New Age Astrologie

Theo van Gogh
1957 - 2004

zonnige jongen in een mateloze wereld

Zon in Leeuw, dominant geplaatst in huis 10,
naast de Maan (heerser Kreeft) en Uranus
Ascendant in het Venus-teken Weegschaal,
Neptunus (heerser Vis) in ascendanthuis

"Iemand die voor zijn overtuigingen uitkwam.
Ook als die omstreden waren." (J.P. Balkenende)

Hoewel een horoscoop een gecompliceerd geheel is, kunnen binnen het ingewikkelde bouwwerk van de geboortehoroscoop van Theo van Gogh twee hoofdlijnen worden aangewezen: zonnige geldingsdrang, de niet te stuiten wil om het stralende, schitterende middelpunt van het heelal te zijn, en een onvermogen maat te houden, zodat positieve verlangens omslaan in hun tegendeel en het gevaar ontstaat dat men zichzelf en zijn omgeving met een teveel vergiftigt.

Het eigenaardige van onze samenleving (het is misschien beter te stellen: de menselijke samenleving in het algemeen...) is dat een teveel zelden als een ziekte wordt ervaren.
Wie te weinig heeft wordt 'ziek' verklaard (hij is al snel 'de zwakke' die geholpen moet worden), maar wie teveel heeft wordt nooit naar een psychiater of welke andere hulpverlener dan ook gestuurd.
Alleen binnen idealistische linkse bewegingen wordt het teveel soms afgekeurd, maar zulke bwegingen worden dan ook op felle wijze bestreden door al diegenen die hun eigen wereld als absoluut goed ervaren.
Egoisme is het fundament van een niet-objectieve (kleinburgerlijke) moraal.

Maar wat het absolute goedheid claimende fatsoen ook zegt, een feit is dat we leven in een mateloze wereld, waarin het Saturnale begrip 'begrenzing' welhaast een vies woord geworden is.
Mensen die te weinig hebben worden naar de psychiater verwezen, terwijl al diegenen die geen raad weten met hun overvloed tot het gezonde, normbepalende deel van de natie worden uitgeroepen.

Theo van Gogh zou je een exponent van deze mateloze generatie kunnen noemen, hoewel er factoren in zijn horoscoop aanwezig zijn, die zouden kunnen duiden op een zekere innerlijke ontevredenheid met deze situatie.
Het eigenaardige in zijn geboortehoroscoop is namelijk de sterke aanwezigheid van de zacht makende tekens Weegschaal (beheerst de ascendant) en het (androgyne) teken Vis (dat hier naar voren komt via plaatsing van de planeet Neptunus in het ascendanthuis).
Bovendien staat het vrouwelijke moederteken Kreeft op de top van de horoscoop, het zogenoemde Midhemelpunt (MC), hetgeen altijd de neiging geeft op een sociale wijze de maatschappij te benaderen. Het tiende huis wordt gezien als het sociale- of beroepshuis (geeft de wijze aan waarop men zich in de samenleving wil uiten).
Astrologisch gezien is het daarom niet vreemd dat Theo op een felle wijze het 'recht van de sterkste' principe afwees. Wie vrouwelijk en gevoelig is, die heeft in een wereld waarin de sterke gevoellozen tot God worden uitgeroepen namelijk altijd ongelijk...

Theo van Gogh is geboren in Den Haag,
op 23 juli 1957, 's middags rond 12u 15m.

In de geboortehoroscoop van Theo van Gogh wordt het door het geboortetijdstip aangegeven karakter (astrologen wijzen daarbij met name op het belang van het eerste en het tiende huis) in sterke mate bepaald door tekens die het tegendeel zijn van het nihilistische beeld dat Theo van Gogh rondom zichzelf probeerde op te bouwen.
De zachte tekens Weegschaal en Vis beheersen de ascendant (1e huis) en de tekens Leeuw (ego), Kreeft (compassie) en Waterman (vrijheidsliefde) drukken een stempel op het tiende huis, dat volgens de astrologie aangeeft op welke wijze iemand graag zichzelf manifesteert in de maatschappij.

De ruzie hatende Weegschaal en de naar tederheid en liefde verlangende Vis op het ascendanthuis voelen zich niet bijzonder thuis in een wereld waarin alles groot, overweldigend, druk en chaotisch is.
Weegschaal en Vis vertegenwoordigen in de astrologische dierenriemwereld kinderlijke liefheid, het verlangen naar zoetheid, zachtheid en tedere aanhankelijkheid.

Objectief gezien kan gesteld worden dat Theo van Gogh met zijn zachte veranderingsgezinde karakter bij uitstek thuis hoort in de wereld van het New Age-denken. New Age verwijst naar het teken Vis (spiritualiteit), maar ook - en vooral - naar het teken Waterman.
De Waterman, vooral de negatieve Waterman wil, ja moet, shockeren, onrust stoken en provoceren. Waar iedereen voor iets is, daar probeert hij te achterhalen of dat algemene oordeel wel juist is. Hij haat gelijkschakeling van het denken, en hij zal altijd de marginale enkeling verdedigen, omdat hij het standpunt aanhangt dat de waarheid bij een enkel individu kan liggen (met in het achterhoofd bijna altijd de gedachte dat hij zelf dat unieke individu is...)

Theo van Gogh gewelddadig het leven uit gezet
2 november 2004

In een verklaring voor radio en televisie noemde minister-president Balkenende de dag waarop Theo van Gogh om het leven kwam 'een verdrietige dag voor het vrije debat in Nederland'.
De minister-president kenschetste de filmmaker als iemand die zich 'met uitgesproken standpunten mengde in het publieke debat'.
'Hij was een markant voorvechter van het vrije woord. Iemand die voor zijn overtuigingen uitkwam. Ook als die omstreden waren.'
'Nederland is een land waarin mensen vrij voor hun mening kunnen uitkomen. Dat is niet zomaar een regel. Het is een hoeksteen van onze rechtsstaat en onze democratie.'
'We staan pal om die waarde te verdedigen. Met hart en ziel. Democratie is een samenwerking van mensen die verschillen van mening, maar die hun meningsverschillen met woorden oplossen...
De grondwettelijke vrijheid van meningsuiting is cruciaal. Voor iedereen, altijd.'

9-11: Theo van Gogh gecremeerd
truttig, oubollig, anti-nihilistisch
maar met een vleugje Neptuniaans anarchisme...

Nu Theo dood is zie je dat de normale (truttig-Nederlandse) orde weer wordt hersteld.
Daarom zit ik wat bozig naar de televisie te staren.
Begrafenissen hebben me nooit erg aangesproken. Bruiloften en partijen ook niet. Feest vieren zit me gewoon niet in het bloed. Ik ben er veeleer een van stille pleziertjes in het donker. Wel met kaarsjes en zo erbij - sfeervol zou je kunnen zeggen - niet voor niets verbind ik mijn naam aan de als zweverig ervaren New Age beweging - en als er al gedronken moet worden, dan geen lompe flessen pils of opschepperig ogende glazen champagne, maar een klein, bekoorlijk glaasje zoete likeur, waarover de eenvoudige, niet nihilistische man zo heerlijk gewoontjes kan opmerken dat het drinken ervan je doet denken aan het piesen van een engel op je tong...
Ja, stilte kan bijzonder aangenaam zijn, vooral wanneer je in een kist ligt, want sommige helderzienden beweren dat juist in de kist je geest bijzonder gevoelig is voor allerlei psychische indrukken, en daarom zeg ik ook altijd tegen eenieder die na zijn dood op het punt staat de aarde of het vuur in te stappen: "Geen gedoe alsjeblieft!" - en dan natuurlijk helemaal al niet het glansloze gedoe van oubollige zaaltjes, vol naargeestig ogende oubollige bankjes, waarin op een tamelijk oubollige wjze een man die zo graag als 'nihilist' etaleerde de oven in geschoven wordt...
Theo lag opgebaard in een tamelijk ordinair ogende ruwhouten kist - een aanblik die herinneringen in me opriep aan een nogal clichematig aandoend religieus liedje van Gert & Hermien (Timmermans), die nadat zij 'de Here' gevonden hadden allerlei religieuze liedjes gingen schrijven en componeren - waarvan er een handelde over een ruwhouten kruis.

Je zult er maar in liggen, als nihilist die graag van het goede leven wilde genieten, in een sobere kist van ruw hout, waarover Gert Timmermans een drakerig lied gezongen heeft.
Ik had echt met Theo te doen. Want het was ook geen bijzonder dure kist. Echt zo'n spotgoedkoop geval, waarvan de familieleden zeggen: "Zonde om er meer geld aan te spenderen, want het ding gaat toch de oven in..."
En toch was Theo een tamelijk rijke man. Leefde niet van de bijstand en zo. Dus waarom er nu zo'n goedkope kist op het podium gezet moest worden is mij een raadsel.
Je zou toch denken dat je van zo een gebeurtenis in de eerste plaats een anti-fundamentalistische happening zou willen maken... als nabestaanden... Moslims die zelfmoordaanslagen plegen krijgen een schittererende hemel cadeau, vol jonge maagden en bloedmooie schandknapen... Maar van al dat moois viel bij Theo en zijn ruw houten kist weinig te bespeuren...
Er waren wel bloemen op de kist gezet. Maar daar had Theo niet zoveel mee op. Nooit een man van de volkstuin geweest. Bleek ook uit de grafrede van een van de weinige aanwezigen met een wat minder oubollig ogend uiterlijk: de Utrechtse hoogleraar Maarten van Rossem, die als slordige vieze man best wel een overtuigend spreker bleek te zijn, hoewel zijn grappen varieerden van studentikoos tot aanstootgevende rijkeluislol.
Nu schaamde Theo zich daar in het geheel niet voor, voor rijkeluisgedrag, maar om er nu zo mee te koop te lopen terwijl het slachtoffer in een ruwhouten kist ligt opgebaard, dat roept onvermijdelijk vervelende vragen op bij het publiek.
Die ordinaire kist zat me echt dwars. Mijn moeder had vroeger de gewoonte de kerstboom (wij waren thuis katholiek) in een emmer met steenkolen te plaatsen. Maar omdat wij als vrolijke kinderen dat geen gezicht vonden - een boom in een kolenkit - beplakten wij die emmer met allerlei lagen gekleurd papier, zodat we in elk geval de illusie er op na konden houden, dat onze kerstboom geen armeluisgeval was.
Veel sprekers waren er trouwens niet. Naast Maarten van Rossem en de familieleden was er alleen nog maar tijd voor een toespraakje van ex-pvda-politicus Bram Peper, een merkwaardige keuze, waar Theo volgens mij nooit zelf voor gekozen zou hebben, gezien de afkeer die hij in het verleden uitsprak over de (volgens hem) gespeelde verontwaardiging van de man na de moord op Pim Fortuyn.

Gelukkig had het slot van de plechtigheid een ietsiepietsie meer stijl, omdat gekozen was voor een afscheidslied van Lou Reed, dat de niet geheel bij het gebeuren passende titel 'A Perfect Day' droeg.

Lou Reed: A Perfect Day (YouTube Videoclip)