De Derde Weg - 7


"The Americans in raising this issue (a pre-emptive action in Iraq) are not wrong, they are right; and the reason why our place is beside them ... is not because of some misplaced allegiance or because of blind loyalty, it is because it's the right thing to do." Tony Blair, 3-9-2002

"The right course is of respect to the security and rights of others, through dealing with others in peace and establishing the obligations required by way of equitable dialogue and on the basis of international law and international covenants." Saddam Hoessein

Links:

De tuinen van Babylon - Fundamentalisme & Waarheid
Saddam Hussein & Zionisme - Amerika's Schijnoverwinning
Tariq Aziz ziet in 1991 het Israelische Gevaar
Bush, Blair & 'The U.N. Charter' - De Oorlog Van De Fundamentalisten
De Fictieve Tempel & Grootheidswaan - Saddam's Alleged Mistress
Het Intelligente Recht & Het Blinde Kwaad - Avnery: Right of Return


"My strength has nothing to do with political apparatus. I get my strength from nature, from flowers."

Ariel Sharon,
Guardian 7-11-2002



"Modern re-discovered love of nature, called by the long word ‘environmentalism’ or by colour-code ‘green’ could be translated by Christian society as ‘love of the Virgin Mary’. Indeed, Dostoyevsky identified Our Mother Earth with the Mother of God. Destruction of nature could be connected with rejection of the Virgin."

Israel Shamir, in: Apocalypse now

De Tuinen van Babylon

Life begun in a beautiful Garden. We started off in Paradise (from the Persian word 'pardes' = garden): a place so magnificent, that we ask ourselves, did it really exist?
The first gardens of civilization were parks with trees on the slopes of artificial hills in Mesopotamia (now Iraq), erected by the Sumerians in 3000 B.C. to worship the gods of the forest.
The first enclosed gardens with selected flowers and ponds with fishes were layed out in old Egypt (2000 B.C.). These gardens were meant for people to enjoy, not for the gods.

The most famous gardens in Antiquity were the
Hanging Gardens, one of the Seven Wonders of the World.
They were build by the Kings of Babylon round 1700 B.C. All sides of the garden complex were 30 meter long and 23 meter high, consisting of vaults that were built one upon the other, forming terraces. On top was layed out a magnificent roof garden, big enough for trees to grow. The gardens on the roof and the terraces were irrigated with a ingenious irrigation system. (www.wingard.nl)


De tuin is het symbool voor vruchtbaarheid en geestelijke rijkdom, waar de woestijn staat voor droogte, eenzaamheid en geestelijke leegte.
De tuin hoort bij de planeet Jupiter, de planeet van de groei (ook geestelijke groei). De woestijn met zijn dorre strengheid hoort bij de planeet Saturnus.
Saturnus is de planeet van de strenge, veroordelende moraal; hij staat in zijn negatieve gedaante voor stijfheid, schaamte en (som volstrekt onnodige) zelfbeperking.
Je zou daarom het vruchtbaar maken van het land kunnen zien als een symbolische overwinning van het fundamentalisme.

Kenmerken van het fundamentalisme

1. dualisme: de wereld is in twee kampen verdeeld, afzijdigheid bestaat niet;
2. manicheïsme: wie niet bij het goede kamp hoort hoort bij het slechte kamp;
3. armageddon: het kwaad kan slechts met geweld worden bestreden; vijanden worden vernietigd; vrede die dialoog vereist is uitgesloten. (www.antenna.nl)

Jupiter - Wikipedia info

Jupiter is in de westerse astrologie de heerser van Boogschutter en de traditionele heerser van Vissen vóór de ontdekking van Neptunus.
Traditioneel wordt Jupiter als een gunstige planeet beschouwd die geluk en voorspoed brengt (een 'benefactor'). In Babylon en Rome speelde de planeet Jupiter een hoofdrol.
Bij de overgang naar het christendom werd de rol van Jupiter overgenomen door de tot God uitgeroepen gnosticus Jezus van Nazarareth, de man die de beperkingen van de strenge Saturnale wet wil overwinnen en daarom kiest voor een Tao-istische levensfilosofie waarin levensdrang en waarheidsliefde centraal staan (weg, waarheid, leven).

Jupiter wordt door astrologen verbonden met beroepen en functies als jurist, senator, raadgever, geestelijke, minister, geleerde en student. Hij heeft in het algemeen te maken met geestelijke groei door studie, verre reizen en religiositeit.
Een typische 'jupitermens' wordt in de astrologie beschreven als genereus, verdraagzaam,.trouw, inspirerend, enthousiast, welwillend, gematigd en eervol. Net als de 'zonmens' staat hij voor optimisme. Wanneer hij echter door onverdraagzame mensen tegengewerkt wordt kan hij uiterst driftig reageren.

Former UN inspector to address Iraqi parliament

Former UN weapons inspector Scott Ritter arrived in Baghdad on Saturday night for a visit during which he will address the Iraqi parliament, the information ministry said on Sunday. Ritter will take questions from MPs during a plenary session of parliament open to journalists, the ministry's press centre said in a statement.
Ritter, 40, a former captain in the US Marines who was once dubbed a "cowboy" by UN staff and diplomats here for his intrusive inspection procedures, resigned from the United Nations in August 1998, citing a lack of UN and US support for his tough disarmament methods. However in recent years Ritter has become increasingly critical of US policies towards Iraq.
One of the main inspectors for the former UN disarmament commission, Ritter has called for the UN sanctions slapped on Baghdad after its 1990 invasion of Kuwait to be lifted in return for a resumption of weapons inspections. (India Times, 8-9-2002)


Vladimir Putin Wijst Terreur Af

Russian President Vladimir Putin brushed aside a joint charm offensive launched by US President George W. Bush and British Prime Minister Tony Blair on Friday, dismissing their arguments for a military assault on Iraq.
The Kremlin said Bush and Blair had called Putin within minutes of each other as they pressed on with their campaign to win international support for a controversial strike to unseat Saddam. The Russian president had said 'no' to both of them, it said. (India Times, 8-9-2002)

Fundamentalisme & Waarheid
Commentaar Wim Duzijn 2002

Fundamentalisten liegen.
Ze hebben een vertekend beeld van de wereld in hun geest opgebouwd, hetgeen betekent dat ze per definitie NIET de waarheid kunnen spreken. Elk brokje informatie dat hun verwrongen wereldbeeld aan kan tasten wordt gewantrouwd en 'slecht' verklaard.
Omdat fundamentalisten de waarheid haten proberen ze een fantasiewereld op te bouwen, waarin gewone mensen zoals u en ik geen echte mensen meer zijn, maar marionetten.
Wat we doen en zeggen maakt niets uit, omdat ons gedrag niet beschouwd wordt als uitingen die bij onze eigen persoonlijkheid behoren, maar als uitingen die behoren bij een bedachte persoonlijkheid, die weliswaar volkomen fictief is, maar die desondanks tot werkelijkheid wordt uitgeroepen, hetgeen mogelijk is dankzij het fenomenale vermogen van machthebbers onwetende mensen in negatieve zin te beïnvloeden - te hersenspoelen zelfs.
Dat dit betoog geen fabeltje is bewijst het succes van de Nationaal-Socialistische beweging in het Duitsland van de jaren dertig. Miljoenen goedwillende mensen, die werkelijk met hart en ziel geloofden dat ze de 'goede zaak' dienden werden op een doelbewuste wijze misleid door gehaaide (nep)intellectuelen, die in feite niet de belangen van het volk dienden, maar de belangen van de vertegenwoordigers van een warrig droombeeld, waarmee het volk zich diende te identificeren.

Wie op het ogenblik naar Amerika en Engeland kijkt, die ziet daar leiders aan het werk die Nazistische propagandamethoden proberen te hanteren, niet in dienst van de waarheid, maar in dienst van het verlangen de werkelijkheid te vervangen door fictie.
Geen waarheidvinding dus, maar waarheid 'maken'.
De meest opvallende feitenverdraaiing is de poging Saddam Hussein gelijk te stellen aan Osama bin Laden.
Die oneerlijke koppelingsdaad is een herhaling in feite van de pogingen die zionisten vlak na de 11-september-aanval in het werk stelden om Yasser Arafat op een welhaast 'transeksualistische wijze' om te bouwen tot een kopie van Osama bin Laden, hetgeen ze - dankzij de steun van Hamas en Jihad - wonderwel is gelukt.
Wie foto's bekijkt van Osama bin Laden en van Saddam Hussein, die ziet twee absolute tegenpolen voor zijn ogen verschijnen. Maar de propagandamachine wil ons blind maken.
In het dagblad de Volkskrant (dat volgens Theo van Gogh het clubblad van de Linkse Kerk is) is nog nooit een foto geplaatst waarop de mondaine, wereldse vrije-jongens-geest van Saddam Hussein in staat wordt gesteld zich te manifesteren. Alles wat we zien is een club in militair uniform gehesen dikke Iraakse mannen, met daarboven de vette kop: "SADDAM OP HET OORLOGSPAD".
Als je dat ziet, dan denk je: "Wat wil de Volkskrant? Eerlijke informatie geven? Of het vriendje zijn van de Duitse propagandaminister Joseph Goebbels?
Goebbels was een uiterst slimme man, die van het manipuleren van mensen zijn vak maakte.
Hij wist heel goed dat de meeste mensen niet na willen denken, zodat je alles op alles moet zetten om de gecompliceerde realiteit van het leven terug te brengen tot een eenvoudig zwart-wit-schema, waarin de leider weet wie goed is en wie slecht.
Het is de werkelijkheid van 5 december. De regeringsleiders zitten in Spanje en terwijl hun knechten dansen op het voordek, nemen zij - omhangen met rode tabberds en beplakt met witte baarden - plaats op twee kleine krukjes in de scheepskombuis, waarin de scheepskok chocolademelk aan het koken is op een klein fornuis...
"Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje al aan..."

Als anarchistisch schrijver en onafhankelijke waarnemer voel ik me bekocht wanneer ik die kinderachtige klucht moet gade slaan. Want dat is altijd het ergste van kleinburgerlijke festiviteiten: dat ze intelligente mensen willen dwingen aan de flauwekul mee te doen. Dat je mee moet lopen in de stoet en dat je dan tegen je kinderen zegt: "Dat is Sinterklaas, en die man naast hem is ook Sinterklaas", en wanneer je zoontje dan vraagt: "Er is toch maar een Sinterklaas", dat je dan moet zeggen: "Ja, maar hij is Een Klaas in twee personen..."
George Bush en Tony Blair...
En maar strooien met pepernoten... "
Zijn er nog stoute kinderen hier?"

Ik geloof niet in valse sprookjes. Ben gewoon een stout kind.
Ojee, Krijg ik nu de roe?
Lijkt me wel leuk. Broekje uit, op de knie van Tony en lekker een pak slaag krijgen op je blote billetjes. Noemen ze pedofilie, en als je dat doet mag je voor je hele verdere leven de gevangenis in!
Net goed. Sluit ze maar op, die twee nep-Sinterklazen. Eigen schuld, dikke bult.
Waarmee ik wil zeggen dat je ook te ver kunt gaan met liegen en bedriegen. Op een bepaald moment moet je toch tot het inzicht komen dat je genoeg gelogen hebt. De maat is vol, zeg je dan. Na de leugen komt de waarheid. En als de mensheid iets hard nodig heeft, dan is het de waarheid wel.


Saddam Hussein & Zionisme
Commentaar Wim Duzijn 2002

Saddam Hussein is een vriend van Amerika, juist omdat hij een mondaine vrije-jongens-geest-bezit. Hij heeft, zo hoorde ik de Nederlandse minister-president Pim Balkenende met een zuinig gristelijk mondje opmerken, 'lak aan de hele wereld'.
Nou, dat is het ergste wat er is in gristelijke ogen: "lak hebben aan de hele wereld". Dan kom je namelijk terecht op het terrein van de kunst en het anarchisme en dat is verboden gebied. Want waar moeten we naar toe wanneer we allemaal kunstenaars en vrije jongens willen zijn?
Dat Saddam voortdurend twee begrippen naar voren schuift: RECHT en EERLIJKHEID, dat vergeten we, dat is een feit dat we niet willen erkennen. Dat hij ook steeds stelt dat niet Amerika in zijn ogen gevaarlijk is, maar de kleine groep zionisten (en neoconservatieven) die met haar verwrongen wereldbeeld de vrije geest van Amerika probeert te doden, dat vertellen we het publiek ook niet. We doen net alsof er helemaal niet zoiets bestaat als een zionistische (pro-Israelische) lobby die al tientallen jaren uit is op het scheppen van dood en verderf, omdat men ervan overtuigd is dat alleen het doden van alle vijanden van Israel de wereld vrede zal brengen - een verwijzing in feite naar fascistisch-messiaanse machtsdromen, waarvan ook het kenmerk is dat ze een duizendjarig rijk van voorspoed beloven...: na de overwinning van de vijand, wel te verstaan...

Wat er nu gebeurt is NIET in het belang van Amerika en ook niet in het belang van Europa en Japan.
We hebben geen oorlog nodig. Niemand heeft oorlog nodig. Alleen gekken hebben oorlog nodig en die oorlogszuchtige gekken moeten we aanpakken.
Irak heeft in feite maar een echte, grote oorlog gevoerd (samen met het Westen), de oorlog tegen Iran (1980-1988). Die oorlog was er op gericht - zo werd ons verteld - om de Islamitisch-imperialistische politiek van de Iraanse ayatollah Khomeiny in te dammen: godsdienst werd door hem gekoppeld aan politiek en dan ontstaat er zoiets als een theocratie.
Saddam heeft als seculier-socialistische leider en Arabische nationalist de religie losgekoppeld van de politiek en hij is daarmee in feite de tegenpool van de religieuze fundamentalist. Daarom was Saddam ook jarenlang de bondgenoot van Amerika. 'Een dam tegen het fundamentalisme', zo karakteriseerde Ronald Reagan hem.
Alleen Israël heeft in Saddam altijd een bedreiging gezien, omdat de man nu eenmaal een vriend was van de Palestijnen - en als zodanig een anti-zionist (vijand van 'de joodse staat').
Zelfs toen Irak Khomeiny aan het bevechten was, weigerde Israël Saddam te steunen. In het geniep hielp men Khomeiny - een man die je (vanwege zijn verlangen de Islamitische revolutie te exporteren) WEL kunt zien als een tweelingbroer van Osama bin Laden - hoewel Khomeiny - eerlijk is eerlijk - oneindig intelligenter was.
Wat je als intelligent mens jezelf daarom af moet vragen is, hoe het mogelijk is dat een vriend van Amerika (een vijand van het fundamentalisme) door Israël kan worden omgetoverd in een vijand van Amerika.
Saddam wijst het zionisme af, omdat hij als socialist het door (rechtse) zionisten gesteunde imperialisme (botte machtspolitiek) gekoppeld aan kapitalisme (uitbuiting en economische overheersing van derde wereldlanden) haat.
Het Amerikaans-Israelische zionisme heeft er eigenlijk nooit principes op na gehouden. De liberale en socialistische principes (die wel degelijk aanwezig zijn) betreffen alleen de leden van de eigen groep.
Voor alles wat niet-zionistisch is gelden simpelweg andere maatstaven, zodat stimuleren van imperialisme en keihard kapitalisme geoorloofde zaken zijn, wanneer daarmee het belang van de eigen groep is gediend.
Met het vele geld dat wordt verdiend kan van Israël een modelstaat worden gemaakt, waarin de uitverkorenen in vrede kunnen leven (dat is in elk geval de filosofie achter 'een eigen staat'). Die uitverkorenen zijn volgens de orthodoxe rabbijnen een groep van heiligen (juist omdat ze een eigen staat bezitten) en die verheven groep mag niet worden ontheiligd. Een hogere taak heeft het zionisme in feite niet.
Natuurlijk, er zijn in Israël best wel (seculiere) mensen die het zionisme een heel andere inhoud zouden willen geven (denkl aan de naieve 'liefde voor het boerenland' filosofie van Ariel Sharon, de man die zijn kracht ontleent aan bloemen) , maar die tellen in Amerika eigenlijk niet mee.
Amerikaanse zionisten (met name de neoconservatieven) haten zowel dromers als realisten, want die zijn vrijwel altijd 'anti-kapitalist'.
Je moet geen anti-kapitalist zijn, maar een zionist (een vriend van Israel). Dat is een vorm van geloof die onaantastbaar wordt gemaakt - niet door zionisten, maar door Amerika, dat zich op een hersenloze wijze laat gebruiken door mensen die van het zionisme een 'werkelijkheidsvreemde religie' maken, een religie die verwijst naar een fictief beeld - dat via wetteloosheid en zinloos bloedvergieten in stand gehouden wordt.
Dat is de reden waarom Saddam Hussein weg moet, omdat Saddam de Arabieren voortdurend vertelt dat Amerika in handen is van 'oneerlijke, leugenachtige zionisten'.
Mogelijk overdrijft hij, mogelijk ook is zijn wereldbeeld niet vrij van smetten, maar wanneer ik als democratisch, waarheidlievend mens de krant lees, dan wil ik graag weten met wie ik te maken heb. Dan wil ik niet naar het portret kijken van een man die door een troep lakeien is voorzien van rare neuzen, gekke snorretjes en gekke brilletjes, zodat hij er als een achterlijke idioot uit gaat zien, maar dan wil ik de waarheid over hem te weten komen. En dan wil ik natuurlijk in de eerste plaats weten wat nu werkelijk de politieke invloed van zionistische lobbyisten op het Amerikaase Midden-Oosten-beleid is.

Arafat to condemn suicide bombings
By STEVE WEIZMAN, Associated Press Writer, 8-9-2002

Palestinian leader Yasser Arafat is to ask a key meeting of the Palestinian parliament on Monday to outlaw suicide bombing and to reaffirm the Palestinian commitment to peace with Israel.
A draft copy of Arafat's speech given to The Associated Press by his office said the world was waiting for a clear signal that the Palestinians saw peaceful negotiations as the way to resolve their dispute with Israel.

"The Palestinian people is standing against all types of terrorism, whether it is state terror or individual terror," the text said.
"The Palestinian Legislative Council has to protect Palestinian national interests through final recognition of the state of Israel and the right of its people to live in peace and security."
"Suicide attacks against Israeli civilians in buses, restaurants, cafes and universities give the Israeli government the ability to hide its crimes," the draft said.


Growing European opposition to any unilateral attack
By Tony Paterson, Independent.co.uk 9-9-2002

Belgium led a chorus of European disapproval yesterday by claiming Tony Blair's "unquestioning" support for America was the main reason for the lack of a unified EU policy on tackling Saddam Hussein.
Speaking on television, Louis Michel, the Belgian Foreign Minister, said the European Union was unable to state its opposition to President Bush's plans for the region with a single voice.
"It is in large part because Britain, through Tony Blair, gives unquestioned, unilateral support to the United States".


TALEBAN STRIKE AGAIN
Timothy BANCROFT-HINCHEY, Pravda 9-9-2002

Islamic Press Agency has confirmed that a bomb attack on a market in Khost, eastern Afghanistan, has wounded 12 people.
Mohammad Jan Gurbuz, spokesperson for the governor of the province of Khost, declared that “It could be an action by the Al Qaeda extremists”. The attack comes three days after a bomb exploded in Kabul, killing 30 and Prime Minister Hamid Karzai escaped an assassination attempt in Kandahar, the Taleban stronghold.
On Monday, Afghanistan will remember the first anniversary of the death of Ahmed Shah Massoud, the leader of the Northern Alliance, killed on 9th September by the Taleban.

Amerika's Schijnoverwinning
Commentaar Wim Duzijn 2002

Terwijl Bush & Blair Saddam tot Grote Terrorist hebben uitgeroepen, in de hoop waarschijnlijk dat hij zich door hun oorlogszuchtige taal laat verleiden zichzelf het slim aangereikte duivelmasker op te zetten, zodat ze kunnen uitroepen: "Zie je wel?", beginnen de echte terroristen (religieuze extremisten en mensen die geen Amerikaanse marionetten willen dienen) zich te roeren in Afghanistan, waar Amerikaanse troepen al bijna een jaar lang bezig zijn 'het kwaad' uit te roeien.
Bestrijding van terreur in Afghanistan zal niet gemakkelijk gaan. Amerika heeft de oorlog gewonnen via het onzichtbaar maken van de vijand. Die leidt nu een dubbelleven, geduldig wachtend op een zwak moment van de tegenstander.
Oorlog voeren zonder ooit echte vrede te willen sluiten zal nooit een einde maken aan terreur.
Integendeel. Terreurbestrijding moet samengaan met erkenning van gezag door het gehele volk. De meerderheid van de mensen moet weten dat je aan de kant staat van het recht en dat het je er op de eerste plaats om is te doen onrecht te bestrijden. In dat geval krijgt terreur niet de kans zich als een olievlek uit te breiden - zoals nu wel dreigt te gebeuren, nu domweg de Macht boven het Recht wordt geplaatst - een fout die een uitvloeisel is van het kolonialisme, een primitieve, op zelfverrijking gerichte vorm van imperialisme, die in een moderne tijd overwonnen zou moeten worden

Tariq Aziz ziet in 1991 het Israelische Gevaar
Washington Post, 8-5-1991

Tariq Aziz, who as foreign minister conducted Iraq's diplomacy through the crisis, warned that the Middle East now faces a decade of turmoil as a result of the Persian Gulf War because of a dramatic shift in the regional balance of power in Israel's favor and the overwhelming dependence of other Arab countries on the United States. He said one of the primary consequences of the war has been to reinforce Israel's intransigence against making concessions of captured territory in return for peace.
He predicted social upheaval in the Arab world in the late 1990s, particularly in countries such as Saudi Arabia, Egypt and Syria that joined the international coalition in driving Iraqi forces out of Kuwait.
"Ten years from now, we will see that everybody, including the West, will be worse off because wars always create messier situations than before," Aziz said.

"I really doubt the situation is better than before last Jan. 15 for the United States and its Arab allies," he said. "Israel is more ambitious and expansionist than ever, and you will see in a few years how the Arab members of the so-called coalition will suffer seriously because of it."
In the interview, held at his office in the capital's Qadisiyah district, where large sections of a government compound still lie in ruins from allied bombing raids three months ago, Aziz spoke optimistically about Iraq's postwar rebuilding program and its aspirations to create a democratic, multiparty system.
With its economy ravaged by inflation and growing joblessness following its devastating defeat, Iraq needs to revive close commercial relations with the West to rebuild. "Iraq is an oil-producing nation with strong incentives to maintain good relations with our customers among industrialized nations," he said.

Commentaar Wim Duzijn 2002:
In mei 1991 sprak Tariq Aziz de hoop uit Irak in samenwerking met Westerse landen te kunnen hervormen, daarbij rekening houdend met de fouten die in het verleden door het regime werden gemaakt.
Aziz zag de tegenwerking van Israel als het grootste gevaar en wie naar de ontwikkelingen van de afgelopen jaren kijkt kan alleen maar concluderen dat hij gelijk heeft gekregen.
Irak wilde het 'goede' (werkte samen met het Westen tegen het Iran van Khomeiny en verdedigde wat Palestina betreft het internationale recht) maar moest de vertegenwoordiger zijn van 'het kwaad'.
De term 'as van het kwaad', die door George W. Bush begin dit jaar in een rede werd gebruikt, is (mede) een uitvinding van David Frum, een Candadese neo-conservatieve zionist, die op dat moment presidentieel tekstschrijver was.

Wikipedia Info
David Jeffrey Frum (born June 1960 in Toronto, Ontario to a Jewish family) is a Canadian-American political commentator and a former speechwriter for President George W. Bush. In 2003, Frum authored the first book about Bush's presidency written by a former member of the administration. He has taken credit for the famous phrase "axis of evil" in Bush's 2002 State of the Union address.
Frum formerly served on the board of directors of the Republican Jewish Coalition, the British think tank Policy Exchange, the anti-drug policy group Smart Approaches to Marijuana, and as vice chairman and an associate fellow of the R Street Institute.


Iraq: the Struggle for Oil
By James A. Paul, Executive Director, Global Policy Forum August, 2002

Iraq possesses the world’s second largest proven oil reserves, currently estimated at 112.5 billion barrels, about 11% of the world total and its gas fields are immense as well. Many experts believe that Iraq has additional undiscovered oil reserves, which might double the total when serious prospecting resumes, putting Iraq nearly on a par with Saudi Arabia.
Iraq’s oil is of high quality and it is very inexpensive to produce, making it one of the world’s most profitable oil sources. Oil companies hope to gain production rights over these rich fields of Iraqi oil, worth hundreds of billions of dollars.
In the view of an industry source it is “a boom waiting to happen.” As rising world demand depletes reserves in most world regions over the next 10-15 years, Iraq’s oil will gain increasing importance in global energy supplies.
According to the industry expert: “There is not an oil company in the world that doesn’t have its eye on Iraq.” Geopolitical rivalry among major nations throughout the past century has often turned on control of such key oil resources.

Five companies dominate the world oil industry, two US-based, two primarily UK-based, and one primarily based in France.
US-based Exxon Mobil looms largest among the world’s oil companies and by some yardsticks measures as the world’s biggest company. The United States consequently ranks first in the corporate oil sector, with the UK second and France trailing as a distant third.
Considering that the US and the UK act almost alone as sanctions advocates and enforcers, and that they are the headquarters of the world’s four largest oil companies, we cannot ignore the possible relationship of sanctions policy with this powerful corporate interest.


"We need to quit making enemies
that we don't need to make enemies out of".
General Anthony Zinni, 26-8-2002


Bush, Blair & 'The U.N. Charter'

Article 2: "All members shall settle their international disputes by peaceful means" and "refrain in their international relations from the threat or use of force against the territorial integrity or political independence of any state."
Article 33: nations in any dispute that endangers peace "shall, first of all, seek a solution by negotiation, enquiry, mediation, conciliation, arbitration, judicial settlement, resort to regional agencies or arrangements, or other peaceful means...." (
War and Law League)

Stop Unlawful Wars!

Commentaar Wim Duzijn 2002:

The Iraqi no-fly zones conflict was a low-level conflict in the two no-fly zones (NFZs) in Iraq that were proclaimed by the United States, United Kingdom, and France after the Gulf War of 1991. The United States stated that the NFZs were intended to protect the ethnic Kurdish minority in northern Iraq and Shiite Muslims in the south.
Wie de regering in een ander land omver wil werpen en middels het stellen van dictaten elke vorm van diplomatiek overleg uit de weg gaat, ook als het gaat om kwesties van leven en dood, wie daarenboven dat land op wil delen, niet om de stabiliteit en de terroriale integriteit te waarborgen, maar om een sfeer te scheppen waarin door buitenlandse machten gecontroleerde quislings de macht over kunnen nemen, die laat de wereld niet zien dat hij respect heeft voor mensen die streven naar een wereldorde die gebaseerd is op respect voor het Internationale Recht.

Binnen een werkelijke rechtsorde geef je mensen de kans rechtvaardige oplossingen te zoeken voor problemen waarmee ze worden geconfronteerd.
In het geval van Irak vormen de sancties en de opdeling van het grondgebied in door buitenlandse machten gecontroleerde (no-fly) zones het probleem: in het zuiden worden de Islamisten gesteund (vijanden van de seculiere staat) en in het noorden de Koerdische separatisen (vijanden van het Arabische nationalisme).
Het spreekt vanzelf dat zo'n probleem bespreekbaar moet worden gemaakt, vooral wanneer er maatregelen in het geding zijn die juridisch aanvechtvaar zijn. In zo'n geval wordt binnen een rechtsorde de klager de mogelijkheid geboden zijn zaak te verdedigen voor een onafhankelijke instantie.
Dat een onafhankelijke instantie niet bestaat toont aan dat we in een wereld leven waarin niemand machteloze landen kan verdedigen tegen de staatsterreur van onverantwoordelijke machthebbers.
Dat is natuurlijk een levensgevaarlijke situatie. Ongecontroleerde macht levert ons uit aan de grillen van het toeval. De machthebbers die ons nu vriendelijk bejegenen kunnen morgen onze vijanden zijn, en we zullen daar niets tegen kunnen beginnen, omdat het gelijk in een onrechtvaardige wereld (hoe kan het ook anders) in de handen van die onrechtvaardige machthebbers berust.


Hamas: Welfare and War

Since the start of the first intifada in the late 1980s, the militant Hamas organization has won popularity by offering a welfare network to Palestinians and declaring an uncompromising war on Israel. Its primary aim: The elimination of the State of Israel and the creation of an Islamic Palestine in its place.
The movement has consistently refused to participate in any peace negotiations with Israel, initiating its policy of suicide bombings following the signing of the Oslo peace accords in 1993. (Ha'aretz)

Iraq Denies It's Trying to Produce Nuclear Bomb
By Hassan Hafidh, Reuters 9-9-2002

On 7 March 2002, the Iraqi Foreign Minister Naji Sabri presented 19 questions to the Secretary-General of the United Nations and requested answers to these questions. The Iraqi News Agency released what it claimed were the text of these questions on 10 July 2002.

Iraq denied Monday fresh U.S. accusations it was trying to make a nuclear bomb and opened to reporters a former nuclear facility it said was now being used for agricultural and medical research.
The media tour was part of an Iraqi campaign to repudiate U.S. claims it is stockpiling weapons of mass destruction and trying to make a nuclear bomb.
Saeed al-Mousawi, a senior Foreign Ministry official, told foreign reporters at Tuweitha nuclear plant, 12 miles south of Baghdad, the new charges were a "distortion of facts." He showed a satellite picture of the plant (largely destroyed in the 1991 Gulf War) which he said had been recently produced by the West to prove that Baghdad was developing a nuclear bomb.
"The site was completely destroyed and it cannot be used (for any nuclear activity) any more," the head of the site, Fa'iz Hussein, said.
"What Mr. Tony Blair and Mr. Bush are telling the international community is full distortion of facts...," Mousawi said.
After the 1991 Gulf War over Iraq's invasion of Kuwait, the International Atomic Energy Agency (IAEA) dismantled Tuweitha plant, Iraq's former main nuclear center, and other nuclear facilities. IAEA teams carry out annual inspections in Iraq, including inspecting radioactive material at Tuweitha plant. The last inspection was in January this year.

Arafat plays the middle and satisfies no one
Daily Star, 9-9-2002

Yasser Arafat condemned terror attacks on Israeli civilians and confirmed that Palestinian elections would be held in January in a rambling speech to his Parliament on Monday, which drew more anger than applause from Israel and Islamic militants ­ albeit for different reasons. (..)
Ismail Haniya, a Hamas leader, complained that Arafat’s speech did “not live up to the expectations of our people on the security level.” “Their (Israelis’) security cannot come at the expense of that of our people, who are victims of bombings, destruction and crimes,” he said.
Ismail Abu Shanab, a Hamas spokesman, said Arafat’s speech was a disappointment and that he had no clear strategy on how to confront Israel. “We need to … find a way to challenge the Israeli aggression,” said Abu Shanab.
Raanan Gissin, an adviser to Sharon, also said the speech was meaningless. “Peace and reforms can only happen when Arafat is not there,” Gissin said.


De Oorlog Van De Fundamentalisten
Commentaar Wim Duzijn 2002

Yasser Arafat is, hoe merkwaardig het ook mag klinken, in feite een vredelievende man die de gevangene is van extreemrechts.
Zionistische fascisten (luitjes die
Jabotinsky's 'ijzeren muur' doctrine uitdragen) en Islamitische fascisten (mensen die de koran boven het internationale recht plaatsen) houden hem in een wurggreep, waaruit ontsnappen niet mogelijk is, omdat de wereldgemeenschap niet de vertegenwoordigers van het Midden, maar de representanten van het fundamentalisme steunt.

We lijken verdraagzaam. We lijken vredelievend. Maar we zijn het niet. Wanneer we werkelijk uit waren geweest op vrede, dan zouden we nooit de vorming van de rechts-fascistische staat Israël hebben gesteund, maar dan zouden we hebben gevochten voor een democratische staat Israël, waarin joden en niet-joden gelijke rechten hebben. Per slot van rekening is de wereldgemeenschap niet joods en daarom niet gebonden aan de wetten van een bijbel die er alleen is voor 'het joodse volk'.
In dat geval was er geen Palestijns vluchtelingenprobleem geweest in Israël, omdat we Israël gedwongen zouden hebben de VN-resolutie waarin terugkeer van de weggejaagde Palestijnen wordt geëist uit te voeren.
De onwil om op een vastberaden, eerlijke wijze democratische - dus humanistische - principes te verdedigen heeft ertoe geleid dat de wereld momenteel wordt beheerst door het fundamentalisme.
George Bush, de man die voor compassie stond, is een fundamentalist. Tony Blair - de man die het socialistische humanisme afgezworen lijkt te hebben - is ook een fundamentalist.
Het (rechtse) zionisme, een ideologie die het eigen volk boven universele mensenrechten plaatst, houdt (dankzij de Westerse steun) alles wat hier progressief wil zijn in een ijzeren greep gevangen. Maar ook de Arabische wereld wordt momenteel geterroriseerd door fundamentalisten (islamisten) die niet willen inzien dat hun agressieve gedrag het extremisme van de tegenstander alleen maar vergroot.

De strijd tussen deze twee fundamentalistische groeperingen, de fundamentalistische Islam en de fundamentalistische zionisten, wordt over onze hoofden uitgevochten.
Wij leven in een Westerse wereld die zich vrij en democratisch noemt. Maar de huidige ontwikkelingen op het wereldtoneel laten ons zien dat we onszelf bedriegen.
George Bush en Tony Blair ontpoppen zich als willoze marionetten die de belangen van het eigen volk ondergeschikt maken aan de belangen van een ideologie die in feite de ontkenning is van de eigen identiteit.
"Saddam Hussein", roept Tony Blair op een ronduit hysterische wijze, "is een bandiet die de Verenigde Naties ondermijnt...", een volstrekt idioot staaltje van absurde demagogie, die voorbij gaat aan de pogingen van Amerika en Engeland de VN te degraderen tot een knechteninstituut.
Ik, als onafhankelijke Nederlandse enkeling, kijk daar vol verbazing naar. Ik zie niet in waarom we als Nederlanders het zionisme (gezien als 'joods nationalisme') zou moeten steunen.
Ik heb geen enkele band met Israël en daarom zal ik er ook niet over peinzen de staat Israël te steunen. Ik ben als Nederlander een beetje een Nederlandse nationalist en als anarchist een wereldburger en ik zie me geplaatst tegenover miljarden mensen die een redelijk, leefbaar bestaan op willen bouwen. Dus waarom zou ik me druk maken over de claims van extreemrechtse nationalisten, die ijzeren muren aan het bouwen zijn?
Waarom kille meedogenloosheid steunen in een wereld die intelligentie, hartelijkheid, warmte, mensenliefde, wijsheid en begrip nodig heeft?
Hoe is het mogelijk dat het Westen wordt geleid door rechtse ideologen? Hoe kan het zover komen dat moderne democratieën de speelbal zijn van fundamentalisten die de wereld op willen delen in twee groeperingen die elkaar alleen maar willen vernietigen?
Vrijwel niemand heeft de moed het zionistische nationalisme te veroordelen. Alleen een paar dappere enkelingen, die volledig worden genegeerd.
Dat is precies de waanzin die het Nationaal-Socialisme mogelijk maakte.
De nationaal-socialisten deelden de wereld op in twee kampen, en als we het nationaal-socialisme willen vernietigen dan zullen we die tweedeling op moeten heffen.
We gaan er nog altijd van uit dat het Nationaal-Socialisme overwonnen is, maar dat is een misverstand. We hebben een deel van het Nationaal-Socialisme overwonnen, de uiterlijke verschijningsvorm, maar de gedachte zelf die aan het Nationaal-Socialisme ten grondslag lag: de joods-christelijke dualiteitgedachte, een gedachte die door alle grote filosofen wordt veroordeeld, bestaat nog steeds.
Daarom zouden mensen die zich 'democraat'noemen Bush en Blair tot rede moeten brengen. Zij zijn de vijanden van het eigen volk. Ze ontkennen de democratie, die zonder een keuze voor het humanisme niet kan bestaan, en ze willen de wereld in brand steken, in dienst van de naar versterking van het fundamentalisme strevende dualiteitgedachte, die de ontkenning is van de humanistische filosofie van het Midden.
Dat is laakbaar gedrag. George Bush hoort als Amerikaans president de vertegenwoordiger van de Amerikaanse vrijheidsgedachte te zijn, terwijl Tony Blair als sociaal-democraat en derde-weg-denker de verdediger behoort te zijn van alles wat sociaal, humanistisch en socialistisch wil zijn in deze wereld.
Hun belachelijke verdediging van de zaak van het (rechtse) zionisme (dat weinig meer is dan primitief nationalisme) is een slag in het gezicht van al diegenen die voorstanders van een sterke wereldgemeenschap zijn.


Step outside to greet the human race, your brothers and sisters
Israel Shamir & Joodse Paranoia
Israel Shamir, Media Monitors, 9-4-2001

In 1991, when Iraqi Scuds landed in Israel, and the gas warfare alarm sounded, a dozen Israelis suffocated in their gas masks and died.
There was no poisonous gas outside, just the fresh and fragrant air of the Judean hills, but they would not breathe it. They thought they would die the moment they took their masks off. Instead, they suffocated in their masks.
This is the paradigm of modern Jewish existence in the shadow of fear.
When Noah released the first dove from the ark, it had to return. The second dove, however, brought back an olive branch. The third dove did not come back. He found the deluge was over, and saw no reason to come back to the stifling air of the Arc.
I am your third dove. You may take off your masks. The air outside is perfectly good. The deluge has subsided.
Step outside to greet the human race, your brothers and sisters.

De Fictieve Tempel & Grootheidswaan
Commentaar Wim Duzijn 2002

Wat we als nuchtere buitenstaanders niet willen of kunnen inzien is dat rechtse zionisten aan grootheidswaanzin lijden.
Je hoeft alleen maar een blik te werpen op alle prentjes waarop een (gereconstrueerd) beeld wordt geschetst van 'hun' joodse tempel. Die tempel wordt in het hartje van Jeruzalem geplaatst, op de grootste en machtigste plek die er was: de zogenoemde tempelberg.
Dat die plek het bezit was van de Romeinen, die de grote wereldheersers waren in die tijd, wordt ontkend.
Aan het Romeinse Keizerrijk wordt een ondergeschikte plaats toegekend in een bijgebouw...
Dat kleine gebouw naast 'de grote tempel', zou de plaats moeten zijn waar een compleet Romeins legioen van 8000 mensen zou kunnen worden ondergebracht...
Daar zou je meewarig om kunnen glimlachen, ware het niet dat het beeld van de onderdanige Romeinse grootmacht nu geprojecteerd wordt in Amerika en Engeland, die als het op het verdedigen van de staat Israel aankomt behandeld worden als simpele loopjongens, waar je je helemaal niets van aan hoeft te trekken...

Zie ook Unesco & De Tempel

Wikipedia info

Het Romeinse legioen was de militaire basiseenheid in het Romeinse leger. De eenheid bestond uit circa 5000 tot 6000 (later 8000) infanteriesoldaten en meerdere honderden manschappen ondersteunende cavalerie, boogschutters, en verkenners.
Legioenen hadden een naam en een nummer; ongeveer 50 zijn er bekend. Normaal gesproken waren er circa 30 plus hun hulptroepen in actieve dienst, uitbreidbaar indien nodig en mogelijk.

Saddam's Alleged Mistress Says He Met Bin Laden
Reuters, 8-9-2002

Parisoula Lampsos, who claims to have been Saddam's mistress on and off for 30 years, told ABC she personally observed bin Laden in one of Saddam's palaces in the late 1980s. She said Saddam's oldest son, Uday, told her Saddam also met with Osama bin Laden in the 1996 and gave him money. Lampsos told ABC she saw Saddam on nearly a daily basis and provided details of his habits and personal life.
Saddam enjoyed watching videos of his enemies being tortured, Lampsos alleged, and sometimes put on a cowboy hat during the viewings. She said Saddam's favorite movie is "The Godfather" and his favorite song is Frank Sinatra's "Strangers in the Night." Saddam takes the anti-impotence drug Viagra, swims almost every day, uses a herbal relaxation mask to reduce wrinkles, dyes his hair and wears suits by Western designers including Pierre Cardin, Lampsos said.

Spies, Lies &Amp; Iraq
By John Barry, Newsweek, 9-2-2003

The woman claimed to be Saddam Hussein's former mistress. Last September, on ABC's "Primetime Thursday," she described the Iraqi strongman as a Viagra enthusiast who enjoyed listening to recordings of Frank Sinatra singing "Strangers in the Night," as well as to tapes of torture victims crying for mercy.
Parisoula Lampsos, 54, a woman of Greek extraction who had lived in Baghdad most of her life, recounted watching Saddam preen in front of a mirror declaring, "I am Saddam. Heil Hitler!" She said that she had once seen Osama bin Laden at Saddam's palace, and that, in the mid-1990s, Saddam had given money to the Qaeda terror chief. She recounted that Saddam had confessed to her that he tried to murder his own son Uday. After visiting Uday in the hospital, where he was recovering from gunshot wounds, Saddam supposedly told her, "I didn't want it this way. I wanted him to die."

It was great TV. But was it good intelligence? At the Pentagon, the get-Saddam hard-liners thought so.
They spread word that the woman's story had largely checked out and boasted that Lampsos had passed a lie-detector test administered by the Defense Intelligence Agency.
The Central Intelligence Agency, however, was dubious. Saddam had never before taken a mistress of European descent, the CIA analysts noted. If Saddam had wanted to kill Uday, he would have succeeded, they argued. There was no independent evidence that bin Laden had ever visited Baghdad. Lampsos could have put together the story she told ABC by reading old newspaper clips, said the CIA. And intelligence sources deny that she passed a CIA lie-detector test.

Demonisering & Waarheidontkennend schuldgevoel
Commentaar Wim Duzijn 2002

Demonisering is een proces dat in een vals-morele wereld moeilijk te stuiten valt.
Net als in de periode voor de Golfoorlog (1991) wordt de bevolking via een doelgericht proces van geruchtenverspreiding geestelijk gereedgemaakt voor de grote klap.
Aanvankelijk was niemand bereid een oorlog te starten, zodat in een werkelijk democratische situatie er geen aanval zou hebben plaatsgevonden. Maar de politieke leiding in het Westen voert niet de volkswil uit - zij stuurt de volkswil.
Dat is precies wat je ook nu ziet gebeuren. Meer dan zeventig procent van het Engelse volk is tegen een oorlog. Maar een kleine groep machthebbers rondom Tony Blair heeft besloten dat de oorlog er komt, en daarom zal er een stroom van geruchten losbarsten, die allemaal ten doel hebben Saddam Hoessein om te toveren in de man die hij moet zijn: een tweede Adolf Hitler, die nooit iets anders heeft gewild dan mensen een hel op aarde aan te bieden.
En het trieste is dat we het waarschijnlijk allemaal nog gaan geloven ook...; gewoon, omdat we niet anders kunnen, omdat we zonder het geloof in duivels aan onze schuldgevoelens kapot zouden gaan...

Liberating America From Israel
Paul Finley, PalestineChronicle 10-9-2002

Nine-eleven would not have occurred if the U.S. government had refused to help Israel humiliate and destroy Palestinian society. Few express this conclusion publicly, but many believe it is the truth.
I believe the catastrophe could have been prevented if any U.S. president during the past 35 years had had the courage and wisdom to suspend all U.S. aid until Israel withdrew from the Arab land seized in the 1967 Arab-Israeli war.

Israel is a scofflaw nation and should be treated as such. Instead of helping Sharon intensify Palestinian misery, our president should suspend all aid until Israel ends its occupation of Arab land Israel seized in 1967.
The suspension would force Sharon's compliance or lead to his removal from office, as the Israeli electorate will not tolerate a prime minister who is at odds with the White House.
If Bush needs an additional reason for doing the right thing, he can justify the suspension as a matter of military necessity, an essential step in winning international support for his war on terrorism.
He can cite a worthy precedent: When President Abraham Lincoln issued the proclamation that freed only the slaves in states that were then in rebellion, he make the restriction because of "military necessity."
If Bush suspends U.S. aid, he will liberate all Americans from long years of bondage to Israel's misdeeds.

Paul Findley, a Representative from Illinois 1961-83, is the author of three books related to the Middle East, the latest being Silent No More: Confronting America's False Images of Islam.

US must heed UN over Iraq, says Arab League
Iraqi Daily News, 11-11-2002

Amr Moussa, the head of the Arab League, said on Monday that the United States risked provoking lasting anger and frustration throughout the Arab world if it attacked Iraq.
"No military action should take place outside the (UN) Security Council. We must work together to resolve the problem, if the problem exists, of weapons of mass destruction," Amr Moussa said.
The former Egyptian foreign minister, who flies on to New York to attend the UN General Assembly, reaffirmed that he was hopeful that Iraq would let the inspectors return. "The idea has not been rejected by Iraq. They are negotiating the modalities for the return," he said.
Moussa said that Arab countries wanted good relations with the United States but that Washington could not simply "push Arab states into corner after corner."

Pro-Iraqi Palestinians rally in support of President Saddam Hussein
Iraqi Daily News, 11-9-2002

Waving Iraqi flags and traipsing over the US Stars and Stripes, a cheering crowd of Palestinians rallied Tuesday in support of Iraqi President Saddam Hussein.

“America is launching a war against Arabs and Muslims in the name of fighting terrorism," Sheikh Ahmed Yassin, founder of the Islamic group Hamas told the crowd of about 1,000.
Bush listen carefully, we are all for Saddam," cheered the crowd, pumping their fists in the air.
Many of those at the rally carried posters of President Yasser Arafat and Saddam Hussein.
Yassin told the crowd that President Bush wanted to attack Iraq because Baghdad did not recognize the right of "Zionists to exist in Palestine."

Het Intelligente Recht & Het Blinde Kwaad
Commentaar Wim Duzijn 2002

Je kunt een vuurtje kalm laten uitbranden, of je kunt er een kwak olie opgooien, zodat het nooit meer uitgaat.
Wie verstandig is houdt rekening met blinde volkswoede, een gedragsvorm die met democratie veelal weinig te maken heeft.
Heel het gedrag van politici in het Westen is er op gericht het ontstaan van onbeheersbare massabewegingen tegen te gaan. Omdat men weet dat zulke volksbewegingen op een gegeven moment niet meer in de hand te houden zijn, zodat ze zich, wanneer de temperatuur kookhitte heeft bereikt, door niets en niemand (nog door geen tienduizend Amerikaanse legers) laten tegenhouden.
In het Midden-Oosten wordt echter niets anders gedaan dan het tegendeel bewerkstelligen van hetgeen de massapsychologie ons leert.
Waaruit je de conclusie kunt trekken dat ons gedrag niet wordt gestuurd door verantwoordelijke wetenschappers, maar door irrationeel handelende mensen die niet in staat zijn zich op een koele, wetenschappelijk verantwoorde wijze te gedragen, wanneer hun ideologische dogma's in het geding zijn.
Wanneer Sjeik Ahmed Yassin stelt dat Amerika een oorlog tegen Irak wil voeren omdat Saddam Hoessein niet akkoord gaat met de hardnekkige onwil van het zionisme de rechten van de Palestijnen te erkennen, dan heeft hij (wat dat punt betreft) gelijk.
Het is daarom merkwaardig dat in de Westerse pers die waarheid domweg niet wordt genoemd. Die koppige onwil de zaken bij hun naam te noemen leidt er toe dat extremistische groeperingen in het Midden-Oosten altijd extremistisch blijven. Israël en Amerika weigeren namelijk domweg een dialoog met hen aan te gaan.
Hamas huldigt de opvatting dat Israël de resolutie van de veiligheidsraad waarin terugkeer van alle vluchtelingen wordt geëist uitvoert. Wanneer Israël dat doet, zo stelt Yassin, zullen de Palestijnen op de meest vreedzame wijze zichzelf invoegen in de Israëlische samenleving, die in zijn ogen geen zionistische samenleving mag zijn (een staat dus die er alleen voor joden is).
Israël weigert echter op het punt van de terugkeer enige concessies te doen, omdat het bang is dat terugkeer van vluchtelingen 'het joodse karakter' van de staat aantast.
Wat daar nu precies onder wordt verstaan 'het joodse karakter van Israël' wordt nooit uit de doeken gedaan.
De 'joodse identiteit' is een soort heilige formule geworden. Niemand weet wat het betekent, weinig moderne mensen kunnen zich er ook mee identificeren, zefls extreemrechtse joden in Amerika voelen zich heel goed thuis in een niet-joodse Amerikaanse staat, maar toch mag je niet zeggen dat de uitdrukking 'joodse staat' doodgewone lariekoek is en alleen betekenis heeft voor mensen die om de een of andere redenen willen blijven geloven in lariekoek..
En alleen maar omdat er zoiets vaags als 'joods karakter' in stand gehouden moet worden weigeren linkse en rechtse partijen in Israël de Palestijnen terug te laten keren naar de staat Israël, hoewel de Palestijnen het (internationale) recht aan hun zijde hebben.
Het is, juridisch gezien, dus niet helemaal juist Hamas 'een barbaarse terreurorganisatie' te noemen. De groep heeft op een onverantwoordelijke wijze barbaarse middelen gebruikt om de staat Israël te ontwrichten, maar die daden zijn met gelijk geweld (vaak nog barbaarser zelfs) beantwoord, zodat het eigenlijk weinig zin heeft een moreel oordeel over dat gedrag uit te spreken; je bent zelf namelijk even schuldig...
Waar het Hamas om ging was de wereld duidelijk maken dat Israël geen veilige haven is voor joden (hetgeen door het zionisme als hoofdmotief wordt genoemd voor de noodzaak van joden hun eigen 'onveilig' genoemde landen te verlaten). De migratie van joden wordt door die ontwrichting tegengegaan, zodat er (zo luidt de achterliggende gedachte waarschijnlijk) ruimte kan worden geschapen voor de Palestijnen, die momenteel een uitzichtloos bestaan leiden in vluchtelingenkampen.
Israël moet volgens Hamas een land voor zowel joden als Palestijnen worden, een idee dat door rechtse zionisten wordt afgewezen.
Wanneer Amerika principieel zou handelen zou het Hamas gelijk geven. Joden en Palestijnen hebben beiden recht op hetzelfde land, hetgeen betekent dat ze moeten streven naar samenwerking binnen een democratische staat, waarin de rechten van alle inwoners door een niet aan religieuze standpunten gebonden constitutie wordt gegarandeerd.
Wanneer je die principes als uitgangspunt voor je beleid gaat nemen, dan zul je het rechts-zionistische verzet tegen vrede moeten breken, en dan zul je de antizionist Saddam Hoessein een eerlijk, rechtvaardig mens moeten noemen.
En ja, dat is een daad van intellectuele zuiverheid die de rechtse Bush en de zich links noemende Blair, ondanks al hun mooie morele praatjes, volledig afwijzen. Ze werpen hun dure principes in de prullenbak en roepen de man die het recht verdedigt uit tot 'het grote kwaad'.
Maar wanneer je dat doet: wanneer je het recht tot kwaad uitroept, dan ben je - juridisch gezien - een doodgewone misdadiger...
In het christelijke evangelie worden zulke mensen 'witgepleisterde graven' genoemd... (Zwolle 11-9-2002)


My Home Is My Castle
By Edna Yaghi for PalestineChronicle.com

My name is Abu Mohammed. I am a Palestinian refugee from the village of Mesmiyah not too far from the town of Yaffa.
My family and I were forced to leave our home and orange plantation in 1948. The Right of Return is my inalienable right.
This right is guaranteed to me not only by what is moral and just but also by UN Resolutions.
UN Resolution 194 "Resolves that the refugees wishing to return to their homes and live at peace with their neighbors should be permitted to do so at the earliest practicable date, and that compensation should be paid for the property of those choosing not to return and for loss of or damage to property which, under principles of international law or in equity, should be made good by the Governments or authorities responsible." UN Resolution 242 affirms further the necessity "For achieving a just settlement of the refugee problem..."

I am a Palestinian who grew up among the trees and flowers of Palestine. As a child, I watched flocks of birds come to the shores of my country to nest. The scent of lemon and orange blossoms is engrained in my psyche. I knew the gender of honeybees and was an expert at climbing the mulberry tree that drew a protective shade over the entrance of the home where my siblings and I were born...

Uri Avnery - Right of Return - 2001

The Right of Return expresses the very core of the Palestinian national ethos. It is anchored in the memories of the Nakba, the Palestinian catastrophe of 1948, and the feeling that a historic injustice was committed against the Palestinian people. Ignoring this feeling of injustice makes it impossible to understand the Palestinian struggle, past and present.
Everyone who really tried to bring about peace and conciliation between the two peoples knew all the time that the refugee problem is dormant, like a sleeping lion who can wake up any minute.

The refugee problem is multi-layered, some layers are ideological and concerned with basic principles, others are practical. Let’s address the ideological first.
Israel must acknowledge its historic responsibility for the creation of the problem. In order to facilitate the healing of the wound, such acknowledgement must be explicit.
It must be acknowledged that the creation of the refugee problem was an outcome of the realization of the Zionist endeavor to achieve a Jewish national renaissance in this country. It must also be acknowledged that at least some of the refugees were driven from their home by force after the battle was already over, and that their return to their homes was denied.

The right of return is a basic human right and cannot be denied in our time. I propose that the State of Israel recognize the Right of Return inprinciple, pointing out that the implementation of the principle will come about by way of negotiation and agreement.
After the ideological aspect is satisfied, it becomes possible to address the practical aspect of the problem.

It is clear that the return of millions of Palestinian refugees to the State of Israel would completely change the character of the state, contrary to the intentions of its founders and most of its citizens.
This leads to the conclusion that most of the refugees who opt for return will find their place in the State of Palestine. As Palestinian citizens they will be able to build their life there, subject to the laws and decisions of their government.

In order to make the healing of the psychological wounds and a historic conciliation possible, there is no way to avoid the return of an appropriate number of refugees to the State of Israel. The exact number must be decided upon by an negotiation between Israel and Palestine.
This part of the plan will arouse the strongest opposition in Israel. As a matter of fact, not a single Israeli politician or thinker has dared to propose it. The extreme opposition exists both on the Right and the Left of the Israeli spectrum. However, such a limited return is the natural completion of the recognition in principle of the Right of Return and the acceptance of responsibility for the events of the past. (Uri Avnery, 14-1-2001)