de huilende
MOEDER


Beschaving Begint Met Astrologie
Macht & Gezag
Brecht: Tragisch loflied op de oorlog
Zionisme en de tempel - Mozes & Het Gouden Kalf
Saddam's Eenheidsdroom
Lenin over geestelijke slavernij
Hirsi Ali & het eind van de godsdienst
George W. Bush: Een Herboren Christen
Bush, de gemanipuleerde president
Eerlijkheid en professionaliteit


Koran 3. Het Huis van Imraan (Al-Imraan)

52. Toen Jezus hun (der Israëlieten) ongeloof bemerkte, zeide hij: "Wie zullen mijn helpers zijn terwille van Allah?" De discipelen antwoordden: "Wij zijn de helpers van Allah. Wij geloven in Allah. En getuigt gij dat wij Moslims zijn."
53. "Onze Heer, wij geloven in hetgeen Gij hebt geopenbaard en volgen deze boodschapper. Schrijf ons onder hen die getuigen."
54. En zij maakten plannen (tegen Jezus). Allah maakte ook plannen (tegen hen), maar Allah voorziet het beste.

59. Voorzeker, het geval van Jezus is bij Allah hetzelfde als dat van Adam. Hij (Allah) schiep hem uit stof en zeide: "Wees" en hij werd.
60. De waarheid is van uw Heer, behoort daarom niet tot degenen, die twijfelen.
61. Zou men nu met u over hem (Jezus) redetwisten, nadat de kennis tot u gekomen is, zeg dan: "Kom, laat ons onze kinderen en uw kinderen en onze vrouwen en uw vrouwen en ons volk en uw volk roepen; laat ons daarna vurig bidden en de vloek van Allah roepen over degenen, die liegen."
62. Dit is voorzeker de ware uitleg, en er is geen God dan Allah en waarlijk, Hij is de Almachtige, de Alwijze.
63. Doch indien zij zich afwenden, Allah kent de onheilstichters toch goed.
64. Zeg: "O, mensen van het Boek, komt tot één woord, waarin wij met elkander overeenstemmen: dat wij niemand dan Allah aanbidden en dat wij niets met Hem vereenzelvigen en dat sommigen onzer geen anderen tot goden nemen, buiten Allah." Maar, als zij zich afwenden, zegt dan: "Getuigt, dat wij Moslims zijn."
65. O, mensen van het Boek, waarom redetwist gij over Abraham, wanneer de Torah en het Evangelie eerst na hem werden geopenbaard? Wilt gij dan niet begrijpen?
66. Ziet, gij twist over hetgeen, waarvan gij kennis hebt. Waarom twist gij dan (eveneens) over hetgeen, waarvan gij geen kennis hebt? Allah weet en gij weet niet.
67. Abraham was noch een Jood, noch een Christen, maar hij was een oprecht Moslim. En hij behoorde niet tot de afgodendienaren.

71. O, mensen van het Boek, waarom verwart gij de waarheid met de leugen en verbergt de waarheid tegen beter weten in?

Beschaving Begint Met Astrologie
Wim Duzijn 2003

Wie de moed durft op te brengen de geschiedenis op een eerlijke wijze te bekijken zal toegeven dat alle oude beschavingen gebaseerd waren op de aanbidding van 'de hemel'.
God was geen oude wijze man met een baard, maar hij was 'de kosmos': een geheel van goden en helden, die net als de planeten en de sterren buiten de aardse leefsferen vertoefden, maar vanuit die buitenaardse woongebieden wel het leven op aarde bepaalden.
Religie en astrologie van elkaar scheiden is dan ook een daad van wetenschapsverkrachting, een misdaad tegen de intelligente vrije geest, die op zoek is naar de waarheid, die je naturlijk nooit kunt vinden wanneer je (op grond van vals-morele geloofswaarheden) niets weten mag.

Nog altijd wordt het geestelijke leven op aarde bepaald door anti-wetenschappelijke moralisten, mensen die de waarheid vervangen door geld, macht en tot stompzinnigheid uitgegroeide godsdienst.
Wat ooit waarheid zoeken was en aanbidding van de hemel is nu verworden tot maniakale leugenwoede, in combinatie met de ontkenning van de hemel.
Religie en wetenschap hebben een verbond gesloten en ze hebben de hemel op slot gedaan.
God is vermoord - om het eens melodramatisch uit te drukken - en hij is vervangen door een reeks afgoden, die alleen maar in stand gehouden kunnen worden met behulp van een primitieve, mensontkennende moraal.
Dat is de reden waarom ik als (spiritueel) anarchist niet de religie en de wetenschap, maar de astrologie als moeder van alle wetenschappen centraal stel. Een keuze die daarom zo belangrijk is, omdat de astrologie de mens laat zien dat hij in een dualistische wereld leeft, waarin hij in feite alleen maar een onbeduidende, vernielzuchtige slaaf moet zijn, zolang hij het feit accepteert dat kiezen voor dualisme de enige keuze is die hij heeft.

Zie ook: Het New Age Astrologie Programma

Terrorism Must Not Be Used to Abuse Rights
Teheran Times, 22-1-2003

UN Secretary General Kofi Annan, opening a high-level meeting on counter-terrorism, urged the world not to use the war against terrorism to demonize political opponents and sacrifice civil liberties...
Calling for sustained action against terrorists, Annan said, "The tragic loss of life in terrorist attacks, such as those in Moscow, Bali and Mombasa, is a dramatic reminder that success in countering this threat remains elusive."
But he said "The danger is that in pursuit of security, we end up sacrificing crucial liberties, thereby weakening out common security, not strengthening it -- and thereby corroding the vessel of democratic government from within."


Macht & Gezag
Commentaar Wim Duzijn, 2003

Wat weinig mensen inzien is dat macht in handen van mensen die alle rechterlijke functies in zichzelf willen verenigen (aanklager, jury en rechter) nooit zal leiden tot eerlijke rechtspraak.
Macht verdedigt nooit het recht. De macht verdedigt altijd het eigen gelijk en wat dat gelijk inhoudt interesseert een machthebber niet, omdat het niet zijn taak is te filosoferen, maar te heersen.
Dat is de reden waarom ik als anarchist stel dat je nooit de macht op de stoel van het gezag mag plaatsen.
Wat gezag is werd al in de prilste oudheid aangegeven: de drie-eenheid Maan, Jupiter, Saturnus, planeten die verwijzen naar de moderne begrippenparen: zorg & veiligheid, recht & waarheid, en orde & wet.
Ook macht werd een duidelijk gezicht gegeven, en dat gezicht is altijd een onvriendelijk gezicht geweest, het agressieve en heerszuchtige gezicht van de hemellichamen Mars, Pluto en Zon, die (in hun negatieve vorm) strijd en bloed nooit zien als iets engs en griezeligs, maar als een op zelfverheerlijking gericht lolletje - waar je verder geen drukte over moet maken, omdat je verstand gebruiken iets voor zwakken en idioten is.

Wie strijdend en oorlogvoerend het eigen, onaantastbare gelijk verdedigt zal nooit een morele samenleving kunnen opbouwen, omdat moraal altijd uitgaat van de veronderstelling dat macht gecontroleerd wordt door redelijke, onafhankelijke gezagsdragers.
Waar die ontbreken zullen alleen diegenen kunnen overleven die oneerlijk zijn: keiharde mensen die denken overbodig vinden, en zwakke mensen die de bereidheid uiten de laars van elke krankzinnige gek die boven hen wordt geplaatst te likken.
Dat zo'n wereld een ordinaire fascistische wereld is, waarin een kleine, rijke, moraalloze machtselite de baas is, interesseert de overlevers niet. Zij denken niet (of - omdat ze oogkleppen dragen - zeer beperkt) en zij zullen er zorg voor dragen dat elke onafhankelijke denker die het ongelijk van de machthebbers aan kan of wil tonen wordt weggewerkt.
Zowel Amerika, Engeland en Israel als de Arabische wereld, zouden eens wat meer aandacht moeten besteden aan de wijsheid die ons vanuit de bakermat van onze beschaving wordt aangereikt.
In dat geval zouden de sterke, moraaldodende mannen van het toneel verdwijnen en zou hun plaats worden ingenomen door redelijke mensen die weten wat het verschil is tussen macht en gezag.

Meer info op mijn astropagina's
Zie ook: De Drie Koningen Symboliek


Letter to The Iraq Daily Editor
Iraq Daily, 22-1-2003

Dear Editor,
I would like to point out that the British people do not support Tony Blair in any way, in his quest for war on Iraq. In a latest poll, only 13% of British people supported Blair, whilst the remaining 87% were either totally against war on Iraq, or not convinced of the merits of going to war.
We have an insurmountable problem, as within the British Parliamentary system, the Prime Minister has "an historic right" to take us into war without even consulting Parliament or the British people!
We are powerless, extremely frustrated and very angry, as Blair refuses to give up this right despite pressure from his own Members of Parliament. It is intolerable and unacceptable that in a so-called democracy, our Prime Minister is permitted to act in this autocratic manner in one of the gravest situations to face us....

Commentaar Wim Duzijn 2003: Wat de redactie van Iraq Daily verzuimt te vermelden is dat de regering van Irak het Iraakse volk in het verleden twee oorlogen heeft opgedrongen, die de regio niet bijzonder veel goeds hebben gebracht. De wijze waarop in Irak de beslissingen over zulke belangrijke zaken worden genomen zou door een aantal waarheidslievende redacteuren best eens aan de orde mogen worden gesteld.

Brecht’s Mutter Courage
Tragisch loflied op de oorlog
Universiteit van Leiden, 19-9-2002

Het is donker. De zaal zit gespannen te wachten. Opeens klinkt er ‘hop-hop’-geschreeuw en komen twee soldaten aangerend. Ze zetten koers naar saxofoon en piano en zetten een droevig stuk muziek in. Dan klinkt er opeens gepraat en gerammel achter in de zaal. Tussen de rijen door wordt er een grote marketentsterkar de speelruimte in gesjord. Vier mensen, gekleed in een Leger-des-Heils-stijl, trekken hem: Moeder Courage en haar kinderen.
Het verhaal, zo blijkt, speelt zich af tijdens de 30-jarige oorlog (1618-1648) in Duitsland. Moeder Courage trekt met haar kar met koopwaar achter de legers aan om zo de kost te verdienen voor haarzelf en haar drie kinderen: Eilif de dappere, Schweizerkas de eerlijke en de stomme Kattrin met een groot hart. Voor alledrie wordt hun belangrijkste eigenschap uiteindelijk hun noodlot.

De Duitse toneelauteur Bertold Brecht schreef het stuk in 1939 tijdens zijn gedwongen ballingschap in Zweden. Hij ergerde zich indertijd aan de houding van de Scandinavische landen, die officieel stelling namen tegen de Nazis, maar er ondertussen vrolijk mee handelden. In de figuur van Mutter Courage stelt hij deze wijze van handelen aan de kaak. Zij is namelijk dol op de oorlog, haar broodheer.

"Nur, der Krieg nährt seine Leut besser. Und geht er über deine Kräfte, bist du beim Sieg halt nicht dabei. Der Krieg ist nix als die Geschäfte, und statt mit Käse ists mit Blei."

Het zingen van dit loflied op de oorlog doet haar uiteindelijk geen goed: ze verliest alledrie haar kinderen aan het krijgsgeweld en houdt geen vriend meer over.

Lied gegen den Krieg von Bertold Brecht


Der Prolet wird in den Krieg verladen
Daß er tapfer und selbstlos ficht.
Warum und für wen wird ih nicht verraten
Für ihn selber ist es nicht....
Dreck euer Krieg! So macht ihn doch allein!
Wir drehen die Gewehre um
Und machen einen anderen Krieg
Das wird der richtige sein....


Der Prolet baut ihnen die Kriegsmaschinen
Für einen schlechten Lohn
Damit sie ums Leben bringen mit ihnen
Mancher Proletenmutter Sohn.
Dreck euer Krieg! So macht ihn doch allein!
Wir drehen die Gewehre um
Und machen einen anderen Krieg
Das wird der richtige sein.

Website Sozialistische Klassiker

Bertolt Brecht: 1898-1956

German poet, playwright, and theatrical reformer, one of the most prominent figures in the 20th-century theatre. In his works Brecht have been concerned with encouraging audiences to think, rather than becoming too involved in the story and to identify with the characters.

Bertold Brecht was born in Augsburg. His father, a Catholic, was a director of a paper company and his mother, a Protestant, was a daughter of a civil servant.
Brecht began to write poetry as a boy, and had his first poems published in 1914. After finishing elementary school, he was sent to the Königliches Realgymnasium, where he gained fame as an enfant terrible.
Brecht's association with Communism began in 1919, when he joined the Independent Social Democratic party. Friendship with the writer Lion Feuchtwanger was an important literary contact for the young writer. Feuchtwanger advised him on the discipline of playwriting.
Around 1927 Brecht started to study Karl Marx's Das Kapital and by 1929 he had become a Communist.
In the 1930s Brecht´s books and plays were banned in Germany, performances were interrupted by the police or summarily forbidden. He went into exile, first to Denmark, where he lived mostly near Svendborg on the island of Fyn until 1939, and then to Finland, where he lived in Iitti in Villa Marlebäck as a guest of the Finnish author Hella Wuolijoki.
From Finland Brecht continued with his family through Russia to the United States, settling in Santa Monica.
In the new country Brecht tried to write for Hollywood, but the only script that found partial acceptance was 'Hangmen Also Die' (1942).
"The intellectual isolation here is enormous," Brecht complained. "Compared to Hollywood, Svendborg was a world center."
In 1947 Brecht was accused of un-American activities, but managed to confuse with half-truths J. Parnell Thomas, the chairman of the House Committee on Un-American Activities, who praised Brecht for being an exemplary witness. However, he flew to Switzerland, without waiting for the opening of his play Galileo in New York. (webinfo - www.kirjasto.sci.fi/brecht.htm)


The Un-American Activities Committee (HUAC) was originally established in 1937 under the chairmanship of Martin Dies. The main objective of the HUAC was the investigation of un-American and subversive activities. (McCarthyism)

Zionisme en de Tempel
Sharon: Jews will be allowed back on Temple Mount
Ha'aretz Correspondent 24-1-2003

[Israeli] Prime Minister Ariel Sharon held a secret meeting several weeks ago with rabbis from the Council of West Bank Settlements (Yesha Council), where there were discussion over reopening the Temple Mount to Jewish worshippers.
Sharon told the rabbis that he was still determined to allow Jews to enter the Temple Mount compound. The meeting lasted around three hours, and was attended by Rabbis Elyakim Lebanon, Shlomo Aviner, Yigal Kaminsky, Daniel Shilo and Moredechai Rabinovic, who told the prime minister that antiquities on the Temple Mount were being destroyed by works being carried out.
One of the rabbis told Sharon that he came to power partly because of his September 2000 visit to the Temple Mount, but that he risks losing power if he does not act quickly to reopen the holy site to Jews. Sharon asked the rabbis to allow him to work behind the scenes toward this goal.

Zie ook: De Tempelberg

Flashback: Sharon bezoekt Tempelberg
Begin Palestijnse opstand ('intifada')

"28 september 2000: In Jeruzalem en Ramallah raken Israelische agenten slaags met Palestijnen die demonstreren tegen een bezoek aan de Tempelberg door de Israelische oppositieleider Ariel Sharon.
Sharon is voor hen een van de meest gehate Israelische politici, vanwege zijn rol bij het bloedbad in de Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Shatila in Libanon van 1982.
De Palestijnse leider Yasser Arafat noemt het bezoek van Sharon 'een bedreiging voor de islamitische heilige plaatsen'. Hij roept de islamitische wereld op snel stappen te nemen ter bescherming van de moskeeen op de Tempelberg, door de moslims het Nobel Heiligdom genoemd." (info: de Volkskrant)

Mozes & Het Gouden Kalf

Uit Exodus 32: "En de Here sprak tot Mozes: Ga, daal af, want uw volk, dat gij uit het land Egypte hebt gevoerd, heeft het verdorven.
Zij hebben zich gehaast om af te wijken van de weg die Ik hun geboden had; zij hebben zich een gegoten kalf gemaakt, waarvoor zij zich hebben nedergebogen en waaraan zij geofferd hebben terwijl zij zeiden: dit is uw God, Israël, die u uit het land Egypte heeft gevoerd."
"En tot hem (Mozes) verzamelden zich al de Levieten. En hij zeide tot hen: Zó zegt de Here, de God van Israël: Ieder gorde zijn zwaard aan zijn heup en ga heen en weer door de legerplaats van poort tot poort en dode, ieder zijn broeder en ieder zijn verwant en ieder zijn naaste.
De Levieten deden naar het woord van Mozes en er vielen van het volk op die dag ongeveer drieduizend man."


Kapitalisme & Moraal

Mozes, de strenge wetgever, die in de eenzaamheid van het hooggebergte 'god' zoekt, en feestvierders, die genot en glorie, gesymboliseerd door 'een gouden; kalf aanbidden, zijn twee aan elkaar tegengestelde grootheden.
Mozes, een Egyptische prins die in de bijbel aan 'het joodse volk wordt gekoppeld, was een man die de tijd nam om zich te bezinnen op niet materialistische waarden en normen.
Die tijd wordt mensen in een kapitalistische maatschappij niet gegund. Wie zich wil bezinnen moet dat maar in zijn vrije tijd doen, nadat hij acht of zeven uur gewerkt heeft in het bedrijf van de een of andere hardwerkende, zichzelf ongelimiteerd verrijkende kapitalist - dat is de moraal van 'het kapitalisme'.

In de Volkskrant van 25-1-2003 verdedigt Frits Bolkestein – de grootvader van het Hollandse neoliberalisme - de stelling dat kapitalisme meer is dan een primitief systeem van geld- en arbeidsverdeling en daarom probeert hij aan de domme geestloosheid van een materialistisch geldsysteem een moraal te verbinden die uitstijgt boven het utopisme van fantasten die vast blijven houden aan wat hij noemt een twintigste-eeuws, antikapitalistisch 'kadaver', een begrip dat verwijst naar politieke opvattingen die rood, d.w.z. socialistiscg gekleurd zijn.
Het is een wat ongenuanceerde stellingname die je niet zou verwachten van een man die zo graag de rol van 'intellectueel' speelt.
Dat hij dergelijke uitspraken doet bewijst dat hij in feite helemaal geen intellectueel is en dat hij volmaakt maling heeft aan mensen die wel intellectueel willen zijn.
Intellectuelen zijn denkers, filosofen, bezinners, mensen die tijd nodig hebben om zichzelf geestelijk te ontwikkelen, tijd die hen NIET wordt gegeven door het kapitalisme, omdat kapitalisme uitgaat van de stelling dat elke seconde goud waard is.
Wie tijd omzet in geld is een anti-intellectueel.
Intellectuelen denken niet in termen van geld en macht. Intellectuelen denken omdat zij denken zien als een bezigheid die de mensheid geestelijk kapitaal oplevert, geestelijk goud dus, dat oneindig belangrijker is dan het duistere, materialistische goud dat de neoliberale kapitalist heilig heeft verklaard.
Dat is de reden waarom Mozes - de kluizenaar, die zich terugtrok in het hooggebergte om daar de Goddelijke Wet te ontdekken - in heftige woede ontstak toen hij bij zijn terugkomst ontdekte dat het volk dat hij vanuit de primitieve wildernis van de woestijn naar een beschaafde, rijke en welvarende wereld wilde brengen zichzelf had overgegeven aan een eredienst, waarbinnen niet de strenge Saturnale wet, maar de losbandigheid, de genotzucht en het goud centraal werden gesteld.
Er wordt in dit bijbelverhaal dus een duidelijk onderscheid gemaakt tussen oppervlakkig, collectivistisch kapitalisme (astrologisch gezien: Stier-Leeuw onverschilligheid) en hoogstaande, aan het individu geopenbaarde moraal of wet (Steenbok-Boogschutter).
Wie daarom een samenleving op wil bouwen, die gebaseerd is op een bijbelse opvatting die de profeet Mozes centraal stelt, die zal de Gouden Stier (het primitief-hedonistische kapitalisme) van zijn stenen voetstuk moeten stoten, om ruim baan te maken voor de nuchtere, pragmatische Steenbok, die inziet dat strenge, aan de individuele persoonlijkheid gekoppelde waarden en normen oneindig belangrijker zijn dan een feestje, seksueel genot en een zak met goud.
"Wat het zwaarst is", is hier de morele conclusie, "moet het zwaarst wegen"

Ik draag een bril! Frits Bolkestein houdt wel van een drankje, een hapje, een nummertje en een vette bankrekening - daar heeft hij zijn leven lang hard voor gewerkt!
Maar omdat hij (hij wil per slot van rekening intellectueel zijn) ook wel inziet dat de linkse kritiek op het kapitalisme meer is dan het spookachtige gekerm van een twintigste eeuws kadaver, komt hij in het tweede deel van zijn betoog (het eerste deel was vernietiging van de vijand) aanzetten met de stelling dat het kapitalisme - hoewel bijna ideaal! - toch wel een paar ethische gedragsvoorschriften of deugden nodig heeft die kortzichtig egoïsme in toom kunnen houden.
En ja.., als je dat doet ontkom je er niet aan kadavers uit de sloot te vissen , omdat je onvermijdelijk wordt geconfronteerd met het oneindig oude Mozaische wetsdenken dat stelt dat een maatschappij mensen nodig heeft die het recht krijgen zich in de marge van de samenleving op te stellen om daar de rol van moralistische deugdenverdediger te spelen.
In de bijbel wordt aan die, in politiek- en economisch opzicht niet-productieve, groep mensen de naam Levieten toegekend, vertegenwoordigers van de stam Levi, die astrologisch gezien onder het Moederteken Kreeft valt.
Met andere woorden: Binnen het Mozaïsche denken vormen Mozes (Steenbok) en de stam Levi (Kreeft) natuurlijke bondgenoten, die de samenleving moeten beschermen tegen primitief egoïsme, onverschillige genotzucht en geldaanbidding.
Bolkestein noemt het Mozaïsche Vader-Moeder-denken een ‘stinkend kadaver’. Dat zou je een logische stellingname kunnen noemen, want binnen een (neoliberale) kapitalistische geldeconomie, waarin de tekens Stier, Leeuw en Schorpioen centraal staan, nemen de morele tekens Kreeft en Steenbok de laagste plaats in. De Steenbok wordt gezien als een 'ouwe zeur', een zeikerd die steeds een vermanend moralistisch vingertje omhoog heft, en de Kreef is een 'gevoelig watje', dat steeds maar zanikt over zorg voor arme en lijdende mensen, en aan zeurders en watjes heeft de moderne kapitalist een immense hekel - met zulke mensen kan hij geen flitsende kapitalistische snelle-jongens-samenleving opbouwen.

Het teken Kreeft als Moederteken verwijst naar de verzorgingsstaat, een idee dat binnen een wereld van sterke, snelle jongens gezien wordt als een weerzinwekkende geestelijke afwijking, waarvan de mens zo snel mogelijk genezen moet worden.
Mensen verzorgen maakt ze alleen maar lui en sloom en daarom moeten mensen worden opgejaagd - 'gemobiliseerd' om een populair-kapitalistische uitdrukking te gebruiken.
Kreeften en Steenbokken haten de termen opjagen en mobiliseren. Kreeft en Steenbok zijn ouderwetse tekens, een beetje conservatief, rustig en altijd honkvast: blijven zitten waar je zit, vasthouden wat je hebt en altijd zorgen dat je jezelf niet overwerkt.
De dichterlijke filosoof Friedrich Nietzsche merkte in de twintigste eeuw de negatieve verschijnselen van het kapitalisme al op en hij verzette zich er sterk tegen.
Dat is ook de reden waarom hij het elitair klinkende begrip 'Übermensch' ontwikkelde, de rustige, niet aan oppervlakkige gejaagdheid gebonden mens, die de tijd neemt zichzelf geestelijk te ontwikkelen.
Zonder geestelijk kapitaal - kapitaal dat je niet met goud kunt kopen - wordt de wereld een dommemansbedrijf, waarin de mens weinig meer is dan een ding dat wordt geleefd door andere dingen die toevallig de baas zijn.
In dat opzicht is Nietzsche de tweelingbroer van Karl Marx, die in zijn vroegste geschriften de geestelijke bevrijding van de mens als eerste doelstelling van het socialisme beschouwde.
Het begrip 'geestelijke bevrijding' is zowel binnen het socialisme als binnen het liberalisme naar de achtergrond gedrongen en dat kan ook niet anders, omdat liberalisme gekozen heeft voor het kapitalisme, dat bij het materialistische teken Stier hoort, terwijl het socialisme in handen viel van het tegenovergestelde teken: de Schorpioen, die net zo egoïstisch en materialistisch is als de Stier, maar die in feite veel gevaarlijker is omdat hij zijn egoïsme uit wil bouwen tot 'groepsegoïsme': geestdodend collectivisme dus, dat van de enkeling willoze uitlevering aan de staat, de leider of 'het idee' verlangt.

De tekens Stier, Leeuw en Schorpioen zijn - juist omdat ze vader- en moederloos zijn - moraalloze tekens. De bijbel – mits bekeken door een astrologische bril – kan ons dat leren!
Mensen die de bijbel serieus nemen zouden de tekens Kreeft (moeder) en Steenbok (Vader) naar voren moeten schuiven. Dat zijn geen kapitalistische of socialistische tekens. Het zijn morele tekens, hetgeen wil zeggen dat ze de positieve elementen van het kapitalisme willen koppelen aan de positieve elementen van het socialisme.
De vraag die dan automatisch oprijst is de machtsvraag: wie mag het kapitaal bezitten in een morele staat? Zijn dat een paar rijke moraalloze ondernemers (Stieren, Leeuwen en Schorpioenen)? Of is dat de staat als hoeder van de moraal en beschermer van de morele mens (Kreeft en Steenbok)?

Kapitalisme als geld- en arbeidsverdelingsysteem kan heel goed functioneren in een wereld waarin het geld niet in handen is van een paar rijke ondernemers.
Liberalisme wil mensen de gelegenheid geven creatief te zijn. Anarchisme (dat het vader- en moederdenken centraal stelt: de staat is binnen de anarchistische visie een groot gezin) wil dat ook. Daarom verdedigt het anarchisme een geldsysteem waarin elke burger een gegarandeerd minimuminkomen krijgt, zodat hij op zijn eigen manier creatief kan zijn - als zakenman, maar ook als individu dat geen geld, maar kennis, inzicht en wijsheid nodig heeft. Met utopisch denken heeft dat niets te maken…
Binnen de neoloberale kapitalistenwereld van Bolkestein is het huldigen van dergelijke anarchistische opvattingen een doodzonde. De economie kan niet draaien wanneer alle mensen vrij zijn. Alleen de kapitalist bezit het vermogen vrij te zijn. Door hem vrijer te maken zullen de onvrijen het geld krijgen dat ze nodig hebben om op een gelukkige wijze slaaf te zijn.
Wie geen slaaf wil zijn en geen deel uitmaakt van de kapitalistische elite heeft pech gehad. Hij is - volgens de logica van Bolkestein - een kadaver waar niemand enige aandacht aan besteedt…

Saddam's Amerikaanse Eenheidsdroom
Saddam Hussein, 10-9-1997

"It is essential for an Arab to realize and feel that he is an integral part of his nation and that this nation is a great nation.
He should realize that any Arab country, large or small, is an integral part of this nation and not the entire nation.
An Arab should also realize that his belongingness to the Arab nation is a great honour because this belongingness confirms his roots. This belongingness is not a defect of him, but an ability, effective and deep capability. It is not a burden.
The unity in which we believe, about which we talk and for which we call, is not a passive, inevitable integration of the Arab countries which eliminate their cherished and necessary characteristics, but rather it is a glorious and ample framework for interactionand great becoming which expresses the nation's capabilities, destiny and its looking for what is higher, superior and the best.
The Arabs may agree, within the framework of their Unity, to establish different economic systems, but those systems will not contradict each other in terms of the objective and outcome. They will supplement each other by their steps and actions. All of them will contribute to the growth of capabilities within the society of unity in which tranquillity and justice will prevail.

De Staat, gezien als Vader en Moeder

Saddam Hussein is een socialist, die het kapitalisme alleen daar accepteert waar het niet de belangen van het volk aantast. Tegelijkertijd is hij een nationalist die de identiteit van de enkeling ondergeschikt wil maken aan de nationale identiteit.
De enkeling die geen nationaal besef bezit is als een kind dat geen vader of moeder bezit. Zo iemand zal zich verloren voelen en zal binnen die wereld van eenzaamheid en liefdeloosheid nooit een hoger doel kunnen bereiken.
Het is een opvatting die politiek gezien goed verdedigbaar is, maar vanuit psychologisch oogpunt kun je jezelf afvragen waarom iemand die keuze maakt.
Het begrip 'verweesd zijn' (moeten leven in een wereld zonder vader en moeder) zou - het is maar een veronderstelling - kunnen wijze op emotionele verwaarlozing.
Alleen emotioneel verwaarloosde mensen leggen heel sterk de nadruk op niet-menselijke systemen, die de rol van de vader en de moeder over moeten nemen.

Bestudering van de levensloop van Saddam Hussein leert ons dat hij een ongewenst kind was, dat verstoten werd door zijn moeder.
Tijdens de zwangerschap was zijn moeder zwaar depressief. Zelfmoordverlangens brachten haar er zelfs toe een abortus te overwegen. Een vader heeft hij nauwelijks gekend. Alles wat hij bezat was een stiefvader die van hem een dief en een domme geitenhoeder wilde maken, zodat hij op zijn tiende jaar van huis wegliep en zijn toevlucht zocht bij een oom, die hem in kontakt bracht met het Arabische nationalisme.
Je zou dat nationalisme dus een soort 'surrogaatmoeder' kunnen noemen, het verlangen van het verwaarloosde kind terug te keren in de schoot van de liefhebbende, verzorgende moeder, een verlangen dat door sommige psychologen gezien wordt als een soort oerverlangen dat in elk mens aanwezig is.

Het nationalisme van Saddam Hussein fascisme noemen is niet juist. Saddam is geen Stalinistische communist die de mens in een beperkt sociaal-economisch korset wil persen. Je zou hem een derde-weg-denker kunnen noemen. (Mannelijk) Kapitalisme en (vrouwelijk) socialisme zijn volgens hem geen elkaar uitsluitende grootheden, maar ze vullen elkaar aan.
Kenmerk van fascisme is dat de begrippen 'man-vrouw' worden gereduceerd tot elkaar uitsluitende begrippen. Vrouwelijkheid wordt onderdrukt, ook in de vrouw, zodat het moeders in feite onmogelijk wordt gemaakt 'moederlijk' te zijn (een houding die ertoe zou moeten leiden dat kinderen emotioneel volwassen kunnen worden).
Daarom is de hetze die Amerika en Engeland in het leven hebben geroepen ook zo merkwaardig. Zij verdedigen een kille, vader- en moederloze vorm van kapitalisme, waarbinnen twee autoritaire wereldheersers (Blair & Bush) de wrede stiefvaders zijn, die van hun kinderen domme geitenhoeders en dieven willen maken - een sadistisch verlangen dat alleen bestreden kan worden wanneer we de misdadigers confronteren met het beeld van de Huilende Moeder - die medelijden heeft met gevoelige, inteligente kinderen die proberen te overleven in een moederloze wereld...

Dat vrouwenrechten in Irak worden gerespecteerd blijkt uit onderstaande passage uit een boek dat in het jaar 1981 werd gepubliceerd.

The Revolution and Women in Iraq
by Saddam Hussein, 1981

Education of women is not restricted in our country to the primary stages, nor has women's employment been restricted to minor responsibilities. Iraq's five universities include a large proportion of female students and a number of women have acquired high qualifications in medicine and engineering. Some women are now teaching in the universities. Women in Iraq have also reached high positions in the government and become ministers and directors general. ...
The complete emancipation of women from the ties which held them back in the past, during the ages of despotism and ignorance, is a basic aim of the Party and the Revolution. Women make up one half of society.

Our society will remain backward and in chains unless its women are liberated, enlightened and educated. (Chapter 1)

Strengthening the economic status of women through both legal rights and social conventions is part of the liberation process.
Strengthening and expanding the conditions which prohibit polygamy is also part of that process. The same can be said about limiting divorce with additional restrictions and wider and stricter conditions.
The expansion of education and the provision of equal opportunities for men and women is another move in that direction. More important than anything is the liberation of women through active work and sincere participation in the reconstruction of society...
Antifeminist acts and ideas should be extensively condemned by men as well as by women in every section of our people. (Chapter 4).

The Revolution and Women in Iraq was published in 1981 by the Translation and Foreign Languages Publishing House-Baghdad.

Lenin over geestelijke slavernij
Uit: Dagblad De Waarheid: 'Socialisme en godsdienst'

"De slaaf, die zich bewust geworden is van zijn slavernij en opgestaan is voor de strijd voor zijn bevrijding, houdt al voor de helft op een slaaf te zijn.
De moderne klassenbewuste arbeider, opgevoed door de fabriek van de grote industrie en wijs geworden door het leven in de steden, werpt de religieuze vooroordelen met verachting van zich af, laat de hemel aan de papen en de burgerlijke kwezels over en vecht voor een beter leven hier op aarde.
Het moderne proletariaat schaart zich aan de kant van het socialisme, dat de wetenschap in dienst stelt van de strijd tegen de religieuze nevel en de arbeiders bevrijdt van het geloof in een leven aan gene zijde, doordat het hen aaneensluit tot de strijd aan deze zijde voor een beter bestaan.
Het verklaren van de godsdienst tot een privé-zaak - met die woorden wordt gewoonlijk de houding van de socialisten ten opzicht van de godsdienst uitgedrukt. Maar men moet de betekenis van deze woorden nauwkeurig definiëren, opdat ze geen misverstanden kunnen doen ontstaan.
Wij eisen, dat de godsdienst met betrekking tot de staat een privé-zaak is... De staat dient geen bemoeienis met de godsdienst te hebben, de religieuze gemeenschappen mogen niet verbonden zijn met de staatsmacht.
Het moet een ieder volkomen vrijstaan onverschillig welke godsdienst aan te hangen of ook geen enkele godsdienst te erkennen, d.w.z. atheïst te zijn, wat elke socialist in de regel immers ook is." (
Website De Waarheid Nu)

Socialisme & Geestelijke Vrijheid
Commentaar Wim Duzijn 2003

Lenin, de vader van de Russische Sovjetstaat, was op het gebied van de religie een uitgesproken liberaal - hetgeen betekent dat hij geestelijke slavernij afwees.
Zijn navolger, Joseph Vissarionovich Dzhugashvili , die zijn naam veranderde in Stalin (hetgeen man van staal betekent) was een ijzervreter, die de positieve kern van het socialisme - opheffing van alle vormen van slavernij - via een keihard terreurbeleid terugbracht tot een reeks inhoudsloze leuzen.
De filosofie van Stalin was in feite een primitieve vorm van neoliberaal kapitalisme, bazig terreurdenken dat er van uitgaat dat mensen dingen zijn die door een elitaire groep machtsdenkers gemanipuleerd mogen worden.
Eist de economie deportatie van mensen, dan deporteer je ze, moet een niet genoeg profijt opleverende regering verwijderd worden, dan jaag je die regering weg, en ga zo maar door...
De partijman Stalin was een bureaucraat, een kille econoom die grootse plannen maakte, waarbij het lot van enkelingen volstrekt onbelangrijk was.
Wie soms Westerse economen hoort praten over noodzakelijke aanpassingen en hervormingen, die kan zich niet onttrekken aan de indruk dat hij luistert naar de stem van Stalin - de liefdeloze man van staal.
Mensen zijn in de ogen van bureaucraten geen kwetsbare wezens van vlees en bloed, die van slag kunnen raken wanneer je ze als machines behandelt, nee, ze zijn dingen waarmee gedaan wordt.
Elke vorm van socialisme, die een op verdinging gericht massificatieproces tegenhoudt en de wil uitdraagt in alle mensen enkelingen te zien die niet in slavernij hoeven te leven, moet daarom gezien worden als de natuurlijke partner van die vorm van liberalisme, die eveneens wil vechten voor een wereld waarin geen mens de slaaf van iemand anders hoeft te zijn.
Echt socialisme, simpel gezegd, wijst een gebruikscultuur af..


Hirsi Ali & het eind van de godsdienst
Wim Duzijn 2003

Het aankomend Tweede-Kamerlid Ayaan Hirsi Ali vindt de profeet Mohammed een perverse man.
Dat zegt ze zaterdag in een interview in het dagblad Trouw.
Hirsi Ali haalt in het interview fel uit naar de "postume chantage" door de profeet.
"Mohammed is als individu verachtelijk. Mohammed zegt dat een vrouw binnenshuis moet blijven, een sluier moet dragen, bepaald werk niet mag verrichten, niet hetzelfde erfrecht heeft als haar man, gestenigd moet worden als zij overspel pleegt - ik wil laten zien dat er ook een andere werkelijkheid is dan de 'waarheid' die, met behulp van Saoedisch geld, over de wereld wordt verspreid."

Vorig jaar kreeg Hirsi Ali veel kritiek van moslims toen ze de islam een achterlijke godsdienst noemde. Inmiddels heeft ze die uitspraak genuanceerd. "Ik vind de islam - je overgeven aan de wil van Allah - een achterlijk uitgangspunt, maar dat wil niet zeggen dat ik de dragers van het geloof ook achterlijk vind. Zij lopen achter. Dat is iets anders. Zij kunnen nog vooruit."
Hirsi Ali zegt ervan overtuigd te zijn dat de islam zijn langste tijd heeft gehad. De aanslagen van 11 september 2001 hebben volgens haar het eind van de godsdienst ingeluid. (De Telegraaf, 24-1-2003)

De VVD: grootste vriend van
de religieuze staat Israël
Commentaar Wim Duzijn 2003

Hirsi Ali wil een Hollandse politicus worden en dat betekent niet veel goeds.
Hollandse politici zijn opportunisten. Het maakt daarbij niet uit of ze blank of zwart zijn, want het innerlijk van de mens zit nu eenmaal - dat weten we diep in ons hart allemaal - niet op zijn hoofd of op zijn of haar kont geplakt.
Dat zou gemakkelijk zijn trouwens. Dan loopt er iemand met een aardig kontje rond, en dan weet je: "O, dat is een aardige man - iemand met zo'n lekkere kont kan niet slecht zijn..."
Burgermansbedrog dus, voor de gek houderij, primitief bijgeloof, waar je volgens de dames en heren van de VVD maar snel van af moet stappen.
Hoewel ik niet vies ben van lekkere kontjes - elementaire vormen van seksuele perversie wijs ik, hoe groot de druk vanuit VVD-hoek ook is, helemaal niet af - ben ik me er goed van bewust dat het, zoals PvdA-aanvoerder Wouter Bos (volgens sommigen eigenaar van 'een lekker kontje') de laatste tijd herhaaldelijk opmerkt, dat het in het leven niet gaat om de poppetjes, maar om de inhoud.
Daarom luister ik enigszins verbaasd naar de zondenvrije dame Hirsi Ali, die het einde van de godsdienst voorspelt en tegelijkertijd lid is van een partij die via haar kritiekloze steun aan uiterst rechtse religieuze bewegingen in Amerika en Israël (joods-messianistische orthodoxie en christelijk-messianistisch zinonisme) er alles aan doet om de macht van de meest primitieve en meest agressieve vormen van religieuze beneveling in stand te houden.
Hirsi Ali realiseert zich niet dat de president van Amerika (George W. Bush) een conservatieve christen is, die in de joodse staat Israël een uiting ziet van Gods bemoeienis met de wereld, zodat iedereen die het irrationele gedrag van Israelische leiders op de korrel neemt als een vijand van de (christelijke) beschaving wordt gezien.
Als anarcholiberaal schrijver verwerp ik elke staatsvorm, die gebaseerd is op een religieuze utopie.
Dat is een standpunt dat je binnen de VVD niet uit mag dragen. Wel in de Arabische landen, waar volgens Hirsi Ali geen vrijheid van meningsuiting bestaat.
Het is maar hoe je het bekijkt.
In Arabische landen word je op handen gedragen wanneer je een vijand van de joodse staat bent - vijanden van de islam (niet hetzelfde als rechts islamisme) worden minder gewaardeerd.
Hier word je op handen gedragen wanneer je een vriend bent van de joodse staat - vrienden van de islam worden minder gewaardeerd.
Daarom is mevrouw Hirsi Ali waarschijnlijk ook lid geworden van de VVD - een partij die zich de beste en meest trouwe vriend van rechts Israël noemt.
En dat is ook precies de reden waarom ik als (anarcholiberaal) schrijver Nederland een land van onbetrouwbare opportunisten noem, waarin het lekkere kontje - ondanks alle beweringen van het tegendeel - altijd boven de intellectuele waarheid (hoe liberaal ook..) zal worden geplaatst.

George Bush: Een Herboren Christen
Wim Duzijn 2003

Waar de VVD als grootste vriend van Israel momenteel wijst op de verschrikkelijke dreiging die de moslims vormen voor de hele wereld - 'als we niet oppassen lopen we straks allemaal met hoofddoekjes rond' - blijft het merkwaardige feit bestaan dat niet de tot duivel uitgeroepen 'moslim', maar de President van Amerika momenteel de machtigste man van de wereld is.
Die president is geen socialist en hij is geen liberaal. Die president is een 'herboren christen', die op zijn 40e jaar, gedwongen door onoplosbare psychische problemen, zijn 'oude, chaotische ik' vaarwel zei, om te kiezen voor een nieuw 'christelijk ik'.
En dat zogenaamd 'nieuwe' ik verdedigt (als president van Amerika) niet de liberale waarden die de VVD pretenteert te verdedigen, maar een primitieve vorm van messianistisch orthodox christendom, dat het exceptionalisme van Amerika ('the greatest nation on earth') koppelt aan het goddelijke uitverkorenschap waar de staat Israel voor heeft gekozen, een staat waarin de meerderheid van de bevolking zichzelf ziet als 'bezitters van de aarde'. God zo stellen dergelijke messianisten heeft ons opgedragen de wereld te bezitten en te leiden...

George W. Bush
de gemanipuleerde president
Wim Duzijn 2003

Wie slim is en zijn zin door wil drijven zal proberen in een goed blaadje te komen bij personen die de macht bezitten.
Dat is altijd zo geweest en dat zal altijd zo blijven. De geschiedenisboekjes puilen uit van dwaze machthebbers die het middelpunt werden van duistere intriges en complotten, waarin valse vleiers en hypocriete intriganten de hoofdrol speelden (denk aan het oude tsarenrijk en de duistere intrigant Raspoetin, die zijn religieuze macht gebruikte om zwak in hun schoenen staande vorstelijke personen om de tuin te leiden...).
Fatsoenlijk als we zijn doen we met z'n allen net alsof de geschiedenis een niet bestaande werkelijkheid is.
Het verleden is dood, we zijn uit de hemel gevallen met z'n allen en alles wat lastig is wordt aan de kant geschoven, omdat de lastige mens binnen een fatsoenlijke wereld 'de duivel' is.
We denken dat we liberaal zijn, maar als puntje bij paaltje komt kiezen we niet voor liberale leiders, maar voor leiders die het liberalisme vaarwel hebben gezegd.
Liberalisme eist redelijkheid en het op een zelfstandige wijze gebruiken van je verstand, terwijl niet-liberale religies het omgekeerde verlangen: kiezen voor onredelijkheid en het afwijzen van het gezonde verstand.
Dergelijke vormen van religie brengen nooit de redelijke mens aan de macht. Alles wat een niet-liberale religie produceert is waanzin en opportunisme.
De opportunist is de minst gevaarlijke gelovige, de waanzinnige - de naam zegt het al - is gewoon gek.
Binnen een redelijke samenleving is het niet zo erg dat er wat gekken rond lopen, maar de zaak wordt ingewikkelder wanneer de gekken de belangrijke posities binnen een samenleving gaan innemen. Dan ontstaat er situatie waarin goedwillende, maar uiterst zwakke en labiele figuren aan de leiband gaan lopen van slimme, maar uiterst valse en onredelijke volksmisleiders.
Het is de taak van intelligente mensen de onredelijkheid aan banden te leggen, en daarom zien intriganten het als hun eerste taak de redelijke mens uit te schakelen en voor paal te zetten (kijk naar de Culturele Revolutie in de jaren zestig, die tot verbanning leidde van alles wat intellectueel was…).
Wie redelijk is zal binnen de wereld van de niet-liberale gelovige altijd de duivel zijn! Dat dienen we ons goed te realiseren.
Wie zichzelf 'herboren christen' noemt (en wij noemen onszelf zo, omdat we als een man achter de 'heboren' president van Amerika gaan staan), zegt in feite dat hij niet in staat is een vrij en onafhankelijk individu te zijn, zodat hij noodgedwongen zijn toevlucht zoekt tot een vorm van geestelijke slavernij, die hem de schijnvrijheid aanbiedt, een liberale schijnwereld waarin de religieuze intrigant de koning is.
Wie daarom inzicht wil krijgen in wat wij tegenwoordig 'beschaving' noemen, die zal zijn blikken moeten wenden naar die geschiedenisbeelden, die ons de gezichten laten zien van religieuze intriganten.
Wat is een religieuze intrigant? Hoe gedraagt hij zich? Waarom is hij de machtigste man in een koninkrijk? Waarom durft niemand zijn macht te breken? Waarom zwijgt het volk en kiest het voor een lijdzame vorm van masochisme, die op een perverse wijze ellende en rampspoed 'positieve zaken' noemt?

De Heilige Monnik Raspoetin
& de Russische Revolutie
Antoine Verbij, de Groene Amsterdammer 14-10-2002

De macht gedurende de laatste jaren van de Tweede Wereldoorlog lag niet bij de Russische tsaar, die zich meestentijds aan het front bevond, ze lag ook niet bij zijn ministers, vergaderend in het Winterpaleis onder het wispelturige toezicht van de tsarina, en ze lag al helemaal niet bij de Doema die, als ze al bijeenkwam, vanuit het Taurische paleis slechts krachteloos gepruttel liet horen.
De macht was samengebald in het kleine huisje van Anna Vyroebova aan de rand van het keizerlijke paleizencomplex in Tsarskoje Selo. Daar ontving de tsarina de directieven van Raspoetin.
Ruslands zegetocht, profeteerde de vrijwel ongeletterde raadgever, zou niet meer te stuiten zijn zodra de Russische vloot voor de poorten van Wenen zou liggen.
Enkele dagen voor het omineuze jaar 1917 kwam er eensklaps een einde aan Raspoetins heerschappij. Aan het hof konden velen het rampzalige optreden van het keizerlijke paar niet langer aanzien. In zijn paleis aan de Mojka deed prins Joesoepov, samen met twee kameraden, een poging de monnik te vergiftigen... Hij vluchtte bloedend de tuin in, waar een laatste wanhoopschot hem eindelijk ter aarde deed storten...
De moord op Raspoetin bracht nauwelijks enige verandering. Rusland bleef bestierd worden vanuit het huisje van Anna Vyroebova.
De plaats van de vermoorde Raspoetin werd ingenomen door Aleksandr Protopopov, de door Raspoetin aan de tsaar opgedrongen minister van Binnenlandse Zaken. Elke morgen alvorens aan het werk te gaan, belde de warhoofdige bewindsman met de hofdame om met haar de raadgevingen te bespreken die Raspoetin hem die nacht in zijn droom had ingefluisterd.
Het gevolg was een fatale politiek van repressie, censuur en massa-arrestaties die binnen enkele maanden tot de ondergang van het tsarenhuis leidde.

Waarom steunt Amerika het zionisme?
Wim Duzijn 2003

Hoewel Amerika het machtigste land is van de wereld, een land dat een immens potentieel aan intelligente mensen bevat, wordt het geregeerd door een obscuur groepje politici die het als hun morele plicht zien 'het zionisme' te steunen.
Ik blijf me daar over verbazen. Zionisme is in feite weinig meer dan joods nationalisme en als joden (of mensen die zich jood voelen) daar voor kiezen is dat begrijpelijk maar als niet-jood hebben wij met die ideologie niets te maken.
Daar komt bij dat het zionisme de wereld weinig goeds gebracht. Het zionisme is een ramp geweest voor het Midden-Oosten (denk alleen maar aan het vluchtelingenenprobleem) en de wereld zou er veel beter aan toe zijn geweest wanneer het zionisme niet een leidende politieke beweging in de wereld zou zijn geweest.
Wetende dat het zionisme in het Midden-Oosten weinig meer is dan een agressie oproepende splijtzwam zouden intelligente mensen alles op alles moeten zetten om de invloed van het zionisme aan banden te leggen, vooral ook omdat het extremisme van zionistische nationalisten het extremisme van Arabische islamisten en nationalisten versterkt.
Dat is altijd zo: de ene extremist versterkt het extremisme in andere extremisten, en wanneer een zichzelf versterkende spiraal van extremisme eenmaal in gang is gezet kan geen mens de waanzinmachine meer stoppen.
Door het zionisme te steunen heeft Amerika zich uitgeleverd aan een extreem-rechtse vernietigingsmachine, die nauwelijks meer in de hand te houden is.
Pogingen van Engeland en Amerika om met behulp van hun legers de Arabieren het zionisme op een bloedige, agressieve wijze door de keel te persen zullen mogelijkerwijze tijdelijk tot enige rust leiden, maar wie enige kennis bezit van de geschiedenis weet dat de totale vernedering van een volk altijd tot rebellie in de toekomst zal leiden.
Zonder de vernedering van Duitsland na de eerste wereldoorlog (‘
Verdrag van Versailles) zou er geen Adolf Hitler zijn geweest die het als zijn taak zag Duitsland nieuwe glorie en eerherstel te brengen.
Arabieren zijn geen indianen die je op kunt sluiten in een reservaat. Arabieren vormen een gecultiveerde groep mensen die een cultuur bezitten die niet achterlijk is, maar die via het aanmoedigen van het extremisme wordt gedwongen een achterlijk uiterlijk aan te nemen.
Het westen versterkt met het steunen van het zionistische extremisme het Arabische exteremisme, dat via ‘de strijd tegen het zionisme’ een onguur uiterlijk krijgt dat fascistische trekjes gaat aannemen (blinde verheerlijking van de macht en de leider), wanneer het niet wordt afgeremd door redelijke geesten.
Fanatici ontwapen je door ze hun vijand af te nemen, niet door ze te dwingen een primitieve wildemansjas aan te trekken via allerlei vormen van stiekeme terreur, sancties, economische chantage, etc.
Manipulatie van hele volkeren is een gruwelijk spel dat in het verleden jarenlang werd toegepast op al diegenen die communistisch waren. Nooit werden de positieve elementen in het socialisme benadrukt, nee, altijd, werden de negatieve elementen aangedikt en versterkt, om zodoende het eigen gezicht een glans van morele goedheid te geven - een goedheid die ertoe leidde dat in Rusland de sociaal-democraat Gorbatsjow werd vervangen door een obscure kapitalistische dronkeman, die domweg weigerde de belangen van het gewone volk te verdedigen= en dat volk zelfs uitleverde aan een stel zichzelf verrijkende uitbuiters ('de oligarchen') die van het begrip 'Westers Liberalisme' een totale aanfluiting maakten.

Dat Amerikaanse goedheid een farce is maakt het gedrag van de rechtse regering in Israël de wereld duidelijk. Dat rechtse Israël kent namelijk maar een enkele wet: de wet van de eeuwige strafexpedities.
“Arabieren”, zo luidt de ijzeren wet van Jabotinsky, “zijn onredelijke wilde dieren die alleen maar luisteren naar het zwaard. Zodra je een Arabier als een mens gaat behandelen maakt hij misbruik van je goedheid en slaat hij je dood. Alleen wanneer hij volledig murw geslagen is zal hij bereid zijn de macht van de boven hem gestelde heerser gehoorzaam te aanvaarden en alleen dan zal er vrede zijn.”
De eigen onredelijkheid ter discussie stellen zal nooit opkomen in het brein van een rechtse zionist. En toch kan alleen een keuze voor redelijkheid het Midden-Oosten vrede brengen.

Jabotinsky: "We and the Arabs"
an iron wall instead of an agreement

"We cannot promise anything to the Arabs of the Land of Israel or the Arab countries. Their voluntary agreement is out of the question. Hence those who hold that an agreement with the natives is an essential condition for Zionism can now say “no” and depart from Zionism.
Zionist colonization, even the most restricted, must either be terminated or carried out in defiance of the will of the native population.
This colonization can, therefore, continue and develop only under the protection of a force independent of the local population – an iron wall which the native population cannot break through. This is, in toto, our policy towards the Arabs. To formulate it any other way would only be hypocrisy."
"We would destroy our cause if we proclaimed the necessity of an agreement, and fill the minds of the Mandatory with the belief that we do not need an iron wall, but rather endless talks. Such a proclamation can only harm us.
Therefore it is our sacred duty to expose such talk and prove that it is a snare and a delusion."

Dr. Sa’doun Hammadi: "Professional and honest way"
Iraq Daily, 27-1-2003

Maintaining that Iraq had always cooperated with the weapons inspectors despite misgivings of some of them, Mr. Hammadi (Iraqi National Assembly speaker) said all that his country wanted was for them to do their work in a professional and honest way.
“They should respect the integrity of Iraq and not interfere in our internal affairs.”
In the first eight-year-long inspection, which was called off in 1998, "276 inspection teams consisting of 3,845 inspectors/experts came to Iraq and inspected 3,392 sites repeatedly; adding to a total of 10,266 visits. Besides, they set up permanent monitoring systems at 665 sites. They found nothing then, and they have found nothing now.”

Eerlijkheid & Professionaliteit
Commentaar Wim Duzijn 2003

Astrologisch gezien horen de begrippen eerlijkheid en professionaliteit bij de planeet Jupiter (planeet van de wijsheid die in Babelonie de naam 'Marduk' droeg) en Saturnus (de planeet die hoort bij de wetgever Mozes).
Binnen de geschiedenis van het volk van Israël heeft de planeet Jupiter, de planeet van het recht en de waarheid, altijd een wat ondergeschikte rol gespeeld. De nadruk lag op de wet (Mozes-Saturnus-Steenbok) en de wetsdienaren (Levieten-Kreeft-Maan).
Daarnaast werd een belangrijke rol toegekend aan de God van de Hebreeuwen, Jahweh, die in feite een primitieve Arabisch-Semitische oorlogsgod was.

Joden en christenen bestuderen nu al duizenden jaren de 'heilige geschriften' maar na al die duizenden jaren hebben ze nog nooit de moeite genomen de verschillende goden die ze aanbidden hun eigen persoonlijkheid weer terug te geven.
Dat komt omdat ze weigeren toe te geven dat hun heilige geschriften kopieën zijn van geschriften die het product zijn van een polytheïstische cultuur - die op zijn beurt weer ontstaan is uit het astrologische wereldbeeld dat duizenden jaren voor Christus door alle grote wereldculturen werd aangehangen - niet alleen in het Midden-Oosten, maar ook in Amerika, India en China.
Hoe het mogelijk is dat zo heel ineens de mensheid een astrologisch wereldbeeld opbouwde, een culturele revolutie die gepaard ging met culturele activiteiten die het belang van de wisselwerking tussen mens en hemel benadrukten (denk met name aan de piramiden die overal werden gebouwd - niet alleen in Egypte, maar ook in Zuid-Amerika en China), daarover wordt niet gepraat, omdat de aan Amerikaans exceptionalisme gekoppelde Westerse anticultuur die momenteel de wereld terroriseert een sadistische burgermansmoraal in stand wil houden, die de ontkenning is van de culturele ontwikkelingen die in de oudheid de mens zijn primitiviteit ontnamen.

De waarheid van de oude beschavingen wordt door kleine mensen gekleineerd, omdat kleine mensen altijd alles wat geestelijk groter is kapot willen maken.
Het evangelie is alleen maar daarom een verlossingsleer omdat het de grootheid van het verleden wil herstellen: een verleden waarin de geestelijk ontwikkelde mens, de mens die de band van de mens met de hemel herstelt, weer op de troon wordt geplaatst.
Geestelijke ontwikkeling is de ontkenning van het primitieve versimpelingproces dat onze zogenaamd moderne cultuur kenmerkt: een cultuur die het product is van de jaren zestig – de jaren waarin de oppervlakkige mens boven de serieuze mens werd geplaatst.
Zwaarmoedigheid als deugd (naast andere deugden) kennen we niet meer. En toch bezaten we die deugd: voor de 'linkse' jaren-zestig-revolutie die weinig anders was dan een opstand van het lompenproletariaat, dat actie (verandering) boven denken (stilstand) plaatste.

Werkelijke cultuur is altijd een combinatie van stilstand en actie. Wie de stilstand niet kent, wie zich niet realiseert dat cultuur gebouwd dient te worden op de fundamenten van het verleden, die zal een wereld opbouwen die aan oppervlakkigheid ten onder gaat – een wereld die maar enkel filosofisch uitgangspunt kent: ‘Na ons de zondvloed”.
Oude culturen verwierpen die mentaliteit. Dat is de reden waarom ze monumenten bouwden die de tand des tijds zouden kunnen weerstaan: conservatieve kunstwerken, die verwijzen naar de band die er bestaat tussen mens en hemel.
Zich 'modern' noemende mensen willen de band met de hemel loslaten. De hemel is een griezelig fenomeen geworden, waar allerlei onplezierige, activiteitenafremmende gevolgtrekkingen van afgeleid kunnen worden. Ze vernietigen daarom de hemel en ze storten zich in een veelheid van oppervlakkige activiteiten, die maar een enkel doel hebben: de geestelijke complexiteit van het bestaan ontkennen.
Binnen een dergelijke wereld zal het zoeken naar waarheid nooit gezien worden als een belangrijke deugd, omdat waarheid altijd nadenken - en daarmee stilstand - veronderstelt.
Maar we vergeten dat oppervlakkigheid ook negatieve gevolgen heeft. Hoe simplistischer het bestaan wordt, hoe sterker we het neoliberalisme, met zijn benadrukking van een aan geld en werk gekoppelde burgermansgod, maken, hoe sadistischer het geestelijke klimaat in de wereld zal worden, omdat er niemand meer is die in staat is het dualisme, dat de bron is van het morele sadisme, te lijf te gaan.

Moreel sadisme is kenmerkend voor elke cultuur die de eenheid en de universaliteit ontkent.
Ariel Sharon – als vertegenwoordiger van primitief rechts zionisme - is er een belangrijk vertegenwoordiger van. Daarom is het absurd dat Amerika en Engeland (die als moderne democraten een niet-sadistische eenheidscultuur behoren te verdedigen) het morele sadisme van rechtse zionisten verdedigen.
Wat Sharom duidelijk moet worden gemaakt is dat hij moet kiezen voor de waarden die Irak momenteel sterk benadrukt:Eerlijkheid (Jupiter) en professionaliteit (Saturnus).

Jupiter en Saturnus zijn de twee planeten die in de oudheid de goddelijke verlosser symboliseren (de Zoon die de mensen naar de Vader zal leiden).
Op eerlijkheid en professionaliteit kan cultuur worden gebouwd. Voor het oneerlijke, onprofessionele begrip ‘joods volk’ - een term die de ontkenning is van alles wat universeel is en wil zijn - is in zo’n beschaafde wereld geen plaats.
Het begrip ‘joods volk’ is een onbeschaafd begrip, net als het begrip ‘islamitisch volk’ waar fundamentalisten op een tamelijk onprofessionele wijze mee lopen te pronken.


Marduk: Koning van de Goden

"The Babylonian equivalent of Jupiter was Marduk, King of the Gods. The story of creation is centered around him.
The primordial sea serpent, Tiamat, revolted against the gods. Marduk was chosen as their champion and he defeated the armies of darkness and killed Tiamat. Marduk fashioned the earth and sky from the remains of Tiamat's gigantic corpse. He put the stars in the heavens and created the calendar." (Webinfo: The mythology of Jupiter)

"Marduk, the great god of the Babylonians, was the planet Jupiter; so was Amon of the Egyptians; Zeus of the Greeks was the same planet; Jupiter of the Romans, as the name shows, was again the same planet.
Why was this planet chosen as the most exalted deity? In Greece it was called “all-highest, mighty Zeus,” in Rome “Jupiter Optimus, Maximus” ; in Babylon it was known as “the greatest of the stars”; as Ahuramazda it was called by Darius “the greatest of the gods”; In India Shiva was described as “the great ruler” and considered the mightiest of all the gods; he was said to be “as brilliant as the sun.”
Everywhere Jupiter was regarded as the greatest deity, greater than the sun, moon, and other planets. (Webinfo: The worship of Jupiter)


links: keizer augustus als jupiter - rechts: met steenbok, vis, jupiter zegel

Zie ook: Het oude denken is failliet


Uit de laatste toespraak van de Profeet:

“O mensen, wat ik zeg moet gij goed onthouden. Alle Moslims zijn broeders van elkaar. Jullie zijn allemaal gelijk. Alle mensen, van gelijk welke stam of natie, en van gelijk welke leeftijd, zijn gelijk.”
“Weet je welke maand dit is? En op welke plaats we zijn? En welke dag van het jaar het is vandaag?” De gelovigen antwoordden: “Het is de heilige maand, we zijn op heilig land (Mekka) en het is de dag voor de bedevaart.”
De Profeet antwoordde: “Zoals deze maand heilig is, dit land en deze dag, zo heeft God het leven, het bezit en de eer van elke mens heilig gemaakt."