Astrologie en Anarchisme
Wim Duzijn - VKblogjes 2005-2011
Dit is een nieuwe reeks VK-blogjes, waarin astrologie en anarchisme, een tweelingpaar dat nooit een woning heeft kunnen vinden binnen anti-anarchistisch Nederland, broederlijk en zusterlijk samengaan.
Het kwakje van Piet Vroon
over Wetenschap, Pech & Obcurantisme
VK-blog van dinsdag 22 februari 2006 door Wim Duzijn
"Ik vind dat een mens onder ogen moet zien, hoe oud hij ook is en hoeveel hij ook gestudeerd heeft, dat hij eigenlijk van de hele bliksemse bende niets begrijpt. Ik denk dat dit uiteindelijk een soort boodschap is die ik wil overbrengen." (Bron: Hoge Bomen, uitzending over Piet Vroon.)
Wetenschap bedrijven is een eigenaardige bezigheid.
Enerzijds moet er naar gestreefd worden dat saaie, nuchtere mensen kennis kunnen
doorgeven, zodat onwetende jongeren voorzien worden van een bepaalde,
noodzakelijk geachte, hoeveelheid 'weten', anderzijds moet pretentieuze
warhoofden de gelegenheid worden geboden kennis te scheppen.
Scheppen is vanuit nuchter, logisch standpunt bezien een onzindaad. Scheppen
veronderstelt een lege ruimte die niet gevuld wordt met kennis die reeds
voorhanden is, maar met kennis die als het ware uit het niets geboren wordt.
Wie wetenschap schept zal nooit meer kunnen zeggen dat hij niet in God gelooft.
God is namelijk niets anders dan het scheppende, ordenende vermogen in de
kosmos, dat tegenover de onwetende chaoticus de naar weten verlangende mens
plaatst.
God is als schepper of vernieuwer de aartsvijand van de traditie en dat betekent
automatisch dat een mens die zichzelf blindelings vastgeklonken heeft aan de
traditie (vormdenken dat geen afwijkende visie meer teostaat) nooit een
schepper zal worden.
Linkse wetenschappers ontkennen het scheppende element in de wetenschap. Zij
verdedigen de saaiheid en de dorre, droge zakelijkheid, die alle kennis uit een
veilig hokje wil halen. Daarom kozen zij in de jaren zestig ook voor de
ideologie, want ideologie is in diepste wezen de kleinburgerlijke hang naar
vastheid, het je willen vastklampen aan veilige waarden en normen die gestolde
vorm geworden zijn via een blijvende verankering in wat men 'traditie' noemt.
Pieter Adrianus (Piet) Vroon (Gorinchem, 9 juli 1939 – Culemborg, 13 januari 1998) was een Nederlands psycholoog, hoogleraar en auteur.
|
Een van die wetenschappers was de Utrechtse hoogleraar in de theoretische
psychologie Piet Vroon, een man die als linkse professor en Volkskrantcolumnist 'de linkse moraal'
uitdroeg (waarvan de essentie in de jaren 80 en 90 'het bestrijden van de
kwakzalverij' was), maar die als zwaarmoedige denker en filosoof (verslaafd aan
de zwartgallige tractaatjes van Blaise Pascal) uitermate veel belangstelling aan de dag legde voor
alles wat niet wetenschappelijk is, hetgeen een innerlijk conflict opleverde dat
zich manifesteerde in 'alternatieve mensen achtervolgen' - zoiets als
potenrammerij, dat ook een vorm van agressie is waarvan men zegt dat degene die
niet anders durft te zijn veelal de meest agressieve vervolger van anderen is.
Zoals het gebruikelijk is in kringen van ketterjagers wordt daarbij alles wat
enigszins afwijkt van de gangbare norm op een grote hoop gegooid en op een
nonchalante wijze van de hand gewezen:
New-Age-denken, religie, antroposofie, relatieproblemen, fascisme, haptonomie,
oren-maffia, 'schuldgevoelens aanpraten'.., het wordt allemaal onder één noemer
gebracht en afgedaan als een poging van alternatieve criminelen toevallige
wetmatigheden te ontdoen van hun toevalskarakter, zodat de mens geloof gaat
hechten aan de optimistische boodschap van de kwakzalver, dat de mens in staat
is zonder de hulp van 'de echte arts' beter te worden.
Als schepper van een astrologisch systeem, dat ik de naam New Age Astrologie heb
meegegeven kan ik daarbij weinig meer doen dan mijn schouders ophalen. 'Leuk
amusement voor linkse gelovigen', meer kan ik er niet in zien: Ogenschijnlijke
eenvoud, waarachter een ingewikkelde wereld boordevol onverdraagzame domheid
schuil gaat.
Ik haat een dergelijke eenvoud, eenvoud die geen eenvoud is en die daarom de
mensen schijnzekerheden aanpraat die volstrekt geen intellectuele ondergrond
bezitten.
Ik wil als anarchistische schrijver gewoon een onafhankelijke denker zijn en ik
deel daarom de wereld niet op in 'goede wetenschappers' en 'slechte
alternatievelingen', maar ik noem iedereen (regulier of alternatief) die
zichzelf 'heler' noemt en die niet in staat is een ander mens 'heel' te maken
een kwakzalver. Zodat ik het absurd vind om in een wereld die niet volmaakt is
de mogelijkheid van het bestaan van alternatieve geneeswijzen zonder meer uit te
sluiten.
In een wereld waarin 'normale' geneeswijzen falen - en dat gebeurt, want 20
procent van het volk hoort bij de groep die in het wachtkamertje van de dood zit
- kan het zinvol zijn jezelf af te vragen of dat falen mogelijkerwijs het gevolg
is van een negatieve wil (een verschijnsel waar veel New Age denkers op wijzen).
Willen (of kunnen) we mensen wel beter maken, of zitten sommige mensen
opgesloten in een door anderen opgebouwde negatieve wereld waaruit ontsnappen
domweg niet mogelijk is (de jonge Mulisch spreekt over 'ingeschakeld zijn').
Binnen het alternatieve denken wordt niet alleen gekeken naar technieken, maar
er wordt ook gekeken naar de mensen die de technieken gebruiken.
Mensen zijn feilbaar. Mensen (ook hulpverleners) zijn gebonden aan negatieve krachten en aan positieve krachten.
En mensen zijn voortdurend op de vlucht: voor zichzelf, voor de ander en voor de
negatieve werkelijkheid die onlosmakelijk bij het menselijke bestaan hoort.
Het is kinderachtig om dat algemeen-menselijke, op infantiel vluchtgedrag gebaseerde machtsspel te
ontkennen. Iedereen wil zijn eigen hachje redden. Wanneer je gevraagd wordt of
je wil lijden of niet, dan zegt iedereen: "Geef het lijden maar aan mijn
buurman..."
Wie de werkelijkheid van het egoistische machtspel ontkent zal nooit 'weten'
scheppen. Hij bezit misschien den eenof andere vorm van weten, maar dat weten kan ook onzinnig weten zijn, omdat het elke vorm van nieuw, onthullend weten ontkent.
"De alternatieve genezer", zo luidde een stelling van Piet Vroon, "beweert dat
de mens verantwoordelijk is voor zijn eigen ziekten, terwijl er in de meeste
gevallen alleen maar sprake is van domme pech."
En dat is natuurlijk een erg leuke stelling, maar iemand die meer wil weten eist wel een omschrijving van de
begrippen die worden gehanteerd, zodat hij weinig anders kan doen dan zichzelf
afvragen wat dat dan wel is: domme pech'?, een vraag die ik ik hier, geheel
overeenkomstig de werkwijzen die psychologische handboekjes ons voorschrijven,
wil beantwoorden via de bestudering van het tot wetenschappelijk object
gereduceerde personage Piet Vroon, een van die wetenschappers die op een
tamelijk autoritaire wijze altijd de ander tot object van onderzoek verlagen...: plaatsnemen achter een groot bureau dus en dan vanaf de grote troon neerblikken op de beklaagde in het beklaagdenbankje...
Piet Vroon is echter - net zoals wij allemaal - een doodgewoon mens.
"Toen ik ging studeren was ik zo stijf als een plank", lezen we in een
interview. Met andere woorden: een niet in materieel-materialistische begrippen
uit te drukken werkelijkheid oefende een negatieve, ontwrichtende invloed uit op
zijn lichaam en zijn geest.
Maakte de 'domme pech' Piet Vroon ziek? Nee, want het begrip 'pech' verwijst
alleen maar naar het feit dat Piet Vroon in een negatief, ontwrichtend milieu
terecht kwam dat van hem een saaie, stijve hark maakte. Het wetenschappelijke 'waarom' daarvan,
dat Piet Vroon onkenbaar acht, zou beantwoord kunnen worden door de astroloog,
want een astroloog verbindt bepaalde positieve en negatieve invloeden aan
planeten in ons zonnestelsel.
Alles wat stijf, duister en verkalkt is wordt door een astroloog verbonden aan
de ernstige, sombere planeet Saturnus.
Saturnus, zo kun je lezen in de handboekjes, is de Satan, die ons beproeft. Hij neemt ons alles af en stelt ons daarna de vraag of wij in de situatie van verschrikkelijke ellende waarin we moeten vertoeven nog in staat zijn ons positief op te stellen: 'in staat in God te geloven' zegt de religieuze mens...
Een soort God tegenover Job situatie dus (voor lezers die de bijbelverhalen kennen).
Negatieve Saturnus-invloeden in de horoscoop kunnen, binnen deze zienswijze, een
predisponerende invloed uitoefenen, met andere woorden: het lot bepaalt dat je
terecht komt in een milieu waarin je wordt geconfronteerd met een werkelijkheid
die behoort bij astrologische invloeden die een leefomgeving geschapen hebben.
De astroloog noemt 'pech' dus niet dom, maar hij is het wel met Piet Vroon eens,
wanneer deze stelt dat de mens het slachtoffer kan zijn van omstandigheden en
gebeurtenissen, die buiten de eigen verantwoordelijkheid vallen.
En toch werpt Piet Vroon (en met hem alle wetenschappers die niet het weten maar
de ideologie tot God verheven hebben) de astrologie - die de begrippen pech en noodlot op een rationele wijze benadert - op de grote 'kwakzalvershoop'.
Waarom? Omdat de astrologie mensen onnodige schuldgevoelens aanpraat, zoals Piet
Vroon suggereert?
Dat lijkt me een stelling die moeilijk te verdedigen valt, omdat veeleer sprake
is van een omgekeerde situatie: de astrologie zou vanwege de erkenning van het
noodlot gebuikt kunnen worden om de mens van schuld vrij te pleiten.
Mensen kunnen pech hebben (ze kunnen ingeschakeld worden, stelde Harry Mulisch in de
jaren vijftig toen hij nog een niet-moralistische schrijver van fantasyliteratuur was).
De zwakken kunnen in een positie worden gemanoevreerd waarin ze
de lasten van de sterken moeten dragen, juist omdat zwakke, gevoelige mensen
niet in staat zijn zich af te schermen van negatieve invloeden in en rondom hen
heen.
Waarom daar niet op gewezen mag worden en waarom alternatieve anderen zich bij
de negatieve kijk op het leven van zich positief noemende wetenschappers moeten
neerleggen, zijn vragen die mij blijven achtervolgen.
Wat mij in elk geval duidelijk is geworden, dat is de harde waarheid dat de
wetenschapper Piet Vroon het gevecht met een verleden dat een stijve plank van
hem maakte heeft verloren.
Het 'positieve denken' dat hem moest bevrijden van een negatieve werkelijkheid
werd omgezet in een egoïstisch streven naar zelfhandhaving, dat van hem de goede
'vitale' dominee maakte die de slechte alternatieve ander verketterde, zonder
dat hij aan kon geven wat nu precies het verschil is tussen zijn opgeschroefde
vrolijkheid (de vlucht in het actieve bestaan als reactie op het stijve
verleden) en de opgeschroefde vrolijkheid van de door hem verafschuwde 'vals
positieve alternatieve ander' (Ratelband & co).
De keuze voor de vrolijk makende activiteit kwam hem trouwens duur te staan. De
negatieve wereld van zijn jeugd drong zich aan het einde van zijn leven in alle
hevigheid naar voren. Zwaarmoedigheid en agressie, waar in zijn jeugd zijn vader
het slachtoffer van werd, beheersten nu zijn leven.
En hoe beroerd en
fatalistisch het ook mag klinken: hij ging er als dappere bestrijder van de
kwakzalverij op een zeer ondappere en zeer noodlottige wijze aan ten onder...
De horoscoop van Piet Vroon
Opmerkelijk is de dominante plaats die een negatief geaspecteerde Zon inneemt in de horoscoop (aan de top in het MC huis 10 dat voor openbaar optreden staa) Zon ontvangt negatieve aspecten van Jupiter (verwaand, onrechtvaardig), Uranus (eigenzinnig, anarchistisch) en Pluto (dwars, opstandig, destructief ). Het probleem bij zulke aspecten is hoe je een dwarse, opstandige idioot kunt zijn in een wereld die eist dat je een goede, vooraanstaande burger bent...
De horoscoop van Piet Vroon, geboren in Gorinchem op 9 juli 1939 rondom 13u, is
daarom opmerkelijk omdat hij sterke overeenkonsten vertoont met de horoscoop van
Boris Dittrich, de zachtaardige, maar toch eerzuchtige, man die schilder wilde worden, maar dat niet mocht van de sterke wilde mannen die de macht in handen hebben in dit land:
Zon in het gevoelig makende teken Kreeft en geplaatst in het tiende huis.
De Zon maakt (net als in de horoscoop van Boris Dittrich) een negatief ascpect met de
planeet Pluto, die voor chaotische hoogmoed (ontkenning van de orde nastrevende
autoriteit) staat.
Waar Boris Dittrich het Zon-Pluto-aspect via de door zijn wilde vriend
vervaardigde beelden van steenkool en poep in zijn leven integreert (de satan is
zijn vriend geworden), daar koos de hooggeleerde Piet Vroon voor de motor, de
sprong uit het vliegtuig en de linkse strijd tegen 'de kwakzalverij', zonder
ooit in staat te zijn de irrationele keuze voor de hoogmoedige chaos op een simpele
(kwakzalverige?) wijze te relativeren...
Uit een brief aan Piet Vroon, 28-11-1993
Omdat ik graag zijn geboortetijd wilde weten heb ik begin jaren 90 Piet Vroon een simpel briefje gestuurd met een vriendelijk verzoek om info, maar dat verzoek werd niet gehonoreerd. "Als astrologie zinvol is dan zal de astrologie u het antwoord wel geven" was zijn zure antwoord en daarom heb ik maar een aantal hypotheses opgesteld en die hem toegestuurd... Uiteindelijk stopte de briefwisseling en heb ik de juiste geboortegegevens opgevraagd bij de burgerlijke stand van de gemeente waarin hij geboren is... De horoscoop hierboven is er het resulaat van...
"Ooit noemde je mij in een van je columns een 'obscure, hatelijke vent'. Niet als een directe verwijzing naar mijn naam, maar met de vermelding dat je contact had gehad met obscure figuren uit het alternatieve circuit...
Ik maak me daar niet druk over - hoewel ik het wel behoorlijk vals vond: iemand aanvallen die zich niet publiekelijk kan en mag verdedigen...
Ik heb brieven gestuurd omdat ik me als beschuldigde wilde verdedigen tegen de aanvallen van iemand die in mijn ogen geen wetenschapper was, maar een uiterst giftig en geniepig soort kleinburger, het type dat een hemel wil bouwen op de hel van onschuldige anderen.
Het is de mens (zo zie ik hem in elk geval) die op zoek is naar zondebokken De afwentelaar,
die alleen daar sterk kan zijn, waar op een gruwelijke manier geleden wordt.
In de jaren dertig en veertig vertegenwoordigden de Nazi's dat type kleinburger.
Maar de Nazi's zijn dood, en hun plaats is ingenomen door andere kleinburgers,
mensen die naamloos willen blijven, mensen die alles in het werk zullen stellen
om hun 'goede' naam te verdedigen - zoals de Nazi's dat ook deden.
De sterkste wint in hun wereld. Wie niet sterk is moet lijden...
Jouw ouders bijvoorbeeld: Die waren niet sterk. Daar heb je vaak op gewezen. Ze leden. Zomaar. Op een volmaakt zinloze wijze. En toen ze dood gingen kon je alleen maar zeggen: "Mijn god, wat een
waanzin.., wat moeten we met een wereld waarin mensen niks voor elkaar kunnen
doen..."
Je noemde mij 'obscuur', omdat ik als anti-moralist de astrologie (het
instrument bij uitstek om de negatieve moralist te ontmaskeren) serieus neem.
Zoals gezegd: ik maak me daar niet druk om. Ik ga mijn eigen weg en ik zie niet in waarom jouw weg beter zou zijn dan de mijne..
Bekijk de boel op een nuchtere wijze is mijn advies, doe je ogen open, durf serieus te zijn. Dat is alles wat ik te zeggen heb." (de jaren 90 foto hierboven toont mij als 'obscure alternatieveling'...)
Over mijzelf
Je zou mij een anarchistische vertegenwoordiger van het Midden kunnen noemen, anarcho-liberaal dus, iemand die het gelijkheidsdenken van het anarchisme koppelt aan het
autoriteitsdenken van het Midden - waarbij autoriteitsdenken niet gezien wordt
als kiezen voor opschepperij (astrologisch: Leeuw) en macht, dwang & jaloezie
(Schorpioen), maar als een keuze voor het triniteitsdenken (Maan=Moeder,
Saturnus=Vader & Jupiter= de verdraagzame bruggenbouwer), autoriteitsdenken dat
niets te maken heeft met de christelijke drie-eenheidsgedachte, die weinig meer
is dan een in heilige vormen gegoten pervertering of verkrachting van de
waarheid - die op een welhaast evident te noemen wijze bij de astrologie ligt en
niet bij de Perzisch-Rooms-Ezraistische priestercultuur die het beeldende,
anarchistische symbooldenken ondergeschikt heeft gemaakt aan een verabsoluteerde
waarheid.
|
Aan de Maan (Inanna) gewijde tempel in UR, een stad in het land van de Chaldeeën waar volgens de bijbel de aartsvader Abraham woonde - tot aan het moment waarop hij geroepen werd door 'de god van Israel': "Verlaat uw land en uw bloedverwanten en kom herwaarts naar het land, dat Ik u wijzen zal.."
Oorspronkelijk waren de Chaldeeën de bewoners van het deltagebied van de Tigris en de Eufraat, Chaldea genoemd. Later werden de termen toegepast op heel Babylonië. ‘Chaldeeën’ duidde daarnaast op een ontwikkelde klasse van mensen die zich bezighielden met wetenschap, geschiedenis, talen en astronomie, maar ook met magie en astrologie.
|