wet
Recht & Zorg

De Drie Koningen: Wet, Recht & Zorg

Wat is terreur? - Jezus Plaats Medelijden Tegenover De Priester
Jezus Eert De Ketterse Bastaardjood - Wat is fascisme?
Kees Schuyt & de Nieuwe Wereldorde - Marcel van Dam & de derde weg
De vreemde principes van Amerika - A Second Age Of Reason

“What is to become of the Palestinians?” “Oh,” Sharon said, “we’ll make a pastrami sandwich of them.” I said, “What?” He said, “Yes, we’ll insert a strip of Jewish settlement, in between the Palestinians, and then another strip of Jewish settlement, right across the West Bank, so that in twenty-five years time, neither the United Nations, nor the United States, nobody, will be able to tear it apart”.

Winston S. Churchill III (journalist, former member of Parliament, and grandson of the British prime minister) at the National Press Club, October 10, 2001, recalling his conversation with then-General (res.) Ariel Sharon in 1973

Geen Recht, Geen Zorg, Geen Wet

In Operation Defensive Shield, Israel not only destroyed the security services of the Palestinian Authority, but also a large part of its civilian infrastructure. As a result, the population is now facing a situation it has never experienced before: There is no governing body that deals with daily affairs. The civil administration of old is gone, and the Palestinian Authority has basically been destroyed. Who is in charge of sanitation? Who supplies water? Who runs the schools and the welfare system?
Israel says it's the PA's responsibility, but in practice, it does not allow the Authority to do its work. It is impossible to collect the garbage and deliver water because of the blockades. How, for example, can water reach the Furik family, whose house is not connected to the water supply, if the roads are closed? How can teachers get to Beit Dajan, or students to Bir Zeit? And this is without even mentioning the empty coffers of the Palestinian Authority, the tax money that Israel refuses to hand over, the closure of Israeli markets to Palestinian produce, the restrictions on the transport of farm products and industrial goods within the territories and the high unemployment rates - all resulting from the Israeli siege. (By Gideon Levy, Ha'aretz 15-6-2002)

Wat Is Terreur?
Commentaar Wim Duzijn 2002

In de strijd die Israel nu al tientallen jaren lang voert met de Palestijnen, een strijd die er op is gericht de Palestijnen duidelijk te maken dat zij als niet-joden niks te zoeken hebben in een joodse staat, spelen waarden en normen nauwelijks een rol.
De waarden en normen die er zijn staan in dienst van het eigen volk, dat is de reden waarom Israel in feite geen democratische staat is, maar een staat waarin rechtse nationalisten een verbond gesloten hebben met rechts-orthodoxe gelovigen, die de eigen - als goddelijk ervaren wet - boven het internationale recht plaatsen.
Alles wat niet tot het eigen volk behoort krijgt alleen dan rechten wanneer het in een machteloze positie verkeert.
Zodra het besmette volk (de onderkaste of de paria's) enige werkelijke invloed wil uitoefenen in het land van de heersende klasse zullen zij op een genadeloze wijze onderworpen worden. Dat is de les die de extreem-rechtse eenheidsregering van Ariel Sharon ons leert. "Zionisme", stelt Ariel Sharon, "dwingt mij wreed te zijn".

Israel heeft in de de afgelopen maanden duidelijk gemaakt dat alle waarden die een beschaafde wereld belangrijk heeft verklaard geen rol van betekenis spelen wanneer extreem-rechtse zionistische principes in het geding zijn.
Op een kinderachtige wijze wordt daarbij de schuld in de schoenen geschoven van zogenoemde terroristen, zonder dat men zich de vraag stelt of het doelbewust scheppen van een situatie van volstrekte wetteloosheid, die gericht is op de collectieve bestraffing van miljoenen mensen moreel te rechtvaardigen valt.
Zoals de Iraakse bevolking collectief werd en wordt bestraft op een wrede, onmenselijke wijze, die in geen enkele verhouding staat tot de overtreding, zo wordt het Palestijnse volk bestraft - niet omdat men de terreur wil bestrijden - want een klein kind kan inzien dat die tereur met behulp van een enkel simpel vredesgebaar gestopt kan worden, maar omdat men de terreur bestendigen wil.
Vrede betekent afstand doen van voorrechten die gebaseerd zijn op het rechteloos maken van de ander. Men wil daarom wetteloosheid, men wil rechteloosheid en men wil het principe van de zorgzaamheid vernietigen.
Wie een irrationele en liefdeloze machtsdroom najaagt is verplicht de werkelijke moraal - die bestaat uit wet, recht en zorg, te vernietigen.
Dat is wat alle oude wijsheidsgeschriften ons vertellen. Dat is ook het verhaal dat de evangelisten ons vertellen.
Ook in Jezus tijd bestonden er in Israel verschillende leefzones, die bewoond werden door bevolkingsgroepen die elkaar het licht in de ogen niet gunden. Ook in die tijd voelden die mensen die de Messiaanse machtsdroom vertegenwoordigden zich ver verheven boven alles wat in hun ogen onrein was. En omdat die situatie bestond werd het verhaal over de barmhartige Samaritaan geschreven, een verhaal over het principe van de zorgzaamheid en de compassie, die niet bestaat in een wereld waarin een kille machtsdroom het hele leven bepaalt.

Het medelijden van de barmhartige Samaritaan

Op een dag was er een godsdienstleraar die wilde onderzoeken of Jezus' ideeën wel zuiver waren. 'Meester', vroeg hij, 'wat moet ik doen om eeuwig leven te krijgen?' Jezus vroeg: 'Wat zegt de wet van Mozes daarover?' Hij antwoordde: 'U moet van de Here, uw God houden met heel uw hart, heel uw ziel, heel uw kracht en heel uw verstand. En u moet net zoveel van uw naaste houden als van uzelf.' 'Goed!' zei Jezus. 'Doe dat en u zult eeuwig leven krijgen.'
De man voelde zich aangesproken. Om zich te rechtvaardigen, vroeg hij: 'Wie is eigenlijk mijn naaste?' Als antwoord gaf Jezus hem dit voorbeeld:
'Een man reisde van Jeruzalem naar Jericho. Onderweg werd hij door rovers overvallen. Zij rukten hem de kleren van het lijf, sloegen hem bont en blauw en lieten hem halfdood langs de weg liggen. Toevallig kwam een priester langs. Maar toen hij de man zag liggen, ging hij aan de overkant van de weg voorbij. Een tempeldienaar die voorbijkwam, deed hetzelfde en liet de man gewoon liggen. Gelukkig kwam er ook iemand langs die medelijden kreeg toen hij hem daar zag liggen. Het was een Samaritaan. De Samaritaan knielde naast hem neer, verzorgde zijn wonden met olie en wijn en legde er verband om. Daarna tilde hij hem op zijn ezel en ging er zelf naast lopen. Zij kwamen bij een herberg, waar hij hem verder verzorgde. De volgende morgen gaf hij de herbergier twee zilveren munten en zei: 'Zorg goed voor hem. Mocht dit geld niet genoeg zijn, dan betaal ik de rest de volgende keer wel.'
Wat denkt u? Wie van deze drie was de naaste van het slachtoffer van de roofoverval?'
'De man die medelijden met hem had', was het antwoord. 'Precies', zei Jezus. 'Volg zijn voorbeeld dan.'

Jezus Plaats Medelijden Tegenover De Priester
Commentaar Wim Duzijn 2002

In de bovenstaande parabel komen twee belangrijke zaken aan de orde. In de eerste plaats wordt gesteld dat wanneer er gekozen moet worden tussen enerzijds de heiligheid van het priesterschap en de tempeldienst en anderzijds de gewone menselijke behulpzaamheid die voortvloeit uit medelijden, de keuze zal vallen op de medelijdende mens.
Met andere woorden: alle tempels en erediensten zijn volmaakt zinloos, wanneer het fundamentele principe van het medelijden niet wordt gekend en erkend.
In de tweede plaats wordt gewezen op het bestaan van twee groeperingen, de priesters en tempeldienaren, die zichzelf tot de 'hogere mensen' mensen rekenen, en de Samaritanen, waar het uitverkoren volk op neerkijkt.
Dat juist zo'n vertegenwoordiger van een afgewezen groepering de mens blijkt te zijn die de echte moraal vertegenwoordigt, dient bij de lezer het besef op te roepen dat hij voorzichtig moet zijn met het oordelen over andere mensen.
Misschien is die ander een hoer, of een flikker of een dief, maar wanneer een ander mens in nood verkeert en hij toont medelijden - dan is hij degene die in moreel opzicht de meerdere is van de 'goede mens', die zichzelf te goed waant om een ander te helpen, omdat hij 'een hogere taak' heeft: het dienen van de ware God...

De Samaritanen waren de bewoners van het gebied tussen Judea in het Zuiden en Galilea in het Noorden. Nadat in het jaar 720 voor Christus het rijk Israël door de Assyriërs veroverd was, werden de bewoners in ballingschap weggevoerd. De Israëlieten die waren achtergebleven vermengden zich met volken die de Assyriërs naar Israël hadden overgeplaatst. Van hen stammen de Samaritanen af.
De Samaritanen waren in de ogen van de goede gelovigen slechte mensen. Ze waren weliswaar (vanuit religieus standpunt bezien) joods, maar ze hadden zich tijdens de ballingschap vermengd met niet-joden, zodat er onecht bloed door hun aderen vloeide.
Daarnaast vereerden zij ook andere goden dan de ene God van Israel en daarom mochten de echte gelovigen - de gelovigen met het zuivere bloed - geen betrekkingen met deze ketterse bastaardwezens onderhouden.
Het evangelieverhaal laat zien hoe onzinnig die opvatting is. Goede mensen, die zich op de bovenste trap van de morele ladder bevinden, aangezien ze priester en tempeldienaar zijn, blijken liefdeloze schepsels te zijn, die niet in staat zijn elementaire gevoelens van medelijden te ervaren. Hun gevoel is dood - en daarmee ook de moraal.
Moraal is meer dan alleen maar het aanbidden van de wet. Wanneer die wet zo ridicuul wordt aanbeden dat het gevoel wordt gedood slaat zij om in haar tegendeel. Aanbidding van de wet wordt wetteloosheid - immers, leidt ertoe dat de essentie van de wet niet meer wordt herkend, zodat men mensen die beschermd dienen te worden domweg laat creperen.

Jezus Eert De Ketterse Bastaardjood
Commentaar Wim Duzijn 2002

"Een van de indrukwekkendste aspecten in de traditie van het jodendom is de onverwoestbare hoop op een nieuwe wereld" - Frank van Helmond, bijbelwetenschapper, VK 17-6-2002

De tweede wereldoorlog heeft ons opgezadeld met het absurde idee dat we in joden bijzondere mensen dienen te zien. Dat is, zoals gezegd, een waanidee - en van waanideeën moeten we af zien te komen in een moderne, democratische wereld waarin mensen doodgewone onvolmaakte wezens zijn.
De onwil van orthodox-religieuze en rechts-nationalistische joden zichzelf te zien als onvolmaakte wezens heeft ertoe geleid dat er in het Midden-Oosten een (Messianistische) staat is ontstaan die zichzelf wil zien als 'het licht der naties' - een staat dus die in moreel, politiek en economisch opzicht ver uitsteekt boven de omgeving.
Het is die mentaliteit waar tweeduizend jaar geleden Jezus van Nazareth tegen tekeer ging. Hij verwierp de superioriteitsgedachte van het jodendom en kwam op voor al diegenen die door de joden werden afgewezen.

Wie waren de arrogante, autoritaire joden waar Jezus zich tegen afzette?
Het waren niet de vrijzinnige inwoners van Galilea (in het Noorden van Palestina) en ook niet de joodse bastaarden in Samaria (in het midden van Palestina), nee, het waren de inwoners van Judea - die zichzelf zagen als de ware, zuivere vertegenwoordigers van het jodendom, mensen dus die door en door onverdraagzaam waren, omdat zij in een ongelovige niet-jood alleen maar een gevaarlijke, perverse vreemdeling konden zien.
Wanneer Jezus zijn discipelen opdraagt zendingswerk te gaan verrichten dan stelt hij uitdrukkelijk dat ze Galilea en Samaria links moeten laten liggen. Daar wonen de vrijzinnige en de ketterse joden, daar valt dus niks aan te bekeren, dat zijn in de ogen van Jezus joden die deugen en daar blijf je dus van af.
Nee, de luitjes die bekeerd moeten worden wonen in Judea - die worden in het evangelie 'de verloren schapen' genoemd. Dat betekent dat je, wanneer je het Evangelie begrijpen wilt, je aandacht moet richten op de bewoners van Judea. Wie zijn zij? Wat wilden ze toen en wat willen ze nu?

Ze zijn niet verdraagzaam, zoals in Galilea, waar Jezus ongehinderd kon werken, ook al had hij er weinig succes. Ze behoren ook niet tot de onreine ketters, die andere goden aanbidden en die op een onbeschaamde wijze in de echt durven te treden met niet-joden, zoals in Samaria, nee, het zijn de lieden die zichzelf volmaakt 'goed' vinden, de joden die bloedzuiver zijn en die vanwege de verheerlijking van de zuiverheidsgedachte zichzelf opsluiten in een zelfgebouwd getto, om te voorkomen dat de zuiverheid van het ware jodendom door niet-joodse vreemdelingen wordt aangetast.
Deze joden geloven in de priesterstaat, een morele heilstaat die ervoor dient te zorgen dat elke jood in moreel opzicht gereed is om de komende Messias te ontvangen, zodat men samen met God de wereld kan omvormen in een morele heilstaat waarin de joden de morele leiders zijn.
We noemen dergelijke opvattingen, wanneer we vriendelijk zijn, geloofsopvattingen, en wanneer we onvriendelijk zijn: waanideeën.
Zoals gezegd, sinds de tweede wereldoorlog wordt er van mensen geëist dat ze joden niet onvriendelijk mogen bejegenen. Wanneer je dus de mening bent toegedaan dat mensen achter waanideeën aanhollen, dan mag je dat niet zeggen - alleen maar omdat die mensen 'joden' zijn.
Een dergelijke mentaliteit is onzinnig in een moderne democratie, waarin vrijheid van meningsuiting het hoogste goed is.
Democratie is zinloos wanneer je verplicht bent bevolkingsgroepen heilig te verklaren. Het geeft geen pas voortdurend via een proces van positieve discriminatie negatief ingestelde mensen uit te sluiten van democratische controle.
In een democratie - die per definitie humanistisch is - zijn alle inwoners gewone mensen en ze behoren derhalve als gewone mensen behandeld te worden.
Elke andere benadering is onjuist en voedt alleen maar het waanidee dat in sommige religieuze kringen heerst dat men het recht bezit zich op grond van volstrekt onredelijke argumenten boven anderen te verheffen.
Het evangelie is een afwijzing van de superioriteitsgedachte van het jodendom.
Voortdurend schuift Jezus mensen naar voren die niet deugen, mensen die worden afgewezen door de arrogante, ingebeelde priestergemeenschap, die denkt dat zij hoger, beter, en waardevoller is dan het niet-joodse plebs dat niet door God is uitverkoren.
Het is die mentaliteit waar in het heden de Arabieren - en dan met name de Palestijnen - zich fel tegen afzetten.
De ironie daarbij is dat de moslims onder hen vaak niet beseffen dat hun moslimgeloof dezelfde xenofobe trekjes bezit als het rechtse jodendom waar zij zich tegen keren.
Vrouwenhaat, homohaat, de superioriteit van de gelovige moslim, die ver boven de ongelovigen staat en daar ook niet mee om mag gaan, het star vasthouden aan gebruiken die duizenden jaren geleden aanvaardbaar waren, maar die in het heden volstrekt absurd zijn.., het zijn allemaal zaken waar Jezus, die door de Islam als een zeer grote profeet wordt beschouwd, weinig van moet hebben.
Het feit dat hij de zijde kiest van de als onrein ervaren ketterse Samaritanen bewijst dat fundamentalistische christenen en moslims met hun vergoddelijking van het joodse monotheïsme ongelijk hebben.
Niet de ketterse Samaritanen, die heidense gebruiken hebben overgenomen, worden 'verloren schapen' genoemd, maar de aanhangers van het onverdraagzame monotheïsme, dat in andersdenkenden lage, onreine geesten ziet!

Frank van Helmond is intelligent genoeg om dat te beseffen. Hij rondt zijn betoog, dat begint met likkerig, verontschuldigend gedrag (alsof moderne democratische en humanistische mensen Adolf Hitler hebben uitgevonden...), dan ook af met een aanval op de kern van de zionistische ideologie: de heiligverklaring van het land.
"Volgens de Schrift" (zo lezen we) "is het 'Het Land' in diepste betekenis niet een historisch recht, maar de belofte van een onvoorstelbare toekomst - niet een politiek en miliair maakbaar nationaal project, maar een universele gave aan alle volkeren."
Het feit dat een dergelijke opmerking tweeduizend jaar na de dood van Jezus gemaakt moet worden wijst er op dat er iets mis is met het Messianistische jodendom. Dat jodendom heeft namelijk niet kunnen verhinderen dat er in het Midden-Oosten een staat is ontstaan die de ontkenning is van de 'onvoorstelbare toekomst' waar Frank van Helmond over spreekt.

Onvoorstelbaar is iets wat niet in woorden wordt vastgelegd. Zodra je iets vorm gaat geven is het niet onvoorstelbaar meer. Dat is het probleem waar joden altijd mee hebben gezeten. Ze mogen God geen voorstelbare vorm mee geven, en toch willen zij godsdienst bedrijven.
Je zou kunnen stellen dat juist de vernietiging van een universele mensengod de fanatieke gerichtheid op 'Het Heilige Land' en 'de Joodse Wet' in de hand heeft gewerkt.
De mens is een religieus wezen. Hij heeft Goden nodig en daarom moet je hem Goden geven. Dat was de gedachte die sterk aanwezig was in de niet-joodse beschavingen van het Midden-Oosten.
Het Egypte van de farao's was het meest verdraagzame, liberale land op dat gebied. Wil je een eigen God hebben, okee, dan maak je een eigen God. Je geeft de naam van je God aan de priesters en ze voegen jouw God toe aan de immens lange lijst van Goden. Liberaler kan een samenleving niet zijn!
Het monotheïsme van Mozes (beter gezegd Ezra, de vader van het relgiieuze nationalisme) heeft de mensen hun persoonlijke goden afgenomen, zodat de leegte opgevuld moest worden met schertsgoddelijkheid.
Die schertsgoddelijkheid werd door Jezus afgewezen. De Samaritanen waren ketters en daarom echte religieuze mensen - die werden door Jezus niet aangevallen.
Jezus was de vriend van alle ketters...; maar de wetaanbidders van Judea, de mensen die de spiritualiteit in het volk wilden doden via het heilig verklaren van zinloze voorschriften en een primitieve machtsdroom, dat waren volgens hem de zondaars die door zijn volgelingen tot de orde geroepen dienden te worden.

Zoals het bovenstaande kaartje laat zien valt het oude Samaria, waar de ketterse joden woonden, samen met het gebied dat we 'de palestijnse staat in wording' noemen'. De Samaritanen (in de Talmoed 'Koetiem' genoemd) werden gehaat omdat ze de autoriteit van Jeruzalem ontkenden. Hun rol als haatobject is in onze 'moderne' tijd overgenomen door de Palestijnen. In de Talmoed wordt Samaria niet gezien als deel van het heilige land.

Het is triest te moeten constateren dat de doders van de spiritualiteit en de aanbidders van een zinloze machtsdroom dankzij de activiteiten van aan grootheidswaanzin lijdende nationaal-socialistische maniakken, die ook streefden naar het vernietigen van de spiritualiteit, in dienst van een zinloze machtsdroom - het duizendjarige Duitse Rijk - een staat hebben opgebouwd in het Midden-Oosten die elke vorm van vernieuwing onmogelijk maakt.
In een harde conservatieve machtswereld waarin waanideeën altijd waanideeën moeten blijven zal nooit een glimpje van vernieuwingszin kunnen optreden. Altijd zullen de waanzinnige vorm- of idolenaanbidders de baas blijven in zo'n wereld en altijd zullen de vernieuwers worden weggewerkt.
Het feit dat tweeduizend jaar na de dood van Christus in Israël een situatie wordt gecreëerd die identiek is aan de situatie die tweeduizend jaar geleden bestond, wijst erop dat hier mensen aan het werk zijn die het moderne verlangen naar vernieuwing tegenhouden. Zij kiezen voor het conservatisme van de waanzin en met behulp van de meest wrede machtsmiddelen proberen zij die waanzin om te toveren in intelligent gedrag.
Het zal duidelijk zijn dat waanzin die zich intelligent voor wil doen al diegenen die de waanzin zichtbaar willen maken zullen moeten demoniseren. Dat is wat Israël en Amerika nu al tientallen jaren doen. Zij demoniseren kritische, intelligente mensen en maken elke op modernisering gerichte vernieuwingsbeweging binnen de Arabische wereld onmogelijk, omdat een moderne Arabische wereld het failliet betekent van de zionistische superioriteitsgedachte, die stelt dat de joodse staat het 'licht der naties' (dus de leider) dient te zijn.

Licht dat helemaal geen licht is schept duisternis. Daar moeten we ons bewust van worden. Dat is ook de reden waarom Jezus van Nazareth zo fel tekeer ging tegen de Messiaanse xenofobe fanatici in zijn tijd en waarom hij partij koos voor de verdraagzame joden, de ketterse joden en de bastaardjoden, de Samaritanen, die door de echte joden als 'geïmporteerd uitschot' werden beschouwd.

Uit het Johannes-evangelie (vers 4:4-9)

4:4) En Hij moest door Samaria gaan.
(5) Hij kwam dan in een stad van Samaria, genaamd Sichar, dicht bij het veld, dat Jakob aan zijn zoon Jozef gegeven had; daar was de bron van Jakob.
(6) Jezus nu was vermoeid van de tocht en bleef zo bij de bron zitten; het was ongeveer het zesde uur.
(7) Er kwam een vrouw uit Samaria om water te putten. Jezus zeide tot haar: Geef Mij te drinken.
(8) Want zijn discipelen waren naar de stad gegaan om voedsel te kopen.
(9) De Samaritaanse vrouw dan zeide tot Hem: Hoe kunt Gij, als Jood, van mij, een Samaritaanse vrouw, te drinken vragen? Want Joden gaan niet om met Samaritanen....

Israel Bouwt Een Muur

Construction of a barrier along sections of the seam zone dividing Israel and the West Bank was officially launched yesterday, immediately raising a storm at yesterday's cabinet meeting.
The fence is to run from the Salem checkpoint in the north to Kafr Qasem in the south, while another stretch of fence is planned for the Jerusalem area. The planned length of the entire fence is around 115 kilometers, and it will cost around $1 million per kilometer.
Prime Minister Ariel Sharon and Defense Minister Benjamin Ben-Eliezer told the cabinet at yesterday's meeting that the fence was for security purposes and in no way marked a political border.
However, right-wing ministers vehemently opposed commencement of work on the fence. National Religious Party Chairman Effi Eitam said the fence was not a security fence but a draft of the Israeli withdrawal and the Palestinian terror state that would arise east of the fence. ( By Amos Harel and Gideon Alon, Ha'aretz, 17-6-2002

Reactie Egypte: "Bouwen aan de vrede is zinvoller".

Amerika Niet Gelukkig Met De Muur

The State Department chided Israel for planning to extend an electronic fence the length of the West Bank as a shield against suicide bombers.
"To the extent that it is an attempt to establish a border, we would have to say that that really has to be done through direct talks" with Palestinian officials, spokesman Richard Boucher said.
"We do remind the Israelis that offering hope to Palestinians, offering them a decent life, an end to the barriers, is an important part of achieving security and peace," Boucher said.
The president's wife, Laura, chimed in with criticism of Israel's move. "I don't think that a fence will be some long-lasting sign of peace," she said.
"Right now, there's a huge barrier of hate and distrust between all the parties in the Middle East," Mrs. Bush said on American Urban Radio Networks. "I hope they can start to at least tear that barrier down." (AP, 17-6-2002)

Arab League Secretary-General Amr Moussa
sharply criticized Israel for building the fence.

"Racism against defenseless people", is how Arab League Secretary-General Amr Moussa described the Israeli project.
Moussa compared the fence with the Berlin Wall that divided the German capital from 1961 to 1989.
Moussa, speaking in Cairo, said the fence "reminds us of practices the world never accepted before." The Arab League chief called for a "redoubling of efforts to put an end to the occupation, to dismantle existing settlements instead of constructing walls of separation." (PalestineChronicle, 17-6-2002)

Berlijnse Muur: Symbool van het koude oorlog denken

In het jaar 1961 liet in de Duitse Democratische Republiek (een democratische staat, die het bezit was van de communisten) Walter Ulbricht een muur bouwen, die de geschiedenis is ingegaan als 'De Berlijnse Muur'.

DE KOUDE OORLOG (1945 - 1989)
Kidsplanet - Werkstuk: De Berlijnse Muur

Berlijn 1961 Koude oorlog? Wat is dat nou weer?
Met "de Koude Oorlog" bedoelen we de spanningen tussen de 2 grootste landen van de wereld. Die 2 landen waren de Sovjet-Unie en Amerika.
Na de tweede Wereldoorlog kwamen die 2 landen als grootste overwinnaars uit de bus. Amerika had geen schade in eigen land, omdat er niet was gevochten in eigen land. Bovendien hadden de Amerikanen veel verdiend aan de oorlog en hadden West-Europa bevrijd.
De Sovjet-Unie had Duitsland in het oosten verslagen en hadden miljoenen slachtoffers. De Russische soldaten kwamen helemaal tot aan de Duitse hoofdstad Berlijn. Ze veroverden dus ook andere landen en wilden daar niet weg.

Israel will not ratify international court treaty

Israel will not ratify the treaty creating an International Criminal Court (ICC) for fear of finding itself in the dock for its policies in the Palestinian territories, officials said on Wednesday (june 12).
The decision, conveyed to parliament on Tuesday (june 13), was criticised by human rights activists who said Israel was afraid to be held to account for its military operations and Jewish settlements in the territories.
“It's a sad and stupid decision, taken by an extreme-rightist government that is afraid of the world and that believes that everyone is against Israel,” said Labour's former Justice Minister Yossi Beilin. (Jordan Times, 13-6-2002)

Wat is fascisme?
Commentaar Wim Duzijn 2002

Antwoord: De essentie van het fascisme is de onwil culturen met elkaar te vermengen.

De Engels-Iraanse schrijver Salman Rushdie, ter dood veroordeeld omdat hij niet zuiver in de leer was, spreekt over het fascistische verlangen van fundamentalistische gelovigen naar 'culturele reinheid', de wil de eigen cultuur als heilig, onaantastbaar en onveranderlijk te beschouwen, en daarom pleit hij voor een 'bastaardcultuur' - een cultuur waarin niet het begrip 'zuiverheid' maar het begrip 'onzuiverheid' centraal staat.
Het fascistische verlangen naar zuiverheid is de wortel van elke beweging die kiest voor genocide.
Genocide is alleen daar mogelijk waar de mens weigert zichzelf te besmetten met hetgeen gezien wordt als 'onrein'. Daarom mag je nooit als intellectuele elite toegeven aan de verlangens van fascistische groeperingen.
Altijd zal de elite moeten kiezen voor het propageren van een bastaardcultuur.

Wie de geschiedenis van het jodendom bekijkt, die zal ontdekken dat de monotheistische alleenheerser Mozes, die door schriftgeleerden in Babylon gekoppeld werd aan een God die geen andere Goden naast zich duldt, de veelvormige, pluralistische cultuur van Egypte verwierp.
Het oude Egypte - waar het Mozaische priesterdenken zich tegen afzette - verdedigde een bastaardcultuur.
Alles werd met alles vermengd, goden werden overgenomen van anderen, goden verdwenen, nieuwe goden ontstonden, alles was in beweging, alles stond in het teken van de groei. En omdat iedereen die het bastaarddenken afwees op een radicale wijze aan de kant werd gezet bleef de Egyptische cultuur vitaal. (24 november 2001)

Rechts-religieus Zionisme verwerpt de bastaardstaat

Het (van oorsprong seculiere) zionisme heeft - via het sluiten van een verbond met de fundamentalistische orthodoxie - de fascistische kant van het Mozaïsche denken uitvergroot en omgezet in een politieke ideologie die de 'joodse staat' heilig verklaart. Dat begrip 'joodse staat' is de ontkenning van het begrip 'bastaardstaat'.
Het begrip 'bastaardstaat' hoort bij de moderne democratische, op humanistische beginselen gebouwde, staatsopvatting.
De democratische staat benadert het liberale ideaal van het oude Egypte, waar het veelgodendom werd gepraktiseerd. In feite zijn moderne democratieën ook polytheïstische staatsvormen. Alle goden leven op voet van gelijkheid met elkaar en niet een God heeft het recht zich boven een andere God te plaatsen, omdat de veelheid altijd de afspiegeling is van de eenheid.
Dat fundamentele liberale inzicht - veelheid als afspiegeling van de eenheid - kent het anti-humanistische zionisme niet. Zionisme is niet vor mensen bestemd, maar voor 'joden'.
Daarom is het een fascistische, antiliberale ideologie, die pas dan haar fascistische karakter verliest wanneer het moderne, humanistische begrip 'bastaardstaat' ('melting pot', zeggen ze in Amerika) boven het ouderwetse, antiliberale begrip 'joodse staat' wordt geplaatst. (17-6-2002 )

bezoek de egyptische tempel

Het Egyptische Ankh symbool verwijst naar de Maan. De Maan staat voor ontvangen. Zij is niet mannelijk en niet vrouwelijk, omdat ontvangen een neutrale, amorele eigenschap is, die niet gebonden is aan het geslacht van de mens. Daarom wordt het symbool Ankh ook het symbool van de ongeslachtelijke mens genoemd: de bastaardmens.

Regering Sharon wil geen onreine kinderen

34th World Zionist Congress opens on Mount Herzl. Yitzhak Kadman, director of the National Council for the Child, sharply criticized a statement issued at the Congress calling for a sharp reduction in child allowances so as to guarantee a Jewish majority in Israel.
"It would be terrible for the Zionist movement and its institutions if such ideas can come from its hands," Kadman stated. He called on World Zionist Organization Chairman Sallai Meridor to repudiate the statement.

The Sharon government's proposed reduction in family allowances is steeper for those families in which the parents did not serve in the army, affecting many non-Jews. (Ha-arezt, 18-6-2002)

Geste Europa aan Iran tart Israël en VS
Het parool, 18-6-2002

De Europese Unie begint vandaag met Iran besprekingen over economische en politieke zaken. Volgens de EU dient de dialoog om 'gematigde elementen in Iran' een hart onder de riem te steken. Chris Patten, bij de EU belast met het buitenlands beleid: ''Zij moeten weten dat Europa hen steunt tegen radicale elementen die het Westen veel kwaads toewensen.''
Chris Patten spreekt vandaag in Brussel met de Iraanse onderminister van Buitenlandse Zaken Mohammad Javad Zarif. Hij geldt als een aanhanger van president Mohammad Khatami, volgens de Iraanse normen een liberaal die streeft naar herstel van de banden met het Westen.
Patten: ''Ik ben het niet eens met degenen volgens wie wij Iran volstrekt moeten isoleren.'' Die opmerking gold de VS.
Europa strekt 'de hand van vriendschap' uit naar Iran in de hoop daar het hervormingsproces te bevorderen, aldus Patten.
De Verenigde Staten beschouwen Iran als deel van 'de As van het Kwaad' en zullen Europa's geste aan Teheran afwijzen.

"There is a need to have … a deep meeting of minds.
This is my hope. But maybe I'm not capable of carrying it out."
Mohammad Khatami

"Let me declare my belief clearly. The destiny of the religion's social prestige today and tomorrow will depend on our interpretation of the religion in a manner which would not contradict freedom, whenever in history a religion has faced freedom, it has been the religion which has sustained damage ...
When we speak of freedom we mean the freedom of the opposition. It is no freedom if only the people who agree with those in power and with their ways and means are free."

Salman Rushdie & De Duivelsverzen

"De Duivelsverzen is een lofzang op de vermenging, onzuiverheid, gedaanteverwisse­ling die voortkomt uit nieuwe en onverwachte combinaties van mensen, culturen, ideeën, politieke opvattingen, films en liedjes. Het bejubelt de kruising en vreest het absolutisme van de Zuiverheid...
De Duivelsverzen is een pleidooi voor verandering door fusie, verandering door verbinding. Het is een ode op ons bastaard-ik... (VK, 10-2-1990)

Kees Schuyt & de Nieuwe Wereldorde
Commentaar Wim Duzijn 2002

Principiële discussies worden in dit land gehaat als de pest.
Men discussieert niet: men proclameert standpunten en overtuigingen. Ben je het niet met die standpunten eens, dan word je verketterd, gedemoniseerd en weggeworpen. De linkse jaren-zeventig-generatie was en is de belangrijkste exponent van dit quasi-intellectuele denken.
Wie het begrip denken serieus neemt gaat uit van de mens die denkt. Dat is de enkeling, het individu.
In Nederland (het grote rijk der buitenbeetjeshaters) kennen we geen opstandige enkelingen. Daarom doet het een beetje vreemd aan in de Volkskrant de intellectueel Kees Schuyt te horen pleiten voor de multi-individuele samenleving.
Als anarchistisch schrijver ben ik er een groot voorstander van. Ik ben een anarchist in de ware zin van het woord (iemand dus die het collectivistenbegrip 'heiligheid' ontkent), ik noem mezelf daarom zonder blikken of blozen 'de teruggekeerde christus' (omdat een dergelijke opstelling het absolute summum van rationeel, ontheiligend anticollectivisme is), en ik pleit al tientallen jaren als een soort 'roepende in de woerstijn' voor de herwaardering van het vrije individu in onze samenleving. Mijn boekje Revolutie in het Gekkenhuis wilde op een simpele wijze daar een uitdrukking van zijn.

In een wereld waarin het vrije individu belangrijk is zal de primitieve moralist aan kracht in moeten boeten.
De moralist gaat nooit een principieel gesprek aan met de ander: hij verdeelt de wereld in goeden (hij, als deel van de collectivistische morele meerderheid) en slechten (de ander als deel van het ontindividualiseerde collectief).
Die primitieve moraal is ons geschonken door het monotheïsme. Dat is de reden waarom de oude Egyptenaren niets moesten hebben van het monotheïsme. De vertegenwoordiger van dat monotheïsme was Echnaton, een aan godsdienstwaanzin lijdende farao, die een autoritaire staatsdictatuur in het leven riep, die zich ten doel stelde alle kleine, individualistische godjes af te schaffen om ze te vervangen door een enkele staatsgod.
Dat monotheïsme is overgenomen door een aantal grote wereldgodsdiensten, die van ons eisen dat wij deze tegen het individu gerichte schepping zien als een geniale cultuurscheppende daad.
Dat is de reden waarom die religies niet deugen. Hun autoritaire monotheïstische opstelling vormt de ontkenning van wat Kees Schuyt de multi-individuele samenleving noemt.

Wat is het kenmerk van een multi-individuele samenleving? Kees Schuyt noemt als belangrijkste kenmerk de wil van de een in contact te treden met de ander.
In een monocultuur, waarin mensen deel uitmaken van zelf in het leven geroepen getto's, bestaat er geen wisselwerking. De enkeling is deel van een massa geworden, waarin het recht van de sterkste (de man aan de top) geldt.
Die mentaliteit (Friedrich Nietzsche spreekt over slavenmoraal) wordt momenteel uitgedragen door Israël en Amerika, een tweekoppig moralistisch monster, dat de ontkenning is van alles wat vrij en democratisch wil zijn.
Alleen al het feit dat de Volkskrant in een klein berichtje het feit vermeldt dat Israël (een ministaatje in het Midden-Oosten dat op het ogenblik geregeerd wordt door extreemrechtse politici) een 'nieuwe wereldorde' in het leven wil roepen wijst er op dat er iets fundamenteel mis is met onze zogenaamd vrije westerse wereld.
Het feit dat een mini-staat waarin extreemrechts de dienst uitmaakt kan spreken over een 'nieuwe wereldorde', die aan miljarden mensen opgelegd dient te worden, bewijst dat we in een wereld wonen, waarin de intelligente enkeling niet telt.
Je kunt nog zo intelligent zijn, je kunt er nog zoveel principes op nahouden, ja, je kunt God zelf zijn, het is allemaal volstrekt onbelangrijk, want wanneer een ander het geld en de macht bezit, dan ben jij als machteloze, onbeduidende eenling alleen maar goed voor de goot (de wijze waarop men de Palestijnen in het verleden heeft behandeld toont de juistheid van die stelling aan).
Israël monopoliseert nog altijd de media. Nog altijd worden mensen gedwongen het antidemocratische begrip 'joodse staat' te beschouwen als onaantastbaar heilig verklaard gegeven, terwijl het juist ontheiligd dient te worden, omdat het idee van de joodse staat de volstrekt ontkenning is van de moderne democratische multi-individuele samenleving.
Die monopoliseringdrang voorkomt dat intelligente enkelingen zich kunnen manifesteren. De intelligente enkeling wordt gedood en de domheid en de middelmatigheid van het collectivisme nemen zijn plaats in.
In de jaren zestig kenden we drie belangrijke schrijvers: twee (Hermans en Reve) waren felle, individualistische antifascisten. De derde (Mulisch) was een opportunistische collectivist die voor het linkse fascisme koos.
De individualisten, die voor de vrijheid en het verstand kozen, werden het land uitgejaagd. De fascist die op ondubbelzinnige wijze verklaarde dat de enkeling niet telt bleef zitten en is nu de grootste schrijver van het land en hij holt, ondanks het feit dat hij als opportunist nooit een principiële rebel is geweest, van het ene verzetsmonument naar het andere (schijnheilig uiterlijk vertoon dat de innerlijke leegheid dient te maskeren).
Kees Schuyt is zich daar niet van bewust. Hij pleit voor een multi-individuele samenleving zonder zich te realiseren dat onze samenleving geen vrije individuen kent, omdat de mens hier verplicht is de valse moralist te aanbidden.

Het valse moralisme kan alleen maar bestaan dankzij blinde machtsuitoefening.
In een leugenwereld heerst daarom altijd het fascistische recht van de sterkste.
In een samenleving waarin het individu wordt erkend bestaat het recht van de sterkste niet, omdat een enkeling zich bewust is van zijn kwetsbaarheid.
Het wegwissen van het besef van kwetsbaarheid maakt van de wereld een hel. Mensen zijn niet bang meer voor pijn en dood, hechten niet meer aan het leven, handelen als blinde robotten en storten zich als lemmingen in de zee voor het plegen van collectieve zelfmoord.
Het is die zelfmoorddrang die Amerika en Israël ons aanbieden. Zij eisen van ons dat wij collectief zelfmoord plegen.
Kees Schuyt is tegen de collectieve zelfmoord. Hij pleit voor het loslaten van het collectivistische groepsdenken en voor de herwaardering van het individu.
In de multi-individuele samenleving die hem voor ogen staat wordt de mens als individu aangesproken, niet als deel van de groep. Je bent geen moslim, geen jood, geen socialist, nee, je bent enkeling, en wanneer je als enkeling een politieke keuze maakt, dan kies je voor een politieke Middenpartij, omdat het Midden de wereld is van de zelfbewuste enkeling, die juist omdat hij enkeling is geworden in staat is intelligente contacten te leggen met andere intelligente enkelingen.
Rechtse joden en rechtse christenen die een morele dictatuur nastreven zijn asociale wezens. Zij zullen nooit in de ander een enkeling zien. Je hoeft er maar een enkele afwijkende mening op na te houden, die in strijd is met de onaantastbaar verklaarde morele groepscode en je bent in hun wereld dood - je bestaat domweg niet meer, omdat er naar ketterse individuen niet kan en mag worden geluisterd:..
In de nieuwe wereldorde die het door eechtse extremisten geregeerde Israël voor ogen staat moet de goede dictator de strijd aanbinden met de 'terrorist' die de autoriteit van de goede dictator weigert te aanvaarden.
In het oude Egypte was Echnaton de goede dictator. Hij koos voor het monotheïsme en gaf daarmee aan dat hij de Egyptische samenleving wilde ontindividualiseren.
Was de Egyptische samenleving onder zijn voorganger, vergeleken bij andere volkeren, uiterst liberaal en vrij van extreme vormen van gewelddadigheid, onder het monotheïstische schrikbewind van Echnaton bloeiden de corruptie en de terreur en nam de de criminaliteit explosieve vormen aan. Onder Echnaton was het individu niet meer belangrijk, je mocht er ook geen individuele meningen meer op na houden, want je diende de goedheid van Echnaton en zijn monotheïstische staatsleer als axioma te aanvaarden.
De samenleving van Echnaton kan vergeleken worden met onze schijndemocratie. We mogen niet denken, maar we mogen wel doen alsof. We moeten de goedheid van de rechtse extremisten als juist aanvaarden en onszelf als individu uitschakelen. Wie als onafhankelijk denker zegt dat hij 'de teruggekeerde Christus' is (iemand dus die de morele beginselen van het evangelie serieus neemt) handelt in strijd met de extreemrechtse groepscode en hij wordt als ketter weggejaagd.
Verkettering van de rebelse eenling is altijd de essentie van het rechtse extremisme geweest. Wie de legitimiteit van de macht van het collectivistische establishment in twijfel trekt heeft wordt verketterd en monddood gemaakt (Theo van Gogh, met zijn scherpe aanvallen op de gedachtepolitie in ons land wijst daar bij voortduring op).
In een vrije, multi-individuele samenleving wordt een enkeling nooit verketterd, omdat in zo'n samenleving mensen een intelligent gesprek met elkaar aangaan.
Kees Schuyt ondersteunt die stelling. Hij wijst er op dat in een samenleving die zichzelf opdeelt in groepen verkettering en discriminatie in feite worden aangemoedigd.
Demonisering is het product van ontindividualisering.
Elke ideologie die de vrije enkeling ontkent is een ideologie die kiest voor demonisering en discriminatie. Dat is de reden waarom een theocratische, aan een enkele God gebonden, staat - een staat dus die de absolute ontkenning is van de multi-individuele staat - nooit en te nimmer mag worden gezien als drager van 'een nieuwe wereldorde'.
We hebben ook helemaal geen nieuwe wereldorde nodig. We moeten de oude, antiliberale orde vernietigen. Dat is wat New Age wil. New Age is daarom nieuw, omdat het kiest voor de principiële veroordeling van de oude anti-liberale, op demonisering van de ander gerichte collectivistische monocultuur.(Zwolle, 19-6-2002)

Shahar en Shalim, over de liefde en de dood
De Drie Koningen: Wet, Recht & Zorg

A Fountain Of Life

"The civil society which we aspire to establish is based on our collective identity whose attainment requires the continuous and ceaseless endeavours of intellectuals and thinkers. It is not a treasure that can be unearthed overnight, rather, it is a fountain of life and morality from whose constant effusion we will benefit. Therefore enjoyment of this treasure is gradual and dependent on scrupulous cognizance and re-examination of our heritage as well as our doctrinal and intellectual tradition on the one hand, and sophisticated, scientific and philosophical understanding of the modern world on the other. Hence, it is the thinkers and men of learning who are pivotal in this movement and play the principal role. Our success along this path depends upon politics serving thought and virtue and not acting as a confined and restrictive framework for them."

Seyyed Mohammad Khatami President of the Islamic Republic of Iran

Marcel van Dam & de derde weg
Commentaar van Wim Duzijn 2002

In zijn column van 20 juni vraagt Marcel van Dam zich af wat 'de derde weg' is.
Zijn antwoord is simpel: de derde weg is de sociaal-democratie, en de sociaal-democratie is de partij van de arbeid en de VARA en verder is er niks!
Wie het volledige verhaal wil horen kan terecht bij zijn manager, en die arrangeert dan een sociaal-democratische onemanshow voor vijfduizend euro en daarna kunnen we allemaal weer rustig gaan slapen. Niks geen gelul dus over de derde weg...

Demonisering? Boosaardig geklets van een minderwaardig sujet? of een poging het begrip derde weg wat meer inhoud te geven door het los te weken uit de plakkerige houdgreep van 'de sociaal-democratie'?
We houden het op het laatste. Omdat wij het begrip derde weg zien als een verwijzing naar het Midden, dat eeuwenoude begrip, dat in de prilste oudheid verdedigd werd door mensen die nu op een tamelijk harde wijze de wereld van wat Marcel van Dam 'de sociaal-democratie' noemt worden uitgetrapt.
Klik voor info De sociaal-democratie van Marcel van Dam is een wereld waarin de anarchist niet mag bestaan. Het is de sociaal-democratie die in Zwolle werd opgericht door mensen die de vertegenwoordiger van het anarchisme, Domela Nieuwenhuis, de partij uitwerkten.
Domela Nieuwenhuis zou je een representant van de derde weg kunnen noemen, een man die heel duidelijk inzag dat je alleen maar een nieuwe toekomst kunt bouwen wanneer je wilt leren van het verleden. En dat verleden was voor hem Jezus van Nazareth.
In Nederland heeft links Jezus gecastreerd! Letterlijk en figuurlijk. Links heeft zichzelf een paar monsterlijk grote mannenkloten voorgebonden en iedereen die zegt dat het wel wat minder kan wordt door de sterke mannen van links dood geneukt.
Dat doodneukende links is de vijand van het Midden, de vijand dus van wat Kees Schuyt de multi-individuele samenleving noemt.
Een multi-individuele samenleving kan alleen daar ontstaan waar het anarchisme als geestelijke stroming serieus wordt genomen. Dat betekent dat links het collectivisme (de arbeider als vertegenwoordiger van een door de partij gestuurde massacultuur) moet afzweren en moet kiezen voor sociaalvoelende democraten, mensen die omdat ze democraat willen zijn noodzakelijkerwijs voor een middenpositie kiezen.
In Nederland werd het midden altijd afgewezen en 'links' werd er gedomineerd door de partij van de arbeid: een partij van asociale partijtijgers.
De partij van de arbeid is een partij van harken, die alles wat zacht, warm en gezellig is door de plee spoelt.
Het feit dat Ad Melkert leider wilde zijn van een partij die niet in staat was de kilheid die hij uitstraalde ongedaan te maken bewijst dat er iets mis is. Waar Fortuyn charme en mondain levensgevoel uitstraalde, zaken die astrologisch gezien bij de vrouwelijke planeten Venus en Neptunus behoren, daar toonde Ad Melkert het volk een zuur pvda-gezicht, precies dat sterke-mannen-gezicht dat de dood is van elke vorm van werkelijk sociaal-democratisch denken.
Daarom moeten we af van die rare mannenpartij, omdat die partij als bloedeloos rekwisiet uit een collectivistisch verleden alleen maar het zuur in mensen naar boven brengt.
Zodra iemand 'blauw' als aanvulling nodig heeft staat hij in zijn hemd. Dodelijk alleen ging Ad Melkert de campagne in. Hij kreeg geen blauwe bloemen, nee, hij werd doodgegeseld met behulp van een bos doornige rode rozen! Net Christus die getooid wordt met een doornenkroon!
Marcel van Dam zit dus uit zijn nek te zwammen wanneer hij stelt dat alles gewoon bij het oude kan blijven.
Kiezen voor de derde weg is in het geval van de pvda kiezen voor Domela Nieuwenhuis, de 'anarchistische verlosser' die door de twaalf collectivistische apostelen die de SDAP hebben opgericht aan de kant werd gezet...

FERDINAND DOMELA NIEUWENHUIS
idealist als Jezus

Het teken Leeuw &
het licht der naties

How sweetly o’er the mountain of Zion, lovely, Zion,
The anthem of ages comes sweeping along;
The anthem of the faithful, we hear, and, rejoicing,
Our hearts in glad measure keep tune with the song.
Refrain
O the Lion of Judah hath triumphed forever,
O the Lion of Judah is mighty and strong.

"Jezus heeft gezegd:
Gelukkig is de leeuw
die door de mens gegeten zal worden,
en de leeuw zal mens zijn;
en ongelukkig is de mens
die door de leeuw gegeten zal worden,
en de mens zal leeuw zijn."

Evangelie van Thomas

Dat de geschiedenis zich inderdaad kan herhalen bewijst de keuze van mensen voor symbolen.
Het oude Judea, dat door Jezus in het Nieuwe Testament wordt beschouwd als het 'gevallen volk', de verloren schapen die weer teruggebracht dienden te worden in de grote kudde, wordt algemeen gezien als een volk dat valt onder het dierenriemteken Leeuw.
Het symbool van de Leeuw, de Davidster, siert momenteel de Israelische vlag.
Het kan daarom geen kwaad de negatieve eigenschappen die bij dat dierenriemteken behoren eens onder de loep te nemen...

Negatieve eigenschappen van het teken Leeuw

  • zelfaanbiddend, egocentrisch, gewichtig, opgeblazen, pedant, laatdunkend, vol eigendunk, praalhans
  • arrogant, verwaand, pompeus, snobistisch, statusbewust
  • overdonderend, dominerend, machtswellustig, autocratisch, aanmatigend, dictatoriaal
  • betuttelend, neerbuigend, extravagant, toegeeflijk, verwennend
  • vatbaar voor gevlei, flirtziek, behoefte aan buitensporige liefde, eist waardering en bewondering
  • kinderachtig, zelfgenoegzaam, altijd spelend, kan niet serieus zijn
  • melodramatisch, opschepperig, opzichtig, moet in het middelpunt staan, altijd een rol spelend

    Eenieder mag zelf bepalen in hoeverre deze negatieve eigenschappen van toepassing zijn op de Zionistische staat Israel. Palestijnen onder de lezers zullen ongetwijfeld instemmend knikken. Zionisten, zullen ze stellen, lijden aan grootheidswaan. Ze aanbidden zichzelf, ze zijn verwaand en arrogant, dictatoriaal, betuttelend, vatbaar voor gevlei, ze eisen waardering en bewondering, zijn gruwelijk kinderachtig, opschepperig en melodramatisch en willen altijd in het middelpunt staan.

    "You, O Judah,
    your brother shall praise;
    Your hand shall be on the nape of your foes
    Your father's sons shall bow low to you.
    Judah is a young lion;
    On prey, my son, have you grown.
    He crouches, lies down like a lion,
    Like the King of Beasts - who dare rouse him?
    Genesis 49

    • A practical working agenda
    Ibrahim Nafie, Al-Ahram Weekly, june 2002

    "It is critical, at this time, for Washington to declare a clear and comprehensive plan, one that takes into consideration the demand that has become almost universally acknowledged as the ultimate key to the restoration of calm and the resumption of negotiations: the creation of an independent Palestinian state.
    For such a plan to be feasible it must also address practicalities, from the mechanisms needed to ensure the creation of a viable Palestinian state complete with democratic institutions of government to a time frame for the phased Israeli withdrawal to pre- June 1967 borders.
    Above all, what we want from the US today is not some ambiguous declaration that Israeli governments will deftly circumvent and undermine.
    What is needed is a practical working agenda, along with the readiness to take concrete action to see it through to a comprehensive settlement which, in turn, will lead to true and lasting peace in the region. Will the US administration show the wisdom needed to bring this vision to fruition?"

    De vreemde principes van Amerika
    Commentaar van Wim Duzijn, 2002

    In de discussie die gevoerd werd rondom de kwestie Israël-Palestina werd zelden gewezen op het merkwaardige feit dat in onze Westerse wereld een democratische natie een extreemrechtse natie mag zijn.
    Wat heeft het voor zin te spreken over de verdediging van 'de democratie', wanneer de democratie ons niet kan beschermen tegen demagogen die het kritische intellect om zeep willen brengen?
    In Israël en Amerika gaat men op felle wijze tekeer tegen Palestijnen die het zinloze gepraat dat nooit enig concreet resultaat oplevert beu zijn.
    Men ziet niet in dat hier, in democratische termen gesproken, de stem van het volk aan het woord is, een stem waarnaar geluisterd dient te worden, vooral ook, omdat dat volk gelijk heeft. De Palestijnen zijn bedrogen. Wanneer mensen zeggen: "Daar trappen we geen tweede keer in", dan kunnen we hen alleen maar gelijk geven. Wie wil er voortdurend bedonderd en bedrogen worden? Wie wil er voor duivel uitgemaakt worden wanneer het recht aan zijn zijde staat?
    Het probleem is dat in Palestina het democratische gelijk ligt bij mensen die er een ideologie op na houden die de vorming van een moderne democratische staat (zacht uitgedrukt) niet bevordert.
    Welk antwoord moet je daar op geven als democratische wereld? Je kunt mensen die gelijk hebben niet vernietigen, want vernietiging van het democratische gelijk is vernietiging van de democratie die je wilt verdedigen. Dat betekent dus dat je hun gelijk moet bevestigen. Dat is de enige manier om democratie en anti-democratie, die nu een vreemd, bizar verbond met elkaar zijn aangegaan weer los te koppelen van elkaar.
    Democratie eist een keiharde veroordeling van de anti-democratie: de Israëlische anti-democratie en de Palestijnse anti-democratie.
    Israël heeft op een zeer ordinaire wijze de kluit belazerd. Dat is overduidelijk. Iedereen weet dat.., ook de regering van Amerika. Dat bedrog kun je niet eeuwig wegstoppen onder de mantel van een in bloed gedrenkte Amerikaanse vlag.
    Wanneer je principes hebt, wanneer je de democratie wilt verdedigen, dan zul je die principes hard moeten maken.
    Je zult het wetteloze Israël, dat fundamentele zaken als recht en zorg ondergeschikt maakt aan een primitieve machtsdroom, keihard moeten veroordelen en je zult een keuze moeten maken voor de rechtvaardige verlangens van de Palestijnen. Je zult niet Israël, maar de Palestijnen militaire steun moeten geven, zodat de Palestijnse Autoriteit uit naam van de Autonome Palestijnse Rechtstaat het tegen de Palestijnse Autoriteit gerichte geweld kan bestrijden.
    Zolang er geen echte Palestijnse Autoriteit bestaat is terreur in de ogen van de Palestijnen gerechtvaardigde vrijheidstrijd. Daarom wil rechts Israël de Palestijnse Autoriteit ook niet als gelijkwaardige partner erkennen. Dat primitieve goed-slecht-spelletje, dat nu al tientallen jaren gespeeld wordt, levert Amerika alleen maar een eeuwig conflict met de Arabische wereld op. Kiezen voor een middenpositie echter (het laten vallen dus van de morele oordelen goed en slecht) levert je vriendschap met de Arabieren op. Niet de Palestijnen plegen zelfmoord. Wij - de democraten - plegen zelfmoord. Wij besmeuren onszelf met bloed, omdat we niet de moed hebben onze democratische principes te verdedigen. Het wordt tijd dat we onszelf gaan afvragen waarom we in godsnaam zo gruwelijk laf zijn...; zo laf dat we niet inzien dat de moderne, pluriforme democratie niet samengaat met een primitieve, irrationele goed-slecht-moraal.

    Is Apartheid in Israël minder erg?

    "De parallellen tussen het toenmalige apartheidsbewind in Zuid-Afrika en de Israëlische onderdrukking van de Palestijnen zijn evident, meent Arjan El Fassed. Nu Mandela Nederland onlangs nog bedankte voor de geboden steun in de antiapartheidsstrijd, zouden we ons verplicht moeten voelen nu ook Israël onder druk te zetten."

    Met die openingszin begint een Volkskrant-artikel (geplaatst op 21 juni 2002) waarin gewezen wordt op de vreemde schizofrene houding die mensen, die normalerwijs elke vorm van rechts-extremistisch apartheidsdenken afwijzen, aannemen wanneer het probleem van de Zionistische Staat Israël ter sprake wordt gebracht.
    Zuid-Afrika was en Israël is een apartheidsstaat. In beide gevallen baseert men dat apartheidsdenken op uitspraken in het Oude testament, waarin het volk van God als superieur volk boven het minderwaardige volk wordt geplaatst.
    Protetstants-christelijk Amerika weigert de fascistische component van het joods-Israelische denken, waarop het idee van de apartheidsstaat is gebaseerd, te veroordelen.
    We hebben weliswaar een einde gemaakt aan de apartheidspolitiek in Zuid-Afrika, maar we hebben het Oudtestamentische fascisme niet veroordeeld. De opsplitsing van de wereld in Goddelijke uitverkoren en Duivelse verdoemden zadelt ons voortdurend op met mateloze ellende. Alle gruwelen waarmee we de laatste honderd jaar geconfronteerd werden zijn gebouwd op die tegenstelling: het goede moet het kwaad vernietigen.
    Hoe dommer mensen zijn, hoe moreler ze worden - en daarmee ook bloeddorstiger en destructiever. Democratie is alleen dan democratie, wanneer zij elitair durft te zijn. Niet het elitarisme van de primitieve, partijgebonden moralist, die zijn slechtheid ongecontroleerd wil botvieren op anderen, maar het elitarisme van onafhankelijke intellectuelen die in staat worden gesteld op een humanistische, mensvriendelijke wijze intellectueel te zijn.

    Kennisverwerving als Goddelijke opdracht
    Herman De Ley & Het Arabisch-Islamitisch Hellenisme

    Vanuit de koranieke openbaring wordt grote waarde gehecht aan kennis en kennisverwerving. De schepping is immers een reservoir van "tekens" die alle terugverwijzen naar God, als "de Waarheid" (al-haqq). De koranieke oproep, "zeg: mijn Heer, geef mij meer kennis" (20.114), vinden we hernomen in de bekende hadîth-s waarin de Profeet beveelt kennis te zoeken "van de wieg tot het graf" en "als het moet, tot in China". In andere gezegdes, wordt de inkt van geleerden verkozen boven het bloed van martelaren; wordt van geleerden gezegd dat ze de erfgenamen van de profeten zijn, enz. Tenslotte, tot die algemene kennisverplichting (voor vrouwen zowel als mannen) behoort uitdrukkelijk ook de kennis omtrent andere culturen: "O mensen, Wij hebben jullie uit een man en een vrouw geschapen en Wij hebben jullie tot volkeren en stammen gemaakt opdat jullie elkaar zouden kennen" (49.13).

    A Fountain of life and morality

    "The civil society which we aspire to establish is based on our collective identity whose attainment requires the continuous and ceaseless endeavours of intellectuals and thinkers. It is not a treasure that can be unearthed overnight, rather, it is a fountain of life and morality from whose constant effusion we will benefit." Mohammad Khatami

    A Second Age Of Reason
    Rushdi Said, Al-Ahram Weekly, june 2002

    The ideological vacuum created by capitalism led to the rise of fundamentalism worldwide. From Israel to the Gulf states, from Pakistan to India and even in the United States, religious fundamentalists are reshaping the structure of vital sections of the state like the judiciary and key services like social security, health care and education.
    The only hope for reforming the new world order is through a return to the age of reason, to the separation of church and state and to affirmative action on behalf of the less powerful sections of the international community.

    A tale of two world orders

    Amidst the US preoccupation with its 'war on terror' and new allegations about Israel's nuclear capabilities, Ayman El-Amir argues that the international order is moving further away from the principles embodied by the UN Charter

    The new world order is very much a divided entity. A wide gap separates the superpower, which has renounced all checks and balances, from an underdeveloped world that largely suffers from political, economic and social injustice. This gap is to an extent bridged by a group of manipulative countries with shifting allegiances.
    At the beginning of the third millennium, the global picture is dismal. Of the world's six billion people, more than two billion live in abject poverty.
    Less than 10 per cent of the world's population lives comfortably, while 5.5 billion persons live in constant need.
    More than one billion of them are unemployed or under employed and 300 million children live and work in conditions of unprecedented brutality, reminiscent of the early days of capitalism.
    Globalisation is wreaking economic, social and political havoc. It is destabilising political regimes and social systems. It has turned countries and peoples into businesses to be bought, held or sold.
    The new era is supposed to mark the triumph of justice, freedom and democracy.
    However, the world is dominated by totalitarian regimes, media censorship is appearing in new forms and individual freedoms and civil liberties are increasingly proscribed.

    Welcome to Judaism 101!

    Judaism 101 is an online encyclopedia of Judaism, covering Jewish beliefs, people, places, things, language, scripture, holidays, practices and customs.

    Zoekterm: 'Jezus'

    Antwoord: "Why are you looking for Jesus on a Jewish website? Don't you know that Jesus is irrelevant to Judaism?
    Judaism has no specific beliefs about Jesus, just as it has no specific beliefs about Mohammed, Buddah, Confuscius or King Arthur. In Judaism, Jesus is not a god, a messiah, a prophet, or even a great teacher. We don't even have an official opinion on whether Jesus existed.
    Why don't Jews believe that Jesus is the messiah?
    Quite simply, because he never did any of the things that the messiah was supposed to do.
    The Jewish messiah is a warrior-king like David, who will lead the world into an era of perfect peace, prosperity and justice, as the prophets repeatedly and explicitly promised.