Soms, wanneer je moeilijke problemen toegankelijk wilt maken voor anderen, kan het noodzakelijk zijn jezelf als een kind te gedragen.
"Een kind?", zeg je... Hoor ik dat goed? Zeg je werkelijk: 'kind...'?"
Tsja..., ik kan er niet omheen..., ik heb het echt gezegd...
"Giechelen, ginnegappen?", bedoel je, "koekjes uit de blikken trommel stelen? Viezigheid eten die iemand anders op de grond heeft laten vallen...?"
Zoiets ja, inderdaad..., dat hoort er allemaal bij..., als een mens een beetje wijzer wil worden...
"En je neemt me niet in de maling...?"
Nehhh, echt niet... Een beetje misschien, maar alleen omdat het nuttig is...

Nee, mensen in de maling nemen heb ik nooit als doel in mijn leven gezien.
Eigenlijk, als ik er eens goed over nadenk en kijk naar wat ik doe, kan ik alleen maar de konklusie trekken dat ik hier op Internet een bloedserieuze vent zit te wezen.
Maar soms heb ik lak aan serieuze zaken. Dan denk ik: 'Schijt aan de hele wereld'... Echt, je hebt van die perioden, dat ken je toch wel?
Stel dat je moeder van de trap valt? Dat kan gebeuren. Dan is er een hoop gedonder en gelazer om je heen en dan moet je naar het ziekenhuis en dan ben je ineens een heel ander mens. Zo moet je het zien.
Dat mens ligt in bed. Je wilt haar graag uit dat bed halen, maar dat heeft geen zin.
Ben jij iemand die wonderen kan verrichten? Kun jij met je handen genezende kracht oproepen in een ander?
Welnee... Net als alle andere sullen die nooit iets wonderbaarlijks beleven sta je machteloos in de hoek van de kamer en het ergert je dat dat mens zo verschrikkelijk stom is geweest.
Gek heh, dat ernst kwaadheid op kan roepen. Moeder is van de trap gevallen en nu is ze lastig. Zo gaat dat altijd met ernstige zaken. Die zijn vervelend en die trap je het liefst het huis uit...
Ja, natuurlijk, we verstoppen onszelf achter een joviaal uiterlijk. We brengen met grote, valse gebaren een grote plastic tas vol sinasappelen naar het ziekenhuis, maar ondertussen..., jongens, jongens, wat hebben we de pest in....
Maar hoe het ook zij, ondanks al die agressie zullen we toch de werkelijkheid onder ogen moeten zien. We zijn kwaad en we moeten die kwaadheid goed gebruiken.
Dat is wat ik nu van plan ben te doen. Ik ga mijn kwaadheid goed gebruiken. Ik neem daarom niemand in de maling, omdat ik weet dat je iets alleen maar goed kunt gebruiken als je er op een serieuze wijze mee om gaat.
Je moet de dingen helder willen zien, met een open geest, en je moet beseffen dat de oplossingen die je zoekt voor iedereen geschikt moeten zijn.

Deze pagina maakt deel uit van een 'digitale wereld-stad': daar denken veel mensen niet over na, maar het woord 'digitale metropool' betekent wel dat er ruimte wordt geschapen, dat er geen muren meer zijn, omdat iedereen die stad kan bereiken.
Een digitale stad eist van mensen dat ze de wereld met een open geest benaderen. Mensen moeten zich realiseren dat ze niet langer de schijn van gelijkheid op kunnen houden, dat ze deel uitmaken van een wereldgemeenschap, waarin mensen in verschillende landen wonen, in verschillende steden, met verschillende huizen, en verschillende bewoners.

Soft ingestelde New Age denkers sluiten vaak hun ogen voor het feit dat de wereld groter is dan een fluwelen meditatiekussen.
Ja, het lijkt leuk, dat ingetogen geneurie op een oosterse mat, maar wie maakt die oosterse mat. Is daar wel enige wijsheid bij te pas gekomen? Denken we daar als wijsheidszoekers wel eens over na?
WIjsheid kan nooit akkoord gaan met uitbuiting en onderdrukking van mensen. Rechtse wijsheid bestaat daarom niet. Linkse wijsheid ook niet.
Wijsheid is wijs omdat wijsheid weigert kinderachtige afschuifmechanismen in het leven te roepen.

In een wereld die de schaarste tot basisprincipe van het economische bestel heeft uitgeroepen kan niet iedereen rijk zijn. Daarom ontstaat er een strijd om de macht., die alleen maar be-eindigd kan worden wanneer we akkoord gaan met het principe van 'eerlijk delen'.
De God van het Oude Testament en het kapitalisme (twee handen op een buik, omdat de monopoliepositie van de sterke man wordt nagestreefd...) is de vertegenwoordiger van de oneerlijkheid. Hij pakt mensen hun land (identiteit) af en geeft dat land (die identiteit) aan een stel vreemden, die de ander tot duivel uitroepen wanneer hij het waagt te protesteren.
Dat zijn ouderwetse gewoonten die in een moderne tijd niet meer toegepast kunnen worden. Afpakken en stelen zijn morele kwaliteiten die van de wereld een rimboe maken, waarin de mens gedegradeerd wordt tot vluchteling (ook, zelfs vooral, in geestelijk en moreel opzicht).
De wereld bewoonbaar maken. Mensen een eigen identiteit geven. Dat is het simpele antwoord op het vluchtelingen vraagstuk. Want als je een eigen identiteit hebt, dan ben je geen ontheemde meer.
Ik geef toe dat het erg simpel klinkt. Maar ik heb niet voor niets gezegd dat je soms de werkelijkheid simplistisch moet benaderen...
Soms moet je je gedragen als een tegendraads kind.
Dan zeg je: "Stik allemaal de moord maar met jullie vieze, schijnheilige gekloot, want ik wil wat anders.., iets dat eerlijk is en oprecht...."

Iedereen die mijn eerlijkheid op een kinderlijke wijze durft te beantwoorden zie ik als een vriend. Dat maakt mijn wereld 'nieuw'.
Niet in de ban van het steriele gezanik van kille, verwaande kwasten die zichzelf 'intellectueel' of 'kunstenaar' noemen. Daar zit de wereld helemaal niet op te wachten.
Alleen als ze eerlijk zijn kunnen we ze gebruiken, maar niet als ze blindelings hun eigen kleine ego'tje aan het verheerlijken zijn met hun artistieke brouwsels. Dan ben je niet communcatief bezig. Dan maak je met niemand contact...
En dat is nu juist de essentie van het wijsheidsdenken: de grenzen van het eigen, kleine ik overschrijden..., zodat er een identiteit wordt opgebouwd die zichtbaar is.., een identiteit, die gekend kan worden...
We hebben geen behoefte aan geld bij elkaar schrapende goeroes met honderden heilige boeken, heilige huizen, auto's en zwembaden en vrouwen en kinderen en grootmoeders en wat ze nog meer nodig hebben om van zichzelf een succesvolle, volwassen - maar gezichtsloze - spirituele leider te maken, die door de aan grenzen gebonden morele meerderheid wordt gewaardeerd.

De echte goeroe is een kind - want alleen een kind kent nog de betekenis van het eigenzinnige, onaangepaste, grenzeloze, maar altijd zichtbare woordje 'eeuwigheid'.