Het zich bewust worden van zijn 'joodse identiteit' leidt ertoe dat Jabotinsky een verzetsbeweging in het leven roept die zich ten doel stelt het assimilatiestreven van de Russische overheid te bestrijden.
De officiële biografen spreken over een strijd tegen onderdrukking, een woordkeuze die de realiteit niet volledig juist weergeeft. De Russische overheid streefde naar nationale en culturele eenheid, waarbij de Russische cultuur, de Russische staatseconomie en de orthodox-christelijke religie op de eerste plaats werden gezet.
Ondanks het feit dat het eenheidsstreven van de Russische tsaren sterke dictatoriale trekjes bezat, moet gezegd worden dat het vrij normaal is dat een overheid ernaar streeft afscheidingsbewegingen binnen de samenleving zoveel mogelijk tegen te gaan. Ook in een moderne samenleving streven we ernaar 'vreemde' bevolkingsgroepen tot integratie (ander woord voor assimilatie) te bewegen, omdat we inzien dat sociale integratie een van de belangrijkste hulpmiddelen is in de strijd tegen discriminatie, vooroordelen en vreemdelingenhaat. De staat Israël gaat daarbij extreem ver. Men benadrukt niet het belang van het Israëliër zijn, maar het belang van het jood zijn en niemand ziet enig kwaad in de pogingen van de Israëlische overheid de joodse identiteit te beschermen tegen de pogingen van als vreemd beschouwde islamitische en christelijke elementen die proberen de joodse identiteit van de staat Israël aan te tasten.

Het Russische tsarenrijk was dus niet antisemitisch, maar nationalistisch en het keerde zich daarom tegen het verlangen van joden een eigen, van de staat afgescheiden groepering te vormen, met zijn eigen taal en zijn eigen wetten en zijn eigen economie. Joden moesten hun afgesloten culturele en economische eenheden, die gevestigd waren op het platteland opgeven, en zich vestigen in de steden, om daar deel uit te gaan maken van de Russische gemeenschap.

De verzetsbeweging van Jabotinsky was geen democratische beweging (democratisch in die zin dat men gebruik maakt van democratische protestmiddelen, zoals pers, literatuur en politieke organisatie), maar droeg een strijdbaar, militaristisch karakter. Die strijdbaarheid werd versterkt na een aantal incidenten, waarbij het joodse dorp Kishin door plunderaars werd overvallen (begin 20e eeuw). Jabotinsky stelde geen vertrouwen meer in de Russische overheid, die volgens hem te weinig deed om de joodse gemeenschap tegen extremisten te beschermen, en hij nam het besluit zich met behulp van wapengeweld te verdedigen tegen wat hij noemde 'de Russische onderdrukker'. In termen van moderne rechtsspraak noemt men een beweging die geweld wil gebruiken tegen de overheid een 'terreurbeweging'. Een dergelijke benaming wordt door de officiële Israëlische biografen echter niet gebruikt. Men spreekt over een 'zelf-verdedigings-eenheid': "the first group of young Jews in modern history who set out to protect themselves from their oppressors by force of arms."

Palestina
The Iron Wall - We and the Arabs
Uitspraken van Jabotinsky

"We cannot promise anything to the Arabs of the Land of Israel or the Arab countries. Their voluntary agreement is out of the question. Hence those who hold that an agreement with the natives is an essential condition for Zionism can now say “no” and depart from Zionism. Zionist colonization, even the most restricted, must either be terminated or carried out in defiance of the will of the native population. This colonization can, therefore, continue and develop only under the protection of a force independent of the local population – an iron wall which the native population cannot break through. This is, in toto, our policy towards the Arabs. To formulate it any other way would only be hypocrisy."

"We would destroy our cause if we proclaimed the necessity of an agreement, and fill the minds of the Mandatory with the belief that we do not need an iron wall, but rather endless talks. Such a proclamation can only harm us. Therefore it is our sacred duty to expose such talk and prove that it is a snare and a delusion."

De Ijzeren Muur

Kernpunt is dus: de ander dwingen agressief te zijn, om te voorkomen dat een compromis moet worden gesloten.

Nooit meer vrij...

"In onze ogen moet de Duitse jongen van de toekomst slank en rank zijn, flink als een windhond, taai als leer en zo hard als Krupp-staal." (Adolf Hitler, 1935)

Nazi-denkbeelden

Er waren duidelijke verschillen in de opvoeding tussen jongens en meisjes.

Meisjes hadden volgens de nazi's een dienende en verzorgende rol als huisvrouw en aanstaand moeder. Zij moesten vooral mooi zijn, zich ondergeschikt opstellen aan de man en zich voorbereiden op het moederschap.

Extreem rechts christendom en bijbels zionisme

Het is een beweging die de rechten van het joodse volk op terugkeer naar het Beloofde Land ondersteunen. Christen Zionisme ondersteunt de profetische visie van het herstel van Israël en de terugkeer van de Joden naar hun bijbelse thuisland. Het leidt tot een toewijding om Israël te troosten, bidden voor haar vrede en een deel te zijn van wat God in het land doet. (Klik voor bron)

2. Christelijk Zionisme en Palestina

Volgens de christelijke zionisten kunnen Palestijnen geen soevereiniteit krijgen in het Heilige Land, omdat daarmee Gods belofte aan de joden wordt geschonden.
Dominee Malcolm Hedding, directeur van de Internationale Christelijke Ambassade in Jeruzalem, omschrijft het bijbelse zionisme als „het geloof dat God het Joodse volk heeft uitverkoren en het volk het land Kanaän tot een eeuwigdurende bezitting heeft gegeven.”
Volgens Hedding heeft Israël ook de taak de wereld tot een zegen te zijn. Daarvoor moet Israël het land van Kanaän helemaal hebben ingenomen. „Andere volken zijn niet van het land uitgesloten omdat zij inferieur zijn, maar opdat zij deelgenoten zouden zijn aan de zegen. Bij uitsluiting bedoelen we het volgende: ze kunnen geen soevereiniteit krijgen, maar ze kunnen wel in het land wonen.” Hij stelde zichzelf tot voorbeeld, als een niet-Jood die onder soevereiniteit van Israël leeft.
Hedding hield zijn gehoor voor dat van de uitvoering van het bijbels zionisme veel afhangt. Met degenen die zich ertegen verzetten, zal het volgens hem niet best aflopen. Dat geldt ook voor degenen die naar een vreedzame oplossing zoeken door middel van een territoriaal compromis tussen Israëliërs en Palestijnen. Hedding: „De naties en de mensen die pogen het Joodse volk te vernietigen of hun land te verdelen zullen vervloekt worden, omdat zij tegen Gods plannen ingaan om de wereld te zegenen. Zo simpel ligt dat. De wereldvrede hangt af van het zegevieren van het zionisme. De bijbelse zionisten zijn daarom de werkelijke vredestichters in de wereld.”

3. Uit de resoluties van het Christen Zionisten Congres

Het is een onontkoombare waarheid dat het lijden van het Palestijns-Arabische volk bovenal het product is van hun eigen harteloze en corrupte leiders. Daarenboven is de Palestijnse nationalistische beweging onderdeel van een ruimere Islamitische agenda welke door geen enkele redelijke interpretatie van de Schrift ondersteund kan worden. In tegendeel, de Bijbel ondersteunt ten volle de terugkeer van de joodse ballingen naar Eretz Israël. Voor christenen zijn er daarom geen bijbelse gronden om het Palestijns nationalisme te steunen

Zionisme - het woord dat niet uitgesproken mag worden

Zoals uit de bovenstaande verklaringen van het Christen Zionisten Congres blijkt beroepen extreem rechtse christenen (waartoe - moet gevreesd worden - ook de extreem rechtse christenen Bush en Ashcroft behoren) zich op het Oude Testament, dat verklaart dat God door Mozes zijn wil aan de wereld kenbaar heeft gemaakt. De Palestijnen mogen wonen in Israël, maar zij hebben er niets te vertellen. Wie zichzelf boven een rechtse jood wil plaatsen of de goede bedoelingen van het zionisme in twijfel trekt is een deugniet en hij zal worden bestraft.
De Israelische Likoedpartij - die op zo'n merkwaardige wijze gesteund wordt door extreem rechtse christenen - is echter geen religieuze partij. Noch Bibi Netanyahu, noch Ariel Sharon behoren tot de groep van diep-religieuze joodse gelovigen. Ze plaatsen zichzelf weliswaar een religieuze pet op het hoofd, maar dat gebeurt alleen vanuit opportunistische overwegingen. Aan God hebben ze - plat uitgedrukt - gewoon schijt. Diep in hun hart zijn ze heidenen die dol zijn op heidense gebruiken en die het liefst hoerend en snoerend in een zonnige heidense badplaats hun laatste levensdagen zouden willen slijten.
Toch willen ze hun heidense karakter niet laten zien aan het volk. Er is een rem aanwezig - een ideologische rem - die hen een verbod oplegt te zijn wie ze eigenlijk zijn. Wat dat betreft verschillen ze niet van andere leiders in het Midden-Osten, waarvan het grootste gedeelte uit ordinaire heidense feestvierders bestaat - die allemaal op een schijnheilige wijze met religieuze doeken en petten door het leven trekken.
Ze zijn dus geremd. En die rem heet zionisme en we moeten daarom zien te achterhalen waar dat zionisme voor staat.
In de westerse pers gebeurt dit niet. De westerse intellectuelen - ook diegenen die zich op een valse, laffe wijze links-liberaal noemen - komen met de gekste verklaringen aanzetten, en je kunt alleen maar met intense verbazing toezien hoe ze ellenlange verhalen schrijven over de Midden-Oosten-problematiek zonder dat ook maar een keer het woord 'zionisme' ter sprake wordt gebracht.
Een dergelijke onwetenschappelijke, ronduit laffe opstelling (intellectuelen horen fervente ideologiebestrijders te zijn!) bewijst dat het merendeel van wat zich hier intellectueel noemt bestaat uit lakeien en jabroers, die alleen maar op een willoze wijze het kapitalisme en het militarisme aanbidden, en daarom kunnen zij maar beter genegeerd worden. Alleen activistische moslims, socialisten en communisten durven op het ogenblik nog de waarheid te vertellen en dat betekent dat in die hoek gezocht moet worden naar intellectuele verklaringen, ook al loop je daarmee het gevaar door de laffe lakeientroep beplakt te worden met de gevaarlijke etiketten, waarmee zij zelf ooit vol trots de wereld wilden veranderen.
Het is gevaarlijk om voor communisten en moslims te kiezen. Communisme en Islam hebben jarenlang een uiterst slechte naam gehad, omdat ze zichzelf willoos uitleverden aan gekken, dictators en massamoordenaars, die alles deden om naar sociaal gedrag verlangende mensen in een kwaad daglicht te plaatsen. Dat schijnt het lot te zijn van wereldverbeteraars, dat ze niet in staat zijn te kiezen voor redelijke, rechtvaardige en verdraagzame midden-figuren. Het waarom daarvan (verregaande intellectuele lafheid en onbetrouwbaarheid werden hierboven al aangestipt) doet hier niet ter zake. Het gaat hier in de eerste plaats om een wetenschappelijke poging het onredelijke gedrag van het niet-religieuze zionisme te begrijpen. En die poging staat niet in dienst van onverdraagzame vormen van socialistisch of islamitisch denken, maar in dienst van de waarheid. Daar gaat het om, dat is wat de wetenschap eist en dat is ook de eis die de profeet Mohammed, wiens naam niet gezegend hoeft te worden, omdat alle mensen voor God gelijk zijn, de moslims heeft gegeven: zoeken naar de waarheid. Niet Allah moet aanbeden worden, maar de Waarheid. Het begrip 'Allah' is niets, zomaar een woord dat vervangen kan worden door duizenden andere woorden, maar de Waarheid is alles en als er een God aanbeden moet worden, dan is Zijn naam Waarheid, Eerlijkheid en Rechtvaardigheid.

Waarheid, Eerlijkheid, Rechtvaardigheid

Likoed tegen 'Een Ander Joods Geluid'

Mabarak waarschuwt voor totale destructie Midden-Oosten

"Do you think that the current American administration is capable of forcing Israel to fulfill [the agreements]?"

Mubarak: "I think that any American administration can do that. America is the life-line for Israel: weapons, finance, support. Israel rebels every so often, relying on the Jewish lobby, but I warned the representatives of the Jewish organizations when I met with them that such rebellion is likely to lead to the destruction of the region.
I am not saying that in another year or two the area will be destroyed, but perhaps in another five or ten years, the region is liable to be destroyed, by means of nuclear weapons, or by means of chemical weapons, or by means of biological weapons. No one will be saved. For this reason, we want the removal of all nuclear, chemical, and biological weapons from the region. America has interests in the region that it cannot relinquish. Instability in the region is liable to sweep away these interests..." (Likoed Nederland)

Anti-Zionisme versus Anti-Semitisme

Zionisme als politiek-ideologische beweging

Zionisme: het door Theodor Herzl (rond 1900) geïnitieerde streven van joden een eigen nationale staat in Palestina te stichten en. thans, deze te handhaven. "Van Dale Groot Woordenboek der Nederlandse Taal, 12e druk"

Het Zionisme is een van oorsprong Oost-Europese beweging die zich richtte tegen de integratie van joden in het land waarin zij woonachtig zijn en die daarom streefden naar de opbouw van een eigen staat, waarin heel het leven kan worden beheerst door de eigen groep.
Centraal in die exclusief joodse staat wordt de stad Jeruzalem (Zion) geplaatst, een stad die op een uiterst merkwaardige wijze heilig wordt verklaard. Merkwaardig, omdat binnen de Zionistische beweging socialisten en liberalen de meerderheid vormden, bewegingen die in het leven zijn geroepen om de secularisering van het politieke leven te bevorderen. Heilig verklaring van steden is voor echte liberalen en socialisten een bespottelijke zaak en het ligt dan ook voor de hand de (waarschijnlijk als banaal en blasfemisch ervaren) suggestie te opperen dat voor het verwerpen van Westerse verlichtingsidealen is gekozen om geld los te krijgen van rechts-religieuze geldschieters. Wie geld als verklaring afwijst kan als intellectueel namelijk alleen maar de conclusie trekken dat hier mensen aan het werk waren die in intellectueel opzicht niet tot de hoog begaafden kunnen worden gerekend.

De belangrijkste Zionistische groeperingen in het begin van de 20e eeuw waren: de Poale-Zion die socialistisch was (in Nederland opgericht in 1907 door David Person), de Mizrachi (opgericht in 1906) die Palestina wilde inrichten volgens nationaal-religieuze principes en de revisionisten (opgericht door Wladimir Jabotinsky), een groep in de politieke zin des woords liberaal georiënteerden die een joodse staat eiste. (Likoed Nederland)

De huidige Likoedpartij is gefundeerd op het gedachtegoed van Jabotinski, een liberaal die een exclusief joodse staat wilde opbouwen.
Wie de voorgaande zin goed zich laat inwerken vraagt zichzelf onmiddellijk af hoe zoiets mogelijk is. Hoe kan een liberaal op het absurde idee komen een staat in het leven te roepen die wordt opgebouwd rondom een enkele groepering. Normaal is dat namelijk niet. Liberalen streven naar de opbouw van een liberale staat, en een liberale staat is een staat waarin begrippen als ras, godsdienst en sexuele voorkeur niet als bindende factor mogen worden gebruikt. De conclusie kan alleen maar zijn dat de Likoedpartij geen liberale partij is, maar een extreem-nationalistische partij met liberale ideeën op economisch gebied.
Het spreekt vanzelf dat in de Nederlandse politieke verhoudingen een dergelijke partij nooit door de gevestigde politieke partijen als een gelijkwaardige partner kan worden beschouwd. Een tijdlang heeft een extreemnationalistische groepering (met als centrale figuur Henk Janmaat) deel uitgemaakt van ons parlement. Men liep er met een grote boog omheen. En toch waren de nationalistische opvattingen van Janmaat minder extreem dan de opvattingen van de zich liberaal noemende Likoedpartij.

Het Zionisme als beweging wordt algemeen gezien als een reactie op 'het Europese antisemitisme'. Geheel juist is die stelling niet. Het feit dat de Westerse joden nauwelijks interesse toonden voor het Zionisme wijst er op dat zij in het begin van de 20e eeuw zichzelf niet beschouwden als slachtoffers die op zoek dienden te gaan naar een eigen joods tehuis. Het is daarom aannemelijker om te veronderstellen dat de wil om een eigen staat te vormen een op zichzelf staand gegeven was, en dat anti-semitische uitingen werden aangegrepen om het eigen gedachtegoed te verdedigen tegenover twijfelende anderen. Met andere woorden: antisemitisme is door de Zionisten vanaf het eerste begin gebruikt als onderdeel van een propagandaoffensief.
Dat er sprake was van anti-semitische uitingen in Oost-Europa is een feit. Dat veel joden weigerden zich te integreren en daardoor anti-joods gedrag uitlokten is ook een feit.
Het provocatieve gedrag van Zionisten kan gezien worden als een bron van het Westerse antisemitisme. De haatcampagne van Hitler was deels gebaseerd op uitspraken die gehaald werden uit Zionistische pamfletten en partijprogramma's. Dat feit wordt sterk veronachtzaamd in de boeken die over de Tweede Wereldoorlog handelen. Men wijst er voortdurend op dat Hitler zich vooral baseerde op vervalst materiaal, zoals de Protocollen van de Wijzen van Zion, een pamflet dat door de Russische geheime dienst zou zijn vervaardigd om joden in een kwaad daglicht te plaatsen. Hoe het ook zij, in een wetenschappelijke benaderting zullen alle aspecten van de werkelijkheid onder de loep van het onderzoekend intellect gelegd dienen te worden. Nog altijd wordt iedere wetenschappelijke poging ook joden te betrekken bij de vraag wie schuldig zijn geweest aan de Holocaust (de vernietiging van miljoenen joden door het Nationaal-Socialisme) gezien als een poging de wetenschap in diskrediet te brengen. Dat is een onjuiste stelling. Wetenschap is zoeken naar waarheid en ook als die waarheid voor sommige mensen pijnlijk is kan zij niet als onwaarheid worden afgeschilderd, tenzij er duidelijk sprake is van politieke en/of religieuze motieven die gericht zijn op verovering van macht, motieven die hier afwezig zijn, omdat deze website wordt geproduceerd door een anarchistische schrijver die ongecontroleerde machtsuitoefening over wie dan ook volstrekt afwijst. Zionisten die deze anarchistische opstelling onderschrijven zullen met lof overladen worden!

Geschiedenis bestuderen levert vrijwel nooit mooie in de ideologie passende plaatjes op. Moderne Zionisten geven zelf toe dat de rechterflank van hun beweging werd gedomineerd door mensen die er bijzonder onfrisse denkbeelden op na hielden. Over de revisionistische beweging van Jabotinsky valt op de website van Likoed-Nederland het volgend te lezen:
"Reeds in de dertiger jaren waren de Algemeen Zionisten (rechtervleugel) en de revisionisten de felsten in de beweging. De revisionisten eisten revisie van een volgens hen door concessies aan het Verenigd Koninkrijk verwaterd zionisme. Hun eisen waren: een uitspraak van het zionistische congres waarin als doelstelling van het zionisme, de joodse staat, werd verklaard en onbeperkte immigratie in Palestina in plaats van het jaarlijks meer beperkte quotum. Voorts waren zij tegen verdere toenadering tot de Arabische bevolking van Palestina en tegen elke vorm van klassenstrijd in het zogenaamde Nationaal Tehuis."

Het zal duidelijk zijn dat een dergelijke extremistische opstelling niet gezien kan worden als een poging een liberale staat met gelijke rechten voor iedereen op te bouwen, een reactie die redelijk mens beschouwt als een logisch gevolg van onderdrukking. Wie onderdrukt wordt, zo stelt de redelijke mens, weigert anderen te onderdrukken. het feit dat Zionisten onderdrukking van anderen goedkeurden versterkt de stelling die we hanteren dat het rechtse Zionisme geen reactie op iets, maar een actie tegen iets is geweest

Niet God, maar de natie is heilig

Like Garibaldi, Jabotinsky viewed nationalism as the highest value to which humans can aspire.

Protocollen van de wijzen van Zion

De oorsprong van De Protocollen van de Wijzen van Zion is een document dat in Russische diplomatenkringen rond 1900 werd verspreid en dat in 1905 in Moskou werd gepubliceerd als aanhangsel van het Russische werk 'De antichrist als aanstaande politieke mogelijkheid', samengesteld door een ambtenaar van de Russische geheime politie, Sergius Nilus. Het document zou het verslag (de protocollen) bevatten van een vergadering van joodse leiders ('Wijzen van Zion'), in 1897 te Basel gehouden, waarin plannen waren uitgewerkt voor het omverwerpen van de christelijke maatschappij en het vestigen van een joodse wereldheerschappij. Al in 1921 was het bewezen dat de protocollen niets anders zijn dan een bewerking van een in 1864 gepubliceerde satire tegen Napoleon III. De onechtheid van de protocollen werd ook in verschillende processen vastgesteld.

Enige stellingen uit de Protocollen

Let op: About 40% of the Protocols are made of some sentences coming from a previous work, also written in french, which is untitled: "Dialogue aux Enfers entre Machiavel et Montesquieu". This work was published in Brussells in 1864 by Maurice Joly, an antibonapartiste lawyer who wanted to demonstrate that the emperor Bonaparte and his relatives were plotting in hope of getting all the powers of the french society. Using this forgotten text, the forger of the Protocols had replaced the words "France" by "the world" and "Napoléon III" by "the Jews." (www.ptialaska.net)

Pr-1-3. It must be noted that men with bad instincts are more in number than the good, and therefore the best results in governing them are attained by violence and terrorisation, and not by academic discussions. Every man aims at power, everyone would like to become a dictator if only he could, and rare indeed are the men who would not be willing to sacrifice the welfare of all for the sake of securing their own welfare.

Pr-1-11. The political has nothing in common with the moral. The ruler who is governed by the moral is not a skilled politician, and is therefore unstable on his throne. He who wishes to rule must have recourse both to cunning and to make-believe. Great national qualities, like frankness and honesty, are vices in politics, for they bring down rulers from their thrones more effectively and more certainly than the most powerful enemy.

Pr-1-12. Our right lies in force. The word "right" is an abstract thought and proved by nothing. The word means no more than: Give me what I want in order that thereby I may have a proof that I am stronger than you.

Pr-4-4. In order to give the GOYIM no time to think and take note, their minds must be diverted towards industry and trade.

Pr-4-5. Then will the hour strike when, not for the sake of attaining the good, not even to win wealth, but solely out of hatred towards the privileged, the lower classes will follow our lead against our rivals for power, the intellectuals.

Het moderne Zionisme

Likoed Nederland geeft op haar website toe dat het Zionisme nog altijd assimilatie van joden wil voorkomen. Zij geeft ook toe dat de politiek van Israël niet alleen wordt bepaald door Israëlische politici, maar ook door fondsenwervers in het buitenland. Likoed Nederland spreekt over 'georganiseerde rijke joden'. Zij tesamen vormen de leiding van de Zionistische beweging die nog altijd als haar eerste doel het transport van joden naar de staat Israël beschouwt.
Het feit dat de doelstellingen van de Zionistische beweging na het einde van de tweede wereldoorlog niet veranderd zijn bewijst dat antisemitisme niet gezien kan worden als hoofdmotief voor de wil een eigen exclusief joodse staat te vormen. Antisemitisme bestaat nauwelijks in de wereld. Wie momenteel tegen joden is baseert zijn negatieve houding op het negatieve gedrag van de Zionisten. Waaruit de conclusie mag worden afgeleid dat de agressief-ideologische opstelling van het Zionisme antisemitisme in feite bevordert.

In februari 1997 kwam de Board of Governors in een sessie te Sodom bijeen. De reconstructie-commissie onder leiding van Charles Goodman (voorzitter Board of Governors Jewish Agency) en Awram Burg (voorzitter Zionist Executive WZO & JAFI) rapporteerde dat is overeengekomen dat de Jewish Agency blijft bestaan. Dit zal zijn op een basis van 50% WZO en 50% Fondsenwervers. De WZO met na 1997 nog slechts twee departementen, te weten Organisatie en Magshimiem (zionistische verwezenlijking), blijft bestuurlijk, in ieder geval tot het jaar 2000, deel uitmaken van de nieuwe structuur met alle begrotelijke consequenties van dien. Opmerkelijk was dat de georganiseerde rijke joden thans bereid lijken te zijn te overwegen het Jeruzalemmer Program van 1968 te onderschrijven. (Likoed Nederland)

De gevangenis die Gaza heet

Artsen Voor Vrede

The Gaza Strip is one of the most densely populated places on earth. More than a million Palestinians are crammed into its 360 square kilometres, or at least into about three-quarters of this narrow strip of land at the south-west corner of Israel. The remaining 25% is marked out for the 6,000 or so Jews who settled Azza (its Hebrew name) after Israel seized it in the 1967. (BBC-News)

Ariël Sharon: een recidivist in Oorlogsmisdaden

Sabra en Shatilla

Provocatie?

Dat het Zionisme vanaf het allereerste begin er naar heeft gestreefd antisemitisme niet te bestrijden, maar aan te moedigen, om daarmee te voorkomen dat joden zich integreren in de samenleving waartoe ze behoren, bewijzen uitspraken in het boek 'De Jodenstaat' van Theodor Herzl, een man die algemeen gezien wordt als de geestelijke vader van het Zionisme.
Tekenend voor de cynische wil menselijk leed te exploiteren en in dienst te stellen van de heilige zaak van het zionisme is de volgende uitspraak:

"If we do not admit the rightfulness of anti-semitism, we deny the rightfulness of our own nationalism.
If our people is deserving and willing to live its own national life, then it is an alien body that insists on its own distinctive identity, reducing the domain of their life. It is right, therefore, that they should fight against us for their national integrity.... Instead of establishing societies for defense against the anti-semites who want to reduce our rights, we should establish societies for defense against our friends who desire to defend our rights." (codoh.com/zionweb: The Fraud of Zionism)

Het is werkelijk gruwelijk wat Herzl hier beweert. Hij stelt doodrustig dat zionisten antisemieten moeten belonen en dat ze mensen die streven naar integratie en gelijke rechten voor iedereen moeten ontmoedigen. Het zionisme kan niets beginnen met geïntegreerde, 'aangepaste' joden. De joden moeten - logisch voortredenerend - onderdrukt, vervolgd en vermoord worden - want alleen dan zijn ze bereid de zaak van het zionisme te steunen.

Veel vooraanstaande rabbijnen keerden zich tegen het zionisme omdat zij de mening waren toegedaan dat het integratiestreven van nationale overheden juist aangemoedigd diende te worden. Zij realiseerden zich dat gettovorming niet meer paste in een moderne tijd en dat het de taak van religieuze joden was zich solidair te verklaren met die politieke machthebbers, die de joden gelijke rechten wilden verlenen.
Tegenover elkaar staan dus: Zij die streven naar gelijke rechten voor iedereen en zij die streven naar het verwezenlijken van een op macht gerichte politieke droom: de eigen joodse staat.

De vraag die zionisten weigeren te beantwoorden is waarom zij met alle geweld een eigen joodse staat willen opbouwen. Wie de uitspraak van Herzl leest beseft dat antisemitisme niet de ware reden is. Herzl veroordeelt de westerse maatschappijen, omdat die in feite niet antisemitisch genoeg zijn. Hij wil het antisemitisme juist aanmoedigen om luie, aangepaste joden uit hun gelijke-rechten-slaap te halen.

"Zionism will never become a democratic movement because it is a doctrine of divine right. It is rooted in blood, mysticism and return to the soil. Zionism has forged its case. It has used deceit, broken promises, backroom diplomacy, violence, blackmail and terrorism to achieve its ends. It has slept with the Devil while posing as an angel." (codoh.com/zionweb/zionfraud)

Wie het gedrag van de Israëlische Likoedpartij wil verklaren kan niet volstaan met het weergeven van het clichébeeld dat na de oorlog in het westen is opgebouwd rondom de door Hitler vermoorde joden.
In zekere zin is Hitler ook een slachtoffer geweest van het Zionisme. Zijn extreemrechtse denkbeelden, die funest werden voor zoveel joden, werden door zionisten niet ontmoedigd. Integendeel Ontmoediging van antisemitisme was juist in strijd met hun primaire doelstelling: Het transporteren van joden naar de heilig verklaarde staat.
Juist omdat de schuldvraag zo vaak wordt opgeworpen, waarbij vooral de katholieke kerk voortdurend op de beklaagdenbank wordt gedwongen, is het niet meer dan een zaak van rechtvaardigheid wanneer ook de negatieve rol die het zionisme heeft gespeeld ter sprake wordt gebracht. Het is werkelijk absurd dat in de officiële geschiedschrijving de negatieve kanten van het zionisme nauwelijks worden belicht, terwijl ze toch een dramatisch grote invloed hebben uitgeoefend op de loop van onze geschiedenis. Zonder het zionisme zou onze geschiedenis er ongetwijfeld minder kwaadaardig hebben uitgezien. Dat mag rustig gesteld worden, omdat veel denkbeelden binnen het zionisme ronduit kwaadaardig waren (en zijn), zoals bovenstaand fragment uit het boek van Herzl aantoont. Het negeren van die kwaadaardige kanten kan alleen maar tot meer nodeloos bloedvergieten in het Midden-Oosten leiden.

Zionisme en Socialisme

Dat het zionisme ook in Palestina tegenstanders heeft gehad, bewijst bovenstaande uitspraak, een citaat dat afkomstig is van de 'World Socialist Website.
Communisten waren in het begin van de 20e eeuw bereid samen te werken met de Palestijnen. Het begrip 'socialistische broederschap of kameraadschap' werd door hen serieus genomen en het spreekt dan ook vanzelf dat ze de fascistische ongelijkheidideologie van het zionisme afwezen.
Wat uit het bovenstaande citaat ook blijkt is dat de Russische revolutie, die uiteindelijk de massamoordenaar Joseph Stalin aan de macht bracht de pogingen van de communisten vaste vorm te geven aan hun samenwerkingsverlangen heeft doen stranden. Communisme kan in een democratische samenleving een positieve invloed uitoefenen, omdat de gelijkheidsgedachte gezien kan worden als een tegengif tegen het ongelijkheidstreven van rechtse extremisten. Het feit dat in Berlijn momenteel voormalige communisten op een democratische wijze willen samenwerken met sociaal-democraten kan dan ook gezien worden als een verheugend feit. Niet de positieve waarden van het communisme moeten veroordeeld worden, maar de negatieve aspecten van de communistische, tegen het vrije individu gerichte ideologie. Primitief zwart-witdenken leidt tot niets. Dat bewijst het droevige drama van het zionisme - dat door rechtse extremisten naar een duistere apotheose wordt gevoerd.

"In Israel, the responsibility for opposing a descent into further bloodshed rests with the workers movement, democratic rights activists and socialist intellectuals. All those who are committed to peace with their Arab neighbours must recognise that this cause is incompatible with support for either the Zionist state apparatus or the nationalist ideology that give birth to it. Whatever illusions these layers may have harboured in the past, the Israeli state has proven that it differs in no fundamental respect from the old Apartheid regime in South Africa." World Socialist Website)

Arafat mag niet naar Bethlehem

De Israëlische regering heeft zaterdag 22 december 2001 formeel besloten dat de Palestijnse leider Arafat de kerstnacht niet in Bethlehem mag doorbrengen. Hij heeft volgens Israël te weinig gedaan om de Palestijnse 'terroristische organisaties' aan te pakken.

Het reisverbod voor Arafat lekte afgelopen vrijdag al uit via een anonieme Israëlische overheidsfunctionaris. De Palestijnse voorman heeft al aangekondigd "desnoods te voet" naar Bethlehem op de Westelijke Jordaanoever te gaan. Arafat is momenteel in Ramallah. Om de geboorteplaats van Jezus te bereiken moet Arafat Israëlisch grondgebied over.
"Niemand kan mij verhinderen naar Bethlehem te gaan", zei de Palestijnse leider. Palestijnse zegslieden zeiden dat Arafat waarschijnlijk zondag al zal proberen per auto Bethlehem te bereiken. (Amersfoortse Courant, 23-12-2001)

Regering Sharon Eert Op Kerstavond Rehavam Zeevi

De regering Sharon heeft het bijwonen van de Kerstdienst in Bethlehem van de gegijzelde Palestijnse President Yasser Arafat verbonden aan de eis binnen 12 uur de moordenaars uit te leveren van de ultra-nationalist (in Israel iemand die zich ter rechterzijde bevindt van de extreem-rechtse Likoedpartij) Rehavam Zeevi, een man die zich maar een doel stelde in zijn leven: het torpederen van al die vredesplannen (inclusief de mogelijke vredesvoorstellen van de regering Bush) die het Groot-Israel-ideaal aan zouden kunnen tasten.
Erg kies is die eis niet op een moment waarop de president van Amerika, George Bush, gedwongen is zijn christelijke identiteit te verdedigen.

Reactie Palestine Chronicle

"You Westerners do not realize that an Arab can do without everything except his dignity. If you touch his dignity he will be as ferocious as a lion."

PATRIARCH RAPHAEL I BIDAWID
OF BABYLON OVER THE CHALDEANS,
IRAQI CATHOLIC LEADER

Patriarch Raphael Bidawid is the head of the Chaldean Church in Iraq. Out of a population of 20 million, one million Iraqis are Christians: of these 80% are Chaldean Catholics.