De Derde Weg - 5


"The right course is of respect to the security and rights of others, through dealing with others in peace and establishing the obligations required by way of equitable dialogue and on the basis of international law and international covenants." Saddam Hoessein

Enige kernbegrippen uit De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens:
Gelijke en onvervreemdbare rechten van alle leden van de mensengemeenschap; vrijheid van meningsuiting en geloof; suprematie van het recht; vriendschappelijke betrekkingen tussen de naties; nastreven van sociale vooruitgang en een hogere levensstandaard; via onderwijs, opvoeding en vooruitstrevende maatregelen de eerbied voor de rechten en vrijheden van de mens bevorderen.

Israel & het primitieve, verdelende meergodendom - Saddam & De Democratie
Engeland Eist Eerloze Overgave - Salman Rushdie & anti-Amerikanisme
Barenboim & Wagner - De ontwikkelingsdroom: een spiritueel betoog
Avnery: Return of the dinosaurs - Het Algemene Belang Wordt Vermoord
Democratie & Aristocratie


"Ik ben de Heer, uw God, die u uit Egypteland, uit het diensthuis gevoerd heb. Gij zult geen andere goden nevens Mij hebben. Gij zult u geen beeld noch enige gelijkenis maken, noch van hetgeen boven in de hemel, noch van hetgeen beneden op de aarde, noch van hetgeen in het water onder de aarde is. Aanbid ze niet en dien ze niet." Exodus 20:2-5

Israel & het primitieve, verdelende meergodendom
Commentaar Wim Duzijn 2002

Wie het Godsbegrip uit het Oude Testament serieus neemt, die dient zich te realiseren dat de consequentie van die keuze is dat hij elke vorm van afgoderij dient te veroordelen.
De meeste mensen (met name zogenaamd progressieve mensen die denken dat ze intelligent zijn wanneer ze God dood verklaren) staan daar nooit bij stil.
Struisvogelpolitiek zou je zoiets kunnen noemen, maar omdat een dergelijke benaming weinig meer is dan eufemistisch gezwam, daarom spreek ik liever over doodgewone gemakzucht en verregaande geestelijke luiheid, uiterst negatieve zaken die verborgen worden achter de meest merkwaardige façades, waarvan de wetenschappelijke façade de meest schijnheilige is.

Veel wetenschappers hebben zichzelf opgesloten in een verdingde wereld en ze willen zich daarom alleen maar bezig houden met wetenschap die inzicht kan geven in het ding. Als je veel dingen kent ben je heel knap en zal alles goed gaan in de wereld.
Ze wanen zichzelf knap, de dingenaanbidders, maar aan hun knapheid gaat de wereld te gronde, omdat ze de gewoon de boel de boel laten in de wereld om hen heen.
Ze haten moedige mensen die de wereld van de menselijke geest belangrijker vinden dan de wereld van het ding.
Het liefst willen ze de hele wereld verdingen, alleen maar om te voorkomen dat er iets van geestelijke moed in een mens opbloeit.
Geestelijke moed ontstaat daar waar een mens zichzelf los wil maken uit de wereld van het ding. Het ding staat voor de wereld van de slavernij, waarin aan de menselijke geest volstrekt geen waarde meer wordt toegekend.
Wanneer in het Oude testament over God gesproken wordt dan zien we dat een aantal begrippen centraal wordt gesteld: de begrippen 'heer' (autoriteit, persoonlijkheid), 'diensthuis' (slavernij), en het begrip vorm (afbeelding, idool).
Binnen deze website staat dat oudtestamentische Godsbegrip centraal. Let wel, ik praat hier over godsbegrip, dus niet over het tot ding uitgroepen 'heilige land' dat bevolkt moet worden met een 'heilig volk', zaken die in de anarchistisch-spirituele wereld die ik verdedig volstrekt onbelangrijk zijn.
Een anarchistische, vrijheidslievende denker pleit voor ware autoriteit (de heer) en hij verzet zich tegen de slavernij van het moderne, antispirituele vormdenken, dat de mens tot een slaaf van het ding (het idool) wil maken.

We leven in een wereld waarin het idool de persoonlijkheid wil vervangen.
Juist daarom is de band die de tot idool uitgeroepen staat Israël onderhoudt met Amerika zo gevaarlijk. Amerika hoort een land te zijn waarin de vrijheidslievende persoonlijkheid op de eerste plaats wordt gezet, maar onder invloed van het zionisme wordt de persoonlijkheid gedood en vervangen door het idool, zodat gesproken kan worden van een pervertering van Amerikaanse vrijheidswaarden.
Amerika wordt bedreigd door het zionisme, zoals het in het verleden werd bedreigd door het totalitaire communisme (niet hetzelfde als op bevrijding van economische dwang gericht socialisme), en Amerika moet die dreiging te lijf gaan, door zionisten er op te wijzen dat zij alleen dan gesteund worden wanneer ze bereid zijn de Amerikaanse persoonlijkheidswaarden over te nemen.
Amerika is een land van 230 miljoen mensen. Die mensen zijn niet zionistisch. Dus waarom zou Amerika het zionisme moeten dienen? Is dat democratie? Is dat handelen overeenkomstig de wil van het volk en de stichters van Amerika?
Het zionisme noemt zichzelf 'joods', maar het weet niet eens wat jood-zijn is. Het ontkent de hoogste waarde van het jodendom: het respect voor de heer-geworden, naar eenheid strevende mens die de wereld wil bevrijden van elke vorm van geestelijke slavernij en idolenaanbidding.
Amerika ziet het als zijn taak geestelijke slavernij te bestrijden. En wanneer het zionisme de vertegenwoordiger is van de geestelijke slavernij, dan zal dat zionisme bestreden moeten worden.
Het is daarom onbegrijpelijk dat Amerika weigert het zionisme op de lijst van verwerpelijke politieke ideologieën te plaatsen, terwijl heel de geschiedenis van het zionisme (met name het rechtse zionisme) doordrenkt is van wandaden en activiteiten die gericht zijn op onderdrukking van de kritische menselijke geest.
Het feit dat het Amerikaanse zionisme nooit de fascistische verdrijving van Palestijnen uit hun eigen land heeft veroordeeld (een wandaad die het Palestijnse vluchtelingenprobleem in de wereld heeft geroepen) bewijst dat het hier een politieke ideologie betreft die oneerlijk is.
Amerika zou daarom moeten eisen dat de wandaden uit het verleden door het zionisme veroordeeld worden en dat de Palestijnen wat dat betreft recht wordt gedaan.
Zoals de Duitsers schuld moesten bekennen en werden verplicht miljarden guldens in de staat Israël te pompen (een staat die bevolkt wordt door mensen die vaak nog rechtser zijn dan de meest rechtse nazi's), zo moet Israël verplicht worden de Palestijnen te helpen...; wanneer - en daar gaat het om - morele waarden belangrijker zijn dan primitief amoreel machtsdenken, waarvan de essentie altijd is dat het niks weten wil....
Alleen met een keuze voor een op vrijheidsliefde gebaseerde moraal zal Amerika respect kunnen oogsten bij Arabische en islamitische gemeenschappen in de wereld, waarvan het merendeel niet wordt gedreven door gevoelens van blinde haat, maar door een sterk verlangen naar recht.
De hardnekkige wil van Israël elke vorm van morele veroordeling te ontlopen via ronduit verwerpelijke vormen van machtsmisbruik maakt elke vorm van samenwerking met de Arabische wereld onmogelijk. Daarom zal er gestreefd moeten worden naar nieuw (moreel) leiderschap, dat zich niet laat leiden door zionistische richtlijnen, maar door waarden en normen die aan het liberale, humanistische Judaïsme zijn ontleend.
Een Judaische staat zal nooit de vijand kunnen zijn van de Arabieren, omdat Arabieren en Joden in feite dezelfde God aanbidden, een God die staat voor een aantal basisprincipes, maar die verder met niks en niemand vereenzelvigd mag worden.
Het zijn de fundamentalisten in beide kampen (de mensen die zichzelf tot god uitroepen) die willen voorkomen dat het idee van de ene, ondeelbare God in ere wordt hersteld.
Het zionisme - gezien als politieke ideologie die de staat en het volk heilig heeft verklaard - verwerpt de ene, ondeelbare God. Het wil van God een verdeler maken die de wereld opdeelt in kleine eilandjes waarin primitieve mensjes primitieve godjes aanbidden. Die godjes bestrijden elkaar en worden beheerst door de sterkste God.
In een moderne wereld, waarin internationale samenwerking tot uiting komt in het instituut van de Verenigde Naties (eenheid in verscheidenheid), is voor zo'n primitieve, verdelende vorm van meergodendom geen plaats meer.
In een moderne wereld is God er voor ons allemaal.
Dat betekent dat hij niet gekoppeld kan worden aan een enkele groep. Niet Israël, maar de Verenigde Naties vertegenwoordigen de God van Israël. Dat betekent dat niet de een of andere Israelische staatsman, zoals nu Ariel Sharon, maar de secretaris-generaal van de VN (terzijde gestaan door een staf van eerlijke, onafhankelijke rechtsgeleerden) op het toneel van de internationale politiek een hoofdrol zou moeten spelen.

Hope lives when people remember

Deir Yassin Part of the struggle for self-determination by Palestinians has been to tell the truth about Palestinians as victims of Zionism. For too long their history has been denied, and this denial has only served to further oppress and deliberately dehumanize Palestinians in Israel, inside the occupied territories, and outside in their diaspora.
In keeping with Simon Wiesenthal's observation that "Hope lives when people remember," the suffering of Jews has been rightly acknowledged and memorialized. But there are few memorials for Palestinians who died in 1948.
Their history, in which the massacre at Deir Yassin is a very significant event, has been largely buried and forgotten. And yet, like the descendants of the victims in Armenia (1915–17), in the Soviet Union (1929–53), in Nazi Germany (1933–45), in China (1949–52, 1957–60, and 1966–76), and in Cambodia (1975–79), the descendants of Palestinians want the world to remember what they suffered, what they lost, and why they died. (Klik voor bron)

Waar joodse gemeenschappen alles in het werk stellen de wereldbevolking duidelijk te maken dat verdrijving en onderdrukking van joden (zoals plaatsvond tijdens de tweede wereldoorlog) nooit meer voor mag komen, zo proberen Palestijnen de wereld duidelijk te maken dat verdrijving en onderdrukking van Palestijnen, ook een zaak is die veroordeling verdient.
De regeringen van Israel stellen echter alles in het werk om de Palestijnen morele genoegdoening te onthouden. Niet het weten wordt aangemoedigd, maar de noodzaak alles wat de tot idool uitgeroepen staat Israel in een minder gunstig daglicht plaats weg te wissen...; letterlijk en figuurlijk...

Belgium warns Blair over US relationship
Ian Black in Brussels and Jon Henley in Paris, The Guardian 28-8-2002

Tony Blair got a fresh warning of trouble ahead from Europe yesterday when the Belgian foreign minister openly attacked him for "submissively" following the US lead on Iraq.
Remarks by Louis Michel were shrugged off by British officials but found an echo in a wider Europe increasingly alarmed at signs of US determination to bring down Saddam Hussein.
Mr Michel told the Belgian daily Het Laatste Nieuws: "Morally and politically we could take charge in the world. But the British are blocking that...
They still don't understand that they could play a pioneer role in Europe instead of submissively following the US..."


IRAQ: GULF WAR CAUSED
MALIGNANCIES IN CHILDREN
Pravda, 30-8-2002

Under the Geneva Convention, it is illegal to leave harmful materials on a battlefield after the conflict has ceased. The aggression against Iraq during the Gulf War with Depleted Uranium weapons did exactly this, making the deployment illegal under international law.
Chapter IX, Article 50 of the Geneva Convention stipulates clearly that “wilful killing, torture or inhuman treatment, including biological experiments, wilfully causing great suffering or serious injury to body or health, and extensive destruction and appropriation of property, not justified by military necessity and carried out unlawfully and wantonly” are prohibited and violate the Convention.
The College of Medicine at Basra University has produced a report which shows quite clearly that DU weaponry has greatly increased the incidence of malignant cancers among children in southern Iraq.


Baghdad warns US threats
block diplomatic solution
By Rupert Cornwell, Independence.co.uk 29-8-2002

As international opposition to a US attack on Iraq grew even louder, Baghdad insisted yesterday a diplomatic solution could still be found to the dispute, but that attempts to find one were being thwarted by American warmongering.
Responding to the latest threats from hardliners in the Bush administration, Iraq's vice-President Taha Yassin Ramadan claimed that dialogue had not been completely cut off, but that "it is being blocked by American pressure".


Sancties & de dictatuur van Engeland en Amerika

The United Nations Security Council has maintained comprehensive economic sanctions on Iraq since August 6, 1990.
The international community increasingly views the sanctions as illegitimate and punitive, because of well-documented humanitarian suffering in Iraq and widespread doubts about the sanctions’ effectiveness and their legal basis under international humanitarian and human rights law.

When first imposed, four days after Iraq’s invasion of Kuwait, under Resolution 661, the comprehensive sanctions appeared legitimate, as a short-term means to press Iraq to withdraw. When redefined on April 3, 1991, under Resolution 687, after the US-led military coalition had forced Iraq’s withdrawal, the sanctions likewise commanded broad support, as a means to compel Iraq’s compliance with Security Council resolutions and in particular to end Iraqi possession of weapons of mass destruction.
Questions still remain about the extent of Iraq’s compliance, but many experts believe that Iraq has been substantially disarmed and has little capacity left in the four banned weapons types. Residual concerns and conjectures must be weighed against the sanctions’ present ineffectiveness, their great harm to innocent civilians, the clear option of targeted sanctions, and the discredit that the status quo brings to the United Nations, the Security Council and international law more generally.
Though the overwhelming opinion of the international community favors change, comprehensive economic sanctions remain firmly in place and criteria for their lifting remain imprecise, fluid and subjective.

A large majority of Security Council members now oppose the comprehensive sanctions or have serious reservations about them, but they cannot lift them, because vetoes of two Permanent Members, the United States and the United Kingdom, block action for comprehensive reform. (Klik voor bron)


Saddam & De Democratie
Kort commentaar van Wim Duzijn 2002

Saddam Hoessein is niet de vijand van de wereld, een opvatting die ons via op propaganda gerichte berichtgeving wordt opgedrongen. Hij is wel de vijand van het zionisme, en dat is de reden waarom Amerika en Engeland op zo'n meedogenloze wijze Iraakse burgers doden.
Een prettige gedachte is dat niet voor iemand die een vrije, onafhankelijke geest bezit. Wanneer Amerika en Engeland op zo'n maniakale wijze om mogen springen met de vijanden van het zionisme in het Midden-Oosten, hoe gaan ze dan in de toekomst om met kritische intellectuelen in het Westen? Worden die nog meer gemarginaliseerd dan nu al het geval is? Moet iedereen die een beetje gezond verstand in zijn hoofd heeft straks verplicht zelfmoord plegen?
Je kunt er maar beter niet aan denken. We leven in een democratie. We mogen op een knopje drukken in een stemlokaal. En als we dat gedaan hebben mogen we naar een schermpje kijken dat boven het knoppenbord is aangebracht.
"U heeft gestemd", lees je dan...
Maar diep in je hart twijfel je.
"Zou het echt waar zijn?", denk je, "Heb ik wel ergens op gestemd?
Of zijn alle stemknopjes waar ze ons mee zoet houden er alleen maar voor de flauwekul?"


France joins chorus urging United States
to exercise restraint toward Iraq
New Jersey, NewsFlash, 30-8-2002

France has joined the list of nations urging the United States to exercise restraint toward Iraq, with President Jacques Chirac insisting that any military action against Baghdad be decided by the U.N. Security Council.
In a speech to French ambassadors in Paris on Thursday, Chirac called the possibility of unilateral U.S. action "worrying" and said it would be contrary to "the cooperation of states, the respect of law and the authority of the Security Council."

Speaking during a visit to Baghdad Thursday, former U.S. Attorney General Ramsey Clark, an opponent of U.N. sanctions against Iraq, said an American strike to topple Saddam would be the "most notorious, arrogant and contemptuous violation" of the U.N. charter.
"The United Nations must be able to restrain the United States from carrying out crimes against peace and humanity," Clark, a frequent critic of U.S. government policy, told reporters.


Engeland Eist Eerloze Overgave
Commentaar Wim Duzijn 2002

Iraq says any talks with the United Nations on the return of inspectors should also focus on lifting 12-year-old sanctions and the US and British enforced "no-fly" zones in southern and northern Iraq, imposed by the West after the 1991 Gulf War. Sabri and UN Secretary-General Kofi Annan have met for three rounds of talks but failed to reach an agreement on the return of the UN arms experts.(Sky News)

Engeland stelt zich op het standpunt dat een ultimatum moet worden gesteld aan Irak. Onmiddelijk wapeninspecteurs toelaten of anders (heel simpel gesteld) een bom op je hoofd.
Irak vindt dat de terugkeer van wapeninspecteurs een beloning verdient. Zoals Israel zich niet onvoorwaardelijk terug wil trekken uit de bezette gebieden omdat een dergelijke houding gezichtsverlies op zou leveren, hetgeen zou kunnen leiden tot verhevigde activiteiten van verzetsgroepen die terugtrekking als een teken van zwakte beschouwen, zo weigert Saddam Hoessein een onvoorwaardelijk toegeven aan de eisen van Amerika en Israel, omdat overgave aan Israel gezichtsverlies betekent.
Het blijft merkwaardig dat het Arabische verlangen naar een eervolle vrede op zo'n apsychologische wijze door de regering van Engeland wordt genegeerd.
Een olifant die wild rondstampt in een porseleinkast, zo zou je de zogenaamde derde weg denker Tony Blair dan ook moeten noemen.


Richard Perle, alias 'The Prince of Darkness', over Tony Blair

President Bush is determined to help the Iraqi opposition - whose representatives are meeting in Washington today - liberate Iraq from one of the world's most brutal dictatorships; I have no doubt he would act alone if necessary.
But he will not be alone when the time comes. Tony Blair has shown extraordinary courage and leadership in defending Western values in the Balkans, in combating international terrorism and in the current confrontation with Saddam.
The reservations in Cabinet and among backbenchers will not hold him back. Neither George W. Bush nor Mr Blair will be deflected by Saddam's diplomatic charm offensive, the feckless moralising of "peace" lobbies or the unsolicited advice of retired generals. (Daily Telegraph, 9-8-2002)

Info: Richard Perle maakt deel uit van een rechts-conservatieve groep zionisten ('de neocons'), die het als hun taak zien de staat Israel met alle middelen die men tot zijn beschikking kan krijgen te verdedigen. Saddam Hoessein is volgens Perle een nieuwe Hitler, zoals Yasser Arafat 'Osama bin Laden' is.

"You Westerners do not realize that an Arab can do without everything except his dignity. If you touch his dignity he will be as ferocious as a lion."

PATRIARCH RAPHAEL I BIDAWID
OF BABYLON OVER THE CHALDEANS,
IRAQI CATHOLIC LEADER

De Sharon-aanhangers in de regering Bush
Jim Lobe, 30-11-2001

From the outset, the chief architects of the push to get Saddam Hussein have been Deputy Defense Secretary Paul Wolfowitz and Richard Perle, who, as chairman of the Defense Policy Board, is not technically a member of the Bush administration.
As prize students of arch-hawk, Albert Wohlstetter in the 1960s, the two men have been comrades-in-arms in a series of crusades against détente, arms control, and any multilateral effort that might constrain Washington's freedom of action to do what it wants, where and when it pleases, dating back to the early 1970s.
Within the administration, they generally can count on some heavy-weight actors for support, beginning with Pentagon chief Donald Rumsfeld and Vice President Dick Cheney, as well as Cheney's chief of staff, Lewis Libby, Pentagon policy chief Douglas Feith, and several members of the National Security Council staff, including its top aide for global issues and Iran-contra veteran, Elliott Abrams.
This circle of hawks is backed outside the administration by a network of veteran Washington hands whose political savvy, talent for polemics, media contacts, and lust for ideological combat have made them a formidable force on foreign policy since the Vietnam War.
With roots in the Scoop Jackson faction of the Democratic Party, these "neo-conservatives" are decidedly aggressive when it comes to supporting Israel, particularly Likud; mostly hostile toward the United Nations; often contemptuous of European "elites;" and absolutely convinced of the fundamental moral superiority and redemptive mission of the United States abroad. (fpif info, 30-11-2001)


Uitspraak groep verontruste joodse intellectuelen (1948)

The public avowals of Begin's party (Likud) are no guide whatever to its actual character. Today they speak of freedom, democracy and anti-imperialism, whereas until recently they openly preached the doctrine of the Fascist state. It is in its actions that the terrorist party betrays its real character; from its past actions we can judge what it may be expected to do in the future. (Lees de volledige brief aan de New York Times)


Salman Rushdie & anti-Amerikanisme
Commentaar Wim Duzijn 2002

Salman Rushdie, die ooit door religieuze fundamentalisten in Iran op de dodenlijst werd geplaatst, net zoals zionistische fundamentalisten Saddam Hoessein op hun dodenlijst hebben gezet, neemt in een open brief (VK 31-8-02) het verschijnsel 'anti-Amerikanisme' onder de loep.
Hij ziet allerlei variaties, maar hij verzuimt aan te geven dat anti-Amerikanisme in de Arabisch-Islamitische wereld onlosmakelijk gekoppeld is aan anti-Zionisme.
Fanatieke zionisten (mensen die het idool aanbidden) proberen alle Arabische kritiek onder de ene noemer 'Amerika-haat' te brengen, hetgeen een volstrekt onjuiste, demagogische weergave van de feiten is.
Zelfs de meest extreme moslimfundamentalisten maken onderscheid tussen Amerikanen en Zionisten, wat dus wil zeggen dat de Amerikahaat in de eerste plaats gericht is tegen de grote invloed die zionisten hebben op het buitenlandbeleid van de Amerikaanse regering.
Daarom is het ook zo'n immense blunder geweest van George W. Bush om op een volstrekt domme, onnadenkende wijze een kliek Sharon-aanhangers het Amerikaanse bestuursapparaat binnen te sluizen. Die mensen hebben geen belangstelling voor Amerika maar voor Israel. Het is niet hun taak Amerika machtig te maken, nee, het is hun taak Israel (en de Amerikaanse Israel-lobby) machtig te maken.
De politieke gemeenschap in Amerika heeft nooit willen inzien welke duistere krachten ze met het steunen van het rechtse (anti-humanistische) zionisme heeft binnengehaald. Ze wordt beheerst door een welhaast deerniswekkend gevoel van passieve, naieve hondentrouw. 'Het zijn joden en wij moeten iedereen die jood is steunen, ook al is hij de grootste misdadiger van de wereld...' Dat is zo een beetje de primitieve, uiterst irrationele gedachtegang...
George Bush (niet echt het type van 'de intellectueel') noemt Ariel Sharon 'een man van vrede' en hij weigert in te zien dat de Sharon-aanhangers die het Pentagon in hun ijzeren greep houden tot de meest oorlogszuchtige haviken behoren die de wereld ooit heeft gekend.
Zelfs Salman Rushdie, die zich de afgelopen jaren heeft opgesteld als een fervent verdediger van Amerika, begint nu te twijfelen aan de goede bedoelingen van de mensen die in Amerika het buitenlandbeleid bepalen. Net als de Amerikaanse legerleiding, die weinig op heeft met de oorlogszuchtige Israel-lobby in het Pentagon, wijst hij er op dat een oplossing van het Israelisch-Palestijnse conflict de eerste prioriteit moet zijn van de Amerikaanse regering.
De vraag is echter of verstandige Amerikanen in staat zullen zijn het tij te keren.
Het zionisme is een stervend roofdier dat wanhopig vecht voor zijn bestaan. Het zal alle middelen gebruiken om te overleven...


Arab News Editorial & Anti-Americanism

It will take a hard search to find, barring madcaps, a nation or a people, anywhere in the world, who have, in all these years, wanted America or American people destroyed or shamed. They have not wanted that because, until lately, America was for them a beacon of hope.
It was not its money or power. For them, America represented certain values. The citizens of former colonies remember America as the nation whose pressure was decisive in forcing the British, Spanish, Dutch, Portuguese, and all other colonialists to roll up their empires and go home.
But that is not the America they see now -- not when they watch Bush, Rumsfeld, Wolfowitz, Perle or a host of others expound on their vision of the ideal world.
What they hear now is the voice of a bully, whose only concept of justice is having his way, no matter how much it shames or pains others.

The Palestinians, for whom America, under George Bush Sr., represented the promise of freedom with dignity, see the same nation today as the most powerful instrument of Zionist malevolence. (PalestineChronicle, 31-8-2002)

Barenboim to Lead Palestinian, Israeli Orchestra

Israeli conductor Daniel Barenboim is to lead an orchestra of Israeli, Palestinian and other Arab musicians in a concert for Middle East peace in Strasbourg next week, the European Parliament announced. It said the parliament's president, Pat Cox, would introduce Monday's concert, which will be attended by numerous Israeli and Palestinian personalities.

Last year Barenboim broke one of Israel's greatest cultural taboos by playing the music of Richard Wagner in Israel.
He is also scheduled to lead an orchestra of young Arab and Israeli musicians at a concert in Berlin Sunday. (
PalestineChronicle, 30-8-2002)

Barenboim breaks Wagner-taboo


Wagner's Tristan und Isolde

Nietzsche heeft ooit opgemerkt, dat Richard Wagner over niets zo diep heeft nagedacht als over verlossing en dat al zijn opera's uiteindelijk hierover handelen.

Tristan und Isolde leert en ondervraagt ons niet alleen over liefde, het is ook, en misschien zelfs nog meer, een hymne aan de dood. Elk mens wordt ooit in zijn leven aangeraakt door de dood. Alleen, voor de ene mens leidt deze confrontatie met de dood tot een zoektocht naar de betekenis van leven, terwijl een ander alleen nog maar verlangt te sterven. Terecht heeft Albert Camus opgemerkt: 'Wij moeten nagaan en begrijpen door welk dodelijk spel de mens ertoe komt het licht van zijn bestaan niet te doorschouwen, maar te ontvluchten.'
Wat is de betekenis van dood in ons leven? Waarom is er de vrees voor de dood of een verlangen naar de dood? Wat leert de dood over het leven? Hoe gaan we om met de dood in onze samenleving? Wat is de relatie tussen dood en de kwaliteit van het leven? Wat is de relatie tussen de 'heiligheid' van het leven en de 'heiligheid' van de dood?.Nietzsche heeft het goed gezien. Uiteindelijk is Tristan und Isolde een lofzang op verlossing. Maar wat is verlossing?
Het leven van de mens wordt getekend door het grote verlangen, maar naar wat? En, wellicht de belangrijkste vragen die deze opera ons stelt: kan liefde ons verlossen? Kan dood ons verlossen? (bron: cwis.kub.nl/nexus)

Zie ook: Het Grote Sterven

Ontwikkelingsdroom - gesprek met Tariq Aziz

You mentioned earlier that, in the 1970s, your government had a dream of development. What's the realistic possibility of that dream continuing--given the situation we have--what role do you see in the future for America to play in that game?
It depends what kind of relationship is going to exist between Iraq and the United States. The United States has decided to create an enemy of Iraq. But if we return to normality, as we had, relatively speaking, in the 1980's...
You need America if you want to build a refinery, or an oil pipeline, or improve technology. And principally speaking, we have no objection to that, because, as I said from the very beginning, ideologically, we are not the enemies of the United States. We don't have an ideology that would tell us, like the Marxist-Leninist ideology, that America is the enemy.

De ontwikkelingsdroom: een spiritueel betoog
Commentaar van Wim Duzijn 2002

Alle intelligente mensen van de wereld zijn het er over eens dat het Amerikaanse kapitalisme zoals we het nu kennen niet streeft naar (geestelijke of morele) ontwikkeling van de wereld.
Integendeel: het Amerikaanse kapitalisme is gebouwd op dualistisch (antispiritueel) denken, hetgeen betekent dat altijd een arme onderklasse geschapen moet worden, die de rijken in staat stelt een rijk, maar geestelijk dood leven te leiden.
Het is een wetmatigheid die door Karl Marx al werd onderkend, maar waar Marx had moeten kiezen voor overwinning van het dualisme, daar koos hij voor een platmaterialistische oplossing, die niet alleen gericht was op overwinning van het kapitalisme, hetgeen een uiterst gezond idee is, maar ook op overwinning van alles wat in zijn ogen 'religieus' was.
Die opvatting van Marx was absurd en leidde ertoe dat een vorm van socialisme in het leven werd geroepen die in alle opzichten a-cultureel was.
Cultuur is een vorm van religie, wanneer je religie niet omschrijft als blindelings geloven in dogma's, maar als een streven naar geestelijke ontwikkeling op zo breed mogelijke schaal.
Amerika wordt momenteel geleid door mensen die het dogma aanbidden: het dogma van de god geworden Jezus, het dogma van de god geworden staat en het dogma van de god geworden vrije markt.
Die dogmatische levenshouding is de dood van de vrije geest en houdt, zoals gezegd een dualistische wijze van denken in stand, die ontwikkeling koppelt aan onderontwikkeling. Concreet gezegd: De rijkdom van de een eist de armoede van de ander.
Het sprituele antwoord op dualisme is holisme en dat betekent dat een mens die idealen heeft op zoek moet gaan naar politieke systemen die het abstracte holisme kunnen vertalen in concrete politieke opvattingen en richtlijnen.
Kapitalisme is vanuit holistisch standpunt gezien een monster, omdat het weigert grenzen aan zichzelf te stellen, hetgeen ertoe leidt dat er een uitdijend heelal ontstaat dat de rest van de wereld domweg wegduwt.
Het feit dat een enkele persoon in principe al het kapitaal van de wereld naar zich toe kan trekken bewijst dat aan het kapitalisme totalitair machtsdenken ten grondslag ligt, niet het totalitarisme van een centraal gezag dat grenzen stelt, maar het totalitarisme van een kleine groep egoïstische dictators die grenzen opheffen.
Het is natuurlijk leuk dat je duizenden miljoenen guldens mag bezitten en het lijkt het summum van vrijheid, maar het is vanuit holistisch standpunt gezien doodgewone waanzin, omdat holisme streeft naar grenzenstellende verbondenheid en niet naar grenzenopheffende atomisering van de maatschappij.
Wanneer we daarom een discussie gaan voeren over dictatuur dan is het goed jezelf de vraag te stellen welk uitgangspunt je hanteert.
Ga je uit van een strijd tegen egoïsme en atomisering, of ga je uit van platvloers, op verdeling en verpaupering gericht egoïsme?
Saddam Hoessein wordt een dictator genoemd die verwijderd dient te worden. Maar waaraan ontlenen rijke, kapitalistische dictators, die niet de vrijheid van het individu maar de vrijheid van de markt (kliek-groep-partij) centraal stellen, het recht een ander te veroordelen?
Saddam is in zeker opzicht een dictator, omdat hij zichzelf tot Koning heeft uitgeroepen. Wanneer hij eerlijk zou zijn, dan zou hij in Irak de monarchie weer invoeren en zichzelf 'koning' laten noemen. Daar is in principe niets op tegen. In Holland leven we ook in een monarchie en 90 procent van het volk eist dat we paleizen bouwen en dat we miljoenen euro's aan een rijke familie schenken, die geen andere prestatie levert dan 'monarch' te zijn.
Saddam Hoessein veroordelen omdat hij monarchistische trekjes bezit is dan ook uitermate hypocriet, vooral ook omdat het Koningschap een bindende functie heeft in de maatschappij. We hebben koningen (lees: verbindende figuren) nodig, of we dat nu leuk vinden of niet.
Domme materialistische communisten en socialisten miskennen altijd de bindende functie in een maatschappij van de 'koninklijke persoonlijkheid', de goddelijke uitverkorene, die appelleert aan wat Carl Gustav Jung onbewuste dromen en verlangens in een mens noemt.
Dergelijke platvloerse materialisten werden door Stalin aanbeden en in de jaren zestig stroomden ze de Partij van de Arbeid binnen, onder aanvoering van Nieuw Links, een beweging die de dood van de sociaal-democratie nastreefde, wanneer je sociaal-democratie wilt zien als een beweging die dromen in mensen aan wil moedigen.
Wim Kok was een tijd lang een sociaal-democraat omdat hij een dromer durfde te zijn. Astrologen vertalen de dromer in een aantal dierenriemtekens die waterig (dromerig) van karakter zijn: Vis, Kreeft en Schorpioen.
De horoscoop van Wim Kok wordt in sterke mate beheerst door Kreeft-Vis-invloeden, terwijl de horoscoop van Willem Drees sterke Kreeft-Schorpioen-invloeden kent.
Watertekens zijn nooit materialistisch. Materie is vorm, massa, stof en hoort bij de aardetekens: Stier, Maagd en Steenbok.
Het kapitalisme hoort bij de aarde. Op het kapitalisme is de uitspraak van de profeten van toepassing dat alles stof is en tot stof zal wederkeren - hetgeen kan leiden tot de morele conclusie dat stofaanbidding een tamelijk onzinnige bezigheid is.
Ontwikkeling is beweging en beweging is alleen daar mogelijk waar stroming bestaat, met andere woorden: op maatschappelijk-economisch gebied moet (vanuit holistisch-theoretisch standpunt gezien) alles wat beweging belemmert worden opgeheven.
Beweging die bij het element Water behoort veronderstelt een stroom die beheerst wordt door de wetten van de zwaartekracht. Water stroomt vanaf hoger gelegen plaatsen naar lager gelegen plaatsen en streeft op die plaatsen naar opheffing van niveauverschillen. Water kent geen dalen en geen toppen. Water nivelleert - is socialistisch...
Het kapitalisme wil nivellering tegenhouden. Water, zo stelt de kapitalist moet tegen de wetten van de zwaartekracht ingaan, hetgeen betekent dat een tegennatuurlijk instrumentarium in het leven moet worden geroepen dat ervoor zorgt dat het water tegen de berg op gaat stromen, om er voor te zorgen dat het water opgeborgen kan worden in grote watertanks, waar het op een volmaakt zinloze wijze 'water' zit te wezen.

Gedood (onbeweeglijk gemaakt) water is de ergste vorm van antispiritualisme die er is. Gedood water is de ontkenning van het socialisme en daarom onmenselijk, wanneer je er van uitgaat dat socialisme naar ontwikkeling van de aarde streeft.
De aarde water onthouden is de aarde uitdrogen. Kapitalisten vertegenwoordigen daarom het principe van de uitdroging en de verdorring - ook op geestelijk gebied.
Een kapitalist is een dorre geest, een man die steen geworden is, omdat hij het water uit de aarde haalt.
Daarom is het onzinnig om zo'n dorre, aan geld gebonden dictator, die elementaire zaken als beweging en ontwikkeling ontkent (aangezien hij alles naar zichzelf toetrekt) het recht te geven mensen die naar beweging streven te veroordelen.
Saddam Hoessein is een monarchistische leider (socialistische koning) die naar rechtvaardigheid en gelijkheid streeft. Het begrip 'gelijkheid' is een waterbegrip, omdat water, zoals hierboven uitgelegd, niveauverschillen opheft.
Een dictator die naar gelijkheid streeft is te verkiezen boven een dictator die naar ongelijkheid streeft. Wanneer daarom socialisten momenteel het ongelijkheidslenken van dorre, platvloerse materialisten boven het socialistische gelijkheidsdenken plaatsen (denk aan Tony Blair, die ordinair, asociaal kapitalisme steunt) dan is er iets mis met die socialisten. Dan zijn ze alleen in naam 'socialist', maar dan hebben ze elke verbinding met het nivellerende element Water verloren. Ze zijn als het ware 'vissen op het droge'. Ze zwemmen in een bak met zand en elk normaal mens weet dat zwemmen in het zand doodgewone onzin is.


Iraq & religious freedom

Freedom is indivisible. In every society, religious freedom is a link of a long series. The removal or separation of any link is an abuse of freedom as a whole.
Therefore, the holy Quran has instructed the ruler to rule with absolute justice without discrimination between this and that one.
The holy verse reads as follows: “If you judge between people, you must judge with justice.” The holy Quran also reads as follows: “If you rule, you must rule with equity.”

The words (just and justice) contained in the holy Quran are the source of the English word (justice) which Latin and Indo-European languages took from the Arabic language.
The holy verse also reads as follows: “O you, the believers, stand out firmly for justice.” And “O you, the believers, stand out firmly for Allah, as witnesses to just dealings.” Thus, the features of justice, that should cover all the sects of the society, become clear according to the Islamic instructions from which the Iraqi constitution has derived its spirit in the spread of justice and equality.
These principles and values, from which the Iraqi constitution derives its essence, have preceded the Declaration of Human and Citizen Rights issued by France in 1789, the US Constitution of 1787 and the UN Charter of 1945.

Iraq is the country of religions and religious tolerance. Many religious groups and sects have coexisted in this country and interacted to enrich the human heritage and strengthen the unity of the people of Iraq.
However, this plurality has been exploited, during some periods of Iraq’s history, by foreign parties seeking to infringe on Iraq’s national unity and social interaction through the instigation of hateful religious and sectarian fundamentalism. (uruklink.net)

Thoughts of Baghdad
Joan Al-Salihi

As each visit goes by,
my desire to return to Baghdad grows.
Baghdad's magic is within me now,
and anxiously I await my return
to this land of ancient history,
mystery and new world.
Baghdad, you have hypnotized me.
My eyes still see the swift, heavy waters
of the Tigres along the banks of the river.
I can still vision the morning sunrise
shining on the Tigres,
and the evening's purple
when the sun goes down and
the bright stars ready the sky
for the magic of Midnight Baghdad.

The Betrayal of Baghdad

Oh Baghdad, you have been betrayed.
I sit here with tears burning my eyes,
My sorrow chocking my heart.
The bombs light up your moonlit Baghdad skies,
hurting my eyes.---My ears hear their thunder.
When the cock crowed the first night of bombs,
it too knew that Baghdad had been betrayed.

Joan Al-Salihi was born in New York City on March 18, 1935 of American parents. Joan married Farouk Al-Salihi, a physician of Iraqi origin, on December 29, 1965. As a due course of her marriage to Dr. Al-Salihi and her exposure and frequent visits to various parts of the Arab world, she began to learn about Arabic culture and history. Joan came to love Arabic music. As she learned about the culture, she became aware of the difficulties and struggles of the Arab people.

Return of the dinosaurs
Uri Avnery, PalestineChronicle 1-9-2002

How did the dinosaurs die out? There are many theories about this. For example, that a meteor hit earth and the ensuing dust cloud obliterated the sun. I have a theory of my own: the dinosaurs suffered from a lack of proportion between body and brain.
The tyrannosaurus, for example, had monstrous physical dimensions but his brain was the size of a pea. Then our ancestors, the little mammals, arrived and displaced them everywhere.
Now we are witnessing the return of the dinosaurs. Human dinosaurs. People who control immense power structures and who have the brains of a bird.
Take the American tyrannosaurus. He has power that no empire in the history of the world could even have dreamed of. The US military machine can take over the whole world, wage war anywhere, destroy any country, eliminate any people. Over this immense body reigns the brain of George W. Bush, and around him a small group of people whose moral standard and intellectual capacity are like those of the caveman.
But why should we look down on others? After all, the Israeli tyrannosaurus is no different from his big brother. Compared to all his neighbors, he has immense military capacity, and over this huge power reigns the brain of a child.


Douglas Feith & Het Dualisme
James J. Zogby, President of Arab American Institute

Douglas J. Feith, the new Undersecretary of Policy at the U.S. Department of Defense, believes in “good” versus “darkness” duality.

On the political front, Feith has been associated with the Cold War "neo-conservative" school of thought.
What is of concern here is the extent to which Feith has transposed the neo-conservative worldview onto the Middle East. As his fellow cold warriors defined the world in ideological dualistic terms —the forces of absolute good confronting the forces of absolute evil— Feith defines the Arab-Israeli conflict in similar terms.
A prolific writer, Feith has left a long paper trail of anti-Arab tracts and diatribes against those who challenge or seek to compromise Israel’s strength and as he defines it, "moral superiority" over the Arabs.
As was the case in the Cold War battle against Communism, in Feith’s view, there can be no place for compromise between Israel and the Arabs.
Since he defines the Middle East conflict in absolute terms, the only option for Israel is to confront its Arab enemies until they are defeated, which, in his worldview, means when they submit and accept Israel’s legitimacy and sovereignty over all of mandatory Palestine.
Since Israel represents the "good" and "our values," in Feith’s view, it is necessary for the United States to identify with Israel in its struggle against the forces of "darkness," the anti-zionist Arabs. This means providing Israel with superior military strength and political support. It also means that the United States should never pressure Israel either to surrender land or to compromise its hegemonic position in the region.

As disturbing as Feith’s views may be, his political associations cause even greater concern. In recent years, Feith has frequently been featured in the activities of the Zionist Organization of America (ZOA).
Known for its virulent anti-Arab incitement, the ZOA regularly attacks all Arab American political activity and demonizes politicians who hire Arab Americans or even associate with community organizations. The ZOA also frequently attacks American Jews whom they feel are not in line with their extremist pro-Likud philosophy.

De zinloosheid van 'het succes'
Wim Duzijn, 12--3-1991

"Aan Amerikaanse successen heeft de wereldgemeenschap niets. Want wat is Amerika? De rechts-conservatieve partijkliek rondom George Bush. De moral majority onder leiding van Billy Graham, een kleinburgerlijke evangelist die nog in de Duivel gelooft? Of het Amerika dat als een werkelijk democratische natie streeft naar een strikte scheiding tussen kerk en staat, een natie die overal waar de democratie wordt vermoord door theocraten, autocraten en plutocraten de waarschuwende vinger opheft?" (Wim Duzijn, 12-3-1991)

Fragment uit: Een Amerikaans Succes


Het Algemene Belang Wordt Vermoord
Commentaar WIm Duzijn 2002

Democratie is bestrijding van de dictatuur.
Dictatoriaal is niet hij die de belangen van de gemeenschap verdedigt, maar hij die de belangen van de gemeenschap weigert te verdedigen.
"Wanneer", zo stel Nelson Mandela Amerika en Engeland op eigen houtje Irak aanvallen, dan vermoorden ze de Verenigde Naties."
Koppel daaraan de maniakale pogingen die de Verenigde Staten momenteel in het werk stellen om via pressie op andere landen het Internationale Strafhof te degraderen tot een propagandainstrument in handen van de machthebbers (Amerika en Engeland) en je hebt een wereld waarin twee landen, Amerika en Engeland, de boven de wet geplaatste wereldheersers (willen) zijn.

Of dat de bedoeling is geweest van al die idealistische mensen die in het verleden internationale samenwerkings- en rechtsorganen hebben opgericht is een vraag waarop je alleen met behulp van veel kromme redeneringen een positief antwoord kunt geven.
Er is iets mis met de machtsverhoudingen in de wereld. Dat is de enige conclusie die je kunt verbinden aan het uiterst merkwaardige gedrag van Amerika en Engeland.
Waarom wil Engeland het Strafhof en de Verenigde Naties vernietigen. Waarom wordt er niet gestreefd naar een sterk Europa, dat een militair en economisch tegenwicht kan bieden tegen Amerika, een Europa dat niet de slaaf is van welk land in de wereld dan ook?
Waarom mag een economische grootmacht die een economisch beleid voert dat ronduit dubieus genoemd kan worden zijn macht gebruiken om dat schandalige beleid het stempel van 'goed' op te drukken?
Je hoort weinig kritiek op dat economische beleid, dat in veel opzichten de tegenhanger is van het tamelijk sociale beleid dat na de tweede oorlog in zwang was.
Lyndon B. Johnson was de laatste Amerikaanse president met een tamelijk progressieve sociaal-economische visie, een visie waarin niet alleen primitief eigenbelang centraal stond, maar daarna is alles langzaam maar zeker bergafwaarts gegaan en is er een situatie ontstaan waarin het geld in feite geen reele waarde meer heeft, omdat de enige basis onder de dollar de Amerikaanse macht is.
Amerika met andere woorden verdient geen geld, nee, Amerika maakt - dankzij zijn machtspositie - geld.
Mensen zijn eigenlijk dom dat ze Amerika nog vertrouwen. De Amerikaanse economie is een economie in verval. Economen praten er niet over omdat ze geen angstreacties willen aanmoedigen, maar de zorgrimpeltjes zijn duidelijk aanwezig. Dat betekent dat mensen zich beter kunnen richten op Europa, dat in samenwerking met Arabische en Aziatische naties het Amerikaanse roofkapitalisme kan overvleugelen.
Het roofkapitalisme werd zichtbaar na de val van de Sovjet-Unie. Geen enkele poging werd ondernomen via sociale maatregelen een ineenstorting van het door de Sovjets opgebouwde sociale voorzieningensysteem in stand te houden.
Het economische beleid dat Amerika verdedigt is ook helemaal niet gebouwd op de wil de armen hun armoede af te nemen, zoals ook het huidige machtsbeleid niet gericht is op het tot stand brengen van vrede in de wereld. Op economisch gebied staat het roofprincipe centraal, terwijl op machtsgebied het moordprincipe centraal staat.
Je helpt niet, je onderhandelt niet, nee, je neemt en je doodt en je gaat er verder van uit dat God (die rare, ge-idoliseerde kermisfiguur uit de bijbel) er verder wel voor zal zorgen dat de wereld op orde komt.

B>De onwil een dialoog aan te gaan met anderen is de ontkenning van het begrip 'wereldorde'.
Een wereldorde is altijd gebaseerd op democratische beginselen, hetgeen betekent dat niemand binnen die orde tot duivel mag worden uitgeroepen.
Een democratische orde is een rechtsorde. Binnen zo'n orde zijn er regels en overtreders van regels. De overtreders worden terechtgewezen, maar die terechtwijzing mag er nooit toe leiden dat er sprake is van uitstoting. Uitstoting, verbanning, moord en verpaupering zijn begrippen die niet thuishoren in een democratische orde.
Daarom deugt het beleid van Amerika niet. Omdat het weigert de Verklaring van de Rechten van de Mens te vertalen in concrete begrippen:
Sociale economie, sociale opstelling in conflicten en sociale toepassing van rechtsprincipes.

Economen die pleiten voor sociaal gedrag zijn schaars. James Galbraith is een van de weinige Amerikaanse economen die jarenlang heeft gepleit voor een sociale economie, vanuit de opvatting dat alleen sociale maatregelen in combinatie met het aanmoedigen van nuchterheid en realisme binnen overheidsorganen de Amerikaanse economie kunnen redden.
Maar sociaal gedrag en nuchterheid worden in Amerika nog altijd gelijkgesteld aan socialisme en worden daarom niet op prijs gesteld, hetgeen merkwaardig genoemd mag worden, gezien het feit dat George W. Bush de verkiezingscampagne is ingegaan met de stelling dat hij 'een conservatief met compassie' wil zijn.

Bij conservatisme horen nuchterheid, nutsdenken (doe niks wat nutteloos is) en realisme: de weigering dus een dolgedraaide consumptiemaatschappij in stand te houden, en bij compassie horen sociale maatregelen die de belangen van het volk (vertegenwoordigd door een compassievolle overheid) boven de belangen van de ondernemers plaatsen.
In feite is de Derde Weg op die twee pijlers gebouwd.
Dat de derde pijler 'recht' is, zal mensen met een katholieke achtergrond niet verbazen...

Zie ook: De Drie Koningen: Nuchterheid, Recht, Compassie


Lyndon B. Johnson: The Great Society

Info The purpose of protecting the life of our Nation and preserving the liberty of our citizens is to pursue the happiness of our people. Our success in that pursuit is the test of our success as a Nation.
For a century we labored to settle and to subdue a continent. For half a century we called upon unbounded invention and untiring industry to create an order of plenty for all of our people.
The challenge of the next half century is whether we have the wisdom to use that wealth to enrich and elevate our national life, and to advance the quality of our American civilization.
Your imagination, your initiative, and your indignation will determine whether we build a society where progress is the servant of our needs, or a society where old values and new visions are buried under unbridled growth. For in your time we have the opportunity to move not only toward the rich society and the powerful society, but upward to the Great Society.
The Great Society rests on abundance and liberty for all.
It demands an end to poverty and racial injustice, to which we are totally committed in our time. But that is just the beginning.
The Great Society is a place where every child can find knowledge to enrich his mind and to enlarge his talents.

It is a place where leisure is a welcome chance to build and reflect, not a feared cause of boredom and restlessness. It is a place where the city of man serves not only the needs of the body and the demands of commerce but the desire for beauty and the hunger for community.
It is a place where man can renew contact with nature. It is a place which honors creation for its own sake and for what it adds to the understanding of the race.
It is a place where men are more concerned with the quality of their goals than the quantity of their goods. (Speeches, 22-5-1964)

Yehiyeh calls for end to Palestinian violence against Israelis

Palestinian Interior Minister Abdel Razak Yehiyeh called for Palestinians to end all violence against Israelis and switch to civil resistance in their nearly two-year-old uprising for statehood.
"All forms of Palestinian violence have to stop," Yehiyeh, who is overseeing security reform which the United States has demanded in Yasser Arafat's Palestinian Authority, told Reuters in an interview. "All resistance acts that are characterized by violence, such as using arms or even stones...are harmful. I call for civil resistance within the framework of the political struggle," he said.
It was the most far-reaching call for non-violence made by a member of the Palestinian leadership since the uprising erupted in September 2000 after peace talks with Israel stalled. (Reuters/Ha'aretz, 2-9-2002)


Rabbi uit kritiek en trekt kritiek terug

The row over this week's comments by Jonathon Sacks, the Chief Rabbi of Britain, continues to fester. Rabbi Sacks told the Guardian in an interview that the conflict with the Palestinians was forcing Israel into positions "incompatible" with Judaism's deepest ideals and "corrupting" of Israeli culture.
"I can't believe that Jews, having been through all we've been through, actually want to rule over another people,"he said.
Hardliners are calling for the rabbi's immediate resignation. The Jerusalem Post's lead editorial Thursday was entitled "Resign, Rabbi Sacks."
Jonathon Freedland, however, writing in the Guardian, says that the dispute means that those who support Sack's position must now speak up now or risk losing something much greater. "If they do not, and his enemies succeed, no mainstream leader will ever dare raise his voice again: dissent will be deemed out of bounds, an excommunication offence."
For his part, Sacks says his views were "misrepresented" in the interview and that he is not a critic of Israel. (Tom Regan, Christian Science 30-8-2002)


Saddam Hussein: America hates Iraq
because it stops it from controlling world oil
By WAIEL FALEH, Associated Press writer, 2-9-2002

President Saddam Hussein gave his own explanation of why the United States was insisting on removing him from power — because Iraq was preventing it from controlling Middle East oil.
"America thinks it must control the world," he was quoted as saying to an envoy from Belarus. "America thinks if it controls the oil of the Middle East then it will control the world," said Saddam, whose comments were carried by the official Iraqi News Agency.
The United States, according to Saddam, has found out that trying to control the world through military means won't work, so it has turned to control Middle East oil, which he said represented 65 percent of world reserves.
"By destroying Iraq, America thinks it could control the oil of the Middle East and force the prices it wants on clients like France, China, Japan and other countries of the world," Saddam said.
One reason for the continuation of U.N. sanctions imposed on Iraq since its 1990 invasion of Kuwait, he added, was to "prevent former Soviet Union countries from cooperating economically with Iraq."


Democratie & Aristocratie
Commentaar Wim Duzijn 2002

Het zionisme (met name de rechts-nationalistische, antiliberale en antisocialistische component ervan) is een beweging die wereldmacht nastreeft. Joden (wie ze ook zijn, wat ze ook doen en waar ze zich ook bevinden) zijn volgens deze racistische ideologie in moreel opzicht superieur (ze mogen daarom nooit veroordeeld worden door niet-joden) en het is hun taak de staat Israël. die in hun ogen het morele centrum van de zionistische beweging is, onvoorwaardelijk te steunen.
Morele superioriteit claimen is gevaarlijk en we kunnen dan ook rustig stellen dat de onwil van de Westerse wereld (met name Amerika en Engeland) het gevaar van dat rechtse zionisme onder ogen te zien beschouwd moet worden als een van de meest verwerpelijke tekenen van geestelijke lafheid van onze tijd.
Anti-zionisme is een logisch uitvloeisel van de wil van redelijke (humanistische) mensen een redelijke wereld op te bouwen, waarin de een niet het recht heeft op grond van zijn afkomst zich boven een ander te plaatsen.
Het simpele, domme feit dat je 'jood' bent geeft je niet het recht neer te kijken op een ander. Dat is een misverstand dat uit de wereld geholpen moet worden. Daarom is het ook een ronduit verbijsterend gegeven dat rechtse zionisten momenteel het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten bepalen.
Wanneer Amerikaanse politici zeggen dat ze zionisten zijn, dan ligt de hele wereldgemeenschap kwispelstaartend op de grond. Kritische intellectuelen worden aan de kant geschoven, want zionisme en jodendom moeten aan elkaar gelijk gesteld worden, zodat rechtse fanatici een antizionist een antisemiet kunnen noemen.
Als anarchistisch schrijver die elke vorm van machtsmisbruik aanvalt trek ik me daar weinig van aan. Anarchisme is de vijand van elke vorm van extreemrechts machtsdenken en daarom ook de vijand van rechts (lees: ant-anarchistisch) zionisme.
Het rechtse zionisme is de ontkenning van de moraal, gezien als gewetensvorming. Dat zionisme zorgt ervoor dat respectabele politieke bewegingen als het democratische socialisme en het liberalisme binnen Israël gedwongen worden zichzelf een extreemrechts gezicht op te zetten - alleen maar omdat het zionisme blinde gehoorzaamheid verlangt.
Dat blinde gehoorzaamheid eisen de kern vormt van elke vorm van totalitair machtsdenken ziet men niet in.
In de strijd die Arabieren voeren tegen het zionisme, dat zij terecht zien als een racistische ideologie (aan ras gekoppeld superioriteitsbesef), kun je als intelligent mens weinig anders doen dan de Arabieren steunen.
Het zionisme (een beweging die een staat voor de eigen geloofsgemeenschap in stand wil houden) is verleden tijd, behoort verleden tijd te zijn en het feit dat via verovering van het Amerikaanse machtsapparaat dat zionisme het heden wil veroveren is in alle opzichten een gruwelijk verschijnsel.
In de strijd tegen terreur richt Amerika zich momenteel tegen moslimfundamentalisten. Op zich zelf genomen is dat terecht, elke beweging die religieuze onverdraagzaamheid predikt is een verwerpelijke terreurbeweging, die handelt in strijd met de Universele Verklaring van de Rechten van de mens die door iedereen geëerbiedigd dient te worden. Maar wanneer Amerika eerlijk zou zijn, zou het ook de extreemrechtse zionistische organisaties op de lijst van terreurbewegingen plaatsen en zou het elke Amerikaanse beleidsmedewerker die banden onderhoudt met extreemrechtse zionistische organisaties uit het regeringsapparaat verbannen.
Het is absurd dat het Amerikaanse beleidsmedewerkers wordt toegestaan er twee nationaliteiten op na te houden: de Amerikaanse en de Israëlische nationaliteit, vooral daarom, omdat die Israëlische nationaliteit mensen dwingt Amerikaanse gelijkheidswaarden te verloochenen wanneer het bestaansrecht van het zionisme in het geding is - hetgeen betekent dat Amerika zich dient te onderwerpen aan het rechtse extremisme...

Er zijn genoeg intelligente mensen die het zionisme veroordelen, maar die intelligente mensen worden domweg aan de kant geschoven, omdat ze als intellectueel niets te vertellen hebben binnen een wereld van anti-intellectuelen.
George W. Bush (de man die een conservatief met compassie wilde zijn) gedraagt zich momenteel als een anti-intellectueel die in geestelijk opzicht lui en gemakzuchtig wil zijn.
Dat betekent dat hij altijd zal zoeken naar goedkope, gemakkelijke oplossingen voor problemen. Nadenken is moeilijk, bommen gooien is gemakkelijk, en dat betekent dat hij een angstwekkende geneigdheid bezit zich over te geven aan extreemrechtse bewegingen, die daarom zo gevaarlijk zijn omdat ze de geestelijke luiheid in hun aanhangers aanmoedigen.
Omdat er toch nagedacht zal moeten worden is het een zaak van nationaal belang dat een Amerikaanse president beschikt over een staf van onafhankelijke, betrouwbare raadgevers, die op geen enkele wijze gebonden zijn aan extreemlinkse of extreemrechtse bewegingen.
Welnu, zo'n raad bestaat er niet in Amerika. Daarom is het begrip 'Amerikaanse democratie' in feite een nonsensbegrip. Wanneer democratie domweg toestaat dat rechtse extremisten een Amerikaanse president in gijzeling nemen, dan kunnen we de democratie beter opheffen.
Democratie heeft een zekere mate van aristocratie nodig: altijd moet er een stabiele kern van wijze, onafhankelijke mannen aanwezig zijn waarop elke president terug kan vallen. Het is de taak van die wijze mannen de vrijheidswaarden, zoals vastgelegd in de Amerikaanse constitutie te verdedigen.
Nu wordt Amerika gedwongen de zionistische waarden van een door rechtse extremisten geleide staat te verdedigen. De hoogste waarden van die staat zijn blinde machtsuitoefening en wraak. De macht is nodig om de tegenstander klein te houden. De wraak wordt gebruikt om de ongehoorzame tegenstander te straffen.
Alleen de gehoorzame, onderdanige meeloper wordt beloond.
Een groter bewijs voor het falen van de Amerikaanse democratie is niet denkbaar.


Talking Iraq With The 'Prince of Darkness'
Our Columnist Talks With Richard Perle

What’s the Perle Plan?
"Forty thousand troops." he said. To take Baghdad? Nah, he replied. To take control of the north and the south, particularly the north, where the oil fields are. Cut off Saddam’s oil, make him a pauper, that should do the trick. "We don’t need anyone else," he said, in a distinctly imperial fashion. (tompaine.com)


Return to true liberty and justice for all
Mazin Qumsiyeh

Let us enact true campaign-finance reform, insist that our politicians become accountable to the American people, redirect the billions sent to Israel to help here at home in this sagging economy, remove corporate power over our legislatures, and insist that dual citizenship and voting in other countries for U.S. citizens be prohibited. In short, let us return to true liberty and justice for all.


Tony Blair Kiest Voor De Haviken
"it is because it's the right thing to do"

"The Americans in raising this issue are not wrong, they are right; and the reason why our place is beside them ... is not because of some misplaced allegiance or because of blind loyalty, it is because it's the right thing to do." (The Guardian, 3-9-2002)