De IJzeren Kracht Van Het Geloof

Leader of the Islamic Revolution Ayatollah Seyed Ali Khamenei said on Wednesday that Iranian nation will proceed in the honorable path of dignity, morality, justice and prosperity.
Ayatollah Khamenei said that Islamic teachings helped Iranian nation achieve two miracles, first, victory over the U.S.-backed Pahlavi regime and the second: defeating Iraqi regime which imposed war on Iran with the support of all the world powers.
"The enlightened hearts and the iron-like spirit helped the nation to score the two great victories," the Leader said. (TeheranTimes.com 9-10-2002)

Khamenei, de man van ijzer
en de gevaarlijke vrouw
Commentaar Wim Duzijn 2002

Harde mensen zijn hard en zachte mensen zijn zacht. Dat is een ijzeren wet waar niemand iets aan kan veranderen.
De tegenstelling hard-zacht komt op een directe wijze tot uiting in het gedrag van mannen en vrouwen. Een man hoort volgens het Islamboekje van Khamenei hard (van 'ijzer' of 'staal') te zijn. Een vrouw staat voor zachtheid. Daarom moet de vrouw dienen en zichzelf verbergen en zich verre te houden van de harde mannenwereld, waarin de man altijd hard en dierlijk moet blijven - ook als hij dat helemaal niet wil zijn.

Wie de uitspraak van de hoogste geestelijke leider van Iran goed op zich in laat werken realiseert zich dat hier een man spreekt die de Koran op een uiterst pessimistische wijze interpreteert - pessimistisch daarom omdat het harde, mannelijke begrip ijzer boven het positieve woordje 'compassie' wordt geplaatst, een woord dat helemaal niet verwijst naar zwakte, zoals sterke mannen dat altijd veronderstellen, maar naar troost en bescherming.
Waar de profeet Mohammed vrouwen wil beschermen tegen de (in zijn ogen) dierlijke praktijken van decadente Arabieren (mannen die vrouwen alleen maar beschouwden als geile hoeren die je naar believen kunt gebruiken en misbruiken..) via praktische leefregels die een einde moeten maken aan buitensporig wangedrag, daar projecteert Khamenei het dierlijk-decadente gedrag van Arabische vrijbuiters die seksuele vrijheid als het hoogste goed beschouwen in een relatief keurig-nette Iranese burgerbevolking die in geen enkel opzicht meer vergeleken kan worden met de wilde Arabieren uit de tijd waarin Mohammed leefde.
Merkwaardig daarbij is dat de rollen binnen het moderne Iran worden omgedraaid. De mannen zijn allemaal nette, keuige gelovigen die beschermd moeten worden tegen de verleidingspogingen van de dierlijke vrouw.

Het feit dat Khamenei de teksten waarin strenge kledingvoorschriften worden uitgevaardigd in een moderne tijd nog letterlijk neemt bewijst dat hij dom is, omdat geen enkele tijdgebonden tekst, een tekst dus die geen universele geestelijke waarde bezit, letterlijk genomen mag worden.
Wie iets afweet over het ontstaan van de Koran weet dat het boek van de profeet is samengesteld uit een bont allerlei van teksten die op een tamelijk willekeurige wijze door elkaar zijn gehaspeld, zonder dat er duidelijk een onderscheid wordt gemaakt tussen spirituele, 'Goddelijk-geïnspireerde' teksten en uit de praktijk voortvloeiende maatregelen die niet het product zijn van de gesprekken die Mohammed voerde met een Goddelijke Geest (volgens de Koran de engel Gabriel).
Het leven van Mohammed kent twee episodes: In de eerste plaats de spirituele periode in Mecca. De teksten die hij daar de bevolking voorlegde waren spiritueel van aard. En in de tweede plaats de politieke periode in Medina, waar hij niet in de eerste plaats als spiritueel leider fungeerde, maar als politiek staatsman die eenheid moest zien aan te brengen in een bont geheel van verschillende groeperingen, waartoe niet alleen Arabieren behoorden, maar ook christenen en joden.
De joodse invloed is gedurende de Medinaperiode erg groot geweest. De sterke nadruk op kleding- voedsel- gebeds- en vastenvoorschriften zijn uitgesproken joods van aard. Wat dat betreft kun je de Islam een joodse (lees: wet-gebonden) godsdienst noemen, zoals ook die vormen van christendom die de vorm boven de geest plaatsen joods van aard zijn.
Binnen het 'wettische' jodendom (het evangelie spreekt over farizeïsme) is altijd sprake geweest van collectief groepsdenken dat de vorm boven de geest wilde plaatsen. Alle profeten kwamen daart (als je het oude testament mag geloven) tegen in het geweer. Al vanaf Mozes zie je hoe die profeten tekeer gaan tegen de aanbidding van de vorm. God mag niet vastgelegd worden in vormen, God moet een abstract, spiritueel beginsel blijven, omdat alleen niet aan de vorm gebonden spiritualiteit mensen kan verenigen.
Dat verlangen naar spiritueel universalisme is in de Koran ook sterk aanwezig. Voortdurend wordt de nadruk gelegd op het feit dat alle mensen kinderen van een en dezelfde God zijn, zodat de mensen respect dienen te hebben voer elkaars opvattingen en overtuigingen (verdraagzaamheid dus).
De God die bij die mentaliteit hoort is de genadevolle, medelijdende, begrijpende, vergevende God, die van de mens niet een stalen robot wil maken, een in vormvoorschriften gevangen object met een ijzeren geest, zoals Khamenei het zijn volgelingen voorhoudt.
Khamenei is, spiritueel gezien, een Stalinist die handelt vanuit het pessimistische geloof dat een man altijd een barbaar is en zal blijven - zelfs wanneer hij zichzelf 'heilig' noemt - zodat een morele maatschappij niets anders kan zijn dan een gevangenis, waarin vrouwen als vertegenwoordigers van een onmannelijke wereld zich moeten verbergen om te voorkomen dat de dierlijke man via het gedrag van de immorele vrouw de geile wilde gek wordt die hij in wezen is.

Helemaal ongelijk heeft hij niet, omdat een primitief onderscheid tussen vrouwelijk en mannelijk overal in de wereld wordt aangemoedigd, ook in de christelijk-kapitalistische wereld van George Bush & Co, en dat betekent dat de wereld steeds meer het karakter zal krijgen van een gevangenis, waarin Dierlijke Ijzeren Moralisten alles wat zacht is op een gruwelijke wijze gaan verkrachten: niet letterlijk, want de burgermansmoraal is pure, zuivere schijnheiligheid, nee, via verpaupering, ziekmaking, criminalisering en geestelijke ontwrichting.
Bush & Blair zijn in feite ook Stalinistische Moralisten, tweelingbroers dus van Khamenei en daartegen is maar een kruid gewassen: Vervrouwelijking van de maatschappij, benadrukking van de kracht van intelligentie, zachtmoedigheid en compassie.
De vertegenwoordiger van dat humanisme in Iran is de man die momenteel president is, Muhammed Khatami. Hij pleit voor een intellectueel reveil en voor het aangaan van de dialoog met de oppositie, maar zijn positieve, optimistische pogingen een samenleving op te bouwen waarin niet de pessimistische wetten van de gevangenisbouwers gelden, worden afgeremd door de Khoneiny-aanhangers, waarvan Khamenei een belangrijk vertegenwoordiger is.
Dat zaken als moraal, waardigheid, rechtvaardigheid en welvaart positieve gegevens zijn zal niemand ontkennen. De Koran is in het leven geroepen door de profeet Mohammed en zijn aanhangers om de willekeur en de verdierlijking van zijn tijd tegen te gaan. Dat Khamenei echter niet bereid is de beroerde positie van de vrouw tijdens Mohammeds leven toe te schrijven aan de meedogenloze, dierlijke sterke mannen-mentaliteit, een mentaliteit waar het begrip 'ijzeren spiritualiteit' naar verwijst, maakt van hem een negatieve man - een aartspessimist die nooit van een harde, meedogenloze, aan dierlijke lusten overgeleverde moralist een zachte, genadevolle, vrouwelijke man zal maken, een man die een vrouw niet meer ziet als een gebruiksvoorwerp, maar als een gelijke, die het recht bezit nee te zeggen tegen iedereen die haar eigen identiteit ontkent.

Koran & Wetenschap
Commentaar Wim Duzijn 2002

B>Wetenschappelijke bestudering van de Koran, studie dus die gericht is op relativering en de wil de waarheid te ontdekken, wordt door fundamentalisten niet aangemoedigd.
Daarom gebruiken zij de Koran om mensen te indoctrineren en niet om hen wijsheid en inzicht bij te brengen, zoals het de bedoeling is van elke ware profeet.
Wie het artikel 'Hoe de Koran werd samengesteld' leest (gevonden op een Koran infosite - link hieronder) ontdekt dat de Koran niet gezien mag worden als een door God geschreven document.
De inzichten van Mohammed werden tijdens zijn leven mondeling doorgegeven aan vrienden en leerlingen en als ze al vastgelegd werden, dan gebeurde dat op een tamelijk chaotische wijze.
Pas na de dood van Mohammed namen zijn volgelingen het besluit de Koran een vaste vorm te geven. Die vorm werd niet door Mohammed bepaald en dus ook niet door God.
Wie die niet door Mohammed vastgelegde vorm 'heilig' verklaart en als 'Goddelijk boek' behandelt gedraagt zich als de afgodendienaren die niet God, maar de door volgelingen uit steen gehouwen afbeelding ervan vereren.
De Koran, met andere woorden, bevat inzichten van Mohammed, maar die inzichten zijn vermengd met de inzichten van vrienden en volgelingen, die gedeelten herschreven hebben, andere gedeelten weggelaten en die vervolgens een persoonlijke ordening hebben aangebracht.
Wie zich dat realiseert kiest niet voor een fundamentalistische benadering van de teksten maar probeert de geest van de profeet in de tekst te ontdekken. Want via die poging geestelijk kontakt tot stand te brengen krijgt het begrip 'godsdienst' eerst echt betekenis. Godsdienst is namelijk een poging een band tot stand te brengen met Gods Geest, niet met de priester die de menselijke tekst tot God verheven heeft.

Morele Onbeschoftheid

Citaat: President Bush is considering plans for a postwar Iraq that could keep U.S. troops in the Middle Eastern country long after President Saddam Hussein's departure.
One model being reviewed is the post-World War II occupation of Japan by an American-led military government, Secretary of State Colin Powell said Friday. Another, he said in a National Public Radio interview, is the postwar occupation of Germany.
White House spokesman Ari Fleischer said "the United States will not cut and run" if Bush considers it necessary to disarm Iraq by force under authority granted by Congress. Administration policy is that Saddam must be removed from office.
"The administration is working to find ways to help achieve stability for Iraq and for the region," Fleischer said. "And we are considering a variety of ways to do so with our international partners, with the possibility of the United Nations being involved as well." (By BARRY SCHWEID, AP Diplomatic Writer, 12-10-2002)

Amerikaans Kapitalisme Is Doodgewone Onbeschoftheid
Commentaar Wim Duzijn 2002

De les die Amerika, Engeland en het ministaatje Israël ons momenteel leren is dat kapitalisme onbeschoftheid is.
Hoewel ons aanvankelijk werd wijsgemaakt dat het de bedoeling was Irak te dwingen de resoluties van de VN uit te voeren is nu, nadat gebleken is dat Irak bereid is die resoluties uit te voeren, gekozen voor de werkelijke politiek die men op het oog had, namelijk alles waar de VN voor staat belachelijk maken: in de eerste plaats het Internationale recht natuurlijk, omdat Amerika zichzelf gelijk heeft gesteld aan Israël, dat een staat is die de totale ontkenning is van het begrip recht, een begrip dat in rechtse kringen zelfs 'antisemitisch' wordt genoemd, omdat het bestaansrecht van de Zionistische staat Israel er niet mee gerechtvaardigd kan worden.

Israël en Amerika vertegenwoordigen, ik blijf er op hameren, een STALINISTISCHE MORAAL, waarvan het kenmerk is dat de machthebber de (absolute) waarheid en het (absoluut) goede vertegenwoordigt.
Het is een op rancune en ressentiment gebaseerde burgermansmoraal, die in het verleden door Adolf Hitler werd uitgedragen. Hitler stelde, precies zoals rechts Israël en rechts Amerika dat doen, dat alleen de winnaar bepaalt wat goed en slecht is, zodat je er voor moet zorgen dat je de winnaar bent. Dat is de simplistische, anti-intellectuele kern van hun moraal.
Zinloze verhaaltjes over de zegeningen van het kapitalisme zijn doodgewone flauwekul. Het kapitalisme is niet beter dan welk ander kleinburgerlijk machtssysteem dan ook. Het kapitalisme is goed voor de slaven en slecht voor de rebellen, net als elk ander fascistisch burgermanssysteem (een systeem dus dat een meerderheid in staat stelt minderheden te onderdrukken of zelfs te vernietigen...)
Het woordje 'democratie' is binnen zo'n fascistisch systeem doodgewone onzin. Democratie kan binnen een wereld die het intellect afwijst elke onredelijke gek aan de macht brengen; dat heeft Hitler-Duitsland aangetoond.
Daarom wil Amerika Irak ook geen democratie geven, maar een door de Amerikanen geleide militaire dictatuur, die er 1) voor moet zorgen dat via showprocessen de goedheid van de bezetter wordt aangetoond en 2) er zorg voor moet dragen dat Irak niet uiteenvalt.
Met andere woorden, de fanatieke rebellen (religieuze fundamentalisten en separatisten) die Amerika nu steunt om er voor te zorgen dat het socialistische bewind in Irak er uit gaat zien als een moordzuchtige dictatuur, worden, wanneer de Amerikaanse militaire dictatuur in Irak gevestigd is op een meedogenloze wijze vervolgd door het nieuwe Amerikaanse militaire bewind - dat natuurlijk, omdat het 'goed' en 'democratisch' is, geen dictatuur mag worden genoemd, omdat de dictatuur van de goeden altijd 'vrijheid' is.
Hoe dat in zijn werk gaat hebben we gezien in Afghanistan. Vergeleken met de Amerikaanse superbommen waarmee alles wat levend is zonder enige scrupule wordt gedood zijn de gifgasbommen van Saddam Hoessein klapperpistooltjes.
De wreedheid van het Pentagon kent geen grenzen. Nog nooit eerder in de geschiedenis heeft de wereld een wreder en vernielzuchtiger leger gekend dan het Amerikaanse leger...
Dat leger beschermt ons, wordt ons voortdurend verteld. Maar dat is een fabeltje. Een leger dat in het Midden-Oosten vecht voor een oorlogszuchtige, wetteloze Israëlische dictatuur, die 'een regering van vrede' wordt genoemd, is heel simpelweg een dienaar van de wetteloosheid.
Dat leger vecht niet voor vrijheid. Dat leger kiest voor de schijnheiligheid van een ideologie die alles wat waarheidslievend is moet onderwerpen en/of doden, omdat die ideologie gewoon een Grote Leugen is.

Trillions for the bankers
DEBTS FOR THE PEOPLE
First Covenant Church Info

Originally written by the late Pastor Shelton Emory and revised and updated by Frank M. Baker, Jr., Trustee, First Covenant Church. Learn the true story of money control over America.

Mohammed: de anti-kapitalist
Commentaar Wim Duzijn 2002

Hoewel veel mensen de Islam een achterlijke religie noemen, vergeten zij er op te wijzen dat de profeet Mohamed een fel tegenstander was van het geldsysteem waar onze economie op drijft: het in particuliere handen gegeven bankierssysteem dat geld verdient met het scheppen van schuld.
Mohammed was op geldgebied een socialist. Het geld, zo is de achterliggende gedachte achter zijn verbod op het lenen tegen rente, mag nooit het bezit zijn van een kleine groep particulieren, die via het scheppen van steeds groter wordende schulden honderden miljoenen mensen in een afhankelijke positie dwingen.
Het geld is van het volk en dat betekent dat er (logisch doorredenerend) alleen maar staatsbanken mogen zijn, die niet het verdienen van geld, maar het helpen van mensen als hoogste waarde voor hun handelen hanteren.
Vertegenwoordigers van de 'First Covenant Church', een tamelijk obscuur christelijk kerkgenootschap dat in Jezus van Nazareth gelooft, maar desondanks verwacht dat het heil van de wereld afkomstig zal zijn van de twaalf stammen van Israel, dragen dezelfde gedachte uit. Omdat hun betoog op welhaast Islamitische wijze de vanzelfsprekendheid van ons kapitalistische geldsysteem ter discussie stelt is een gedeelte ervan in deze Derde Weg pagina's opgenomen (zie info hierboven)

The last sermon of Mohammed

Happiness Versus Property
Lyndon LaRouche & Social Banking

The great division between patriots and those whom President Franklin Roosevelt later denounced as "American Tories" of his time, was defined, philosophically, as a division between the followers of Gottfried Leibniz's anti-Locke "life, liberty, and the pursuit of happiness," the patriots, on the one side, and the followers of the pro-slavery dogma, "life, liberty, and property," of John Locke, on the opposing side.

The central issue of this continuing, principal philosophical division between patriots and Tories in today's U.S.A., is otherwise expressed, on the one side, by the Preamble of the Federal Constitution, in which three great universal principles of the whole Constitution are defined, as these are in contrast to, on the other side, the pro-Locke Preamble of the Constitution of the treasonous Anglo-French-Spanish puppet, that slaveholders' insurrection known as the Confederacy.

In a sound nation-state system, as under the U.S. Federal Constitution, the power to create and regulate all forms of monetary currency, is restricted to the sovereign power of the state; no monetary power external to regulation by the state is permitted.
The properly governing objective of those acts of creation and regulation, is to control the behavior of the effects of circulation of money, that for the purpose of fostering results which will coincide with desired intentions of physical-economic goals serving the maintenance and improvement of the general welfare.

The relevant moral and economic-science principle is, that no alien power not fully accountable to the sovereign nation-state government for the effects of its practiced policies, should be allowed to exist as a power above the sovereign nation-state.

Islam & The World Order
Al-Ahram Weekly, 10/16-10-2002

Since the collapse of the Soviet Union, the US has been working to fashion the rest of the world in its image.
In particular, US support for authoritarian regimes, its lack of support for a fair solution to the Israeli-Palestinian conflict, and the growing disparity between rich and poor in the world today are issues that continue to fuel discontent.
Two years of the second Intifada and the reoccupation of the West Bank by the Israeli army have also refocused Arab attention on Palestine.
Israel's hegemonic role in the region is a cause of great concern for Arabs on the eve of a possible US-led war on Iraq, since the blind support of the Bush Administration for the Sharon government in Israel is seen by many Muslims and Arabs as a virtual declaration of war upon them. (George Giacaman)

The writer is dean of Graduate Studies at Birzeit University and director of the Palestinian Institute for the Study of Democracy, based in Ramallah, Palestine.

Islam & De Democratische Mythe
Commentaar Wim Duzijn 2002

George Giacaman geeft drie oorzaken aan die volgens hem binnen de wereld van de Islam Amerika-haat in de hand werken:

President Hussein: founder of democratic march in Iraq
Iraq Daily, 13-10-2002

President Saddam Hussein paid democracy special attention, and gave it more depth and activity to enlarge its representation base, which was developed round the years of glorious 17-30th July Revolution.
President Saddam Hussein has put forth, for the first time following the year 1979, the question of permitting the formation of parties other than the parties of the national, progressive and patriotic front parties, but the aggressive war launched by the Iranian regime on September 4th 1980 postponed this question.

In 1988, President Saddam Hussein put for discussion the subject newly during the joint meeting of the Revolution Command Council and Regional Command of ABSP, which was devoted to discuss the practical bases to form new parties to contribute in promoting democratic process in Iraq within new stages of multi-parties.
The meeting’s discussions was complemented in a second joint meeting in 1989 chaired by President Saddam Hussein concentrated on three axes.

Edward Said: Beangstigend, Deprimerend Simplisme
Edward Said, in Uitpers okt. 2002

"Als een jaar geleden het doel van diegenen, die een van de ergste misdaden tegen de mensheid in vredestijd begingen, erin bestond de wereld op te delen in een islamitisch en Amerikaans kamp, dan is het tekenend voor de jammerlijke toestand van ons politiek en cultureel discours, dat zo veel intellectuelen aan beide zijden van deze absurde grens zich hebben aangesloten bij deze strijd.
Als man, die altijd tot meer dan één cultuur heeft behoord en die zijn leven heeft gewijd aan de interpretatie en de verspreiding van grote meesterwerken van Europese en Amerikaanse auteurs, ergert deze bijzondere ontwikkeling mij mateloos.
Mijn werk was steeds een poging om aan te tonen dat een zeer gemengde, complexe, menselijke ervaring de gemeenschappelijke noemer is van het menselijk leven en niet een abstracte, doorgaans verzonnen benadrukking van de verschillen tussen "hen" en "wij".
Ik leef en werk in de Verenigde Staten, waar ik als professor aan de Columbia University in New York van een onvoorstelbaar geprivilegieerd en rijk gevuld leven kan genieten. Toch werkt de golf van simplistische frasen die sinds de gebeurtenissen van vorig jaar over dit land spoelde op mij uitermate beangstigend en deprimerend in."

Israel Shamir & Christus

For many years, a son of enlightened parents, I could not force myself to enter a church. I did not spit at seeing church, as my great-grandfather would, but I was taught to despise Christianity, “a silly prejudice”.
The Jewish faith was never considered to be a prejudice in our circles. Still, a young Jewish man could toy with Buddhism or pray in ashram, or dance with Sufis, but Christianity was beyond the pale, a totally forbidden thing.
That is why many young Jews of J. Salinger’s days were looking for spirituality in foreign Buddhism: they really did not dare to embrace Christ. One could eat pork, even marry a shiksa, a slightly smaller sin, but we had imbibed hostile rejection of Christianity with our mothers’ milk...

It is particularly deadly, as spirituality of our tripartite ecumene (the Western Christendom, Eastern Orthodox world and Dar al-Islam) has been built on Christ.
The cathedrals of Rome, Assisi, Chartres, Köln and Canterbury, mosques of Damascus, Baghdad and Jerusalem, paintings of Botticelli, Andrei Rublev and Blake, great poetry of Rumi and Elliott, Block and Brodsky flow from this rock. It is as basic as water and earth for our civilisation. Even books arguing with Christianity: Rabelais and Voltaire, Mayakovsky and Marx still are based on it.
Removal of Christ kills the Western civilisation as certainly as poisoning its air does. (Israel Shamir: Freak Factory, 17-10-2002)

Commentaar Wim Duzijn 2002:

Israel Shamir, die door het ouderwets-zionistische, op gelijkschakeling gerichte, partijapparaat als een zelfhatende zonderling wordt afgeschilderd, is een religieuze man die Christus, Socialisme en het Jodendom aan elkaar probeert te koppelen.
Net als andere kritische Israëli's ergert hij zich aan het ouderwetse bijgeloof van religieuze leiders dat Christus de grote vernietiger van het jodendom zou zijn. Nog altijd, zo stelt hij, weigeren ouderwetse joden het evangelie serieus te nemen en nog altijd weigeren zij in Jezus een onafhankelijke denker te zien die op een hele simpele wijze streefde naar verlichting: bevrijding dus van de onzinnige last van een bekrompen, hersenloos, op isolatie en afzondering gericht verleden.
Die afwijzing leidt ertoe dat in Amerika rechtse christenen zich tot het zionisme bekeren. Ze noemen zichzelf christelijke zionisten, mensen die Jezus zeggen te aanbidden, maar die tegelijkertijd ermee akkoord gaan dat hun verlosser (die een verlichter wil zijn, iemand dus die op een socialistische wijze de strijd aanbindt met oude vormen en gedachten) eeuwig aan het kruis blijft hangen.
Israel Shamir is een socialist die het oude socialistische verlichtingsideaal (strijd tegen oude vormen en gedachten) nog serieus neemt. Als socialist ervaart hij het gelijkheidsideaal binnen het christendom (dat de ontkenning is van de gettomentaliteit van het groepsgebonden zionisme) als positief en dat is ook de reden waarom hij Christus (de sociale boodschap van het evangelie) verkiest boven diegenen die in Christus alleen maar 'het kwaad' willen zien.

No wine for Khatami
Pravda, 19-10-2002

Koran 47, Mohammed, 15: Here is) the description of the Garden which the righteous are promised: in it are rivers of water unstaling; rivers of milk of which the taste never changes; rivers of wine, a joy to those who drink; and rivers of honey pure and clear. In it there are for them all kinds of fruits; and Forgiveness from their Lord. (Can those in such Bliss) be compared to such as shall dwell for ever in the Fire, and be given, to drink, boiling water, so that it cuts up their bowels (to pieces)?

King Juan Carlos I of Spain accepted the post of Honorary Chairman at the Third World Gastronomy and Wine Congress.