Noam Chomsky's Golden Rule
By Eric Bosse, AlterNet 23-4-2003

In his first new book since the controversial bestseller "9/11," Noam Chomsky concentrates his criticism of U.S. policy on a single principle which is easily recognizable as the Golden Rule: that one should apply to oneself the same standards one applies to others.

In "Power and Terror: Post-9/11 Talks and Interviews" (Seven Stories Press), Chomsky uses that rule to cut to the heart of the matters in American foreign policy and domestic politics. This brief 150-page book collects transcripts from interviews and public talks given by Chomsky during the Spring of 2002.
"There is one simple way for the United States to decrease very significantly the amount of terror in the world," says the 75-year old political activist, writer and MIT linguistics professor, "and that is to just stop supporting and participating in it."

Khamenei Calls On City, Village Councils to Serve People
Teheran Times, Iran 26-4-2003

Ayatollah Seyed Ali Khamenei (spiritual leader) advised members of the Islamic city and village councils to provide the nation with sincere Services, IRNA reported.
Solving the existing problems in cities and villages, improvement of the environment, facilitating the people's living, giving priorities to the poorer areas, respecting the city and village laws and regulations and preserving the Islamic and national principles in buildings construction were among the Leader's guidelines to the members of the Islamic city and village councils.
President Mohammad Khatami also highlighted the need that the city councils avoid political inclinations in their decision-making.
Addressing the meeting with members of the new city and village councils, Khatami said the municipalities and councils should not engage in political activities, stressing that serving the people must instead become the top priority of the institutions.

Commentaar 2003: Het benadrukken van de dienende taak van de overheid is het eerste en belangrijkste principe van de verlichtingsidealen die het liberalisme en het socialisme hebben voortgebracht.
Dienen is het tegendeel van dictatuur en irrationele dwang (bindt ook de strijd aan met dictatoriaal ingestelde mensen), zodat er met recht gesteld kan worden dat elke maatschappij die het principe van de dienende overheid afwijst een maatschappij is die de weg vrijmaakt voor dictatuur.

Stil Pessimisme & Lawaaierig Utopisme
een zwaarmoedig geluid in oorlogstijd

William Cook: Amerika & Israel
Counter Punch 27-4-2003

In a letter to the President, dated April 3, 2002, five months before the National Security Strategy Policy Report was issued as the guiding document for the Bush administrations' foreign policy, Perle, Daniel Pipes, Norman Podhoretz, William Kristol, William Bennett and many others from the New American Century Project, wrote: "No one should doubt that the United States and Israel share a common enemy. We are both targets of what you have correctly called an 'Axis of Evil.'
Israel is targeted in part because it is our friend, and in part because it is an island of liberal, democratic (sic) principles ­ American principles ­ in a sea of tyranny, intolerance, and hatred. As Secretary of Defense Rumsfeld has pointed out, Iran, Iraq, and Syria are all engaged in 'inspiring and financing a culture of political murder and suicide bombing' against Israel, just as they have aided campaigns of terrorism against the United States over the past two decades. You have declared war on international terrorism, Mr. President, Israel is fighting the same war."

Even if we overlook the obsequious drivel in this letter and the omitted realities of Israeli behavior under Sharon, who has made a hallmark of state run terrorism, we can see that Israel's interests as promulgated by Perle and Wolfowitz have been transferred to America.
Israel is being targeted for terrorist actions because it is a friend of the US, and, therefore, they conclude, it follows that the US has a responsibility for defending Israel. To that end, they demand that " the United States should lend its full support to Israel (and) we urge you to accelerate plans for removing Saddam Hussein from power in Iraq."

Zionisme & Arabisch Realisme
Commentaar Wim Duzijn 2003

saudi peaceplan 2002

Hoewel alle Arabische leiders, inclusief Saddam Hussein, in het jaar 2002 Israël vrede hebben aangeboden, een vrede die was gebaseerd op het 'vrede in ruil voor land principe', heeft Israël steevast geweigerd elk Arabisch vredesaanbod serieus te nemen.
Arabische vrede betekent namelijk automatisch Arabisering van Israël. Israël wordt - als kleine joodse enclave - een ministaat in een grote Arabische wereld en zal - om als volwaardig lid mee te kunnen doen - de Arabische identiteit op de eerste plaats moeten zetten. Arabisch wordt de hoofdtaal - Hebreeuws blijft de taal voor fanatieke nationalisten (zionisten).
Binnen een Arabische wereld werken alle Arabische landen samen en ontwikkelen en moderniseren ze zich, samen met de joods-arabische staat, die op een vanzelfsprekende wijze de minderheid is die ze in de ogen van niet aan joods messianisme gebonden realisten ook behoort te zijn.
Waarom mensen die gezond verstand bezitten Arabisering van Israël (dwz onderdeel worden van de Arabische gemeenschap) afwijzen zal in de toekomst door intelligente mensen als een groot immens raadsel worden beschouwd.
Wie macht wil hebben zonder tegelijkertijd een onderdrukker te willen zijn zal moeten kiezen voor gelijkheid.
Als Arabier tussen Arabieren vorm je voor geen mens een bedreiging en wat is er in godsnaam op tegen om een joodse Arabier te zijn? Zelfs de leider van de extremistisch ogende Hamasleider merkt dat op...
Waarom noemt Ariel Arik Sheinerman (zoon van Russische immigranten) zich Ariel Sharon en waarom zou hij niet kunnen leven met de Arabische naam Azmir Shahad? Toch ook een mooie kleurrijke naam...
De enige verklaring die de irrationele afkeer van het Arabier zijn een schijn van redelijkheid mee kan geven is een negatieve verklaring, een geheel van redenen en motieven die in de hoek van het racistische, extreemrechts-religieuze gedachtegoed moet worden geplaatst.
Dat extreemrechtse utopisme (een mengeling van religieus messianisme en fascistische grootheidswaan) gaat er vanuit dat Arabieren in geestelijk opzicht altijd de mindere zullen blijven van 'de' joden en ook al verwerpen vrijwel alle liberale joodse intellectuelen in de wereld die absurde racistische redeneertrant, desondanks kunnen ze niet leven met de gedachte dat een jood ook een Arabier kan zijn.
Israël een Arabische staat, een staat die deel uitmaakt van de Arabische Liga? Kan dat? Mag een joodse politicus een witte jurk aantrekken en zichzelf tooien met een Arabische muts?
Ik - als anarcholiberale toekijker die zich aan geen enkele groep gebonden heeft - heb er geen problemen mee. Als anarchist ben ik in een christelijke wereld een onbeduidende outsider - want aan 'het idool Jezus' gebonden christenen zijn de meest onverdraagzame schepselen van de wereld wanneer het er op aankomt geestelijke vrijheid boven bijgeloof te plaatsen - dus waarom zouden we van Nederland geen Arabisch land maken?
Allemaal Arabieren. Allemaal een oliepompje in de tuin, met een grote zwengel eraan, die ons doet terugdenken aan ons mooie Hollandse verleden, toen we nog water omhoog mochten pompen uit de grond.
Nederland Olieland. Kan er iets mooier in het leven zijn?
In Irak mogen vrienden van het zionisme wel Arabier zijn. Ze noemen zich Irakees maar ze zijn op zo'n manier gehersenspoeld dat ze het zionisme boven de Arabische cultuur en de waarden van de Islam plaatsen.
Waarom? Waarom zou het zionisme boven de Arabische cultuur en de Islam moeten worden geplaatst? De Islam is een idee, een gedachte, en wanneer dat idee wordt losgekoppeld van ouderwetse vormen en idolen kan dat idee een uiterst positieve invloed uitoefenen.
Het zionisme was ook een idee, maar geen mens weet meer waar het zionisme nu nog voor staat. We praten er over - 'zionisme'.., maar niemand vertelt je waar het woord naar verwijst. Alle joden naar een joodse staat. Zoiets zal het wel zijn, nemen we aan, want niemand vertelt ons ooit iets anders.

Israel Shamir, een christelijk geworden socialistische schrijver en journalist, hecht weinig waarde aan de begrippen 'jood' en 'joodse staat'. In veel opzichten lijkt hij op Ariel Sharon, die de band met de grond als het belangrijkste kenmerk van het zionisme beschouwt.
Waar Sharon echter vasthoudt aan de zionistische leer van de exclusief joodse staat, daar vecht Israel Shamir voor een democratisch Palestina waar het verschil tussen joden, Arabieren en Palestijnen volledig wordt opgeheven. Voor hem is zionisme de terugkeer naar het Midden-Oosten van die joden die op grond van hun religieuze opvattingen een geestelijke band hebben met het historische Israël, dat binnen een moderne democratie of een Arabische entourage net zo authentiek historisch is als binnen een exclusief joodse staat.
Het idee van de exclusief joodse staat is in feite een terugkeer naar een primitief verleden, waarin fundamentalistische nationalisten en religieuze fanatici (zeloten) vochten voor een staat die gebaseerd was op raszuiverheid.
De Romeinen hebben in het verleden de naar raszuiverheid strevende fascisten vernietigd. Daar viel niet mee samen te werken, daar was geen compromis mee te sluiten. Dus daarom werd alles wat aan hun cultuur herinnerde radicaal vernietigd en werden de joodse fascisten het Midden-Oosten uitgezet.
Dat gegeven wordt door maar weinig mensen als historisch feit gezien. Je schijnt je ervoor te moeten schamen wanneer je het optreden van de Romeinse machthebbers beschrijft als een aanval op joodse onverdraagzaamheid. En toch ging het daar om. Vanwege onverdraagzaamheid en terreur werd Jeruzalem vernietigd. Omdat de joodse terreur in de ogen van de Romeinen antiliberaal extremisme was.
Dat Messiaanse extremisme heeft de groep Begin-Sharon het Midden-Oosten teruggegeven en blij hoeven we daar met z’n allen niet mee te zijn.
Wat koopt een mens voor extremisme? Wat moet je als rustig Arabisch dorpsbewoner beginnen met een opdringerige vent die de hele boel komt plat-bulldozeren?
En toch is dat gebeurd. Er trokken mensen met een grote bulldozer het land binnen omdat ze weigerden Arabier tussen Arabieren te zijn.
Waarom?, blijf je jezelf afvragen. Waarom mag een jood geen Arabier zijn. Hij mag toch ook Nederlander, of Belg of Amerikaan zijn...

Terugblik: Joel Schalit over Raanan Gissin
San Francisco Bay Guardian, 28-11-2001

"ONE OF THE ways my Israeli family and I bond is by sharing our sense of shame whenever we hear spokespeople for the Israeli government issue official responses to events that have transpired during the al-Aqsa Intifada. Every time we hear the whining voice of Prime Minister Ariel Sharon's spokesman Ra'anan Gissin on CNN or the BBC, we can't bear it.
"Couldn't Sharon have chosen a more articulate apologist?" we ask in the Schalit household. "With all the educated Israelis he could have chosen, even amongst the right-wingers he calls his friends, Arik had to choose this potz?"
Unlike his legions of detractors, Sharon is a detail-oriented and comprehensive thinker. Indeed, reading the 2001 reprint of his 1989 autobiography, Warrior, one would assume that Sharon might have found a more sophisticated mouthpiece for his own "pragmatic" neoreligious version of Zionism. But, as Sharon's own narration of his climb to the top of Israel's political establishment proves, this archetypal "ugly Israeli" has always seen his raison d'être as being about reaching out to the frightening underside of the Zionist movement, the national-religious camp and the settlers, to secure his own hegemony.

Amer A. AL-Zubaidi:Allah does not wish injustice
for any of His creatures
Kufa Center of Islamic Knowledge (KCIK), Virginia - USA

The world is indulged materialism and self-desire, ignoring poverty of the needy, and the fear and insecurity of many people.
Mankind must strive to benefit the entire world, attacking the problems they might face today to benefit tomorrow. They must ensure peace and urge the support of justice with equality, and struggle against injustice and corruption. They must search for true contentment by alleviating the tragic suffering of humanity and ensure comfort and happiness by establishing prosperity and peace, and by encouraging goodness and kindness.
People of different faiths as well as those who believe in the oneness of humanity are trying to come together to eradicate the weakness of mankind toward faith, immoralities, the spread of crimes, discrimination, and the use of force against people who have nothing.
The gifts of The Almighty Lord are to be used for constructively for the benefit and cooperation among all mankind. All must contribute in supporting the right and suppressing the injustice, oppression, and transgression. As a Muslim scholar declared, “Beware of the studies you are receiving. They have the capability of killing the spirit of the entire nation.”

The corruption of Judaism

"The corruption of Judaism, as a religion of universal values, through its politicisation by Zionism and by the replacement of dedication to Israel for dedication to God and the moral law, is what has alienated so many young Americans who, searching for spiritual meaning in life, have found little in the organized Jewish community." (Allan Brownfield: "Issues of the American Council for Judaism", Spring 1997)

"Israelis seem to be haunted by a curse. It is the curse of the original sin against the native Arabs.
How can Israel be discussed without recalling the dispossession and exclusion of non-Jews? This is the most basic fact about Israel, and no understanding of Israeli reality is possible without it. The original sin haunts and torments Israelis; it marks everything and taints everybody. Its memory poisons the blood and marks every moment of existence." (Benjamin Beit-Hallahami)

"My friend, take care. When you recognize the concept of 'Palestine', you demolish your right to live in Ein Hahoresh.
If this is Palestine and not the Land of Israel, then you are conquerors and not tillers of the land. You are invaders. If this is Palestine, then it belongs to a people who have lived here before you came. Only if it is the Land of Israel do you have a right to live in Ein Hahoresh and in Deganiyah B. If it is not your country, your fatherland, the country of your ancestors and of your sons, then what are you doing here? You came to another people's homeland, as they claim, you expelled them and you have taken their land." (Menahem Begin, quoted in Noam Chomsky's "Peace in the Middle East?")

Naïviteit & Cynisme
Commentaar Wim Duzijn 2003

Wie terugblikt op de naïeve betogen die Donald Rumsfeld aan de vooravond van de inval in Irak de wereld inzond, die kan zichzelf alleen maar vol verbijstering afvragen of er zoiets bestaat als een intellectuele denktank in het Witte Huis.
Rumsfeld hanteerde het beeld van een zielig, onderdrukt, bangelijk volkje, dat getiranniseerd werd door een duivelse fascist die alleen het slechtste voorhad met zijn volk - de mensen als het ware met miljoenen tegelijk de gaskamers injoeg om ze massaal uit te moorden - en die daarom vernietigd diende te worden door Amerikaanse bevrijders die van Irak een mooi sprookjesland zouden maken.
De sancties worden opgeheven, het voedsel stroomt het land binnen, de bevolking kan in stemmig verlichte schoollokalen op knopjes drukken teneinde een paar politieke pro-zionistische bonzen in het centrum van de macht te plaatsen en alles zal heel zonnig zijn in een wereld waarin de mensen nog heel lang en gelukkig mogen leven.
Waarom Rumsfeld dat naïeve beeld de wereld heeft ingezonden weet niemand. Een feit is dat de zionisten in de regering Bush nooit geloofd hebben gehecht aan het beeld van het arme zielige Arabische volk.
Het zionisme is een politieke machtsleer die gebouwd is op de gedachte dat Arabieren alleen maar in de hand kunnen worden gehouden via streng autoritair leiderschap - de zionistische machtspolitiek in de bezette gebieden levert het keiharde bewijs voor de juistheid van die stelling.
Het naïeve Rumsfeldsiaanse beeld van Irakese democraten die honderden leuke partijtjes in het leven roepen die gezellig samen babbelen over de toekomst van het land staat dus volstrekt haaks op het cynisch-realistische beeld dat de gemiddelde (rechtse) zionist hanteert.
De feiten bewijzen trouwens dat Rumsfeld en het rechtse zionisme tegenpolen zijn. De oorlog werd door zionisten verdedigd met het argument dat Arabieren alleen maar in macht geloven. Democratisering is alleen mogelijk wanneer de democraten de macht veroveren en de democratie onder dwang opleggen. Met andere woorden. Arabieren zullen nooit zelf over hun lot kunnen beslissen. Altijd zal er (volgens het zionisme) een strenge dictator moeten zijn die de eindbeslissingen in handen heeft.

Het zionistische beeld van de anarchistische, chaotisch ingestelde Arabier die een autoritaire leider nodig heeft wordt in een satirisch bedoelde - aan George Bush gerichte - boodschap bevestigd door Thomas Friedman, een columnist die altijd sterk pro-Israëlisch is geweest, maar die zich na de zionistische oorlogshetze van de afgelopen jaren wat onafhankelijker heeft opgesteld.
Zijn verhaal is in feite een verdediging van Saddam Hussein. Saddam - zo stelt hij - was wie hij was, geen lieve jongen maar ook geen misdadiger, omdat hij een product was van een omgeving waarin lieve jongens genadeloos worden afgemaakt. Met andere woorden. Het Irak waarin Saddam leefde had een autoritaire leider nodig die met strenge hand de liefdelozen onder de duim zou kunnen houden.
De fout die Saddam maakte als autoritaire leider was dat hij zichzelf isoleerde van zijn omgeving en niet in staat was de nuchtere, pragmatische adviezen van anderen over te nemen. Saddam, stelt Friedmann, luisterde alleen maar naar zichzelf - en de essentie van zijn boodschap is dan ook dat Amerika niet dezelfde fout moet maken. Niet kiezen voor isolationistische eigengereidheid maar kiezen voor samenwerking met de Arabieren en de VN.
Dat hij daarbij op een impliciete manier pleit voor autoritair leiderschap toont aan dat de ondoordachte vernietiging van het seculiere Ba'ath-regime door hem gezien wordt als een blunder. We hadden een deal moeten sluiten met Saddam. Saddam was een dictator, maar ook een Arabische realist die op een beheerste wijze democratische hervormingen had kunnen doorvoeren, daarbij gesteund door alle andere Arabische regimes die net als Saddam en de zionisten het autoritaire (patriarchale of matriarchale) leiderschap boven de goedbedoelde, maar niet realistische democratische gedachte plaatsen.

Friedman's satirische boodschap
Memo to: President Bush, the White House
From: Saddam Hussein, in a Baghdad basement

Well, you sure ruined my birthday. . . . O.K., you won, and your prize is Iraq. Are you ready for it? I don't think so. Truth is, I hope you fail. But because my people have suffered enough, I'll give you a few tips on how to run this place, before you make a total mess:
(1) Yes, Iraq was the way it was, in part, because I was the way I was — and I was a bad boy. But what you're seeing now is that I was the way I was, in part, because Iraq was what it is — a very difficult place to rule without an iron fist.
(2) If you want to build a self-governing authority here, you had better understand that "shock and awe" is not just for war-making. It's an everyday tool for running this place. Why did it take you two weeks to throw out that bozo who declared himself mayor of Baghdad? I ran Iraq with an iron fist. You're trying to run it on the cheap with an iron finger. No way. This ain't Norway here, pal. Your powerlessness will scare people here much more than your power.
(3) When you broke my army, you broke the most important secular institution in the country, and the clerics are rushing to fill the void. Some are O.K., and some are bad news. Since the Shiites make up 60 percent of Iraq, if you're going to let the people here rule, that means the most important question for you is: Who dominates the Iraqi Shiite community?
(4) Always remember: This is an Arab country. Iraqis want to be first-class Arabs, not second-class Americans. If you want to build a legitimate, moderate political center here, you need to enlist some help, and some cover, from Arab states and the U.N.

Mr. Bush, I know you're wondering why I did not do more to avoid this war, which ended my political life. What in the world was I thinking? Who was I listening to? The answer is: I was listening only to myself. Don't make my mistake. (New York Times 30-4-2003)

Islam, Arabische Eenheid & Socialistische Solidariteit

Omdat het de taak van het anarchisme is elke vorm van onrechtvaardige demonisering te bestrijden wordt hieronder een gedeelte geciteerd uit een toespraak van Saddam Hussein, waarin gewezen wordt op de Islamitische principes van gelijkheid en solidariteit.
Die Islamitische principes (die in feite socialistische principes zijn) behoren binnen het denken en handelen van moslims een centrale plaats in te nemen, maar de harde realiteit toont aan dat niet de broederschapsgedachte en het eenheidsverlangen het gedrag van de Arabische naties bepalen, maar hebzucht, opportunisme, verraad en principeloosheid - zaken die de socialist Saddam Hussein verafschuwde, omdat hij als seculiere moslim een man van principes wilde zijn.

Saddam Hussein & The New Entity
10 September 1997

"The Arabs may agree, within the framework of their Unity, to establish different economic systems, but those systems will not contradict each other in terms of the objective and outcome. They will supplement each other by their steps and actions. All of them will contribute to the growth of capabilities within the society of unity in which tranquillity and justice will prevail.
The Unity should be viewed as a process of national, humanitarian and cultural creation which will give birth to a higher entity.
The new entity, resulting from that process, should be higher, superior, larger, more secure, more immune, more productive and more resistant to the challenges of time. This entity will not look over the present, but it will not subdue to its passive aspects and will not hesitate to take a decision on great advancement and creation.
B>It should be a part of both present and future. But all the negative aspects of the present and its weakness should remain in the back, while the new entity should look for the future to which this entity, its existence and programmes are connected in a live manner.
While unity provides its parties with protection, equalizes an individual to other individuals and a country to other countries regardless of (its large or small size), and provides all parties with a chance to enjoy the depth and merits of the large size, deep and ancient history, immortal and abundant heritage and high status, all are required, everyone from his position and according to his characteristics, to provide the Unity with what he should submit. If the poor in Sudan, Egypt, Morocco, Yemen and Palestine, for example, are required to fortify the wall of the state of Unity by their lives, whether it is wholly or partially threatened, everyone of its sons, including its fat countries or parts whose fatness and the low number of its population make them unable to confront the threat by fighting, should contribute to the protection of the state of Unity. Those fat countries and parts should pay to the poor people of the nation. This payment is not a tax imposed on them, but rather it is the belongingness dues.
It is not possible for the brothers to live under one tent and confront common destiny, while some of them are starving to death and others are full to death.

Commentaar Wim Duzijn 2003

Saddam Hussein had de Arabische zaak lief. Dat onderscheidt hem van de opportunisten die voortdurend de zaak van de Arabieren, de zaak van het socialisme en de zaak van de Islam verraden. Zijn tegenstanders proberen hem nu te demoniseren via het eenzijdig belichten van allerlei eigenschappen die gezien vanuit socialistisch, Islamitisch en Arabisch oogpunt volstrekt irrelevant zijn.
Natuurlijk, het is waar: de man had een zoon - Uday - die niet deugde, maar welk zinnig mens heeft er geen kind waar een grote steek los aan zit? De halve wereld is gek, maar is dat een reden om de wereld met behulp van atoombommen van die gekken te verlossen? Natuurlijk niet.
Het gaat er om - ik heb dat op deze pagina's voortdurend gesteld - principes te benadrukken, mensen duidelijk maken ook dat ze zich niet moeten richten op uiterlijkheden en idiote karaktereigenschappen, die er ongetwijfeld zijn, maar op zaken die een revolutie in het denken teweeg kunnen brengen.
Wie het bovenstaande citaat uit een toespraak van Saddam Hussein leest zal ontdekken dat Saddam bewogen werd door het verlangen de Arabische wereld op te tillen naar een hoger niveau. Dat verlangen is niet demonisch. Dat verlangen is niet Stalinistisch en het is ook niet fascistisch. Het toont alleen maar aan dat Saddam Hussein een vijand was van de ouderwetse Islamitische clerus die de voeten heeft vastgeklonken in een grote stalen bak die is volgestort met een in gewapend beton omgezet verleden.
Laten inzien, hoe gruwelijk het is om rond te moeten lopen met een groot betonblok aan je voeten , was de eerste taak die de Ba'ath-socialisten zich stelden. Ze wilden een verlichtingsbeweging zijn en wat is verlichting anders dan breken met een ouderwets, conservatief verleden?
Het beton moet aan gruzelementen worden geslagen, zodat de onzinnige vormen verdwijnen en de zinvolle principes overblijven.
Omdat Saddam verdwenen is zal die liberaal-socialistische verlichtingstaak moeten worden overgenomen door zijn opvolgers, maar hoe is dat mogelijk wanneer die opvolgers vijanden van het verlichtingsdenken zijn? (1 mei - dag van de arbeid - 2003)