Opvoeding in 'den volkschen staat'
over de huisvink die gestaald moet worden





"De volksche staat moet zijn geheelen opvoedingsarbeid niet in de eerste plaats toeleggen op menschen die volgepropt zijn met abstracte kennis, maar integendeel op het vormen van menschen met kerngezonde lichamen.
De volksche staat moet daarbij uitgaan van het standpunt dat een mensch, die weliswaar wetenschappelijk weinig waarde heeft maar lichamelijk gezond is; die een goed, vast karakter heeft, die wilskrachtig is en een besluit weet te nemen, voor de volksgemeenschap meer waarde heeft dan een knappe zwakkeling. Een volk van geleerden zal, wanneer die geleerden tegelijkertijd lichamelijk gedegenereerde, weinig wilskrachtige, laffe pacifisten zijn, den hemel zeer bepaald niet veroveren."

Adolf Hitler (Mein Kampf, Ned.Ed., blz 477)


Zwolle, zaterdag 3 februari 1996,
Aan de redactie van het Algemeen Dagblad,
t.a.v. Pamela Hemelrijk

Beste Pamela,

Goed en kwaad kunnen niet op een primitieve manier geschematiseerd worden. Concreet gesteld: Fascisme is niet de tegenpool van het jodendom. Dat is een door mij geponeerde stelling, waarvan de juistheid op het ogenblik door Telegraaf-columnist Bob Smalhout op een duidelijke en heldere wijze wordt aangetoond.
Smalhout toont zich in zijn column van vandaag een fel tegenstander van afschaffing van de dienstplicht en hij gebruikt daarbij bewoordingen die zo overgenomen hadden kunnen zijn uit het verboden boek 'Mein Kampf' van Adolf Hitler.
In navolging van Hitler pleit professor Smalhout in zijn column voor een gedisciplineerde opvoeding waarin de lichamen van jonge mensen reeds op vroege leeftijd worden gesterkt en gehard met het oog op hun latere leven...
Er moet voor alles voor gezorgd worden, dat er geen generatie van huisvinken opgroeit.

"In den volkschen staat", stelt Hitler, "moet de school veel meer tijd beschikbaar stellen voor lichamelijke opvoeding.. Er zou eigenlijk geen dag voorbij mogen gaan, dat de jongeman - of het jonge meisje - niet minstens een uur lang lichamelijk gestaald werd... Hierbij mag vooral één sport niet worden vergeten, die juist in de ogen van vele zich 'volksch' noemenden voor ruw en onwaardig doorgaat: 'het boksen'"

Mij trekt zo'n keurig-nette nationaal-socialistische opvoeding in het geheel niet aan. Die opstelling wordt mede bepaald door het feit dat ik mijn hele leven lang al (gewoon uit overtuiging) een 'huisvink' ben geweest. Wie aan mijn huis komt, komt aan mij...
En waar bemoeit die man zich mee? Wil jij de straat op worden gejaagd?
Moet je je voorstellen: Dat je met alleen een glimmende sportbroek aan jezelf in de ring moet werpen, tesamen met je gestaalde Rotterdamse buurvrouw, om elkaar daar op energieke wijze een paar gezonde blauwe ogen te bezorgen...
Ik vind het, eerlijk gezegd, helemaal niks, dat kwieke en mannelijke voorstel van een professor die te veel in het boek 'Mein Kampf' gelezen heeft. Ik vind het daarenboven erg onelegant en onvrouwelijk, twee boksende mensen. En ik ga me als nuchter mens onmiddellijk zitten voorstellen hoe het met de spelregels moet, ik bedoel maar: moeten vrouwen daar met ontbloot bovenlijf elkaar de borsten bont en blauw gaan zitten slaan, of moeten we een omkering van de verboden zones bewerkstelligen, van boven de gordel naar het gedeelte dat er beneden ligt dus..? Voor het laatste valt natuurlijk veel te zeggen, want vrouwen hebben geen kwetsbare delen tussen hun benen hangen, zodat een ferme, welgemikte klap tussen de benen bij hen weinig kwaad kan doen. Zo is het toch?

Het Hitleriaanse betoog gaat verder:

"Het is het belang van het volk dat de schoonste lichamen elkaar vinden en zo helpen om nieuwe schoonheid aan de natie te schenken. Heden ten dage zou dit alles wel zeer nodig zijn, omdat de militaire opleiding ontbreekt, de enige instelling, welke in vredestijd tenminste iets inhaalde van al datgene, wat de andere opvoedingsorganen verzuimden. En ook daar moest het succes weer niet alleen worden gezocht in de opleiding van den enkeling, maar ook in den invloed, welke hierdoor op de verhouding tusschen beide geslachten werd uitgeoefend. Het jonge meisje verkoos de soldaat boven den niet-soldaat."
"In de volksche staat moet het leger de laatste en hoogste school voor de vaderlandse opvoeding zijn... In deze school moet de jongen tot man gemaakt worden.."
"Na de beëindiging van zijn militairen diensttijd moeten hem twee documenten worden meegegeven: zijn diploma van staatsburger en zijn gezondheidsattest.."
"De volksche staat kan de politieke opvoeding van het meisje volgens soortgelijke beginselen leiden als die van de jongen. Ook daar moet men de voornaamsten nadruk leggen op de lichamelijke vorming..."

Dat is dus keihard vechten geblazen als de nieuwe 'morele orde' van professor Smalhout in dit land wordt doorgevoerd. Wie in lichamelijk opzicht een watje is, die kan zichzelf maar beter ophangen.
In Amerika bestaat zo'n situatie al. Daar worden de getto's beheerst door straatbenden en daar hebben de watjes (intelligente en gevoelige huisvinkjes dus, die er niet onmiddellijk op los willen timmeren) zich teruggetrokken op hun kamertjes, omdat ze hun leven niet zeker zijn op straat.
Ik ben geen voorstander van het opbouwen van een wereld waarin de norm van de bendeleider tot algemene norm wordt verheven. Dat komt omdat ik geen bendeleider ben. Dat komt ook omdat ik het slachtoffer ben van een marxistische jaren-zestig-beweging die in feite helemaal niet ongedisciplineerd was, omdat alleen diegene ongedisciplineerd is, die niet tot een op gelijkschakeling gerichte sociale beweging wil behoren. Op nieuwe Hitlers zit ik derhalve niet te wachten - niet op anti-joodse en ook niet op joodse Hitlers...
Het was juist mijn ongeluk dat ik een 'zwakke, intelligente huisvink' moest zijn in de wereld van sterke, huiselijkheid hatende mensen, die niets anders kunnen dan op een gruwelijke wijze misbruik maken van de zwakheid van anderen. Wie zwak is ligt er uit in een mystiekloze wereld die door gezonde, sterke mannen wordt geterroriseerd. Iedereen laat je in de steek. Niemand wil een zondebok zijn. Niemand wil gepest en gesard worden door de sportieve, gestaalde anderen. En daarom blijf je in zo'n wereld als gevoelig, intelligent mens altijd alleen. Dat schijnt dokter Bob van de Telegraaf niet te begrijpen.
Morele Bob knutselt op een chaotische wijze allerlei waarheden, halve waarheden en doodgewone leugens door elkaar, zodat er een resultaat ontstaat dat weinig meer is dan een kopie van de burgermansmoraal van het nationaal-socialisme, en hij denkt werkelijk dat hij in dat geval een bijzonder wijze man is.

Dat is toch de tragiek van het uit z'n krachten gegroeide columnistendom in dit land. Elke geestelijke zwakkeling kan zomaar zijn weke, ongevormde mening spuien en nergens is er geestelijk leiderschap aanwezig dat in staat is de ongevormde geesten te vormen en te disciplineren.
Lichamelijke kracht hebben we in het geheel niet nodig. Aan de waanzinnige kracht van domme, kille en egocentrische mensen gaan we ten onder. Dat betekent dat we 'gestaalde mensen' zwakker moeten maken. Niet sterker.
Geestelijke kracht hebben we nodig. Geestelijke kracht die in staat is de domme mens zijn gruwelijke, monsterachtige, lichamelijke teveel af te nemen, zodat die kracht in dienst kan worden gesteld van de aan de kant gezette 'zwakkelin­gen', die veel te weinig hebben.

Het is een uiterst merkwaardige zaak dat uitgerekend een zich 'jood' noemende medewerker van de Telegraaf meningen verkondigt, die er in de jaren veertig toe hebben geleid dat de Telegraaf de zijde koos van het nationaal-socialisme. Al die grote verontwaardigde betogen van naoorlogse verzetshelden die zich afvragen hoe het toch allemaal kon gebeuren kunnen we nu maar beter aan stukken scheu­ren. Smalhout laat ons zien dat het nationaal-socialisme er een stoere-jongens-moraal op na hield die de keurige, hardwerkende, door en door mannelijke burgerman aansprak: "Het jonge meisje verkiest de soldaat boven den niet-soldaat..".

Als de rechtse extremist Henk Janmaat zoiets zou beweren, dan schreeuwden we nu moord en brand met z'n allen. Maar zodra Janmaat een joods mutsje op zijn hoofd plaatst slaan we zedig de ogen neder. Als kleine, bedremmelde schooljongetjes doen we er het zwijgen toe.
"Een joodse fascist is geen fascist, een joodse fascist is geen fas­cist..", mompelen we.. En geen mens zal er over peinzen deze verkondiger van extreem-rechtse denkbeelden met rotte eieren te bekogelen.

Ik denk daar geheel anders over. Ik kamp weliswaar al vijfentwintig jaar met een ronduit beroerde lichamelijke gezondheidstoestand en ik verafschuw de Spartaanse opvattingen van watjes-haters, maar mijn hersenpan is dik in orde.
Ik heb nooit deel uitgemaakt van het afwentelcircuit waarin morele dokter Bob van de Telegraaf groot geworden is.
Vanuit zijn grote paleis, een cello spelende vrouw met gezondheidsdiploma op zak aan zijn zijde, leest hij ons de les. Een morele les!
Dokter Bob is sterk geworden in een chirurgenwereld waar alles en iedereen zwak en mach­teloos moet zijn. In een groene jas zag hij de naakte lichamen dag in dag uit als zielige hoopjes vuilnis aan zich voorbijtrekken. Een normaal mens gaat naar een peepshow als hij een gluurder en een voyeur is, maar morele dokter Bob kleedt zijn zieke medemens uit. Natuurlijk, alles in het belang van 'den volkschen staat', zoals ook de door perverse sadisten geleide concentratiekampen in dienst ston­den van 'den volkschen staat', maar wat koop ik voor een volkse staat waarin ik niets anders mag zijn dan het naakte speelpopje van dokter Bob?
Wanneer een gewone vent een bloot speelpopje wil hebben, dan is hij een vieze pedofiele vent die niet deugt, want denk erom dat je als nette volwassen vent alleen maar aan een jongenspiel mag zitten als er een groot kwaadaardig gezwel op zit...
Michael Jackson moest veertig miljoen gulden aan smartengeld betalen aan een jongen, alleen maar omdat hij in zijn blote kont naast die jongen gelegen had. Dat noemen wij 'moraal', joods-christelijke moraal: smartengeld eisen van een rijke vent, die een jongen gewoon wat geile, onschuldige pret gunt...
Een dergelijke schertsmoraal vind ik verwerpelijk. Ik vind een vrouwelijke vent die een jongenspiel zonder kwaadaardig gezwel er op mooi en aantrekkelijk vind een veel groter en moreler mens dan een laffe braafhals die niet zondig en pervers durft te zijn, zodat hij zijn toevlucht gaat nemen tot afwijkend, ziekelijk gedrag, dat met behulp van de moraal wordt goed gepraat.
Daarom begrijp ik de anti-pacifist Bob Smalhout niet zo goed. Waarom is hij geen sportinstructeur geworden, of heilmagnetiseur, in plaats van hulpje in een wereld waarin de mens in een situatie van totale weerloosheid en machteloosheid wordt gebracht? In dat geval zou hij zwakke mensen, die op de een of andere manier een verkramping hebben opgelopen kunnen helpen, om te voorkomen dat geestelijke verkramping tot lichamelijke misvorming leidt. In een situatie waarin de mens volle­dig weerloos is wordt hij niet sterker gemaakt. Het is bekend dat juist mensen die al kwetsbaar zijn geestelijk en lichamelijk volledig in de war kunnen raken na een operatie. Hun toch al geringe weerstandsvermogen wordt afgezwakt. Met andere woorden: een anesthesist (letterlijk: iemand die naar gevoelloosheid streeft) is een negatief ingestelde medische pacifist, die het geestelijke geweertje van andere mensen aan stukken breekt. Concreet gesteld: Er is iets mis met de wijze waarop momenteel anesthesie wordt bedreven...

Ik ben een onafhankelijke denker. Daarom kies ik niet voor een eenzijdige opstel­ling. Op zichzelf genomen valt er weinig in te brengen tegen een opvoeding waarin lichamelijke opvoeding centraal staat. Maar dan moet er wel voor gezorgd worden dat mensen in staat worden gesteld een vrije keuze te maken. Dokter Bob van de telegraaf gaat er net als Adolf Hitler van uit dat een gezond lichaam automatisch een gezonde geest schept.
We weten allemaal dat Adolf Hitler er volledig naast zat. Het schitterend mooie elitegezelschap dat SS-leider Heinrich Himmler in het leven riep, opgebouwd uit oogverblindend mooie sterke en viriele mannen, bleek een ordinaire bandieten- en moordenaarsbende te zijn.

Dokter Bob is een van die doktoren die denken dat ze verstandig zijn, omdat ze tientallen jaren lang in de operatiekamer hebben gestaan.
Maar wat leert een mens in de operatiekamer? Dat de een geluk heeft en de ander pech. Meer leer je daar niet. En omdat jij als dokter zo schandalig, onbeschoft veel geluk hebt, daarom zit jij in een groot paleis, terwijl er een cello spelende vrouw vol adoratie naar je zit op te kijken, want o, lieve dokter Bob, wat ben jij toch verschrikkelijk geweldig sterk en dapper..

Ik vind het maar niks. Ze moeten die verdomde cello aan stukken slaan, denk ik bij mezelf. De piano eruit en een grote leren zak vol zand erin.
Leer dat decadente mens, dat altijd maar in huis wat aan te niksen met 'r cello, boksen. Wat kopen we voor dat naargeestige gefiedel op een uit z'n krachten gegroeide viool? Daar maken we onze jeugd toch niet sterker en strijdvaardiger mee?
Een cello is het meest onmannelijke instrument dat er is. Een cello produceert geen strijdbare geluiden, maar zwakke, klaaglijke klanken, die alleen maar de geest van de naar opvoeding verlangende jongeman verzwakken.
En wat krijg je dan...? Adolf Hitler weet het wel:

"Dan mag men zich niet verbazen, wanneer later op critieke momenten, b.v. wanneer de mannen aan het front staan, het geheele postverkeer niets anders meer schijnt te moeten doen dan wederzijdse huil- en jankbrieven te verzen­den."

Dokter Bob heeft verzuimd zijn vrouw op te voeden. Dat moeten we hem kwalijk nemen. Van nu af aan is er nog maar één devies:
"Weg met het kwezelachtige gezeur van gedegenereerde cello-spelende hoogleraarsvrouwen. We zetten op stoere, mannelijke wijze de beuk d'r in..."

Joep van 't Hek zal daarbij onze Grote Leider zijn!

Wim Duzijn, 1996