"Het wordt tijd om 'ns een film te maken waarin Allah wordt voorgesteld als een varken. Varkens zijn lieve, intelligente dieren..." Theo van Gogh, 14-6-2004
Theo van Gogh is momenteel in een strijd op leven en dood gewikkeld met wat hij noemt 'de achterlijke Islam'.
Elk verstandig mens vertelt hem dat hij op een onverantwoordelijke manier aan het generaliseren is, maar Theo heeft zichzelf de muts der blinde fanatici op het hoofd geplaatst en hij draaft door, waardoor er een radicalisering optreedt die ertoe leidt dat onredelijke mensen nog onredelijker worden, zodat de remmende werking van de gematigden, die als enige kracht het gevaar van religieus fanatisme in kan dammen, teniet wordt gedaan.
Zijn opmerking dat er een film moet worden gemaakt waarin Allah wordt afgebeeld als 'varken' is shockerend bedoeld.
Het varken is in een ver duister verleden tot onrein wezen uitgeroepen door samenstellers van de Hebreeuwse bijbel (de Islam is een mengeling van joodse en christelijke invloeden en heeft dat vreemde oordeel overgenomen) en daarom moet die God (dus ook de joods-christelijke god, want de Koran verwijst voortdurend naar de god van het Oude Testament) als een varken worden afgebeeld.
Het lijkt me best wel een aardig idee. Christenen vertellen dat Jezus de zoon van een varken is, en ik stel dan ook voor dat Theo zijn vriend Gerrit Zalm aanmoedigt de tekst 'God zij met ons' te vervangen door de tekst 'Het varken zij met ons'.
Ikzelf zal daar geen problemen mee hebben. Ik heb als astro-anarchist een astrologieprogramma ontwikkeld dat naast de Westerse dierenriemtekens ook Chinese dierennamen aan mensen toekent.
Theo is binnen het Chinees-magische wereldbeeld een Haan (bazig en autoritair). Pim Fortuyn is een Rat en tot de Lieve Goddelijke Varkens behoren, Theo zal zich er over verbazen: Job Cohen, Abou Jahjah, Jozias van Aartsen en - het belangrijkste varkentje van allemaal - Maxima, de echtgenote van Willem-Alexander...
De Chinese astrologen vertellen het volgende over het Lieve, Intelligente Varken (Abou Jahjah) en de vechtlustige, aan geld en macht verslaafde Rat (Fortuyn):
Kenmerkend voor het Zwijn (Varken) is zijn liefde voor de waarheid. Hij kan niet liegen en zelfs een leugentje om bestwil gaat hem moeilijk af. Daar komt bij dat hij niet zelfverzekerd genoeg is om te liegen. Via zenuwachtig gedrag of blozen geeft hij zichzelf onmiddellijk bloot.
Vanwege zijn eerlijkheid is het Zwijn niet erg geliefden wordt hij maar door weinig mensen in vertrouwen genomen. Daar komt bij dat hij een treuzelaar is, zodat heel wat goede kansen en mogelijkheden aan hem voorbij gaan. Hij krijgt de juiste informatie niet, en als hij iets weet wacht hij te lang. Strijd en ruzie verafschuwt hij, waardoor hem vaak zwakheid en gebrek aan ruggegraat wordt verweten. De Zwijn houdt van het leven, maar wilde feesten zijn aan hem niet besteed.
Eerzucht, vechtlust en doorzettingsvermogen kenmerken de Rat.
Erg zuinig is de Rat niet. Hij geeft het geld graag uit. Zijn doel is het voordeel, het zoeken van de beste kant van het leven. Hij houdt van geld en luxe, soms zo erg, dat hij aan niets anders meer kan denken. Bij teleurstellingen trekt hij zich terug in zijn hol en wil hij met niemand meer iets te maken hebben.
De Rat is charmant en in de liefde meestal erg hartstochtelijk. Hij bindt zich niet snel. Heeft hij een relatie dan wil hij zijn partner niet met een ander delen.
Commentaar WD: Van de hierboven genoemde personen beantwoordt (wanneer je de betogen van Theo van Gogh serieus neemt) Job Cohen het meest aan het beeld van 'het inschikkelijke varken'.
Cohen is volgens Theo een 'schoenenlikker' die zich laat gebruiken door de achterlijken. Zelf is Theo een aanhanger van de tot God uitgeroepen vechtlustige Rat Pim Fortuyn, die door hem op zijn eigen website wordt aangeduid als 'de Goddelijke Kale'...
De drie Abrahamitische religies
islam, christenbom en judaisme
Zegt: "Wij geloven in Allah en in hetgeen ons is geopenbaard en in hetgeen tot Abraham, Ismaël, Izaäk, Jacob en de stammen werd nedergezonden en in hetgeen aan Mozes en Jezus werd gegeven en in hetgeen aan alle andere profeten werd gegeven door hun Heer. Wij maken geen onderscheid tussen hen en aan Hem onderwerpen wij ons. Koran 2, De Koe
Wanneer Theo van Gogh werkelijk de grote mensenvriend zou zijn die hij pretendeert te zijn, dan zou hij niet eerlijke mensen met stront bekogelen, maar dan zou hij eerlijke mensen wijzen op al die literaire uitingen die op een intelligente wijze aandacht besteden aan de profeten Mozes en Jezus. De fout die moslims maken is dat zij 'het Boek' waarover Mohammed spreekt op een volkomen onterechte wijze identificeren met 'de' Koran.
Dat is onjuist. 'Het Boek' is in de eerste plaats het Oude Testament (de Koran spreekt over 'het Boek' dat aan Mozes gegeven werd) en daarnaast alle boeken die tot het christelijke gedachtegoed behoren (in Iran wordt ook het Zoroastrisme serieus genomen).
Jezus wordt door de Islam gezien als een rebelse profeet die daarom de joden aanviel, omdat ze in strijd zouden handelen met de wijsheid van 'het Boek' (dat natuurlijk niet de Koran is, omdat Mohammed helemaal nog niet bestond op het moment waarop Jezus leefde).
Volgens de Koran is iedereen die op welke wijze dan ook 'het Boek' serieus neemt een moslim.
Mensen die zichzelf 'jood' of 'christen' noemen deugen volgens Mohammed alleen maar daarom niet omdat zij verdeling zaaien in een wereld die een eenheid moet vormen van mensen die 'het Boek' centraal stellen.
Al die mensen moeten 'moslims' worden genoemd: zij die geloven in de ene, ondeelbare god die aan niets gelijk gesteld mag worden.
Uitgaande van dat basisgeloof zijn niet de moslims de boosdoeners in het Midden-Oosten, maar die religieuze mensen, die weigeren gelijken te zien in mensen die 'het Boek' in hun leven centraal stellen, vooral diegen die zichzelf beschouwen als uitverkorenen, 'het volk van God', een benaming die het sektarische jodendom - in tegenstelling tot de islamitische, christelijke en joodse universalisten - als 'eigen bezit' claimt.
Kenmerken van Sektarisme
door Marcel Roggemans
De sekte steunt op dogmatische principes die of een religieus of een filosofisch of een therapeutisch karakter hebben. Een combinatie van een of twee elementen kan ook bijdragen tot sektevorming.
Deze principes worden op fanatieke wijze toegepast d.w.z. dat kritisch benaderen van de gebruikte leerstellingen, technieken of overtuigingen wordt geweerd.
De leidinggevende figuur is oppermachtig. Dit komt sterk overeen met wat wij meestal als de goeroe-cultus kennen. Eveneens kan de groepering, die dan de plaats inneemt van een enkeling of persoon, het instituut vormen waarnaar men zich te plooien heeft.
De saamhorigheid van de sekteleden is dwangmatig en heeft meestal gevolgen voor individuen die de sekte verlaten.
De vrije keuze van het individu wordt uitgeschakeld zoniet op z’n minst beperkt.
Sekteleden hebben geen individuele vrijheden meer. Zij zijn onderdeel van een groep en de groep gaat voor op het individu.
Zij worden meestal gedestabiliseerd (hersenspoeling) om tot de groep kunnen worden toegelaten.
Zij worden niet zelden verplicht tot financiële bijdragen die hun draagkracht verre te boven gaan. Ter compensatie wordt het ‘gratis’ werken voor de sekte als alternatief aangeboden.
Hun kinderen (en soms andere familieleden) worden met de sekte verbonden.
Sekteleden hebben allen de eigenschap dat ze een anti-sociale houding wordt aangepraat.
Zij verstoren herhaaldelijk de openbare orde.
Zij zijn niet zelden in rechtszaken verwikkeld.
Financiële fraude is hen niet vreemd.
Zij trachten op leidinggevende plaatsen te infiltreren om niet zelden hun (opgelegde) ideologie te verspreiden. (bron: weblog van marcel roggemans)
Commentaar WD 2004: Eenheidsreligie (een religie die in alle mensen 'gods kinderen' wil zien) is nooit achterlijk. Achterlijkheid manifesteert zich altijd als sektarisme.
Theo van Gogh, die zich op zijn website als een bazige sektarische sjeik omringt met fanatieke, dweepzuchtige gelovigen, mist dat inzicht. Hij valt niet het sektarisme aan, maar werkt als hel en verdoemenis predikende sektarier sektarisme in de hand.
BAGHDAD, Iraq (CNN) -- Iraq's interim prime minister Ayad Allawi said Tuesday the fledgling government "is currently negotiating" with coalition authorities for the handover of former Iraqi President Saddam Hussein to its custody.
"Definitely, we'll be trying our best to get custody of Saddam and the other criminals. We have so far some definite promises from the coalition that this would be the case," said Allawi. He said he was told of the promises by coalition authorities in Baghdad, but said details are being worked out "within the U.S. administration."
"We Iraqis want to get control of the criminals who committed the crimes against the Iraqi people," he said.
"President Bush himself was asking me when are we going to be able" to hand over Saddam to the new government, said al-Yawar, who met with Bush last week at the G-8 summit in Sea Island, Georgia. "We must first make sure that we can maintain protection for his life until he goes to trial," al-Yawar said. "We must make sure that the trial goes as a legal process, he has his own fair chance of defense and the government has its own chance of expressing charges on him." At this time, no charges have been filed against him.
Ballingschap & De Verkrachting Van Het Recht
Commentaar Wim Duzijn 2004
Wie op een illegale wijze een ander land bezet, de wettige regering afzet en vervolgens een chaos bevorderend bewind in het bezette land installeert, dat niet naar verzoening streeft, maar naar het tegen elkaar opzetten van mensen, die kan dat alleen maar op een 'goede manier' doen vanuit de opvatting dat macht 'recht' is.
Je steunt de radicale militaire strijdgroepen die in het verleden elke keuze voor een rationele oplossing hebben afgewezen en je denkt dat je met het steunen van de onredelijken de 'redelijkheid' en 'de democratie' dient.
Dat kan, het gebeurt, maar het is bedrog.
Eerlijke mensen wijzen een dergelijke gang van zaken af. Zij kiezen voor nuchterheid, zakelijkheid en professionaliteit en zij zullen nooit de de rol van onpartijdig rechter toekennen aan partijdige, door en door irrationele mensen.
Ik heb er in het verleden voortdurend op gewezen dat George W. Bush niet het onafhankelijke, onpartijdige, zakelijke recht dient, maar, integendeel: het irrationele, partijdige onrecht. De man is een geestelijke vluchteling, kon zichzelf als gevoelig individu niet handhaven in het Amerika van de 'vrije zakenman' en heeft uiteindelijk gekozen voor het collectivisme van de fundamentalistische religie, die weinig meer doet dan de ellende die een mens zelf niet aankan af te wentelen op mensen die net als George Bush vanwege hun gevoeligheid niet in staat zijn zich geestelijk weerbaar op te stellen.
Het Amerika van de vrije, eerlijke en onafhankelijke enkeling die zich solidair verklaart met andere vrije, naar eerlijkheid verlangende enkelingen (een anarchistisch ideaalbeeld dat jarenlang in Amerikaanse films werd uitgedragen) bestaat niet meer.
Het was misschien een utopie, maar in ieder geval een humane, menslievende utopie die als stimulans kon dienen voor onafhankelijke enkelingen in landen waar de geestelijke dictatuur werd gepredikt.
Wat we nu zien gebeuren in Irak is dat radicale Khomeinisten, die nog Roomser zijn dan de Paus, als een soort morele speelbal de tot object gereduceerde lichamen opeisen van Saddam Hussein en zijn naaste medewerkers. Recht speelt geen rol. De slachtoffers zijn dood verklaard. En het uitleveren van dode mensen aan een schertsrechtbank is een daad van waanzin, die elk eerlijk mens alleen maar met afschuw kan vervullen, omdat hier niet de redelijkheid wordt gediend, maar de onredelijkheid. Als Saddam dood (d.w.z. schuldig) verklaard is, waarom schiet je hem dan niet meteen dood?
Waarom schertsrecht ontwerpen dat niks anders kan dan het rechtsgevoel in mensen vernietigen?
Recht behoort in dienst te staan van preventie, wil dierlijke, onredelijke daden voorkomen door, via het tonen van eerlijke, onafhankelijke en onkreukbare gerechtsdienaren, te appelleren aan de meest redelijke impulsen in de mens.
Dat Amerika dat op eerlijkheid gebaseerde rechtsgevoel allang overboord heeft gezet is een feit. Het is juist de onwil het recht boven het primitieve eigenbelang van onredelijke groepsdenkers te plaatsen dat in het Midden-Oosten tot zo'n geweldige (geestelijke en economische) stagnatie heeft geleid.
Wanneer Amerikanen redelijk zouden zijn zouden ze inzien dat het uitleveren van Saddam Hussein aan Khomeinisten niks anders betekent dan de totale en volledige doodverklaring van de droom van 'het vrije Amerika'. Saddam wordt op het altaar van de godsdienstwaanzin en het politieke opportunisme gelegd en daar geofferd aan de God van de onredelijken die een deal met elke gek en elke misdadiger willen sluiten wanneer het aankomt op het dienen van het eigenbelang, maar die weigeren een man die op een illegale wijze werd afgezet als balling een eigen leven te laten leiden in een ander land - een oplossing die de enig juiste is in een wereld die 'eerlijk' en 'rechtvaardig' pretendeert te zijn.
Islamitisch Recht & Rechtvaardigheid
60.8] Allah does not forbid you respecting those who have not made war against you on account of (your) religion, and have not driven you forth from your homes, that you show them kindness and deal with them justly; surely Allah loves the doers of justice.
[60.9] Allah only forbids you respecting those who made war upon you on account of (your) religion, and drove you forth from your homes and backed up (others) in your expulsion, that you make friends with them, and whoever makes friends with them, these are the unjust. )Bron: Koran: The Examined One)
De mensen die Saddam Hussein dood verklaard hebben pretenderen 'moslim' te zijn. Ze willen het Islamitisch recht dienen, maar wanneer je hun gedrag toetst aan een paar grondregels in de Koran dan blijken ze al snel door de mand te vallen, zodat niet zij de rechtvaardigen zijn, maar de mensen die zij als onrechtvaardige mensen (onrechtvaardig volgens de regels van de Koran) criminelen noemen.
Twee belangrijke rechtscriteria zijn volgens de Koran: 1. Je mag diegenen die oorlog tegen je hebben gevoerd vanwege je geloof niet respecten en 2. je mag geen respect tonen voor diegenen die mensen uit hun land en hun huizen verdreven hebben.
Saddam Hussein heeft deze grondregels niet geschonden. Hij was geen vijand van de Islam en wilde met iedereen een deal sluiten behalve met religieuze fundamentalisten en de Zionistische staat Israël, een staat die mensen hun land en huizen heeft afgenomen en al diegenen die weigeren akkoord te gaan met dat onrecht tot misdadiger hebben uitgeroepen.
Pro-zionisten zullen die stelling onzinnig vinden, maar we verdedigen hier niet de partijdige onrechtvaardigen maar het Islamitische recht dat zogenaamd verdedigd wordt door al die heilige geleerde mannen die Saddam Hussein willen vermoorden.
De door Iran gesteunde fraudeur Ahmed Chalabi is een van de hardste schreeuwers.
Chalabi is een vriend van de rechtse zionisten die de ergste misdaad begaan hebben die er volgens de Koran bestaat: het verdrijven van onschuldige mensen uit hun land en hun huizen...
Hoe iemand zich 'heilig' kan noemen in een wereld waarin de schenners van het recht boven de verdedigers van dat recht worden geplaatst is mij een raadsel.
9/11 Staff: No Al Qaeda Cooperation With Iraq
Tehran Times 17-6-2004
WASHINGTON (CNN) -- The panel investigating the September 11, 2001, terrorist attacks found that there was "no credible evidence that Iraq and al Qaeda cooperated on attacks against the United States," according to a staff report issued on Wednesday.
The report says Osama bin Laden "explored possible cooperation with Iraq during his time in Sudan, despite his opposition to (Saddam) Hussein's secular regime.
Bin Laden had in fact at one time sponsored anti-Saddam Islamists in Iraqi Kurdistan. "The Sudanese, to protect their own ties with Iraq, reportedly persuaded bin Laden to cease this support and arranged for contacts between Iraq and al Qaeda."
A senior Iraqi intelligence officer reportedly made three visits to Sudan, finally meeting bin Laden in 1994. Bin Laden is said to have requested space to establish training camps, as well as assistance in procuring weapons, but Iraq apparently never responded.
Commentaar WD 2004
De regering van Saddam Hussein heeft altijd beweerd dat de terreurgroep van Osama bin-Laden alleen werkzaam was in het door Amerika en Engeland beschermde 'Koerdische' gedeelte van Irak. "Daar kunnen we niet tegen optreden", stelde men, "omdat Amerika dat niet toestaat..."
Het rapport van de Amerikaanse senaatscommissie bevestigt (zo niet geheel, dan wel voor een groot deel) de juistheid van die bewering en toont aan dat de Koerden niet bepaald de democratische goede mensen zijn die wij momenteel in hen moeten zien. Ze plaatsen 'de eigen natie' boven recht en waarheid en de seculier-socialistische eenheidsstaat, zoals de theocraten de THEOCRATIE tot idool uitroepen .
Propaganda (eisen dat wij de werkelijkheid bekijken door de bril van de machtigen, de rijken en de conservatieve religieuzen) is ontkenning van de democratie. Democratie kan alleen daar bestaan waar blinde ideologen geen kansen meer krijgen. Echte democratie, zo zou je kunnen stellen, is de eenheidsreligie, waar de Koran naar verwijst.
"A lot of rulers today still view principled people, who persist in defending their noble and just causes and who refuse to compromise at the expense of their peoples, their nations, the honour of their cause, their integrity and their principles, as a burden on them.
The policy of the United States still finds in this kind of genuine, honest and loyal people an obstacle before their evil and futile ambitions towards the world and humanity at large..."
Het Arabische Huis
Artikel 15 van het handvest van de PLO
"De bevrijding van Palestina, vanuit Arabisch standpunt, betekent een nationale plicht om de zionistische imperialistische agressie tegen het Arabische geboorteland te weerstaan en te streven naar de vernietiging van het Zionisme in Palestina."
The liberation of Palestine, from an Arab viewpoint, is a national (qawmi) duty and it attempts to repel the Zionist and imperialist aggression against the Arab homeland, and aims at the elimination of Zionism in Palestine.
Commentaar WD 2004: Vanuit Palestijns-Arabisch standpint bezien is het zionisme een beweging die Palestijnen 'het eigen huis afneemt'. Binnen een exclusief joodse staat, zijn de Palestijnen thuislozen, mensen die altijd tweede rangs burgers zullen moeten zijn.
Het spreekt vanzelf dat zionisten alles op alles zullen zetten om de Palestijnen duidelijk te maken dat een terugkeer naar een Arabisch thuisland onmogelijk is. Arabisch nationalisme is kwaad, juist om Joods nationalisme 'absoluut goed' is.
Hoewel lippendienst wordt verleend aan de vrijheid van meningsuiting, neigen de «beschermers van Israël» ertoe de critici de mond te snoeren door niet-joden voor antisemieten uit te maken en joden voor verraders van de joodse zaak.
Er zijn [..] veel joden die in hun door de geschiedenis getormenteerde brein niet meer in staat zijn de boodschap van de profeten tot zich te laten doordringen en in te zien waardoor hun joodse identiteit gedragen dient te worden. Zeker niet door een waan van enerzijds slachtofferschap en anderzijds superioriteitsgevoel dat hun het recht zou verlenen ieder die zich kritisch uit over het beleid van Israël van antisemitisme te beschuldigen.
Als zij er nog enigszins van overtuigd zijn dat jodendom iets met de joodse profeten te maken heeft, laten zij dan de uitspraak overdenken van Jesaja (66):
"Zoals zij hun eigen wegen hebben verkozen en hun ziel in hun gruwelen behagen schept, zo zal Ik hun ongeluk verkiezen en dat wat zij vrezen, over hen brengen, omdat niemand geantwoord heeft, toen ik riep, en zij niet gehoord hebben, toen ik sprak, maar gedaan hebben wat kwaad is in mijn ogen en verkozen wat Mij mishaagt." (De Groene 25-1-2003)
The Plain Truth
New York Times Editorial 17-6-2004
It's hard to imagine how the commission investigating the 2001 terrorist attacks could have put it more clearly yesterday: there was never any evidence of a link between Iraq and Al Qaeda, between Saddam Hussein and Sept. 11.
Now President Bush should apologize to the American people, who were led to believe something different.
On Monday, Mr. Cheney said Mr. Hussein "had long-established ties with Al Qaeda." Mr. Bush later backed up Mr. Cheney, claiming that Abu Musab al-Zarqawi, a terrorist who may be operating in Baghdad, is "the best evidence" of a Qaeda link. This was particularly astonishing because the director of central intelligence, George Tenet, told the Senate earlier this year that Mr. Zarqawi did not work with the Hussein regime.
There are two unpleasant alternatives: either Mr. Bush knew he was not telling the truth, or he has a capacity for politically motivated self-deception that is terrifying in the post-9/11 world.
Dat de zionist Ariel Sharon & de theocraat Khomeini de grote winnaars zijn in het tamelijk bizarre militaire spel dat in het Midden-Oosten wordt gespeeld willen maar weinig mensen inzien.
Sharon is een neozionist die op een uiterst primitieve, dwingerige wijze geen andere filosofie verdedigde dan de eis dat de Arabieren 'de joodse staat' moeten erkennen, een kinderachtige, betekenisloze dwingelanden-eis die je als volwassen democraat alleen maar lachend terzijde kunt schuiven, omdat voor een democraat democratie nu eenmaal niks anders kan zijn dan democratie, zonder enig beperkend voorvoegsel...
Hetzelfde geldt voor de eis van Khomeinisten dat het Westen via het uitleveren van Saddam Hussein aan Iran moet toegeven dat de strijd (men steunde Saddam Hussein) tegen de Islamitische Revolutie van Khomeini onjuist is geweest.
Khomeini heeft Iran opgezadeld met 'het Goddelijke Leiderschap' van Ayatollahs, kwam daar aan het einde van zijn leven op terug, maar stierf voordat hij in staat was de religieuze fundamentalisten terug te brengen naar de plaats waar ze thuishoren: de theologische hogeschool.
We leven momenteel (dankzij de linkse jaren zestig revolutie) in een MACHT is RECHT wereld, een wereld die heeft bepaald dat de opschepperige, oppervlakkige maar altijd zeer ambiteuze Leeuw GOD is en dat de nuchtere, diepzinnige Steenbok een nietswaardige zeurpiet is die mag wegkwijnen in een (geestelijke) onderwereld waarin de (negatieve) Leeuw-mens zijn afval dumpt.
Negatieve Leeuwen, mensen die EGO-vergroting als levensdoel ervaren, willen rijk zijn en feestvieren en ze zullen alles op alles zetten om de rotzooi van het bestaan aan een ander te geven.
De astrologie wijst op dat sadistische afwentelmechanisme, maar omdat we in een MACHT=RECHT wereld leven wordt de wetenschap van serieuze, kritische wijsheidsdenkers niet serieus genomen, tenzij ze in handen wordt gegeven van opportunistische Leeuwdenkers (Harry Mulisch & co).
We gaan er zonder meer vanuit dat de leugens van de machtige afwenteldenkers waar zijn en dat de waarheid van de eerlijke mensen in hun geestelijke sloppenwijken een leugen is.
Wie de twee horoscoopplaatjes die hierboven staan afgebeeld bekijkt kan onmiddellijk zien wat het verschil is tussen mij en Theo van Gogh.
Theo is een uitgesproken Leeuw: Zon in het dierenriemteken Leeuw, dominant geplaatst in huis 10. Ik ben een uitgesproken Steenbok: Zon in Steenbok, Saturnus, heersert van het teken Steenbok, dominant geplaatst in huis 10.
Onze horoscopen zijn (gedeeltelijk) gelijk waar het de ascendantbezetting betreft: ascendant in het harmonische vredelievende teken Weegschaal, met daarin de naar zachtheid en tederheid verlangende planeet Neptunus. Maar wie naar het tiende huis kijkt, een huis dat volgens de astrologie aangeeft welke roeping een mens in de maatschappij heeft, die ziet dat mijn huis gedomineerd wordt door de strenge vaderplaneet Saturnus (autoritair dus), terwijl het tiende huis van Theo van Gogh wordt gedomineerd door de Zon en de vrijheidsplaneet Uranus, hemellichamen die verwijzen naar de tekens Leeuw en Waterman, twee dierenriemtekens die (in hun negatieve vorm) verwijzen naar negatieve vormen van anarchisme: vrije sex, veel lol trappen en jezelf afzetten tegen alles wat streng en autoritair (regentesk) is.
In een normale liberale samenleving zou zoiets onmogelijk zijn, omdat in zo'n normale samenleving sprake is van op persoonlijkheidsvorming gerichte differentiatie. Anders gezegd: een normale liberale samenleving probeert de eigen persoonlijkheid van het kind te ontdekken en tot ontwikkeling te brengen, uitgaande van het liberale beginsel dat vrijheid alleen mogelijk is wanneer er sprake is van een evenwicht bevorderend gedifferentieerd krachtenspel: 'het spel der vrije krachten', met de nadruk op het woordje SPEL, dat verwijst naar gelijkheid, omdat spelen niet mogelijk is wanneer de een alles heeft en de ander niks.
Dat oude liberale gelijkheidsprincipe van 'vrije krachten' is onder de tafel geschoven. Politici hebben domweg geen eigen karakter meer en gunnen derhalve een ander ook geen eigen karakter, vooral niet wanneer die vrijheid geld kost.
Een liberaal is in deze tijd een persoonloos mechanisme dat zich via kleding en onnozele maniertjes een 'liberaal image ' heeft aangemeten. Wie naar Jozias van Aartsen kijkt ziet geen mens, maar een pop, die uit de etalage van een modewinkel is gehaald.
Poppen regeren ons land. Het poppetje Balkende staat naast het poppetje Zalm en alles wat ze je toeroepen is: Wees een gelijkgeschakeld modepopje. Wees vooral geen afstandelijk nuchter individu.
Een oppervlakkige, antiliberale vertoning dus. Ontkenning van het vrije individu, heiligverklaring van de geestelijke gemakzucht en de dood van de mens die serieus en afstandelijk door het leven trekt.
Juist daarom, omdat we weigeren het Saturnale begrip 'afstandelijkheid' serieus te nemen, worden serieuze kinderen monddood gemaakt (‘de Herodische kindermoord’).
We slaan de serieuze kinderen in ons enge Leeuwlandje dood. We nemen die kinderen hun ernst af en vervangen die ernst door het modieuze poppetjesdenken van de Leeuw, die niks serieus neemt, omdat ernst in zijn nihilistische wereld iets zieligs is, iets minderwaardigs, een kwaliteit die je niet datgene geeft wat de Leeuwmens nodig heeft: oppervlakkig vertier, oppervlakkige waarheden, pseudodiepzinnigheid en oppervlakkig genot.
De opportunistische schrijver Harry Mulisch is de vertolker bij uitstek van die oppervlakkige levensleer. Hij is geen diepzinnig schrijver maar een man die pseudodiepzinnigheid uitdraagt, gebaseerd op het Leeuwadagium dat ‘groot en dik en veel’ een teken van opperste wijsheid is.
Want dat is de essentie van het negatieve Leeuw denken: De Leeuw wil belangrijk zijn en altijd een winnaar zijn. Hij is de mens die geen fundament bezit, omdat hij uit angst om te verliezen aan het bouwen van een stevige ondergrond domweg niet toekomt.
Waar de Steenbok zegt dat je geen huis moet bouwen op drijfzand, daar trekt de Leeuw heel rustig het moeras in en terwijl hij steeds dieper wegzakt in het zuigende drijfzand dat hem omringt roept hij op vrolijke wijze ons allen toe dat het leven alleen maar leefbaar is wanneer je dapper en ongedwongen de onmetelijke Goddelijke ruimte van de hemelse vrijheid opzoekt.
Veel poeha en veel bombast. Altijd grote kastelen bouwen. Altijd dikke boeken schrijven. Altijd ten onder gaan met een kast vol linten en oorkonden op de rug…, daarbij hoofdschuddend gageslagen door de eenvoudige, rustige Steenbok, die vanaf een klein rotsachtig kiezelveldje aan de rand van het drukke, rumoerige moeras naar al dat zinloze gedoe zit te kijken.
Steenbokken zijn de kluizenaars waarover al die mooie ouderwetse Boeddhaverhalen ons vertellen. Maar de ouderwetse verhalen zijn uit. Wie een kluizenaar is mag blij zijn wanneer een sadistische Leeuwdenker hem een aalmoes geeft. Ernst wordt niet beloond, maar bestraft. Wie een dun boekje schrijft ontkent de wil van Leeuwen ‘koninklijk’ te zijn. Wie een klein eenvoudig gedichtje ‘groot’ verklaart is niet goed bij zijn hoofd. De kleine simpele HAIKU is daarom uit. Wie kan aan iets simpels plezier beleven. Wie steekt zijn geld in eenvoud? Wie mag leven in een wereld waarin het maken van iets kleins je brodeloos maakt?
We leven om iets groots te maken. We leven om belangrijk te kunnen zijn. We leven om steeds meer te willen hebben. We leven om GOD te mogen zijn.
Maar we zijn maar doodgewone mensen. En de tijd draait onverstoorbaar verder. Omdat de tijd nu eenmaal – zoals we allemaal weten – niet geregeerd wordt door een opschepper, maar door een oude, somber ogende man die ‘Vader’ wordt genoemd…
Honderdmaal gezien.
uit mijn gedichtenbundel 'Gewoon een Wonder'
1.
Honderdmaal gezien,
Een kleine vogel op een tak,
En toch: Hij tsjilpt!
2.
Licht vlamt laaiend op,
Een geel en rode gloed -
Wat droge takken kraken.
3.
Ik eet wat brood,
Zie kruimels op mijn hand -
Nu zullen weldra vogels komen.
Theo van Gogh is momenteel in een strijd op leven en dood gewikkeld met wat hij noemt 'de achterlijke Islam'. 
BAGHDAD, Iraq (CNN) -- Iraq's interim prime minister 
Pro-zionisten zullen die stelling onzinnig vinden, maar we verdedigen hier niet de partijdige onrechtvaardigen maar het Islamitische recht dat zogenaamd verdedigd wordt door al die heilige geleerde mannen die Saddam Hussein willen vermoorden.
Morele helden worden zelden geëerd door kleinburgers. 
Er zijn [..] veel joden die in hun door de geschiedenis getormenteerde brein niet meer in staat zijn de boodschap van de profeten tot zich te laten doordringen en in te zien waardoor hun joodse identiteit gedragen dient te worden. Zeker niet door een waan van enerzijds slachtofferschap en anderzijds superioriteitsgevoel dat hun het recht zou verlenen ieder die zich kritisch uit over het beleid van Israël van antisemitisme te beschuldigen. 
saddam hussein
Wanneer hij eerlijk was geweest dan zou hij zijn afgetreden. Dan zou hij hebben gezegd. Het was een lekkere meid en ik heb genoten van de zwoele sensatie die haar mond rondom mijn geslachtsdeel me verschafte en ik zou als vertegenwoordiger van de jaren zestig revolutie, die in de eerste plaats een sexuele revolutie wilde zijn, geen knip voor de neus waard zijn wanneer ik zei dat ik het niet lekker vond.
Guy Verhofstadt, die de ambitie had voorzitter te worden van de Europese Commissie, is bij zijn pogen dat ambt te verwerven gestrand op het verzet van Tony Blair. 
We moeten het humanisme opnieuw zijn juiste plaats geven in onze internationale betrekkingen. Opdat deze strijd tegen de armoede en voor emancipatie vruchten zou afwerpen, moeten we bereid zijn om de mechanismen kritisch te bestuderen, die aan de basis liggen van de economische fluctuaties en financiële spanningen en hun sociale gevolgen, die een uitbuiting toelaten van de zwaksten door de sterksten door vaak onpersoonlijke en moeilijk of niet te identificeren krachten.
Waar de Steenbok zegt dat je geen huis moet bouwen op drijfzand, daar trekt de Leeuw heel rustig het moeras in en terwijl hij steeds dieper wegzakt in het zuigende drijfzand dat hem omringt roept hij op vrolijke wijze ons allen toe dat het leven alleen maar leefbaar is wanneer je dapper en ongedwongen de onmetelijke Goddelijke ruimte van de hemelse vrijheid opzoekt.