Citaat: "In the beginning, G-d created the individual. Every individual is a king equal to his fellow. It is preferable that the individual sin against the society than the society sin against the individual. Society was created for the good for individuals, not the opposite. The messianic vision is one of a paradise for the individual, a glorious anarchic kingdom, a contest between personal abilities. Society has no rule but to help those who have fallen..." Vladimir vJabotinsky, "My Story," 1936 in Autobiography.

Commentaar Wim Duzijn 2003

Weinig mensen weten dat aan het einde van de 19e eeuw het anarchisme een van de belangrijkste vernieuwingsbewegingen was binnen het naar verlichting verlangende jodendom.
Met name in Amerika speelde het anarchisme binnen de uit Oost-Europa afkomstige joodse gemeenschap een grote rol, en het was daar zelfs zo dominant aanwezig dat binnen de intellectuele elite het collectivisme nooit in bijzonder hoog aanzien heeft gestaan.
Desondanks hebben het rechts-fascistische zionisme en het links-socialistische zionisme - twee agressieve collectivistische (want fanatiek-nationalistische) bewegingen - het Mozaisch-profetische wetsdenken, waarvan het (spirituele) anarchisme een politieke vertaling is, in een positie geplaatst waarin het nauwelijks nog zichtbaar is voor een groter publiek.
Infantiele collectivisten hebben het naar individualiteit strevende intellect naar de achtergrond verdrongen en gekozen voor zinloos, hol machtsvertoon - een bij uitstek anti-anarchistische daad, omdat het anarchisme gebaseerd is op twee basisprincipes:

Prophet Mohammad (S), Role Model for the Youth
By Mohsen Nahavandian, Tehran Times 6-6-2003

Prophet Mohammad (S), the man of peace, came to free people from ignorance.
At that time, people were killing innocent newborn baby girls by burying them alive, girls who could have become the future mothers of men. Women and girls were allowed little in the way of education. There was also little compassion.
People did not know how to make friends. Their only friends were gold coins.
Mohammad (S), the Messenger of Peace, told the people to smile. He said that even a smile could be regarded as charity.
There was always a smile on his face. Children loved him. He sat with the poor and spoke with the wealthy, though wealth was not important to him. Making the society pious was his goal.
Teaching the people about love and universal brotherhood was his mission.

We have to continue on the path that he showed us.
He told us not to lie. He told us to be kind and friendly. He told us to support the poor.
He told us to think.
The only way to work for world peace is by teaching the youth morality and ethics. However, the youth will not be able to lead moral lives without a role model.
Mohammad (S), should be the role model of morality for the youth, guiding them to the light, the light that today is hidden from the eyes.
Deep in the hearts of the pious there is belief in Imam Mahdi (AS). May Allah hasten his reappearance so that we can see morality in practice. Peace be upon Imam Mahdi (AS), the hope of peace.

Geef Iedereen Een Lachende Profeet
Commentaar Wim Duzijn 2003

Binnen de (gelijk schakelende) wereld van de algemeenheid is liefde veelal weinig meer dan een gewoonte, een gebruik, een vorm van conventioneel gedrag, die deel uitmaakt van een reeks gewoonten die tesamen een soort van moraal vormen, op grond waarvan een keurig nette leugenwereld wordt opgebouwd die alles wat anders en eigenzinnig is terzijde schuift en opbergt in wat men eufemistisch 'de marge van de maatschappij' noemt: de hoeren, de homoseksuelen, de gevangenen, de tollenaars, de armen en de zieken en ga zo maar door - allemaal mensen die niet ingepast kunnen worden in het grote geheel van de morele meerderheid, zodat ze heel vaak het voorwerp van spot en vervolging worden, vooral wanneer de morele meerderheid kiest voor een dualistisch moreel systeem, dat een scherpe scheiding tussen goed en kwaad tot stand brengt.

De strijd tussen goed en kwaad is altijd de essentie geweest van het religieuze denken - ook in het pre-islamitische Perzie (Iran), dat door moslims vaak op een nogal minachtende wijze wordt genegeerd, alsof alles wat voor de komst van de heilig verklaarde profeet Mohammed bestond onzin en het werk van de duivel was.
Het is die extreme heiligverklaring van Mohammed die onvermijdelijk de demonisering van 'het andere' in het leven roept, zodat een logisch denker onmiddellijk zal opmerken dat wie vrede en liefde nastreeft zal moeten streven naar de ontheiliging van de profeet.
Dat kan een daad van blasfemie zijn, maar wijze mensen weten dat veel vormen van spot en ironie doodgewone pogingen zijn het leven menselijker te maken, met andere woorden 'ontheiliging' van de profeet is in feite niets anders dan een op humanisering van het bestaan gericht 'vermenselijkingsproces'.
Dat is wat Mohsen Nahavandian in de Tehereran Times (fragment hierboven) probeert te doen, wanneer hij de profeet Mohammed afschildert als een man die lachen kan - misschien niet zo uitbundig, zoals de spotter het graag zou willen, de rebel die via ordinaire grappen slappe-lach-impulsen in nietsvermoedende mensen op wil roepen - maar in ieder geval op zo'n manier dat het stijve gezicht van de kille gevoelloze mens er wat losser door wordt...

De lach propageren als Goddelijk moreel principe is een eerste stap op weg naar een menselijke, gecultiveerde beschaving. Zodra een mens begint te lachen is de macht van het kwaad gebroken en breekt het besef door dat de zwaarte van het bestaan - die vaak als een soort doem de mens wordt opgedrongen - niet een noodzakelijk gegeven hoeft te zijn.
De Ayatollah Khomeini was een man die de mensen vaak aanstaarde op een wijze die de koude rillingen over je lijf liet glijden. De man wilde of kon niet lachen. Hij wilde de wereld weliswaar verbeteren en probeerde oprecht van een eerlijke en rechtvaardige wijsheidsleraar te houden, maar hij had het contact met de lachende profeet verloren, zodat hij de vrije, wijze mensen (waar de Koran naar verwijst) van zich vervreemdde, omdat vrije, wijze mensen altijd lachende mensen zijn.
Een lach is bij uitstek het wondermiddel dat God en de wereld bij elkaar kan brengen.
Wonderen, zegt de kille, gevoelloze mens, bestaan niet. Maar dan heeft hij nog nooit een kind zien lachen - op een lieve, onschuldige, naieve en argeloze wijze - zo hartverwarmend en ontroerend, dat je alles wat kil en hard en liefdeloos is in jezelf gaat haten en verafschuwen.
Een lachende profeet is het mooiste morele voorbeeld dat je als religieus mens anderen mee kunt geven. Alleen daarom al kun je religie niet afwijzen, want als de mens iets nodig heeft dan is het wel een reeks wonderlijk mooie voorbeelden die hem laten zien dat zijn volwassen bestaan iets nodig heeft dat de wereld waarin hij leeft wat zachter en kinderlijk kan maken.
Een van die voorbeelden is - zoals Mohsen Nahavandian terecht opmerkt een profeet die het vermogen bezit om te lachen.
De lach is het anarchistische wondermiddel dat alle religies met elkaar kan verbinden. Zodra de mens begint te lachen ontwaakt de anarchist in hemzelf en treedt hij buiten de grenzen van de neerdrukkende, verzwarende kleinburgerlijke noodlotsmoraal.
Lachende mensen zijn wonderbaarlijk mooi.
Alle religies zouden daarom een profeet moeten hebben die lachen kan...

Osama bin Laden: een verlegen strijder
losgerukt van zijn intellectuele wortels

Bin Laden was brought up with good manners. He matured as extremely humble and very generous person. He insists to join his comrades in every act. Very frequently he cooks for them and serves them. He lives a simple life in a small flat in Jeddah or in a shed in Afghanistan and insists on his family to eat simple and to dress simple.
He is known to be strictly truthful and would never lie, but he is politically conscious and believes there is a room for political maneuver even if you are devoted person.
Despite being shy he has a dominating personality. He speaks very little and looks serious most of the time. He would appear with a soft smile but he seldom laughs. His followers see a lot of aura on him and show great voluntary respect to him. For some reason that falls short of a proper charisma. He is not known for giving distinguished speeches, and there is almost no audio or video recordings of him.
He is widely educated and spends a good deal of time reading. He is fond of media monitoring and information gathering and research. There was always a data management team with him wherever he went.
Among the outstanding features is his courage. He will not show a flicker even if a bomb exploded near him. He was exposed to more than 40 incidents of heavy bombardment, three of them were full of death and flesh around him. A Scud missile exploded 17 meters distance from him. At one time he was almost the victim of chemical weapons.
He is intelligent and has reasonable strategic thinking, but he downgrades himself in the presence of Islamic scholars. He always admires Shiekh Safar al-Hawali and would have not gone through his current controversial path if al-Hawali was free. (pbs.org webinfo)

Safar Al-Hawali's Angst Voor Amerika
WorldNetDaily 19-7-2002

"Where are the intellectual leaders of the USA?"
A Letter From Shaikh Salman Al-Audah
geestverwant van Safar Al-Hawali

So, where are the intellectual leaders of this nation? Where are the thousands of doctors, professors and university students on whom millions of dollars were spent to further their education.
These educated people today are being told to stop thinking!
They are being told to follow the status quo and to refrain from harbouring any political thoughts whatsoever. This is unacceptable. It is every human's right to exercise his intellect to improve the community surrounding him.
Allah has honoured human beings by blessing them with the ability to think.
So why not take advantage of this blessing. Why do we presume that the masses have no opinions of their own and they might want to express them? Who gave us this right to deny the masses of their natural rights. The prophet Mohammed used to mount the pulpit and talk to the people about various matters. He consulted them about the battles of Badr and Uhud and about other matters such as the distribution of wealth.
Our religion was not meant to be only confined to corners of a particular mosque. It came to teach us how to structure our economy and how to invest our money.
Furthermore, as Muslims, we should exert our best efforts in whatever we do, so naturally our industries, our educational and social systems should be governed by the Islamic principle.
Our aim and objective is to spread reform in all fields, including the scientific (theoretical) and practical ones.
This is a mission that must be carried out by people from amongst us. It must be carried out by people who are ready to endure some hardships for the sake of their mission. We believe that part of our responsibility is to address the important issues that concern our nation (Ummah) from the east to the west. We have to stand beside our fellow Muslims when disasters and hardships befall them... We have to inform other Muslims about their brothers' problems... (webinfo)

De opstand van de Saoedische intellectuelen
Commentaar Wim Duzijn 2003

Hoewel Osama bin Laden als een soort demonische figuur door de rookvrije filmzaaltjes van ons vernauwde bewustzijn spookt, zijn er achter die vreemde, donkere schim andere figuren zichtbaar, die het tegendeel zijn van het beeld van a-culturele achterlijkheid dat rondom Bin Laden is opgebouwd.
Het zijn mensen die niet pleiten voor vernietiging van cultuur, maar voor een politiek-wetenschappelijke renaissance, een verlangen dat al vele tientallen jaren lang de geest van rebelse Arabische intellectuelen beheerst.
Arabische intellectuelen voelen zich de gevangene van dictatoriaal-autocratische regimes, die volgens hen doelbewust door het kapitalistische Westen (met name Israel en Amerika) in stand worden gehouden. Elke vernieuwingspoging die zich ten doel stelt onafhankelijke, zelfstandig denkende en handelende intellectuelen naar voren te schuiven wordt (zo redeneren zij) door Amerika op een meedogenloze wijze de kop ingedrukt. Amerika (zo stellen ze) wil van de Arabische wereld een door autoritaire kapitalisten beheerste markteconomie maken die wordt bevolkt door gehoorzame mensen die alleen maar mogen werken en consumeren, omdat elke poging van idealistische, sociaal-voelende mensen de geestdodende macht van het (door Israel en Amerika gecontroleerde) grootkapitaal te breken wordt gezien als een directe aanval op een ideologie die eist dat elke Arabier een slaaf moet zijn in zijn eigen land...

In hoeverre die analyse juist is doet niet ter zake. Waar het om gaat is dat er in het Midden-Oosten een sterk antikapitalistisch verlangen naar vrijheid bestaat - al tientallen jaren lang - hetgeen betekent dat je als verdediger van de democratie en de vrijheid de roep om vernieuwing niet mag negeren.
Islamisten demoniseren omdat ze geen slaaf willen zijn in hun eigen land is absurd. Ze verwijten dat streng-religieuze opvattingen en de vestiging van een theocratische, door conservatieve machthebbers geregeerde staat de vrijheid die ze nastreven juist kan vernietigen is wel zinvol. Zodat het voor de hand ligt rebelse Arabische intellectuelen serieus te nemen en een dialoog met hen aan te gaan - een dialoog die alleen mogelijk is wanneer we de moed durven op te brengen te erkennen dat ons door Amerika beheerste kapitalistische systeem uitgesproken destructief-conservatieve eigenschappen bezit, die Islamitische intellectuelen die niet de willoze slaaf van aan geld en macht verslaafde autocratische heersers willen zijn ertoe dwingt andere wegen te zoeken: wegen die wij - ondanks ons zogenaamde vrijheidsverlangen - ze niet kunnen (of willen) bieden.

De horoscoop van Osama bin Laden,
geb. Jiddah SA, 10-3-1957, 10u 58m

horoscopen volgens het gelijke huizen (mc-equaal) systeem

Dyab Abou Jahjah, Homofilie & de Norm
De Waarheid, 19-11-2002

D.A.J.: De islam zegt dat homoseksualiteit niet de norm is. Maar je hebt natuurlijk een aantal uitwassen van de islam die extremistisch zijn en verder gaan. Maar daar zijn wij niet verantwoordelijk voor.
Zoals je extremisme hebt bij de katholieke kerk. Monseigneur Lefevre vertegenwoordigt toch ook niet het katholieke geloof? Hij gebruikt het katholicisme om een standpunt te formuleren. Bij ons heb je ook geschifte imams die van alles gaan vertellen.
De islam geeft wel een kader om je leven te leiden. In dat kader is er een grote ruimte van interpretatie, dat is de 'ishtihaad'.
En die mogelijkheid van interpretatie is nu net iets wat een aantal dictatoriale regimes binnen de islamwereld niet zien zitten. Omdat zij de gevestigde macht willen behouden.
Wij zeggen dat binnen dit kader interpretatie wel mogelijk is. Wat de homoseksualiteit betreft, dat is geen standpunt van ons. We liggen daar echt niet van wakker.
Wij zeggen 'leven en laten leven'. Er is een grondwet die zegt dat er een gelijkheidsbeginsel is. Je mag dus denken dat een Marokkaan achterlijk is, maar je mag hem niet discrimineren. Je mag denken dat een homo vuil is, maar je mag hem niet discrimineren. Je mag denken wat je wilt, maar in de praktijk moet je iedereen gelijk behandelen. En daar komen we voor op!

Vraag: Heb je er spijt van dat je in het begin je standpunt over homo's hebt bekendgemaakt en dat men daar nu altijd naar blijft verwijzen?

D.A.J.: Nee, ik zal het blijven herhalen. En ik zal het nu in dit interview nog eens herhalen. Dit is ons standpunt: wij vinden dat heteroseksualiteit de norm is en homoseksualteit een uitzondering. Wij hebben er geen problemen mee om het te uiten. We zijn niet hypocriet.

Dyab Abou Jahjah (born 24 June 1971) is an Arab political activist and writer who was active in Europe between 2001 and 2007. He is the founder and former leader of the Arab European League (AEL), a Pan-Arabist movement that supports the interests of Muslim immigrants in Europe.

Mensen willen niet nadenken

"Ik ben geen psychotherapeut die de Belgen gaat psycho-analyseren en zeggen waarvoor ze niet en wel bang moeten zijn. Dat zijn hun zaken. Ze moeten leren dat ze eerst met iemand moeten praten voordat ze een oordeel vellen.
Wij lokken een discussie uit en forceren hen om na te denken, want ze willen niet nadenken." Abou Jahjah, leider Arabisch-Europese Liga

Commentaar Wim Duzijn 2003

"Mensen willen niet nadenken", stelt Abou Jahjah, (geb. 24-6-1971, Zon en Maan in Kreeft) leider van een politieke beweging die vanwege zijn of haar uitgesproken anti-Israelische opstelling door de rechtse media op een uiterst oneerlijke wijze wordt gedemoniseerd.
Wat dat betreft is de staat Israel alle jaren door een ramp geweest voor het vrije, onafhankelijke denken. Zodra je als vrij, onafhankelijk mens het intelligente oordeel uitsprak dat de staat Israel gewoon een lading bedrog is kreeg je de hele rechtse burgermanskraam die het openbare leven beheerst tegen je en was je de uitzondering in een wereld waarin het pro-Israelische standpunt de norm is.
Hetgeen mij, als anarchistisch denker, tot de uitspraak brengt dat je jezelf uiterst sceptisch moet opstellen tegenover mensen die het woordje 'norm' hanteren, omdat dat moralistische woordje binnen een kleinburgerlijk milieu - waarvan de essentie altijd is dat men weigert na te denken - een onderdrukkend, individu-vijandig zwaard van Damocles is.

Info: Damocles was een gunsteling van de tiran Dionysios. Deze liet hem een dag koning zijn, doch boven zijn troon was een puntig zwaard opgehangen aan een paardenhaar. Vandaar de uitdrukking 'het zwaard van Damocles hangt hem boven het hoofd':een aldoor dreigend gevaar te midden van geluk of voorspoed.

Dat de staat Israel een ramp en een bedreiging geworden is voor mensen is nooit de bedoeling geweest van haar oprichters. David Ben-Gurion (een van de stichters van de Joodse staat) werd gedreven door socialistisch-zionistische idealen die de nieuwe herboren mens in een nieuwe herboren staat centraal stelt.
De nieuwe joodse mens zal een lichtend moreel voorbeeld voor de mensheid zijn en de hele wereld zal aan het hoge morele niveau van de staat Israel kunnen aflezen in hoeverre men zelf al gevorderd is op de morele ladder, die Israel zo heldhaftig aan het beklimmen is.
Een super-moralist dus, David Ben-Gurion, en daarom geen vriend van het anarchisme, dat erg zuinig is met het uitspreken van morele heilsverklaringen, omdat anarchisten zakelijkheid paren aan een sterk verlangen naar individuele vrijheid, zaken die in een morele heilstaat in 100 van de 100 gevallen onder het morele Perzische tapijt geschoven worden.
Dat is de reden waarom mijn sympathie uitgaat naar de vrouw van David Ben-Gurion, Paula Munweiss, die deel uitmaakte van een anarchistische beweging, waarover je nooit iets hoort in de media, omdat de media alles wat afwijkt van de norm - en anarchisme is normafwijkend gedrag - met een vies gezicht in de kleine bloemperkjes buiten de grote, hoge mediagebouwen werpen, kleine plekjes vruchtbare zwarte aarde, waarin een paar kleine dappere plantjes zich wanhopig staande proberen te houden binnen het moderne normbepalende stadsgeweld van staal en beton.

Dyab Abou Jahjah heeft van de Palestijnse kwestie een principekwestie gemaakt, en dat betekent dat hij door de rechtse pers nooit meer serieus genomen zal worden.
Juist vanwege de keuze voor het principe werd Saddam Hussein weggebombardeerd, zoals elke Arabische leider die zich principieel opstelt rigoreus de wereld uit zal worden gebombardeerd.
Tot hoever men daarbij wil gaan blijft de vraag. Je kunt niet eeuwenlang alle principiele, onafhankelijke mensen de wereld uit blijven bombarderen, ook al stellen vals-morele kleindenkers dat de meerderheid de norm bepaalt.
Duizenden jaren lang hebben moralistische meerderheidsdenkers uit naam van God de ketters die zich buiten het morele normdenken van de meerderheid plaatsten vermoord.
De geschiedenis van het kleinburgerlijke geloof is in feite weinig meer dan een gigantische stroom bloed, waarin de lijken drijven van onafhankelijke enkelingen die de pech hadden dat ze niet ingepast konden worden in het gelukzalige wereldje van de moralistisch normdenkers.
Het is daarom merkwaardig dat Dyab Abou Jahjah zo sterk de nadruk legt op de wil van bekrompen moralisten binnen de Islam heteroseksualiteit als norm aan te wijzen.
Het is ook in strijd met de boodschap van de profeet dat het de taak van de mens is de aanbidding van de ene universele God als norm te hanteren.
Daarbij maakt het niet uit hoe je dat doet, maar of je het doet. De profeet Mohammed wist heel goed dat vals moralisme weinig meer is dan leugenachtige schijnheiligheid, die in strijd is met de normen die afgeleid kunnen worden uit het dienen van God.
Een hetero die een doodgewone valse oneerlijke, hebzuchtige klootzak is zal heus niet Gods koninkrijk binnen gelaten worden, terwijl een homo die een wonder van eerlijkheid en rechtvaardigheid is vooraan de troon van God zal worden geplaatst. Dat is de moraal die bij het dienen van een rechtvaardige God hoort, en wie eerlijk is zal dat ook onmiddellijk toegeven en zich distantieren van elke geschifte Iman die stelt dat het anders is.
Een geschifte Imam is gewoon een bekrompen vent die weigert na te denken, en uitgaande van de filosofie van Dyab Abou Jahjah (die er op neer komt dat je mensen aan het denken moet zetten) kun je daarom maar beter met een wijde boog om zulke supergelovige leeghoofden heen lopen.

Mensen die niet na willen denken zijn gevaarlijk. David Ben-Gurium heeft dat nooit willen inzien. Hij heeft doelbewust meegewerkt aan het scheppen van een Palestijns probleem en ondanks zijn schijnheilige praatjes over de nieuwe socialistisch-joodse mens die van Israel een moreel voorbeeld voor de mensheid zou moeten maken heeft hij nooit daadwerkelijk de rol van scheppende God gespeeld.
Mensen kunnen scheppers zijn, zoals ze ook vernietigers kunnen zijn.
Ben-Gurion heeft alleen een vernietigingsdaad gesteld. Hij heeft de staat Palestina vernietigd, omdat hij een Joodse staat wilde opbouwen. Die staat is en blijft een heilige koe en blijft daarom onafhankelijke denkers, die de onzinnigheid van collectivistische morele bouwwerken aan willen tonen, haten en verafschuwen.
Collectivisten leggen altijd de moraal neer bij het collectief - de meerderheid - en ze wijzen al diegenen af die de collectieve norm aan kunnen tasten. Daarom kent het Midden-Oosten het Palestijnse probleem, dat in feite een conflict is tussen machtige mensen die 'de norm' willen zijn en mensen die als zwakke minderheid buiten het gebied van de algemene norm vallen.
Je zou de Palestijnen de Arabische homo s binnen een heteroseksuele Zionistenwereld kunnen noemen.
Wanneer Dyab Abou Jahjah consequent zou zijn, dan zou hij zeggen: Het feit ligt daar. De Palestijnen vormen een zwakke, onbeduidende minderheid en het Zionisme (bestaande uit Israelische joden en hun Arabische en Westerse vrienden) vormen de sterke meerderheid die de zwakke minderheid verslagen en onderworpen heeft. De sterke meerderheid bepaalt de norm, dus ik ik moet me heel bescheiden opstellen...Wat kan een mens die buiten het normatieve paradijs van de meerderheid is gevallen anders doen ?

Uitspraak van Dyab Abou Jahjah,
leider Arabisch Europese Liga
De Waarheid 19-11-2002

"Ik denk dat de enige mogelijkheid om een betere situatie te bereiken dialoog is. Maar dialoog impliceert wederzijds respect. Ik wil met niemand dialogeren die mij niet respecteert of die mij betuttelt of op een paternalistische manier bekijkt.
Dialoog is wederzijds respect en als dat niet komt dan hoeft het voor mij niet."

De Maan & Het beelddenken
Commentaar Wim Duzijn 2003

Webinfo: "In het jaar 570 daalde het woord Gods, in de vorm van visioenen en dromen en gedicteerd door de engel Gabri l, neer op Mohammed... Daar Mohammed analfabeet was, gaf hij de openbaring mondeling door. Na zijn dood gingen 38 mannen, die de teksten van buiten kenden, de mededelingen op schrift stellen. Zo ontstond de koran..."

Hoewel wetenschappers ons dood gooien met de meest gecompliceerde theorieen (duur woord voor 'bedenkseltjes') over de oorsprong van mens en heelal, ligt de harde, concrete waarheid nog altijd op een hele simpele wijze bij diegenen die duizenden jaren geleden het astrologische wereldbeeld ontdekt hebben.
Die harde waarheid hoort thuis in een niet-dualistische wijsheidswereld waarin de mens zichzelf ontdaan heeft van zijn dierlijk-sadistische, aan ideologie en religie gekoppelde, veroveringsdrang. Daarom was de spirituele, antireligieuze mens duizenden jaren geleden zeer beschaafd - en daarom is de religieus-idelogische mens (waartoe ook de aan de kleinburgerlijke moraal gebonden wetenschapper behoort) van nu zeer onbeschaafd.
Veel mensen realiseren zich dat de wereld in veel opzichten onbeschaafd is. Vaak noemen ze zichzelf 'links', hoewel juist linkse ideologen hardnekkig weigeren het zakelijke, amorele astrologische wereldbeeld serieus te nemen.
Het waarom van de afwijzing van astrologie is voor ingewijden duidelijk. Astrologie (gezien als doodgewone wetenschap) staat voor een objectieve moraal, die de vijand is van de subjectieve moraal die verdedigd wordt door de grote, veelal sadistische, wereldreligies en ideologieen.
Die totalitaire ideologieen aanvallen is de taak van elk gewetensvol mens. Vooral nu, nu het morele sadisme zich samenbalt in de imperialistisch-kapitalistische veroveringsdrang van conservatieve christenen en neoconservatieve joden, die via een proces van onderwerping en demonisering een uiterst conservatieve Islampraktijk in stand proberen te houden, is het van vitaal belang de primitieve krachten die schuilgaan achter de verdierlijking van het bestaan bloot te leggen en aan te vallen.
Astrologie (beoefend door nuchtere mensen) kan daarbij een objectief hulpmiddel zijn. Zij houdt ons op een harde, zakelijke wijze een spiegel voor, waarin alles wat we zijn wordt afgebeeld, zonder dat priesters en ideologen in staat zijn met behulp van een zedenpreek of een absurde wetenschappelijke theorie de harde realiteit te verbergen.

De Ephod is het embleem van de stam Levi, de groep geleerden die geen deel mochten uitmaken van de Israelische staatsmacht, omdat het hun taak was op een eerlijke onafhankelijke wijze de Wet (dus niet de tempel) te verdedigen. Zoals uit de beschrijving van Josephus blijkt verwijst de Ehpod (hoogstwaarschijnlijk) naar het astrologische wereldbeeld, dat het fundament van de beschaving in het Midden-Oosten is. De aarde is het centrum van de kosmos. De mens is zowel God als slaaf. Om de goddelijkheid in zichzelf te kunnen vinden moet de mens de kosmische slavernij overwinnen.

Onredelijke moralisten proberen alitjd (juist omdat ze twijfel uit willen bannen) de astrologie belachelijk te maken, zoals ze duizenden jaren lang de zoekers naar waarheid hebben gedemoniseerd, gemarginaliseerd en weggejaagd.
Daarom is nu de tijd aangebroken die onzinnige ketterjacht te staken en op zoek te gaan naar een waarheid, die niets te maken heeft met de onzin die de sadistische mens ons geschonken heeft.
Laat de svalse moralist met zijn kille, onderdrukkende geloof barsten, zegt het anarchisme, en kies voor de verstandige mens, de mens die de eenvoud zoekt en die daarom de naar verlichting strevende spiritualiteit vertegenwoordigt, een eeuwig moderne zijnstoestand die de vijand is van de conservatieve religieuze en wetenschappelijke leugen.
De conservatieve leugenaar beweert glashard dat astrologie de ontkenning is van de wetenschap, hoewel astrologie duizenden jaren lang niets anders is geweest dan een poging de mens in contact te brengen met de waarheid van het bestaan.
Zelfs het jodendom, dat zich zo belachelijk heeft gemaakt met de claim dat het joodse volk het 'uitverkoren volk' zou zijn, heeft ooit het astrologische wereldbeeld gezien als de kern van haar wijsheidsdenken.
Binnen allerlei mystieke stromingen is dat idee nog terug te vinden. De Kabbala, bijvoorbeeld, is een vorm van magisch-mystiek denken waarbinnen de beoefening van astrologie niet wordt afgewezen. Ook het astrologische idee van de tweelingziel ('soulmate'), de niet-dierlijke verbintenis die er bestaat tussen jou en de bij je horende ander of anderen, wordt door de kabbalist serieus genomen, hoewel al die serieuze astrologische elementen onzichtbaar worden gemaakt via een geheel van duistere toverformules en religieuze opvattingen die je als nuchter mens nauwelijks serieus kunt nemen.
Zo verdedigt de kabbalist (net als de religieuze zionisten en de orthodoxen) de onzinnige opvatting dat de joodse mens een bijzondere zielstructuur zou bezitten die hem verheft boven anderen, zodat alleen joden de zielloze wereld kunnen verbeteren, omdat zij 'de betere mensen' zijn - een uiterst gevaarlijke opvatting - die vrede in het Midden-Oosten voor eeuwig onmogelijk kan maken, omdat geen enkele Arabier in een jood een vergoddelijkte supermens zal willen zien.]

Het werkelijk serieus nemen van de astrologie, een harde, amorele wetenschap, die laat zien dat alle mensen gelijk zijn en dat alleen het domme toeval bepaalt wie 'goed' en wie 'slecht' is, zou dat absurde uitverkiezingsdenken kunnen be-eindigen, maar - zoals gezegd - in een door primitieve moralisten beheerste wereld willen we het kwaad van de niet-objectieve religie niet bestrijden. We willen het kwaad aanbidden, omdat we verslaafd zijn aan bij het primitief-religieuze denken horende zaken als 'macht en geld'.
Dat betekent niet dat macht en geld duivelse zaken zijn. Het betekent wel dat verslaving een gevaarlijk gegeven is. Dat is trouwens ook de term die Karl Marx gebruikt. Hij valt in feite de religie niet aan, nee, hij gebruikt het woord 'opiaat'. De mens wordt blind gemaakt. Hij ziet niet wat hij doet. En daarom is het volgens hem de taak van socialisten de mens ziende te maken, via het vernietigen van alles wat de menselijke geest in een toestand van versuffing brengt.

Astrologie zou je kunnen zien als een anti-slaapmiddel. Astrologie laat zien wat 'is' en 'kan zijn', en niet wat 'behoort te zijn'.
Religie en wetenschap richten zich op het fatsoen. Alleen datgene is waarheid wat fatsoenlijk is. Onfatsoenlijke waarden zijn noch binnen de wereld van de religie, noch binnen de wereld van de wetenschap toegestaan. En dat is de reden waarom de astrologie wordt afgewezen, omdat de astrologie het moralistische woordje fatsoen niet kent.
Fatsoenlijk is bijvoorbeeld het van elke zin ontdane hobbyisme dat men 'astronomie' noemt. Miljarden dollars worden gestoken in het bekijken van de sterren, terwijl elk intelligent mens weet dat je dat vele geld net zo goed in de put kunt gooien, omdat elke wetenschap in dienst moet staan de mens - en niet omgekeerd.
Het heelal werd in de oudheid bestudeerd omdat men wist dat er een band bestaat tussen de kosmos en het menselijke bestaan. Het bestaan van die band heeft geleid tot een vorm van religiositeit die je de wetenschappelijke naam 'beelddenken' kunt geven: een polytheistisch geheel van goden en helden, waaraan fundamentele waarheden gekoppeld worden.
De bedoeling van dit beeldende denken was niet de dierlijke aanbidding van een machtig wezen dat ons dient te onderwerpen. De basisgedachte achter het polytheisme is de opvatting dat de mens via het beelddenken op een positieve wijze beinvloedt kan worden.
Het beeld is namelijk een moederlijk begrip. Beeld hoort bij moeder en moeder hoort bij de Maan, die binnen het astrologische wereldbeeld (samen met de planeet Neptunus) alles wat magisch, mystiek, dromerig, vrouwelijk en woordenloos is vertegenwoordigt.

De Maan als moederplaneet is het tegendeel van de strenge (Calvinistische) planeet Saturnus, maar ook Saturnus kent grote waarde toe aan het beeld, zij het dat hier het beeld harde, materiele vormen aanneemt. Saturnus staat niet voor de droom, maar voor het concreet vormgeven aan beelden die voortgekomen zijn uit de droom.
Samen echter proberen zij via het beeld en de vorm de menselijke geest te be nvloeden. Vader en Moeder: droom en werkelijkheid - vertegenwoordigers van het beeld, dat volgens de oude cultuurmakers het centrum van de menselijke cultuur behoort te zijn.

Wetenschappelijke vraag: 'Wat is beelddenken?'
Op het net vinden we de volgende omschrijving:

Beelddenken is denken in beelden en gebeurtenissen. Het kan worden omschreven als ruimtelijk denken. Beelddenkers ordenen hun 'wereld' met niet-talige middelen. Zij zien beelden van situaties en handelingen, waarin meerdere zaken naast elkaar zichtbaar worden, op elkaar inwerken en een betekenisvol geheel vormen. Het is een dynamisch en woordloos denken, een manipuleren met ruimtelijke voorstellingen.
Nu is het zo dat wij allemaal in meer of mindere mate in beelden denken. Echter bij een klein aantal mensen is sprake van consequent beelddenken. Deze manier van denken heeft zowel voor- als nadelen.
Een voordeel is dat beelddenkers complexe situaties in een oogopslag overzien. Het is een hele vlugge manier van denken. Een nadeel is dat ze, datgene wat ze overzien, niet altijd even vlug en makkelijk in taal of in getallen kunnen omzetten. Daardoor zijn ze soms moeilijk te volgen voor anderen.
U kunt zich waarschijnlijk wel voorstellen dat beelddenken in onze maatschappij, waarin taal een erg belangrijke rol speelt, tot problemen kan leiden. Ook in het onderwijs kunnen zich moeilijkheden voordoen, vooral ook op het gebied van lezen en schrijven, maar ook op het gebied van rekenen. Deze moeilijkheden worden veroorzaakt door een discrepantie tussen de manier waarop in ons onderwijssysteem de leerstof wordt aangeboden en de manier waarop beelddenkers met deze leerstof omgaan. (Bron: Maria J. Krabbe Stichting)

Wie de wetenschappelijke omschrijving van het beelddenken bekijkt ontdekt dat beelddenken gezien wordt als een eigenschap die bij een klein aantal mensen behoort. Niet iedereen is in staat in beelden te denken, hetgeen astrologisch gezien een juiste opvatting is, omdat de astrologen het beeld- en vormdenken neerleggen bij de tekens Kreeft (Maan) en Steenbok (Saturnus).
Wat de wetenschapper echter vergeet is dat mensen via het beelddenken wel beinvloedbaar zijn, en dat niet alleen, het beelddenken kan ook de communicatie tussen mensen vergemakkelijken en het werken met gecompliceerde zaken vereenvoudigen.
Iedere computergebruiker zal dat beamen, omdat vrijwel elke computer - een machine met een beeldscherm - voorzien is van een besturingssysteem dat een product is van het ouderwetse beelddenken: "Microsoft WINDOWS" - een moederlijk hulpmiddel dat is opgebouwd uit pictogrammen, iconen en venstertjes, die van ons kleine, naieve Maankinderen maken.
De ontwerper - of beter gezegd, de verdediger - van dat ouderwetse beeldensysteem is Bill Gates, die volgens zijn geboortehoroscoop (zie plaatje hieronder) aan het beeldende denken is gebonden via een sterke positie van de Maan en het daarbij behorende teken Kreeft
Waaruit mag blijken dat de Maan als moederlijke hoedster van het beeld nog altijd een prominente plaats inneemt in onze wereld en daaruit derhalve niet weggedacht mag worden.

Bill Gates Webinfo

Windows: Microsoft offered the first version of Windows in 1985. Windows was based on earlier programs, such as the system that Apple had created for its Macintosh computers (see Steve Jobs). Information was displayed in multiple tiles, called windows, on the computer screen. Soon nearly every PC used Windows. In the 1990s Microsoft began focusing on software related to the Internet.

Childhood: Bill Gates has spoken publicly about being bullied as a child and teenager. In his book "The Road Ahead," he writes that he was often picked on for being a "nerd" and was the subject of teasing and physical harassment. He also described himself as a "painfully shy" child who struggled to make friends and connect with others.
In interviews, Gates has credited his experiences with bullying as a motivating factor for his success. He has said that he channeled his energy into his studies and developing his passion for computer programming, which ultimately led to his founding of Microsoft and becoming one of the world's wealthiest people.
Gates has also been active in advocating for anti-bullying initiatives and supporting organizations that promote mental health and well-being, such as the Bill and Melinda Gates Foundation.

Wetenschappers hebben de oorsprong van de islam kunnen herleiden tot de al in de oudheid op het Arabisch schiereiland dominante vruchtbaarheidsreligie waarbij de maangod werd aanbeden. Net als de moslims thans doen, wendden de aanhangers van de maangod zich tijdens hun gebeden in de richting van Mekka. In die plaats in de Arabische woestijn staat al sinds mensenheugenis de Ka'aba, een kubusvormige tempel waarin zich een mysterieuze zwarte meteoriet bevindt.

Een van de meest pregnante uitspraken over de herkomst van Allah vindt men in de beschrijving van Mohammeds 'beeldenstorm' in Hastings' Encyclopedia of Religion and Ethics:
"Het is in ieder geval een zeer belangrijk feit dat Mohammed het niet nodig vond een geheel nieuwe godheid in te voeren, maar volstond met het verlossen van de heidense Allah van diens metgezellen en hem te onderwerpen aan een soort dogmatische reiniging".
Wie goed kijkt kan echter zien dat Allah zijn identiteit als de maangod niet heeft verloren. Zijn symbool vindt men nog steeds terug, in de vorm van een maansikkel, op alle islamitische gebedshuizen, maar bijvoorbeeld ook op amuletten en de vlaggen van sommige islamitische landen. (Charisma website)

Stormy Likud convention
"It's not occupation it's Zionism"
By Tovah Lazaroff, Jerusalem Post 8-6-2003

The Likud Party began gathering Sunday evening for its first convention since the January election. The convention almost immediately descended into a near riot, with organizers having to send in security guards to calm down Likud members opposed to the 'road map' peace plan.
Some vocal Likud members produced placards reading "Map of Illusion" and started causing a serious commotion.
To preserve a show of unity, convention organizers are considering limiting the proposals brought to vote to those on which everyone can agree, such as maintaining a unified Jerusalem, the rejection of a Palestinian right of return into Israel, and Israeli control of the Jordan Valley.

Leaders of the settler Yesha council handed out a petition calling on attendees to resist the 'road map'. The petition calls the removal of settlement outposts "a surrender to terrorism".
Petach Tikva Likud branch members got behind Prime Minister Sharon, singing "Arik, King of Israel".
MK Gilad Erdan said that there was no difference between the "occupation of 1948 and the occupation of 1967." "The Jews in Ramat Aviv and Haifa and Jaffa have the same rights as settlers. If you call what happened in 1967 occupation, then you have to call what happened in 1948 occupation. It's not occupation it's Zionism," said Erdan.

Ariel Sharon reiterated his condition of an end to terror before Israel makes moves toward peace. "We will not give anything as long as the terror, violence and incitement continues," he said, adding, "But we will be prepared to make painful concessions, very painful concessions, for real peace and security." (Haaretz, 8-6-2003)