Eenvoud & Starre principes

Geestelijke ontwikkeling is altijd ruimte scheppen. Jezelf inperken - zeggen dat je 'jood' of 'moslim' bent bijvoorbeeld - is de dood van de geest.

God mag niet uitgesproken worden. Joden noemen hem G'd. Moslims noemen hem de Gezichtsloze. Maar de woorden 'Jood' en 'Moslim' mogen wel uitgesproken worden. Absurd. Noem jezelf 'Mens'. Want wanneer je dat doet heb je eindelijk begrepen wat geestelijke ontwikkeling is. Geen dogma's scheppen, maar dogma's - ook religieuze dogma's - de wereld uit helpen.

"Daarom zeg Ik u: Alle zonde en lastering zal de mensen vergeven worden; maar de lastering tegen de Geest zal de mensen niet vergeven worden." (Mattheüs 12:31)

Belangrijke onderwerpen

Test

Saoedische eenvoud

"De Israëlische president Moshe Katsav heeft de Saudische kroonprins Abdallah bin Abdul Aziz uitgenodigd naar Jeruzalem om diens vredesinitiatief te bespreken. Katsav is ook bereid naar Riyad te reizen voor overleg. Dat maakte Katsavs bureau maandag bekend.
De kroonprins, die feitelijk Saudi-Arabië leidt ten gevolge van de ziekte van koning Fahd, maakte eerder deze maand in The New York Times bekend dat de Arabische wereld de banden met Israël zou moeten normaliseren als Israël zich volledig terugtrekt uit de gebieden die het heeft veroverd in 1967. Dat betekent het opgeven van de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem.
Een medewerker van premier Ariel Sharon heeft het plan maandag een ,,positieve trend'' genoemd. Maar Gideon Saar, secretaris van het Israëlische kabinet, zei ook dat Israël niet wil voldoen aan de voorwaarde om zich terug te trekken achter de grenzen van voor de oorlog van 1967. (De Standaard, 26-2-2002)

Commemtaar Wim Duzijn 2002

Vrede is volgens de Arabieren heel simpel: Israël trekt zich terug uit alle bezette gebieden - geeft daarmee aan dat het breekt met de ouderwetse zionistische machtsdroom, waarvan Ariel Sharon de vertegenwoordiger is - en in ruil daarvoor ondertekenen alle Arabische landen een vredesverdrag met de staat Israël, zodat de aandacht gericht kan worden op politieke en economische samenwerking, in plaats van op het vernietigen van de regio.
Alle Arabische landen (inclusief Irak) zijn het eens met die simpele oplossing. Alleen Israël niet. Israël weigert als moderne natie het ouderwetse, primitieve bijgeloof overboord te zetten, dat van joden mensen maakt die niet voor eenvoudige, op gelijkheid gerichte menselijkheid mogen kiezen.

Ariel Sharon is de man van het verleden. Hem moet duidelijk worden gemaakt dat kiezen voor de toekomst breken met het verleden is. Dat is de eenvoud die de Arabische landen verlangen.
De vraag is waarom Arabische landen zelf niet kiezen voor de eenvoud. Breken met een primitief verleden dus. Alle ideologische verschillen opzij zetten en kiezen voor economische en politieke samenwerking, waarbij zaken als ouderwetse, tegen samenwerking gerichte geloofsvoorschriften en onpractische, bureaucratische en dictatoriale gezagsstructuren heel simpel overboord worden gezet.
Als het leven toch zo simpel is.....
Het zal duidelijk zijn dat eenvoud minder eenvoudig is dan we denken. Eenvoud eist het erkennen van de waarheid, het afstand doen van de leugen en het onder ogen zien van de eigen verantwoordelijkheid. Israël heeft nooit zoiets gekend als schuldgevoel. Voor het eerst in de geschiedenis zouden joden het probleem van de eigen schuld onder ogen moeten gaan zien.
Oorlog was alleen maar een middel om de schuldvraag te omzeilen. Door het demoniseren van de ander blijf je zelf altijd onschuldig.

"Zionism itself was born in a paradox: it arose at precisely the moment in which Jews were granted equal rights with all the other peoples of Europe. But it wished to separate itself from that same European entity in its search for national self-expression." (David Ohana)

Om over na te denken:
Ariel Sharon biedt Israël geen toekomst.
Ariel Sharon biedt Israël het eeuwige verleden.
Waar kiezen wij voor?
De toekomst? Of het juk van het verleden?

De Verdraagzame Koe (Al-Baqarah)

Geopenbaard nà de Hidjrah. In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle.

163. En uw God is één God, er is geen God buiten Hem, de Barmhartige, de Genadevolle.

177. Het is geen deugd, dat gij uw gezicht naar het Oosten of naar het Westen wendt, maar waarlijke deugd is in hem, die in Allah, de Laatste Dag, de engelen, het Boek en de profeten gelooft en die van zijn vermogen geeft uit liefde voor Hem aan de verwanten, de wezen, de armen

184. Voor een zeker aantal dagen (zult gij vasten) maar wie onder u ziek is, of op reis, vaste een aantal andere dagen - er is een losprijs voor degenen, die niet kunnen vasten - het voeden van een arme.

185 Allah wenst gemak voor u en geen ongemak

Vecht om jezelf te verdedigen...
192. Maar als zij ophouden, dan is Allah zeker Vergevensgezind, Genadevol.

248. En hun profeet zeide tot hen: "Het teken van goede heerschappij is, dat u een hart zal worden gegeven, waarin de kalmte van uw Heer zal zijn, het beste van de nalatenschap der volgelingen van Mozes en der volgelingen van Aäron, (een hart) door de engelen gebracht. Voorzeker, hierin is voor u een teken, als gij gelovigen zijt."

253. Van de boodschappers hebben wij sommigen boven anderen verheven; tot sommigen hunner sprak Allah en sommigen hunner verhief Hij in rang. En Wij gaven Jezus, zoon van Maria duidelijke tekenen en versterkten hem met de geest der heiligheid.

256. Er is geen dwang in de godsdienst.

263. Een vriendelijk woord en vergiffenis schenken is beter, dan liefdadigheid, gevolgd door krenking. En Allah is Zichzelf genoeg, Verdraagzaam.

268. Satan dreigt u met armoede en gelast u hetgeen slecht is, terwijl Allah uit Zichzelf u vergiffenis en overvloed belooft; en Allah is Overvloedig-gevend, Alwetend.

276. Allah schaft (woeker)rente af en doet de weldadigheid toenemen

286. Allah belast geen ziel boven haar vermogen. "Onze Heer, straf ons niet als wij vergeten of een fout hebben begaan, Heer, en belast ons niet, zoals Gij degenen, die vóór ons waren hebt belast; onze Heer belast ons niet met datgene, waarvoor wij de kracht niet hebben (het te dragen)..."

Kies voor genadevolle, barmhartige tekstuitleggers!

De fout die moslims maken is dat ze een barmhartige God aanbidden, maar niet de moed hebben genadeloze tekstuitleggers, die alleen maar de genadeloze kant van de Islam benadrukken, af te wijzen.
Zij vergeten dat de genadeloze kant van de Islam in dienst staat van de barmhartigheid en de genade en er op is gericht harteloze mensen, die er op uit zijn hun broeders uit te buiten en onrecht aan te doen tot de orde te roepen.
De genadeloosheid mag nooit het doel zijn van mensen die hun leven aan God wijden. Wanneer zij de genadeloosheid prediken zijn zij vijanden van God.
Zoals uit bovenstaande citaten blijkt (tekstgedeelten die gelicht zijn uit een hoofdstuk dat de naam 'De Koe' draagt - een eeuwenoud symbool dat verwijst naar het astrologische dierenriemteken Stier, het teken van vruchtbaarheid, bezit en genot), benadrukt Mohammed niet de fundamentalistische interpretatie van de wet, maar de zachtmoedige, begripvolle uitleg van de wet.
Kernpunt daarbij is dat je mensen nooit lasten mag opleggen die ze niet kunnen dragen.

Fundamentalisten hebben de neiging mensen een moraal op te leggen, waarmee domweg niet geleefd kan worden. Daarom is heel hun handelen in strijd met de geest die wordt uitgedragen in het Koran-hoofdstuk 'De Koe'.
In dat hoofdstuk worden voorschriften gegeven, maar tegelijkertijd wordt gesteld dat je van die voorschriften geen halszaak moet maken. Wanneer iets niet mogelijk is, dan biedt je een alternatief aan. Waar het om gaat is dat mensen hun goede wil tonen. Op welke wijze dat gebeurt is niet belangrijk.
Ook allerlei religieuze voorschriften worden gerelativeerd. Het is niet belangrijk of je jezelf naar het Oosten wendt of het Westen, waar het om gaat is God te eren. De wijze waarop dat gebeurt wordt niet als een onaantastbare wet aan de gelovigen gegeven.
Wat verder duidelijk wordt gemaakt is dat al diegenen die het Boek (het oude testament en het nieuwe testament) serieus nemen tot de gelovigen moeten worden gerekend (het nieuwe testament, het boek van Jezus, wordt daarbij op de eerste plaats gezet).
Ongelovigen zijn diegenen die de mensen niet willen zien als schepselen die door een God geschapen zijn. God is de schepper van alle mensen en alle mensen zijn broeders van elkaar wanneer zij afstand doen van beperkte, aan kleinmenselijke eigenschappen gebonden deelgoden die de menselijke broederschapidee geweld aan doen.
Fundamentalisten proberen joden en christenen, de mensen die 'het Boek' serieus nemen, tot ongelovigen uit te roepen. Dat is een daad die in strijd is met de uitspraken van de profeet, zoals heel hun handelen in strijd is met de geest van de profeet.

Het centrale idee in het hoofdstuk 'De Koe' is het uitbannen van een mentaliteit die mensen tegen andere mensen opzet. Daarom wordt tegenover het veelgodendom, dat mensen verdeelt, de Ene Verdraagzame God geplaatst, die mensen bij elkaar brengt.

Saoedische censuur versluiert De Kus

Een foto van de kus die prins Willem-Alexander en Máxima Zorreguieta elkaar op 2 februari gaven op het balkon van het koninklijk paleis in Amsterdam, is niet door de censuur in Saoedi-Arabië gekomen.
De foto, afkomstig van de Rijksvoorlichtingsdienst, stond 5 februari jongstleden op de voorpagina van de weekeditie van NRC Handelsblad, maar de Saoedische abonnees hebben hem slechts deels gezien. Met een zwarte viltstift zijn gedeelten van de gezichten van het pasgetrouwde paar in een vlek veranderd. De elkaar voor het eerst in het openbaar beroerende prinselijke lippen zijn daardoor onzichtbaar.
Overigens is ook pagina 17 uit de krant verwijderd. Daarop staat een foto van een scène uit het toneelstuk Con Amore van Toneelgroep Amsterdam, waarop de blote billen van actrice Halina Reijn zichtbaar zijn.
Foto's van onkuise taferelen worden meestal uit de Saoedische post gefilterd, aldus een medewerker van de Nederlandse ambassade in Riad. (NRC, 26-2-2002)

Imam Muhammad bin Abdul Wahhab

Imam Muhammad bin Abdul Wahhab was born in the town of Uyaina in the Nejd of a highly respected and religious family. In keeping with his family tradition, he exhibited a keen interest in religion and was profoundly perturbed by contemporary deviations from Islamic teachings which included serious deviations from the teachings of the Prophet, peace be upon him. He therefore undertook to bring about a revival of Islam in its simplest and original form. Muhammad bin Abdul Wahhab did not found a new sect. His sole purpose was to re-establish Islam in its purest form.

Het religieuze leven in Saoedi-Arabië wordt sterk beïnvloed door de opvattingen van Muhammad bin Abdul Wahhab, een religieuze denker die pleit voor het beleven van de Islam in zijn meest zuivere en puurste vorm.
Je zou dus denken dat deze religieuze denker op een radicale wijze alle wetten en voorschriften die tekstuitleggers alle eeuwen door in het leven hebben geroepen terzijde schuift en dat hij (met alleen het boek van de profeet voor zich, een boek dat geen heilig boek is, maar een boek voor gewone mensen, die het tegendeel zijn van heilig), een poging waagt de geest van de Koran te vertalen in woorden en gedachten die passen in een moderne tijd.
Dat is namelijk de taak van een tekstuitlegger. Tekstuitleggers zijn er niet om een boek onvertaald door te geven aan anderen, nee, ze dienen zichzelf te presenteren als denkers en dichters, die een verbindende schakel vormen tussen de bron van religieuze gedachten (het verleden) en de in het nu levende gewone mensen voor wie die gedachten bestemd zijn (het heden).
Wie zich vervreemdt van het heden verdient de naam tekstuitlegger niet. Hij is een dictator die de mening is toegedaan dat de profeet alleen voor hem op de wereld is gekomen en het zal duidelijk zijn dat een dergelijke vorm van aanmatigende, op mensenhaat gerichte arrogantie de volstrekte ontkenning is van alle waarden en normen die thuishoren bij een profeet, die de mensen liefde voor elkaar bij wil brengen.
Het feit dat de Saoedische Islambeleving zo weinig waarde toekent aan de liefde tussen twee mensen, een liefde die natuurlijk nooit verstopt hoeft te worden, bewijst dat men gefaald heeft op het vlak van de religieuze tekstinterpretatie.
In Saoedi-Arabie, een land dat zichzelf beschouwt als de bewaker van de Islam, kiest men voor een tekstuitlegger die terug wil keren naar de bron, en het zal duidelijk zijn dat de enige werkelijke bron van de Islam de Koran is.
Het is daarom onzinnig om allerlei toegevoegde teksten, die niet afkomstig zijn van de profeet, maar van zijn navolgelingen, heilig te verklaren. Dat is pertinent onjuist, wanneer je tenminste pleit voor eenvoud en terugkeer naar de bron... Een dergelijke mentaliteit namelijk vereist dat je heel duidelijk het feit onder ogen moet zien dat hoe meer je de nadruk gaat leggen op interpretaties van een tekst (een fout die elke godsdienst maakt) hoe minder er overblijft van de oorspronkelijke tekst en de man (of beter gezegd de Geest) die achter deze oorspronkelijke tekst staat.
Joden hebben het Oude Testament ondergeschikt gemaakt aan de Talmud (een tekstuitleggers-geschrift), christenen hebben Jezus begraven onder miljoenen boeken, pamfletten, preken en andere kladpapiertjes die belangrijker worden geacht dan God zelf, en de moslims schuiven de Hadith, een reeks toevoegingen en interpretaties die niet van de profeet afkomstig zijn, naar voren, niet om de profeet te eren, maar om de tekstuitlegger te eren.
Niemand van al die gelovigen begrijpt dat je God niet eert door hem te bekogelen met boeken en geschriften die in de handen van liefdeloze vormaanbidders stenen geworden zijn. Tweeduizend jaar geleden wees Jezus van Nazareth, een van de grootste profeten, die de Islam kent, daar al op. Hij viel de tekstverklaarders aan, omdat zij door hun autoritaire, arrogante opstelling mensen in feite het leven onmogelijk maakten.
Een van zijn belangrijkste uitspraken is de volgende: "wee u, gij Schriftgeleerden en Farizeën, gij geveinsden! want gij sluit het Koninkrijk der hemelen voor de mensen, omdat gij daar niet ingaat, noch degenen, die ingaan zouden, laat ingaan" (Mattheus 23).

De vraag die schriftgeleerden zichzelf steeds moeten stellen is daarom: "Is het geoorloofd een profeet te stenigen met woorden die zo hard en kil en gevoelloos geworden zijn, dat ze niet een wereld van liefde, maar een wereld van haat in het leven roepen?
Alle grote religies die gebaseerd zijn op wat de moslims noemen 'het Boek', hebben God ondergeschikt gemaakt aan dat boek. Zij aanbidden niet God, nee, zij aanbidden het woord, de regel, de wet, die mensen geen liefde bijbrengt, maar eerbied voor het ritueel, dat volstrekt zinloos is, wanneer het mensen wegvoert van de liefde.
De moslims moeten Jezus vereren, maar alles wat ze doen is hun eigen woorden heilig verklaren, waarbij ze de woorden van andere profeten alleen maar gebruiken om het gelijk van een stel conservatieve, door en door egoïstische priesters te rechtvaardigen.
Conservatieve, fundamentalistische priesters huldigen altijd de bekrompen opvatting dat de ander er is voor de machthebber. Het volk is er voor de machthebber, de preister is er voor de machthebber, de profeet is er voor de machthebber en ook God is er voor de machthebbers. Met andere woorden: Zij zien alleen zichzelf en ze zijn zo van zichzelf vervuld dat ze de ander beschouwen als een onmondig kind dat alleen maar gehoorzamen mag.

Conservatieven worden daarom conservatief genoemd omdat zij op een starre wijze zichzelf vastklampen aan het verleden. Zij zien het woord niet als een middel het verleden op een harmonische wijze te integreren in het heden, maar als een middel de tijd stil te zetten, zodat zij kunnen leven in een schijnwereld vol heilige teksten, terwijl de gewone mensen verkommeren in een wereld die, omdat zij de wereld van alledag is, niets kan beginnen met heilige teksten die mogelijk niet wereldvreemd zijn, maar wel wereldvreemd worden gemaakt.

Abdul-Wahhabi benadrukt de Macht

"The first rule is the knowledge that the unbelieving pagans whom the Prophet Muhammad, the peace and grace of God be upon him, opposed, did acknowledge that Almighty God - May He be glorified - is indeed the Creator, Provider and Maker of this world." (Abdul-Wahhabi)

Het Saoedische vorstenhuis heeft gekozen voor een tekstuitlegger die niet de barmhartigheid en de genade centraal stelt, maar de Macht.
Je hoeft alleen maar te kijken naar de foto van het Prinselijke Paar Willem-Alexander en Maxima, een foto waarop twee verliefde mensen elkaar zoenen, om te beseffen dat het wegwissen van de zoen met behulp van een viltstift de meest absurde daad van kil keihard machtsmisbruik is die denkbaar is (en daarenboven nog uitermate beledigend ook...).

Wie niet in staat is in de zoen van twee verliefde mensen de Geest van God te zien toont aan dat hij er een gruwelijk ouderwets, op haat gericht wereldbeeld op na houdt.
Je vlakt de Liefde niet uit met een zwarte viltstift. Waarom zou je dat doen? Waarom mogen moslims niet naar verliefde mensen kijken? Is dat vies 'verliefdheid'? Mogen moslims niet verliefd worden op andere mensen? Moeten ze gekocht en verkocht worden? Zijn ze slaven die onderdanig voorwaarts moeten sukkelen in een wereld waarin huichelachtige levensgenieters het genot van andere mensen aan banden willen leggen?

Het zal duidelijk zijn dat je de profeet Jezus niet eert met een dergelijke vorm van schijnheiligheid. Jezus wees elke vorm van tegen het leven gerichte hypocrisie af. Leef en laat leven, dat was zijn boodschap, een boodschap die door het Saoedische bewind nauwelijks serieus wordt genomen. Zij kijken niet naar je verstand, je gevoel, je hart, nee, zij kijken naar je broek, of ie niet te kort is, of je benen, of die niet bloot zijn, of je lippen, of die niet te sensueel zijn - en stiekem vliegen ze vervolgens naar de wereldstad Londen, waar zij eens flink de bloemetjes buiten gaan zetten, want met hun regels valt niet te leven - dat beseffen ze maar al te goed. Daarom zijn die regels ook alleen bestemd voor een domme, domgehouden massa moslims - die kritiekloos voorwaarts sjokken in het liefdeloze rijk van hun liefdeloze leiders.

Lukas 1:26-38

26 En in de zesde maand werd de engel Gabriël van God gezonden naar een stad in Galiléa, genaamd Názareth;
27 Tot een maagd, die ondertrouwd was met een man, wiens naam was Jozef, uit den huize Davids; en de naam der maagd was Maria.
28 En de engel tot haar ingekomen zijnde, zeide: "Wees gegroet, gij begenadigde; de Heere is met u; gij zijt gezegend onder de vrouwen."
29 En als zij hem zag, werd zij zeer ontroerd over dit zijn woord, en overlegde, hoedanig deze groetenis mocht zijn.
30 En de engel zeide tot haar: "Vrees niet, Maria, want gij hebt genade bij God gevonden.
31 En zie, gij zult bevrucht worden, en een Zoon baren, en zult Zijn naam heten JEZUS.
32 Deze zal groot zijn, en de Zoon des Allerhoogsten genaamd worden...

Lukas 11:37-54

37 Als Hij nu dit sprak, bad Hem een zeker Farizeër, dat Hij bij hem het middagmaal wilde eten; en ingegaan zijnde, zat Hij aan.
38 En de Farizeër, dat ziende, verwonderde zich, dat Hij niet eerst, voor het middagmaal, Zich gewassen had.
39 En de Heere zeide tot hem: "Nu gij Farizeën, gij reinigt het buitenste des drinkbekers en des schotels; maar het binnenste van u is vol van roof en boosheid.
40 Gij onverstandigen! Die het buitenste heeft gemaakt, heeft Hij ook niet het binnenste gemaakt?
41 Doch geeft tot aalmoes, hetgeen daarin is; en ziet, alles is u rein.
42 Maar wee u, Farizeën, want gij vertient munte, en ruite, en alle moeskruid, en gij gaat voorbij het oordeel en de liefde Gods. Dit moest men doen, en het andere niet nalaten.
43 Wee u, Farizeën, want gij bemint het voorgestoelte in de synagogen, en de begroetingen op de markten.
44 Wee u, gij Schriftgeleerden en Farizeën, gij geveinsden, want gij zijt gelijk de graven, die niet openbaar zijn, en de mensen, die daarover wandelen, weten het niet."

Groeperingen binnen de Islam

De meerderheid van de moslims, de soennieten, gaat uit van een ‘democratisch’ leiderschap: elke gelovige is gelijk tegenover God, priesterschap of middelaarsfuncties tussen God en mens zijn onverenigbaar met de islam, de oelama zijn dan ook niet meer dan deskundigen op het gebied van het islamitisch recht.
De wahhabieten kunnen gezien worden als een rechtlijnige en zeer puriteinse beweging binnen de hoofdbeweging van de soennieten. Het wahhabisme is de officiële leer van Saoedi-Arabië.

Voor de sji‘ieten (aanhangers van Ali, neef en schoonzoon van Mohammed) berust er een speciaal charisma binnen de familie van de profeet Mohammed. Uit zijn familie zijn de onfeilbare imams voortgekomen, die met een door God gegeven autoritair leiderschap de gemeenschap behoren te besturen.

Op het moment is ca. 90% van de moslims soenniet, de resterende 10% sji‘iet op een kleine groepering charidjieten in Oman en Noord-Afrika na. Sji‘ieten vindt men vooral in Iran, Irak (ca. 55% van de bevolking), Syrië, Libanon, Palestina en Jemen.

In Irak probeert het socialistische Baath-regime onder leiding van Saddam Hussein de invloed van het sji'ietische autoriteitsdenken in te dammen. Daarom is de Baath-beweging in Irak een seculiere beweging die streeft naar scheiding van kerk en staat. De sji'ieten (die de regering Bush aan de macht wil brengen) verwerpen een dergelijke scheiding.

Israelische Schizofrenie

"Those who claim Israel is not occupying the territories – for whatever juridical, sentimental or fundamentalist reasons – have to give up the claim that Israel is a democracy. Moreover, since democracy means equal rights to all the permanent inhabitants of a political-geographic unit, the idea of cantonising the territories into several enclaves, surrounded by Israeli settlements, bypass roads and "buffer zones", is also unacceptable.
If Israel wants to be a democracy, there are just two options. On the one hand, if the territories are temporarily occupied, then Israel has to retreat, evacuate the settlements, and let the Palestinians establish a contiguous sovereign state, free of any Israeli presence. One must note, though, that Israel has been using the concept of "temporary occupation" and at the same time doing all it can to make this "temporariness" permanent.
If, on the other hand, the territories are not just temporarily occupied, Israel must give full citizenship and equal political rights to all their Palestinian inhabitants. Any other "compromise" – especially the present situation of shutting the Palestinians in enclaves surrounded by de facto annexed Israeli territories – deprives Israel of its claim to be a democracy and turn it into one of the darkest regimes that survived into the 21th century." (Ran HaCohen, Palestine Chronicle, 1-3-2002)

Ran HaCohen was born in the Netherlands in 1964 and grew up in Israel. He has a B.A. in Computer Science, an M.A. in Comparative Literature and is currently working on his PhD thesis. He teaches in the Tel-Aviv University's Department of Comparative Literature.

Waarom accepteren we de schizofrenie als leidend machtsbeginsel?

Ran HaCohen confronteert ons met de uiterst belangrijke politiek-filosofische vraag waarom politiek leiderschap in onze zogenaamd moderne wereld schizofreen leiderschap moet zijn. Het is een vraag die binnen de wereld van het anarcho-liberalisme een doodgewone vraag is, die zo verschrikkelijk gewoon is dat zij welhaast de belangrijkste vraag is die gesteld kan worden.
Anarchisme is valse autoriteit aanvallen en dat betekent dat je jezelf afvraagt wat de essentie is van valse autoriteit.
Je zou het schandalig kunnen noemen dat in een moderne democratie, waarvan de essentie een voortdurende controle van de machthebbers (en hun machtsdenken) behoort te zijn, anarcho-liberale critici weinig of niets te vertellen hebben. In sommige landen hebben ze meer vrijheden dan in andere landen, maar hoe het ook zij, vrijwel altijd mag kritiek op machthebbers alleen geleverd worden door mensen die zich bereid verklaren geen fundamentele vragen te stellen, vragen die zicht kunnen bieden op de valsheid en de onbetrouwbaarheid van onze politieke leiders.
Het feit dat alle westerse regeringen kritiekloos de schizofrene, ronduit waanzinnige machtspolitiek van de staat Israël steunen wijst er op dat onze machthebbers vals-autoritaire machthebbers zijn. Vanuit democratisch oogpunt deugen ze niet, omdat democraten nooit akkoord mogen gaan met de vernietiging van democratische waarden: niet op een directe wijze en natuurlijk ook niet op een indirecte wijze. De steun aan de schizofrene machtspolitiek van Israël leidt tot een ont-waarding van de politieke filosofie van het westen. Die filosofie is in feite weinig meer dan een reeks lege, inhoudsloze frasen. We bedrijven geen democratische politiek, nee, we verkopen intellectualistisch klinkende, maar wel zeer holle, frasen aan mensen die een beroep op ons doen, en daarmee maken we van onszelf marionetten, die willoos aan de touwtjes van de waanzin bungelen.
Die waanzin heeft altijd al ons bestaan beheerst, maar dankzij het verzet van de Arabieren tegen de schizofrenie van de staat Israël is duidelijk geworden dat niet alleen Israël het schizofrene machtsdenken aanbidt, maar wij allemaal.
Wij zijn geen democraten. Zolang Israël niet gebrandmerkt wordt door ons als antidemocratische staat, zolang hebben wij niet het recht onszelf democraat te noemen. Je kunt niet zeggen dat je goed bent, wanneer je tegelijkertijd dag in dag uit kwaad bedrijft.
De staat Israël bezit een juridisch systeem dat niet in staat is rechtvaardig te zijn, een juridisch systeem dat niet in staat is het volkenrecht te eerbiedigen, een juridisch systeem dat misdaden tegen de menselijkheid goed praat, kortom, de staat Israël wil recht spreken, terwijl het deel uitmaakt van een rechteloos staatssysteem.
Dat is schizofrenie, zoals ook het voortdurend vredesgeroep van rechtse Israëli's schizofreen gedrag is.
Wanneer een gewone burger schizofreen is wordt hij opgenomen in een inrichting voor geestelijk gestoorden. Maar omdat de politieke schizofrenen geld en macht bezitten, daarom zeggen we heel beleefd: "We gaan eens een goed gesprek beginnen met deze aardige meneer.."
Schizofrenen zijn echter geen aardige meneren. Schizofrenen zijn zieke meneren en dat dienen we ons te realiseren.
Hetzelfde geldt natuurlijk voor sommige vertegenwoordigers van het anti-Israëlische verzet. Ook zij praten met dubbele tong. Eisen vrede, maar stellen alles in het werk om werkelijke vrede te voorkomen, omdat zij zo van haat zijn vervuld dat ze de gedachte niet kunnen verdragen dat ze op een normale, vredelievende wijze moeten omgaan met mensen die ze haten.
Die infantiele haatpolitiek, in combinatie met doodgewone schizofrenie, beheerst het machtsdenken in de wereld. En juist omdat anarcho-liberalen zich daar tegen verzetten zou het voor de hand liggen het anarcho-liberale denken wat meer op de voorgrond te plaatsen. Dat is wat op deze website gebeurt. Omdat de maker van deze website een anarchistische schrijver is, die in het jaar 1980 debuteerde met de simpele verhalenbundel 'Revolutie in het Gekkenhuis' - een boek dat de strijd wil aanbinden met een waanzinnige, schizofrene machtsmoraal. (Wim Duzijn, 1-3-2002)

Prince of Peace

"Abdallah bin Abdul Aziz is offering Israel full peace, including political, economic and cultural normalization, in return for a full withdrawal from the territories. This is more than a mere license to exist in peace in the region and recognition of the existence of Israel.
This is the political horizon Saudi Arabia, in consultation with Egypt, Jordan and some of the Gulf countries, is willing to give Israel: Complete integration in the region; realization of the vision of the New Middle East; economic and cultural cooperation; falafel in Damascus and stalls in the international market of Dubai; an Israeli flag in Riyadh; programming engineers in Bahrain and gas from Qatar to Israel. This initiative offers Israel the fulfillment of supremely important interests, which are supposed to ease the pain of the concessions.
The importance of the initiative lies in the fact that it is Saudi Arabia that is putting it forward. It comes from the deepest heart of the Arab, and even more importantly, the Islamic world. Saudi Arabia did so, despite the fact that it has no war or border conflicts with Israel, and despite its increasingly growing ties with Iran. A Saudi seal of approval is an Islamic seal of approval, even if it does include Iran, and it is an Arab seal of approval." (Zvi Bar'el - Ha'aretz, 1-3-2002)

"I have great concern about America's credibility and I care about how America is perceived." - Prince Abdallah bin Abdul Aziz, 28-1-2002

New Team

Saudi political commentator Khaled Al Maeena called the prince's initiative “very genuine ... It has the backing of all Arabs.” “But I believe Sharon is not competent to deal with such a serious (peace) initiative. It really requires a new team in Israel,” Maeena, who is also editor of the English-language Arab News, told AFP.
He said the initiative was capable of breaking the stalemate in the peace process and end the cycle of violence raging in the Middle East, but only if the Israelis showed “good intentions.”
These include practical steps to ease the blockade on Palestinians, halting the killing of innocent Palestinian civilians and the withdrawal from all Arab occupied territories, according to Maeena.
The Israelis were trying to preempt the initiative by attempting to act as if it was a “bilateral affair with Saudi Arabia only” and not the whole Arab world, he added. (Jordan Times, Internet-edition, 28-2-2002)

In het verleden werden vredesplannen van Arabieren door Israel gebruikt om de Arabieren tegen elkaar op te zetten. De Saoedische commentator Khaled Al Maeena waarschuwt de Arabieren niet opnieuw in de val van Israel te trappen en er voor te zorgen dat zij een gezamenlijk front vormen.

Het zwijgen van de linkse jaren '60-generatie

"Something must be wrong with the left-right politicians. In comparison, conventional, moderate right-wing politicians have been more benign to the Palestinian cause. The born again European conservatives, atoning for their leftist past, are the most depressingly ardent advocates of US-style politics." (Azmi Bishara, Al-Ahram Weekly )

Iraq ready to receive Blair - Baghdad, March 2, INA

Iraq has declared readiness to receive a British mission led by British PM Tony Blair to prove his allegation that Iraq continues to produce mass destruction weapons.
In a statement issued by an authorized spokesman to INA, the spokesman said “British Prime Minister Tony Blair has claimed that Iraq continues to produce mass destruction weapons, Blair frequently utters malicious and aggressive allegations against Iraq in harmony with U.S stance without depending on facts and accuracy.” “Nevertheless, we say that the one who has real information on this allegation should know how and where does Iraq try to produce such weapons. If Blair said how and where and declare this to the entire world, we are ready to receive a British mission led by Blair himself accompanied by British journalists to prove where and how Iraq is producing such weapons,” the spokesman said.
He concluded, “For our part, we will send representatives of Iraqi, Arab and international media, and ambassadors with them in their tour in Iraq to verify the facts as they are and make the world know the truth”. Iraqi News Agency

Mubarak twijfelt aan vredeswil Israel

"Mubarak has told The Washington Times that the new peace initiative put forward by Saudi Arabia was not a new idea nor was it one that was likely to succeed.
The proposal, announced two weeks ago by Saudi Crown Prince Abdullah in an interview to The New York Times, states that the Arab nations would fully normalize relations with Israel in return for a full withdrawal to the 1967 borders.
Mubarak told the paper that the suggestion was first discussed six years ago during an Arab League summit in which the Arab states "concluded a resolution unanimously agreeing upon peace as the strategy of all Arab countries... Not a single country was excluded. All of them agreed to that."
In the interview, the president expresses doubts over Israel's readiness to end its presence in the West Bank and Gaza Strip, a key condition of the Saudi initiative.
"Are the Israelis ready to withdraw from the occupied territories?" Mubarak asked." (Ha'aretz, 2-3-2002)

Peace Movements and the Need for Resistance

The peace movements, or anti-war movements, which should be considered positive forces, have a habit of emerging and becoming active when the battle is causing too much suffering in their own ranks.
I suppose that the Palestinians losing the battle, just like the Native Americans and the Aboriginals did, is a solution that would definitely suit many influential world powers, since it has proved to be a lasting, stable solution in those cases, and since the rights of the indigenous populations, let alone their immense civilian casualties, have been simply ignored.
If the Palestinian struggle would be confined to a non-violent resistance, the chances of an equally unfavourable outcome would greatly increase, simply because the aggressive intentions of the occupying forces are pre-existent, embedded in a racist ideology. In the case of Israel, this is Zionism, which still is the main ideology of a large majority of Israelis, and will remain so, unless countered and made unattractive to its adherers.
It is only by breaking this ideology, that there is ever a chance for peace in the Middle East. And there are non-violent, as well as violent ways to do this, and in case of emergency, specific targeted aggressive actions can be necessary. For sure, breaking this ideology will not result from accepting the governments of this ideology in our midst. Or are we required to make peace with racism? (Tariq Shadid - Palestine Chronicle)

Om over na te denken:

Israel vecht voor het behoud van de Zionistische Ideologie
niet voor algemeen-menselijke waarden, zoals vastgelegd in
de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens

Moderation is the enemy of terrorism

The way we were able to overcome terrorism in our country is by giving support and increasing the moderate voices that are traditionally present in the country. Therefore, to be precise, to be an extremist does not mean to be terrorist as some people believe. But we do not encourage extremism because we think it is far removed from the moderate and real text of Islam. Therefore, the conclusion we can arrive at it is that moderation is the enemy of terrorism. Now, can we consider what is taking place as a combating of terrorism? No. Until now the operation of combating terrorism has not started. Now, there is only a military war against a supposed enemy whom we do not know. I think the Americans do not know who this enemy is! And the proof for that is that all the detainees, whom they call detainees, who had been interrogated did not give any evidence or clear information. But the other question is: Is this war going to help moderation or extremism? I tell you, it is going to help extremism. And therefore, this war is providing a more fertile ground for terrorism. We expressed our opinion that we support combatting terrorism but we didn't say we support the war. The war against terrorism is an ideological war but not a military one. And therefore, I have always emphasized the importance of supporting moderation because it is the moderate voices that can combat terrorism.

President Bashar al-Assad - Syrian Times, 17-2-2002

Israelische Schrijver Klaagt Machtdenkers Aan

"If, in May 1967, an Arab prince had proposed that the whole Arab world would recognize Israel and establish normal relations with it, in return for Israel’s recognition of the Green Line border, we would have believed that the days of the Messiah had arrived. Masses of people would have run into the street, singing and dancing, as they did on November 29, 1947, when the United Nations called for the establishment of a Jewish and an Arab state in Palestine.
But then disaster struck: we conquered the West Bank and the Gaza Strip, the Labor and Likud governments filled them up with settlements, and today this offer sounds to many like a malicious anti-Semitic plot.
So what will happen?
In Israel, every international initiative designed to put an end to the conflict passes through three stages: (a) denial, (b) misrepresentation, (c) liquidation. That’s how the Sharon-Peres government will deal with this one, too. It can draw on 53 years of experience, during which both Labor and Likud governments have succeeded in scuttling every peace plan put forward."(By Israeli Writer Uri Avnery)

Artikelen van Uri Avnery
Interview mit Uri Avnery

Machtdenker Klaagt Kritische Intellectuelen Aan

In de Volkskrant van maandag 3 maart 2002 roept de republikein Henry Kissinger - representant van een regering die door alles wat in de jaren zestig en zeventig links was werd gehaat - de Europese regeringsleiders op kritische intellectuelen, die het wagen moralistisch simplisme te veroordelen, de mond te snoeren! Maak ze - zo luidt zijn impliciete boodschap - duidelijk dat de Amerikaanse Macht onvoorwaardelijk gehoorzaamd dient te worden.
Een merkwaardige boodschap van een man die jarenlang, als persoonlijke vriend en adviseur van Richard Nixon, de communistische intellectuelenhaat heeft bestreden.

Sharon: First we'll beat them badly, then we can negotiate

Prime Minister Ariel Sharon brought an aggressive message to the Knesset yesterday, telling the plenum Israel is at war, the Knesset Foreign Affairs and Defense Committee that the IDF will be raiding more refugee camps, and reporters that "the Palestinians have to be hit hard."
In a rare session with the press Sharon told reporters: "It won't be possible to reach an agreement with them before the Palestinians are hit hard. Now they have to be hit. If they aren't badly beaten, there won't be any negotiations. Only after they are beaten will we be able to conduct talks. I want an agreement, but first they have to be beaten so they get the thought out of their minds that they can impose an agreement on Israel that Israel does not want ... They must be beaten: the Palestinian Authority, its forces, and the terrorists," he said, adding, "if they aren't beaten there won't be any political horizon."
Speaking to the Knesset, Sharon said that "We are at war with a bloodthirsty enemy," and he called on the public to stay calm and determined. "It's us or them. Our backs are to the wall, but all is not lost. We will win, but this is war, and it will take a long time."
With a hint of criticism of Foreign Minister Shimon Peres, Sharon said that "those who speak of political horizons should look at the security horizon. Today there is only one horizon, the security horizon. Those who think Arafat will act against terrorism are wrong. Arafat will never fight terror, he is its patron, its father."
He emphasized that "we are in a long and difficult war, but if we know how to remain steadfast we can overcome all the obstacles." (By Yossi Verter and Gideon Alon, Ha'aretz, 5-3-2002)

Ariel Sharon:
"We will win, but this is war,
and it will take a long time".

Vladimir Jabotinsky:
".. for us the only path to an agreement in the future is an absolute refusal of any attempts at an agreement now..."

Mubarak invites Sharon, Arafat to Sinai summit

Egyptian President Hosni Mubarak has proposed a summit meeting between Prime Minister Ariel Sharon and Palestinian Authority Chairman Yasser Arafat at the Red Sea port of Sharm al-Sheikh.
Speaking in an interview with CNN during a visit to Washington, Mubarak also invited U.S. Secretary of State Colin Powell to join the meeting. Powell a short while later endorsed the proposal, telling reporters "it's an interesting idea."
At a brief news conference after talking to Javier Solana, the European Union's special diplomatic envoy, Powell said the situation in the Middle East was "terrible." He said the Bush administration was redoubling its efforts to halt the strife and that a peace proposal by Crown Prince Abdullah of Saudi Arabia was a positive development.
"All of us will look at this vision and see what we can do to make this vision a reality," Powell said.
Mubarak will confer with U.S. President George Bush today.
The Egyptian president also revealed that Sharon had asked him to arrange a secret meeting with Abdullah of Saudi Arabia, but that the crown prince had turned down the proposal.
Sharon said yesterday he would be happy to go, but "Arafat won't be able to go, because he'll be busy in Ramallah." (By Nathan Guttman and Aluf Benn, Ha'aretz, 5-3-2002)

Israel spreads poverty in Palestine

Israel is trying to destroy the Palestinian economy to impoverish the Palestinian people in a bid to impose its will on them and force them to capitulate to its peace terms, according to the Arab Monetary Fund (AMF).

An ongoing campaign to prolong the agony of the Palestinians and deprive them of any hope that could be brought about by peace has combined with a decline in pledged foreign aid to the Palestinian Authority to wreck their economy, cripple their institutions and undermine essential services, the Abu Dhabi-based Fund said in a report on the social and economic conditions in autonomous Palestinian areas.
Unemployment in the Gaza Strip is now running as high as 80 per cent, one of the highest rates in the world, while it has deteriorated to 65 per cent in the West Bank.
About 200,000 Palestinians have become unemployed because of the destruction of productive and service establishments, and more than 150,000 lost their jobs after Israel's decision to bar Palestinian workers.
Experts believe such horrendous economic conditions constitute a vital factor in the intensity of the Palestinian resistance against the Israeli occupation. They expect a continuous escalation in such resistance in response to Israel's oppression and the worsening social and economic situation, which one expert said is pushing those people into a "state of despair".

"Israel is concentrating in its hostile and repressive policies on planting and maintaining poverty among the Palestinian people as a weapon to force them to capitulate," the AMF said.
"It is fighting the Palestinian resistance with the weapon of hunger and deprivation of the simplest human rights including medical treatment."
The report said Israel succeeded in such policies because it controls the Palestinian economy, including cash transfers, taxes, labour and services.

Gulf News, Abu Dhabi, By Nadim Kawach, 06-03-2002

Powell says Sharon must take 'hard look' at policies

The United States cast doubt Wednesday on the wisdom of Prime Minister Ariel Sharon's policy of hitting Palestinians so hard that they give up attacking Israeli targets.
It was one of the strongest U.S. criticisms of Israeli policy since the Bush administration took office and followed days of extreme violence by both sides in the conflict.
"Prime Minister Sharon has to take a hard look at his policies to see whether they will work," U.S. Secretary of State Colin Powell told a congressional hearing.
"If you declare war on the Palestinians and think you can solve the problem by seeing how many Palestinians can be killed -- I don't know that leads us anywhere," he said.

The Prime Minister's Office responded to Powell's criticism Wednesday night in a formal statement, Israel Radio reoprted. The statement said that Israel has never declared war on the Palestinians, but that it was fighting terror organizations out of self defense. "The Palestinian Authority and its leader have forced the war on Israel, and those who have initiated the war, also has the power to stop it," the statement said. (By Aluf Benn, Ha'aretz Correspondent and Reuters)

Politiek Van Genadeloze Schijnheiligheid Wordt Voortgezet

Je gaat je als objectief waarnemer afvragen wie er het grootste kwaad is in de wereld: de mensen die op een eerlijke manier kwaad worden, gedreven door de gehaaide treiterzucht van anderen, of de berekenende, schijnheilige gifpadden, die liegend en bedriegend een ander alle rechten afnemen en hem als terrorist afschilderen, wanneer hij het waagt kwaad te worden.
Beide partijen worden gedwongen een politiek te voeren die nergens toe leidt, omdat de derde partij, Amerika, geen kwaad wil zien in genadeloze, leugenachtige schijnheiligheid.
Uiterst vreemd, omdat in het evangelie genadeloze hypocrisie door Jezus van Nazareth als een van de grootste kwaden die er bestaan wordt aangemerkt.

We risk charges of war crimes, Peres tells Cabinet

In a sharp exchange during a Cabinet meeting, the Foreign minister Shimon Peres said excessively harsh military measures could lead to accusations of war crimes. A newspaper report of Mr Peres' bitter exchange with the infrastructure minister, Avigdor Lieberman, was confirmed yesterday by Mr Lieberman's spokesman.
According to the report in the Yediot Ahronot newspaper, Mr Lieberman urged that Palestinians be told to halt all terror activity or face wide-ranging attacks:

"At 8am we'll bomb all the commercial centres... at noon we'll bomb their gas stations... at two we'll bomb their banks," Mr Lieberman reportedly told the meeting before Peres interrupted to say: "And at 6pm you'll receive an invitation to the international tribunal in The Hague."

Mr Peres yesterday sounded the cautionary notes as Prime Minister Ariel Sharon promised that Israel would continue to strike "without let-up" unless Palestinian attacks were reined in. The escalating violence has fuelled debate inside Mr Sharon's government over whether any political resolution can be found after days of bloodshed.

Independent.co.uk

Wie vrede wil zal de oorlog af moeten zweren

Nog altijd schijnen we in het Westen niet te beseffen dat vrede de ontkenning is van oorlog. Met andere woorden: wie vrede tot stand wil brengen zal een filosofie die de permanente oorlog preekt af moeten zweren.
Ariel Sharon is de verpersoonlijking van een Oudtestamentische God, die geen man van vrede is, maar een man van oorlog, een Almachtige God, die alleen op een troon wil zitten en die derhalve in een ander geen partner kan zien - laat staan een vredespartner...

Zo'n houding gaat goed, wanneer je leeft in een wereld van 'kontlikkers', netjes gezegd: collaborateurs - mensen die hun rechten hebben afgezworen en die vanwege hun brave, dienstbare opstelling worden beloond met allerlei privileges.
De situatie in Israël valt te vergelijken met de racistische jaren vijftig en zestig in Amerika, jaren die gedomineerd werden door rechtse Amerikaanse politici, die niet konden begrijpen dat gekleurde medemensen, die volgens hen toch verschrikkelijk goed behandeld werden.. (zolang ze zich passief en onderdanig opstelden), zich drukt maakten over zoiets onzinnigs als 'burgerrechten'.
Het blijft vreemd dat vertegenwoordigers van die onderdrukte groep mensen, Condoleezza Rice en Colin Powel, het onderdrukkingsbeleid van het rechtse zionisme, dat weigert de burgerrechten van miljoenen mensen te respecteren, niet scherper en radicaler veroordelen en partij kiezen voor de gematigde krachten in de Arabische wereld.
Zij (en wij met hen) moeten gaan beseffen dat de wereld gematigdheid nodig heeft. Militaire kracht beschermt je niet tegen het kwaad. Het kwaad waarmee we te maken hebben schuilt in de vernietiging van de gematigde krachten. Ook al zet je honderdmiljoen tot de tanden gewapende Amerikaanse macho's in - de gematigdheid zullen zij je niet kunnen geven. Het enige wat een vechtmachine kan is vechten. Daarom hoort hij niet gediend te worden, maar hoort hij dienaar te zijn.

Je mag, zo stelt het anarchisme, nooit de Macht op de troon van het Gezag plaatsen.

Vrij vertaald: het watje George Bush (die het gezag vertegenwoordigt) moet niet bewijzen dat hij geen watje is. Nee, hij moet laten zien dat hij wel een watje is en dat hij schijt heeft aan kille machtaanbiddende dienders die watjes, zoals hij er duidelijk een is, haten en verafschuwen.

Is een religieuze natie een echte natie?

Ben-Eliezer noemt Yossi Beilin een antisemiet

Ben-Eliezer vehemently attacked his party rival, former justice minister Yossi Beilin, who stated Thursday that Ben-Eliezer's standing as party chairman is "an embarrassment and an accident." Ben-Eliezer brandished Beilin's remarks as "anti-Semitic," saying, "I am unable to hear this Hebrew, this hatred. This is anti-Semitism. In the meantime, I will keep my mouth shut, but I will retain the right to respond." (By Yossi Verter, Ha'aretz Correspondent, 8-3-2002)

Gaddafi & Isratina

Muammar Gaddafi openly criticised the Saudi initiative and said that the Saudis "stained themselves with dirt" by offering the initiative. "It is impossible to have two countries on the [land of Palestine]; it would be like putting two feet in a single shoe, two bodies in one dress or two pairs of legs in one pair of trousers," Gaddafi said. He added that if a Palestinian state was declared in Gaza and the West Bank, he would not recognise it, saying that it would be "a phony state, just like Israel." Instead, Gaddafi suggested that a single state should be established by both peoples on the land of Palestine. He suggested "Isratine" as a name for the hypothetical state. (Al-Ahram Weekly, 8-3-2002)

De Libische leider Muammar Gaddafi, die door velen wordt gezien als een 'vent die niet goed snik is', moet weinig hebben van Arabische vredesinitiatieven die tot een tweedeling van 'Palestina' leiden.
Natuurlijk heeft hij gelijk. Iedereen die zijn gezonde verstand gebruikt zegt dat je van Israel een gewone, seculiere, democratische staat moet maken, die losgekoppeld wordt van de Zionistische Padvindersbeweging, die het grondgebied van een democratische staat beschouwt als het eigendom van een groep rijke, excentrieke akela's en hopmannen, die met behulp van geld en mooie beloften naieve mensen om probeert te toveren in 'idealistische zionisten'.
Je zou Gaddafi en Saddam Hussein eigenlijk 'heel intelligent' moeten noemen. Omdat ze inzien dat momenteel in Israel miljoenen mensen moeten lijden en vechten voor een ideaal, dat eigenlijk een schijnideaal is, omdat het echte ideaal (ons eigen democratische ideaal) ontkend wordt.
Dat is misschien ook de reden waarom ze zo gehaat worden door zionistische belangengroeperingen in Israël en Amerika...
Saddam Hussein (die hardnekkig blijft spreken over de 'zionistische entiteit Israel) wil alleen maar vrede sluiten, wanneer die vrede niet leidt tot de aantasting van de rechten van de Palestijnen. En ja, wanneer je dat uitgangspunt als juist aanvaardt (en het is in feite ook juist, vanuit democratisch oogpunt gezien), dan moet je een tweestatenoplossing afwijzen, pleiten voor afschaffing van een ouderwetse ideologie die in een moderne wereld in feite niet meer thuishoort en de aan de ideologie gebonden staat opheffen.
Het is een vorm van vernietiging, maar het is geen demonische vorm van vernietiging, zoals zionisten het de wereld wijs proberen te maken. Zij proberen het beeld op te roepen van barbaarse, machtige Arabische stammen die de arme, hulpeloze joden de zee in willen drijven.
Saddam Hussein en Gaddafi hebben dat voornemen helemaal niet. Wanneer Gaddafi spreekt over 'Isratina', dan zegt hij daarmee dat Israel een staat voor alle inwoners behoort te zijn: een staat voor joden (Israel) en niet-joden (Palestina).
Het is - zoals gezegd - de beste oplossing, maar in een wereld waarin mensen het geloof boven het verstand plaatsen, wordt helaas maar uiterst zelden gekozen voor de beste oplossing. Met alle negatieve gevolgen van dien...

Muammar Gaddafi: Earth is your mother

Truly, the earth is your mother; she gave birth to you from her insides. She is the one who nursed you and fed you. Do not be disobedient to your mother -- and do not shear her hair, cut off her limbs, rip her flesh, or wound her body. You must only trim her nails, make her body clean of dirt or filth. Give her medicine to cure any disease. Do not place great weights above her breast, weights of mud or stone above her ribs. Respect her, and remember that if you are too harsh with her, you will not find another. Sweep the accumulated iron, mud, and stone from her back. Relieve her of the burdens that others have placed on her unfairly. Revere the cradle in which you grew up, the lap in which you lay. Do not destroy your final resting-place, your place of refuge, or you are the losers and you shall truly regret it.

The Green Book (Gaddafi's derde weg)

Favoriet boek van Gaddafi: The Outsider van Colin Wilson

Anarcholiberalen in Nederland hoor je nooit praten over 'The Outsider' van Colin Wilson, een boek waarin de mystieke en creatieve kracht van outsiders (Kafka, Nyinsky), schizofrenen en andere onaangepaste figuren, wordt beschreven.
Des te opmerkelijker dat uitgerekend een 'gekke Arabier' met dat boek komt aanzetten, een boek dat tegenover de massacultuur van het aan primitief bijgeloof verslaafde kapitalisme, de mystieke eenling plaatst, die juist omdat hij buiten de maatschappij staat het vermogen bezit in contact te treden met 'God'. Niet de god van de rijken en de machthebbers, een nemende God die gebruikt en exploiteert, maar een God die op kan treden als bron van kracht, een gevende God die ons beschermt.
Gaddafi toont daarmee aan dat hij als moslim kiest voor de mystieke, anticollectivistische, moederlijke kant van de Islam. Hetgeen hem in de ogen van een anarcholiberaal erg sympathiek maakt.

Elke Outsider is hij die buiten blijft staan, als anderen in de gevangenissen zitten, die zij rondom zichzelf hebben opgetrokken: 'de openbare orde' bijvoorbeeld, of de statussymboliek van televisie en auto, waaraan zij verslaafd zijn, lieve zaterdagse-beurt-krijgende middenstanders, aandoenlijke mede-konsumenten, verlokt door de mooie verpakking en in de war van een deukje). Ik weet wat de Outsider is, ik ben er vanaf mijn vroegste jaren zelf een geweest, ik ben het Godzijdank gebleven, ik hoef niet mee te doen aan lullige spelletjes van autoriteiten en gezag, en als er geld verdiend moet worden, dan komt het brood heus wel op tafel, en zo de waard is vertrouwt hij zijn gasten, en wie goed doet goed ontmoet.

Simon Vinkenoog:
Alleen voor outsiders, Hitweek 7-1-1966

Shimon Peres: There's no military solution

Foreign Minister Shimon Peres, joined by Shin Bet security service chief Avi Dichter, is to meet Abu Ala, speaker of the Palestinian parliament and head of the Palestinian negotiating team, for talks in Jerusalem, Israel's Itim news agency said, quoting Palestinian sources. The Palestinian delegation will also include PA cabinet minister Saeb Erekat and West Bank Preventative Security chief Jibril Rajoub, the sources said.
In recent days, Peres has stepped up his efforts to engage the Palestinians in dialogue in advance of the arrival of U.S. special envoy Anthony Zinni.

"It's clear that there's no military solution. The people that are talking about a military victory don't know what they're talking about," Peres said. "Who are they going to defeat, the Palestinian people?"

Referring to National Union-Yisrael Beiteinu co-leader Avigdor Lieberman, Peres remarked: "What Lieberman has proposed is War Now, a war that will include us, the entire region, in the end, all the world. I have no appetite for this, not for war now, and not for general war." (Ha'aretz, 11-3-2002)

Vrede Nu

De Israëlische vredesbeweging Vrede Nu is met een permanente demonstratie begonnen bij de ambtswoning van de Israëlische premier Sharon. De demonstratie, die door moet gaan tot het geweld ophoudt en de vredesonderhandelingen worden hervat, is opgezet pal tegenover de plek waar elf Israëli's om het leven kwamen bij een zelfmoordaanslag.

De veiligheidsagenten voor het huis van de premier en de zwaarbewapende politiemannen keuren het handjevol demonstranten nauwelijks een blik waardig. De automobilisten op de drukke doorgangsweg die eerst langs de plek van de aanslag rijden en dan langs de demonstratie, zijn vaak minder tolerant.
'Jullie maken me ziek', schreeuwt een man door zijn open raam. 'Stelletje verraders, hoe durven jullie hier nog je gezicht te laten zien na wat er gebeurd is?' Hofstatter maakt zich er niet druk om. Eerder op de dag was er zelfs even een heuse rechtse tegendemonstratie. Maar het bleef bij schelden. (Ferry Biedermann, Volkskrant 11-3-2002)