Ontwikkelingsdroom - gesprek met Tariq Aziz
You mentioned earlier that, in the 1970s, your government had a dream of development. What's the realistic possibility of that dream continuing--given the situation we have--what role do you see in the future for America to play in that game?
It depends what kind of relationship is going to exist between Iraq and the United States. The United States has decided to create an enemy of Iraq. But if we return to normality, as we had, relatively speaking, in the 1980's...
You need America if you want to build a refinery, or an oil pipeline, or improve technology. And principally speaking, we have no objection to that, because, as I said from the very beginning, ideologically, we are not the enemies of the United States. We don't have an ideology that would tell us, like the Marxist-Leninist ideology, that America is the enemy.
De ontwikkelingsdroom: een spiritueel betoog
Commentaar van Wim Duzijn 2002
Alle intelligente mensen van de wereld zijn het er over eens dat het Amerikaanse kapitalisme zoals we het nu kennen niet streeft naar (geestelijke of morele) ontwikkeling van de wereld.
Integendeel: het Amerikaanse kapitalisme is gebouwd op dualistisch (antispiritueel) denken, hetgeen betekent dat altijd een arme onderklasse geschapen moet worden, die de rijken in staat stelt een rijk, maar geestelijk dood leven te leiden.
Het is een wetmatigheid die door Karl Marx al werd onderkend, maar waar Marx had moeten kiezen voor overwinning van het dualisme, daar koos hij voor een platmaterialistische oplossing, die niet alleen gericht was op overwinning van het kapitalisme, hetgeen een uiterst gezond idee is, maar ook op overwinning van alles wat in zijn ogen 'religieus' was.
Die opvatting van Marx was absurd en leidde ertoe dat een vorm van socialisme in het leven werd geroepen die in alle opzichten a-cultureel was.
Cultuur is een vorm van religie, wanneer je religie niet omschrijft als blindelings geloven in dogma's, maar als een streven naar geestelijke ontwikkeling op zo breed mogelijke schaal.
Amerika wordt momenteel geleid door mensen die het dogma aanbidden: het dogma van de god geworden Jezus, het dogma van de god geworden staat en het dogma van de god geworden vrije markt.
Die dogmatische levenshouding is de dood van de vrije geest en houdt, zoals gezegd een dualistische wijze van denken in stand, die ontwikkeling koppelt aan onderontwikkeling. Concreet gezegd: De rijkdom van de een eist de armoede van de ander.
Het sprituele antwoord op dualisme is holisme en dat betekent dat een mens die idealen heeft op zoek moet gaan naar politieke systemen die het abstracte holisme kunnen vertalen in concrete politieke opvattingen en richtlijnen.
Kapitalisme is vanuit holistisch standpunt gezien een monster, omdat het weigert grenzen aan zichzelf te stellen, hetgeen ertoe leidt dat er een uitdijend heelal ontstaat dat de rest van de wereld domweg wegduwt.
Het feit dat een enkele persoon in principe al het kapitaal van de wereld naar zich toe kan trekken bewijst dat aan het kapitalisme totalitair machtsdenken ten grondslag ligt, niet het totalitarisme van een centraal gezag dat grenzen stelt, maar het totalitarisme van een kleine groep egoïstische dictators die grenzen opheffen.
Het is natuurlijk leuk dat je duizenden miljoenen guldens mag bezitten en het lijkt het summum van vrijheid, maar het is vanuit holistisch standpunt gezien doodgewone waanzin, omdat holisme streeft naar grenzenstellende verbondenheid en niet naar grenzenopheffende atomisering van de maatschappij.
Wanneer we daarom een discussie gaan voeren over dictatuur dan is het goed jezelf de vraag te stellen welk uitgangspunt je hanteert.
Ga je uit van een strijd tegen egoïsme en atomisering, of ga je uit van platvloers, op verdeling en verpaupering gericht egoïsme?
Saddam Hoessein wordt een dictator genoemd die verwijderd dient te worden. Maar waaraan ontlenen rijke, kapitalistische dictators, die niet de vrijheid van het individu maar de vrijheid van de markt (kliek-groep-partij) centraal stellen, het recht een ander te veroordelen?
Saddam is in zeker opzicht een dictator, omdat hij zichzelf tot Koning heeft uitgeroepen. Wanneer hij eerlijk zou zijn, dan zou hij in Irak de monarchie weer invoeren en zichzelf 'koning' laten noemen. Daar is in principe niets op tegen. In Holland leven we ook in een monarchie en 90 procent van het volk eist dat we paleizen bouwen en dat we miljoenen euro's aan een rijke familie schenken, die geen andere prestatie levert dan 'monarch' te zijn.
Saddam Hoessein veroordelen omdat hij monarchistische trekjes bezit is dan ook uitermate hypocriet, vooral ook omdat het Koningschap een bindende functie heeft in de maatschappij. We hebben koningen (lees: verbindende figuren) nodig, of we dat nu leuk vinden of niet.
Domme materialistische communisten en socialisten miskennen altijd de bindende functie in een maatschappij van de 'koninklijke persoonlijkheid', de goddelijke uitverkorene, die appelleert aan wat Carl Gustav Jung onbewuste dromen en verlangens in een mens noemt.
Dergelijke platvloerse materialisten werden door Stalin aanbeden en in de jaren zestig stroomden ze de Partij van de Arbeid binnen, onder aanvoering van Nieuw Links, een beweging die de dood van de sociaal-democratie nastreefde, wanneer je sociaal-democratie wilt zien als een beweging die dromen in mensen aan wil moedigen.
Wim Kok was een tijd lang een sociaal-democraat omdat hij een dromer durfde te zijn. Astrologen vertalen de dromer in een aantal dierenriemtekens die waterig (dromerig) van karakter zijn: Vis, Kreeft en Schorpioen.
De horoscoop van Wim Kok wordt in sterke mate beheerst door Kreeft-Vis-invloeden, terwijl de horoscoop van Willem Drees sterke Kreeft-Schorpioen-invloeden kent.
Watertekens zijn nooit materialistisch. Materie is vorm, massa, stof en hoort bij de aardetekens: Stier, Maagd en Steenbok.
Het kapitalisme hoort bij de aarde. Op het kapitalisme is de uitspraak van de profeten van toepassing dat alles stof is en tot stof zal wederkeren - hetgeen kan leiden tot de morele conclusie dat stofaanbidding een tamelijk onzinnige bezigheid is.
Ontwikkeling is beweging en beweging is alleen daar mogelijk waar stroming bestaat, met andere woorden: op maatschappelijk-economisch gebied moet (vanuit holistisch-theoretisch standpunt gezien) alles wat beweging belemmert worden opgeheven.
Beweging die bij het element Water behoort veronderstelt een stroom die beheerst wordt door de wetten van de zwaartekracht. Water stroomt vanaf hoger gelegen plaatsen naar lager gelegen plaatsen en streeft op die plaatsen naar opheffing van niveauverschillen. Water kent geen dalen en geen toppen. Water nivelleert - is socialistisch...
Het kapitalisme wil nivellering tegenhouden. Water, zo stelt de kapitalist moet tegen de wetten van de zwaartekracht ingaan, hetgeen betekent dat een tegennatuurlijk instrumentarium in het leven moet worden geroepen dat ervoor zorgt dat het water tegen de berg op gaat stromen, om er voor te zorgen dat het water opgeborgen kan worden in grote watertanks, waar het op een volmaakt zinloze wijze 'water' zit te wezen.
Gedood (onbeweeglijk gemaakt) water is de ergste vorm van antispiritualisme die er is. Gedood water is de ontkenning van het socialisme en daarom onmenselijk, wanneer je er van uitgaat dat socialisme naar ontwikkeling van de aarde streeft.
De aarde water onthouden is de aarde uitdrogen. Kapitalisten vertegenwoordigen daarom het principe van de uitdroging en de verdorring - ook op geestelijk gebied.
Een kapitalist is een dorre geest, een man die steen geworden is, omdat hij het water uit de aarde haalt.
Daarom is het onzinnig om zo'n dorre, aan geld gebonden dictator, die elementaire zaken als beweging en ontwikkeling ontkent (aangezien hij alles naar zichzelf toetrekt) het recht te geven mensen die naar beweging streven te veroordelen.
Saddam Hoessein is een monarchistische leider (socialistische koning) die naar rechtvaardigheid en gelijkheid streeft. Het begrip 'gelijkheid' is een waterbegrip, omdat water, zoals hierboven uitgelegd, niveauverschillen opheft.
Een dictator die naar gelijkheid streeft is te verkiezen boven een dictator die naar ongelijkheid streeft. Wanneer daarom socialisten momenteel het ongelijkheidslenken van dorre, platvloerse materialisten boven het socialistische gelijkheidsdenken plaatsen (denk aan Tony Blair, die ordinair, asociaal kapitalisme steunt) dan is er iets mis met die socialisten. Dan zijn ze alleen in naam 'socialist', maar dan hebben ze elke verbinding met het nivellerende element Water verloren. Ze zijn als het ware 'vissen op het droge'. Ze zwemmen in een bak met zand en elk normaal mens weet dat zwemmen in het zand doodgewone onzin is.
Iraq & religious freedom
Freedom is indivisible. In every society, religious freedom is a link of a long series. The removal or separation of any link is an abuse of freedom as a whole.
Therefore, the holy Quran has instructed the ruler to rule with absolute justice without discrimination between this and that one.
The holy verse reads as follows: “If you judge between people, you must judge with justice.” The holy Quran also reads as follows: “If you rule, you must rule with equity.”
The words (just and justice) contained in the holy Quran are the source of the English word (justice) which Latin and Indo-European languages took from the Arabic language.
The holy verse also reads as follows: “O you, the believers, stand out firmly for justice.” And “O you, the believers, stand out firmly for Allah, as witnesses to just dealings.”
Thus, the features of justice, that should cover all the sects of the society, become clear according to the Islamic instructions from which the Iraqi constitution has derived its spirit in the spread of justice and equality.
These principles and values, from which the Iraqi constitution derives its essence, have preceded the Declaration of Human and Citizen Rights issued by France in 1789, the US Constitution of 1787 and the UN Charter of 1945.
Iraq is the country of religions and religious tolerance. Many religious groups and sects have coexisted in this country and interacted to enrich the human heritage and strengthen the unity of the people of Iraq.
However, this plurality has been exploited, during some periods of Iraq’s history, by foreign parties seeking to infringe on Iraq’s national unity and social interaction through the instigation of hateful religious and sectarian fundamentalism. (uruklink.net)