De gemeenschappelijke vijand
bron van het provincialistische kwaad

In 1902, before the British Royal Commission on Alien Immigration, Theodor Herzl stated:
"...I will give you my definition of a nation, and you can add the adjective 'Jewish'. A nation is, in my mind, a historical group of men of a recognizable cohesion held together by a common enemy. This is my view of a nation. Then if you add to that the word 'Jewish' you have what I understand to be the Jewish nation."
With the requisite of a "common enemy" in this view of nation building,there was, at the beginning, little hope for the peaceful implementation of British policy (notwithstanding it's unjust and highly questionable nature) in the Middle East. (Francis P. Saitta Ph.d., 20-1-2003)

Iraq goes on destroying Al Samoud 2 missiles
Iraq Daily 15-3-2003

Iraq destroyed more four Al Samoud 2 missiles on Friday despite it was holiday in Iraq. Whereby the gross figure of destroyed missiles have come to 65, which passed more than half of its whole quantity.
Information Ministry said inspectors went to al-Taji military compound, where the missiles are being crushed. Other inspection teams went to a Baghdad factory that makes batteries and an aviation office in northern Mosul, it said.
Iraqi workers in al-Taji, meanwhile, were destroying three more Al Samoud 2 missiles, and two trucks full of components for the missile, said Odai al-Taie, a senior Information Ministry official.
Iraq had destroyed 28 warheads, two casting chambers, two launchers and five engines — all associated with the Al Samoud 2 program. Tools and computer software used for launching have also been destroyed.

Wie een antwoord zoekt op de vraag wat 'nederigheid' is zal (wanneer de wijsheid hem dierbaar is) in de leer moeten gaan bij een astroloog.
Het eerste wat een astroloog je zal vertellen is dat je nederigheid overal zult vinden, behalve bij de 'materialist' geworden LEEUW.
De materialistische Leeuw (de mens die algemeen menselijke principes heeft vervangen door ego gericht opportunisme) wil altijd op een gemakkelijke, niet-principiële - dus opportunistische - wijze op de voorste rij zitten - deftig, gesticulerend, bluffend, toneelspelend, wijsheid voorwendend, zonder dat hij ooit de moeite zal doen diegenen bij te staan die ploeterend en zwoegend datgene nastreven waar hij alleen maar over kletsen en oreren wil.
Hetn is een mensentype dat in het christelijke evangelie wordt geprojecteerd in het beeld van 'de farizeeër, de streng-religieuze mens die de hele dag met de neus in de boeken zit en daarom de werkelijke problemen in het leven helemaal niet ziet - zelfs niet wil zien..

Voor zichzelf sprekende citaten: "Jezus zegt: ‘Wee jullie, farizeeën! Want jullie willen in de synagoge graag vooraan zitten en willen op het marktplein begroet worden! Wee jullie! Want jullie zijn als ongemarkeerde graven waar mensen zonder het te weten overheen lopen!’ (Lukas 11:43, 44)
Een wetgeleerde klaagt: ‘Meester, door die dingen te zeggen, beledigt u ook ons.’ Maar Jezus vindt dat ze zich goed moeten realiseren dat ze nalaten de mensen te helpen en zegt: ‘Wee ook jullie, wetgeleerden! Want jullie leggen de mensen lasten op die haast niet te dragen zijn, maar steken er zelf geen vinger naar uit! Wee jullie! Want jullie bouwen grafmonumenten voor de profeten die door jullie voorouders zijn vermoord’ (Lukas 11:45-47).

Nederigheid is altijd problematisch.
Nederig is de naar vrijheid verlangende soldaat die hangend aan een parachute het gebied van de vijand binnendringt, alleen in een gebied dat bevolkt wordt door mensen die maar een intentie hebben: Hem te overweldigen en te vernietigen.
Wie in zijn eentje aan een parachute boven vijandelijk gebied hangt is niet machtig. Zolang hij daar in dat schemergebied tussen hemel en aarde hangt, als een gemakkelijke prooi voor al diegenen die een geweer bezitten, is hij een vertegenwoordiger van de wijsheid, die altijd weerloos is in een wereld die bevolkt wordt door sadisten die alleen elkaar mogen 'bezitten', zodat de nooit naar zinloos bezit strevende wijsheid in hun wereld altijd de weerloze, nederige prooi zal zijn die vernietigd wordt.
Zodra de soldaat de aarde bereikt is zijn wijsheid verdwenen en wordt de weerloze mens die hij heel even was het vernielzuchtige, naar bezit strevende beest, dat zowel prooi als prooizoeker is - een vertegenwoordiger van een animale wereld, waarin nooit enige vorm van wijsheid zal ontstaan, omdat de wijze nooit zichzelf of anderen zal verdierlijken - ook niet als strijder - omdat het doel van alle wijsheid 'verlichting' is, vermenselijking van de ander, ook wanneer die ander nooit iets anders dan een wreed, moordzuchtig monster is geweest.
Daarom kan de wijze mens nooit het principe van de nederigheid ontkennen, omdat alleen de nederige mens in staat is op een relativerende wijze zichzelf te bekijken.

Wie bluft en wijsheid voorwendt is de vleesgeworden ontkenning van het filosofische relativerings-vermogen dat de essentie is van elke vorm van wijsheid.
De wijze mens zal dan ook altijd de pijlen van zijn agressie (niets menselijks is de wijze vreemd) richten op de bluffers, de opscheppers, de waanwijzen, de hypocrieten, de huichelaars, de witgepleisterde graven, de gifslangen die mooi praten maar sadistisch handelen, de leugenaars, die vooraan in de kerk staan omdat ze rijk en machtig zijn en die aan die positie het recht ontlenen neer te kijken op de armen die achter in de kerk staan, een plaats die binnen de wereld van de opschepper gelijk staat aan domheid, achterlijkheid en gebrek aan moreel besef.
Jezus - de Jupitermens (Jupiter is binnen de wereld van de astroloog de planeet van de wijsheid) - verafschuwde dat opschepperige Leeuw-denken en dat was de reden waarom hij op een felle wijze tekeer ging tegen al die joodse priesters die niet de bedoeling hadden anderen te verlichten en te ontwikkelen (hetgeen de taak is van de wijze mens), maar die alleen maar uit waren op zelfverheerlijking: zichzelf belangrijk maken dus.., en vervolgens aan die belangrijkheid moreel gezag ontlenen.

Wie daarom pleit voor nederigheid zal daaraan de verplichting moeten ontlenen de Leeuw van zijn troon te stoten, niet om hem te vernederen - want nederigheid betrachten is niet de ander vernederen - maar om hem duidelijk te maken dat hij geen holle, inhoudsloze moralist moet zijn, maar een stralende lichtgever, die door op een nederige wijze zichzelf te zijn – een gemakzuchtige, amorele Leeuw - de werkelijk morele mensen (de mensen die weten dat moraal moeilijk is) de warmte en de liefde te schenken die zij nodig hebben om het vervullen van hun moeilijke taak - moraal te scheppen in een dierlijke wereld - mogelijk te maken.

Nederig zijn is dus alleen mogelijk wanneer je jezelf kent. Een Leeuw die zichzelf kent is in staat zijn opschepperige karakter te relativeren.
De nederige Leeuw weet dat hij een gever moet zijn. Alleen door te geven kan hij op een gemakzuchtige wijze een vriend van de moraal zijn.
Wanneer hij echter egoïst wil zijn – kapitalist, geld– en statusverzamelaar – dan wordt hij de gezwollen moraalloze blaaskaak, die op een inhalige wijze de probleemrijke wereld waarin de moraalschepper zich voort moet bewegen nog problematischer maakt dan hij al was.
In plaats van een stralende persoonlijkheid te zijn die warmte en liefde geeft, is hij een negatieve zwarte zon (alleen de gewetensvolle Saturnus kan een positieve zwarte zon zijn), die op een egoïstische wijze alle licht en leven in zichzelf opzuigt, ten koste van de levensvreugde van al die anderen, die alleen maar zichzelf kunnen verwerkelijken in een wereld waarin de Zon een stralende moraalloze lichtbrenger wil zijn, een vriend van al diegenen die in staat zijn een werkelijk morele wereld te scheppen.

Iraq Invites U.N. Inspectors to Baghdad
AP, 15-3-2003

Iraq on Saturday invited chief U.N. weapons inspectors Hans Blix and Mohamed ElBaradei to visit Baghdad at the "earliest suitable date" to speed up joint cooperation on outstanding disarmament issues, the Iraqi Foreign Ministry said.
The ministry said in a statement that the invitation was made by Saddam Hussein's science adviser Lt. Gen. Amer al-Saadi, Iraq's pointman on disarmament.
The Iraqi Foreign Ministry statement said al-Saadi wanted the two chief inspectors to come to Baghdad to discuss "means to speed up joint cooperation... in all fields, especially facilitating the verification process of issues considered outstanding by Blix and ElBaradei."

Simon Vinkenoog klaagt Nederlands kabinet aan
Commentaar Wim Duzijn, maart 2003

Je zou bijna niet meer geloven dat ze nog bestaan, Nederlandse schrijvers. Maar zowaar is er een (samen met een elftal anderen) uit het graf opgestaan. Simon Vinkenoog is zijn naam.
De elf anderen horen in deze New Age website eigenlijk niet thuis. Nooit hebben zij enige moeite gedaan het lezende volk belangstelling bij te brengen voor zoiets on-Hollands als 'spiritualiteit'. Zij waren voor de kerk of tegen de kerk of iets er tussen in, maar of je nu op het altaar zit of eronder, de ware religiositeit zul je met het bouwen of vernielen van kerkgebouwen nooit kunnen dienen.

Simon Vinkenoog heeft jarenlang deel uitgemaakt van de redactie van het tijdschrift BRES dat aandacht wil besteden aan al die zaken die buiten het terrein van de staatsreligies vallen.
Staatsreligies proberen overal in de wereld (dus ook in het Westen) het geestelijke leven te onderdrukken.
Geen enkel individu mag in een theocratie (een staat waarin de overheid een verbond is aangegaan met collectivistische religies) een eigen vorm van religiositeit ontwikkelen, zodat het schrijvers in feite onmogelijk wordt gemaakt baanbrekend, grensverleggend werk te produceren.
Een echte schrijver is altijd een 'eigenwijs' mens: een zoeker naar waarheid, die zijn literaire arbeid in de eerste plaats ziet als het ontwikkelen van een geheel eigen persoonlijke vorm van wijsheid, die niets te maken heeft met tot 'God' uitgeroepen vormen van religieus, politiek en wetenschappelijk bijgeloof.
Simon Vinkenoog is nooit zo'n rebelse protestfiguur geweest. Hij heeft het begrip 'geestelijke ontwikkeling' altijd opgevat als een vrijblijvende vorm van knutselarij - een uiterst softe vorm van protest die je nooit buiten de grenzen van wat 'fatsoenlijk' is plaatst.
Waar Gerard Reve een persoonlijk godsbeeld ontwikkelde dat botste op het bekrompen godsbegrip van rechtse christenen, daar hield Simon Vinkenoog zich bezig met het bespreken van de afwijkende gedachten van anderen.
Afgoden vernietigen - een profetische taak die alle eeuwen door werd gezien als de belangrijkste taak van schrijvers en filosofen - is nooit zijn sterke punt geweest. En zelfs nu nog, nu we in een situatie verkeren waarin rechtse machthebbers een greep doen naar de absolute macht, durft hij alleen maar kritisch te zijn door zich aan de kant te scharen van diegenen die de macht in handen hebben: de vertegenwoordigers van het demoniseringsdenken die eisen dat slachtoffers hun onderdrukkers aanbidden en die - hoewel ze zich zelf schuldig hebben gemaakt aan gedrag dat in alle opzichten inhumaan genoemd moet worden - weigeren vrede te sluiten met een tot duivel uitgeroepen ander.
'Met de duivel sluit je geen vrede', houdt de zichzelf goed pratende gemeente ons voor. Dat ze zelf duivels zijn die - zonder enig schuldgevoel te tonen - eisen dat de onderdrukten met hen vrede sluiten zien ze niet in. Kijken door je eigen ogen vinden ze al moeilijk - laat staan dat ze de moed kunnen opbrengen door de ogen van een onderdrukte ander de wereld te bekijken.

Creatieve geesten zouden zich van dat gedrag moeten distantieren. In een wereld die vrede nodig heeft zouden ze elke poging de vrede onmogelijk te maken met behulp van onredelijke demoniseringsprocessen moeten verwerpen.
Simon Vinkenoog is zo ver nog niet. Hij heeft zijn handtekening gezet onder een oproep aan het Nederlandse kabinet te luisteren naar dissidente geluiden (VK 15-3). Maar wat ik als dissident commentaartjesschrijver me afvraag is of hij zelf eigenlijk ooit echt geluisterd heeft naar het dissidente geluid van al die (eigen)wijze denkers waarmee hij jarenlang de door hem verzorgde afleveringen van het tijdschrift BRES heeft gevuld. (Zwolle, 15-3-2003)

Simon Vinkenoog: "God of het Universele, daar wordt te weinig mee gedaan, dat houden we van ons af, in veel bewegingingen van de laatste tijd komt dat spirituele niet duidelijk genoeg door. Maar het hogere zit ook in onszelf, zoals alles trouwens."
"Ieder mens is anders, maar het is heerlijk als je met iedereen, van heilige tot misdager, mee kunt voelen. Alles zit ook in jezelf, we moeten compassie hebben met de gemartelde, maar ook willen weten wat er omgaat in degene die martelt." (Webinfo: Simon Vinkenoog, de nieuwe volkstuinder)

In a letter to United Nations Secretary General Kofi Annan in response to his felicitation to the president on 24th anniversary of victory of the Islamic Revolution, President Mohammad Khatami said, "I believe that the United Nations is capable of leadership of the human community toward peace and justice more than any other time."

President Khatami said that the current challenges to peace, security and justice have put human prosperity in jeopardy in the third millennium requiring multilateral approach to deal with them, adding that the United Nations is responsible for tackling such challenges through international consensus and cooperation.
"This road is clear, but, difficult. We and you saw the ugly face of terrorism in the year of dialogue of civilizations and cultures and, on the other hand, how the international campaign against terrorism has turned to violence, unilateralism and warmongering," he said.
"We should go ahead with efforts to bring about human prosperity. The Islamic Republic of Iran is one of the member countries which supports the United Nations and administration of your excellency to attain the lofty goals of human being," President Khatami said.

Commentaar Wim Duzijn 2003:

De agressieve opstelling van Tony Blair, die (samen met de geheime diensten van Israel, Amerika en Engeland) systematisch George Bush heeft voorzien van leugens, bewijst dat hij een grotere rol in het conflict speelt dan de wereld algemeen heeft aangenomen.

Bedrog & Infantiliseringsdrang
Commentaar Wim Duzijn 2003

Citaat: "Mr Bush urged other nations to support the immediate and unconditional disarmament" of the Iraqi leader. "We hope tomorrow the UN will do its job," George W. Bush said. Alternatively, he said, "Saddam Hussein can leave the country if he's interested in peace." (The Guardian, 16-3-2003)

Maandenlang heeft de wereld zich beziggehouden met het onderwerp dat volgens Amerika en Engeland van vitaal belang was: de ontwapening van Irak.
De oproep te ontwapenen betreft - zoals nu blijkt - fictieve wapens... Terwijl echte wapens werden vernietigd en geen verboden wapens zijn gevonden stellen Bush en Blair dat de fictieve wapens - wapens die MOETEN bestaan, ook al kan niemand ze vinden - door de UN inspecteurs onder leiding van Hans Blix onmiddellijk moeten worden vernietigd. Gebeurt dat niet dan gaat het Amerikaanse leger Irak 'bevrijden'.
Dat bevrijdingsproces - zo gaat het irrationele betoog verder - kan echter gestopt worden wanneer Saddam Hussein opstapt.
Waarmee de president van Amerika in feite stelt dat het hele gedoe rondom de vernietiging van verboden wapens nooit iets anders is geweest dan een infantiel kleuterspel, waarover de hele wereld een tijd lang heeft mogen praten en discussiëren...: op een volmaakt zinloze wijze, omdat het fictieve wapens betrof die helemaal niet kunnen worden vernietigd, zodat er niets anders dan een oorlog kan volgen, niet om Irak te ontwapenen of te bevrijden, maar om Saddam Hussein te verwijderen, het enige echt bestaande vernietigingswapen in de ogen van de Amerikanen...

Uri Avnery: Crying Wolf?
Gush Shalom Website, 15-3-2003

"Why do you think that Sharon may exploit the American attack on Iraq in order to carry out transfer in the occupied territories?" a journalist asked me, after we published a warning to this effect in his paper. "Aren't you a crying wolf?"
I could have given him the list of quotations from members of the present government, who openly advocate the mass expulsion of Palestinians.. But I preferred to tell him about some occurrences to which I was an eye-witness in the past.

It happened in 1967, after the Israeli army had conquered the West Bank. Immediately afterwards the writer Amos Kenan, who was a soldier serving in the Latrun area, came to me. He put on my desk a report about what he had seen with his own eyes. (I was at the time a Member of the Knesset and the editor of Haolam Hazeh newsmagazine.)
In the shocking report Kenan described how the inhabitants of four villages in the Latrun area had been evicted from their homes. Men and women, children and old people, had been forced to walk, in the stifling heat of over 30 degrees Centigrade, towards Ramallah, a distance of 30 km. Immediately afterwards, the army had begun to destroy the houses...
While the tractors worked in the Latrun area, something similar happened in Kalkilya. After the town was conquered, the army started to systematically dynamite a central neighborhood. The inhabitants were expelled and forced to walk to Nablus, some 25 km away. There they were lying around in public parks...
Years later I heard that at the same time, in neighboring Tulkarm transfer had begun, too... But by far the biggest expulsion in that war took place in Aqabat-Jabr and the other giant camps of the 1948 refugees near Jericho, the largest in the Middle East. They were completely emptied, to the last man and woman, and all the inhabitants expelled to nearby Jordan. In those camps were at least a hundred thousand refugees. When I visited them immediately after the war, they were ghost towns.

According to various estimates, between 100 and 260 thousand Palestinians were expelled. In Oslo it was agreed that a joint Israel-Palestinian-Egyptian-Jordanian committee would find ways to bring them back. It was never convened.

Hannah Arendt: Vijand Van Vergoddelijkt Jodendom
Ann Pettifer, in Zionism unbound

In the early 1960s, there was a bitter correspondence between two German Jews, the political philosopher Hannah Arendt and Gershom Scholem, the great scholar of Kabbalah.
Much of the disagreement turned on Arendt's rejection of Zionism which led the Zionist Scholem to accuse her of having no love for the Jewish people.
Arendt acknowledged that she had no love for any nation or collective - believing, as she did, that love of humankind trumped tribal or parochial affections.
Insofar as Zionism had led Jews from belief in God to belief in themselves, she continued, "in this sense I do not love the Jews."

Het Onvermogen Na Te Denken
Commentaar Wim Duzijn 2003

Carl Schmitt was a supporter of the Nazi party during the 1930s and a vocal anti-Semite.
Even so, his writings on constitutional law remained in discussion even after World War II, cited by contemporaries like Hannah Arendt and Walter Benjamin.
However, his star faded and aside from a few obscure references, Schmitt largely disappeared from scholarly study, until recently.
Kahn recognizes the challenge in studying a subject whose stimulating ideas are compromised by terrible political affiliations and bigoted writing.
"Although I'm participating in it, I think there's something disturbing about the interest in him," she says. "I think it has to do with this interest in violence - there's a fascination with Schmitt's justification of violence."
Schmitt had argued that a nation's sovereign had the right - was in fact defined by the ability - to resort to violent means in order to maintain the stability of the state. Even a constitutionally bound nation could suspend its laws in order to ensure its own survival.

U.N. Chief Orders Inspectors to Leave Iraq
UN News Centre, 17-3-2003

Secretary-General Kofi Annan announced today he will withdraw United Nations staff from Iraq following the failure of efforts to achieve united action in the Security Council in ridding the country of weapons of mass destruction.
“I have just informed the Council that we will withdraw the UNMOVIC and atomic agency inspectors, we will withdraw the UN humanitarian workers, we will withdraw the UNIKOM troops on the Iraq-Kuwaiti border who are also not able to operate,” Mr. Annan said in a statement to reporters after he informed a closed-door meeting of the Security Council of his plans.
The Secretary-General said US authorities had informed him, as well as the UN Monitoring, Verification and Inspection Commission (UNMOVIC) and the International Atomic Energy Agency (IAEA), yesterday “that it would be prudent not to leave our staff in the region.”

In reply to questions Mr. Annan repeated his view that if action against Iraq were to take place without the support of the Council “its legitimacy will be questioned and the support of it diminished.”
Asked whether today was a very sad day for the UN and the world, he said: “In the sense that we are not able to do it peacefully, obviously it is a disappointment and a sad day for everybody. War is always a catastrophe.

"God is alwetend en almachtig", zo luidt de filosofie van de Amerikaanse legerleider Tommy Franks, en met zijn kritiekloze "Befehl Ist Befehl'-opstelling, die ertoe leidt dat hij - net als zijn Duitse collega's van de Wehrmacht - zichzelf in een duister, wetteloos avontuur stort, laat hij ons zien dat die alwetende, almachtige God bestaat uit christelijke fundamentalisten en neoconservatieve joden.
Zij zijn (beter gezegdf: ze wanen zichzelf) alwetend en almachtig en dat betekent dat al die simpele, intelligente zielen die de almacht en de alwetendheid van christelijke fundamentalisten en neoconservatieve joden afwijzen in zijn gewetenloze "Befehl Ist Befehl”- wereld mogen creperen. Op een democratische wijze natuurlijk: gemarginaliseerd, doodgezwegen en klein gemaakt....
Als anarchistisch, naar holistische eenheid verlangende, schrijver heb ik me nooit vrij gevoeld in een wereld die wordt geregeerd door primitieve, gewetenloze moralisten. Heel mijn streven was er daarom op gericht anderen duidelijk te maken dat je als eerlijk mens geen leefbaar bestaan kunt leiden in een door opportunisten geregeerde leugenwereld (zie mijn verhalenbundel 'Revolutie in het Gekkenhuis')

Saddam Hussein, hoe dictatoriaal en onredelijk hij zich ook bij tijden opgesteld mag hebben, is in moreel opzicht een beter mens dan Tommy Franks. Franks is de kleinburgerlijke gelovige die kritiekloos een regering van christelijke fundamentalisten en joodse neoconservatieven gehoorzaamt. Die gewetenloze groep probeert niet een dictator te verslaan, maar een democratisch wereldorgaan in ontwikkeling: de Verenigde naties.
Alles wat de VS, Engeland en Israel de afgelopen jaren hebben gedaan is het gezag van de VN ondermijnen.
Zij willen niet de Wet dienen, nee, zij willen boven de Wet staan. Ze hebben het Internationale Strafhof tot een lege huls gemaakt en nu maken ze de VN tot een lege huls. Waarmee is aangetoond dat zij, gezien vanuit het verlangen van de mensheid een democratische, naar rechtvaardigheid strevende wereldgemeenschap op te bouwen, doodgewone criminelen zijn.

De enige die Tommy Franks nog kan redden - wanneer we George Bush mogen geloven - is Saddam Hussein. Wanneer Saddam Hussein met zijn zonen kiest voor de vrijwillige ballingschap zal de oorlog worden afgeblazen - hetgeen betekent dat Tommy Franks niet hoeft te worden bijgezet in het gezelschap van meedogenloze “Befehl Ist Befehl”-militairen zonder eigen geweten.
Tommy Franks is - ondanks de hoige positie die hij inneemt binnen de krijgsmacht - een willoos wezen – een volgeling.
Saddam Hussein - de door het zionisme gedemoniseerde Iraakse regeringsleider heeft volgens eigen zeggen wel een wil: Hij noemt zichzelf 'een man met principes'.
Hij wil de waarheid en de rechtvaardigheid dienen. Dat mag hij van Bush & Blair alleen maar doen door te kiezen voor de ballingschap, een daad die binnen de Arabische wereld gezien zal worden als een laffe, opportunistische daad: de daad van een man die zijn eigen hachje wil redden.
Als pacifistische anarchist – die een balling is in een democratische leugenwereld - zou ik zo een houding niet veroordelen. Irak is nu eenmaal niet het bezit van de familie Hussein. Irak is het bezit van het Iraakse volk…
Maar wanneer je de zaak realistisch bekijkt dan weet je ook dat het vertrek van Saddam Hussein een chaotische toestand zal oproepen in Irak, met een grote kans op een burgeroolog, waarin alle rechtse krachten gesteund zullen worden door dezelfde George Bush, die zogenaamd 'de vrede' preekt...

Thick cigarette smoke, the scene at the Hewar Art Gallery has a familiar feel. Long-haired artists with goatees and three-day stubble. Elegant women with distracted eyes and languid hauteur. Highbrow bohemians gossiping and glancing at the latest paintings and sculptures. The discreet clinking of coffee cups.
For a while, at least, in this nondescript middle-class neighborhood of eastern Baghdad, you can imagine being closer to Berlin, Paris or New York, unencumbered temporarily by the deprivation, oppression and fear that haunt the country. You also are in the presence of some of the Mideast's most prized artworks -- from abstract oil painting to powerfully gaunt bronze sculpture to quasi-primitivist assemblage.

The Hewar probably has Iraq's hippiest arts scene, but the gallery is not as unusual as it appears. While the country is increasingly coming under siege, dozens of galleries have sprouted up in Baghdad. Iraqi painting and sculpture have become a thriving, if clandestine, export industry, filling museums and private collections throughout the Mideast and even Europe. The theater also is booming, and even the nation's beleaguered symphony orchestra is drawing packed crowds. All of this despite -- or in deliberate obliviousness to the prospect of another potentially devastating war.

"We are not just a country of war or oil," said Qasim Alsabti, a painter who runs Hewar with his wife, Iman Al-Showg, a prominent sculptor.
"We are a proud culture that goes back 6,000 years to the Sumerians. We have been making art for longer than anyone. This is what gives us identity. This is what will make our art last another 1,000 years, when all this war is forgotten."
"We have to forget the black side of life," said Reem Kubaa, a poet, as she sat with the Alsabtis and a group of friends one recent afternoon, sharing a masgouf, or traditional Iraqi fish fry, in Hewar's leafy courtyard. "If our art is black, that means we are stopped. We are not doing our job as artists."

Chirac attacks US war plans
The Guardian, 18-3-2003

The French president, Jacques Chirac, said today that a war in Iraq without the support of the United Nations would undermine future efforts at peaceful disarmament.
"This is a serious decision," Mr Chirac said, that "jeopardises future methods of peaceful disarmament in crises linked to the proliferation of weapons of mass destruction." "Inspections showed that they are a credible alternative for disarming" Iraq, Mr Chirac said.
"To act without the legitimacy of the United Nations, to favour the use of force over law, is taking a heavy responsibility."
France has long maintained that efforts to solve the Iraq crisis by peaceful, diplomatic means must be exhausted before considering any recourse to force.

Chirac en de planeet Jupiter
Astrologisch commentaar
Wim Duzijn 2003

René Jacques Chirac is geboren in Parijs op 29 november 1932, rond 11u 45m.
Die geboortedag geeft het dierenriemteken Boogschutter (via Zon- en Maanbeheersing) een dominante plaats in zijn horoscoop.
Boogschutter (een vuurteken) wordt beheerst door de planeet Jupiter, die in de oudheid (met name in het Romeinse Keizerrijk) het symbool bij uitstek was voor vrijheid, verdraagzaamheid en geestelijke groei.
De katholieke kerk heeft de planeet Jupiter als deel van 'de heilige drie-eenheid' overgenomen en als zodanig symboliseert hij als 'god de zoon' - samen met 'de heilige geest' - de geestelijke verlichting, die (denk aan het christelijke Pinksterfeest en het spreken met meerdere stemmen) gericht is op het overbruggen van tegenstellingen en het scheppen van onderling begrip.

Het verlangen naar geestelijke verlichting kan ook worden aangetroffen in de Talmoed, een boek vol raadgevingen en bespiegelingen van joodse rabbijnen:
"The rabbis and sages of the Talmud did not want to glorify might and arms. So in their wisdom they turned the focus of Chanukkah to the theme: "Not by might, nor by power, but by My Spirit, says the Eternal God of Hosts", (Zech 4:6). (Rabbi Harry A. Manhoff)

We are being treated like idiots
The Mirror, 17-3-2003

There is no longer any doubt that the rush to military action is one of the most sordid episodes since the Second World War.
Mr Bush is only interested in blitzing Iraq. What makes it so much more terrible for the people of Britain is that our government is being dragged in and plumbing disgraceful depths to justify involvement.
The concerted attack on France is shameful and degrading. Cabinet ministers yesterday toured TV and radio studios to condemn President Chirac and accuse the French of being responsible for war.
This is hypocrisy run riot and double-think of scandalous proportions. You expect it from newspapers with no principles or morality, but we are entitled to something better from Tony Blair's government.

Tony Blair still fails to understand that one reason the British are so opposed to this war and so cynical about the motives for it is that we are being treated like idiots.

We don't want fake dossiers of "evidence". We don't want lies about the dangers we face. We don't want attacks on people and countries who prefer peace to war. We don't want farcical summits whose only aim is to speed the rush to military action.
When war starts, we will be very clear about who is responsible.