Oorlogsmisdaden

Belangrijke onderwerpen

Israël bepeinst eigen oorlogsmisdaden
God's Eigen Volk
Uitverkorenen staan altijd boven de wet
Misdaad en Schuld
Shimon Peres in Hiroshima
VS overwegen sancties tegen Palestijnen
De Grote Stilte
Op Zoek Naar De Ideale Duivel
Redactie Algemeen Dagblad prijs George W. Bush
Ben je echt goed als je een rechtse moralist bent?
Sharon & the logic of the victor

Israël bepeinst eigen oorlogsmisdaden

In Israël woedt een debat over mogelijke oorlogsmisdaden in de bezette gebieden. Twee mensenrechtengroepen hebben het Hooggerechtshof gisteren gevraagd gerichte aanslagen op Palestijnse militanten te verbieden.
'Noem je dit een leven?', weeklaagt Mohammed Abdel Meshen Rashid tussen het puin van zijn woning en zijn stallen bovenop een heuvel op de Westelijke Jordaanoever. De 72-jarige patriarch heeft een met schapenvel gevoerde lange jas dicht om zich heen geslagen tegen de kou en de regen. Woedend trekt hij een losse steen uit de muur van een bouwvallige nieuwe woning.
'Dit hebben we snel moeten bouwen nadat de Israëli's van de zomer onze huizen hadden verwoest. De Al-Rashids behoren tot een groep van tachtig families die in de heuvels ten zuiden van de Palestijnse stad Hebron in grotten en krotten huizen. De ruim drieduizend 'grotbewoners' wonen er temidden van een aantal joodse nederzettingen met rode daken, in een gebied dat geheel onder Israëlische controle staat. Dit tot groot ongenoegen van het Israëlische leger en de kolonisten. Het leger probeert al jaren de families weg te werken. In 1999 werd een aantal van hen gedwongen te vertrekken. Een jaar later keerden ze echter terug, na een tijdelijke uitspraak van het hooggerechtshof. Nu probeert de regering het nog een keer. Maar in Israël komt een steeds fellere discussie op gang over de vraag of er oorlogsmisdaden worden bedreven op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook.

De discussie over oorlogsmisdaden is opgepikt door de kleine maar actieve vredesgroep Gush Shalom (Hebreeuws voor Vredesblok), die de discussie gebruikt voor politieke doeleinden. In december plaatste de groep een advertentie in de Israëlische kwaliteitskrant Ha'aretz met slechts twee regels tekst: 'Er worden oorlogsmisdaden bedreven in de bezette gebieden. De betrokkenen zullen verantwoording moeten afleggen.' 'Het is onze bedoeling om zo de legitimiteit van de oorlogsstrategie van Ariel Sharon te ontkrachten', zegt woordvoerder Adam Keller.
De aandacht van Gush Shalom voor oorlogsmisdaden is de minister van Justitie, Meir Shitrit, in het verkeerde keelschat geschoten. Op de Israëlisch radio noemde hij het 'een verderfelijk idee, op een moment dat ons land zich in een zo moeilijke situatie bevindt. Als er al mensen zijn die vervolgd moeten worden, dan zijn het die achterlijke linkse subversieven, niet de leden van onze defensiemacht.' Een adviseur van de minister legt uit dat Israël de gebieden niet als bezet beschouwt, maar als 'omstreden'. De Geneefse Conventie zou dus niet van toepassing zijn.

Adam Keller van Gush Shalom is zich bewust van de vijandige reactie die het standpunt van zijn groep oproept in een Israëlische maatschappij die zich aangevallen voelt. 'De bommen in Tel Aviv en de schietpartijen in Jeruzalem zijn ook oorlogsmisdaden. Maar op het moment is er geen balans. De gevangenissen zitten vol met Palestijnen die verdacht worden van misdaden tegen Israëli's, terwijl ons leger vrijwel ongecontroleerd zijn gang gaat.'
De linkse politieke partijen en de grootste vredesgroep, Vrede Nu, houden zich voorlopig nog verre van de controverse. Shulamit Aloni, oud-minister en voormalig hoofd van de linkse Meretz-partij, weet waarom. 'Ze zijn bang dat ze door de rechtse extremisten die nu aan de macht zijn, worden uitgemaakt voor verraders. Net als Rabin destijds.' Ze steunt de campagne van Gush Shalom en denkt dat er een positieve invloed van kan uitgaan op de publieke opinie. 'Ik heb het gevoel dat de mensen teleurgesteld en apathisch zijn. Maar als ze begrijpen dat er in hun naam oorlogsmisdaden worden gepleegd, kan dat veranderen.'

VK, 25 januari 2002 - Ferry Biedermann


ISRAELI JEWISH RELIGIOUS BELIEF (1996)

"To what extent do you believe or not believe in each of the following?"
Believe Completely - Not Sure - Do Not Believe
Torah given to Moses on Mount Sinai: 55% - 31% - 14%
The Jewish people was chosen among peoples: 50% - 29% - 20%
The Torah and mitzvot are God's commands: 47% - 29% - 24%
The coming of the Messiah: 39% - 29% - 32%
[Opmerkeliijk: Synagogue Saturday morning 23% - 22% - 56% ]

God's Eigen Volk

In het jaar 1996 was slechts 20% van de Israëlische bevolking niet de mening toegedaan dat de joden Gods uitverkoren volk zijn. Dat betekent dat de grote meerderheid in meer of mindere mate gelooft dat in een wereld die door miljarden mensen wordt bevolkt joden de plicht hebben de mensheid te laten zien op welke wijze het leven geleefd dient te worden. God spreekt door de joden, Israël is de staat van God en de joden vertegenwoordigen de door God aan het joodse volk geschonken moraal.
Het spreekt vanzelf dat mensen die denken dat ze Gods eigen volk zijn gedreven worden door het verlangen zichzelf te bewijzen. Mensen zijn weliswaar niet goed, daar zijn alle wetenschappers het over eens, maar de speciale band die ze met God hebben noodzaakt ze te doen alsof.
Extreemrechtse politici in Israël gebruiken die merkwaardige religieuze ideologie ten eigen bate. Zij koesteren een politieke machtsdroom die met moraal weinig te maken heeft, en zij zien in de religie een middel om hun machtsdromen waar te maken, ten koste natuurlijk van al diegenen die de machtsdroom in de weg staan - en dat zijn in het Midden-Oosten van vandaag de Arabische naties.

Ik kies voor deze inleiding om duidelijk te maken dat oorlogsmisdaden niet in de eerste plaats voortvloeien uit een gebrek aan moraal, maar juist uit een teveel aan moraal.
Het zijn altijd de mensen die denken dat de ander het absolute kwaad vertegenwoordigt die de verschrikkelijkste misdaden begaan. Wanneer je bij jezelf denkt: "Ach, het zijn toch ook maar gewone mensen...", dan is de vonk om lukraak mensen te vermoorden verdwenen. Daarom kunnen ideologen ook niets beginnen met twijfelaars die overal vraagtekens bij zetten en die aan komen zetten met zulke (in hun ogen) laffe volzinnen als: "Het zijn ook maar mensen..."

Geestelijke leraren, zoals Boeddha en Jezus, benadrukken het gewoon zijn van mensen heel sterk. Jezus wordt door de leiders van Amerika als het grote voorbeeld gezien, terwijl de staat Israël in Jezus een anti-joodse onrustzaaier ziet, een situatie die duidelijk bewijst dat de Jezus die Amerika aanbidt niet de Jezus is die de joden hebben afgewezen.
Jezus van Nazareth was de vijand van al diegenen die de mens ondergeschikt wilden maken aan onzinnige wetgeving en regelgeving. Hij was de mens die in alle voorschriften die een vrij menselijk bestaan onmogelijk maken uitingen zag van een mentaliteit die tegen het leven was gericht.
Volgens hem is het de taak van de mens om het leven zo volledig mogelijk te leven en te beleven - en daarom moet zijn leer ook geen religie worden genoemd, maar een levensleer. In dat opzicht kan hij gelijkgesteld worden aan de Boeddha, die ook in de eerste plaats een geestelijk leraar was en geen godsdienststichter.
De profeet Mozes is duidelijk een man die God wil dienen en die ook eist dat de mensen God op een door hem gereguleerde wijze dienen. Daarom is hij geen levensleraar - eerder het tegendeel: hij probeert het leven te reguleren, te besturen - via wetten die een dwingend, onveranderlijk karakter dragen.
De profeet Mohammed heeft die reguleringsdrang overgenomen, zodat de Koran, ondanks het feit dat aan Allah een anti-joods (lees: anti-autoritair) karakter wordt toegekend - immers hij is de barmhartige, de vergevensgezinde en de genadevolle - meer een joods, wettenstellend geschrift is dan een evangelisch, op geestelijke bevrijding gericht geschrift.
Mozes was niet bijzonder vergevensgezind. Dat maakt van hem een profeet die in de wereld van de Islam en het Christendom niet thuishoort. Daar komt bij dat hij door joodse schriftgeleerden onlosmakelijk aan 'het joodse volk' gekoppeld is, waarmee iedere uitspraak van hem gedegradeerd wordt tot een eng-nationalistische opvatting, die voor de rest van de mensheid weinig of geen betekenis heeft.
Moderne joden - die de moraliteitsdroom van het traditionele jodendom willen handhaven - realiseren zich vaak niet dat je alleen een moreel voorbeeld kunt zijn voor anderen, wanneer je in die anderen gelijken ziet. Daarom heeft de Arabische wereld volstrekt geen boodschap aan de moraallesjes van joodse leiders, omdat de joden moraal willen bedrijven vanuit een eng-nationalistische superioriteitspositie, die niet het belang van de ander benadrukt maar het belang van de eigen groep. De ander is er alleen maar om aan te tonen dat men zelf heilig is.
Tweeduizend jaar geleden verwierp Jezus van Nazareth dat vreemde, aan de eigen groep gebonden moraaldenken. Denk alleen maar aan het verhaal van de barmhartige Samaritaan, dat de lezers duidelijk wil maken dat ook mensen die niet tot de eigen groep behoren geholpen dienen te worden.
Jezus had geen hoge dunk van de joodse geestelijke leiders van zijn tijd. Hij noemde ze dwaalleraren, blinden die andere blinden naar de afgrond leiden, en het spreekt dan ook vanzelf dat hij door die geestelijke leiders niet als Messias werd erkend, omdat de joodse Messias volgens hen er niet is joden geestelijk vrij te maken, zoals Jezus dat wilde, maar om ze te versterken in het geloof dat zij - zonder dat ze er ook maar enige moeite voor hoeven te doen - op de dag des oordeels zullen worden uitgeroepen tot geestelijke leiders.

Het is een merkwaardige droom, de droom van mensen die denken dat ze zomaar van de ene dag op de andere dag een grote geestelijke leider kunnen zijn. En het is ook een gevaarlijke droom, omdat gewone mensen met gewone mensengebreken vanuit die droom handelingen gaan verrichten die niet goed zijn, maar die goed worden gemaakt.
Dat inzien is heel belangrijk wanneer je over oorlogsmisdaden gaat praten, want een oorlogsmisdaad is in bijna alle gevallen een goede daad.
Het kenmerk van slechte daden en goede daden is dat je er niet over na hoeft te denken. Daarom is het ook belachelijk wanneer je een goed mens aan een slecht mens de vraag hoort stellen: "Waarom heb jij dat gedaan?"
Het antwoord is heel simpel. Zoals jij goed doet zonder er bij na te denken, zo doet de kwade mens kwaad zonder er bij na te denken.
In een intelligente samenleving maken we daarom ook geen goede wetten of kwade wetten, maar we laten intelligente mensen intelligente wetten uitdenken, op grond van bepaalde vooronderstellingen die in dienst behoren te staan van het algemene belang.

In een oorlogssituatie wordt er niet meer gedacht in termen van algemeen belang. Mensen gaan handelen vanuit primitief eigenbelang en de wil ten koste van alles te overleven. Oorlog is in alle gevallen een terugkeer naar de onredelijke wereld van de jungle, waarin uiteindelijk de sterkste als winnaar naar voren komt.
Oorlogsmisdaden zijn alleen te voorkomen wanneer mensen geweld niet in de eerste plaats gaan gebruiken om de tegenstander te vernietigen, maar om de tegenstander tot rede te brengen.
Dat veronderstelt een verandering in het morele denken en dat was nu juist het oogmerk van Jezus van Nazareth die de Messiasrol niet opvatte als een poging het oude Hebreeuwse nationalistische machtsdenken te versterken, maar - integendeel - als een poging dat oude machtsdenken te vervangen door moreel, niet aan macht gebonden denken.
Jezus zag de joden als een moraalloos volk. Daarom noemde hij ze schijnheilig (men is niet goed maar men doet alsof men goed is) en daarom ook probeerde hij via zijn parabels duidelijk te maken dat ze zichzelf open moeten stellen voor de morele lessen van intelligente enkelingen.
Het evangelie staat vol met verhalen over Goddelijke boodschappers, gewetensvolle enkelingen, die niet worden herkend door de geestelijke leiders en die daarom maar hun toevlucht zoeken tot gewone mensen die op een minder arrogante wijze de werkelijkheid tegemoet treden. Vooral doodgewone, zondige mensen worden met warmte bejegend, omdat zij een uitgestoten groep vormen die juist vanwege het feit dat ze door de maatschappij gemarginaliseerd zijn vatbaar zijn voor meningen die afwijken van door de groep opgestelde dogma's.
Dat Jezus volgens de overlevering tussen twee misdadigers aan het kruis hing bewijst dat hij geen profeet van de goeden was. Hij is afgewezen door de goeden en maakte deel uit van de groep van slechte mensen.
Dat is de essentie van zijn moraal.

Mensen die in onze moderne tijd de afwijzing van Jezus door het jodendom op enigerlei wijze in verband willen brengen met een mogelijke schuldvraag worden al snel in de fascistische of antisemitische hoek geduwd - zoals elk mens die aan de ideologie gebonden joden schuldgevoel bij wil brengen onmiddellijk in het beklaagdenbankje wordt geplaatst.
Het antisemitisme van Hitler, die miljoenen joden domweg de dood heeft ingejaagd wordt niet gezien als een moreel dilemma, een jezelf afvragen hoe het mogelijk is dat een groep mensen tot zondebok kan worden uitgeroepen, maar als een morele zelfbevestiging, die joden het recht geeft de wereld op te delen in goede, door God uitverkoren joden en slechte, Goddeloze niet-joden.
Daarom is het vanuit moreel standpunt gezien erg goed dat linkse vredesbewegingen in Israël een discussie in gang proberen te zetten waarin niet het kwaad van de niet-joden centraal staat, maar het kwaad van de joden.
Daarbij is het niet de bedoeling joden op een antisemitische wijze als vertegenwoordigers van 'het kwaad' aan te wijzen, zoals rechtse fanatici dat suggereren (een fanaticus is altijd iemand die zijn slechte eigenschappen in anderen projecteert). Nee, waar het om gaat is mensen los te koppelen van een vorm van religieus en ideologisch denken die morele bewustwording onmogelijk maakt, zodat het mogelijk wordt het begrip misdaad los te koppelen van de vraag of het een goede misdaad was of een slechte misdaad.

Uitverkorenen staan altijd boven de wet

Uitverkorenen kijken altijd neer op diegenen die niet uitverkoren zijn. Dat is de tragiek van hun bestaan. In Zuid-Afrika hebben blanken eeuwenlang gedacht dat zij de uitverkorenen van God waren. Zij beriepen zich op het Oude Testament, waarin God de mensen verdeeld zou hebben in de goeden, de aanhangers van Abel, en de slechten, de aanhangers van Kaïn, die in een vlaag van woede zijn broer gedood had. Kaïn werd door God (als straf) voorzien van een Kainsteken dat zijn slechtheid moest aantonen en dat Kainsteken was volgens Zuid-Afrikaanse racisten de zwarte huidskleur, die in hun ogen van negers de eeuwige vertegenwoordigers van de domheid, de barbarij en het kwaad maakte.

Religieuze extremisten - dat dienen we ons goed te realiseren - zijn nooit op zoek naar God, de Liefde, of de Vrede - nee, zij zijn altijd op weg naar het slagveld, waarop de strijd tegen het kwaad gestreden kan worden.
Daarom moet het begrip oorlog uitgebreid worden. We hebben te snel de neiging het begrip oorlog te beperken tot situaties waarin militairen oorlog met elkaar voeren. Dat die opvatting onjuist is bewijst het optreden van de Amerikaanse president Bush, die het begrip oorlog niet opvat als een strijd van militairen tegen militairen, maar als een strijd van militairen tegen 'het kwaad'.
Het kwaad is in feite geen militair begrip. Militaire acties zijn in wezen immorele acties. Soldaten denken niet. Soldaten doen. Daarom kun je vanuit moreel standpunt gezien hun daden eigenlijk geen misdaden noemen, omdat het woord misdaad altijd veronderstelt dat mensen op een bewuste wijze andere mensen kwaad berokkenen.
In de wereld van de rechtspraak wordt altijd door advocaten van beklaagden de vraag aan de orde gesteld in hoeverre hun cliënten in zin der wet aansprakelijk kunnen worden gesteld. In hoeverre zijn mensen daders, in hoeverre willoze uitvoerders of gemanipuleerde slachtoffers?
Dat aanbrengen van nuanceringen gebeurt omdat rechtspraak berust op de wil van redelijke mensen een redelijke, rechtvaardige samenleving op te bouwen, waarin je niet op een domme wijze zomaar wat aan gaat zitten sollen met mensen.
Recht impliceert dus redelijkheid, de wil na te denken, de onwil ook jezelf uit te leveren aan mensen die eisen dat je het verstand uitschakelt. Hetgeen betekent dat de wil het verstand uit te schakelen gezien moet worden als een van de bronnen die het begaan van onrechtvaardige, tegen de menselijkheid gerichte misdaden mogelijk maakt.
Bij het beantwoorden van de vraag wie aansprakelijk moet worden gesteld voor oorlogsmisdaden moet je jezelf dus af gaan vragen wie mensen laat geloven dat een slechte daad een goede daad is. Zijn dat duivels of zijn dat hele normale mensen die alleen maar duivels handelen omdat ze denken dat hun duivelse gedrag moreel gedrag is?
Wanneer je dat doet dan ga je niet alleen naar de daden van anderen kijken, maar dan ga je ook de eigen daden kritisch bekijken, zodat het mogelijk is dat je daden die je altijd als goed hebt beschouwd ineens veel minder goed gaat vinden.
Gemakkelijk is dat niet. Wie zichzelf altijd 'absoluut goed' heeft gevonden zal er moeilijk toe kunnen komen in zijn eigen wandaden 'kwaad' te zien. En toch is dat de enige manier om het verschijnsel oorlogsmisdaad te bestrijden.
Het heeft geen zin het tot anonieme macht verheven kwaad in een ander te bestrijden, wanneer in jezelf het kwaad als een onstuitbaar kankergezwel voort blijft woekeren.


Misdaad En Schuld

"One thing Israel hasn’t done is honestly address the issues that cause the suicide-bomber attacks. Remember, anybody Israel decides to kill is automatically a “terrorist.” Israelis are as promiscuous in their use of “terrorist” as the Israeli lobby is in its use of “anti-Semite.”
But as to the question of withdrawing from the territory it captured in 1967, Israel has one answer: “No.” As to the question of letting refugees return or be compensated for the property the Israeli government stole from them, Israel has had one answer: “No.” As for letting U.N. peacekeepers protect the Palestinians from Israeli violence, the answer is “No.” As for obeying more than 60 U.N. resolutions directing Israel to comply with international law, the answer is “No.”
So, will there ever be peace in Palestine? No. The Israelis can continue to murder, imprison, isolate, torture, impoverish, brutalize and harass the Palestinians for the next 50 years, and for the next 50 years Palestinians, generation after generation, will resist the occupation of their land by any means they can. " (
Washington Report on Middle East Affairs)

Commentaar: Wie zich opwindt over het misdadige gedrag van anderen, zal altijd zichzelf de vraag moeten stellen of de betrokkene ageert of reageert.
Israëlische propaganda maakt van elke Israëlische actie een reactie. Palestijnen zeggen het omgekeerde: "Onze acties zijn reacties"
Wie bovenstaand citaat leest en daaruit de mentaliteit van de Israëlische regering destilleert, die zal inzien dat keiharde nee-zeggers noodzakelijkerwijs de meest slechte reacties in andere mensen zullen oproepen, reacties die je onmogelijk als misdadig kunt gaan bestempelen.
Het geeft geen pas schuldige mensen (mensen die aanzetten tot haat!) onschuldig te verklaren. Dat is de meest ernstige verkrachting van het recht die denkbaar is.
Pas als Palestijnen vredelievende Israëliërs gaan ombrengen, en de wilde acties van moslimfundamentalisten dreigen er toe te leiden dat er geen verschil meer wordt gemaakt tussen degenen die vrede willen en degenen die vrede afwijzen, kan gesproken worden over 'Palestijnse oorlogsmisdaden'.

Je kunt je daarbij de vraag stellen of het zin heeft dat Palestijnen verschil maken tussen burgers en militairen. Ook als militairen worden aangevallen ziet Israël dat als een daad van terreur en reageert ze met vergeldingsaanvallen die gericht zijn tegen de Palestijnse burgerbevolking. Met andere woorden: Moraal hanteren is uiterst moeilijk wanneer de aangevallen partij er geen moraal op na houdt. En het wordt met de dag duidelijker dat de rechtse extremisten in Israël elk moreel besef missen - een houding die zich onvermijdelijk zal weerspiegelen in het gedrag van de tegenstander.


Zionism And Its Impact

The Zionist movement has maintained a striking continuity in its aims and methods over the past century. From the start, the movement sought to achieve a Jewish majority in Palestine and to establish a Jewish state on as much of the LAND as possible. The methods included promoting mass Jewish immigration and acquiring tracts of land that would become the inalienable property of the Jewish people. This policy inevitably prevented the indigenous Arab residents from attaining their national goals and establishing a Palestinian state. It also necessitated displacing Palestinians from their lands and jobs when their presence conflicted with Zionist interests.
The Zionist movement-and subsequently the state of ISRAEL-failed to develop a positive approach to the Palestinian presence and aspirations. Although many Israelis recognized the moral dilemma posed by the Palestinians, the majority either tried to ignore the issue or to resolve it by force majeure. Thus, the Palestine problem festered and grew, instead of being resolved.

Ann M. Lesch

The atomic bombing of Nagasaki

At 11:02 a.m., August 9, 1945 an atomic bomb exploded 500 meters above this spot. The black stone monolith marks the hypocenter.
The fierce blast wind, heat rays reaching several thousand degrees, and deadly radiation generated by the explosion crushed, burned and killed everything in sight and reduced this entire area to a barren field of rubble. About one-third of Nagasaki City was destroyed and 150,000 people killed or injured, and it was said at the time that this area would be devoid of vegetation for 75 years. Now, the hypocenter remains as an international peace park and a symbol of the aspiration for world harmony.(from Monumental inscription of hypocenter)

Shimon Peres in Hiroshima

Science and technology, can they be neutral? Are they independent from the cultures? No, the long range missiles can hit a target on the other side of the globe in a few second. The use of science and technology should be carefully examined. Otherwise, we will do the same thing again as we dropped the atom bomb on Hiroshima.
We have had five wars in the last 50 years. We have developed the emotion that we hate one another, enemies. For us, our enemies are killers. It is very difficult.
We need to compromise. It is like a relation between a wife and a husband. We have to face to our enemies and to negotiate with them. If you are too strong, you will lose your eager to negotiate. This is the point.
We have to pay the price for understanding the enemies. We understand that. History tells us that. If you kill more, you have to kill more to protect yourself. So, it pays off. It is reasonable to pay the price.
Educate people, build a science and technology based industry, develop an innovative society are important. These things are becoming more and more important in the modern societies. The continuation is the key thing. To defend your culture, arms are useless, though arms are useful to defend your border.

Universities become more important to educate young people. The world is changing so much. We need to learn "how to learn." We have to teach our children how to learn to work together, to communicate, etc.
The new age has arrived already. We have to create a better world for our children.

The A-Bomb Museum


Soldaten willen Palestijnen niet meer 'vernederen'

Tweeënvijftig reservisten van het Israëlische leger hebben vrijdag bekendgemaakt dat zij weigeren nog langer mee te doen aan 'de onderdrukking en bezetting van de Palestijnen'.
De reservisten, onder wie parachutisten, tankbemanningen en infanteristen, stellen dat ze 'altijd in de frontlinie hebben gestreden' als het ging om de verdediging van Israël. 'De bezette gebieden maken echter geen deel uit van Israël en uiteindelijk zullen de joodse nederzettingen daar worden afgebroken. Daarvoor willen wij dus niet langer vechten. Evenmin willen wij nog langer vechten met het doel een heel volk te onderdrukken, te verdrijven, uit te hongeren en te vernederen.'

Het is voor het eerst dat individuele militairen openlijk stelling nemen tegen de manier waarop de regering de intifada probeert te breken. (Volkskrant-ANP, 26-1-2002)


Civil Rights group to defend soldiers who refuse to carry out illegal orders

The Association for Civil Rights announced Sunday that it would defend every IDF soldier who is put on trial for refusing to carry out a blatantly illegal order. The Association claims that the IDF is carrying out numerous activities in the territories that are clearly illegal.
The Association mentioned reports in the territories of not allowing Palestinians to receive medical treatment and preventing the transfer of medications and water. It also cited reports that soldiers force Palestinians to examine suspicious objects instead of waiting for trained sappers, abuse by soldiers of civilians at roadblocks, and the IDF's destruction of Palestinian homes. The Association claims that the human rights violations currently taking place in the territories are the most serious since 1967.

Signatories of officers' letter increases to 150

Signatories of the reserve officers' letter, which was sent last week and stated their refusal to serve in the territories, said Sunday that the number of people who signed the letter had increased from 50 ten days ago to 150. At a meeting Saturday initiated by those that signed the letter, the decision was made to continue the struggle while making an effort not to make the struggle too political.
At this point the signatories are concentrating their efforts on granting interviews to the media, but they are considering organizing demonstrations in the future. They continue to reject interview offers from foreign media outlets because they claim that they want to conduct the debate over their decision not to serve in the territories "at home" within the Israeli media.

Nieuws uit Israel: Ha'aretz

Conscientious journalism - Just a minority

The fact that conscientious journalism has become a practice that is adhered to only by a minority, is not something to be wondered at. It is typical of a world, that is in the iron grip of a superpower that clearly and consistently applies a double standard: excellent moral ethics for one race, and a more opportunistic application of ethical values for all the others.

If the above is a bold statement, then let it be so. Contemplating the conduct of that superpower throughout its history, starting with the genocide of the Native Americans, the continuing racism directed at its own black and other minority populations, and the massive civilian casualties in Hiroshima, Korea, Vietnam and Iraq, would prove that this nation displays a standard of behaviour that is in total contradiction to the general views it proclaims to have on issues of human rights, the equality of races, and the right to self-determination.

By Tariq Shadid (The Netherlands), Palestine Chronicle, 27-1-2002


VS overwegen sancties tegen Palestijnen
NRC-AP, 27-1-2002

De Amerikaanse president George Bush overweegt sancties tegen Yasser Arafat. Hij is ervan overtuigd dat Arafat betrokken is bij wapenaankopen in Iran. Een van de opties zou zijn, de betrekkingen met de Palestijnse Autoriteit te verbreken.
In het Witte Huis werd gisteren vergaderd over de diverse mogelijkheden, de irritatie over Arafats vermeende medeplichtigheid aan de wapenaankopen in Iran om te zetten in concrete sancties.
Volgens bronnen in Washington is minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell tegen vergaande sancties tegen Arafat. Hij zou van Arafat een garantie willen eisen dat deze van plan is hard op te treden tegen terrorisme.
Andere ministers en adviseurs van Bush bepleiten een harde aanpak van de Palestijnse leider.
Vice-president Dick Cheney en het ministerie van Defensie zien meer heil in een verbreking van de diplomatieke betrekkingen met de Palestijnse Autoriteit, de sluiting van het PLO-kantoor in Washington, het afbreken van de diplomatieke bemiddelingspogingen van gezant Anthony Zinni en/of de plaatsing van Arafats persoonlijke bewakingsdienst op de lijst van terroristische organisaties.
Zinni had vorige week voor de derde keer naar het Midden-Oosten moeten gaan om zijn vredesmissie voort te zetten; die reis werd afgelast in verband met het geweld in Israël en onduidelijk is wanneer die derde reis plaatsvindt.

Commentaar Wim Duzijn 2003:
VS zetten wereld op z'n kop

De gruwelijke onrechtvaardigheid in onze wereld kent geen grenzen. Na dertig jaar hardnekkig Israëlisch weigeren de Palestijnen een realistisch vredesaanbod te doen besluiten de VS mensen, die door een onrechtvaardige bezettingsmacht tot het uiterste gedreven worden, te bestraffen, waarbij men zich niet laat leiden door een onafhankelijke rechtsinstantie, maar door de morele oordelen van de bezetter - die geen bezetter genoemd mag worden, omdat hij 'de Morele Stem van God' is.
Die 'Rechts-Morele Israelische Stem' vertelt Rechts-Moreel Amerika dat de staat Israël zich moet verdedigen tegen de aanvallen van duivelse terroristen die denken dat ze het recht hebben idealen die in strijd zijn met het zionisme te verdedigen.
Binnen de machtsmoraal van Israël mag niets de heilige idealen van de zionisten aantasten. Alles wat het zionisme aan wil tasten moet gezien worden als het meest duivelse kwaad op deze wereld. Alle wetten van deze wereld, ja, zelfs alle Goden van deze wereld, worden ondergeschikt gemaakt aan het grote zionistische ideaal. Want er is maar een God, en dat is de God van Israël.

Fundamentalistische moslims - die vol afschuw naar deze gang van zaken kijken - zouden uit deze gruwelijke rechtsverkrachting een les moeten trekken. Immers: menen zij ook niet dat zij 'de Morele Stem van God' zijn en dat er naast Allah geen ruimte is voor andere Goden? En moeten ook zij niet de stem van het eigen geweten uit schakelen, alleen maar omdat sadistische, autoritaire leiders hen vertellen dat ze 'de Morele Stem van God' dienen te gehoorzamen?
Fundamentalistische moslims willen graag een theocratische staat in het leven roepen, waarin het morele gelijk exclusief wordt neergelegd bij een Islamitische overheid, die wordt gezien als 'de Morele Stem van God'.
Dat is een machtsideaal dat binnen het jodendom wordt vertolkt door de schriftgeleerde EZRA, die de terugkeer naar 'het beloofde land' boven de tien geboden van de profeet Mozes plaatst.
En het is juist dat machtsideaal (dat door fundamentalistische moslims klakkeloos wordt overgenomen), dat de Palestijnse democratische idealen dreigt te vernietigen!
Wanneer je dat inziet, dan weiger je fundamentalistische leiders binnen de Palestijnse samenleving te gehoorzamen. Dan sluit je je aan bij de democratische fracties en dan ga je demonstreren voor de democratie, die de ontkenning is van het machtsideaal van de aan idolen gebonden gelovigen.
Alleen dan kun je jezelf een 'anti-zionist' noemen, omdat zionisme (zoals het wordt uitgedragen door de rechtse regering van Ariel Sharon) de ontkenning is van alle idealen en principes waar de democratie voor zegt te staan.


Zinni ziet Arafat als maffialeider

De Amerikaanse bemiddelaar Anthony Zinni heeft dit weekeinde bij een diner in Washington de Palestijnse Autoriteit omschreven als een maffia en Yasser Arafat als maffialeider. Dat heeft de Israëlische krant Ma'ariv zondag bericht.
Zinni gaf zijn mening over de Palestijnse leider volgens een andere Israëlische krant tijdens een diner met leden van de American Israel Public Affairs Committee (AIPAC), een machtige pro-Israëlische lobbygroep.
Zinni gebruikte de taal van zijn land van herkomst, Italië, om Arafat te kunnen omschrijven als 'capo di tutti capi' (leider van alle leiders van de maffia). Ook voor de Palestijnse onderhandelaars Mohammed Dahlan en Jibril Rajub had de bemiddelaar weinig positieve woorden over. Voor hem zijn het eveneens georganiseerde misdadigers. 'De eerste telt de doden en de tweede telt zijn wapens', aldus Zinni.
Daarentegen was de Amerikaan positief over Ariel Sharon. Hij noemde de zwaarlijvige Israëlische premier liefdevol 'vadertje beer'. Volgens de bemiddelaar heeft 'iedereen mij gewaarschuwd voor Sharon, maar toen ik hem leerde kennen ontdekte ik een soort vadertje beer die steeds positief jegens mij was, altijd bereid om mij onmiddellijk te helpen en steeds met constructieve oplossingen komend'.
Volgens de krant denkt Zinni dat er niet de minste kans is dat hij een overeenkomst met Arafat kan bereiken. President Bush heeft besloten Zinni voorlopig niet naar het Midden-Oosten te sturen. De Israëlische regering was daar blij mee, Arafat reageerde teleurgesteld. (De Standaard, 27-1-2002)

Het beeld staat op menig netvlies: Vadertje Stalin (links) tijdens de 1 mei-parade op het Rode Plein. Met een simpel handgebaar liet hij zijn trouwe pioniers die voor hem langs marcheerden weten dat alles goed was.

De Linkse Laars - Neo-Stalinistische Website

De Grote Stilte
Cees Zoon in gesprek met José Saramago (communist)

Ik besef dat wij in een tijd zonder risico's (we hebben tenslotte politieke democratie en vrijheid van meningsuiting), op een historisch moment (iedereen kan zeggen wat hij wil) in werkelijkheid gehuld zijn in een grote stilte.
Er heerst een mentale stilte, waarin het denken het nulpunt aan het naderen is.
'De geschiedenis van de mens, met alles wat daar bijhoort aan magnifieks, verschrikkelijks, pijnlijks, is de geschiedenis van het denken. Die hele wereld die vroeger bestond, dacht na, de filosofen, de schrijvers, de dichters. Maar we bereiken het volgende millennium heel rijk aan goederen, maar heel arm in denken.
Ik ben ervan overtuigd dat we aan het einde van een beschaving staan.

Ingmar Berman en de Grote Stilte

In het jaar 1962 voltooide de Zweedse filmregisseur Ingmar Bergman het laatste deel van een filmtrilogie (Als in een donkere spiegel, De avondmaalsgasten en De Grote stilte), waarin zijn relatie met God, centraal staat.
De hoofdpersonen van de Grote Stilte, Ester en Anna, twee volstrekt verschillende zusters, belanden met het zoontje van de laatste in een vrijwel verlaten hotel, waar beide naarstig op zoek gaan naar liefde, bij de ander of in de buitenwereld, terwijl het jongetje niet begrijpend door het hotel waart.
'Gods zwijgen' zo typeerde Bergman dit slot van de trilogie....

Ingmar Bergman toont het falen van de ideologie aan

In de films van Bergman wordt afgerekend met alle vormen van primitief geloof, die een slaafse onderworpen overgave aan God eisen. De autoritaire Vader-God die in deze fascistische geloofsvormen centraal staat is een 'dode God', een God die zwijgt, omdat God alleen maar kan spreken door de intelligente, gewetensvolle mens. Wie kritische geesten derhalve het zwijgen oplegt, doodt God.

De dood van God is dus de dood van de profeten - de gewetensvolle enkelingen die tegen alles en iedereen in hun geweten (ofwel God) laten spreken.

Op Zoek Naar De Ideale Duivel

"We want to find a real adversarial demon--a composite of Hitler, Tojo, and Mussolini--so we can drive on to his capital city and crush him there. Unconditional surrender. Then we'll put in place a Marshall Plan, embrace the long-suffering vanquished, and help them regain entry into the community of nations. Everybody wants to do that. As a retiring CinC, I would love to do that somewhere before I step down--just find somebody for me! But it ain't gonna happen." Generaal Anthony Zinni, maart 2000

Commentaar WD 2003

Ex-generaal Anthony Zinni, de man die door de president van Amerika is aangesteld als 'vredesonderhandelaar', de man ook, die de wereld op een demonstratieve wijze laat zien dat hij zaken als onpartijdigheid, onafhankelijkheid en 'fair play' verafschuwt (zie boven), sprak tijdens een afscheidsrede, die voorafging aan zijn pensionering, de wens uit ooit nog eens een ideale vijand te mogen ontmoeten, een vijand die je volledig kunt verslaan, waarna je zonder inmenging van anderen je eigen ideale wereld op kunt bouwen.
"Het ideaal van elke militair", verzuchtte hij, "is het vinden van het absolute kwaad...", maar hij voegde er aan toe dat de moderne tijd ouderwetse militairen zulke ideale vijanden niet meer geeft.

De nieuwe president van Amerika, George W. Bush, denkt daar anders over. Die dankte God op zijn blote knieën dat een groep van 15 terroristen een gedeelte van New York platbombardeerde, een daad die hem een welhaast perfecte duivel opleverde,. en die peinst er niet over afstand te doen van de Duivel die God hem geschonken heeft.
Alle ouderwetse oorlogsretoriek, die in de strijd tegen Hitler gerechtvaardigd was, omdat Hitler een gelijkwaardige tegenstander was, die net als de Amerikanen van supermacht en superwapens hield, worden nu uit de kast gehaald en ingezet tegen een vijand die in feite alleen maar bestaat in de verbeelding van romantische haviken, die het vinden van de ideale duivel als hun hoogste ideaal beschouwen.
Waar Zinni in het jaar 2000 nog vraagtekens achter die droom plaatste, omdat hij zich ervan bewust was dat de vijanden van tegenwoordig geen militaire supermachten meer zijn, zodat je ze als supermacht nooit meer kunt afschilderen als het absolute kwaad, daar proberen het Amerika van George Bush en het Israël van Ariel Sharon de oude militaire droom nieuw leven in te brengen door het relativeren van hun eigen macht en het tot onzinnige proporties opblazen van de slechte eigenschappen van een zwakke tegenstander.

Anthony Zinni, de man die zo graag een ideale duivel zou willen ontmoeten, is door George Bush aangesteld als vredesonderhandelaar, een personage dat dient te voorkomen dat de partijen in het conflict elkaar gaan demoniseren.
Heel merkwaardig wanneer je beseft dat Zinni de totale demonisering van de tegenstander een feest vindt, een droom die hopelijk ooit nog eens uitkomt - ook al vreest hij dat halfslachtige democraten de vervulling van zijn verlangens onmogelijk zullen maken.

Het lijkt een idylle, de droom van deze wereldverbeteraars, maar het is een erg wrede idylle, omdat hun nieuwe wereld niet wordt bevolkt door softe dromers die op zoek zijn naar God, maar door harde vechters die op zoek zijn naar de ideale Duivel. (Zwolle, 27-1-2002)

Sharon en zijn historische missie

WD 2003: Hoewel de Amerikaanse 'onderhandelaar' [Anthony Zinni] Ariel Sharon een 'lief vadertje' noemt, zijn er mensen die er geheel andere opvattingen op nahouden wat betreft Sharon's positie tegenover het Palestijnse volk. Een van die mensen is de vredesactivist Uri Avnery, die een aantal biografieën over Sharon op zijn naam heeft staan. Hij maakt in het hieronder weergegeven citaat duidelijk dat Sharon in de eerste plaats een zionist is, die bij het nastreven van zijn doeleinden bereid is over lijken te gaan, en in de allerlaatste plaats een vaderlijke figuur.

Sharon is acting in a consistent, determined and logical way to execute his master- plan. For decades now he has thought that he is ordained by history to implement real Zionism - one that aims to conquer all of Eretz-Israel, to cleanse it of the local population and to cover it with settlements.
In pursuing this historic mission Sharon is ruthless and merciless. Rivers of blood do not deter him, the number of casualties (theirs and ours) is just one item in his calculations. He acts cautiously, uses ruses and does not shrink from committing war crimes.
He knows that he does not have much time left, and that he must use the remaining time in order to destroy the Palestinian people as a political factor. To achieve this, he has to break their leadership, defeat their armed forces, smash their will and ability to resist.
What is the final aim? The minimum: To imprison the Palestinians in several enclaves, each one cut off from the others and from the world at large, each one surrounded by settlements, by-pass roads and the army.
In these big prison camps, the Palestinians will be allowed to "manage their own affaires," supplying cheap labor and a captive market. He does not care if they are called "a Palestinian state".
The maximum: To exploit a war situation or a world crisis to expel all Palestinians (including those who are Israeli citizens) from the country. Sharon is quite capable of instigating a war to create such an opportunity. He has only contempt for the people around him, who are unable to think in such historic terms.

Uri Avnery, Palestine Chronicle, 27-1-2002

De Ja-knikkers van het jaar:
Redactie Algemeen Dagblad prijs George W. Bush

"In zijn eerste Staat van de Unie heeft president George W. Bush de Amerikaanse bevolking en de wereld duidelijk gemaakt dat hij sinds zijn twijfelachtige verkiezing gegroeid is in zijn rol als opperbevelhebber van het grootste leger ter wereld en als trooster van de natie.
Zelfverzekerd, zonder te stuntelen en met een zekere welsprekendheid heeft hij zijn presidentschap -en daarmee het binnen- en buitenlandse beleid- geplaatst in het kader van de oorlog tegen het terrorisme en het herstel van de economische groei..."

"Hier stond een jonge president die is getest en geslaagd in de emotionele en uiterst spannende uren en dagen na 11 september 2001. Hier stond niet de zoon van Bush senior, hier stond geen marionet van de politieke vrienden, geldschieters en adviseurs van papa. Hier stond stond een zelfbewuste president met een groot politiek kapitaal, opgebouwd op de puinhopen van Ground Zero in New York en tijdens de Afghaanse campagne.
Zijn woorden, hoe algemeen ook, moeten daarom ernstig genomen worden. De boodschap is helder en dreigend. De militaire acties in Afghanistan die nog niet heeft geleid tot de gevangenneming van Osama bin Laden zijn nog maar het begin.
Iran, Irak en Noord-Korea en de terreurgroepen Hamas, Hezbollah, al Qaeda en de Islamistische Jihad zijn gewaarschuwd." (AD, 31-1-2002)


Ben je echt goed als je een rechtse moralist bent?
Commentaar Wim Duzijn 2003

De grote filosofische vraag waar alle streven naar wijsheid mee begint is de vraag of moralistische kleinburgers de vertegenwoordigers zijn van de beschaving.
Volgens de redactie van het Algemeen Dagblad - die op een kritiekloze wijze de zijde van George W. Bush kiest - is dat zeer zeker het geval.
George Bush is de herboren christen die niet Christus aanbidt, maar de moralistische kleinburger die altijd en eeuwig de ware christenen aan het kruis wil nagelen.
De moralistische kleinburger wil het kwaad (de duivel) bestrijden. Het kwaad zit niet in hemzelf, maar in de ander, en ook al is die ander voor een zeer groot deel gewoon 'goed' - dat maakt de moralist niets uit. Hij kan geen goede delen gebruiken. Goedheid in de ander maakt hem onzeker, noodzaakt hem na te denken, en hij wil niet denken, hij wil in geestelijk opzicht vegeteren en daarom kiest hij voor een dogmatische vorm van geloof, die volgens de redactie van het Algemeen Dagblad een uiting is van 'zelfbewustheid'.
De redactie van het Algemeen Dagblad moedigt het oorlogsbeleid van de regering Bush aan. Een nieuwe koude oorlog dus, gericht tegen mensen die de rol van het absolute kwaad behoren te spelen. Terug dus naar het kille, moralistische kapitalisme van een door rechtse racisten geterroriseerde Amerikaanse geweldmaatschappij, waarin niet de intelligente mens maar de Ku Klux Klan de macht in handen heeft.
De
Ku Klux Klan was en is een zeer christelijke beweging, die alleen maar daarom negers ('niggers') als vijanden aanwees, omdat zij op een fundamentalistische wijze moralist wilde zijn.
Wie terug wil naar dat fundamentalistische moralisme toont aan dat hij een racist, een fascist en een vernietiger van alle menselijke waarden is, een negatieve hoedanigheid, die alleen maar daarom onzichtbaar is, omdat wij het begrip 'nigger' vervangen hebben door begrippen die onze slechtheid onzichtbaar maken.

Marcel van Dam en Jan Blokker zien momenteel in de lijsttrekker van Leefbaar Nederland een fascist.
Marcel van Dam noemt Fortuyn een 'principeloze opportunist' (hetgeen ten dele juist is, Fortuyn is een opportunist met principes), terwijl Jan Blokker Pim Fortuyn de nieuwe 'Duce' noemt (een ander woord voor 'grote leider' of 'Führer').
De vraag of ze wel of niet overdrijven interesseert me niet. Waar het mij hier om gaat is dat ze zouden moeten inzien dat George W. Bush oneindig veel rechtser is dan Pim Fortuyn, die weliswaar in de extreemrechtse regeringsleider Ariel Sharon zijn grootste vriend ziet, maar die desondanks eist dat alle bezette gebieden worden teruggegeven aan de Palestijnen.
George Bush manifesteert zich als de spreekbuis van rechts Israël. Iran en Irak laten een eigen, anti-zionistisch geluid horen en daarom deugen zij niet.
Dat betekent dat hij in feite streeft naar radicalisering van landen waarmee in principe te praten valt. In Iran probeert een intelligente, democratische beweging zich wat duidelijker te manifesteren, terwijl de socialistische regering van Irak geen enkele boodschap heeft aan fanatieke geloofsbewegingen die alleen maar de stabiliteit van de natie (een natie waar men trots op is!) ontwrichten. Steunen van gematigde groeperingen is echter nooit een doelstelling geweest van rechtse Israelische en Amerikaanse regeringen. Daar zouden we ons van bewust moeten zijn.


Sharon betreurt Arafat niet te hebben vermoord
(Metro, 31-1-2002)

"De Israëlische premier Ariel Sharon betreurt het dat hij de Palestijnse leider Yasser Arafat begin jaren tachtig niet in Libanon om het leven heeft kunnen brengen.
Sharon zegt dit in een donderdag door het dagblad Maariv gepubliceerd samengevat vraaggesprek.
"Voor Libanon waren er afspraken gemaakt waarmee ik Arafat niet kon liquideren en dat betreur ik'', aldus Sharon.
Sharon ontkent in het interview dat hij Arafat alsnog wil laten doden. Als Arafat doet wat wij eisen voor terugkeer naar de onderhandelingstafel dan wordt hij weer een gesprekspartner, aldus Sharon.

Sharon wil Syrie naast Iran en Irak
op terroristenlijst plaatsen
Ha'aretz, 30-1-2002

"Prime Minister Ariel Sharon will ask U.S. President George W. Bush to step up pressure on Syria, so that President Bashar Assad's regime alters its behavior and ends its support for Hezbollah and Palestinian terror groups.
Sharon anticipates that Syria will be one of the targets in America's campaign against terror."


Sharon & the logic of the victor
By Firas Al-Atraqchi, Palestine Chronicle, 5-2-2002

On January 31st, Ariel Sharon declared that he regretted not having killed Palestinian National Authority President Yasser Arafat during the 1982 Israeli invasion of Lebanon. Commenting to the Israeli daily, Maariv, Sharon goes on record to say he was "sorry he didn’t liquidate him [Arafat]".
The fact that 30, 000 Palestinian and Lebanese civilians died in the invasion of Lebanon with Sharon’s direct role in the butchering of more than 2,000 Palestinian men, women, and children in the Sabra and Shatila refugee camps is ominously ignored. Instead, we are told that Sharon is benevolent and under vicious siege from the Palestinians.
While Sharon’s remarks were greeted with barely a whimper in the White House (‘Sharon’s remarks are not helpful’) and North American media, European Union diplomats expressed outrage.
"If the remarks correspond to what Prime Minister Sharon has said, I must say that I deplore them and of course they deserve our rejection," said Spanish Foreign Minister Josep Pique, whose country holds the rotating presidency of the EU.

A day later, despite international criticism of Sharon’s statements, Sharon’s political advisor and spokesperson Raanan Gissin called for the hanging and murder of an Arab lawmaker and member of the Knesset who demanded equality between Jews and non-Jews in Israel.
Gissin, who is comfortably visible on CNN, told Maariv newspaper "Ahmed Teibi wants a dialogue at the eye-level. Well, he will get a dialogue as such when you see him suspending by the neck…then and only then will there be a dialogue at eye-level."
Teibi had addressed Sharon earlier; "From now on, we shall not accept subordination, subservience and the logic of the victor versus the defeated. We insist on a dialogue of the equals, a dialogue at the eye-level".


A Vision Of Peace

Israel is a peace-seeking nation, a peace-loving country... Israel was created on the vision of peace and, therefore, everything is possible. We share in the vision. We also share in the efforts of the United States and we applaud the United States, both in its fight against terrorism as well as in its efforts in the past half-century to bring peace to the Middle East.
We believe that if we have good faith, and if the Palestinians are willing to really accept our extended hand, though we are bleeding from their acts of terror, then there is hope to realize this vision. We are ready. We are committed to peace. ...

RAANAN GISSIN, ARIEL SHARON SPOKESMAN, CNN, 19-11-2001