door Pluto in huis 10) die zich aangetrokken voelde tot zachte, vredelievende mensen.
De vredelievende component ging, naarmate hij ouder werd het karakter overheersen. In 1948 werd hij 'president' van de Columbia Universiteit en in 1952 werd hij gekozen tot president. De nadruk kwam daarbij te liggen op zijn vaderlijke kwaliteiten (aangegeven door Saturnus in huis 1).
Wanneer je er van uitgaat dat het de taak van een mens is zijn 'ego' op een harmonieuze wijze te laten samenwerken met zijn 'alter-ego', dan kun je stellen dat Eisenhower pas in de 2e helft van zijn leven 'goed' begon te functioneren.
Mensen die de astrologie aanvallen, vrijwel altijd sociaal geïsoleerde personen (lees collectivisten) , die elk wezenlijk contact met een ander verafschuwen, weigeren het feit te aanvaarden dat een mens een sociaal wezen is dat (volgens de astrologische theorie) een sociale opdracht heeft.
Eisenhower's taak was het de zachte krachten te steunen. Dat deed hij pas in het jaar 1961, tijdens zijn afscheidsrede, op het moment waarop hij verklaarde dat de harde krachten de zachte krachten niet mogen overvleugelen: hij was toen 70 jaar oud. (New Age Astrologie, 7-7-2002)

El Greco: visioen van Johannes

"En er werd een groot teken gezien in de hemel: een vrouw, getooid met de Zon, en de Maan was onder haar voeten, en op haar hoofd was een kroon van Twaalf Sterren." (Johannes, 12:1)

de evangelist Johannes

Johannes - boezemvriend van Jezus - wordt altijd afgebeeld met een adelaar - verwijzing naar het dierenriemteken Schorpioen.

Schorpioen en Ram: De Eeuwige Vrouwenhaters

Het Getal van het Beest

Een Natie Onder God

Wie het Nationale Symbool van Amerika eens goed bekijkt, wie zich realiseert wat op het plaatje hierboven wordt aanbeden, die weet dat hier niet de zachte krachten aan het werk zijn.
Amerika aanbidt de tekens Schorpioen (Adelaar) en Ram (5-puntige ster: 'star of death'), tekens die staan voor keihard, gewelddadig egoisme.
De vraag is of wij keiharde, gewelddadige egoisten willen zijn. Willen we dat? Willen we alles wat zacht en vrouwelijk is kapottrappen, uit naam van de zalvende schijnheiligheid, de geraffineerde valsheid, de ziekelijke leugenzucht en het ronduit perverse verlangen naar macht, roem en rijkdom?
Jezus van Nazareth verwierp al die zaken. Hij verafschuwde schijnheiligheid, opschepperij, zinloos machtsverlangen en keihard egoisme. Maar Jezus van Nazareth wordt in Amerika niet aanbeden. Alles wat we zien zijn afbeeldingen van een groot roofdier en het centrale regelcentrum van de Amerikaanse oorlogsmachine.

Gods Volk: De Familie der Planeten

Wenn wir uns die Planetenfamilie, die in unserem Sonnensystem Zuhause ist, recht menschlich vorstellen, so ist die Sonne der Vater, der Mond die Mutter, Merkur steht für das Denken, Venus für die Liebe, Mars für den Kampf, die Tatkraft, Jupiter für das geistige Prinzip, Saturn für Ordnung, Perspektive, das Geld, die Zeit, Uranus für das Neue, das Zukünftige (er braucht Saturn als Bremse und Kontrolle), Neptun steht für das Sensitive, Verschwommene, Geheimnisvolle, und Pluto steht für die Unterwelt, den Hades. Es lohnt sich, wenn Sie auf unserer Website das Thema „Planeten", ausführlich dargestellt, studieren.

Es ist Saturn, der in dieser „Familie" der Kontrolleur ist, zusammen mit der Sonne. Und wenn beide abgelenkt sind, dann kann es sein, daß es in unserem Leben kunterbunt zugeht. Die Astrologen haben früher in solchen Momenten gesagt: „Die Sonne und Saturn sind abgelenkt und der Rest der Familie macht, was er will !" (www.esotericpark.de)

De Goddelijke Familie In de Apocalyps van Johannes wordt melding gemaakt van een 'groot teken' dat zal verschijnen: een vrouw, getooid met de Zon, de Maan onder haar voeten, en op haar hoofd een kroon van Twaalf Sterren.
Een duidelijker verwijzing naar het belang dat in het evangelie wordt toegekend aan de astrologie kan niet gegeven worden.
Onze beschaving, zo wisten de denkers in de oudheid, is gegrondvest op de astrologie. De astrologie geeft de mensen de morele ordening die ze nodig hebben. Maar primitief-religieuze warhoofden hebben die morele ordening afgewezen en een chaos in het leven geroepen die in stand wordt gehouden door de ultieme vertegenwoordigers van de stuurloze waanzin: de tekens Ram en Schorpioen.
Astrologen wijzen er op dat in de familie der planeten (in de oudheid sprak men over 'Gods Familie of Gods Volk') een aantal planeten een controlerende functie heeft. Met name Saturnus (de Wetgever) is daarbij belangrijk. Hij wordt gezien als de grote regelaar, die voor alles streeft naar orde en perfectie.
Zodra de Onredelijke Chaos (Ram en Schorpioen) de Pragmatische Orde (Saturnus) probeert te onttronen gaat de wereld naar de bliksem. Dat is de reden waarom binnen het Israelitische denken (Judaisme is een vorm van sectarisch denken) de profeet Mozes (de Wetgever) centraal staat. De wereld heeft orde nodig. Je kunt de Wet niet buiten spel zetten. Wie de Wet buiten spel zet verdedigt de waanzin en de chaos.


Sectarisch denken is het tegendeel van Universalistisch denken. Een secte richt zich op de eigen groep, heeft geen belangstelling voor andersdenkenden en benadrukt daarom (veelal op een zeer extreme wijze) de eigen identiteit. Een universalistische beweging daarentegen richt zich op de gehele mensheid en probeert daarom niet de verschillen tussen mensen, maar aangetroffen overeenkomsten te benadrukken.

The Truth About Bush’s Speech

From the week preceding his speech there was much speculation about the debate that was going on within the administration on what the speech would contain.
The media reported that a split within the Administration emerged, between Colin Powell on one side with some limited support from Condoleezza Rice and Vice President Cheney and Defense Secretary Rumsfeld on the other. The debate was portrayed by the media as one that centered around whether an absolutist doctrine on the war on terrorism is to be applied or not.
For the pro-Israel absolutists – the war on terrorism is broad enough to include Israel’s declared war on terrorism – all other issues related to the Palestinian-Israeli conflict are relegated to secondary status and therefore irrelevant for the time-being.
For Powell, it was vital for the United States to join the international community in viewing the Palestinian-Israeli conflict not exclusively within the rubric of the war on all terrorism but a serious occupation problem that needs to be addressed as a basis of ending the violence. (By Maher J. Massis for Palestine Chronicle, 7-7-2002)
Klik hier

The Transfer Of Palestinians

I was wearing a pro-Palestinian t-shirt; he was wearing a yarmulke.
He scowled, and we began talking.
He said Arabs want to destroy Israel, and therefore Israel's attacks on Palestinians are justified. We challenged each other's facts and interpretations.
Then he suggested that one solution would be for all the Palestinians to leave and settle in other Arab lands.

I offered the man an analogy. I'm originally from North Dakota, I explained. Let's say that the Canadians swept down into North Dakota after a border dispute and captured territory during a war. After occupying the land for decades and settling Canadians in the most desirable spots and taking most of the water, let's imagine the Canadians were to suggest that a solution would be for North Dakotans -- those still living in North Dakota under Canadian military occupation and those in exile or refugees -- to relocate to South Dakota.
After all, North Dakota and South Dakota are sparsely populated; there's plenty of room for all of "them" in one state. The two places share a common language and a dominant religious tradition. The people are ethnically similar, coming predominantly from Scandinavian and northern European stock (putting aside the issue of indigenous people dispossessed and almost exterminated by the Europeans), and there are no significant cultural differences. They are pretty much the same people. So, let the North Dakotans go live with their own kind in South Dakota.

The man in the airport glared at me and said, "You're a racist."

Using a hypothetical in which one white group displaces another not only makes the injustice painfully obvious but also shows how some people avoid acknowledging that injustice by implicitly assuming a lesser status for Palestinians and Arabs. (By Robert Jensen for Palestine Chronicle, 7-7-2002)

Robert Jensen is a professor of journalism at the University of Texas at Austin, a member of the Nowar Collective, and author of the book Writing Dissent: Taking Radical Ideas from the Margins to the Mainstream.


Sectarisch denken (joods, christelijk of islamitisch) is daarom gevaarlijk, omdat men andersdenkenden gaat beschouwen als minderwaardige wezens, die niet dezelfde rechten hebben als de vertegenwoordigers van de eigen, uitverkoren groep.


Weten Is Pijnlijk, Wanneer je Niets Weten Wilt

In most situations, people tend to seek pleasure and avoid pain, which generally makes sense.
I want to suggest that at this moment in history, U.S. citizens need to invert that. If we want to become human beings in the fullest sense of the term, if we want to be something more than comfortable citizens of the empire, if we want to be something more than just Americans -- then we have to start seeking pain and reducing pleasure.
By that I don’t mean we must become masochists who live in denial of the joy of being alive. Rather, I mean that to be fully alive we must stop turning away from a certain kind of pain and begin questioning a certainkind of pleasure. I mean this quite literally, and with a sense of urgency. I think the survival of the species and the planet depends on Americans becoming pain-seeking and pleasure-reducing folks.
Robert Jensen)

In de oudheid wist men dat weten een pijnlijke zaak is. Daarom wordt de strenge, naar weten verlangende planeet Saturnus vrijwel nooit op de eerste plaats van de Godenlijst geplaatst.
De meerderheid van de mensen is sterk hedonistisch gericht (verlangend naar plezier en genot), hetgeen betekent dat men geneigd is moeilijke zaken van zich af te schuiven en zich te storten in allerlei avonturen, die moeten voorkomen dat men voor de noodzaak komt te staan de confrontatie aan te gaan met de werkelijkheid van het bestaan.
Daarom is het opmerkelijk dat in het Oude Testament de profeet Mozes een strenge, Saturnale figuur is, die een bonte horde feestvierende nomaden de strengheid van het weten (de Wet) bij wil brengen, een welhaast onmogelijke opgave, omdat Saturnaal weten altijd een lastig, pijnlijk weten is.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de missie van Mozes niet bijzonder succesvol is geweest. Zijn aanhangers hebben het weten begraven onder starre, onveranderlijke schriftinterpretaties, absurde machtsaanspraken, grootheidswaanzin en andere kleinmenselijke bedenkels, die alleen maar in stand worden gehouden om te voorkomen dat hun een lastig, pijnlijk Saturnaal of Mozaisch weten wordt opgedrongen.


Saturnus (Mozes) heeft Jupiter (Jezus) nodig

In het begin, zoals beschreven in de mythologie, vinden we Saturnus (vorm, Mozes) terug als Chronos, de God van de Tijd, die zijn Vader Uranus (vrijheid, vormeloosheid) ontmande en uit angst voor een soortgelijk lot zijn eigen kinderen verslond. Zijn zoon Zeus (Jupiter, middelaar, Jezus) kon voor dit lot bewaard blijven. Eenmaal volwassen geworden kwam Zeus in opstand en versloeg zijn vader (zijnde één van de Titanen).
Zeus belichaamt het Jupiterprincipe (naar de Romeinse God Jupiter). Jupiter verbant Saturnus naar Latium, maar kennelijk heeft Saturnus door zijn verlies niet alleen de nederlaag maar ook de nederigheid leren kennen, want na zijn verbanning brengt hij het volk van koning Janus de beginselen van de cultuur bij en onderwijst hij hen de gerechtigheid en de eenvoud van de ziel. (Zie bron)

Jupiter heeft respect voor de vrijheidsliefde van mensen. Daarom is hij de vijand van een Saturnale monocultuur, waarin een teveel aan strengheid het geestelijke leven verlamt. Jupiter (Jezus) moet daarom de hoogmoedige Saturnus, die zijn eigen kinderen wil vermoorden, onttronen om een wereld op te kunnen bouwen waarin een nederig geworden Saturnus de mensen gerechtigheid en eenvoud van ziel bij kan brengen.


Het kwakdenken van Piet Vroon
Bietje Pell Ob Klomben
Bidt Altijd Trouw Tot Uw Schepper

"Today, the Palestinian people lack effective courts of law and have no means to defend and vindicate their rights. A Palestinian state will require a system of reliable justice to punish those who prey on the innocent. The U.S. and members of the international community stand ready to work with Palestinian leaders to establish finance and monitor a truly independent judiciary."

George W. Bush, 24-6-2002


Mystiek Verbrijzelt Schijnheiligheid

Mystiek is het verbrijzelen van de religieuze hypocrisie. Het is het forceren van de deur om opnieuw toegang te krijgen tot de kern van het geloof. Daarom is mystieke poëzie vaak volkomen a-religieus. Ze moet zich immers verzetten tegen de corruptie van de religie en kan dus geen gebruik maken van dezelfde taal als gebruikt wordt door de tendens die ze bestrijdt. Mystiek, dat is de houding van Jezus die de marktkramers uit de tempel verdrijft.
Middeleeuwse moslimmystici zoals Jahahi'ddin Rumi en Haci Bektas Veli waren dichters en denkers die hun tijdgenoten wilden bevrijden van valse waarden en gewoonten, van zaken die vervormd waren door machtsstreven en menselijke tekorten. Ze verwierpen het gevestigde religieuze en politieke gezag. Daarom werden ze in hun periode voor ketters aanzien. Mystiek voert je altijd terug op de essentie van het bestaan: de mens, het individu. De wegbereiders zijn begenadigde mensen. De massa of 'het algemeen belang' staan vaak hun eigenlijke roeping in de weg. Zodra politieke, economische of andere belangen een rol gaan spelen, verdwijnt de genade. Want macht is niet enkel in staat het lichaam van de mensen te verkrachten, maar ook de geest.

Uit: Een gesprek met de Turkse Soefi-muzikant Kudsi Erguner


"The Sufis expressed profound reverence for Jesus, regarding him as a perfect master. Despite the hostility which developed between Christian and later Muslim societies, Mohammad regarded Jesus as a brother, and the Koran refers to Jesus with the highest of praise." Dr. Javad Nurbakhsh: Jesus in the eyes of the Sufis

Kudsi Ergener: Artist Profile
The Path of the Beloved


Waarom wordt Internationaal Recht niet gerespecteerd?

Schijnheiligheid is volgens Jezus van Nazareth, die door de president van de Verenigde Staten als de enige autoriteit in zijn leven wordt beschouwd, het gruwelijkste misdrijf dat er bestaat. Wie het evangelie goed leest zal ontdekken dat schijnheilig gedrag in Jezus orkanen van woede kon opwekken.
Je hoeft alleen maar een blik te slaan op een tekstgedeelte in het Markus-evangelie waarin Jezus de confrontatie aangaat met Joodse schriftgeleerden: hoofdstuk 7, verzen 6-8.
"Jesaja", zo lezen we daar, "heeft treffend over U, huichelaars, geprofeteerd, zoals er staat geschreven: 'Dit volk eert mij met hun lippen, maar hun hart is ver van mij verwijderd'. Tevergeefs blijven zij mij aanbidden, omdat zij mensengeboden als leerstellingen onderwijzen. terwijl Gij het gebod van God laat varen, houdt Gij vast aan de overlevering van mensen."

Om die tekst te kunnen begrijpen moet je je realiseren dat joden in Jezus' tijd fundamentalisten waren. Waar in de rest van Palestina Israëlieten op een vrije manier met elkaar en anderen omgingen, daar wezen de joden (inwoners van de provincie Judea) elk contact met wat in hun ogen vreemd was af. Zij richtten zich niet op de Geest van de Wet, zoals Jezus dat wel deed, maar ze maakten de Geest ondergeschikt aan de heiligverklaarde letter: de tekstinterpretaties van middelmatige mensen die het strenge woord 'Wet' verzopen in een overdaad van onzinnige regels, die met de Geest van de Wet niets meer te maken hadden. Daarom maakt Jezus onderscheid tussen 'mensengeboden', de overdaad van geestdodende regels en voorschriften die typerend zijn voor het joodse fundamentalisme, en Gods geboden, die verwijzingen zijn naar fundamentele morele principes.
Wetgeving moet in dienst staan van de Geest van de Wet. Met andere woorden: wanneer rechtvaardigheid een fundamenteel principe is, dan mogen er geen regels en gedragsvoorschriften worden opgesteld die mensen leren dat rechtvaardigheid onzin is. En dat is nu precies wat er in Judea wel gebeurde. Juist omdat men zichzelf vergoddelijkte (het EGO als idool uitriep) leerde men mensen dat je andere mensen als vuil kon en mocht behandelen, zodat het grote Goddelijke rechtsbeginsel dat mensen leert dat ze elkaars naaste zijn met de voeten werd getreden.

We leven nu in de 21e eeuw en er is helemaal niets veranderd. Nog altijd zitten de huichelaars op de grote troon en ze zalven er lustig op los.
"The Palestinian people lack effective courts of law and have no means to defend and vindicate their rights", stelt George W. Bush, de president van de Verenigde Staten die Jezus zegt te eren...
Dat uitgerekend Amerika eraan heeft meegewerkt dat de Palestijnen in een volstrekt rechteloze positie werden gedrongen, door keihard het wetteloze gedrag van Israël te steunen, tientallen resoluties van de Verenigde Naties te negeren en het gezag van Internationale Gerechtshoven en Strafhoven te ontkennen, dat wordt vergeten, daar praat niemand over.
Wat dat betreft zijn de Amerikanen gruwelijke hypocrieten. Ze noemen Amerika een christelijke natie, ze kiezen een superchristelijke regering, maar ze hebben maling aan het Internationale Recht, waarin fundamentele morele principes zijn vastgelegd. Ze vernietigen dus God, die via het Internationale Recht tot de mensheid spreekt, en ze aanbidden de oneerlijke schijnheiligheid van de Goddeloze Macht, die mensen hun rechten afneemt en tegelijkertijd diezelfde mensen oproept eerlijke rechtsinstanties in het leven te roepen.
Die schizofrenie roept onvermijdelijk chaos en onrecht op, en dat is ook de bedoeling. Niet de orde wordt gediend, maar de wanorde. Het verzet van de naar recht verlangende Palestijnen moet worden gebroken en daarom wordt er gezalfd, met mooie woorden gesmeten, in de hoop dat de Palestijnen zo verdeeld raken dat ze nooit meer de moeite zullen nemen te vechten voor zoiets onzinnigs als 'Goddelijk Recht'.


'Ik ken geen enkele naoorlogse Amerikaanse president die in juridische termen niet in beschuldiging zou kunnen worden gesteld wegens verantwoordelijkheid voor of medeplichtigheid aan ernstige oorlogsmisdaden.'

Noam Chomsky, in "Waarom Amerika wordt gehaat"

kernprincipe van de macht:
Heersen Door Te Verdelen...

Why do they support Sharon?

Most Israelis are ready to pay the price demanded for peace. So why do they support Sharon, who represents the opposite? For one simple reason: they have been brought to believe that “we have no partner”. There is a complete unanimity, from Avigdor Liberman and Effy Eitam on the right to Haim Ramon and Yossi Sarid on the “left”, that “there is no partner”. And since there is no partner for peace, let’s support Sharon, who knows (or so it seems) how to wage war. The aim of this brainwashing is precisely to make it possible to keep the occupied territories and, God willing, to drive the Palestinians out.

The real criminal in this story is Ehud Barak. In order to hide his monumental failure as a peace-maker, he created the legend that “we offered them everything and they rejected everything.” This historic lie is the connecting link between the two seemingly contradictory results of the polls: the majority is ready to pay the price of peace but does not believe that peace is possible. So let’s support Sharon.

Uri Avnery, PalestineChronicle 8-7-2002


Israeli Cabinet backs Jewish-only towns

Touching off a divisive national debate, Prime Minister Ariel Sharon's Cabinet has endorsed a proposed law that would allow Jews to bar Arab citizens of Israel from living or purchasing homes in many Israeli communities.
The attempt to legalize "Jews-only" towns was swiftly criticized by numerous Israeli politicians and human rights groups, who said it is a discriminatory and racist proposal. Supporters praised the law for protecting what they called the essence of Zionism. (Tracy Wilkinson, Los Angeles Times, 9 juli 2002)

Sharon, de Sekteleider

Wie het gedrag van Ariel Sharon bestudeert komt al snel tot de conclusie dat de man niet de leider van een democratische staat wil zijn, maar de leider van een politiek-religieuze sekte. Dat kan, sektevorming is in een democratische wereld niet verboden, hoewel echte democraten sektevorming nooit zullen aanmoedigen. Gevaarlijk wordt de situatie wanneer een geheel land in de positie van 'door sekteleiders geregeerde sekte' wordt gemanoeuvreerd, want in dat geval wordt het leven van andersdenkenden een hel.
De sekte waarvan Sharon de leider wil zijn is geen vriendelijke sekte. Die sekte haalt alles wat duister en obscuur is binnen de Israëlische samenleving naar boven en plaatst die duistere krachten ver boven intelligente mensen.
Intelligent zijn wordt in een door obscurantisten beheerste wereld altijd gezien als een doodzonde, die zwaar bestraft dient te worden. Dat is de reden waarom Jezus van Nazareth tweeduizend jaar geleden aan het kruis werd geslagen. Zijn buitensporige intelligentie en zijn even buitensporige vrijheidsliefde werden door obscure lieden als beledigend ervaren. En wie sekteleiders beledigt zal de hel als loon ontvangen.


Wat is een SEKTE?

Een sekte is een groepering die een pyramidevormige en autoritaire leiderschapstructuur heeft, met alle leerstellingen en richtlijnen komend van degene(n) aan de top. De groepering zal er aanspraak op maken de enige weg te zijn tot God, Paradijs, Verlichting, beheersen van de krachten van de geest, ultiem geluk, etc, en zal indoctrinatie en manipulatie gebruiken om gezag uit te kunnen oefenen en haar leden te behouden.

Hoe herken je een gevaarlijke sekte?


Israël geeft Arafat nog een halfjaar

De Israëlische legerleiding meent dat de status van de Palestijnse leider Yasser Arafat zo hard achteruit gaat, dat hij binnen een half jaar van het toneel zal zijn verdwenen. Het proces zou nu een eigen dynamiek hebben gekregen, zodat pressie door Israël en de Verenigde Staten niet langer noodzakelijk is.
"Er is een goede kans dat binnen zes maanden het aanzien van Arafat zo is geslonken, dat hij niet langer het aantreden kan voorkomen van een nieuw, pragmatisch leiderschap dat een compromis met Israël kan sluiten", verklaarde een hoge militaire bron tegenover het Israëlische dagblad Ha'aretz. De Israëlische verwachting lijkt vooral ingegeven door de chaos in het Palestijnse bestuursapparaat. (Ad Bloemendaal, Nederlands Dagblad 9-7-2002)

De Dans Der Liegende Dwazen

Judaism is both a religion and a nationality. This mutuality substantially eases the absorption of half-Jews into public and political life. Interestingly, the process of becoming Jewish, like immigration itself, draws many "Russians" to the extreme right. There is much evidence that nationalist tendencies are stronger in the spouse that has converted than in the Jew from birth. (By Eliahu Salpeter, Ha'aretz 9-7-2002)

Judaïsme is zowel een religie als 'een nationaliteit'. Dat is een uitspraak die merkwaardige gevolgen heeft. Joden in ons land hebben - uitgaande van die uitspraak - twee nationaliteiten: ze zijn Nederlander en inwoner van Israël. Het is een vorm van dubbelzinnigheid die ook het zogenoemde 'multiculturele denken' in ons land beheerst: Men wil Nederlander zijn, en tegelijkertijd Turk of Marokkaan of Zoeloe of Kannibaal.
Nu heb ik als nette, fatsoenlijke bewoner van een kapitalistische wereld niets tegen kannibalen, kapitalistische 'vrijheid blijheid' nietwaar, eet of haal wat er te eten en te halen valt.., dat schijnt ons levensmotto te moeten zijn...; maar een zekere mate van intelligent normbesef stel ik als beschaafd anarchistisch denker op zijn tijd zeer op prijs.
Ik sta in het bevolkingsregister, vanwege mijn katholieke afkomst, geregistreerd als lidmaat van de Rooms-katholieke kerk.
Stel nu dat Rooms-katholicisme ook een nationaliteit is, naar welk land moet ik dan emigreren als rooms-katholieke nationalist? Waar is de Heilige Roomse Natie, waar ik mijn Eigen Roomse God mag dienen?
klik voor bron Zou het Italië zijn? Ligt daar het einddoel van mijn spirituele levensreis?
De grote rechts-liberale politicus Pim Fortuyn krijgt daar nu een Koningsgraf - een PRAALGRAF - een graf waarmee je - als lijk in donkerblauw presidentspak - kunt pralen. Zelfs na zijn dood kan hij het opscheppen niet laten...
Ik heb zo mijn twijfels over heel dat gebeuren. En dat komt vooral omdat dat rare Italiaanse taaltje me altijd weerzin heeft ingeboezemd. Ratelende felle klanken, steeds te luid en te hard, en dan ook nog een potje gaan zitten schreeuwen als iets je niet zint...; niet bepaald mijn 'pakkie an'.
Ik bezit geen zuidelijke natuur, walg van praalgraven van wit marmer, wil het liefst als een hoopje anonieme as worden uitgestrooid in de zee, dus wat heb ik in Italië te zoeken?
Hollander en Italiaan zijn, omdat mijn moeder katholiek was. Het schijnt erg 'intellectueel' te zijn, maar het is - wanneer je het nuchter bekijkt - doodgewone stompzinnigheid.
Stompzinnigheid heeft mij nooit aangetrokken. Ik weet niet hoe dat komt. Ook al danst de hele wereld de dans der dwazen, dan nog zit ik boordevol nuchtere gedachten aan de kant hoofdschuddend toe te kijken. Zelfs mijn katholieke moeder heeft die merkwaardige nuchterheid die me beheerst niet wezenlijk in negatieve zin kunnen beïnvloeden.
Soms voel ik me net Mozes op de berg Sinai. Met grote stenen tafelen in de handen blik ik neer op het dansende volkje in het dal, ver beneden mij...
Zal ik afdalen, denk ik - enigszins somber gestemd - zal ik de dwazen mijn stenen tafelen overhandigen..., maar waar Mozes vol goede moede de berg afdaalde, daar blijf ik liever zitten. Het liefst zou ik nog een trapje hoger klimmen: helemaal alleen op het topje van de berg, met slechts de stilte van de ijle, zuurstofarme ruimte om mij heen.
PRALEN - wat een gruwelijk, anti-Mozaisch woord. Is dat dan de functie van de religie? Dat je van jezelf een PRAALGRAF maakt?
Jezus van Nazareth had het niet zo op witte praalgraven. Mensen die hij niet mocht noemde hij steevast 'witgepleisterde graven'. Nu zou hij mensen die niet willen deugen 'wandelende praalgraven' noemen, en dat is de reden waarom ik perse geen Italiaan wil zijn!
Wat moet ik met twee nationaliteiten? Waarom geen drie nationaliteiten, of vier, of honderd? Als je dan toch veel nationaliteiten moet bezitten, dan heb ik het liefst zoveel mogelijk nationaliteiten. Turken, Marokkanen en Joden denken daar echter anders over.
In de Marokkaanse kerk lopen veel opgeschoten jongens rond: geil, agressief en altijd met een grote smoel. Ze bidden drie keer per dag -zeggen ze. Ze hebben altijd een matje bij zich - zeggen ze - om op te bidden. Ze drinken geen alcohol, ze eren hun vader en hun moeder en ze wijzen sex voor het huwelijk af - zeggen ze.
Daarom wil ik geen lidmaat zijn van de Marokkaanse jongerenkerk. Omdat Marokkaanse jongeren zo gruwelijk, weerzinwekkend kunnen liegen.
Wees eens een keertje eerlijk. Kies eens voor gezond verstand. En ga eindelijk eens een paar serieuze boeken lezen - wanneer je zo graag 'religieus' wilt zijn. dat is de enige boodschap die ik vanaf mijn hoge eenzame bergtop de liegende religieuze gemeenschappen in de wereld wens te geven.

How does she think that the Western world and Islam can come together? Is there any common ground between them?

Karen Armstrong (a former Christian nun) believes that both sides should try and deal with the extremism in their midst. "The West, like it or not, is a fact of life," she says. "Muslims should try to use the media; they have got to learn to lobby like the Jews, and they have got to have a Muslim lobby, if you like ....this is a jihad, an effort, a struggle, that is very important. If you want to change the media, then you have got to make people see that Islam is a force to be reckoned with politically and culturally. Have a march down the street at Ground Zero in New York, call it 'Muslims against Terror'. They need to learn how to manage the media and how to conduct themselves in the media."
"Similarly, the West has got to learn that it shares the planet with equals and not with inferiors. This means giving equal space in a conflict such as that between Israel and Palestine. It doesn't mean just using governments to get oil: you promote Saddam Hussein one day, and the next day he becomes public enemy number one. The West promoted people like the Shah of Iran simply because of its greed for oil, even though he had committed atrocities against his own people. There should be no more double standards, because double standards are colonialism in a new form. Western people have also got to disassociate themselves from inherited prejudices about Islam."
"Muslims can run a modern state in an Islamic way, and this is what the West has got to see... There are all kinds of ways in which people can be modern, and Muslims should be allowed to come to modernity on their own terms and make a distinctive Islamic contribution to it." (Al-Ahram Weekly, 4-10 juli 2002)


Islam & Kapitalisme

Het belangrijkste verschil tussen de Islam en het Kapitalisme is de wijze waarop mensen met geld om willen gaan. In theorie dan...
Conservatieve moslimstaten gedragen zich zeer schijnheilig. Zij verwijten het Westen dat het kapitalistisch is (kapitalisme is al het kapitaal in handen van weinigen leggen, zodat de arme meerderheid in feite helemaal niets te vertellen heeft - democratie wordt schijndemocratie), maar tegelijkertijd gedragen ze zich als rijke kapitalistische potentaten die al het geld, dat volgens de Islamitische theorie bezit van het volk behoort te zijn, in handen leggen van een inhalige groep leiders, die het Islamitische gelijkheidsideaal volledig aan hun laars lapen.
De pot - zou je kunnen zeggen - verwijt de ketel dat hij zwart ziet.
Ergens in een een grot zit Osama bin Laden. Hij draagt een ouderwetse doek op het hoofd, maar in zijn handen bevindt zich een zeer modern Amerikaans wapen.
Moderne Westerse muziek mag niet gedraaid worden, maar moderne Westerse wapens leegschieten wordt gezien als de gewoonste zaak van de wereld.
Schijnheilig dus, voortdurend een dubbele moraal hanteren, de ander aanvallen, terwijl je zelf helemaal niets presteert.
De enige manier om uit die tredmolen te stappen is een einde maken aan de dubbele moraal. Inzien dat het kiezen voor moderne wapens je zogenaamde afkeer van moderne Westerse gebruiken volstrekt absurd maakt. Wie traditioneel wil zijn zal alles wat modern is af moeten wijzen. Geen dure sportwagens meer voor rijke Joodse en Arabische potentaten, maar een bescheiden ossenkar. Geen televisies, maar een boek vol teksten uit de Thora en de Koran. Geen eigen vliegtuigen, maar een bescheiden matje op de binnenplaats van een simpel optrekje waar langdurig gebeden wordt.
O, de wereld kan zo mooi worden, wanneer de liegende potentaten in het religieuze Midden-Oosten hun mooie woorden serieus nemen. Allemaal willen zij bidden en hun geld aan de armen geven. Maar de rijken worden steeds rijker omdat de armen alleen maar wapens willen kopen, en ja, waneer die krankzinnige jacht op modern wapentuig religie is, dan kun je maar beter alle kinderen bij hun geboorte afmaken - omdat hun leven bij voorbaat al volmaakt en volledig zinloos is.


Huntington vs. Fukuyama

In de discussie tussen twee academische publicisten van wereldklasse -Samuel Huntington en Francis Fukuyama- over waar het met de wereld naar toe gaat, lijkt het in eerste instantie niet om menselijkheid te gaan. Eerstgenoemde stelt in zijn The Clash of Civilizations (1996) dat de wereld niet op weg is naar één mondiaal stelsel, maar blijvend wordt gekenmerkt door conflicten tussen culturen, en dan met name daar waar de majeure breuklijnen tussen de verschillende zes of zeven dominante culturen liggen.
Fukuyama betoogt daarentegen in zijn The End of History (1993) dat de combinatie van democratie en vrije markt het ultieme ordeningsprincipe zal zijn. Actuele en toekomstige conflicten zijn achterhoedegevechten tussen enerzijds de steeds groter wordende samenleving die wordt gekenmerkt door het stelsel van de westerse, democratische rechtsstaat en anderzijds de samenlevingen waarvan de traditionele levenswijze door de moderniteit wordt bedreigd. Als die gevechten eenmaal zijn gevoerd, zal de wereld slechts één mondiaal stelsel kennen; de ontwikkeling is dan voltooid, de wereldgeschiedenis is ten einde. (Uit: Pleidooi voor terugkeer naar tussenmenselijkheid)

Oorlog, Vrije Markt & De Moraal

Moraal kan niet worden gekocht. Moraal wordt ook niet automatisch, tijdens het copuleren van twee mensen, aan het kind geschonken. Er bestaan geen genen die de moraal bevatten. Wanneer we de moraal in een laboratorium zouden kunnen doen opgroeien in een glazen flesje, dan zou daarmee zijn aangetoond dat heel onze menselijke wordingsgeschiedenis zinloos is.
Kapitalisme gaat uit van dat zinloosheidprincipe. Kapitalisme stelt dat moreel menselijk handelen een voortvloeisel is van machinaal menselijk handelen. Je schept met geld machines, en die machines vertegenwoordigen de moraal.
De zich 'moreel' noemende staat Israël (die de tweelingbroer van Amerika wil zijn) heeft zijn moraal gebouwd op die kapitalistische machtsgedachte. Je hebt geen moraal, maar je koopt moraal - dat is de grondgedachte van die filosofie.
Moraal kopen is altijd de mode geweest in anticulturele culturen. Je hebt geen cultuur, maar je koopt of je steelt de cultuur van anderen. Mensen die zeggen dat gestolen cultuur geen echte cultuur is, omdat echte cultuur gedragen wordt door de menselijke geest worden weggejaagd. Kopen, zegt de cultuurloze mens, is het einde van de geschiedenis. Zodra alles gekocht kan worden hoeven we niets meer te doen. Het paradijs is bereikt.
De consequentie van die alles-is-koopbaar-filosofie is de noodzaak de slavernij weer in te voeren. In een wereld waarin 'het kopen' God geworden is zullen we geluk moeten kunnen kopen, ook primitieve gelukjes, die alleen dan gekocht kunnen worden wanneer er slaven zijn. Hoeren zijn in feite slaven, maar ze kunnen niet al onze wensen bevredigen. We zijn dieren en we moeten ook onze dierlijke driften uit kunnen leven en daarvoor hebben we slaven nodig die geen rechten bezitten. Een hoer is een slaaf met rechten en daar hebben we niets aan wanneer we dier willen zijn. Nee, morele mensen kunnen alleen dan dier zijn en moreel, wanneer ze echte gehoorzame slaven bezitten die naar believen gebruikt en misbruikt kunnen worden.
Wanneer Westerse filosofen dan ook stellen dat het einde van de geschiedenis is bereikt, of dat we eeuwig elkaar moeten bevechten, dan proclameren zij in feite de noodzaak van het invoeren van een slavencultuur.
Heersers en Slaven. Daar moeten we naar toe. De Heersers bevechten de Slaven en omdat de Heersers alles kunnen kopen wat zij willen is het einde van de geschiedenis bereikt. Dat noemen wij de 'vrije markt', die het centrale element zou zijn van 'de moderniteit', een onzinnige opvatting, omdat het brutale, ongeremde vrije markt denken altijd de kern is geweest van zeer ouderwetse en zeer barbaarse culturen. Oude barbaarse heersers maakten van de wereld één grote markt, waarop de mens samen met flonkerende edelstenen en geplukte kippen als handelswaar werd verkocht.
Het begrip 'vrije markt' hoort bij 'slavencultuur'. Zodra er afstand wordt gedaan van het slavendenken is de markt niet vrij meer, maar gereguleerd - of moreel.
Echte moraal is de ontkenning van slavernij, omdat moraal niet gebouwd is op macht, maar op individuele kennis en inzicht. Wie dat weigert in te zien toont aan dat hij alleen maar zichzelf op een primitieve wijze verrijken wil - als collectivistische heerser - ten koste van een in slavernij gevoerde (gedemoniseerde en ont-individualiseerde) ander.

Poll: most Israeli Jews back proposed 'Jews-only' land law

A public opinion poll released Thursday showed that a majority of Jewish Israelis supported a controversial proposed law that would allow Jews to bar Arabs from living in their communities, and that most Israeli Jews were unwilling to have Israeli Arabs live in their neighborhoods.
According to the Israel Radio poll, carried out by the Panorama opinion survey organization, most Israeli Jews support the proposed "Druckman Law", which would allow communities built on state land to pursue a "Jews-only" policy, barring Arabs and other non-Jews from living or buying property there.
The opinion survey showed that only a third of Israeli Jews, most of them leftist in political orientation, said they were willing to have Arabs living as their neighbors. The poll also showed that most Israeli Jews are opposed to Israeli Arabs moving in to their apartment buildings. Only a quarter of the Jews responding said that they were unopposed. A majority of the Jewish respondents said they were unwilling to rent an apartment to an Israeli Arab. (By Ha'aretz Service, 11-7-2002)


Hoe maak je slechte mensen 'slecht'?

Pim Fortuyn werd in ons land tot Koning uitgeroepen omdat hij - zoals men dat noemde - 'zei wat hij dacht en deed wat hij zei'.
'Zeggen wat je denkt', lijkt iets bijzonders, maar is dat natuurlijk niet. Mensen die nauwelijks nadenken zeggen ook wat ze denken, en juist omdat ze nauwelijks nadenken is hetgeen ze zeggen levensgevaarlijk. Het gaat er niet om te zeggen wat je denkt, het gaat er om mensen duidelijk te maken dat ze alleen maar wat moeten zeggen wanneer ze er goed over hebben nagedacht.
De verguisde ex-PvdA-voorman Ad Melkert stelde tijdens de verkiezingscampagne verwoede pogingen in het werk de kiezers duidelijk te maken dat Fortuyn weliswaar veel zei, maar dat hij, ondanks zijn opschepperige geleur met quasi-wetenschappelijke boeken, geen serieuze, gewetensvolle, zich op feiten baserende denker was.
Ad Melkert had geen jeugdig uiterlijk, werd, vanwege zijn autoritaire, arrogante uitstraling gezien als een 'eng mannetje' en kon vertrekken. Zelfs Wim Kok, die jarenlang door vriend en vijand werd omschreven als een integere vent werd als een bedrieger te kijk gezet - hetgeen voor mij een reden is om vraagtekens te plaatsen bij het anti-autoritaire denken in ons land.

Mozes was geen gezellig dikkertje Anarchisten maken verschil tussen valse autoriteit en ware autoriteit. Pim Fortuyn vertegenwoordigde duidelijk de valse autoriteit...: ware autoriteit belachelijk maken door feitenkennis, waarheidsliefde en nuchtere afstandelijkheid af te spiegelen als verderfelijke, lastige zaken. Hij kon dat doen omdat hij een charmante uitstraling bezat die mensen vertrouwen inboezemde, terwijl Ad Melkert alles op alles scheen te zetten om zo onbetrouwbaar mogelijk over te komen.
Je kunt daaruit de conclusie trekken dat schijn bedriegt. In een schizofrene, leugenachtige wereld worden leugenaars 'betrouwbaar' genoemd, terwijl eerlijke mensen als 'onbetrouwbare enge mensen' in de criminele hoek worden neergezet. Dat kan, en juist omdat zoiets kan - en ook gebeurt - zouden intelligente mensen wat meer aandacht moeten besteden aan het probleem van de 'valse autoriteiten aanbidding' in onze wereld.

Zoals Pim Fortuyn een relatief goedaardige valse autoriteit was, zo is Ariel Sharon een bijzonder gevaarlijke valse autoriteit.
Juist omdat hij zo gevaarlijk is wordt hij als honderd procent goed afgeschilderd, zodat mensen die zijn beleid aanvallen per definitie 'uitgesproken slecht' zijn. Sharon wordt afgeschilderd als een 'aardig dik gezellig vadertje, met wie het prettig is een glaasje Israëlisch bier te drinken', terwijl Yasser Arafat - zijn opponent (de Palestijnse Ad Melkert) - weinig meer mag zijn dan een obscure, onbetrouwbare, corrupte, antidemocratische, fanatieke, hatelijke terrorist, die alles wat aardig, dik en gezellig is dood wil schieten ("Ad heeft Pim dood geschoten", zeggen de Fortuynse gelovigen).
Ariel Sharon heeft, net als Pim Fortuyn, twee kanten: de ene kant begrijpt donders goed dat de Arabieren geen minderwaardige wezens zijn - die menselijke kant heeft zelfs respect voor de Arabieren en hun gastvrije, sociale cultuur - de andere kant is de partijman, de zionist, die alles wat eerlijk en menselijk is in hemzelf moet ontkennen.
Arafat is 'het kwaad' Aanhangers van de staat Israël weigeren de slechte kant in Sharon 'slecht' te noemen. Wanneer zij een oordeel over Sharon moeten geven wijzen ze op de positieve kanten van zijn karakter - die er ook inderdaad zijn. Maar wanneer Arafat beschreven moet worden, dan wijst niemand op zijn positieve kanten, hetgeen oneerlijk is, dus amoreel, want moraal zoekt altijd naar de waarheid.
In een amorele wereld, waarin niet de waarheid, maar de schizofrenie wordt aanbeden is het onmogelijk 'het kwaad' te bestrijden. Kwaad heeft objectieve eigenschappen, maar wanneer je weigert objectief te zijn (kiezen dus voor de objectieve, Saturnale, Mozaïsche mens) wordt het kwaad ongrijpbaar, zodat alles wat je doet onvermijdelijk moraalloos is. (Zwolle, 11-7-2002)


Ariël Sharon: 'De Man Van Vrede'

Wanneer we terugkijken naar de carrière van Ariel Sharon, dan valt op dat hij altijd iets harder wou optreden dan de gemiddelde Israëli. Ariël Sharon, oorspronkelijk heette hij Scheinermann, want hij is zoals bijna alle Israëlische leiders van Oost-Europese origine, dook voor het eerst op in de internationale pers in de jaren 1953-54. Hij stond toen aan het hoofd van twee speciale legereenheden die in burger achter de linies opereerden. In die twee jaar vielen zijn troepen een tiental Palestijnse dorpen aan die net over de Israëlische grens lagen. De Palestijnse gewapende strijd bestond toen nog niet, wel probeerden sommige vluchtelingen ‘s nachts naar hun thuisdorp in Israël terug te keren. Om dit te verhinderen wou men de grensdorpen terroriseren. De beruchtste aanval die Sharon toen leidde was die tegen het dorp Qibya. Daar werden 66 burgers omgebracht. Vijfenveertig huizen werden met bewoners en al gedynamiteerd. Zelfs de Israëlische publieke opinie vond dat Sharon toen te hard van stapel liep. Het schaadde wel zijn militaire carrière niet. Na de oorlog van 1967, wanneer Israël de rest van Palestina verovert, laat Sharon zich kennen als een harde kolonist. In 1972 staat hij aan het hoofd van een legermacht die in de Sinai, ten westen van de Gazastrook tienduizend boeren uit hun woning verdrijft, hun oogst en olijfgaarden bulldozert en hun waterputten met beton dempt. Die Arabieren moeten plaats ruimen voor joodse kolonisten in 6 kibboetzim, 9 andere kolonies en de kolonistenstad Yamit. Ook dan vinden nogal wat mensen in Israël dat hij het wel erg hard aanpakte. Maar zijn carrière gaat door. Sharon wordt defensieminister, en dus de effectieve baas in de bezette gebieden. Die periode staat bij de Palestijnen bekend als de hardste bezettingsjaren tot dan. Sharon doet in die periode ook uitspraken als: "Ik hoop dat we alle Palestijnen uit de Westelijke Jordaanoever en Gaza naar Jordanië zullen kunnen verdrijven." (New York Times, 17/5/1982) of "Een goede Arabier is een dode Arabier" (Ha’aretz 25/21983).

Ariel Sharon en de Likoed


Ariel Sharon, your autobiography is called "Warrior." Do you still see yourself like that today, when you are prime minister?

"That is the role of my generation. It was and remains the role of my generation. And it is also the role of the coming generations. If the Jews want a state - and I believe that the Jews do want a state - it is everyone's role. (Bron)