De Derde Weg - 10

  • According to Bush, terrorists "make no distinction among military and civilians." In other words, terrorists attack civilians.
  • Bush also lambasts the terrorists because, "They want to overthrow existing governments in many Muslim countries, such as Egypt, Saudi Arabia, and Jordan."
  • Bush is offended that Al Qaeda's "goal is remaking the world -- and imposing its...beliefs on people everywhere." Everyone knows that is the job of the United States and western transnational corporations. After all, what is globalization except remaking the world so everyone believes in the West's "universal values?" Dennis Florig

    • Haviken Domineren Wereldpolitiek - Christus & Kapitalisme
    Tony Blair & de vernietiging van het Recht - A state with an army
    Norman Finkelstein pleit voor nuchterheid
    De wereld volgens Lyndon LaRouche
    Zionistisch Nederland & Het recht

    Israel vernietigt hoofdkwartier Arafat in Ramallah
    n.a.v. zelfmoordaanslag Hamas


    foto's: AP - Laurent Rebours, 21-9-2002

    "The siege on Arafat appears to be the government's attempt to divert attention away from its inability to prevent terrorism and its unwillingness to propose a political channel that would bring hope to Israelis and Palestinians alike." Ha'aretz Editorial, 21-9-2002

    Haviken Domineren Wereldpolitiek
    Tom Ronse, Groene Amsterdammer, 14-9-2002

    «Nadat ze zelfs door de meest conservatieve presidenten waren beknot, domineren de haviken eindelijk de Amerikaanse politiek», stelt professor Immanuel Wallerstein van Yale University.
    «Hun standpunt is duidelijk: de VS bezitten overweldigende militaire macht en ook als vele buitenlandse leiders het gebruik daarvan onwijs vinden, kunnen en zullen zij niets doen als Washington zijn wil oplegt.»
    De haviken gaan ervan uit, meent Wallerstein, dat de oppositie tegen Amerika’s unilaterale koers, zoals inzake Irak, louter verbaal en dus niet significant is. Niemand wil de goede relaties met Washington op het spel zetten. Maar hij gelooft dat de haviken zich vergissen en dat hun beleid het verval van de Amerikaanse hegemonie inluidt.

    Op economisch vlak dreigen de VS hun leidende positie te verliezen omdat ze zich blindstaren op het vergroten van hun militaire voorsprong.
    De VS (vijf procent van de wereldbevolking) nemen nu 45 procent van de totale militaire uitgaven van de wereld voor hun rekening en tachtig procent van de totale militaire research.
    Amerika geeft meer uit aan militaire research dan de totale defensiebegrotingen van Duitsland en Groot-Brittannië samen.
    De achilleshiel van de Amerikaanse hegemonie is niet militair maar economisch. «Het Amerikaanse economische mirakel van het voorbije decennium werd gevoed door investeringen van 1,2 miljard dollar buitenlands kapitaal per dag, die nodig zijn om het handelstekort, nu 450 miljard dollar per jaar, te dekken», schrijft Tony Judt in de New York Review of Books.
    «Die enorme investeringsstroom hield de aandelen hoog, de inflatie en de rentevoeten laag en de binnenlandse consumptie op recordniveau. Elk ander land met zulke tekorten zou allang in de handen van het Internationaal Monetair Fonds zijn.»

    Godfatherly Global Justice
    Edward S. Herman

    "The politicisation of the system of global justice has reached new heights over the past decade, with the U.S. Godfather asserting his firmer hegemonic position with an arrogance that is a throwback to Secretary of State Richard Olney's statement back in 1895 that "the United States is practically sovereign on this continent, and its fiat is law upon the subjects to which it confines its interposition."
    Today, by U.S. fiat, a U.S. target anywhere on the earth is almost automatically put under the siege of sanctions, bombing and/or invasion, and possible incarceration of the demonised leader (Manuel Noriega and Panama, Saddam Hussein and Iraq, Slobodan Milosevic and Yugoslavia).
    On the other hand, a U.S. ally can commit really massive human rights violations and war crimes and be entirely free from penalty, receive economic and military aid and diplomatic support and be treated as an honoured leader (Suharto, until May 1998, Croatia's Franjo Tudjman till his death in 1999, Ariel Sharon today), and can retire in comfort (Haiti's Cedras, El Salvador's Guillermo Garcia, Indonesia's Suharto)."

    E Pluribus Unum - "Out of Many, One"
    Commentaar Wim Duzijn 2002

    Hoewel je als intelligent mens eigenlijk niet kunt - of wilt - geloven dat wat nu gebeurt echt harde werkelijklheid is, kun je er niet aan ontkomen - juist omdat je intelligent wilt blijven - de confrontatie aan te gaan met de oneindige domheid van mensen die in jouw verbaasde ogen gewoon 'gek' zijn.
    Dat de wereld geregeerd kan worden door gekken is een logisch uitvloeisel van onze waanzinnige religieus-politieke denksystemen die niet de eenheid, maar de verdeeldheid, de versplintering en de atomisering benadrukken.
    Die foute denkwijzen waar we voor gekozen hebben maakt het mogelijk dat gekken de gruwelijke gevolgen van hun waanzin af kunnen wentelen op zondebokken, waarvan het kenmerk veelal is dat ze niet schuldig zijn, maar een sta in de weg.
    Wie niet behoort tot het leger van zondebokken, die vaak op de meest gruwelijke wijze moeten creperen temidden van rijke onverschilligen, zal zich niet druk maken over zoiets onzinnigs als dualistische geloofsvormen die tot zondebokdenken leiden, maar desondanks is het noodzakelijk er op te wijzen dat gewetensvorming (essentie van morele ontwikkeling) niet mogelijk is in een versplinterde wereld.
    Wie echt iets veranderen wil moet gaan inzien dat het motto 'Eenheid scheppen uit veelheid' dat Amerika ooit heeft opgenomen in het Amerikaanse staatswapen ten grondslag moet liggen aan elke vorm van spiritueel denken die wil streven naar wat men 'een nieuwe wereldorde' noemt.
    Het is daarom een ronduit trieste zaak dat Amerika zichzelf heeft uitgeleverd aan een ideologie, het dor de neoliberalen gesteunde zionisme, een mengeling van messianistische (quasi-religieuze) grootheidswaan en ouderwets kapitalisme, dat de ontkenning is van de democratische "Out of Many, One" - gedachte.
    Dat Amerikaanse zionisme (Amerika en Israel zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden) heeft gekozen voor een neoconservatief of neoliberaal, Christus- of eenheid-ontkennend christendom, dat gedreven wordt door een exceptionalistische "One Above Many" gedachte.

    Omdat wij in het Westen rijk zijn maken we ons er niet druk over. Wie in een dure 'Bentley' rijdt op weg naar het eigen huis van een paar ton zal er niet over peinzen om te luisteren naar eerlijke, serieuze mensen die hem een geweten willen geven...
    Hij zal waarschijnlijk op zoek gaan naar opportunistische bedriegers en huichelaars die hem een tasje met schijnheilige moralistische 'statements' in handen geven waarmee hij zijn dure 'Bentley' kan beplakken: farizeïsme dus, waarmee huichelaars alle eeuwen door eerlijke serieuze mensen het leven onmogelijk willen maken.
    Eenheid in verscheidenheid nastreven is een prachtig principe en zou daarom door Amerika verdedigd moeten worden, maar natuurlijk niet op een manier die de pluriformiteitsgedachte vernietigd, door het aanmoedigen van kil, geestloos kapitalisme dat alleen maar de schijnheilige, zinloze leuzen uitbrakende domheid aan de macht brengt, maar door het verdedigen van het Derde Weg denken dat zowel de mensen die naar gelijkheid streven, als de mensen die naar vrijheid streven helpen wil.

    Het Amerika van de exceptionalisten (de luitjes die moraal aan geld en macht koppelen) wil de gelijkheidsgedachte, die wordt uitgedragen door de Verenigde Naties, vernietigen.
    Amerika plaatst mensen die naar gelijkheid streven tegenover verblinde ideologen die uit angst voor het gelijkheidsdenken hun vrijheidsverlangen hebben omgezet in het verdedigen van fascistisch ongelijkheidsdenken.
    Waaruit we de conclusie mogen afleiden dat Amerika weer moet terugkeren naar de christelijke (anti-zionistische) eenheidsgedachte, die - juist omdat zij het gelijkheidsdenken niet afwijst - in staat is uit verscheidenheid eenheid te smeden.

    E Pluribus Unum
    Out of Many, One

    We aided the war on al-Qa'ida, says Iraq
    By Kim Sengupta, Independent.co.uk, 23-9-2002

    raq has accused the United States of spreading false propaganda by claiming Baghdad has links with al-Qa'ida, despite knowing that Saddam Hussein is helping in the fight against the Islamists.
    The US Defence Secretary, Donald Rumsfeld, claimed that al-Qa'ida was given refuge in northern Iraq after the collapse of the Taliban regime in Afghanistan. But Tariq Aziz, the Iraqi Deputy Prime Minister, said in Baghdad that his country had given arms and ammunition to Kurds who were attacked by al-Qa'ida.
    Mr Aziz, who is Christian, insisted that the secular Iraqi government has always been against Islamists. He said that members of al-Qa'ida had attacked forces of the Patriotic Union of Kurdistan (PUK), led by Jalal Talibani, and the Kurds had then sought help from Baghdad.
    "We gave Talibani weapons and ammunition, we helped as much as we could," said Mr Aziz. "We are not allowed of course to go into what is called the semi-autonomous region of Kurdistan physically, but the help we gave helped Talibani in his fight for it.
    "Talibani was among the opposition leaders who went to Washington and spoke to Dick Cheney [US Vice-President] and Rumsfeld. He told them what had happened, so they must know."

    Christus & Kapitalisme
    Commentaar Wim Duzijn 2002

    Waar staat in het evangelie te lezen dat Amerika het recht heeft via leugens, bedrog en volksmisleiding het kapitalisme en het zionisme uit te dragen in de Arabische wereld?
    George W. Bush is (1) een christelijke zionist en (2) een ouderwets kapitalist en dat is hij omdat hij een herboren christen is, een heel merkwaardig soort christen, iemand die momenteel als een ware zendeling de wereld intrekt met een tasje vol goud, rechtse zionistische leugens en een groot Amerikaans kanon.
    "We moeten", zo stelt hij, "vechten voor vrijheid en democratie".
    Heel leuk natuurlijk. Maar wanneer hij die boodschap echt serieus zou nemen dan zou hij onmiddellijk aftreden, omdat zijn huidige optreden niets anders is dan een ontwaarding van de begrippen vrijheid en democratie.
    Eigenlijk zouden voorstanders van vrijheid en democratie in Amerika een wet moeten aannemen waarin duidelijk wordt bepaald dat iedereen die een herboren christen is, een zionist of lidmaat van welke enge sektarische groepering dan ook, geen president van Amerika mag worden.
    In dat geval zou ik een beetje vertrouwen krijgen in de mooie woorden van een man die nu al jarenlang aantoont dat hij een onzelfstandige buiksprekerpop is die alles doet om aan te tonen dat hij niet de man is die hij eigenlijk zou moeten zijn: een vrouwelijke vent die erg gevoelig is, een karakterbeeld dat zich weerspiegelde in de verkiezingsleus 'Conservatisme met Compassie'.

    Juist omdat ikzelf ook serieus en gevoelig ben houd ik van gevoelige watjes. Ik verafschuw lompe boeren die een ander alleen maar willen zien als een object dat gebruikt en misbruikt kan worden. Daarom ben ik ook tegen het Amerikaanse kapitalisme, omdat die vorm van kapitalisme gevoelige watjes - vooral wanneer ze arm zijn en niet behoren tot de zichzelf verrijkende, aan alles en iedereen schijt hebbende intellectuele elite - op een genadeloze wijze vertrapt, vergruizelt en vermoordt.
    Dat kille kapitalisme schept gevoelloze monsters, omdat het een onmenselijk, anti-spiritueel denksysteem is waarin geld en macht het spirituele principe van het 'vader- en moederschap' hebben verdrongen.

    In Nederland was er maar een politicus die ooit het belang van die twee begrippen heeft benadrukt. Dat was de rebelse eenling Pim Fortuyn, die in zijn boek 'De Verweesde Samenleving", heel duidelijk aangaf dat politiek leiderschap gebaseerd moet zijn op twee eeuwenoude waarden: vaderschap en moederschap.
    Duizenden jaren geleden al wisten politieke leiders dat die zaken het fundament vormen van behoorlijk bestuur, maar in Amerika hebben kapitalisten en (christelijke) zionisten de wereld op zijn kop gezet en worden geld en macht boven vaderschap en moederschap geplaatst.
    Daarom wordt er gelogen en bedrogen en wordt het begrip 'democratie' gebruikt om andere landen het tegen het moederschap gerichte kapitalisme op te dringen, niet op een eerlijke directe wijze, door te stellen dat alles wat socialistisch (moederlijk) is naar de hel kan lopen, omdat de rijken rijker en machtiger moeten worden, maar op een slinkse, hypocriete wijze, door op een zalvende wijze te spreken over 'free enterprise'.
    Hoe vaker men dat woordje 'vrije mark' gebruikt, hoe feller mijn antikapitalisme wordt. En wat me gedurende mijn antikapitalistische schrijfuurtjes het meest ergert is dat de rechtse staat Israël, die in het verleden altijd vol trots zijn socialistische kibboets-experimenten aan de wereld toonde, dat woordje 'kapitalisme' momenteel gebruikt om het socialistisch-seculiere Irak verdacht te maken.
    Irak moet kapitalistisch woorden zeggen Ariel Sharon (een Likudnik) en Shimon Peres (de man van de Arbeiderspartij).
    OK, zeg ik dan, schrap dan het woordje 'kibbutz' uit het zionistische woordenboek en doe niet net alsof je sympathie hebt voor het socialisme, door in allerlei voorlichtingsboekjes plaatjes te tonen van dansende Israëlische boeren en boerinnetjes die vrolijk "havvanakiela" aan het zingen zijn, want dat is natuurlijk volstrekt absurd wanneer je met bot geweld de seculiere, socialistische bewegingen in de wereld aan het vernietigen bent.
    Irak is een seculiere, socialistische staat. Die staat verwacht van alle inwoners dat ze het socialisme verdedidgen, zoals Amerika van al haar burgers verwacht dat ze voor het kapitalisme kiezen.
    Zoals rechts Amerika al diegenen die het kapitalisme willen vernietigen als staatsvijanden beschouwt, zo beschouwt links Irak al diegenen die het socialisme en de seculiere staat afwijzen als staatsvijanden.
    Wat is het verschil? Waarom zijn wij in het Westen goed omdat wij willoos voor het kapitalisme kiezen? Waarom vinden wij het gewoon dat essentiële onderdelen van de samenleving zoals openbaar vervoer, gezondheidszorg, woningbouw en cultuur via 'privatisering' in handen worden gegeven van doodgewone geldwolven?
    Welke cultuur verdedigt een geldwolf? Niet een zachtmoedige christelijke cultuur in ieder geval, want zodra een geldwolf verlies maakt heeft hij gefaald - een absurde zaak natuurlijk omdat in een echte christelijke wereld nooit wordt ge praat in termen van winst en verlies.
    "We moeten streven naar een vrije, open samenleving", stelt George Bush. Maar wanneer een anti-zionistische socialist zijn vrije, open wereld binnen wil treden, dan word er al snel een groot hek voor zijn neus geplaatst, met daarop het niet bijzonder democratische bordje "Verboden Voor Ongewenste Vreemdelingen".
    Zo gaat dat toch altijd met hypocriete machthebbers...
    Jezus (de man die George Bush als zijn grote voorbeeld wil zien) was een sociaalvoelende vreemdeling. Dat was de essentie van zijn verlosserschap.
    Hij was een buitenbeentje dat het als zijn taak zag een op onderdrukking en uitbuiting gerichte wereld te overwinnen. En juist omdat hij een vreemdeling was hoorde hij nergens bij, helemaal al niet bij de gesloten wereld van het vals-morele zionisme en het vals-morele kapitalisme, die op zo'n fanatieke wijze verdedigd wordt door de herboren christen George W. Bush.
    George Bush zou voor zichzelf (en zijn compassievolle conservatisme) moeten kiezen.
    Als hij dat doet kan hij niets anders zeggen dan: "Ik ben een gevoelige vent, een man met moederlijke eigenschappen, die in een keiharde wereld niet leven wil. Daarom woon ik ook liever in Texas, op het platteland, in een boerderij die gezien kan worden als een symbool, een verwijzing naar ongecompliceerde, op warmte en huiselijkheid gerichte vrijheid. (een verlangen dat uitgesproken wordt door Ariel Sharon, die op een naieve, anti-kapitalistische, wijze stelt dat hij zijn geluk ontleent aan bloemen....!)
    Maar hij doet dat niet en dat betekent dat zijn mooie kapitalistische wereld niet deugt.
    Wanneer een gevoelige vent, die president is van het machtigste land van de wereld, niet in staat is gevoelige mensen te verdedigen, wanneer zo'n man de meest keiharde conservatieve havikken tot leiders van de wereld uitroept en willoos hun compassieloze bevelen opvolgt, dan leven we in een soort hel, een principeloze werkelijkheid die alleen maar verdragen wordt door mensen die het gevoel (de Moeder) hebben afgezworen, op een directe wijze, door hard te worden, of indirect, door via geld en macht vluchtheuvels voor zichzelf in het leven te roepen...: een asociale werkelijkheid waar we als vrije mensen niet trots op hoeven te zijn.

    The History of Hashomer Hatzair
    and The Kibbutz Artzi Federation

    Hashomer Hatzair, the initial Zionist youth movement, was founded in Eastern Europe on the eve of the First World War.
    Many Jewish youth, affected by the process of modernization which had begun among Eastern European Jewry, sought a means of maintaining their Jewish identity and culture outside the stifling barriers of the shtetl and of Orthodox Jewish life.
    In its early stages the movement was heavily influenced by the Scout Movement organized by Baden-Powell and it embraced scouting as a basic principle to teach ghetto youth self-reliance, outdoor life and a love and knowledge of nature.
    Hashomer Hatzair forthwith adopted a Zionist ideology and stressed the need for the Jewish people to normalize their lives by changing their economic structure (as merchants) and to become workers and farmers, who would settle in the Land of Israel and work the land as "chalutzim" (pioneers).
    They were influenced, as well, by the burgeoning socialist movement, and they dreamt of creating in their new homeland a society based on social justice and equality.

    The Kibbutz Artzi Federation in the State of Israel

    In the first years of the new state the Kibbutz Artzi took an active role in settling new kibbutzim. The kibbutzim played an important part in reclaiming the barren lands, in absorbing new immigrants and in securing the borders of the country.
    However many of the functions that had been fulfilled by the kibbutz movement in the pre-independence period were now taken over by the state. The central role that the kibbutz had played diminished and with it the attraction of the kibbutz to young people....
    During the 1960's and 70's the standard of living of the kibbutzim rose immensely and they no longer needed to struggle to eke out a bare existence.
    In this last decade, the Kibbutz Artzi, together with the entire kibbutz movement, has been going through one of its most difficult crises.
    The change of government in the late Seventies; the revision in the direction of the national economy, which affected all the productive areas of the economy; a delay in adjusting the internal organization and administration of the kibbutz to the new conditions, all brought on economic difficulties, and in its wake an undermining of confidence of many of its members...

    Palestijnen & de Kibboetsbeweging
    Commentaar Wim Duzijn 2002

    Hoewel Ariel Sharon een natuurromanticus is stelt hij - vanwege zijn onvermogen het zionisme los te laten - alles in het werk om gevoelsmatige band die het zionisme ooit had met het land (dus niet met de bijbel of het economische opportunisme) te vernietigen.
    Israel wordt meer en meer een kille machosamenleving waarin alle gevoelens van romantiek die in de begintijd van het zionisme onder joden leefden verdwenen zijn. Merkwaardig daarbij is dat Sharon de band met de natuur wel ontdekt bij Palestijnen, en dat zijn nu uitgerekend de mensen die hij niet wil toelaten, omdat het rechts-religieuze zionisme hem dat verbiedt...
    Het zou logisch zijn om Palestijnen bij de Kibboetsbeweging te betrekken. Palestijns-Israelische kibboetsen oprichten dus, die open worden gesteld voor al die Palestijnse vluchelingen die zich in willen zetten voor de ontwikkeling van het land
    Fanatici hanteren echter onzinargumenten, zoals 'dan is het land niet joods meer', maar wie boer is weet dat er geen 'joods land' bestaat
    Een bloem is niet joods of Islamitisch, een bloem draagt alleen maar universele schoonheid uit en voelt zich prima op zijn gemak in de zorgzame handen van wie dan ook.
    Wie het land op de eerste plaats zet, praat niet meer in termen van 'joods' of 'niet-joods'. Hij gaat samen met anderen na gedane arbeid voor zijn huisdeur staan en kijkt vol tevredenheid neer op een schoonheid die binnen de landloze, tegen de natuur gerichte wereld van brutale, agressieve kapitalistische macho's volledig verloren is gegaan.

    "My strength has nothing to do with political apparatus.
    I get my strength from nature, from flowers."

    Ariel Sharon,
    Guardian 7-11-2002

    Arafat & Het Stinkende Smerige Hol
    Frank van Vliet, Telegraaf 23-9-2002

    Het Israëlische leger is gisteravond in Ramallah na drie dagen gestopt met het stelselmatig neerhalen van gebouwen in het hoofdkwartier van Yasser Arafat.
    Van het enorme complex zouden nu nog slechts de verblijven van de Palestijnse leider overeind staan. Wel heeft Israël de waterleiding die een deel van het weekeinde was afgesloten, weer aangesloten, maar de elektriciteit zou nog niet werken. Het doel van de actie is Arafat het leven zo ondraaglijk te maken dat hij het land verlaat.

    Een hoge legerofficier zei dat de leefomstandigheden van Arafat worden teruggedrongen "tot een stinkend, smerig hol".

    De Israëlische onderminister van Defensie Weizman Sjiri zei gisteren sarcastisch dat het Arafat vrij staat om uit Ramallah te vertrekken, maar dat hem niet zal worden toegestaan terug te komen.
    "We geven hem een enkele reis, op een waardige manier", aldus Sjiri. "Als hij besluit te vertrekken, zoeken we een goed plekje voor hem."

    Tony Blair & de vernietiging van het Recht

    "Groot-Brittannië zegt onweerlegbare bewijzen te hebben dat Irak bezig is met het ontwikkelen van massavernietigingswapens. 'We moeten Saddam daarom tegenhouden', zei premier Blair maandagavond tegen zijn ministers tijdens een extra kabinetsvergadering. "Volkskrant, 24-9-2002

    Commentaar Wim Duzijn 2002:

    Wanneer de leiders van twee landen, George W. Bush & Tony Blair, doelbewust leugens gaan vertellen, is het einde van de rechtstaat nabij.
    Washington ontwikkelt momenteel een politiek van 'preventieve acties'. Dat wil zeggen dat alleen al het vermoeden dat je in de toekomst iets slechts zou kunnen doen aanleiding kan zijn tot strafrechterlijke vervolging.
    Goedkeuring van een dergelijk beleid betekent dat we - precies zoals de an het goede (Engeland, Amerika, Israel en 'the coalition of the willing') dat wil - kiezen voor selectief recht.
    Goed is diegene die lakei wil zijn (de opportunist, de onverschillige, de farizeeër).
    Slecht is diegene die de macht wil controleren (de anarchist, de man met principes, Christus, etc..).

    Tariq Aziz pleit voor onafhankelijkheid,
    onpartijdigheid en eerlijkheid

    In een vraaggesprek met Nederlandse journalisten veroordeelt Tariq Aziz het buitenlandse beleid van Nederland. Nederland, zo luidt zijn stelling, gedraagt zich alsof het de lakei is van Amerika.
    Het antwoord van Jaap de Hoop-Scheffer, minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet van Jan-Peter Balkenende luidde: "De moordzuchtige dictator Saddam Hoessein moet gestopt worden".
    Je kunt jezelf afvragen waarom we in kwesties die Israel betreffen niet gewoon de woordvoerder van Ariel Sharon aan het woord laten... Gewoon - net zoals Amerikaanse politieke leiders dat doen - zeggen dat we 'zionisten zijn...

    Duitse verkiezingen: VS niet blij met Schröder
    Amerikaanse minister van defensie weigert te praten
    met Duitse collega - TROUW, 24-9-2002

    De Verenigde Staten weigeren tot nu toe de Duitse bondskanselier Gerhard Schröder geluk te wensen met zijn herverkiezing.
    "We doen ons best op dit moment om niets te zeggen; dat zijn orders", zei een ambtenaar van het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken tegen persbureau AFP.
    Bovendien heeft de Amerikaanse minister van defensie Donald Rumsfeld gisteren tijdens een Navo-top in Warschau herhaald dat hij de Duitse minister van defensie Peter Struck daar niet zal ontmoeten.
    Al aan de vooravond van de Duitse verkiezingen had Rumsfeld op CNN de Duitse minister van defensie aangeduid als "deze persoon", die hij niet zei te kennen.

    "A state with an army"
    Interview met de vrouw van Marwan Barghouthi
    PalestineChronicle, 23-9-2002

    In July the Israeli “justice” system, a mere rubber stamp in the hands of the Israeli army, indicted Barghouthi for, inter alia, leading the uprising and involvement in “terror” against Israel.
    Barghouthi rejected the Israeli courts’ jurisprudence, arguing that Israel’s sinister occupation and state terror against the Palestinian people, not him, ought to be on trial. Earlier this week Palestinian journalist Khalid Amayreh spoke with his wife, Um al Qassam, in Ramallah.

    Question: Why did Israel decide to try Marwan before a civilian rather than a military court as is the case with Palestinian anti-occupation activists?

    Answer: There is not really any difference of substance between Israel’s civilian and military courts.
    We have to remember that Israel is basically an army with a state, not a state with an army.
    Thus Israeli courts, whether civilian or military, are nothing but obedient tools in the hands of the Israeli military establishment and the Shin Beth (Israel’s main domestic intelligence agency). I say that because the laws which Israeli courts go by are actually made up of the accumulative military orders issued by the Israeli army. More to the point, the Sharon government chose to try my husband before a civilian court so that the world attention wouldn’t be focused on Israel’s notorious military courts where a Palestinian is guilty even if proven innocent.

    Question: Guilty even if proven innocent?

    Answer: Yes..., every Palestinian aspiring for freedom, justice, human rights, human dignity and deliverance from Israeli domination and enslavement is guilty even if he or she is not involved in any violent activity.

    HAMAS: No peace for Israel
    until the Palestine question is settled

    The founder of the Hamas movement, Sheikh Ahmad Yassin, has asserted that Israel cannot enjoy peace unless the Palestinian question, the essence of the conflict, is settled.
    In a statement to the Kuwaiti daily al-Rai al-Am (1-3-2000), Sheikh Yassin added that the return of the Palestinian refugees to their homeland and all Palestinian holy sites and territories is a basic matter for the establishment of peace in the region. (Palestine, Politics, 1/3/2000)

    Commentaar Wim Duzijn 2002

    Het fundamentele meningsverschil tussen Israel en Hamas is gelegen in de vraag of de Palestijnse vluchtelingen wel of niet mogen terugkeren. Israel weigert domweg het in resoluties van de VN vastgelegde recht op terugkeer te accepteren (zelfs een principiële erkenning, zoals voorgesteld door Uri Avnery wordt afgewezen), terwijl Hamas het recht op terugkeer op een zodanige wijze interpreteert (vestiging van een Islamitische staat) dat erkenning door Israel vrijwel onmogelijk wordt gemaakt.
    Omdat Hamas het recht aan zijn zijde heeft, het Recht op Terugkeer is een basisrecht dat erkend moet worden door Israel, zou het vanzelfsprekend zijn een gesprek aan te gaan met Hamas, waarbij bekeken wordt in hoeverre onredelijk gedrag omgevormd kan worden tot redelijke eisen, waarover op redelijke wijze onderhandeld kan worden. De onwil een dialoog aan te gaan met tegenstanders, voortvloeiend uit het rechts-fundamentalistische christelijk-zionistische vijanddenken, maakt echter elk redelijk vergelijk onmogelijk.

    Het Recht op Terugkeer

    "The right of return is a basic human right and cannot be denied in our time. I propose that the State of Israel recognize the Right of Return in principle, pointing out that the implementation of the principle will come about by way of negotiation and agreement." Uri Avnery, Israelisch vredesactivist

    "Het opgeven van het 'recht op terugkeer' naar het joodse land zoals dat tot de grenzen van 1967 heeft bestaan is een absolute conditie." Leon de Winter, Nederlander & zionist

    Hamas & Islamic Jihad

    Is Hamas the same thing as the PLO?
     No. The Palestine Liberation Organization (PLO), which is headed by Arafat, is not a fundamentalist group but the main secular, nationalist organization of Palestinian politics. After Israel and the PLO signed a peace deal in 1993, Arafat founded the Palestinian Authority (PA), a new, Palestinian-led government for the West Bank and Gaza. Hamas and the PA sometimes cooperate, sometimes compete, and sometimes clash. Hamas has cut deals with the PA, but it accuses Arafat’s regime of being corrupt and of selling out to Israel and America by participating in the peace process.

    Is Hamas the same as Islamic Jihad?
    No. Islamic Jihad is a much smaller, less organized group of Islamist radicals with closer ties to Iran. Unlike Hamas, it has no network of schools, clinics, or mosques, and it focuses entirely on terrorism. Islamic Jihad’s founder, Fathi Shikaki, was killed by Israeli agents in 1995 in Malta, and its nominal leader, Ramadan Shallah, now lives in Damascus, Syria.

    Norman Finkelstein pleit voor nuchterheid
    Citaten uit De Groene Amsterdammer, 7-10-2000

    "Norman Finkelstein, schrijver van het boek 'De Holocaust-industrie', waarin joden wordt verweten het oorlogsleed te gebruiken om zichzelf te verrijken, "werd in de Volkskrant afgeschilderd als een griezelig geval, iemand die in het huis van zijn overleden ouders is blijven wonen — beiden joodse kampslachtoffers — samen met twee papegaaien, hij barst blijkbaar voortdurend in huilen uit en is een joodse zelfhater, die met zijn kwaadaardige polemiek schade toebrengt aan de nagedachtenis van de oorlogslachtoffers....

    Max Arian (De Groene): In uw boek schrijft u dat de belangstelling voor de holocaust pas begon in 1967, na de door Israel gewonnen juni-oorlog. Is dat niet eenzijdig en simplistisch? Er zijn ook andere oorzaken. Het kostte tijd voordat de omvang van de jodenvervolging doordrong en men kon geloven dat het werkelijk zo erg was geweest.

    Finkelstein: «Het klopt niet dat de holocaust-overlevenden niet over hun ervaringen wilden praten, zoals vaak wordt gezegd. In feite zijn de belangrijkste memoires direct na de oorlog geschreven, zoals het boek van Primo Levi. Er was een politiek besluit genomen dat er niet meer over moest worden gepraat om het bondgenootschap van de VS en het nauwelijks gedenazificeerde Duitsland niet te verstoren.
    Ik vind het grappig dat men beweert dat mijn analyse eenzijdig en simplistisch is. De standaardverklaring is dat de zorg om Israel in 1967 de herinnering aan de jodenvervolging deed herleven, dat is pas een eenzijdige en simplistische verklaring!
    Het was niet de zorg om Israel, maar juist het besef van de kracht van Israel in het Midden-Oosten waardoor men zijn kaarten op Israel ging zetten en de holocaust belangrijk werd om het bestaan van Israel te verdedigen.» (De Groene, 7-10-2000)

    Finkelstein - Wikipedia info:

    De Holocaust-industrie (2000) is een boek van de Amerikaanse politicoloog en historicus Norman Finkelstein.
    De volledige titel luidt: De Holocaust-industrie: bespiegelingen over de exploitatie van het joodse lijden.
    De oorspronkelijke Engelstalige titel luidt: The Holocaust Industry - Reflections on the Exploitation of Jewish Suffering. Het vormt een gedocumenteerde aanklacht tegen vermeende praktijken van Joodse belangengroepen...
    Finkelstein maakt een consequent onderscheid tussen de nazi-Holocaust, de historische gebeurtenis, en de Holocaust, met hoofdletter, als PR-campagne die volgens Finkelstein sinds 1967 in vooral de Verenigde Staten wordt gevoerd. Dit noemt hij de Holocaust-industrie.
    Hij schrijft in dit boek over een 'industrie', die er uit bestaat de nazi-Holocaust te gebruiken om macht en geldelijk gewin te vergaren. Deze industrie zou geleid worden door Amerikaanse Joodse organisaties die uit zouden zijn op etnische suprematie en politiek en financieel gewin.

    Veiligheidsraad eist terugtrekking Israelische troepen
    Ha'aretz [Israel], 24-9-2002

    UN Security Council resolution calling for an Israeli troop withdrawal from West Bank cities is unbalanced, Israeli officials said Tuesday, expressing disappointment that the United States did not apply its veto.

    Palestinians welcomed the resolution, but said the most important thing now was to see it implemented. The 14-0 vote, with a U.S. abstention, was seen a victory for the Palestinians and their Syrian backers on the council.
    Nabil Abu Rudeineh, a adviser to Arafat, praised the council. "The UN Security Council decision is a step in the right direction," he said. "This abstention by the United States is a clear criticism of Israel and its actions on the ground."
    Palestinian cabinet minister Saeb Erekat said resolutions alone were not enough. "We don't want this resolution to be added to the pile of resolutions, because Israel is the champion of nations undermining Security Council resolutions and not implementing Security Council resolutions," he said. "We need to see such resolutions implemented."
    Palestinian UN observer Nasser al-Kidwa accused Israel of defying three decades of Security Council resolutions and asked the 15-nation body to "shoulder its responsibilities" and ensure these were enforced.

    The debate occurred on the fourth day of a siege of the Palestinian Authority headquarters, during which IDF soldiers destroyed virtually every structure in the compound except the one occupied by Arafat.

    Reactie Shimon Peres:
    "De resolutie bevat nuttige elementen,
    maar we leggen hem naast ons neer."

    De wereld volgens Lyndon LaRouche
    Commentaar Wim Duzijn 2002

    Citaat: "For those of us who remember Philo of Alexandria, Moses, Mendelssohn, the Yiddish Renaissance, and former World Jewish Congress leader Nahum Goldmann, there is nothing natural about the role of Zionism under Shamir, Sharon, Netanyahu, and the North American "wise guys" associated with "Mega" today.
    The Israeli state has come to function as nuclear puppet, a glove controlled by the hand of the Anglo-American "military-industrial complex." (Lyndon LaRouche)

    De Amerikaanse Democraat Lyndon LaRouche is een van die onafhankelijke buitenbeentjes die door de rechtse, zionistisch-joodse lobby in Amerika op een zeer onredelijke wijze zwart wordt gemaakt - alleen maar omdat hij de moed durft op te brengen het huidige rechtse beleid van de door Israël gesteunde (pro-zionistische) haviken in de Amerikaanse regering van kritische kantnoten te voorzien.
    Terwijl hij extreemrechts aanvalt, wordt hij door datzelfde extreme rechts in de rechtse hoek van fascisten, antisemieten, complotdenkers en vijanden van de democratie geplaatst, op zo'n fanatieke manier, dat je alleen maar kunt concluderen dat de kritiek van LaRouche elementen van waarheid moet bevatten.

    Wie een vijand van extreemrechts een ' fascist' en een 'antisemiet' noemt laat zien dat hij weinig heeft begrepen van het fascisme en het daarbij behorende antisemitisme.
    En juist vanwege dat onbegrip, het feit dus dat hier mensen aan het werk zijn die niet in staat zijn de begrippen die ze hanteren te voorzien van intellectuele inhoud, moeten we bang voor ze zijn.
    Hier zijn mensen werkzaam die niet in staat zijn op een genuanceerde wijze na te denken, mensen die elke vorm van redelijkheid overboord zetten zodra hun 'geloof' in het geding is, fundamentalisten dus, die niets anders kunnen dan intelligente waarheidlievende mensen monddood maken.
    De fanaticus denkt niet - hij oordeelt en veroordeelt. Hij gebruikt geen logica - nee, hij laat zich drijven door blinde instincten die dankzij het geloof niet gecontroleerd hoeven te worden.
    Waar een moreel (d.w.z. gewetensvol) mens na moet denken voordat hij iets doet - zichzelf moet afvragen wat de consequenties zijn van zijn handelen, daar handelt de blinde gelovige vanuit de zekerheid dat hij de wereld het 'goede' brengt.
    Dat is de reden waarom Lyndon LaRouche, die de vijand is van extreemrechts, een fascist wordt genoemd. Hij verdedigt de oorspronkelijke Amerikaanse waarden, zoals vastgelegd in de door hem hoog opgehemelde Amerikaanse Constitutie en hij pleit voor een terugkeer naar de sociaal-economische politiek van Franklin Roosevelt, die volgens hem de laatste president was die Amerika zag als een sociale natie die de eerste onder gelijken wil zijn.
    Na de tweede wereldoorlog is de politiek van Roosevelt volgens hem geleidelijk aan vernietigd, waarbij een radicale omslag plaatsvond tijdens het bewind van Richard Nixon, die sterk onder invloed stond van Henry Kissinger, een man die volgens LaRouche 'een anti-Amerikaans buitenlandbeleid' propageerde en doelbewust probeerde politieke tegenstanders uit te schakelen.

    LaRouche noemt al diegenen die het Amerikaanse gelijkheidsdenken afwijzen 'Amerika-haters'.
    Zij zijn volgens hem de vertegenwoordigers van een kleine rijke, door rechtse zionisten gesteunde, machtselite die streeft naar de totstandkoming van een Groot Anglo-Amerikaans Wereldrijk, waarin iedereen verplicht is te buigen voor de twee hoogste waarden die het Rijk ("The Empire") kent: Geld en Macht.
    Iedereen die weigert de macht van het Grote Geld te erkennen (met name moslims en socialisten) moeten in een positie van nederigheid worden gedwongen. Daartoe is het nodig moslims en socialisten zwart te maken. De mensen moeten gaan inzien dat moslims en socialisten gevaarlijke duivels zijn die de hele wereld willen vergiftigen met hun duivelse onwil zich te onderwerpen aan 'de goeden'.
    Moslims en socialisten zijn de vijanden van wat het establishment 'het goede' noemt. Dat goede moet zich verdedigen en de mensen duidelijk maken dat het nooit anders is geweest dan goed en zuiver.
    Het goede (vertegenwoordigt door Israel en Amerika) is niet iets simpels, iets eenvoudigs, nee, het goede is 'Het Eeuwig Goede' dat als taak heeft 'het kwaad' te bestrijden (denk aan 'the axis of evil').
    Het Goede is de Alfa en de Omega van ons bestaan. Met het Goede is een eindpunt van de geschiedenis bereikt en daarom moet iedereen die iets nieuws wil beginnen verwijderd worden.
    We hebben, zo luidt de ideologie van de goeden, het einde van de geschiedenis bereikt. Dat eindpunt is het christelijk-zionistische messianisme en het daarbij behorende kapitalisme.
    LarRouche noemt de vertegenwoordigers van deze kapitalistisch-Messiaanse ideologie (hij noemt ze "The Utopistst") gek en gevaarlijk. Ze miskennen de pluriformiteitsgedachte, weigeren de rechten van andersdenkenden te erkennen, maken van Amerika een vampiristisch land, dat om ongeremd te kunnen consumeren andere landen leeg moet plunderen, en ze ontkennen de rol van internationale organisaties die zich baseren op de gelijkheidsgedachte waar Amerika ooit voor stond.

    LaRouche wordt door de media scherp aangevallen omdat hij de rechtse zionisten (linkse mensen binnen de joodse gemeenschap valt hij niet aan) in Israël en Amerika als hoofdschuldigen aanwijst in dit bizarre werelddrama.
    Dat feit, dat LaRouche argumenten aandraagt die aan kunnen tonen dat de goedheid van rechtse ideologen die zichzelf een Messiaanse taak hebben toegewezen in twijfel getrokken dient te worden, maakt LaRouche in de ogen van zijn tegenstanders zo gevaarlijk. Zij worden geconfronteerd met een man die een verschrikkelijke waarheid verkondigt, een man die zegt: "Jullie gedrag is anti-Amerikaans en het maakt jullie daarom tot vijanden van de Amerikaanse Sociaal-democratie, zoals die werd uitgedragen door Franklin Roosevelt, hetgeen er toe leidt dat alle redelijke, logische argumenten die LaRouche aanvoert worden uitgeroepen tot gevaarlijke, kwaadaardige laster van een paranoide, megalomane complotdenker.
    In hoeverre de argumenten van LaRouche redelijk zijn en in hoeverre ze het produkt zijn van een vorm van irrationeel grootheidsdenken ("ik ben de beste econoom van de hele wereld", stelt hij in een van zijn betogen) is een kwestie die ik aan de lezer overlaat. Een feit is in elk geval dat de regering Bush een dualistisch beleid voert, waarin het absoluut goede Amerika tegenover een absoluut slechte buitenwereld wordt geplaatst...

    No subjugation, but cooperation

    LaRouche located America’s unique founding, celebrated in the July 4th commemoration of the Declaration of Independence, in a bold mission to escape the rule of financial oligarchy in Europe...
    With the assassination of John F. Kennedy, LaRouche noted, we entered an age of unrestricted forever warfare which allows the continuing rule of the oligarchy and the ruin of the world.

    Lyndon LaRouche, 11-9-2002: "Our destiny as the United States is not to be an empire, but is to be as John Quincy Adams proposed for the Americas, we must be, and our interests must be, a community of respectively, perfectly sovereign nation-states, united in common effort and common principle--a community of principle. No empires! No subjugation, but cooperation."

    Sociaal-Democratie - Definitie

    Franklin Roosevelt Politieke ideologie die streeft naar democratische verwezenlijking van een samenleving, met meer of minder uitgesproken socialistische trekken.
    Sociaal-democraten kwamen midden 19e eeuw op als een gematigde stroming van het marxisme. In Duitsland werd de sociaal-democratische partij SPD opgericht in 1875.
    Na de Eerste Wereldoorlog werd het marxistisch element steeds zwakker. Sociaal-democratische partijen benadrukken zowel de fundamentele rechten en vrijheden van mensen als hun sociaal-economische rechten.

    Vooraanstaande Amerikaanse sociaal-democratische politici zijn Franklin D. Roosevelt, John F. Kennedy en Jimmy Carter.
    Van deze drie mag volgens Lyndon LaRouche alleen Roosevelt een zuivere sociaal-democraat genoemd worden. Kennedy was een sociaal-democraat in wording, maar werd vermoord op het moment dat hij inzag dat Amerika 'ontspoord' was. Voor Jimmy Carter heeft LaRouche geen goed woord over: "Een aardige, goedwillende man, maar een zwakke figuur die gedomineerd werd door de verkeerde adviseurs."

    Saddam Hoessein, Socialisme & Eenheid
    Permanent Mission To The United Nations, 24-9-1997

    "According to our concept, socialism, basically, is not based on taking the increase of the ownership of other people, it is not merely a distribution of the existing wealth, but it basically rests on justice, wealth, creation, and development. Therefore its basic duty is to stop any condition that may infringe upon the principle of equality among the sons and daughters of one nation."

    "The Arabs may agree, within the framework of their Unity, to establish different economic systems, but those systems will not contradict each other in terms of the objective and outcome. They will supplement one another by their steps and actions. All of them will contribute to the growth of capabilities within the society of unity in which tranquility and justice will prevail."

    UN Must Act Against Israel

    Info Saudi Arabia said it was time for the UN Security Council to act against Israel’s "oppressive and terrorist campaigns" against the Palestinian people.
    In an address to the Security Council’s special session on the Middle East situation, Saudi Ambassador to UN Fawzi Shubokshi said that the international community cannot stand with hands tied in the face of the military escalation in the occupied Palestinian territories.
    He wanted the UN to pressure Israel to stop its aggression and make it abide by international humanitarian law as well as provide Palestinian civilians with protection urgently. Shubokshi also called for lifting the Israeli siege on the headquarters of Palestinian President Yasser Arafat and Israeli troops’ withdrawal to positions they held before September 2000.
    The ambassador said UN’s immediate intervention was necessary to avoid the killing of an entire population and to save them from expulsion from their own homeland.

    Colin Powell: "Alleen zonder Saddam is Irak wapenvrij!"
    Commentaar Wim Duzijn 2002

    Saddam Hoessein doet momenteel geen mens kwaad, vormt geen reële bedreiging voor zijn directe omgeving (behalve natuurlijk de door het Westen gesteunde Koerdische separatisten en de Islamitische fundamentalisten), en zijn land maakt zelfs deel uit van de groep van 22 Arabische landen die Israël vrede heeft aangeboden in ruil voor terugtrekking uit alle bezette gebieden en een eerlijke oplossing van het vluchtelingenprobleem.
    In Israël daarentegen gaan miljoenen mensen gebukt onder de terreur van een onbuigzaam (zionistisch) regime dat zich 'democratisch' noemt, hoewel het een immense chaos in het leven heeft geroepen die alleen maar voortvloeit uit de weigering de rechten van miljoenen inwoners van het land serieus te nemen, mensen die in een land wonen dat hen wordt afgepakt en mensen die gedwongen worden buiten het land te leven waaruit ze verdreven werden, maar die desondanks rechten hebben die worden gegarandeerd door de VN.
    We dienen ons namelijk goed te realiseren dat het Recht op Terugkeer van alle vluchtelingen die vredelievende bedoelingen hebben inwoners van de staat Israël maakt, zodat zij - strikt juridisch gezien - alle burgerrechten bezitten die aan het inwonerschap verbonden zijn.
    Palestijnse vluchtelingen zijn dus geen vreemdelingen. Zij zijn dat pas wanneer zij het recht op terugkeer opgeven en dat is de reden waarom Israël, gesteund door de mensenvrienden Bush & Blair, een meedogenloze strafactie op touw heeft gezet, een oorlogsdaad in feite, die gericht is op vernietiging van de wil van mensen hun rechten te verdedigen.

    Dat die mensen terreurdaden begaan is een feit, maar iedereen die juridisch geschoold is weet dat de wet zelfs voor de ergste misdaden verzachtende omstandigheden kent, en wie eerlijk is weet dat in dit geval het begrip 'verzachtende omstandigheid' zeer op zijn plaats is.
    Ondanks het feit echter dat in Israël een overheid aan het werk is die de rechten van mensen elke dag opnieuw met voeten treedt, een overheid die elke verantwoordelijkheid voor onjuist, illegaal gedrag van Israëlische terroristen in het verleden probeert te ontkennen, is de regering in Washington de mening toegedaan dat niet een overheid die de levens van miljoenen mensen op een zeer directe wijze in gebaar brengt moet worden aangepakt (Palestijnen spreken over 'staatsterreur'), maar een man die via propaganda-acties zo heel ineens het grootste kwaad van de wereld geworden is...
    Saddam Hoessein is - om een marxistisch beeld te gebruiken - de drug die het volk in slaap moet sussen...
    Het toedienen van drugs noemt Colin Powell 'democratie'. Omdat Colin Powell een vertegenwoordiger is van een regering die mensen in slaap wil sussen. Terwijl hij weet dat democratie alleen dan democratie is wanneer mensen in staat worden gesteld via het verwerven van eerlijke informatie inzicht te krijgen in de besluitvorming van een overheid die van en voor het volk behoort te zijn.

    How the International Community
    has Taught Israel that it is Above the Law
    PalestineChronicle, 25-9-2002

    The following is a summary of a report issued by the Palestinian Liberation Organization (PLO) which highlights the “double standard of the international community”.

    Double Standards contrasts international responses to the Palestinian-Israeli conflict with those of other conflicts (including Iraq)....
    In similar conflicts such as Iraq’s occupation of Kuwait, Bosnia, Kosovo, East Timor and Rwanda, the international community has both condemned violations of international law and has taken action to ensure that the violations cease. In the case of the Palestinian-Israeli conflict, however, while the same condemnations have been issued against Israel, absolutely no enforcement action has been taken. Double Standards addresses the following four areas:

    1. Grave human rights violations and violations of international humanitarian law;
    Violations of Palestinians’ human rights include torture, assassinations, arbitrary killings, deportations, destruction of houses and property and the systematic denial of fundamental freedoms (including freedom of movement).

    2. Colonies and demographic manipulation;
    Israel has implemented a two-pronged strategy for minimizing the Palestinian presence while simultaneously maximizing the Israeli Jewish presence in the Occupied Palestinian Territories.
    First, Israel has encouraged “voluntary” Palestinian emigration by economically disenfranchising the Palestinian population through the disruption of economic activities, arbitrary land expropriations and deportations. Second, Israel has vigorously built Jewish-only colonies in the Occupied Palestinian Territories on confiscated Palestinian land.

    3. Right of return for refugees and displaced persons;
    Palestinian refugees, like other refugees, have the right to return to their homes, whether their homes are in Israel or in the Occupied Palestinian Territories. Despite repeated demands by the international community that Israel facilitate the return of Palestinian refugees, Israel continues to bar Palestinian refugees from returning.

    4. Withdrawal of forces from territories subject to armed occupation.
    Israel’s armed occupation of the Palestinian territories has been ongoing for 35 years, in spite of the United Nations repeated calls for the unconditional withdrawal of Israeli armed forces. Recently, the Security Council adopted Resolution 1402 calling for the withdrawal of the Israeli army from Palestinian cities it had reinvaded. Israel again refused to withdraw.

    As demonstrated in this study, Israel’s virtual immunity from measures that are routinely applied by the international community in parallel cases has thwarted attempts to abide by international law and to use international law as the framework for peace negotiations. Israel continues to flauntingly disregard international law and has been taught by the international community that Israel is above the law, while the Palestinians are beneath it.

    Zionistisch Nederland & Het recht
    Commentaar Wim Duzijn 2002

    Wie het gedrag van de Nederlandse overheid en de meeste politieke partijen in ons land bekijkt die krijgt soms het idee dat Nederland een soort zionistische enclave is.
    Heel vreemd eigenlijk want waarom zou een land met vijftien miljoen inwoners, waarvan slechts een zeer gering percentage (een half procent) 'joods' is, terwijl van dat geringe percentage joden (of zich 'jood' noemende mensen) slechts een klein gedeelte 'zionistisch' is, zich zo uitgesproken pro-zionistisch (of pro-Israëlisch) moeten opstellen?
    Mogelijk hangt het samen met het feit dat Nederland en Engeland de twee landen zijn geweest die de zionistische beweging (waarvoor in andere West-Europese landen weinig belangstelling was) groot hebben gemaakt...
    Mogelijk, maar hoe het ook zij, een feit is dat ons voortdurend wordt medegedeeld dat Nederland (net als Amerika) een bijzondere band heeft met Israël. Een beetje eng eigenlijk, omdat het een beeld is dat ons wordt opgedrongen.
    Ik herken me niet in dat beeld. Ik heb nooit een bijzondere band met Israël gehad, terwijl ik ook in mijn directe omgeving nog nooit iemand heb aangetroffen die de mening uitte dat hij of zijn kennissen of zijn ouwe moeder in het bejaardentehuis een bijzondere band met Israël onderhield.
    Maar ja, omdat we in een democratie leven, waarin de overheid 'de meerderheid' vertegenwoordigt, daarom zijn we met zijn vijftienmiljoenen allemaal voor Israël en daarom nemen we de mensen die tegen Israël zijn niet serieus.
    Natuurlijk heeft iedereen - dus ook Israël - recht op bescherming tegen aanvallen van mensen die oneerlijk zijn, recht is recht, maar datzelfde geldt natuurlijk ook voor de Palestijnen, die al meer dan 50 jaar lang het slachtoffer zijn van een politieke beweging die zich op een uiterst onredelijke en unfaire wijze gedraagt.
    En juist daarom, omdat beide partijen rechten hebben die gegarandeerd moeten worden door de Internationale gemeenschap is het zo belangrijk dat die Internationale gemeenschap zich volstrekt onafhankelijk en onpartijdig opstelt, zoals het de gewoonte is in een wereld die de Wet respecteert.

    We moeten gaan inzien dat Israël (momenteel blindelings gesteund door Amerika en Engeland) geen eerbied heeft voor de Wet.
    Die Wet geldt voor iedereen, zo stellen we, behalve voor de Palestijnen, tenzij die Palestijnen akkoord gaan met de rol die ze moeten spelen: de rol van statenloos burger in het buitenland, waarnaar ze moesten vluchten, of de rol van statenloos burger in het eigen land dat hen is afgepakt.
    Die waarheid wordt door de Nederlandse regering ontkend. "We willen wel het goede, maar in dit geval zijn we machteloos...", dat is de merkwaardige boodschap die ons wordt gegeven.
    En het gevolg is dat de Nederlandse regering kiest voor een opstelling die de oorzaak van het geweld niet neerlegt bij agressieve bezetters, maar bij de in opstand gekomen slachtoffers.
    Dat is een harde waarheid waar zelfs de bijbel van de christelijke heren Balkenende en De Hoop-Scheffer niet iets goeds van kan maken...

    Web Info

    Het kabinet-Balkenende werd ge-installeerd op 22 juli 2002. Het werd gevormd door de politieke partijen Christen-Democratisch Appèl (CDA), Lijst Pim Fortuyn (LPF) en de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD).
    Jaap de Hoop Scheffer werd in juli 2002 minister van Buitenlandse Zaken in het eerste kabinet-Balkenende van CDA, VVD en LPF. De Hoop Scheffer stond bekend als atlanticus; iemand die goede betrekkingen met de Verenigde Staten van wezenlijk belang acht voor de veiligheid van Nederland. Na de aanslagen van 11 september 2001 op het World Trade Center in New York en het Pentagon in Washington steunde Den Haag de Verenigde Staten in de strijd tegen het terrorisme van Al Qaida en zijn bondgenoten.