Het Oude Denken
Is Failliet


Wijsbegeerte Prikkelt Weer - VK, 8-4-2002

"Het profiel van de nieuwe filosofieconsument: 45, man, goede baan en op zoek naar 'een soort verdieping' in het leven. 'Maar geen New Age!'

Daan Roovers, hoofdredacteur Filosofie Magazine


"The unabated escalation we are seeing in the occupied Palestinian territories is clear evidence of the Israeli rejection of peace. It is also evidence that the Israeli government is dealing with the Palestinian people and the Arabs in general from a perspective clouded by the arrogance of power."

Arab League Secretary-General Amr Moussa

De arrogantie van de Macht
Commentaar Wim Duzijn 2002

Begin jaren zestig brak bij grote groepen jongeren het bewustzijn door dat het oude denken had gefaald. De wereld deugde niet, het oude denken had ons alleen maar oorlog en geweld geschonken, en dat betekende dat er gebroken moest worden met het verleden.
Tegenover het oude denken werd een nieuw denken geplaatst - tegenover datgene wat de oude generatie 'cultuur' noemde, plaatsten de opstandige jongeren hun 'tegencultuur'. Niet het marxisme domineerde de media, maar de spirituele tegencultuur. Zelfs de weekendbijlagen van de Volksktant (een blad dat na de 1968 revolutie een boegbeeld werd van het links-politieke denken) waren gevuld met artikelen over onderwerpen waar men nu alleen nog maar op meewarige wijze neer kan blikken.
Uit het geheel van rebellerende groeperingen en bewegingen is uiteindelijk het New Age-denken ontstaan, een geestelijk-filosofische beweging die de spirituele aspecten van de tegencultuur op de eerste plaats heeft gezet en de politieke aspiraties op de tweede plaats.
Het is uiterst eigenaardig om te ontdekken dat in de 21e eeuw mensen die zichzelf 'filosoof' noemen het New Age-denken afwijzen.
Zij willen denken, maar niet op een nieuwe manier. Nee, zij willen denken op de oude manier!
Hun denken heeft ons alleen maar oorlog en geweld opgeleverd. Hun denken weerspiegelt zich in het Midden-Oosten, waar de oude denkers hun volmaakt zinloze spel van macht en geweld spelen, een oorlogsspel dat gebaseerd is op een afwijzing van het holistische New Age-denken.
Nederlandse filosofen trekken zich daar niets van aan. Zij kijken geamuseerd en vol gretig, sadistisch welbehagen naar het zinloze geweld. Zij zien de oude denkers in actie, en zij willen graag dat oude denken steunen met hun zinloze filosofieartikeltjes.

FILOSOFIE ALS VORM VAN ZINLOOS INTELLECTUEEL GEWELD, dat bieden de Nederlandse schrijvers en filosofen ons in de nieuwe eeuw aan.
Daarom richten zij zich ook niet tot jongeren, maar tot mensen boven de 45 jaar: Mannen die een goede baan hebben en die naast hun dure huis, hun dure auto en hun gezin een beetje 'verdieping' willen bezitten, dat hun door de filosofie geschonken moet worden.
De staat Israël - vertegenwoordiger bij uitstek van het oude, primitief moralistische denken, dat de ontkenning is van het holistische New Age-denken - is moreel failliet. Iedereen is het daar over eens. Alleen de meest verstokte rechtse fanatici verdedigen nu nog de staat Israël.
Het oude Israëlische moraaldenken, dat de zionistische joden als goede mensen tegenover een kwade buitenwereld wil plaatsen, functioneert niet meer.
De rechtse Likoed-beweging probeert op een wanhopige wijze, via overdreven vormen van geweld, de ouderwetse zionistische moraal te redden, maar hoe meer geweld men gebruikt, hoe dieper men wegzakt in het moeras van de moraalloze mens, die orde en gezag probeert te vervangen door de blinde terreur van de macht.
De oude moraal, in de jaren zestig wist iedereen het, plaatst kille, genadeloze autoriteit tegen over de willoos gehoorzamende mens.
Het autoritaire denken werd door linkse studenten op een zeer onwetenschappelijke wijze in de wetenschappelijke staf geprojecteerd, en na die projectie zag men het als de eigen taak via op democratisering gerichte acties die zelf in het leven geroepen valse autoriteit te vernietigen.
De wereld mocht niet opgesplitst worden in wetenden en onwetenden, nee, hoogleraren en studenten dienden elkaar als gelijken tegemoet te treden. Dat streven ging zover dat hoogleraren werden gedwongen samen met de juffrouw van de wc aan een tafel te gaan zitten, teneinde te praten over de vormgeving van het wetenschappelijke onderwijs.
Gekkenwerk dus, maar daar mocht je niets van zeggen, want wie de juffrouw van de wc durfde aan te vallen, die was een rechtse reactionaire fascist.
Nu is de rebellerende generatie boven de 45...: mannen, goede baan en op zoek naar verdieping, niet langer geïnteresseerd in de opvattingen van de juffrouw van de wc.
Niks geen New Age-denken dat zich richt op het gewone volk (inclusief de juffrouw van de wc), nee, ouderwetse, autoritaire filosofiebeoefening, die alleen maar begrepen kan worden door mensen boven de 45, met een goede baan en een links verleden - dat allang, eeuwenlang voorbij is, omdat we in een neoliberale wereld leven waarin niet het recht van de juffrouw van de wc, maar het recht van de sterkste het leven bepaalt.

Ik, als New Age-denker, hecht weinig waarde aan een dergelijke zinloze filosofiebeoefening. Wie al filosoferend het bejaardenhuis binnen wil trekken zal alles bereiken, behalve een verdieping van het bestaan.
Filosoferen in zijn meest elementaire vorm is nadenken over alles. Wie van dat alles een stuk af gaat knippen ("Geen aandacht besteden aan New Age", luidt momenteel de boodschap) is geen filosofische denker.
Alles is alles en niet een klein stukje. Dat ontkennen is de fout die het ouderwetse morele denken voortdurend maakt.
Men wil een moralist zijn, maar men weigert in te zien dat moraal alleen maar echte moraal is wanneer alle mensen er van kunnen profiteren.
Het New Age-denken is holistisch. Dat wil zeggen: Het begrip 'alles' staat binnen dat denken centraal.
Waar Nederlandse filosofen pleiten voor een verdeling van de wereld in rijke, bejaarde filosofen met een goede baan, en jonge, arme sloebers die volgens hen met vage New Age begrippen zitten aan te rotzooien, daar kiest de serieuze New Age denker voor een volledig wereldbeeld, waarin geen onderscheid wordt gemaakt tussen zwart en wit, jong en oud, christelijk en islamitisch, arm en rijk of man en vrouw.
Wie voor alles kiest, kiest voor allen. Dat is het grondprincipe van het New Age denken. Binnen New Age is iedereen aan elkaar gelijk. Ook de juffrouw van de wc mag meedenken, omdat het New Age denken niet op zoek is naar macht, maar naar doodgewone menselijkheid.
Een wc-juffrouw laten meepraten over de inhoud van het wetenschappelijke onderwijs is onzin. In een wc-juffrouw een aardige intelligente vrouw zien die in staat is op een menselijke manier met anderen om te gaan, dat kan wel.
Waarom zou een wc-juffrouw macht moeten hebben? Want daar gaat het om. Macht blijft de centrale as waaromheen het oude denken zich afspeelt. Gelijk willen zijn betekent binnen die wereld: 'machtig' willen zijn.
De staat Israël - die nog altijd op een primitieve wijze 'de moraal' probeert te claimen - laat ons zien waar primitief machtsdenken toe leidt. Israël toont het failliet aan van het oude morele machtsdenken. Moraal - zo wordt ons geleerd - is niet afstand doen van onkunde en onwetendheid, maar je er bij neer leggen dat onwetendheid een deugd kan zijn.
Het feit dat Nederlandse filosofen daar geen lering uit willen trekken en samen met een club bejaarde rijke mannen op zoek gaan naar filosofische verdieping bewijst dat Nederland een filosofieloos land is.

The army will continue operating until the mission has been completed, until it has dismantled Arafat's terror infrastructure and the murderers have been arrested

Ariel Sharon: 8-4-2002


End the Horror in the Camps

Mr Peter Hansen, Commissioner General of UNRWA, the United Nation's Relief and Works Agency for Palestine Refugees, has called on the Israeli military to cease its bloody assault on Palestinian refugee camps in the West Bank.
Mr Hansen said: "The Israeli Defence Force has made a hellish battleground among the civilians in the Balata and Jenin refugee camps. We are getting reports of pure horror - that helicopters are strafing civilian residential areas; that systematic shelling by tanks has created hundreds of wounded; that bulldozers are razing refugee homes to the ground and that food and medicine will soon run out. In the name of human decency the Israeli military must allow our ambulances safe passage to help evacuate the wounded and deliver emergency supplies of medicines and food."
"Israel is a signatory to international conventions that protect non-combatants in times of conflict. Those conventions are worthless if they are not adhered to precisely at times of the greatest blood-letting. The world is watching and Israel needs to end this pitiless assault on civilian refugee camps." (Palestine Chronicle, 8-4-2002)


Zionism unmasked

In Europe, more and more people are finding themselves unable to identify with Israel as a nation. Experiencing the behaviour of the Israeli ‘Defence’ Forces, even through the filter of US-Israeli controlled world media, has proved too shocking, too revolting and too horrifying for the European citizen to digest.
For the first time in history, people in Europe saw Zionism unmasked, on the rampage, creating a minor repetition of what must have happened in 1948, when no one was looking.

By Tariq Shadid, MD, for PalestineChronicle.com


Chinese leader against U.S. attack on Iraq

Chinese President Jiang Zemin urged the United States in remarks published Sunday to refrain from military action against Iraq, while stressing he supports combating terrorism.
"International disputes cannot be solved by force," Jiang, who begins a five-day visit to Germany on Monday, told the weekly Der Spiegel. "Like Germany and most other states, we want to solve the Iraq question under the conditions of the U.N. resolutions."
Chinese officials have consistently urged Iraq to cooperate with the United Nations to end economic sanctions. The sanctions cannot be lifted until U.N. inspectors verify that Iraq has dismantled its weapons of mass destruction. (AP, 7-4-2002)


Tony Blair: rechts-religieus politicus, die de oorlog predikt
Commentaar Wim Duzijn 2002

"If necessary the action should be military and again, if necessary and justified, it should involve regime change." Tony Blair over optreden in Irak.

De meest merkwaardige politicus van Europa is het zich socialist noemende warhoofd Tony Blair. Waar Saddam Hussein zegt dat hij bewondering heeft voor de Europese sociaal-democratie en de Amerikaanse moderniseringszin, daar stelt Blair, in samenwerking met George Bush junior, alles in het werk om het socialistische Baath-regime in Irak van zich te vervreemden.
Irak moet wapeninspecteurs toelaten. Weigert men dat, dan wordt Saddam Hussein afgezet.
Dat noemt Tony Blair, die Ariel Sharon een leider van een onafhankelijke staat noemt die je geen orders kunt geven, socialisme.
Irak stelt tegenover die eis een redelijk verzoek: Garandeer ons dat de sancties worden opgeheven, wanneer binnen een bepaalde tijd de inspectie is uitgevoerd.
Binnen normale democratische verhoudingen is dat een heel gewoon verzoek. De UN heeft sancties verbonden aan de aanwezigheid van bepaalde wapens. Zijn die wapens niet aanwezig, dan worden de sancties opgeheven. Welnu: het is een uiterst simpele zaak om een tijdschema op te stellen, dat door beide partijen kan worden goedgekeurd. Wie een huis gaat bouwen eist van een aannemer ook dat hij binnen een bepaalde tijd zijn huis afbouwt.
De botte, op vernedering gerichte houding van Blair en Bush is in strijd met de prachtige moraal die George Bush verkondigt.
Bush pleit voor compassie en respect voor menselijke waardigheid. Dan mag een ander ook eisen dat hij die woorden op een concrete wijze inhoud geeft.
Je kunt niet zomaar het besluit nemen de moraal op te heffen wanneer je wordt geconfronteerd met iemand die je niet mag. Politici die persoonlijke motieven boven het algemene belang plaatsen horen in de politiek niet thuis.
De Israelische politicus Ariel Sharon, die als een klein, wrokkig kind met mensenlevens speelt omdat hij als ex-generaal de militante houding van Yasser Arafat afwijst is voor die stelling het levende bewijs.

Vals-moralistische filosofie achter dat kinderachtige gedrag:
Je mag geen vrede sluiten met mensen die je in het verleden tot vertegenwoordiger van het kwaad hebt uitgeroepen. Toegeven dat het kwaad niet zo kwaad is als je altijd hebt beweerd toont aan dat jouw goedheid niet deugt, zodat je voor je eigen gebreken - met name je onwil en je onvermogen het recht van een ander te respecteren - verantwoordelijk kunt worden gesteld.

Bush again demands immediate Israeli withdrawal

President Bush restated his demand that Israel withdraw its forces from Palestinian areas "without delay" after Israeli Prime Minister Ariel Sharon said his country is not finished with its military campaign in the West Bank.
"I meant what I said to the prime minister of Israel. I expect there to be a withdrawal without delay," Bush told reporters in Knoxville, Tennessee.
"I also meant what I said to the Arab world -- that in order for there to be peace, nations must stand up and leaders must stand up and condemn terrorism. There is a mutual responsibility to achieve peace." (CNN, 8-4-2002)


Irak stopt olielevering

De regering van Irak heeft besloten de levering van olie te staken. De levering zal worden hervat wanneer Israel zich terugtrekt uit Palestijns gebied.
Reactie van George Bush: "Daar tref je alleen het volk van Irak mee", een opmerking die weliswaar niet van logica is ontbloot, maar die geen rekening houdt met de troostende uitwerking die een dergelijk uit empathie voortvloeiend gebaar kan hebben op mensen die zich verschrikkelijk in de steek gelaten voelen.


Iraq, Belgium discuss relations

Iraqi Health Minister Omed Midhat Mubarak has met Belgian Agriculture Minister Jozeh Habard and the accompanying delegation.
Mr. Mubarak said that Iraq exerts efforts to develop relations with nations to serve national interests. He called for developing Iraqi-Belgian Society's work to strengthen bilateral relations and cooperation through organizing health and educational programs, increasing visits to exchange expertise.
Mr. Mubarak referred to Iraqis’ suffering due to health and environmental problems because of the continuation of the unjust embargo and suspension of medical contracts by American and British representatives. For his part, The Belgian Minister expressed pleasure to visit Iraq. He said that his visit came to expand cooperation between Iraq and Belgium and open new ways for exchanging expertise in the field of health. (Baghdad, April 8, 2002, INA)


Israel playing a dangerous game

Britain warned Israel it was playing an "extremely dangerous game" by defying a U.S. request to withdraw forces from Palestinian territory and strongly criticised the actions of Israeli troops.
Foreign Office junior minister Ben Bradshaw said it was "totally unacceptable" that Israeli forces had shot at Bethlehem's Church of the Nativity, one of Christianity's holiest sites.
"It's the latest in a long line of completely unacceptable actions by the Israeli Defence Force," Bradshaw told BBC radio.
"I think the Israelis are playing an extremely dangerous game. They are continuing to defy the United States," he added. (London |Reuters | 09-04-2002)


Ariel Sharon offers to meet Arab leaders

Prime Minister Ariel Sharon told a special session of the Knesset yesterday that he was willing to meet "moderate" Arab leaders at a summit to hold peace talks "without any preconditions," and that once the IDF's operation in the territories ended, the army would withdraw to "specified" buffer zones.
"I am ready to go at any time and to any place to negotiate peace without any conditions," the prime minister said. Referring to the Saudi initiative, Sharon said it had a "positive element" but that it would remain "empty of content" without dialogue between the sides. "No one side can impose terms on the other," he said.
But Sharon, who said he would discuss his plan with U.S. Secretary of State Colin Powell, who arrives Monday in the region, made it clear Israel could not agree to the return of refugees to its territory.

Toward the end of his address, Sharon announced his intention to add three new cabinet ministers, hardliners Effi Eitam and Yitzhak Levy of the National Religious Party and David Levy of the center-right Gesher, a move which has sparked debate within Labor over whether to remain in the coalition.

(By Ha'aretz Staff, 9-4-2002)


Eitam, who is organizing a new religious Zionist political movement, called on Sharon to remember his roots and his desire to "hold the Temple Mount."

De waarheid over de tempel


Sharon leidt Israël naar isolement
Salomon Bouman, De Standaard 9-4-2002

Premier Ariel Sharon leidt Israël over de Palestijnse kwestie naar een internationaal isolement. Ter verduidelijking van zijn koppige vastberadenheid om niet aan internationale druk, zelfs niet van de Verenigde Staten, toe te geven, breidde hij gisteren de regering van nationale eenheid uit met de Brug-Partij en met de NRP, een extremistische partij.
Voor de extreem-religieuze NRP neemt haar nieuwe leider, reservekolonel Effi Eitam, zitting in de regering. Eitam is voor inlijving van de Westelijke Jordaanoever en in oorlogstoestand ook voor de verdrijving van de Palestijnen naar Jordanië, waar volgens hem de Palestijnse staat moet verrijzen...

Zelfs de Amerikaanse president George Bush schijnt geen greep op Sharon te hebben. In een regeringsverklaring in de Knesset, het parlement, gaf Sharon gisteren geen gehoor aan de oproep van de Amerikaanse president om Israëls troepen ,,nu'' uit de bezette Palestijnse steden terug te trekken. Hij liet de wereld weten dat er pas van terugtrekken kan worden gesproken nadat het Israëlische leger de infrastructuur van het Palestijnse terrorisme heeft verwoest. Militaire kringen zeggen nog minstens drie weken nodig te hebben om ,,dat werk te klaren''.

The Big Lie

Growing up in the United States during the late 1950s and early 1960s while strongly supporting the just struggle of African Americans for civil rights, I was brainwashed at school as well as by the mainstream news media and popular culture to be just as pro-Israel as everyone else in America. Then came the 1967 Middle East War. At that time, my assessment of the situation was that Israel had attacked these Arab countries first, stolen their lands, and then driven out their respective peoples from their homes. I then realized that everything I had been told about Israel was "The Big Lie." Israel was Goliath, not David.
I resolved to study the Middle East in more detail in order to figure out what the Truth really was.

Of course by then I had already figured out that everything I was being told about the Vietnam War also constituted The Big Lie. The same was true for U.S. military intervention into Latin America after the Johnson administration's gratuitous invasion of the Dominican Republic. The same for the pie-in-the-sky "Camelot" peddled by the Kennedy administration after the Bay of Pigs invasion/fiasco and its self-induced Cuban Missile Crisis that was a near-miss for nuclear Armageddon. So I just added the Middle East to the list of international subjects that I needed to pay more attention to in my life.

Palestine, Palestinians, and International Law,
by Francis A. Boyle

Macht en Wijsheid Astrologisch commentaar, Wim Duzijn 2002

"It is important to look into the fundamental error in the attitude of the Sharon government: the lack of a political force operating in parallel with the military one. That is the basic reason for Israel's failure in the diplomatic and media battle in the world. As long as Israel under the leadership of Sharon is viewed as taking a hard-line political stand, the army's battles will not be sufficient. Israel has shown its power. It must also show its wisdom." (Ha'aretz Editorial, 10-4-2002)

Het feit dat de redactie van een links Israëlisch blad het woord 'wijsheid' gebruikt, kan gezien worden als een zeer opmerkelijk gegeven..
Wijsheid is de tegenpool van ideologisch, religieus denken. Wijsheid is de weg van het Midden, de christelijke weg, die Israëlische joden altijd hebben afgewezen.
Astrologisch gezien hoort het begrip wijsheid bij de planeet Jupiter, een planeet die in alle oude Arabische culturen (met name Mesopotamië = het huidige Irak) een uiterst grote rol speelde.
Juist de Arabische landen (inclusief Israël, dat nog altijd weigert haar Arabische verleden te erkennen), landen dus die in een ver verleden in belangrijke mate hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van de astrologie, zouden wat meer aandacht aan de eeuwenoude symboliek moeten besteden.
Astrologie wordt nog altijd met een zekere minachting bejegend, maar wie wil proberen gewone mensen tot rede te brengen die zal mensen een instrument moeten geven dat hen in staat stelt redelijk te worden.
Het feit dat juist de oude Arabische volken de astrologie als hoogste vorm van wetenschapsbeoefening beschouwden duidt er op dat Arabieren gevoelig zijn voor aan de astrologie ontleende argumenten. Daarom zou het uitermate verstandig zijn wanneer Israël en de Arabische landen de astrologie zouden verheffen tot een universitaire studie.
Astrologie is afkomstig uit het Midden-Oosten, heeft het Midden-Oosten groot gemaakt en kan het Midden-Oosten weer groot maken (ontdoen dus van de religieuze kleingeestigheid die elke redelijke vredespoging onmogelijk maakt) .
Dat klinkt als het verhaaltje van een dweepzuchtig warhoofd, maar is het niet.
Astrologie is de ontkenning van het fundamentalisme. Astrologie staat in dienst van het verlangen naar wijsheid. Dat verlangen zit ingebakken in het Arabische denken. En juist omdat het verlangen naar wijsheid zo sterk is in de Arabische wereld (kijk naar de redevoeringen van Saddam Hussein, een man die voortdurend wijst op het grooste - pre-Islamitische - verleden van Irak), zullen alle pogingen van Westerse regeringen hun kille, materialistische denkpatroon aan Arabieren op te dringen falen.

In de jaren zestig ging een roep over de wereld: "Verzet je tegen de arrogantie van de macht en breng de verbeelding aan de macht"
Astrologisch gezien behoort het begrip verbeelding bij de Maan.
Verbeelding is Maan-denken, en de Maan is het symbool bij uitstek van de Arabisch-Islamatische wereld.
Ook de Amerikaanse president George Bush is astrologisch gezien een Maan-mens, wil een 'conservatief met compassie' zijn. Met andere woorden: George Bush is de natuurlijke medestander van de Arabieren, een man die niet voor de macht, maar voor de poëzie zou moeten kiezen.
Het kille, economische en militaire machtsdenken waar George Bush nu voor kiest is de ontkenning van zijn eigen persoonlijkheid.
Machtdenkers (militair en economisch) proberen die waarheid belachelijk te maken. Zij hebben geen verbeelding, zij zijn niet vrouwelijk en niet kinderlijk, zij willen niet wijs of intelligent zijn, zij willen macht en zij weten dat je alleen maar Macht verwerft wanneer je kiest voor de meest stringente en hardnekkige vormen van onredelijke domheid die er bestaan.

Israël is momenteel in de greep van de domheid! Dat dienen we ons goed te realiseren!

De domheid kent geen genade. De domheid is blind en voert andere, blindgemaakte mensen mee naar een afgrond. Daar kun je om lachen, daar kun je met woede op reageren. Maar hoe je het ook wendt of keert. De domheid zal je vernietigen.
Op een bepaald moment zal de domheid een gigantische vorm samengebalde kracht vormen en dan ga je dood. Gewoon omdat je er zelf voor gekozen hebt!
Wie voor domheid kiest - en de regering Sharon kiest daar voor - krijgt domheid terug.
En momenteel kiest heel Israël voor de domheid. Terwijl de enige redding voor Israël een keuze is voor de wijsheid van de planeet Jupiter en de vrouwelijke verbeeldingskracht van de Maan.


Zie ook: Let My People Go

Marduk, King of the Gods

"The Babylonian equivalent of Jupiter was Marduk, King of the Gods. The story of creation is centered around him. The primordial sea serpent, Tiamat, revolted against the gods. Marduk was chosen as their champion and he defeated the armies of darkness and killed Tiamat. Marduk fashioned the earth and sky from the remains of Tiamat's gigantic corpse. He put the stars in the heavens and created the calendar." (The mythology of Jupiter)

"Marduk, the great god of the Babylonians, was the planet Jupiter; so was Amon of the Egyptians; Zeus of the Greeks was the same planet; Jupiter of the Romans, as the name shows, was again the same planet. Why was this planet chosen as the most exalted deity? In Greece it was called “all-highest, mighty Zeus,” in Rome “Jupiter Optimus, Maximus” ; in Babylon it was known as “the greatest of the stars”; as Ahuramazda it was called by Darius “the greatest of the gods”; In India Shiva was described as “the great ruler” and considered the mightiest of all the gods; he was said to be “as brilliant as the sun.” Everywhere Jupiter was regarded as the greatest deity, greater than the sun, moon, and other planets. (The worship of Jupiter)

Ariel Sharon's gevecht met de wijsheid

Ariel Sharon is op 27 februari 1928 geboren in Kfar Malal, volgens zijn moeder ongeveer een uur na zonsopkomst. Astrologen hanteren het tijdstip 7u 45m.

Opvallend in de geboortehoroscoop van Sharon is de aanwezigheid van zachtmakende invloeden, zoals Zon in het dierenriemteken Vissen en Maan in het teken Stier. Daar komt bij dat de liberale planeet Jupiter sterke positieve aspecten ontvangt van andere planeten, terwijl de vrijheidsliefde van Jupiter wordt versterkt door de eigenzinnige planeet Uranus. Zowel Jupiter als Uranus bevinden zich in het eerste huis.
Je zou dus kunnen stellen dat Ariel Sharon als persoonlijkheid het meest optimaal zou kunnen functioneren in een klimaat van links, sociaalvoelend liberalisme.
Maar de werkelijkheid houdt zich niet aan de simpele wetmatigheden waaraan zij zou kunnen gehoorzamen wanneer mensen gewoon zichzelf zouden zijn...
Ariel Sharon ontkent zichzelf en maakt zichzelf tot gevangene van een fascistische ideologie, het zionisme, die behoort bij het negatieve Saturnus-Pluto-aspect in zijn horoscoop.

Zie de horoscoop van Ariel Sharon

Truth Will Set You Free

"The Jews demanded the world "Never Forget" their suffering while denying all of us Palestinians the story of our suffering.
The cruel, unexpected and shocking irony of both people’s history is that the long history of Jewish persecution in Europe ending with the Holocaust sadly did not soften the Jewish heart or fill it with compassion, but rather turned their hearts to stone allowing them to become the persecutors of Palestinians."


Zionism: "tragic cause of all the misery"

Zionism has taught the Israelis, that Palestinians are not fully human, but belong to a class of sub-humans, whose rights depend on the generosity of the Jewish ‘uebersmensch’, or superhuman, the "Chosen People".

This ideology is the tragic cause of all the misery that has been taking place since the early years of the twentieth century, for without Zionism, the Jews would have tried to assimilate with the indigenous people of Palestine, instead of creating a state that dominates the native people with harsh repression, or expels them altogether.

By Tariq Shadid, MD, for PalestineChronicle.com

World leaders call for Israeli withdrawal

The United Nations, the United States,the European Union and Russia issued a joint statement today urging Israel to withdraw from Palestian territories and for both sides to call an immediate cease–fire and prevent the conflict from spreading.
"We call for an immediate, meaningful ceasefire and an immediate Israeli withdrawal from Palestinian cities, including Ramalllah, specifically including Chairman Arafat's headquarters," UN Secretary General Kofi Annan told a news conference in Madrid.
"We call on Israel to fully comply with international humanitarian principles and to allow full and unimpeded access to humanitarian organziations and services," he said.
But the demand was immediately rebuffed by the Israelis. A security Cabinet decided that the campaign would continue according to plan, said a senior government official. (By Robert Wielaard, AP 10-4-2002)

American expert sees peace

An American expert said he sees the coexistence of both a sovereign Palestinian State and Israel, in the near future.
Dr Geoffrey Kemp, Director of the Regional Strategic Programme at Washington-based Nixon Centre, said a Palestinian state and the recognition of Israel is imminent for peace in the region.
Delivering a lecture at the Emirates Centre for Strategic Studies and Research, Kemp said: "The irony, and indeed the tragedy, is that everybody who has followed the subject exactly knows what the final status has to look like."
"There will be a Palestinian state. Israel will be recognised in borders roughly resembling those it occupied before the 1967 war, and there will be a compromise on issues such as Jerusalem and the return of refugees."
However, he said, the breakdown of the Arab-Israeli peace process remains the lightning rod that could set the whole region aflame as "neither Yasser Arafat nor Ariel Sharon have the political constituents nor the political will to make the necessary compromises for peace". (Abu Dhabi |By Nissar Hoath | 11-04-2002)


Praten Over Niks
Commentaar Wim Duzijn 2002

Sharon en zijn rechtse hardliners vechten voor het zionisme. Hamas vecht voor een Islamitische staat Palestina. En beide groeperingen negeren het feit dat alle experts het er over eens zijn dat noch de ene extremistische oplossing, noch de andere extremistische oplossing deugt.
Israel zal nooit een Islamitische staat worden (daar heeft de PLO van Arafat -een seculiere organisatie - ook nooit voor gevochten; de PLO streefde naar democratie en gelijke rechten voor iedereen) en de Palestijnen zullen nooit het rechtse zionisme, dat van hen tweede rangs burgers maakt, accepteren, hetgeen een volstrekt logische zaak is.
Het feit dat Westerse landen weigeren een ideologie te veroordelen die van mensen tweederangsburgers maakt mag gerust absurd worden genoemd.
Joodse ideologen en Islamistische ideologen maken misbruik van elkaars ideologische onverzettelijkheid. Het Palestijnse volk (waarvan de helft niet voor Hamas kiest) en de slachtoffers van de zelfmoord-activisten zijn daar de dupe van.
Je kunt je daarom afvragen waarom de Amerikanen, die de sleutel van de oplossing in handen hebben, de hardliners van beide kanten niet uitnodigen voor een gesprek. "De Palestijnse staat komt er, zijn jullie het daar mee eens? Zoja, waarom gaan jullie dan door met je strijd? Zonee, waar vechten jullie dan voor?"
Nu wordt iedere Palestijnse verzetstrijder een 'terrorist' genoemd, hetgeen volstrekt onjuist is. Je bent alleen dan een terrorist wanneer je (Israelier of Palestijn) vrede tussen Israel en Palestina onmogelijk maakt.
Ariel Sharon en zijn rechtse extremisten hebben 30 jaar lang niets anders gedaan dan elke vredespoging onmogelijk maken. "Het ergste wat Sharon kan overkomen", stelde de Israelische professor Israel Shahak in het verleden, "is een Palestijnse bevolking die zich rustig houdt..."
Dat keiharde feit: Dat Sharon vrede altijd heeft afgewezen - het feit dat hij nooit een boek over vrede heeft geschreven, maar wel een boek over oorlog - wordt door joodse ideologen volstrekt over het hoofd gezien.
Ook Hamas deugt niet. Dat is gewoon een feit. Wanneer Arabische landen vrede aanbieden, wanneer Amerika een Palestijnse staat aanbiedt, dan moet je - wanneer je voor de vrede bent - de diplomatie kansen geven. Pas wanneer de diplomatie faalt kun je actie ondernemen, en dan nog moet je in de eerste plaats objecten kiezen voor je aanslagen die zo weinig mogelijk burgerslachtioffers kosten. Strijden voor je recht is een normale zaak. Maar de zaak van de vrijheid ondergeschikt maken aan religieuze doelstellingen (zoals het vestigen van een Islamitische staat) is oneerlijk en onrechtvaardig.
Merkwaardig in het hele gebeuren momenteel is dat noch de Amerikanen, noch de Arabieren een gesprek aangaan met de hardliners. Iedereen maakt vredesplannen, maar de mensen die de oorlog in stand houden worden niet bij de gesprekken betrokken. Heel absurd allemaal.
Sharon levert zichzelf uit aan hardliners. Arafat levert zichzelf uit aan hardliners. En dat betekent dat zij pionnen zijn in een machtspel dat buiten hen om wordt uitgevochten.
Waarom praten met Arafat en Sharon als de werkelijke leiders extremisten zijn? Praat met die extremisten, maak ze duidelijk dat hun plannen nooit verwezenlijkt zullen worden, en als ze dat niet willen aanvaarden, zorg dan dat ze politiek gezien worden uitgeschakeld. Maar doe niet net alsof. Ga niet zitten praten over niks en laat toe dat de extremisten aan beide kanten de macht veroveren. Want dat is wat er nu al 30 jaar lang gebeurt:
Men praat over niks, terwijl extremisten met Amerikaans en Arabisch geld nederzettingen bouwen, geld in het riool werpen en met bommen gooien.
We zeggen dat we moderne zakenmensen zijn. In het Midden-Oosten merk je daar weinig van. Miljarden dollars worden daar in een bodemloze put gegooid!

Sharon & de Jood Als Eeuwige Krijgsheer

Question: Ariel Sharon, your autobiography is called "Warrior." Do you still see yourself like that today, when you are prime minister?

Sharon: "That is the role of my generation. It was and remains the role of my generation. And it is also the role of the coming generations. If the Jews want a state - and I believe that the Jews do want a state - it is everyone's role. Not necessarily to fight in practice, but to be ready to fight. To be deployed for that.
"You have to understand one simple thing: The Jews have one small state. It is a state blessed with skills, truly blessed with skills. But this is the only place in the world where Jews have the right and the ability and the strength to defend themselves by themselves. And that is a gift of God. That is what we must defend.
Therefore, we must all know that we can never place our fate in the hands of anyone else, not even in the hands of those who are our best friends. Never." (Interview met Ariel Sharon, Ha'aretz, april 2001)

Je kunt jezelf de vraag stellen of een machthebber het recht heeft de identiteit van een heel volk te bepalen. Gewoon zeggen dat je als oorlogszuchtige man de mening bent toegedaan dat alle joden - tot in de verre toekomst toe - oorlogszuchtige mensen behoren te zijn: 'strijders', 'vechters', krijgsheren, die zichzelf moeten verdedigen.
Wie over een klein beetje gezond verstand beschikt beseft hoe krankzinnig deze opvatting is. Je moet eeuwig vechten en eeuwig jezelf verdedigen.
Die opvatting - die het militarisme heilig heeft verklaard - veronderstelt dat er iets te vechten valt en dat er iemand is waartegen je jezelf verdedigen moet.
Sharon zet met die stelling de wereld op z'n kop. In een normale maatschappij is een strijder een man die alleen dan in actie komt, wanneer een hogere overheid (die niet uit generaals en kolonels bestaat) heeft bepaald dat er sprake is van een gevaarlijke situatie. Met andere woorden: een normale, democratische maatschappij kent weliswaar strijders, maar die vormen een minderheid, die tot taak heeft in ogenblikken van gevaar de minder strijdlustige meerderheid te beschermen.
Ariel Sharon bepaalt dat het hele joodse volk het militaire uniform dient aan te trekken. Dat betekent dat er iets gezocht moet worden om te kunnen vechten. en dat is nu precies wat rechts Israel al decennialang doet. Objecten zoeken waar de eeuwige strijdlust op kan wordem uitgeleefd.
Die objecten moeten niet joods zijn. Sharon wil niet vechten tegen joden - ook al zijn ze extreem-rechts en in geestelijk opzicht dus de tweelingbroer van Adolf Hitler. Nee, de joden vormen een heilig verklaarde eenheid, die ten koste van alles in stand moet worden gehouden.
Op 11 september verklaarden 15 moslims dat ze bereid waren voor hun geloof te sterven. Dat vonden we vreemd. Toch zegt Ariel Sharon precies hetzelfde. Hij gelooft in de Goddelijke roeping van het joodse volk en hij eist van dat volk dat het samen met hem vecht en sterft voor zijn heilige zaak - een zaak die door de meerderheid van de joden nauwelijks wordt begrepen en waarvan men zich waarschijnlijk ook helemaal niet bewust is dat men hem heeft.
Het wordt daarom tijd dat de regering van Israel ons vertelt wat nu precies die 'heilige taak' van de joodse staat Israel is. Vooral ook omdat de hele wereld op het ogenblik wordt opgeroepen als een blok achter Israel te blijven staan.

Wie niet denken wil moet machtig zijn


Marcel van Dam wil geen man van oorlog zijn
Commentaar Wim Duzijn 2002

Marcel van Dam, pvda-lid, en Elsbeth Etty, eveneens pvda-lid, hebben ruzie. Marcel verdedigt de Palestijnse zaak - een strijd tegen onrecht - terwijl Elsbeth Etty die Palestijnse zaak in een kwaad daglicht probeert te plaatsen, door te suggereren dat Palestijnse verzetsdaden alleen maar pogingen zijn van verblinde fundamentalisten alles wat joods is aan te vallen en te vernietigen - en daarmee dus 'antisemitische terreurdaden'.
Iedereen die daarom de Palestijnen verdedigt is in haar ogen per definitie een antisemiet

Marcel van Dam als ombudsman in de jaren '60.

Het is triest dat mensen die zichzelf intelligent en links noemen - Elsbeth Etty schijnt zelfs de uiterst idealistische schrijfster Henriette Roland Holst te bewonderen, een vrouw die pleit voor de overwinning van de zachte krachten in de wereld - op zo een kritiekloze wijze de staat Israel verdedigen, een staat die gedragen wordt door een ideologie die de ontkenning is van alle socialistische idealen die Henriette Roland Holst in haar leven uitgedragen heeft.
Het zionisme (in wezen een tegenpool van het humanisme) heeft vanaf het allereerste begin de rechten van de Palestijnen ontkend door niet te spreken over een democratische staat (staat voor allen), maar over een joodse staat (een staat van en voor joden). Dat feit ontkennen is onmogelijk - behalve wanneer je de ogen dichtsmeert met de boter die in dikke stralen van je hoofd afdruipt.
Die extreem-rechtse mentaliteit (extreem-rechts noemen we die opvattingen die mensen het recht geven andere mensen hun burgerrechten af te nemen) heeft een tijdlang een sluimerend bestaan geleid, maar kwam in het jaar 1967, na de juni-oorlog waarin de Westbank en de Gazastrook werden veroverd, tot volle bloei.
Het probleem van de inlijving van de Westbank en de Gazastrook waren de bewoners. Die bewoners waren niet-joods en daarom zou opname van die inwoners in Israel van Israel een staat maken waarin niet-joden de meerderheid zouden gaan vormen.
De logische oplossing zou zijn geweest de bezette gebieden onmiddelijk weer af te stoten: Niet-joods, eng, onrein.., dus weg ermee!
Maar dat deden de Israeli's niet. Ze wilden en willen de gebieden houden, zonder dat de inwoners Israelisch staatsburger mogen worden. Dat is de kern van het conflict. En daarom wil Ariel Sharon oorlog voeren. Niet omdat hij de beschaving wil, zijn autobiografie heet niet, "Ik, de beschaafde man", maar omdat hij de oorlog wil: zijn autobiografie heet: "Ik, de man van oorlog"!

H. Roland Holst: De zachte krachten


Sharon en Hamas: extreem-rechtse nationalisten

Ariel Sharon alle jaren door vrede heeft verworpen. Alle vredesplannen die er op waren gericht Palestijnen volwaardige rechten te geven in een eigen land werden genadeloos door hem getorpedeerd en tijdens de momenten waarop Barak zijn zogenaamde 'edelmoedige aanbod' deed zette hij alles op alles om poten onder de stoel van Barak weg te zagen (vergeten wordt dat Barak zijn aanbod deed vanuit een positie van volstrekte machteloosheid - hij had de steun in het parlement verloren en zou dus nooit een meerderheid voor zijn zogenaamde vredesplannen gekregen hebben..).
In het Witte Huis regeert nog altijd de waanzin. Waanzin is de ontkenning van de realiteit. Zinnige opvattingen worden vervangen door dromen, illusies en leugens.
Hoe kritischer de wereldopinie het gedrag van Israël gaat bekijken, des te wanhopiger en furieuzer worden de pogingen van rechtse krachten de wereld te laten geloven in leugens.
Daar kunnen we maar een antwoord op geven: stelselmatig, elke dag de waarheid vertellen. Omdat alleen de waarheid de waanzin kan opheffen.
In politieke termen zou je kunnen spreken over 'Realpolitik' - een politiek die de realiteit boven de illusies van ideologische fundamentalisten (zionistisch en islamitisch) plaatst.
Realistische politiek hebben we nodig. Dat betekent dat de Arabische landen eindelijk eens het smerige spelletje dat fundamentalisten spelen aan de kaak moeten stellen (anders stelt hun gezamenlijke vredesaanbod niets voor). Hamas deugt niet, net zo min als Sharon en Netanyahu, omdat men niet de realiteit, maar de waanzin van een primitief onmenselijk bijgeloof verdedigt: het primitief-nationalistische bijgeloof dat stelt dat de staat in dienst moet staan van een God, die weigert de rechten van andersdenkenden te respecteren.

Hamas streeft naar islamitische staat in Palestina
Profiel Hamas - planet.nl nieuws

Hamas wil op korte termijn terugtrekking van de Israëlische troepen uit de Palestijnse gebieden realiseren. Hamas erkent de Israëische staat niet. Op lange termijn wil Hamas een islamitische staat stichten in het gebied dat oorspronkelijk Palestina was. Hamas weigert de Palestijnse Autoriteit te erkennen als de enige autoriteit in de Palestijnse gebieden en weigert eveneens haar militaire acties tegen Israël te staken. Hamas meent dat als het de Palestijnse Autoriteit als enige autoriteit erkent, het daarmee ook de Oslo-akkoorden erkent. Hamas ziet deze akkoorden als niet veel meer dan een overeenkomst om de veiligheid te waarborgen, met als uiteindelijk doel de militante islamitische bewegingen te vernietigen.
De Palestijnse leider Yasser Arafat en de Palestijnse Autoriteit zien Hamas als een rivaal, maar proberen de beweging wel te betrekken in de gematigde politiek, om te voorkomen dat Hamas verder ondergronds gaat en daardoor moeilijker te controleren wordt. De Palestijnse Autoriteit heeft in het verleden wel stappen ondernomen tegen Hamas, maar Arafat wil niet de indruk wekken dat hij zich voor het karretje van Israël laat spannen om Hamas uit te schakelen.

De militante vleugel van Hamas opereerde voorheen vanuit Jordanië, waar bijna de helft van de bevolking Palestijns is. Na de dood van koning Hussein is het hoofdkwartier van de beweging echter gesloten door zijn opvolger, Abdullah. De leiders zijn naar Qatar verkast.


Hamas & Jordan

Although King Hussein had faced tremendous pressure from both the US and Israel - exacerbated by Jordan's 1994 peace deal with the Jewish state -- the late monarch had allowed Hamas to maintain political offices in the kingdom. Abdullah, however, took a decidedly different approach in an effort to demonstrate his public support of the Middle East peace process, beginning with the closure of the Palestinian group's offices and the arrest of a number of Hamas activists in August 1999. He did so at a great risk, as the organization has enjoyed considerable popular sympathy among Palestinians and influential Islamists in Jordan.
The Jordanian government accused the organization of conducting illegal activities, including possessing firearms and inciting hard line sentiments among the Jordanian opposition. The move by the new king had been seen as a move to support Palestinian Authority President Yasser Arafat, who was waging his own battle with the radical group over his backing of the peace process with Israel - a struggle that continues to this day. Arafat, in fact, at the time of the Jordanian succession, suggested that he would welcome a "confederation" with Amman. (Bron: www.eastwestrecord.com)

Moraal Doet Niet Aan Vriendjespolitiek
Commentaar Wim Duzijn 2002

"U.S. Secretary of State Colin Powell was reviewing whether to proceed with talks scheduled with Palestinian Authority Chairman Yasser Arafat after a Palestinian suicide bombing in Jerusalem killed six people, the State Department said Friday.
State Department spokesman Richard Boucher told reporters after the bombing that Powell was deliberating over his plans for Saturday, when he was due to meet the Palestinian leader in the West Bank city of Ramallah.
"He's looking at the whole situation in terms of the bombing and where we are and where we stand," Boucher told reporters when asked whether Powell would go ahead with the Arafat talks." (Ha'aretz/AP, 12-4-2002)

De hele wereld bekijkt momenteel de beelden van kapotgeschoten Palestijnse dorpen, waarin honderden mensen zijn omgekomen, beelden die Colin Powell niet verhinderen Ariel Sharon vriendelijk de hand te schudden.
De Israëlische televisie laat die beelden niet zien aan de eigen bevolking: "het eigen kwaad is nu eenmaal geen kwaad". Wat men wel laat zien is weer een nieuw beeld van een zelfmoordaanslag, een gruwelijk gebeuren, maar niet gruwelijker dan de zee van dood en vernietiging die het Israëlische leger de Palestijnen heeft geschonken.
In zo'n situatie mag je als onderhandelaar geen verschil maken tussen vriend en vijand. Je kunt en je mag niet zeggen dat de agressie van de een bestraft moet worden (met de vijand Arafat mag niet gesproken worden) en de agressie van de ander niet (Sharon is een goede vriend).
Wat je alleen maar kunt concluderen is dat beide partijen niet in staat zijn rust te brengen in de regio zodat een derde partij de rol van vredesbrenger dient te spelen.
Dat is wat de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Kofi Annan, stelt. Hij uit de enig juiste gedachte die in deze situatie uitgesproken kan worden, namelijk de vervanging van het bruut opererende Israëlische bezettingsleger door een Internationale Vredesmacht.
We moeten af van de zeer onrechtvaardige opvatting dat Israël mag bepalen wat goed en wat slecht is.
De Verenigde Naties hebben de morele plicht die waanzin te bestrijden. En de Verenigde Staten dienen de Verenigde Naties daarbij te steunen.
De Palestijnen tot rede brengen door ze duidelijk te maken dat Israel niet de baas is in de wereld. Daarom is de aarzeling van Colin Powell een gesprek met Arafat aan te gaan schijnheilig. Of je praat met niemand, en je laat de zaak over aan een onafhankelijke ander, of je praat met beide partijen, gedreven door de filosofie dat vrede de goede zaak is en oorlog de slechte zaak.
Daar gaat het om. Amerika moet kiezen voor een strijd waarbij humanitair-humanistische principes centraal staan, zodat afgerekend wordt met de walgelijke sfeer van hypocriet moralisme, handjeklap en nepotisme, die tot nu toe het (pro-Zionistische) Amerikaanse beleid verziekt heeft.

Jenin, 12-4-2002

Vernietiging In Dienst
Van De Wetteloosheid

"Genocide is niet als het resultaat van berekende daden, maar het resultaat van handelen vanuit Messiaanse, apocalyptische fantasieën die verlossing beloven. Deze fantasieën veronderstellen dat alleen door het offer van de massaslachting de wereld gezuiverd kan worden van het kwaad en de onderdrukking. Ze veronderstellen een 'Manicheïsch universum', waarbij de potentiële slachtoffers gestigmatiseerd worden als de belichaming van het kwaad: niet-menselijk, onrein en duivels. "

Massaslachting en genocide

Kofi Annan pleit voor ingrijpen

De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties beraadt zich over een voorstel van secretaris-generaal Kofi Annan om een internationale vredesmacht naar de Palestijnse gebieden te sturen. Israël is fel gekant tegen zo'n vredesmacht. Annan is ervan overtuigd dat `wij niet langer neutraal kunnen blijven, als dagelijks aan beide zijden mensen worden gedood.'
Annan staat een multinationale troepenmacht voor ogen `die sterk genoeg is en zaken kan afdwingen'. In de huidige situatie is het sturen van waarnemers niet meer voldoende, meent de secretaris-generaal. De vredesmacht moet een einde aan het geweld maken en de voorwaarden scheppen dat zowel Israël als de Palestijnen weer aan de onderhandelingstafel plaatsnemen. Bovendien moet de vredesmacht de Palestijnse Autoriteit de kans geven de infrastructuur in de Palestijnse gebieden te herstellen. (Algemeen Dagblad, 12-4-2002)

Powell roept haat en verbittering op
By Ramzy Baroud, Editor-In-Chief, Palestine Chronicle 12-4-2002

Arabs are well known for their generosity. They receive their guests with open arms, go out of their way to serve them, and to make sure that their guests know that they are welcomed. It’s a well known Arab tradition that when a stranger needs a place to stay, an Arab is compelled to host him for three days before the guest is asked even about his name. But while Arabs might be the lords of generosity, they are not stupid. So, I offer my sincere apologies for breaking this great tradition: Mr. Colin Powell, I hate to say it, but you are not welcome.
You are not welcome, because you came to dance on our wounds, you waited until we bled to death, and you waited until our President was humiliated, you came to tell us to end violence against Israel while we barely got the chance to dig the mass graves in which Israel buried our best men and women.
You are not welcome because sir, you don’t care about my people, for they will have little say in the upcoming Congressional elections, they have no money for you, no votes, no media strategists. They are only refugees, born and raised refugees, life for them is as miserable as death. But why should you care? You have already blamed them for everything, you have denounced their right to defend themselves and let the Butcher of Beirut knife them with no mercy, as you stood afar and waited, and waited.


Het Messiaanse Tijdperk Van Geld En Macht

Nasser Al-Kidwa, the Palestinian U.N. observer, said he hoped the council would quickly accept the idea of an international force. Israel's U.N. spokesman, Ariel Milo, said Israel would object." (AP, 12-4-2002)

De vraag die een naar eerlijkheid verlangend mens zichzelf vandaag moet stellen is wanneer redelijke mensen in gaan zien dat Israël een oorlogszuchtige natie is, die zich laat leiden door de gedachte dat Israël in een Messiaans tijdperk leeft, waarin de Verenigde Staten verplicht zijn de Messiaanse oorlogen te voeren, die Israël tot leidende macht in het Midden-Oosten moet maken.
De religieuze extremisten die de politiek van Amerika domineren zijn waanzinnig. Die waanzin uit zich in de geldverslindende kolonisatiepolitiek van de staat Israël, een uit godsdienstige motieven voortvloeiend beleid, dat momenteel zogenaamd machtige Amerikaanse politici omtovert in deerniswekkende clowns (zoals alle intelligente, vredelievende mensen door rechts Israël op een systematische wijze worden vernederd en belachelijk gemaakt).
De kolonisten die de macht in Israël in handen hebben zien de junioorlog van 1967 als een Messiaanse boodschap die de eindtijd heeft ingeluid, een eindtijd waarin Israël via oorlogen de Messiaanse belofte waar dient te maken.


Salomon Bouman-NRC, april 1998: "Op dat mystieke moment (juni 1967) sloeg de Messiaanse vonk in de Israëlische natie. De zege werd ervaren als een wonder waarvan er zoveel zijn in de tenach, het Oude Testament. Israël kreeg in die dagen een gebedskleed om. Met de historische joodse bakermat Judea en Samaria (Westelijke Jordaanoever) in zijn greep werd het 'bevrijde' land heilig en sloot Israel zichzelf op in blakende hoogmoed. De rampen en tegenslagen die het sinds 1967 troffen, zijn terug te leiden tot de verblinding die op de zege volgde. Alsof het koloniale tijdperk tijdens de conferentie van de Derdewereldlanden in 1955 in Bandung niet was afgesloten, wonnen krachten aan politieke invloed die zich beriepen op historische rechten van religieus karakter om het veroverde land te behouden. Het realisme van het linkse seculiere zionisme, zoals David Ben Gurion dat beleed, werd naar de achtergrond gedrongen.

Sharon en de kolonisten zien zichzelf als uitvoerders van een Messiaanse droom, die Israël tot machtigste natie van het Midden-Oosten (volgens sommigen zelfs van de hele wereld) behoort te maken.
Dat Messiaanse bewustzijn is puur narcistisch gericht. Israël verheerlijkt zichzelf, wil zichzelf tot heilstaat uitroepen, en wil de eigen joodse bevolking gelukkig maken. Degenen die dat ideaal ontkennen of in de weg staan worden gezien als kwaadaardige opoerkraaiers.
Het zal duidelijk zijn dat binnen een dergelijke visie op het bestaan de vrijheid van het individu volstrekt onbelangrijk is. Waar het evangelie van Jezus Christus (Jezus noemde zichzelf volgens de evangelieverhalen de Messias) ons vertelt dat het Koninkrijk der Hemelen een rijk van intelligente eenlingen is (een eenling is een wereldburger die zich overal thuis kan voelen: 'het koninkrijk is binnen u en buiten u"), daar staat de Israëlische Messias voor een vorm van aan de natie gebonden collectivisme, die van alle burgers eist dat zij zich onderwerpen aan het primitieve machtsdenken van onredelijke fanatici.
Daarom is de morele schertsvertoning die Amerikaanse politici momenteel opvoeren ook zo'n zielige vertoning. Ze zijn Amerikaan, ze denken dat ze de vrijheid verdedigen, maar zodra ze een bezoek brengen aan Israël worden ze gedegradeerd tot sloofjes van de onvrijheid, de domheid en de waanzin.
Amerika, dat op een welhaast masochistische wijze rechts Israël steunt, werkt er aan mee dat de bewoners van het Midden-Oosten worden uitgeleverd aan fanatieke ideologen.
Waarom doet Amerika dat? Niet omdat Amerika de intellectuele bevrijding van de enkeling verheerlijkt, nee, Amerika steunt Israël omdat men de droom van een groep godsdienstwaanzinnigen in stand wil houden, een droom die betaald wordt door Amerikaanse miljardairs, die oprecht denken dat wijsheid met geld en macht gekocht kan worden.
De aanval van een groep terroristen op 11 september van het jaar 2001, waarbij de symbolen van het Joods-Messiaanse machtsdenken werden beschadigd en/of vernietigd, is daarom veel meer dan zomaar een terreurdaad. Die aanval moet ons er van bewust maken dat de Messiaanse droom van religieus Israel en Amerika een op macht en geld gebaseerde, rechtse droom is die niet deugt.

Hebben en zijn

Op school stonden ze op het bord geschreven.
Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn;
Hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven,
De ene werklijkheid, de andre schijn.

Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven.
Is van de wereld en haar goden zijn.
Zijn is, boven die dingen uitgeheven,
Vervuld worden van goddelijke pijn.

Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.
Is naar de aarde hongeren en dorsten.
Is enkel zinnen, enkel botte plicht.

Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken,
Is kind worden en naar de sterren kijken,
En daarheen langzaam worden opgelicht.

Ed. Hoornik

Arafat en Powell ontmoeten elkaar

De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell heeft zondag 14 april een ontmoeting met de Palestijnse leider Arafat. Dat heeft een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zaterdag bevestigd.
De ontmoeting zou oorspronkelijk zaterdag plaatsvinden, maar Powell had deze uitgesteld naar aanleiding van de Palestijnse zelfmoordaanslag in Jeruzalem, waardoor vrijdag zes Israëli's werden gedood. Voor een nieuwe afspraak stelden de Verenigde Staten als voorwaarde dat Arafat de zelfmoordaanslagen zou veroordelen.
Zaterdagmiddag verscheen een officiële verklaring van Arafat en de Palestijnse Autoriteit, waarin "alle terroristische acties tegen burgers, Israëli's of Palestijnen" worden veroordeeld. De verklaring is later op de Palestijnse televisie voorgelezen. (SPITS, 13-4-2002)

Chief Palestinian negotiator Saeb Erakat said the Arafat-Powell meeting was set for 11 a.m. local time.
"This is our commitment to peace, to condemn acts of violence," Erakat said.
"This vicious cycle must really stop. There never will be a military solution to this problem."
Erakat said the statement was issued by both Arafat and the Palestinian Authority leadership.
The statement was issued in Arabic to reporters in Ramallah, West Bank. Israel and the United States have been demanding an Arabic statement from Arafat renouncing terrorist acts as a starting point toward talks aimed at a cease-fire.

"We strongly condemn violent operations that target Israeli civilians, especially the last operation in Jerusalem," the statement said. "We also strongly condemn the massacre and the killing Israel occupation forces have, and are still, committing against Palestinian civilians and refugees in the city of Nablus and the Jenin refugee camp and the Church of Nativity in Bethlehem and other Palestinian territories over the past two weeks." (CNN, 13-4-2002)